Militaire verzamelbegraafplaats Houthulst

Omstreeks 20 oktober 1914 kwamen Duitse troepen te Houthulst aan. Vanuit het bos beschoten ze op 22 november de stad Ieper. De Duitsers zouden het bos de hele duur van de oorlog bezet houden. Gedurende de stellingenoorlog werd het dan ook uitgebouwd met Duitse installaties en verdedigingswerken: in het kasteel werd een medische post ingericht, er werd een netwerk van spoorlijnen aangelegd en er werd een uitkijkpost geïnstalleerd. Bij het geallieerde Eindoffensief, op 28 en 29 september 1918, werd het bos bevrijd door Belgische regimenten, ondanks grote verliezen. Op een voormiddag tijd waren 3 Duitse linies ingenomen en was er 8km terreinwinst geboekt. Na de wapenstilstand was ongeveer 3/4 van het bos was vernield; de verwoestingen waren zo groot dat alle bomen geveld moesten worden. Tijdens de jaren 1920-1922 werd het bos van Houthulst ontmijnd en slechts voor een deel herbebost. In de gemeente Houthulst lagen ook diverse kleine Duitse en Belgische begraafplaatsen en veldgraven, die na de oorlog werden gegroepeerd. Vermoedelijk werd ongeveer de helft van de geïdentificeerde Belgische doden gerepatrieerd naar het kerkhof van hun geboortedorp. In 1923 kocht de Staat 3,94 ha landbouwgrond aan de bosrand aan en verzamelde er de niet-gerepatrieerde Belgische doden. Architecten Blondeau en Moreau van de Dienst Militaire Grafsteden in Brugge tekenden de plannen voor de aanleg van de begraafplaats. In 1924-1925 werd die ingericht, op de plaats waar de gevechten van het Eindoffensief plaatsvonden. De officiële Belgische grafsteen werd in 1920 ontworpen door de Brusselse architect Simons, in opdracht van het Ministerie van Landsverdediging. Het had tot 1924 geduurd eer de grafsteen officieel werd voorgesteld. De Belgische militaire begraafplaats van Houthulst telt vandaag 1722 Belgische graven en 1 gedenksteen voor 1230 geïdentificeerde en 493 ongeïdentificeerde doden. Er zijn opvallend veel doden van 28 en 29 september 1918 van Klerken, Houthulst, Westrozebeke, Passendale, Langemark, Poelkapelle, Zonnebeke, Moorslede. Er zijn slechts 19 doden van 1914, 2 van 1915, 3 van 1916 en 8 van 1917. De meeste militairen maken deel uit van de infanterie, maar er zijn er ook 69 van de artillerie. Er zijn 51 officieren. Op de begraafplaats staan ook 81 Italiaanse grafkruisen voor 74 geïdentificeerde en 7 ongeïdentificeerde doden. Er zijn verschillende eenheden vertegenwoordigd. De Italianen waren krijgsgevangenen die als werkkracht ingezet waren bij het Duitse leger. Ze werden als sjouwers ingezet in de havens van Roeselare en Izegem en aanvankelijk begraven op de Duitse militaire begraafplaats van Roeselare en op de gemeentelijke begraafplaats van Izegem. Later werden ze overgebracht naar een 'geallieerde' begraafplaats.

Bron:De Inventaris van het Wereldoorlogserfgoed

Halluin Duits Kerkhof

Het is een van de vier Duitse begraafplaatsen van de vallei van de Leie (Quesnoy, Wervicq Sud, Bousbecque), uit de Eerste Wereldoorlog. 1.397 lichamen zijn begraven in Halluin. De meerderheid van de soldaten stierven tussen juli 1917 en 1918, merendeel zijn de slachtoffers van Britse luchtaanvallen.

Le cimetiére d'Halluin

Centraal op de begraafplaats staat een monumentaal gedenkteken voor de soldaten uit Halewijn die sneuvelden voor hun vaderland. Het monument werd ingehuldigd op 13 oktober 1895. Het draagt opschriften ter herinnering aan de gesneuvelden uit de oorlogen ten tijde van het Tweede Keizerrijk,de Krimoorlog,de Franse-Duitse Oorlog uit 1870,de wereldoorlogen en de Indochinese Oorlog. Na de Eerste Wereldoorlog werden ook enkele lichamen van gerepatrieerde gesneuvelden aan de voet van het moment begraven. Er liggen nu zo'n 80 gesneuvelden uit beide wereldoorlogen begraven.

Engelse oorlogsgraven

Op de begraafplaats bevindt zich een perk met een gesneuvelde Britse soldaten. Het wordt onderhouden door de CWGC en staat in de CWGC-registers als Halluin Communal Cemetery. Het perk telt 43 graven, waarvan er 35 van gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog en 9 uit de Tweede Wereldoorlog. Een van de gesneuvelden uit de Tweede Wereldoorlog kon niet ge�dentificeerd worden. Twee monumentjes herdenken twee graven die tijdens de Eerste Wereldoorlog vernield raakten. Het Britse perk ligt aan de rand van de gemeentelijke begraafplaats. Het kijkt via een hek uit op een Duitse militaire begraafplaats die aan de gemeentelijke begraafplaats grenst.

Harelbeke New British Cemetery

Harelbeke werd in de nacht van 19 op 20 oktober 1918 bevrijd door de '9th (Scottish) Division'. Harlebeke New British Cemetery is een verzamelbegraafplaats van na de Wapenstilstand, die ontstaan is door de concentratie van graven uit de omliggende slagvelden van het Geallieerde Bevrijdingsoffensief (1918) en door de concentratie in 1924-1925 van graven die op Duitse of gemeentelijke begraafplaatsen begraven lagen. In het totaal gaat het om meer dan 40 begraafplaatsen. De graven van het Bevrijdingsoffensief kwamen terecht in de perken I tot X. De graven van de latere concentraties kwamen terecht op de perken I en II en op de perken XI tot XIX. Hiertoe behoren vele doden die in oktober 1914 omgekomen zijn. In mei 1950 werden de 33 graven die naast de kerk van Harelbeke begraven lagen, naar de 'New British Cemetery' overgebracht. Er liggen eveneens 10 doden uit het Verenigd Koninkrijk, die in mei 1940 omgekomen zijn tijdens de terugtrekking naar Duinkerke. Er liggen nu, volgens het meest recente register, 895 geïdentificeerde en 179 ongeïdentificeerde doden uit het Verenigd Koninkrijk begraven, naast zeven Australiërs (waarvan één ongeïdentificeerd), 29 Canadezen (waarvan één ongeïdentificeerd), twee doden uit India en vier doden uit Zuid-Afrika. Samen met de tien Britse doden uit de Tweede Wereldoorlog maakt dit een totaal van 1.126 doden, die hier begraven zijn of herdacht worden. Eén dode uit het Verenigd Koninkrijk, waarvan aangenomen wordt dat hij zich onder de niet-geïdentificeerde doden bevindt, wordt herdacht met een zgn. 'special memorial'. 19 andere doden, wiens graf verloren ging op hun oorspronkelijke begraafplaatsen, worden eveneens herdacht met een 'special memorial' en met twee 'duhallow blocks'. Ze lagen oorspronkelijk begraven op de gemeentelijke begraafplaatsen van Geluwe en Neuville, op de Duitse begraafplaatsen van 'Granate Farm' (Zillebeke), Hollesbosch (Beselare), Klephoek (Dadizele) en bij de kerk van Moorslede, resp. op de Duitse begraafplaatsen van Geluwe, Koelenberg (Geluwe) en Kasteelhoek (Hollebeke). Hier ligt onder meer William Thomas Leggett begraven, die behoorde tot het '1st Life Guards'. Hij was naar verluidt de eerste Australiër die sneuvelde in de strijd om Ieper, op 14 oktober 1914, enkele dagen vóór het losbreken van de eigenlijke Eerste Slag bij Ieper. Hij werd aanvankelijk in Geluwe begraven en werd na de oorlog naar Harlebeke New British Cemetery overgebracht. In Geluwe herinneren een gedenksteen en een kunstwerk aan hem.

Bron:De Inventaris van het Bouwkundig Erfgoed

Deutscher Soldatenfriedhof Hooglede

Vanaf oktober 1914 bezetten Duitse troepen de gemeente Hooglede. Heel wat diensten en voorzieningen werden er ingericht, waaronder ook een aantal begraafplaatsen. Na de oorlog werden Duitse graven uit de omgeving samengebracht. Nu rusten hier ongeveer 8200 Duitse soldaten. Achteraan de begraafplaats vind je de 'Ehrenhalle', gedecoreerd met een groot kleurrijk mozaïek. Ook de Duitse ... Vanaf oktober 1914 bezetten Duitse troepen de gemeente Hooglede. Heel wat diensten en voorzieningen werden er ingericht, waaronder ook een aantal begraafplaatsen. Na de oorlog werden Duitse graven uit de omgeving samengebracht. Nu rusten hier ongeveer 8200 Duitse soldaten. Achteraan de begraafplaats vind je de 'Ehrenhalle', gedecoreerd met een groot kleurrijk mozaïek. Ook de Duitse begraafplaats in Hooglede ondergaat een aantal aanpassingen naar aanloop van 2014-2018. In een nieuw onthaalpaviljoen zal je meer uitleg kunnen vinden over de begraafplaats.