Traces Of World War I & II

Kerkhof van Outrijve

Het Kerkhof van Outrijve is een gemeentelijke begraafplaats in het Belgische dorp Outrijve, een deelgemeente van Avelgem. Het kerkhof ligt rond de Sint-Pieterskerk aan de oostelijke rand van het dorp. Op de begraafplaats ligt een perk met 14 Britse militaire graven van gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog waarvan 1 niet meer geïdentificeerd kon worden. Het dorp werd tijdens het geallieerde eindoffensief op 24 oktober 1918 bevrijd door de 1st/4th Cheshires. Alle hier begraven slachtoffers kwamen om in oktober en november van dat jaar maar 12 van hen werden pas na de wapenstilstand hier bijgezet. De graven worden onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission en staan daar geregistreerd onder Outrijve Churchyard.

Stutzpunkt Stene

" Schorredijk z.nr. Z.g. "Stutzpunkt Stene", een Duitse veldbatterij uit de Tweede Wereldoorlog op de site van een voormalige steenbakkerij, ingesloten tussen Schorredijk, Schorrestraat en Steensedijk. Samen met "veldbatterij Leffinge" deel uitmakend van een vooruitgeschoven (op drie kilometer van de kustlijn) linie van de Atlantikwall (1942-1944) die als z.g. landfront samen met het nabijgelegen anti-tankkanaal de havenstad Oostende tegen aanvallen vanuit het land moest beschermen. De site is beschermd als monument bij M.B. van 10/07/2005. Vierzijdige weide met vesten van de antitankgracht, vier betonnen bunkers, in de noordwestelijke en de noordoostelijke hoek z.g. 'MG kazematten type 630' met bewaarde pantserplaten en dienstteksten, in de zuidoostelijke hoek twee 'geschutkazematten type 669'. Voorts enkele kleinere betonnen gebouwtjes als munitiebewaarplaats, een aaneengesloten gekazemateerde reeks munitiegebouwtjes, mogelijk een aangepaste droogplaats voor stenen, en een smal spoorlijntje mogelijk van de steenbakkerij. Aan de Schorredijk, leegstaande lage woning uit het laatste kwart van de 19de eeuw - eerste kwart van de 20ste eeuw onder pannen zadeldak (nok evenwijdig met straat) die mogelijk dienst deed als manschappenverblijf. Mogelijk werd de nabijgelegen hoeve "de Thebusse" (cf. Schorredijk nr. 7) als officierenverblijf gebruikt.

De boeg van HMS Vindictive stond decennia lang in het Oostendse havengebied, ter hoogte van de Demeysluizen. Op vrijdag 24 mei kreeg het herdenkingsmonument een nieuwe plaats in de stad. De boeg van HMS Vindictive prijkt nu nabij de nieuwe oostelijke strekdam, dicht bij de plaats waar het schip op 10 mei 1918 tot zinken werd gebracht. In de nacht van 9 op 10 mei 1918 probeerden de Britten met de HMS Vindictive de Oostendse haven te blokkeren om zo de toegang tot de Noordzee te verhinderen voor de Duitse onderzeeboten die hun uitvalsbasis in Brugge hadden. HMS Vindictive werd tot zinken gebracht in de havengeul van Oostende, ter hoogte van het voormalige Oosterstaketsel. Deze raid kostte de Britten 8 doden, 10 vermisten en 29 gewonden. In april 2012 werd de boeg weggenomen door de uitbreiding van de haven en wegens de slechte staat van het monument. Nu alle restauratiewerken achter de rug zijn, kan het monument een nieuw leven beginnen, onder meer als halte in een digitale wandel- en fietstocht langs plaatsen die herinneren aan WOI.

Batterij Hundius

Batterij "Halve Maan" Enige resterende Duitse luchtafweer- of "FLAK-batterij" (luchtafweergeschut of "Flugabwehrkanone") in België ter hoogte van het gelijknamige 17de-eeuwse verdedigingswerk en begrensd door havengeul, Luisbosstraat, Halvemaandijk en Vuurtorenweg. Zogenaamd naar strategisch belangrijke plek vlakbij de ingang van de haven, zie halfcirkelvormige versterking die teruggaat tot het beleg van Oostende (1601-1604). Tijdens de Eerste Wereldoorlog staat op deze plaats de Duitse batterij "Eylau". Vanaf juli 1943 uitgebouwd tot hoofdkwartier. Omvat onder meer een vrij zeldzame manschappenbunker "R656" voor 15 soldaten, een commandobunker "R610"- na de Tweede Wereldoorlog heringericht als coördinatiecentrum voor de Marine -, een machinegeweerbunker "R515", enkele observatieposten, een flankeringkazemat en verschillende bakstenen gebouwen. Site in 1950 in gebruik genomen door de Belgische Zeemacht, die er een radarstation inricht ten behoeve van de militaire scheepvaart en om de kust te bewaken. Batterij "Hundius" Gelegen ten oosten van batterij "Halve Maan", tussen Vuurtorenweg, Spinoladijk en Fort Napoleon. Zogenaamd naar Paul Hundius, een commandant van een Duitse duikboot, omgekomen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Als onderdeel van de Atlantikwall op 1 juli 1943 verplaatst van de havengeul naar de duinen. Op basis van een plan uit 1942 uitgebouwd door Russische en Oekraïense krijgsgevangen. Schoolvoorbeeld van een Marinekustbatterij, zie bijna perfect symmetrisch uitgebouwde batterij met onder meer een centrale vuurleidingpost waarrond vier geschutskazematten type "R671" op open bedding. Bij elk kanon hoort een munitiebunker van het type "R134"; per twee kanonnen een manschappenbunker type "R502". Verder nog diverse bakstenen gebouwen en een loopgravenstelsel. Site vanaf 1950 ingericht door Belgische Zeemacht om ze in oorlogstijd als maritieme commandopost van de kust te kunnen gebruiken. Daartoe bouw van elektriciteitscentrale en krachtig radiocommunicatiestation.