Traces Of World War I & II

Belgische militaire begraafplaats.

De Belgische militaire begraafplaats van Westvleteren is een militaire begraafplaats met gesneuvelde Belgische soldaten uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen in het Belgisch dorp Westvleteren. Deze Belgische militaire begraafplaats ligt aan de zuidoostelijke rand van het dorp. Er liggen 1.208 gesneuvelden, waaronder 33 niet geïdentificeerde. De begraafplaats heeft een rechthoekig grondplan met een oppervlakte van ruim 6.000 m². De grafstenen staan in rijen rug aan rug. De meeste grafstenen zijn officiële Belgische, al staan er nog 14 heldenhuldezerken. Achteraan bevindt zich een vlaggenstok met de Belgische vlag en centraal links bevindt zich een calvarie. Het dorp Westvleteren lag tijdens de oorlog in geallieerd gebied, zo'n acht kilometer ten westen van het front dat aan de Ieperlee lag. De Fransen begroeven hier in het najaar van 1914 gesneuvelden uit de sector Boezinge. Tijdens de oorlog werden gewonden onder meer geëvacueerd via Westvleteren, dat in het rustkantonnement van de sector Fort Knokke-Drie Grachten lag. Naast de begraafplaats stond de meisjesschool van Westvleteren, waar de Belgen in 1915 een medische post installeerden. De volgende jaren werd de begraafplaats met verschillende perken uitgebreid, tot het eind van de oorlog. Daarna werden hier nog verschillende graven verzameld uit de frontstreek ten westen van de weg Ieper-Diksmuide, waaronder 135 gesneuvelden die op het kerkhof van Westvleteren lagen. De Franse gesneuvelden werd na de oorlog gerepatrieerd en ook verschillende Belgische gesneuvelden werden in hun thuisdorp herbegraven. Het Ministerie van Landsverdediging kocht het terrein in 1923 en de volgende jaren werden de officiële Belgische grafstenen ingevoerd. Oorspronkelijke lagen hier ook Renaat De Rudder, de Gebroeders Van Raemdonck en Amé Fiévez begraven, voor zij in 1932 naar de crypte van de IJzertoren werden overgeplaatst. Op 27 augustus 1922 trok de derde IJzerbedevaart naar Westvleteren, naar het graf van Renaat De Rudder. In 1968 werd de begraafplaats met nog eens 123 graven uitgebreid toen de Belgische militaire begraafplaats van Reninge werd ontruimd. Op de begraafplaats rust ook een Britse gesneuvelde (kanonnier L. Kennedy) die in de registers van de Commonwealth War Graves Commission onder Westvleteren Belgian Military Cemetery genoteerd staat. De begraafplaats werd in 2008 als monument beschermd.

Derry House Cemetery No.2

Derry House Cemetery No.2 is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen in het Belgische dorp Wijtschate, een deelgemeente van Heuvelland. De begraafplaats ligt 1.575 m ten zuidoosten van het dorpscentrum. Ze werd ontworpen door William Cowlishaw en wordt onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission. Het terrein bestaat uit twee delen met ertussen het Cross of Sacrifice en hebben samen een oppervlakte van 1.680 m², afgeboord door een bakstenen muur. In de zuidoostelijke hoek van het noordelijke deel van de begraafplaats staat nog een Duitse betonnen schuilplaats. E r liggen 163 geïdentificeerde doden begraven.

Wijtschate werd op 1 november 1914 door de Duitse troepen veroverd op Franse en Britse eenheden die het dorp toen samen verdedigden. De volgende dag werd het even heroverd door het Franse 16de Corps en de Britse cavalerie maar vanaf dan bleef het dorp tot juni 1917 in Duitse handen. Tijdens de Mijnenslag op 7 juni 1917 kwam het dorp terug in Britse handen tot 16 april 1918, toen het gedurende het Duitse lenteoffensief na 6 dagen strijd weer in Duitse handen kwam. Uiteindelijk werd het dorp definitief door de Britse troepen heroverd op 28 september 1918. De begraafplaats lag achter een hoeve die door de Royal Irish Rifles "Derry House" werd genoemd. Ze werd vanaf juni 1917 door een veldhulppost (Field ambulance) van de 11th Division als frontlijnbegraafplaats aangelegd en tot december 1917 gebruikt. In oktober 1918 werd het door de 2nd London Scottish terug in gebruik genomen. Het toen nog bestaande Derry House Cemetery No.1 werd later ontruimd.

Er liggen 126 Britten en 37 Australiërs begraven. Wilfrid Thomas Chaning-Pearce, kapitein bij het Royal Army Medical Corps werd onderscheiden met het Military Cross (MC). De sergeanten Horace Cecil Streeton en W.C. Wood en de korporaal Frederick William Broom ontvingen de Military Medal (MM).

La Coupole, gelegen op 5km van Saint-Omer Frankrijk (Nord-Pas-de-Calais), is een van de meest indrukwekkende overblijfselen van de Tweede Wereldoorlog in Europa. Door de overweldigende massaliteit, de ondergrondse plaatsing van de installaties en het lijden van de dwangarbeiders die het hebben gebouwd, vormt het een symbolische plaats van de nazi-onderdrukking.Deze immense bunker, in 1943-1944 gebouwd door de Organisatie Todt, moest de lanceerbasis worden van V2-raketten tegen Londen. Deze raketten, die werden ontwikkeld in het ultrageheime centrum Peenemünde door het team van Von Braun, vormen met de Amerikaanse atoombom de meest geavanceerde wapens die zijn ontwikkeld tijdens de Tweede Wereldoorlog. De V2 werden in de ondergrondse fabriek "Mittelwerk", gelegen in het centrum van Duitsland, in serie gefabriceerd door de gedeporteerden van het concentratiekamp Dora. La Coupole, zwaar gebombardeerd door de Geallieerden, werd in de zomer van 1944, na de landing in Normandië verlaten. De V2s, die vanaf september 1944 Londen en Antwerpen troffen, werden gelanceerd vanaf mobiele bases in Nederland. Sinds 1997 trok deze plaats, getransformeerd in Centre dHistoire et de Mémoire (Centrum van de Geschiedenis en van de Herinnering), meer dan 2 miljoen bezoekers.

Gedenkteken Lt.Lasnier en het Franse 1iere Bataillon Chasseurs a Pied

Dit monument herdenkt Luitenant Lasnier, en 11 onderofficieren en 174 manschappen van het Franse 1iï¿½re Bataillon Chasseurs ï¿½ Pied, die in deze omgeving het leven lieten tussen 3 en 15 november 1914. Het bataljon was in die periode betrokken bij erg felle afweergevechten bij de Croonaertbossen. vooral dan bij 'Kapellerie' en het 'Bois Quarante' (dit laatste werd door de Duitsers Bayernwald gedoopt). Luitenant Paul Marie Lasnier was op 2 juli 1882 in Brignoles in het department Var geboren. In het burgerleven was hij onderwijzer. Op 01.08.1914 werd hij gemobiliseerd en vertrok hij naar het garnizoen in Reims. Het 1e bataljon Jagers te Voet werd ingedeeld bij de 86e Brigade van de 43e Infanteriedivisie. Vanaf 11 augustus '14 werd Lasnier met zijn jagers ingezet bij de verdediging van de Vogezen. Door haar houding tijdens de gevechten bij Plaine op 14 augustus '14 werd het vaandel van het bataljon gedecoreerd met de Medaille Militaire en werd de eenheid vermeld op de legerdagorders. De Jagers waren er immers niet alleen in geslaagd om bijna 400 Duitsers krijgsgevangen te maken en een paar stukken veldgeschut te veroveren, maar wisten ook de hand te leggen op het vaandel van het 2e bataljon van Reserve-Infanterie-Regiment nr. 99. Het was het eerste Duitse vaandel dat in de oorlog in handen van een Franse eenheid was gevallen...Van 25 augustus tot 4 september nam het bataljon deel aan de verdediging van de Col de la Chipotte om daarna ingezet te worden tijdens de Marneslag. Lieutenant Lasnier sneuvelde volgens zijn militaire steekkaart in de Service Historiquue de l'Armï¿½e de Terre (SHAT) in het kasteel Vincennes, op 3 november '14 bij het nabijgelegen Dikkebus.

Croonaert Chapel Cemetery

'Croonaert Chapel Cemetery' is gelegen temidden de velden in heuvelachtig gebied. De begraafplaats kan bereikt worden vanaf de Voormezelestraat, via een 200m graspad. Op 500m ten Z ligt 'Bayernwald', op 450m ten ZW liggen de mijnkraters van de 'Hollandse Schuur'. Aan het begin van het toegangspad staat het gedenkteken voor Lt. Lasnier en het 1e Franse Bataljon Jagers te Voet.