Ik koos ervoor om vandaag mijn eigen route te maken en de GR niet te volgen, daar dit de kortste weg was en de hellingen ook iets minder zijn. De etappe verliep dus eens niet door bossen en paden met gras tot aan de oksels.

In de streek ook je overal kleine meertjes tegen

 

Over de route valt weinig te vertellen, een kleine heuvel, wat velden, koeien, graslanden... 

De route liep door het dorpje mont, een klein gehuchtje waar je voor weinig geld grond kan kopen, hou er dan wel rekening mee dat cfr de naam van het dorp je veel bergop moet gaan.

Net voor ik op de eindbestemming kom stop ik nog efkes aan een picknick plaats om nog wat brood en kaas te eten, er is ook een ouder koppel aanwezig die gezellig aan het picknicken zijn op zondag middag. De dame komt naar me toe en bied me een kopje koffie uit haar thermos aan. Deze kleine spontane dingen geven een pelgrim weer extra energie. 

Eindbestemming vandaag (na 27km) bourbon lancy, een iets groter dorp, maar op zondag middag is er weinig beweging in de stad. De poorten en gebouwen zijn een extra wandeling waard. 

Op de camping was er deze avond een paella etentje met live-optreden. Ik kon nog mee aanschuiven en verbroederen met de andere gasten.

Is weerom een verrassende en aangename dag geworden. 

De etappe vandaag was iets korter ("mede dankzij de extra km van gisteren)  en ook wel iets vlakker (27,1 km / 483 'm stijgen / 623 'm dalen)  

Volgens de Belgische normen is iets vlakker nog steeds heel heuvelachtig. 

Het begin van de etappe liep van gehuchtje naar gehuchtje, soms was er maar één huis te zien. Dan terug een stukje door een bos en ja dit groeit op een heuvel die ik over moest.

De heuvels met bos worden hier vooral gebruikt voor de bosbouw, je ziet gekapte gebieden, nieuwe aanplantingen en gebieden die gemarkeerd zij als te kappen. 

Verder verliep het traject veel over gewone wegen, die uiteraard niet vlak zijn, maar ze brengen wel mooie vergezichten met zich mee.

Het valt ook op dat men hier terug meer aan akkerbouw en veeteelt doet, ik kwam een aantal boerderijen tegen die vlees van eigen runderen verkopen.

De witte vlekken op de heuvel zijn het vee. 

Tegen iets voor 2u30 aangekomen in het dorpje waar ik logeer.

De plaatselijke winkel was nog niet open, dus op naar de lokale bar. 

De vriendelijke eigenaar kon nog iets te eten voor mij maken, wel eventjes wachten want hij moetst nog sla gaan kopen.

De lekkere salade met hesp en kaas smaakte bijzonder goed.

Plots kwamen een aantal heel chique opgekleede dames en heren toe, bleek dat er een huwelijk was van de lokale rijke bourgeoisie. De dames waren uitgedost met chique hoeden.

De dame van de bar (een Nederlandse) vertelde me dat dit heel sporadisch nog eens gebeurt, er zijn nog een paar heel rijke families in de streek, als er hiervan iemand huwt is het heel bijzonder.

Je kon de gezangen van het koor tot in de bar horen.

Na wat inkopen op naar de camping voor een verkwikkende douche, en na de vele bossen ook wel een grondige en nodige inspectie op teken. 

In de bossen krioelt het van de teken, telkens ik deze verlaat kijk ik na of ik geen teken zie, dit is echt wel nodig ik weet ondertussen goed hoe ze er uitzien.

Deze avond zelf gekookt : omelet met ui, paprika en tomaat, dit smaakt heerlijk met een Frans stokbrood en een glas (of beker) Bourgogne.

Het parcour liep absoluut niet vlak, ik moest een aantal heuvels over (of bergen volgens de Belgische normen). 

Mijn bedoeling was om in de gemeentelijke gîte te overnachten, de dag voordien kon ik niemand bereiken, toen ik deze ochtend belde was alles volzet ook een tent in de tuin plaatsen was geen optie (er was geen tuin), dus weer over naar plan b en wild-kamperen.

Na een rustige nacht in de voormalige school ben ik om 7u vertrokken. 

De temperatuur was ietsje hoger dan de dag voordien 22gr maar nog zeer aangenaam. 

De vochtigheid was ook iets gezakt, de regen was voorbij maar door de voorbije regen was alles nog nat en heel mistig. 

Het bos waar ik door moest was gekend om een vochtig gebied te zijn, dit was te zien aan het mooi tapijt van mos. 

Maar door de regen van gisteren was het pad soms wel een riviertje geworden en moest ik nu en dan een weg ernaast maken. 

En dan liep de weg bergop, bergop en bergop ... 

Ik kwam zelfs in een gebied waar men in de winter kan langlaufen. 

Na het bos en de berg verliep de etappe een stukje langs gewone wegen, tot in een klein dorpje waar ik een plat du jour kon eten. 

Met een gevulde maag terug op pad, na een bocht heb ik een schitterend uitzicht op een heuvel.

Als je een heuvel voor je ziet is het gevolg meestal dat je er over moet. 

Dus weerom bergop ... 

Toen ik boven kwam bleek er daar een grote archeologische site (bibracte, een van de grotere van Frankrijk) te zijn, in verschillende eeuwen is er daar bewoning geweest en was er een abdij. Hun uitzicht was schitterend. 

Aangekomen in het dorp waar ik wou overnachten was er niet veel te zien, ik vermoed dat alle Fransen voor de tv zaten (voetbal)  

Mijn water aangevuld en nog een aantal km verder gestapt tot ik een mooi plekje in het bos vond om mij tent op te zetten. 

Nog een pot soep gemaakt en dan slapen na een vermoeiende dag. 

Ik had er dan 30,4 km op zitten, 976 m gestegen en 926 gedaald, best wel pittig. 

Het heeft heel de dag geregend, nu en dan eens miezeren die overging in motregen naar regen, dan een korte hevige bui. 

Maar uiteindelijk viel het nog mee met een goede regenjas, een regenhoes over de rug en een wandel-short die snel droogt lukt het wel. Ik kon mijn Sokken vandaag niet uitwringen dus was het nog OK.

Vanacht nog een onweer gehad, gezellig de regen die op de tent tikt. Maar als gevolg dat ik vanochtend een natte tent moest inpakken, mijn gewassen kleren (na een zweetdag moet je telkens een wasje doen) niet droog waren, en natte zaken wegen een stuk meer dan droge.

Vandaag was een korte (23,3 km) etappe, met ook heel wat minder hoogtemeters (niet dat het plat is, 302 stijgen en 449 dalen).

Ik heb de GR niet gevolgd maar de gewone wegen genomen, GR door het bos is met dit weer niet aan te raden (modder, gladde stenen, paden die eerder rivieren zijn).

Enkel het eerste stuk liep langs onverharde wegen rond het meer dat in een nevel baadde

Onderweg kwam ik nog 3 mensen tegen die een tocht van 5 dagen aan het maken waren door de mooie regio (natuurpark le morvan) ook zij namen de gewone weg ipv het bospad omwille van het natte weer. 

Niet enkel langs veldwegen heb je mooie uitzichten, je komt ze ook tegen langs de "gewone wegen" die rustig zijn daar ik in een vrij onbewoond gebied zit, enkel een paar kleinere dorpen kom je tegen. 

Ik logeer in de gemeentelijke gite, een oude school die men als gites voor 26 personen ingericht heeft. 

Het is één van de mooiere gites die ik al tegengekomen heb, een frisse slaapzaal, een grote leefruimte, een grote keuken - eetzaal, sanitair en nog een afdak met wasdraad waar ik mijn kleren en tent kan laten drogen. 

Athez is een heel klein dorpje eerder een gehucht met ong 15 huizen. De school was destijds niet enkel voor het dorp, ze bestaat sinds  1895 en is gestopt in 1970.

Er hangen wat oude schoolfoto's, in 1901 zaten er 39 jongens en 41 meisjes, in 1951 tel ik er nog 13 in totaal. 

Ik heb de gîtes voor mij alleen,  kan vanacht dus 26 bedden testen ...

Toen ik hier rond 3u30 aankwam was er er man aanwezig die zij vrouw hier kwam oppikken die aan het wandelen was met vrienden. Bleek dat hij ook al veel verschillende Camino's (Spaanse routes naar compostela) gestapt heeft, hij woont aan de grens tussen Frankrijk en Spanje in de buurt waar ik de doorsteek maak naar de noordelijk Camino in Spanje. Ik kreeg hun gegevens en telefoon en de uitdrukkelijke boodschap dat ik hen zeker moet bellen als ik in de buurt ben, zodat ik in huis kan logeren. 

Momenteel valt de regen nog steeds met bakken uit de lucht, ik hoop dat de emmer tegen morgen leeg is 

De weg loopt terug door de bossen, de paden zijn niet altijd even duidelijk zichtbaar en aangeduid, dus de beschrijving goed volgen maar ook dat is niet altijd terug te vinden. Dan heb je altijd nog de apps op de gsm deze komen goed van pas. In de beschrijving wordt heel vaak voorgesteld om de gr niet volledig te volgen daar die nogal omwegen maakt (die dan meestal ook nog niet vlak lopen). Ik zelf kijk ook goed na of ik hier en daar een hoekje kan afsnijden, ik ben niet de enige die dit doet, ik hoor van de andere pelgrims dat ze dat ook doen. Als je op die manier je etappe wat kan inkorten is dat leuk meegenomen.

Dit keer geen metershoog gras maar bospaden, wel niet voor een gezellige zondagse boswandeling. De paden liepen vandaag behoorlijk omhoog en omlaag, waren heel oneffen net grote rotsen en keien, soms had je ik de indruk dat ik door een beek of rivier aan het stappen was. 

Volgens de beschrijving kon je onderweg in een hotel-bar-restaurant iets eten of ontbijten, daar ik gisteren geen inkopen kon doen rekende ik hierop, anders zou ik mijn noodoplossing (de zak oplossoep voor noodgevallen) moeten klaarmaken. Toen ik er iets voor 10 uur arriveerde en naar eten vroeg werd ik vreemd aangekeken, eten hebben we nu niet, ik kon wel koffie en brood met boter en een paar sinaasappels krijgen. Als je honger smaken de simpele dingen super goed. 

Met een volle maag en de overschot van het brood in de rugzak terug verder op pad. 

Op 6km van mij eindbestemming passeer ik in een klein dorpje, daar is een museum van klompen, met een souvenirs winkeltje. 

Even gestopt voor een frisse cola, lokaal artisanaal bier, en een ijsje.  Deze onverwachte lekkernijen deden me goed. 

Na 29,5 km was ik rond 4u15 op de eindbestemming. Dat het sterk op en neer ging toonden de afgelegde hoogtemeters :stijgen 854 m, dalen 572 m, best een pittige etappe. 

Nog wat inkopen gedaan zodat ik voor morgen zeker genoeg heb, alle zweet afgespoeld in de douche en tent opgezet op de camping. 

Zonet is er een onweer gepasseerd, weet nu ook dat mijn tent er tegen bestand is. Tis bijna over met regenen, dus ik kan nog iets gaan eten. 

De pelgrims gîtes voor morgen is al gereserveerd, dus morgen nog eens in een bed slapen. 

Het traject dat ik nu stap loopt van vezelay naar le puy en Velay. Dit traject volgt de gr-routes en loopt vooral door bossen en verlaten gebieden en is behoorlijk heuvelachtig.

De overnachtingsplaatsen en mogelijkheden om inkopen te doen zijn er veel minder talrijk dus wordt het wat meer mijm plan trekken. Er zijn ook heel weinig pelgrims die dit traject stappen.  Het kan dus nog wel eens voorvallen dat ik op de dag zelf niet zal kunnen bloggen.

''s ochtend zijn we (ikzelf en de 2 Nederlandse pelgrims) naar het gezongen ochtendgebed (lauden) in de kathedraal geweest. Op het einde worden de pelgrims naar voren geroepen en krijgen een zegening. De samenzang tussen de 8 zusters en 7 broeders was heel mooi, zonder alles goed te verstaan was het een speciale beleving. 

Los van of je nu gelovig bent of niet, doet dit wel iets met je.

Nadien kregen we het gebed voor de pelgrim. 

Er was ook een Nederlandse zuster ze sprak ons nadien aan en vroeg nog onze namen voor in haar gebeden. 

Ik ben dan samen met nolly en fleur (de Nederlandse pelgrims) vertrokken voor het eerste deel van de tocht tot in Pierre perthuis, daar scheidden onze wegen daar zij via een andere route naar Saint Jean pied de port gaan.

We hopen dat we elkaar in Spanje nog eens tegenkomen, ze nemen ook de noordelijke route en verwachten ook tegen eind september aan te komen. 

Daarna trek ik alleen verder. 

Bedoeling was om in marigny l'église in de gemeentelijke herberg te overnachten. Na lang proberen kan ik uiteindelijk iemand tel aan de lijn krijgen, blijkt dat de herberg gesloten is. Dus beslis ik om rond dat dorp nog maar eens wild te kamperen.

De gps tracks blijken niet overal correct te zij met de te volgen weg, de Franse wegbeschrijving is ook niet steeds duidelijk. 

Op een bepaald moment stopt een auto en de man zegt dat ik verkeerd aan het lopen ben, de weg houdt op aan een elektriciteitscentrale. Dus terug keren gelukkig maar een halve km, volgens de man had ik anders zeker minstens 2km moeten terugkeren. 

Niet veel later begint het te  onweren en water te gieten, ik zit dan midden in het bos dus geen plaats om te schuilen dus stap ik door.

Na een uurtje is het gelukkig al voorbij, dan kan ik mijn broek en sokken uitwringen. 

De natuur herademt door de regen, de waterdamp zie je boven de straten uitkomen. Ook boven de rivier hangt een nevel 

Na verloop van tijd droog ik terug op, en wat later ben ik dan terug nat van het zweten... 

De weg loopt vooral door het bos en langs de rivier de cure, ik mag mooie kleine brugjes over. 

In het dorp waar ik oorspronkelijk zou overnachten is een restaurant met kleine kruidenierszaak, gesloten op maandag. Ik kom daar aan en zie een bord de dinsdag gesloten. Dan wordt het maar terug pasta. 

Nog even mijn water aanvullen en nog wat verder stappen. 

Rond 7u30 (na 35km) vind ik een mooie plaats naast de rivier en besluit daar te overnachten. Heb dan al een stukje (4km) van de etappe voor morgen erop zitten. 

Eens lekker geen wekker die je oproept, rond 9u toch uit de veren, het werd warm in de tent. 

Juist op tijd om alles op te ruimen voor er een kleine regenbui valt. 

Na een goed ontbijtje een kleine wandeling van 3km naar vezelay, de heuvel op.

Onderweg kwam ik het kruis tegen die de plaats aanduidt waar clairvaux opriep tot de 2e kruistocht. 

Aangekomen aan de kathedraal, de nodige stempel in mijn boekje ontvangen. 

Vezelay bestaat boven op de heuvel heb je een indrukwekkend uitzicht. 

Aangekomen in Vezelay een slaatje gegeten en ietsje later komen de 2 Nederlandse pelgrims die ik in Sezanne tegenkwam ook toe, het werd een leuk en gezellig weerzien. 

We slapen bij de zusters van Saint madeleine, die pelgrims opvangen voor een "donativo" =vrijwillige bijdrage. 

Deze namiddag het stadje bezocht, wat bijgepraat met de mede-pelgrims en vanavond lekker gegeten. 

Na het eten tijd om de rode duivels aan te moedigen, er waren veel Belgen aanwezig om te supporteren. 

De Belgen waren een groep West-Vlamingen die o.a. naar lourdes geweest waren, na de spannende match nog wat gepraat met hen. 

Kortom een ideale rustdag 

Ik ben al voor dag en dauw vertrokken, om 4u45 was ik al op weg. Inderdaad het was nog donker, met een goede hoofdlamp en het licht van de maan vind je vlot het pad, ook in het bos.

Het "mooie" aan zo vroeg vertrekken is dat je de natuur ziet en hoort wakker worden, de maan die verdwijnt, de vogels die wakker worden, de nevel boven de rivier,... 

De tocht verliep godzijdank enkel in het begin langs de velden en vervolgens in bosrijk gebied met schaduw.

Ik heb wel een hoekje van de etappe afgesneden en niet het officiële pad gevolgd langs de meanderende rivier "cure"  maar de straat gevolgd, dit leverde toch een verkorting op van 2km.

Ik had gezien op de app "mapsme" dat ze een andere route voorstelden, maar dacht neen ik volg de officiële weg. Toen ik na een korte rustpauze terug vertrok stelde ik na 400m vast dat ik het verkeerde pad genomen had, bleek dat ik op de verkorte route zat die ik eigenlijk niet wou nemen, dan toch maar beslist (of het lot heeft dit zo voorzien door verkeerd te lopen) om de gewone weg te nemen. En deze liep ook door een schaduwrijk gebied en was dus een stukje korter. 

Hier en daar een stukje inkorten mag wel met dergelijk weer, zolang je het te voet doet. 

Kort voor de middag verschijnt in de verte bovenop een heuvel de kathedraal van Vezelay, vertrekpunt voor de volgende grote etappe.

Net voor Vezelay is er nog het dorp asquins, waar er een sint Jakobskerk is (op een kleine heuvel). Dit dorp en de kerk waren vroeger het verzamelpunt voor de eerste kruistochten en vertrekpunt voor Santiago de compostela. Vezelay is dus later een van de vertrekpunten geworden.

Op deze foto kan je beide kerken en heuvels zien

Mijn etappe vandaag stopt in asquins, Vezelay is voor morgen op mijn "rustdag"  3km moet wel lukken. Wou dit vandaag er niet bij nemen daar het nog een serieuze klim is die je beter niet op het heetst van de dag doet. 

Tegen iets na 12 uur was ik in asquins (temperatuur 30gr) perfect op tijd om nog naar de winkel te gaan voor die sluit op zondag namiddag. In de lokale brasserie nog een lekker slaatje gegeten en dan op naar de camping aan de rivier de Cure, ideaal om af te koelen en een verkwikkend voetbad te nemen en wat te rusten. 

Toch ben ik erin geslaagd een etappe te maken van 27 km, deze ochtend om 5u30 vertrokken en rond 13u30 aangekomen. 

Voordeel van vroeg vertrekken is dat je dan een mooie zonsopgang kan zien

In het begin van de etappe waren er een paar pittige klimmejes, om 7u liep ik al te zweten .. 

In het dorp voor mijn overnachtingsplaats nog wat inkopen gedaan, ging wat moeilijk want er was een algemene stroompanne. 

Ik verblijf op de camping in accolay, een dorp die vroeger gekend stond voor zijn pottenbakkers en gelegen aan de rivier de cure. 

Men vond het nodig om ernaast ook nog een kanaal te maken 

Wie goed kijkt kan de reiger zien die net weg vliegt. 

In het dorp is er recent een "bar" geopend, ik vond reclame op de camping, dus even gaan kijken, bleek een bar te zijn in een tuin van iemand. Men was naar het voetbal aan het kijken (de Fransen speelden), heb dan maar meegesupporterd voor hen, ze hebben gewonnen. 

Daar er in het dorp niets is, hebben ze het initiatief genomen om in de tuin een bar te maken, zo wordt het sociale contact weer aangewakkerd, leuk idee. 

En morgen voor de verandering weer een bloedhete dag .. 

Wat bijzonder is aan dit uur, is de geur van de natuur, vooraleer de zon haar hitte loslaat ruikt de natuur heel anders en heeft een frisse aparte geur. 

De weg liep vandaag over variërende landschappen, te beginnen met het kanaal van Bourgondië

Ik moest dit slechts anderhalve km volgen, daarna terug de mega-velden. De landbouwers waren druk bezig met het oogsten van het graan. 

In bernouil, een klein dorpje, staat een bijzondere kerk van st Jacob de meerdere (niet bijzonder omdat ik op weg ben naar zij graf) maar omwille van de vorm. De kerk bestaat uit 4 cirkels die een klavertje 4 voorstellen. 

Hier en daar kom ik al een eenzame kleine wijngaard tegen tussen de graanvelden, de voorbode van meer. 

Net voor mijn eindbestemming chablis gaan de bossen en graanvelden over in wijngaarden. 

Inderdaad chablis gekend van de heerlijke witte wijn van de chardonnay druiven. 

Voelde me verplicht om dit ter plaatse te verifiëren en inderdaad de wijn smaakt hier voortreffelijk. 

Naast de wijn is het stadje ook mooi om te bezoeken, het heeft oa een oude wasplaats   naast de rivier

Na 24,8km was ik tegen 12u45 reeds op de camping, na een middagdutje heb ik nog het stadje bezocht en de lokale wijn geproefd. 

En gelukkig viel de hitte vandaag heel goed mee, nu en dan was er behoorlijk wat  wind die voor verkoeling zorgde.  

Over het parkoer valt niet zo veel te vertellen, bossen vol muggen - lange veldwegen - asfaltwegen waar de hitte van afstraalde.

Het kan niet iedere dag ideaal stapweer zijn. De komende dagen wordt het nog warmer tot 34 gr volgens de voorspellingen, heb daarom beslist om telkens vroeg te vertrekken en kortere etappes te maken zodat ik zeker rond 1 à max 2 uur aankom. Na 2 uur in dergelijke hitte stappen lijkt me niet gezond en ik zou toch graag compostela halen.

In het dorpje Évry le chatel heb ik een bijzondere ontmoeting gehad, een oude dame sprak me aan, ze had al zo vaak in de verte een pelgrim gezien maar nog nooit het geluk gehad iemand te kunnen aanspreken. Ze vroeg me of ik in compostela een gebedje voor haar wou doen, ze is 85 jaar oud, klein en graatmager maar wil nog niet naar "hierboven" ... Toen ik beloofde dit te doen kreeg ik een hartelijke handdruk van haar (koude) handen.  Dit zijn momenten die je altijd zullen bijblijven.

Mijn logement is terug een gemeenteherberg, deze keer luxueus, toch volgens pelgrims normen, met slaapkamer en zithoek. De herberg is een onderdeel van de polyvalente zaal van de gemeente en staat gratis ter beschikking van de pelgrims.

De medepelgrim maggy uit Waver overnacht hier ook, ben dus een keer niet alleen. 

De dame die ons ontving was super vriendelijk ze had zelfgebakken taart mee en het lokale gebak "gougères" zou voor het eerst in flogny (het aanpalende dorp) gemaakt zijn in de 18e eeuw, jaarlijks is er in mei nog het gougères feest.

En wat bijzonder is de dame heet kyndt en stamt oorspronkelijk af van een familie van  het brugse, ze  wist dat er nog een kyndt woont in een bepaald klein dorpje en als ik het goed begreep is het waarschijnlijk in ichtegem (Uiteraard niet evident voor een Franse om dit uit te spreken) . 

Vandaag heb ik de eerste dubbele bladzijde van mijn stempel boekje vol. 

Er staat per blad telkens een nadenkertje - Citaat bij, ik geef ze jullie graag mee. 

"Pelgrimeren is bidden met je voeten " 

"Alleen wie onderweg is kan de hoop koesteren ooit aan te komen" 

Morgen dus een kortere etappe. 

Ook de etappe was vandaag +30, toen ik in mijn logement in Troyes arriveerde stonden er 32 km op mijn GPS.

Over de etappe valt er weinig te vertellen, het volledige traject liep langs het kanaal. 

Dus eindeloze lange rechte stukken (wat eigen is aan een kanaal)  langs één zijde heeft men een fietspad aangelegd, men noemt dit voie verte 

De hitte straalde van het asfalt, langs het fietspad was er zo goed als geen schaduw  dus besloot ik langs de andere kant van het kanaal het jaagpad te volgen daar was er beduidend meer schaduw. En het hoge gras en de muggen en insecten nam ik er wel bij, ben het ondertussen gewoon.

Zelfs de afbeeldingen van de pelgrims onderweg tonen aan dat je tot aan de knieën door het gras of struiken moet stappen  

Na diverse extra rustpauzes in de schaduw, rond 4u aangekomen in Troyes. 

Ik logeer in een oud seminarie, die nu een diosicaan centrum is, ook de Franse christelijke radiozender is hier gevestigd, pelgrims kunnen er een kamer huren.

Troyes is een heel mooie authentieke stad met zijn typische vakwerkhuizen

De vorm van de stad lijkt op een Champagne kurk.

Nog gaan eten in de stad, en dan moet je zeker de "andouillette de Troyes" geproefd hebben, in de 12e eeuw zou hiervan in de Franse versie "van den vos reynaerde" reeds sprake zijn. Bij mij was dit verwerkt in een salade Troyes en heel lekker, was vers gemaakt en geen eeuwen oud ... 

De weg liep vandaag eerst door het bos tot aan vindey, waar "de fles" symbool staat voor de scheiding tussen wat ooit het vruchtbare en onvruchtbare gebied van de champagne was.

Daarna een hele tijd het pad langs de oude spoorweg gevolgd, onder pad versta ik grasland met wat sporen in. Het was een invasie van dazen, bijna om gek van te worden.

In anglure even gestopt voor een pauze en frisse cola, het begon al warm te worden. 

Daarna op naar het kanaal, en volgens de beschrijving in de gids  het jaagpad volgen, een aantal stukken worden bijna tot nooit gebruikt, het gras was niet meer tot kniehoogte maar tot "oksel hoogte"  en ik ben niet gekrompen.

Toch was het kanaal op vele plaatsen een mooi idyllisch tafereel

Tegen 4u30 was ik op de camping, tijd voor een douche, de was te doen en nog wat boodschappen. 

En ik kon er West-Vlaams praten, er logeren toeristen uit de haan. 

De komende dagen wordt er warm tot snikkend heet (32 gr) weer voorspeld, volgens de dame van de camping, ga dus waarschijnlijk mijn aanvangsuur en /of etappes wat moeten aanpassen om het draaglijk te houden. 

In de bossen kwam ik een vos tegen, en wat bijzonder is daar het ik niet wist dag ze in Frankrijk ook voorkwamen een beer ... . 

In de dorpjes en aan kruispunten wijzen de schelpjes me de weg, soms door een kunstige pelgrim

Uit het bos gekomen wat wijngaarden en dan verschijnt Sezanne, de kerk torent hoog boven alles uit

Als ik in Sezanne aankom is het 13u30, en vind nog iets waaar ik een warme plat du jour kan verorberen. Als ik na het eten naar het centrum stap voor boodschappen en de stad te bezichtigen, kom ik nog pelgrims tegen. Eerst een oudere Fransman, die helaas een aantal dagen naar huis moet voor een begrafenis. Op een terrasje wisselen we bij een pint wat ervaringen uit. 

Na wat boodschappen gedaan te hebben, passeer ik terug langs het terras en dan spreken 2 dames me aan, het zijn ook pelgrims die een rustdag houden. En ja dan moet ik ook met hen wat bijpraten op het terras. Tot voor gisteren hadden ze nog geen enkele pelgrim tegen gekomen. 

Het is duidelijk dat er heel weinig pelgrims deze etappe aandoen. 

Was dus een gezellige en deugdoende namiddag en ipv vroeg op de camping te arriveren was het toch bijna 6u. 

Het begin van de etappe liep weer door de wijngaarden, op en neer, met super mooie vergezichten.

Al  snel verandere het landschap in bossen met hier en daar modderig paden. Het is duidelijk te zien dat er weinig passage is door deze bossen, gras tot kniehoogte en geen levende ziel te bespeuren, behalve de muggen - dazen - bijen, ...

In de verte hoor ik hier en daar iemand hout en bomen zagen, dus de bewoonde wereld is weer nabij. 

Iets voor baye kom ik terug een paar wijngaarden tegen. 

Logeren ging ik doen bij de "foyer de charité" die in het oude kasteel gevestigd zijn, maar helaas ze zijn dit weekend gesloten.

Dus is het nog eens tijd om mijn tent uit te pakken, en wild te kamperen, ik vond een mooi plaatsje in baye (na 31,2 km stappen) aan de rand van het bos nabij het vroegere station van baye. 

En neen ik zit niet ver van de bewoonde wereld, is het aan de rand van het dorp. 

Nog eens zelf "gekookt" : chinese soep met noedels en champignons, uit een  zakje maar het smaakte goed. 

Morgen op naar sezanne 

Nog even stoppen bij de bakker voor brood en chocoldekoek als ontbijt en dan op pad. De naam van het dorp had me reeds verwittigd, er komen een paar klimmetjes aan.

Dus pas ik de goede raad die ik vorig jaar op de kilimanjaro kreeg toe : pole pole (langzaam langzaam) zo kom je er ook zonder al je energie te verspillen.

De weg liep eerst door het bos en vervolgens door de wijngaarden en de Marne vallei , dus eerst dalen en dan terug omhoog. 

Door een mooi dorpje Hautvillers gestapt, typisch daar zijn de uithangborden, in de middeleeuwen gaven ze informatie aan de ongeletterde bevolking, nu zijn het kunstwerkjes die het beroep of de hobby van de eigenaar afbeelden

Eindbestemming vandaag was na 28,3 km pierry, een dorp net voorbij epernay omgeven door wijngaarden. 

Mijn logement vandaag is een gîte bij een lokaal champagnehuis. En deze keer is de gîte een groot huis waar 25 personen kunnen overnachten, en ik krijg dit voor mij alleen voor slechts 15€, pelgrims worden hier op handen gedragen .. 

Bij ontvangst een lekker glaasje champagne en vers geplukte kersen gekregen. 

Na een voetbad en douche op het terras genoten van de verse kersen en een fles champagne, moet die toch zeker geproefd hebben. 

En tussendoor ook de route voor morgen bekeken

Weerom dus een heel geslaagde dag. 

Laat ontbijt genomen in de bar-tabac, croissant en chocomelk. Nog wat de etappes voor de komende dagen gepland en gelezen en dan toch maar nog een korte etappe gewandeld. Net voor ik de stad uitstapte nog een opbeurend bord gezien, compostela 2400 km

Buiten de stad kom ik al snel de eerste wijngaarden tegen en loopt de route er tussen door. . 

De wijnboeren zijn druk bezig met het snoeien van de druivenranken.

Onderweg stopt er plots een auto, en ja hoor, het was de burgemeester van het dorp waar ik doorwandelde, ik moest zeker binnen gaan in het gemeentehuis voor een stempel in mijn boekje en voor lekker vers fris water en mocht er het sanitair gebruiken.

Eindbestemming vandaag was rilly-la-montagne, op 12, 5 km van Reims, idéale afstand voor een rustdag.

Een aantal gîtes staan ook ter beschikking van de pelgrims voor een prikje. Ik logeer vandaag in een gîtes, met keuken, ligbad en wasmachine, mijn kledij is weer eens op een goede manier gewassen en mijn voeten kregen een welverdiend bad. 

Morgen staat er terug een ganse stapdag op het programma, langs wijngaarden en door het bos. 

Ik koos ervoor om een stuk van de Via Scaldeda te stappen, die eindigt in Reims, het eerste deel was mijn zelf gekozen route. 

Door Veldegem loopt ook één van de Belgische compostela routes, de via Brugensis, deze loopt dan verder naar rijsel en Parijs, of kan aangetakt worden op een andere routes. 

Bij deze dan ook een warme oproep aan de vriendelijke Veldegemnaars, als je een pelgrim tegenkomt en je kan die op één of andere manier helpen, niet aarzelen en zeker doen, weet dat dit ten zeerste gewaardeerd wordt en heel veel deugd doet. 

Deze middag 2 Belgische pelgrims uit Wallonië tegengekomen, de ene eindigt zijn tocht in Reims, de andere stapt nog door tot in vezelay. 

De tocht liep vandaag langs uitgestrekte velden en akkers, lange eindeloze rechte wegen zonder zichtbaar eindpunt . 

Het was een bloedhete dag, cfr  het weerbericht 26 gr, cfr de thermometer op de rugzak van de Waalse pelgrim 35 gr. 

Volop zon, geen enkel briesje, de enige schaduw die ik tegenkwam leek verdacht veel op mezelf

Daar ik wist dat het warm zou zijn, vroeg vertrokken en tegen iets na 3u, na 26 km stappen aan de kathedraal van Reims aangekomen. 

Daar werden we goed onthaalt door het lokaal compostela genootschap, die de nodige info en uitleg verschafte, en uiteraard een stempel in de boek. 

De kathedraal is een mooie bezienswaardigheid, men komt er van heinde en ver, ik hoorde er west -vlaams, een groep uit oostende was er op bezoek (met de bus en uiteraard niet te voet). 

Na een welverdiende pint, op naar de jeugdherberg voor een verkwikkende douche. 

Morgen begint de 2e grote etappe : via campaniensis (= latijn voor weg door de  Champagnestreek) . Van Reims tot in vezelay. 

De eerste dag start met een rustige dag, is ook eens nodig .. 

In château-porcien vind ik na lange tijd een winkel, dus voldoende inkopen gedaan (brood, soep, banaan, kaas, ...) zodat ik weer een paar dagen verder kan. Ik plande om te overnachten in mijn tent in l'acaille moest dus zeker eten voor deze avond inslaan.

Deze middag nog een lekkere plat du jour gegeten in het dorp, weerom 3 gangen, het voorgerecht was eigenlijk al een maaltijd (sla, quiches, aardappel, hoofdvlees, brood ...)  

Daarna met een volle maag terug vertrokken. Vanaf hier start de via-campaniensis, de compostela schelpen leiden me de weg. De paden liepen vandaag door de uitgestrekte en mega-grote akkers en velden, sommige versiert met bloemen. 

Na 26,22 km in l'acaille aangekomen. Daar zijn geen overnachtings voorzieningen dus terug een nachtje in de tent. Mijn eerste optie kamperen langs de rivier bleek door het dicht begroeide bos niet mogelijk, dus over naar optie 2 vragen of ik mijn tent bij iemand in de tuin mocht zetten.

Een vriendelijke dame wou me wel helpen, ik mocht in haar tuin overnachten maar ze ging toch nog eens informeren bij de burgemeester, ieder klein dorpje heeft zijn eigen lokale burgemeester. 

De burgemeester zou me verder helpen, dus op naar zijn huis, mijn tent opzetten in de tuin was geen optie, buiten slapen als ze binnen genoeg plaats hebben leek hun niet ok. 

Heb deze nacht dus weeral een super goede slaapplaats gevonden en mee aanschuiven voor het eten en ontbijt hoort bij hun gastvrijheid. 

Zit ik nu met al mijn eten, morgen hoef ik dus geen winkel meer te zoeken. 

Morgen op naar Reims ...