Gisteren had ik weer een blaadje vol in mijn stempel boekje, jullie hebben dus nog een citaat te goed "vraag nooit de weg aan iemand die hem kent, want dan kun je niet verdwalen (rabbi nahman).
Na de gezellige avond op de camping vroeg vertrokken, iets voor 6u was ik reeds op pad voor een lange etappe.
Het eerste stuk verliep heel vlak, langs een voie verte (fietspad) die er als een mooie groene weg uitzag.
Ondertussen ben ik aan de Loire aangekomen, een brede mooie rivier 
Verder verliep de etappe vooral langs gewone wegen met piepkleine verlaten gehuchtje's.
Al was er wel op één plaats iemand thuis, toen ik langs een huis passeerde stond de eigenaar reeds aan de deur met een fles fris gekoeld water en een glas, ik veronderstel dat hij me al van ver had zien afkomen, toch ook eens leuk om tijdens de dag een levende ziel tegen te komen.
Het is hier zo rustig dat zelfs de kleine hertjes over de straat lopen , als je goed kijkt zie je er eentje weglopen.
Rond de klok van 3u30 was ik na 31,5km op de bestemming, een klein dorpje waar ik in de gemeentelijke gîte overnacht. Ik werd onthaald door een vriendelijke dame, waarna ik nog een tas koffie bij haar thuis mocht gaan drinken.
In Frankrijk blijken op maandag alle belangrijke winkels dicht te zijn. Onderweg kwam ik 2 kruidenierszaken tegen, gesloten op maandag. De enige bar-restaurant onderweg had zijn sluitingsdag op maandag.
En in het dorpje waar ik verblijf was enkel de apotheek en de begrafenisondernemer open, ik ben daar gelukkig niets mee ..
De lokale bakker is ook gesloten.
Mijn eten vandaag was dus brood (al wat oud) sardines en kaas.
Deze avond heb ik soep gemaakt (mij nood-eten komt wel goed van pas) en van de rest van mij oud droog brood heb ik croûtons gebakken voor in de soep.
Improviseren is nodig, en als je honger hebt smaakt alles.
Morgen gaat de lokale bakker open om 6u30, ik zal aan zij deur staan, hopelijk zijn er lekkere verse croissants ... Dan ik weer op pad voor opnieuw een lange etappe.
|