Rhone American Cemetery And Memorial
Het Rhone American Cemetery and Memorial is een Amerikaanse Oorlogsbegraafplaats in Zuid-Frankrijk met Amerikaanse soldaten en zeelieden die stierven in de Tweede Wereldoorlog tijdens operaties in dat gebied. De begraafplaats beslaat 5.1 hectare (12,5 hectare) binnen de stad van Draguignan. De begraafplaats is vernoemd naar de rivier de Rhône en de watershed, waar de meeste van deze gesneuvelden hebben gevochten . De begraafplaats grenst aan de civiele begraafplaats van de stad van Draguignan. Het begon tijdens de Tweede Wereldoorlog na gevechtshandelingen in 1944.De gedenktekens, modelleren, en verbeteringen werden toegevoegd na de oorlog. De begraafplaats is gebouwd en wordt beheerd door de Amerikaanse regering, met de steun van het gastland van Frankrijk. De soldaten stierven voornamelijk in de zomer van 1944 tijdens Operatie Dragoon, de geallieerde invasie van Zuid-Frankrijk van het Middellandse-Zeegebied, waarna de geallieerde invasie van Normandië volgde. Deze operatie had als doel het openen van een tweede bruggenhoofd in de geallieerde gevechtszone in Frankrijk. De gesneuvelde soldaten maakten vooral deel uit van de U.S. Seventh Army, met name de VS 45e infanteriedivisie, de VS 36e Infanteriedivisie en de VS 3rd Infantry Division.
Tijdens de planningsfase, werd de operatie Anvil genoemd, om Operatie Hammer aan te vullen, die op dat moment de codenaam was voor de invasie in Normandië. Later kregen beide operaties een andere naam, de laatstgenoemde kreeg de naam Operatie Overlord en operatie Anvil werd hernoemd tot Operatie Dragoon.
Zowel de Britten als de Amerikanen waren van mening dat de strijd in Europa tegen Duitsland voorrang genoot boven de strijd tegen de Japanners. Daarnaast wilde ze, door nog een nieuw front te openen, de druk bij de andere fronten doen afnemen en het de Duitsers nog lastiger maken.
Op 6 juni 1944 waren de westerse geallieerden geland op de stranden in Normandië. Terwijl de grootste amfibische invasie ooit aan de gang was, waren de leiders al bezig met nieuwe plannen voor te bereiden. De Amerikanen waren van mening dat men nog een front zou moeten openen, de Britten vonden dat ze de huidige fronten moesten versterken.
Ondertussen moesten de Duitsers al op drie fronten vechten, namelijk in Italië, in Noord-Frankrijk en aan het oostfront, waar het snel werd teruggedrongen. De Amerikanen waren de mening toegedaan dat men nóg een front eraan toe moest voegen, om de Duitsers definitief te kunnen verslaan.
Winston Churchill, de Britse leider, was echter de mening toegedaan dat Operatie Dragoon niet nodig was. Hij vond dat het onnodig troepen en materieel kostte, wat beter kon worden gebruikt voor een invasie in de Balkan, aangezien Duitsland uit deze landen hun olievoorraad haalde. Naast het beperken van de toegang van Duitsland tot de veelgevraagde olie, zou West-Europa, na de overgave van de Duitsers, niet in handen vallen van het Rode Leger. Churchill was van mening dat op deze manier kon worden verhinderd dat de troepen van de Sovjet-Unie zouden doorstoten tot de Atlantische Oceaan. Churchill heeft later alsnog ingestemd met de plannen van de Amerikanen voor een invasie in Zuid-Frankrijk.
Het oorspronkelijke plan was dat een mix van Vrije Fransen en Amerikaanse troepen nabij Toulon zouden landen. Ze zouden dan eerst Toulon veroveren en dan doorstoten naar Marseille om daar de Duitsers uit de stad te verdrijven. Het plan werd echter in 1944 herzien, doordat er een conflict was ontstaan tussen de Britten, die van mening waren dat alle mogelijke geallieerde troepen en het beschikbare materiaal naar Italië moest worden gestuurd, en de Amerikanen, die het plan steunden.
Door de val van Rome begin juni en het succes van Operatie Cobra, de uitbraak in Normandië, viel de keuze op Operatie Dragoon. Uit tactische overwegingen gingen de Britten hiermee akkoord. Operatie Dragoon zou plaatsvinden op 15 augustus 1944.
De Amerikaanse 6e legergroep, onder leiding van Jacob L. Devers, werd op 1 augustus 1944 gevormd en gestationeerd op Sicilië, vanwege de Operatie Dragoon. In eerste instantie stond de legergroep onder het commando van de AFHQ (Allied Forces Headquarters). Een maand na de landing werd het commando overgedragen aan de SHAEF (Supreme Headquarters, Allied Expeditionary Forces), dat onder leiding stond van generaal Dwight D. Eisenhower, de opperbevelhebber van de geallieerde strijdkrachten in West-Europa. Task Force 88 werd ook in augustus gelanceerd, om de landing te ondersteunen.
|
