Intellectuele oneerlijkheid is een wijdverspreid fenomeen: het is van alle landen, alle culturen, alle tijden. In veel ideologieën zit een stuk intellectuele oneerlijkheid en vooral ook politici zijn er niet vies van, over het hele spectrum: van Filiep De Winter over de tsjeven tot in de meer linkse 'intellectuele' kringen. Merkwaardig is dat de politieke partijen en politici die geen schrik hebben van een dosis intellectuele oneerlijkheid, permanent de andere politieke partijen en politici ervan beschuldigen intellectueel oneerlijk te zijn. De pot verwijt de ketel...!
Ik was een stukje recente Franse mediageschiedenis aan het lezen en ik werd herinnerd aan een ( opgeklopt ) Leterme incident.
Twee zeer duidelijke en gelijkaardige gevallen van intellectuele oneerlijkheid:
- enkele jaren geleden deed Yves Leterme in een interview volgende uitspraak ( niet verbatim ): "Ofwel zijn de Franstaligen te dom om Nederlands te leren, ofwel zijn ze van slechte wil ( willen ze niet )". Voor ieder weldenkend mens zegt Leterme hier: de Franstaligen willen geen Nederlands leren. De andere hypothese houdt totaal geen steek. Nochtans, binnen enkele uren schreeuwen de Franstalige politici en media moord en brand: Leterme heeft gezegd dat...de Franstaligen te dom zijn om Nederlands te leren. Zo simpel ( en efficiënt voor het thuisfront ) is een stukje intellectuele oneerlijkheid: Leterme wordt aan de schandpaal genageld - hij heeft ons beledigd - en de echte door Leterme aangehaalde reden wordt doodgezwegen.
- in Frankrijk werd EricZeymour een dik jaar geleden het slachtoffer. Zeymour is een zeer bekende schrijver, journalist ( Le Figaro ), columnist, heeft een dagelijkse radiorubriek ( RTL ) en is één van de hoofdrolspelers in het populaire France2 programma 'On n'est pas couché' van Laurent Ruquier. Zeymour is rechts, man van 'la Patrie', 'la Nation', 'la République', enz. en zegt wat hij denkt, altijd en tegen iedereen. Clashes tussen Zeymour en vooral 'links' zijn legio. In één van de vele discussieprogramma's op de radio laat Zeymour zich ontvallen: "...de meeste drugdealers zijn vreemdelingen..." ( wat overigens waar is ) . Links ruikt eindelijk zijn kans en zal Zeymour naar de keel vliegen, met een hallucinant staaltje van intellectuele oneerlijkheid. Reeds na enkele uren is de uitspraak van Zeymour "...alle drugdealers zijn vreemdelingen..." geworden. Een dag erna maakt de linkse pers Zeymour af, want hij heeft gezegd "...alle vreemdelingen zijn drugdealers...". Links wil bloed en Zeymour zal enkele dagen later door de directie van France2 uit het programma van Ruquier worden geweerd; Le Figaro ontslaat hem niet maar zet hem op een zijspoor bij 'Le Figaro Magazine'. Zeymour maakt het ondertussen uitstekend en heeft zijn eigen programma op een onafhankelijke televisiezender.
Mensen die intellectueel oneerlijk zijn, zijn zelden subtiel. U zal het wel merken tijdens de verkiezingsdebatten in september en oktober.
Had ik gelijk gisteren in mijn voorbeschouwing of had ik gelijk... Was het showgedeelte groots? ja; was het spectaculair? ja; was het origineel? ja; heeft het lang geduurd? ja, veel te lang en... was er emotie? Het was mooi, maar op geen enkele moment heb ik enige emotie gevoeld of werd ik bij de keel gegrepen. Een technisch perfecte show.
Pas dan begint het echt: het defilé van de atleten, een unieke gelegenheid om meer dan tweehonderd landen te zien paraderen met hun correcte naam, hun vlag, hun atleten, hun culturen, hun geuren en kleuren. Je wil gaan slapen, maar je blijft zitten.Opgevallen hoeveel vrouwen de vlag droegen? En hoeveel mooie vrouwen ?
Na dit hoogtepunt, een dieptepunt: voor 1 miljard kijkers mogen de Arctic Monkeys(!) om één uur 's nachts maar liefst twee (!) liedjes zingen. Het tweede om een fenomenale lichtchoreografie van duiven te begeleiden, het eerste, gewoon een hitje uit 2005... Wat dit hier kwam doen is mij volledig onduidelijk.
Nu volgen de hoogtepunten elkaar op: Sebastian Coe, Jacques Rogge, The Queen, de vlag, de eedaflegging, Steve Redgrave, de vlam, jonge mensen en oude helden, Mohammed Ali, het spectaculair aansteken van de vlam in het stadion, prachtig vuurwerk, de apotheose.
Toch niet, want ook de onvermijdelijke Paul Mc Cartney moet nog iets zingen. "Hey Jude". Een schande, enkel en alleen gekozen opdat het publiek en de atleten la la lalalala zouden kunnen meezingen. Waarom bijvoorbeeld niet "Remember"? Van John Lennon, zegt u. So what?
De echte emotie zat samengebald in het officieel gedeelte met de echte Olympische symbolen.
Schaf dus het showgedeelte af en bespaar zo pakweg 25 miljoen euro; begin met de atleten en eindig met de vlam en het vuurwerk. Op die manier zullen wij en vooral ook de atleten op een deftig uur kunnen gaan slapen om fris te zijn voor de essentie: de sport.
Ik heb vanavond de openingswedstrijd van de competitie 2012 - 2013 gezien: Kortrijk-Anderlecht ( 1-1 ).
Robert Jeurissen is sinds enkele jaren de grote baas van de Belgische scheidsrechterij en van de Belgische scheidsrechters. Als u de naam kent van een ander lid van de scheidsrechterscommissie, laat het mij dan weten.
Jeurissen is de baas, het gezicht, de woordvoerder, de beslisser, Schipper naast God, God. Het is een Teflon-type: kritiek raakt hem niet. Het is ook een René Vandereycken- of een Stijn Stijnen-type: als je nooit internationaal scheidsrechter bent geweest heb je geen recht van spreken want je kent er niets van. Vandereycken en Stijnen hanteerden dezelfde logica over voetbal en over kritiek die te maken had met voetbal. Wij alleen hebben recht van spreken. Toen ik aan Stijnen vroeg wat dan de rol was van de voetbaljournalisten werd hij agressief en begon hij te roepen en te tieren, in het openbaar...
Robert Jeurissen: de grote leider. Men kan alleen maar constateren dat, onder het bewind van Jeurissen, het niveau van de scheidsrechterij er permanent en spectaculair op achteruitgaat. Er is nooit zoveel kritiek geweest op scheidsrechters en scheidsrechterlijke beslissingen, er zijn nooit zoveel sancties geweest tegen scheidsrechters ( sabbath-periodes in tweede en derde afdeling zijn normaal geworden ). Maar vermits Jeurissen de fundamentele discussie absoluut wil vermijden en zich verweert als een duivel in een wijwatervat, wordt de situatie hoe langer hoe slechter.
Begrijpt iemand nog de discussie tussen: 'de scheidsrechter had het gezien en heeft niet bestraft' en 'de scheidsrechter had het niet gezien' ? De strafmaat voor de speler kan fundamenteel verschillen, maar wat met de verantwoordelijkheid van de scheidsrechter in deze. Welke 'bekentenis' is voor hem het voordeligst: ik had het gezien, maar vond een sanctie niet nodig, of ik had het niet gezien...?
Het antwoord van Robert Jeurissen op controversiële materies is die materies absoluut controversieel houden. Op die manier moeten er nooit beslissingen genomen worden. Bepaalde scheidsrechters trekken meer kaarten in een wedstrijd dan ze fluiten. Bepaalde scheidsrechters geven een gele kaart voor een levensgevaarlijke tackle en dezelfde gele kaart voor een speler die even protesteert. Bepaalde scheidsrechters sturen per seizoen vijf trainers naar de tribune, andere geen enkele. Bepaalde scheidsrechters fluiten obstructiefouten, andere weten zelfs niet meer wat dat is. Bepaalde scheidsrechters denken dat je alleen een rode kaart mag geven als het om de laatste verdediger gaat, maar niet als het om de voorlaatste gaat. Bepaalde scheidsrechters weten niet meer wat 'een aangeschoten bal' is. Bepaalde scheidsrechters geven spelvoordeel, andere niet. Men moet de aanvallers beschermen, maar bij elke hoek- of vrijschop wordt tegen de aanvallers gefloten. Bepaalde scheidsrechters laten een gescoorde penalty overnemen, omdat spelers van...de andere ploeg te vroeg in het strafschopgebied liepen - allo !!! Ik kan nog uren doorgaan.
Dat is het catastrofale resultaat van het Jeurissen-beleid. De scheidsrechters weten niet meer waar hun kop staat. Want, let op, Jeurissen geeft wel elke week een nieuwe reeks 'interpretaties' of nieuwe richtlijnen. Neem nu deze innovatie; vanaf dit seizoen mogen trainers tot op de laatste minuut de samenstelling van hun ploeg veranderen en spelers die niet op het scheidsrechtersblad staan het veld opsturen. Ik zou nu eens echt willen weten welke debiel dit heeft beslist. Niemand blijkt vragende partij; de trainers vinden het belachelijk; het is verwarrend voor iedereen en op de eerste plaats voor...de scheidsrechters!!!
Antwoord van Robert Jeurissen: de FIFA, de UEFA, het kritische oog van de camera's. "Moet er dan echt niets veranderen, Mijnheer Jeurissen ? Neen we zijn echt goed bezig". Nog zo'n opgeblazen kikker, een parodie van zichzelf; om van te kotsen.
Er is nog innovatie: vanaf dit seizoen zullen de scheidsrechters 45 minuten na de wedstrijd ter beschikking staan van de journalisten om vragen te beantwoorden! Oelewapper Jeurissen. Mogen zij alles zeggen? Wat mogen zij zeggen en wat niet? Zijn hun verklaringen officieel? Mogen die door een speler of club gebruikt worden in een procedure voor het Sportcomité? Is een scheidsrechter die niet wil antwoorden op een vraag verdacht? Spreekt die eerste scheidsrechter ook voor zijn drie collega's? Krijgen die mensen mediatraining? Het zal weer allemaal goed doordacht zijn. Jeurissen:"Als het de controverse nog vergroot, dan is het goed voor ons".
Zou Mijnheer Jeurissen het gevoel kennen van de trouwe rustige voetballiefhebber en supporter, die nooit de toon verheft, die zich nooit opwindt, maar die af en toe eens een scheidsrechter op zijn gezicht zou willen slaan, omdat de onbekwaamheid, de domheid, de onrechtvaardigheid, de partijdigheid dermate zijn, dat zelfs Moeder Theresa er woest zou van worden. Dit gevoel bij de supporter verdwijnt vlug. De onbekwaamheid, de onrechtvaardigheid en de partijdigheid verdwijnen jammer genoeg niet en zullen ook niet verdwijnen zolang Robert Jeurissen zich God waant.
Kortrijk - Anderlecht: 1-0, dertig minuten voor het einde.
Mbokani (A) wordt in de diepte gestuurd, krijgt in het strafschopgebied een duwtje in de rug van També (K), gaat door , omspeelt doelman Van Hout (K) die hem absoluut niet raakt ( één herhaling op Telenet volstaat ). De scheidsrechter fluit een strafschop en geeft een rode kaart aan Van Hout. De strafschop wordt gemist, maar Kortrijk moet nog een halfuur met 10 verder. Eindresultaat: 1 - 1.
Vijftien minuten voor het einde. Zukanovic (K) wordt in de diepte gestuurd en wordt afgevlagd voor buitenspel. Herhaling Telenet: tussen de buitenspellijn en Zukanovic is er... twee meter verschil ! Oeps, millimeterwerk, Mijnheer Jeurissen ?
Iedere supporter van "kleinere" ploegen kan tientallen incidenten aanhalen en met filmbeelden bewijzen in matchen tegen de 'groten', maar vooral in matchen tegen Anderlecht en Brugge.
Als dit één keer in een seizoen gebeurt in het nadeel van Anderlecht of Brugge, dan is het kot te klein. Kunnen zij nu echt in zo'n geval niet de elementaire nederige reactie hebben om hun mond te houden. Kan iemand verklaren waarom Hasi, assistent-coach van Anderlecht, in Kortrijk op de bank zat met schuim op de lippen en door zijn coach moest ingetoomd worden.
Werd Anderlecht tekort gedaan in Kortrijk, Mijnheer Hasi ? Zielepoot.
Telkens er zich zo'n scherp incident voordoet, schermt Jeurissen met FIFA, reglementen, regels, enz.
Zou hij niet beter zijn scheidsrechters inpompen en instampen: wat je niet zou fluiten tegen Anderlecht en Brugge, fluit je ook niet tegen de tegenstander van Anderlecht en Brugge. Met de toepassing van dat principe zouden we al een stuk verder staan.
Ik zal straks ook kijken naar de openingsceremonie van de O.S. in Londen. Ik herinner mij nog adembenemende fragmenten van de ceremonie in Peking. En toch zit het mij niet lekker. Voor de openingsceremonie van vanavond werd een budget uitgetrokken van 30 miljoen euro !!! Het moet blijkbaar telkens groter, grootser, spectaculairder, origineler terwijl dit toch helemaal niet de essentie van de Spelen is. En in dit spektakel wordt zelfs de essentie van de openingsceremonie een beetje verdronken in het geheel. Naast het aansteken van de vlam heeft toch het defilé van de landen en atleten een grote symbolische waarde. Het Engelse platteland met koeien en schapen? Niet echt. Dat die openingsevenementen een simpele prestigestrijd zijn geworden tussen de opeenvolgende organiserende landen heeft weinig met de Olympische waarden en idealen te maken. Ik mag er niet aan denken dat er over een aantal jaren Olympische Spelen zullen worden gehouden in de Arabische Emiraten... Zou de volgende organisator het lef hebben om her roer om te gooien: een eenvoudige ceremonie met veel kinderen, bloemen, ballonnen, een vlam en vooral: atleten?
Ik lees dat er een pak wetsontwerpen klaarliggen in het kader van de volgende fase van de staatshervorming. Deze zullen, na de vakantie, door het Parlement gesluisd worden onder de deskundige en fiere leiding van Servais Verherstraeten.
Ik vraag me af of er tussen die meer dan twintig ontwerpen ook een tekst zit tot wijziging van de procedure ingeval van "belangenconflict". De Belgische procedure voor het inroepen van een belangenconflict in communautaire dossiers, is absoluut uniek in de hele wereld.
In alle procedures in alle domeinen in België en in alle landen van de wereld geldt een eenvoudig principe: er is een probleemsituatie, een beslissing, een uitspraak, een vergunning, een vonnis; en er is een termijn van X dagen om daartegen in beroep te gaan voor al diegenen die zich geschaad voelen.
In alle gevallen en in alle landen kan iedereen binnen de X dagen in beroep gaan, maar voor iedereen zijn dat uiteraard dezelfde X dagen die voor iedereen op dezelfde dag beginnen en voor iedereen op dezelfde dag eindigen.
In België heeft men het onvoorstelbare gedaan: in de procedure voor het inroepen van een belangenconflict heeft iedere partij die wil in beroep gaan X dagen, maar iedere partij heeft zijn eigen X dagen, volgend op de X dagen van een vorige partij...! Hallucinant, ongelooflijk, crimineel.
Een concreet voorbeeld: twee businesspartners worden door de rechtbank van Eerste Aanleg veroordeeld. Ze willen in beroep gaan en ook het Openbaar Ministerie wil dat doen. Alle drie beschikken over 30 dagen om dat te doen. Dezelfde 30 dagen.
Laten we nu eens de procedure "belangenconflict" op dit geval toepassen. Partner 1 gaat op de 28ste dag in beroep, correct. De beroepsprocedure loopt en er is een uitspraak twee jaar later. Daarna gaat partner 2 op de 28ste dag in beroep; de beroepsprocedure loopt en er is een uitspraak 30 maanden later. Nu kan ook het Openbaar Ministerie nog in beroep gaan... Bij een correcte procedure zal de uitspraak vallen na een tweetal jaar; bij de 'Belgische' procedure zal de definitieve uitspraak vallen na bijna acht jaar !
Nooit gezien, nergens ter wereld ! In de zaak BHV is de onvoorstelbare procedure toegepast: alle Franstalige ( zelfs Duitstalige ) geïnteresseerden hebben een procedure belangenconflict opgestart, de één NA de andere. Dit is een van die situaties waarbij je je afvraagt waar België het lef en de pretentie haalt om Afrikaanse landen de les te spellen.
Ik zit in deze met een levensgrote vraag: waarom hebben alle Vlaamse partijen, inclusief de N-VA dit aanvaard en toegestaan? Waarom.?
Ik hoop dus dat Servais dit probleem fluks zal oplossen.
Allez Servais!
LC
P.S.: Eigenlijk had ik deze hele tekst in vette rode hoofdletters willen schrijven, maar uiteindelijk kan je ongeloof en afschuw niet in kleuren en lettertypes uitdrukken.
Het is vakantie, ik heb tijd over; in die mate zelfs dat ik vandaag CD&V heb gegoogled. Dit was al meteen een dikke tegenvaller.
Pagina 1, eerste vermelding: CD&V
Eerste sub-site: CDenV. Aanklikken.
Mooie foto van Marianne Thyssen met begeleidende tekst: " Marianne Thyssen geeft de fakkel door" Zou ze ontslag hebben genomen uit het Europees Parlement?
Net eronder: "Dit is een speciale verkiezingssite van de CD&V". Hier moeten we zijn. Vergeet het. Verkiezingssite van...2010 !
De tweede vermelding op Google van de grootste niet-opkomende partij in Antwerpen is een site van 2010...
Toch aandoenlijk hoe de CD&V prachtige herinneringen wil bewaren voor het nageslacht.
Ik lees nogal wat romans in het Engels ( Clancy, Wambaugh, Grisham, Patterson, Ludlum, Baldacci, Forbes, e.a. ). De meeste van die schrijvers hebben tientallen miljoenen boeken verkocht en ze zitten allemaal bij de grootste Engelse en/of Amerikaanse uitgeverijen.
In veel van hun boeken komen er enkele woorden of zinnen in het Frans voor ( ofwel speelt een deel van de actie in Parijs, ofwel komt er een Franse spion opdagen, enz. ). Wat zeer opvallend is, is dat er nagenoeg altijd fouten in die stukjes Franse tekst staan...en niet omdat dat Frans gesproken wordt door een Amerikaan; het is wel degelijk een Fransman die spreekt of een Frans opschrift... met fouten.
Stel je voor: een van de top uitgeverijen ter wereld, een manuscript van een bestsellerauteur; de beste editors, een miljoenenoplage in zicht...
Is het dan te veel gevraagd om die vijf Franse zinnen - honderd Franse woorden - even te laten nalezen door een ( geletterde ) Fransman ( de vriend van, de vrouw van, een collega )? Is het te veel gevraagd om de vijf zinnetjes naar een collega of vriend in Frankrijk te mailen voor nalezing? Het lijkt wel alsof zelfs de schrijfwijze van een woord in een stom woordenboek nakijken te veel gevraagd is.
Ik heb er geen verklaring voor en ik zie er ook geen enkel excuus voor. Shame on you.
De (im)migratiebarometer van de N-VA heeft blijkbaar toch een vinger op een zere wonde gelegd. Bij sp.a, Groen en open VLD bleef het oorverdovend stil.
Nahima Lanjri van de CD&V heeft wel gereageerd. Lanjri is niet de slimste maar zeker ook niet de laatste van de klas. Zij volgt de problematiek van migratie en vreemdelingenbeleid al jaren van dichtbij en heeft dan ook recht van spreken. Hier en daar heeft ze overigens wel een punt, al durft ze ook specifiek aan de N-VA verwijten wat alle andere partijen ook doen.
Neem nu haar kritiek over de door de N-VA gebruikte cijfers. Is het niet normaal dat, wanneer je een thesis verdedigt, je de cijfers gebruikt die je thesis ondersteunen of bevestigen ?
Dat de N-VA deze problematiek misbruikt in het kader van een verkiezingscampagne snijdt reeds minder hout als argument. Dit is één van de problemen die de mensen bezighouden, vaak concreet, en het is bovendien een gegeven dat duidelijk aanwezig is in steden en gemeenten, vooral in steden en zeker ook in Antwerpen. Over de vreemdelingenproblematiek praten in het kader van de gemeenteraadsverkiezingen in Antwerpen is niet alleen normaal, maar zelfs wenselijk en noodzakelijk; mag de kiezer, in deze, de partijstandpunten niet kennen?
Mevrouw Lanjri verwijt de N-VA om geen rekening te houden met de ( recente ) verbeteringen en veranderingen in het migratie- en asielbeleid. Zij heeft een punt, maar vergeet twee dingen: - de efficiëntie in de praktijk van veel van die wijzigingen zal nog moeten blijken in de toekomst; - die verbeteringen en veranderingen waar Nahima Lanjri nu zo hoog mee oploopt zijn verbeteringen van zeer slechte, soms catastrofale wetgeving die in het verleden door de partij van Mevrouw Lanjri en door haarzelf is goedgekeurd. Die verbeteringen zijn er nu enkel en vrij laat gekomen door onhoudbare druk van buitenaf, onder meer ook door een groot deel van de gewone Vlaamse mensen. Lanjri verwijt de N-VA electoraal opportunisme. Heeft het feit dat die veranderingen precies nu werden goedgekeurd dan helemaal niets te maken met de nakende verkiezingen?
Er is niets fundamenteels fout met de tussenkomst van Mevrouw Lanjri. Alleen spijtig dat dit standpunt komt van iemand die lid is van een partij die in Antwerpen niet eens opkomt. Is de mening van Nahima Lanjri meteen ook de mening van de sp.a-lijst in Anwerpen?
Volgende interne nota van Wouter Beke is door een gunstige wind bij ons terechtgekomen:
"Beste vrienden,
Voor de komende gemeenteraadsverkiezingen in de maand oktober hebben wij slechts één programmapunt: Bart De Wever permanent, ononderbroken, agressief, keihard, massaal bekladden, onderuithalen, beledigen, vernederen, tegenspreken, beschuldigen.
Gezien wij zelf geen programma hebben, hangt ons lot af van de vernietiging van De Wever.
Wij zullen daarin worden gesteund door Alexander Decroo en Karel De Gucht, door Louis en Bruno Tobback en door het Vlaams Belang en Groen.
We voeren gesprekken met talrijke persoonlijkheden uit de politieke, economische, industriële, commerciële, culturele en maatschappelijke wereld om ons daarin te helpen. In de volgende weken zullen meerdere schoten voor de boeg worden gelost door onder meer Kristien Hemmerechts, Tom Lanoye, Michel Verschueren, Jan Fabre, Yves Desmet, Herman Brusselmans, Walter Van Steenbrugghe, de hele redactie van HUMO ( of wat ervan overblijft ) en de politieke editorialist van HLN.
Aan al onze mandatarissen en vooral aan onze kopstukken vragen wij om onvermoeibaar te zijn en in gesloten slagorde op te treden: de aanvallen moeten vanuit alle hoeken komen en elkaar snel opvolgen.
Hieronder een aantal guidelines voor iedereen:
- alle affiches van de N-VA en vooral de affiches met BDW moeten zo snel mogelijk afgetrokken, overplakt of overschilderd worden;
- gebruik scherpe woorden zoals nazist, fascist, zwartzak, verrader;
- begin lokale meetings met een frontale aanval: loopt weg van BHV, weigert om zijn verantwoordelijkheid te nemen, kiest Antwerpen boven Vlaanderen, vrijt Vlaams Belang op, enz.
- wees eenvoudig en systematisch: BDW spreekt; hij zou beter zwijgen; BDW zwijgt; hij heeft niets te zeggen; BDW is afwezig: schandalig; BDW is aanwezig: heeft hij niets beters te doen? BDW is in Terzake: waarom is hij niet in het Vlaams Parlement; BDW is niet in Terzake: waarom verstopt hij zich? BDW is in Gent, waarom is hij niet in Hasselt?
- ga niet in op inhoudelijke discussies met de N-VA (nooit ! ); wij hebben geen programma en zij wel.
De aanval is de beste verdediging.
Beste vrienden, ik reken op jullie. Indien de N-VA de verkiezingen wint, is het met ons gedaan. Jullie weten wat jullie te doen staat.
Als Carl iets doet, dan wil hij dat het geweten is.
Carl zal opnieuw voetbalwedstrijden commentariëren voor Telenet en dus hebben we eerst recht op een serieuze paukenslag. Iedereen kent het ego van Carl maar echt amused zullen zijn collega's toch niet zijn.
"De meeste voetbalcommentatoren maken de wedstrijden kapot; ze zijn slecht opgeleid; ze kennen niets van taktiek; enz.". Carl heeft het EK hoofdzakelijk gevolgd op de BBC en ZDF en bij ons lijkt alleen Frank Raes aan de normen van Carl te voldoen.
Ik herinner mij Carl Huybrechts als de vlotte presentator van Sportweekend; ik ken hem ook als mentor van Sugar Jackson en van Bart De Wever en als de MC van de Proms. Als voetbalcommentator heeft hij geen grote indruk nagelaten; ik herinner mij nog zijn aangename stem.
Wij zijn geen opscheppers en we zijn ook niet altijd en in alles de beste, maar Raes, Joos, Vandenbempt ( radio ) spelen volgens mij toch in de hoogste klasse; Wijnants en Demarez iets lager, maar dit zijn dan ook eerder allrounders.
In Nederland moet je goede commentatoren zoeken met een vergrootglas en zelfs de BBC teert nog altijd op een paar goede, maar oude krokodillen.
Zal Carl toegevoegde waarde geven aan de kijker/voetballiefhebber? Wait and see.
Nu is er wel één voetbalcommentator op de Vlaamse televisie die de perfecte illustratie is van wat Carl Huybrechts zegt, maar die zit niet bij de VRT/Sporza. Dirk Deferme van VTM/2be2 zou een levenslang stadion- en microverbod moeten krijgen: zijn schreeuwerige stem irriteert, zijn taalgebruik is niet om aan te horen, een correcte volzin kan hij niet maken - hij stoot kreten uit - hij verzamelt clichés, en vooral, van voetbal kent hij absoluut niets; niets!
Wat dubbel erg is, is dat VTM belangrijke matchen uitzendt ( Champions League bijvoorbeeld ); dat Dirk Deferme chef-sport is bij VTM en dus telkens zichzelf aanduidt voor die matchen; dat de chef-sport er zelfs niet aan denkt om voor de topmatchen ( finale? ) een analist naast zich te zetten ( waarom zou hij dat nodig hebben? ).
De situatie is dus hopeloos, niet omdat Carl Huybrechts terugkeert, maar omdat Dirk Deferme blijft.
En om Frank Raes te parafraseren: laat de DJOEPITER league maar starten.
populisme: ( minachtend ) de neiging zich te richten naar de massa van de bevolking
Kunnen die hooggeleerde heren politici ( en anderen ) mij eens uitleggen waarom zij de N-VA en Bart De Wever voortdurend en systematisch beschuldigen van populisme ?
Twee belangrijke punten in het programma van de N-VA worden helemaal niet gesteund door een meerderheid van de bevolking, zelfs niet door een meerderheid van de N-VA kiezers ( en dit is nog zwak uitgedrukt ):
- de onafhankelijkheid van Vlaanderen - de afschaffing van het Koningshuis
Die twee punten (waarop de partij het zwaarst wordt aangevallen ) nadrukkelijk in het programma houden getuigt mijn inziens eerder van idealisme dan van populisme.
Als men zegt -dat de belastingsdruk te hoog is -dat de pensioenen van zelfstandigen te laag zijn -dat onze justitie sneller en efficiënter moet werken -dat de strafuitvoering beter moet -dat ons immigratiebeleid moet herzien worden, enz dan zegt men, volgens mij, dingen die kloppen; met populisme heeft dit weinig te maken.
Wat ik zo interessant vind aan de stukken van Luc Van Der Kelen in Het Laatste Nieuws is het feit dat de schrijver altijd probeert zijn lezers iets bij te brengen, zijn verstand en zijn kennis op te krikken.
Neem nu zijn opiniestuk van vandaag:"Koning Albert is opgelucht".
LES 1:
"Albert II (...) vierde zaterdag zijn 19de nationale feestdag als staatshoofd. Nog één en hij rondt de kaap van de twintig".
Dank u LVDK. Ik ben gerustgesteld dat, na tientallen onderwijshervormingen, 19 nog altijd wordt gevolgd door 20.
LES 2:
Een minderheid kan tezelfdertijd ook een meerderheid zijn. De regeringspartijen in de Kamer aan Vlaamse kant zijn een minderheid op basis van zetels en een meerderheid op basis van stemmen.
Dank u LVDK, maar ik vrees dat het met dit soort redeneringen in de toekomst moeilijk zal worden om de minderheid van de meerderheid te onderscheiden!
LES 3:
"...het is precies zijn ( de Koning ) opdracht om de integriteit van land en grondgebied te verdedigen..."
Rustig, rustig; we zijn in België, niet in oorlogsgebied!
Tot nog eens,
LC
Ik ben niet beschaamd om te zeggen wat ik niet beschaamd ben om te denken.
Het stoort mij absoluut en mateloos dat Etienne Schouppe wordt genoemd als nieuwe Voorzitter van de Raad van Bestuur van Belgacom, in opvolging van Theo Dilissen.
Wikipedia: Etienne Adolf Schouppe ( Denderleeuw, 24 juli 1942 ) is een Vlaams politicus... pagina één
Wikipedia: Etienne Schouppe: Kortrijk, 12 december 1951 zelfde pagina één
Dit zegt genoeg over de betrouwbaarheid en de geloofwaardigheid van Wikipedia ( 1951 is correct, Adolf ? ).
Uit Wikipedia en andere bronnen blijkt dat Schouppe bij zijn vertrek van ABX in 2003 een gouden handdruk kreeg van 2 miljoen euro en de NMBS achterliet met een schuldenberg van 1,8 miljard euro. ( publiek geheim )
Ondanks deze hallucinante egotrip op kosten van de belastingbetaler ten voordele van de NMBS, van ABX en van Etienne Schouppe, krijgt de man de ene benoeming na de andere: interim-voorzitter van de CD&V, woordvoerder, senator, staatssecretaris van overheidsbedrijven, van mobiliteit, enz.
Maar een duivelszak is nooit gevuld; het is nog niet genoeg geweest. Schouppe moet nog eens aan de kassa passeren als Voorzitter van de Raad van Bestuur van Belgacom ! Er is niemand in Vlaanderen, jong, ervaren, intelligent, dynamisch, onafhankelijk die in aanmerking kan komen voor deze job, niemand. CD&V en bloedarmoede blijken synoniem...
Excuseer, niemand, behalve Etienne Schouppe...
Hoe verklaar je dit alles? Waarom?
Zou het kunnen dat de verklaring is dat Etienne Schouppe jarenlang de geldophaler was van de CVP / CD&V ? De 'bagman'. Het schijnt dat zijn schaduwjob ( zijn echte job in feite ) het ophalen was van grote sommen geld bij Vlaamse ondernemers, industriëlen, investeerders, zelfstandigen, verenigingen, enz. ( ook de ander partijen hebben hun bagman; zijn collega bij de open VLD, Hedwig is enkele maanden geleden jammer genoeg van ons heengegaan, toffe gast ). Bagmen werken enkel in het zwart.
Etienne Schouppe kan België doen ontploffen. Zo zijn er nog, maar Etienne Schouppe is één van die mensen waarvan men denkt dat hij het ook zou durven. Chantage voor nog meer poen zou zijn christelijke levenswandel niet storen. Etienne Schouppe heeft enorm veel vrienden: niet moeilijk, ze zijn allemaal doodsbang van hem.
Mijnheer Schouppe, zou u alstublieft met pensioen willen gaan of moet uw duivelszak en uw afgang even groot zijn als die van Dehaene?
