 |
|
 |
|
De beide wereldoorlogen hebben onuitwisbare sporen achtergelaten in de regio van Ieper, een stad in het westen van België die een cruciale rol speelde in de Eerste Wereldoorlog. Ieper en haar omgeving zijn niet alleen een symbool van de verwoestingen die de oorlogen met zich meebrachten, maar ook van de vastberadenheid van mensen om de herinnering aan de gevallen soldaten levend te houden. In deze blogpost verkennen we de belangrijkste sporen van de Eerste en Tweede Wereldoorlog in de regio, en waarom het herdenken van deze conflicten nog altijd van groot belang is.
|
 |
03-01-2015 |
Lauwe Graven N.S.B (Oud-Stijders) |
Graven N.S.B (Oud-Stijders)
De Nationale Strijdersbond van België, de voornaamste Bond van Oud-Strijders, werd officieel opgericht in februari 1919 in het etablissement " LA ROSE BLANCHE" - Grote Markt te Brussel, door de strijders van 1914-1918.Vanaf 1919 was de uitgave van de weekbladen Journal des combattants en Het Strijdersblad een buitengewoon succes.
In 1921, tijdens zijn congres van 15 augustus 1921, telde N.S.B. 198.000 aangesloten leden, en werd een V.Z.W. opgericht.
In 1928 nam N.S.B. het besluit de wapenstilstand te herdenken door een nationale hulde aan de Grote Anonieme Wapenbroeder. Fakkels, aangestoken door de leiders van de afdelingen aan de uiterste punten van onze landgrenzen, gedragen door oud-strijders, zouden dag en nacht doorheen dorpen en steden, van afdeling tot afdeling, naar Brussel overgebracht worden om uiteindelijk, bij het vallen van de avond, op 11 november, voor het Graf van de Onbekende Soldaat, gedoofd te worden.
Van toen af werd jaarlijks de Fakkelloop georganiseerd.
Tijdens het Nationaal Congres van 1945 werden de officieel erkende strijders 40-45 opgenomen als leden. In 1950 telde onze Bond 190.000 leden.
De Vereniging heeft tot doel : het verdedigen van de rechten van oud-strijders en gelijkgestelde, hulp te verlenen aan behoeftige personen en hulde te brengen aan de nagedachtenis van de oorlogsslachtoffers van beide oorlogen.
|
|
Categorie:Begraafplaats
|
 |
02-01-2015 |
Ledegem Duitse mitrailleurspost Groene Jagerstraat |
Duitse mitrailleurspost
Eén van twee nabijgelegen Duitse mitrailleursposten, die deel uitmaakten van de tweede lijn van de 'Flandern I Stellung', die in de winter van 1917-1918 werd aangelegd. De mitrailleurspost ten zuiden van de hoeve werd aangeduid op Britse stafkaarten, die ten noorden van de hoeve niet. Op Britse luchtfotos uit augustus 1918 zijn beide constructies in ieder geval moeilijk waarneembaar, wat wijst op een efficiënte camouflage.
De 'Flandern Stellungen' uit 1917 met hun talrijke betonnen bunkers waren tegen de zomer van 1918 verwaarloosd. Tijdens het laatste oorlogsjaar werden verschillende nieuwe stellingen en 'Riegel' (dwarsverbindingen) uitgetekend en aangelegd. Daar waar mogelijk maakten de Duitsers gebruik van de bunkers uit 1917. De aanleg van de nieuwe 'Flandern I Stellung' was gestart in de winter van 1917/1918. In september 1918 was de stelling helemaal niet voltooid. De eerste linie bestond op vele plaatsen enkel uit prikkeldraadversperring, terwijl de tweede linie bestond uit losse bunkers zonder loopgravensysteem. Toch blijkt deze stelling goed verdedigd te zijn tijdens het Bevrijdingsoffensief. Vele bunkers bleken goed gecamoufleerd te zijn, zodat de geallieerde observatievliegtuigen ze maar moeilijk konden detecteren. De geallieerde legers bleken niet zo goed op de hoogte van de sterkte van deze stelling.
Bron:De Inventaris van het Bouwkundig Erfgoed
|
|
Categorie:Bunkers
|
 |
|
Ledegem Duitse Commandobunker Industrieweg |
Duitse Commandopost
Duitse bunker, opgetrokken bij een boerderij die op Britse militaire stafkaarten aangeduid werd met 'Lord Farm'. De constructie lag op het tracé van de 'Flandern I Stellung' die na de Derde Slag bij Ieper (31 juli 10 november 1917) werd aangelegd.
De 'Flandern Stellungen' uit 1917 met hun talrijke betonnen bunkers waren tegen de zomer van 1918 verwaarloosd. Tijdens het laatste oorlogsjaar werden verschillende nieuwe stellingen en 'Riegel' (dwarsverbindingen) uitgetekend en aangelegd. Daar waar mogelijk maakten de Duitsers gebruik van de bunkers uit 1917. De aanleg van de nieuwe 'Flandern I Stellung' was gestart in de winter van 1917/1918. In september 1918 was de stelling helemaal niet voltooid. De eerste linie bestond op vele plaatsen enkel uit prikkeldraadversperring, terwijl de tweede linie bestond uit losse bunkers zonder loopgravensysteem. Toch bleek deze stelling goed verdedigd te zijn tijdens het Bevrijdingsoffensief. Vele bunkers waren goed gecamoufleerd zodat de geallieerde observatievliegtuigen ze maar moeilijk konden detecteren. De geallieerde legers bleken niet zo goed op de hoogte van de sterkte van deze stelling.
Deze bunker fungeerde als Duitse commandopost en werd op 1 oktober 1918 door de 'Royal Scots' veroverd. Hier werd de commandopost van de 88ste en 86ste brigade ondergebracht. In de noordoostelijke hoek van de constructie was een observatiepost ingericht, die bereikbaar was met (nog aanwezige) klimijzers in het mangat.
De bunker is in oktober 1918 vereeuwigd op een aquarel van de hand van een Schotse militair, F.T. Hodges, genaamd 'Pillbox near Ledeghem'. Op dit schilderij is te zien dat de constructie een gebold dak had.
Bron:
De Inventaris van het Bouwkundig Erfgoed
|
|
Categorie:Bunkers
|
 |
01-01-2015 |
Langemark Monument |
Monument 34ste British Division
Monument ter herinnering aan de 34ste Britse divisie en de rol die ze hier speelde tijdens de gevechten van oktober-november 1917 (Derde Slag bij Ieper). De 'Guards Division' ondernam in augustus 1917 (tijdens de Derde Slag om Ieper) verschillende pogingen om de versterkte Broenbeek over te steken. Deze aanvallen strandden steeds door het mitrailleursvuur, afkomstig uit Duitse versterkingen. Ook een poging van de 29ste divisie (die de 'Guards division' afloste) om de beek over te steken, mislukte op 16 augustus. Ondertussen was de Broenbeek door aanhoudende regen en artilleriegeschut in een moeraslandschap geschapen. Een nieuwe poging van de 'Guards' op 27 augustus faalde opnieuw. Pas op 9 september konden ze de blubber en de vijand met hun 'pill boxes' overwinnen. Een verdere doorstoot was niet meer mogelijk. De versterkingen werden ingeschakeld als voorposten, die door de 'Irish Guards' werden bemand. Robert Lawrence, broer van 'Lawrence of Arabia' (T.E. Lawrence), zou deze Duitse bunker na haar verovering ingericht hebben als 'Advanced Dressing Station' (vooruitgeschoven hulppost). Een Duitse tegenaanval op 13 september door het 65ste Duitse Reserve-Infanterie-Regiment dwong de 'Guards' om zich opnieuw achter (ten Z van) de Broenbeek terug te trekken. De Broenbeek zou pas de volgende maand overgestoken kunnen worden. De artillerie- en genie-eenheden van de '34th British Division', voor wie het gedenkteken bij de bunker werd opgericht, hadden het bijzonder moeilijk om de brede stroom, die de Broenbeek geworden was, met artilleriestukken over te steken. De nabijgelegen bunker werd door de '34th Division Artillery', de '152nd Field Artillery Brigade ' en '160th Field Artillery Brigade ' en de 'Divisional Ammunition Column' gebruikt als hoofdkwartier. In september 1918 werd deze bunker ingericht als vooruitgeschoven medische post ('Advanced Dressing Station').
|
|
Categorie:Monumenten
|
 |
|
Langemark National Welsh Memorial Park |
National Welsh Memorial Park
Het Welsh National Memorial Park herdenkt alle mannen en vrouwen uit Wales die betrokken waren bij de Eerste Wereldoorlog. Het monument werd opgetrokken in het gebied voor Langemark waar de 38e Welshe Divisie op 31 juli 17 de bloedige strijd naar Passchendaele mee op gang trok. Op die dag kwam, dichtbij deze plaats, ook de dichter Hedd Wyn om.
Tot het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog was de houding van Wales tegenover de strijdkrachten op zijn minst ambivalent te noemen. Onder andere het sterk syndicalisme in de mijngebieden was hier niet vreemd aan. Welshe regimenten hadden in die voorloorlogse periode soms behoorlijk moeite om hun rangen op peil te houden. De Welshe politicus Lloyd George, later Eerste Minister van Groot- Brittanië, startte zijn loopbaan als notoir pacifist. Deze houding zou echter totaal omslaan bij het uitbreken van de oorlog. Vanuit een sterke solidariteit met Poor little Belgium, die andere kleine natie, ontstond in veel Welshe gebieden een stormloop op de rekruteringskantoren. Uit elk dorp en stad vertrokken jongeren naar het front. Wales zou een zware prijs betalen voor die betrokkenheid.
Hoewel het Westelijk front steeds het belangrijkste bleef, vochten de Welshmen nagenoeg overal. De oorlogsindustrie in Wales,waar vooral meisjes en vrouwen werkten, draaide op volle toeren.
Het herdenkingspark overstijgt echter de achtergrond van de gevechten in Vlaanderen. Als Welsh National Memorial herdenkt het de inzet van gans de Welshe bevolking tijdens de Grooten Oorlog.
Het monument, onder de vorm van een draak, het nationaal Welsh symbool, werd opgericht in 2014 en was het resultaat van een Vlaams- Welshe vrijwilligerscampagne, gesteund door de gemeente Langemark- Poelkapelle en de regering van Wales.
|
|
Categorie:Monumenten
|
 |
|
Langemark Canadian Forces Memorial St. Julien 'Canadien' |
Canadian Forces Memorial St. Julien 'Canadien'
Het monument ter herinnering aan de rol van de Canadezen tijdens de Tweede Slag bij Ieper, werd onthuld op 8 juli 1923 in aanwezigheid van de hertog van Connaught (broer van de Britse koning), prins Leopold van België en Maarschalk Ferdinand Foch. De ontwerper Fred. Chapman Clemeshaw uit Regina maakte indertijd eveneens deel uit van het Canadese expeditieleger in Frankrijk. De tuin rond het monument was oorspronkelijk uitsluitend opgebouwd uit Canadese aarde en planten. De grote struiken met hun scherpe toppen stellen obussen voor, de juniperusstruiken granaattrechters. De 'Canadien' staat met zijn hoofd gericht naar de plaats van waar de gaswolk kwam aandrijven. Zijn houding ('rest on your arms reversed') is de traditionele militaire groet aan de doden. De plaatsen die worden aangegeven door de oriëntatiepijlen, zijn allen plaatsen met een bijzondere betekenis in de slag van de gasaanvallen. De gesneuvelde Canadezen waarnaar verwezen wordt, liggen begraven op de Britse militaire begraafplaatsen in de omgeving. De Belgische staat heeft het terrein van het monument aan het Gemenebest geschonken. Tijdens WOI werd dit kruispunt, Keerselaar in de volksmond, ook wel 'Vancouver Corner' of 'Vancouver Cross Roads' genoemd, naar de Canadese stad.
|
|
Categorie:Monumenten
|
 |
|
Langemark Duitse Militaire Begraafplaats |
Deutscher Soldatenfriedhof
Het Deutscher Soldatenfriedhof in Langemark is bijzonder aangrijpend door de kracht van de eenvoud. Achter de monumentale poort van roze Weserberg-zandsteen liggen ruim 44.000 Duitsers begraven, van wie bijna 25.000 in een massagraf. Meer dan 3.000 studenten-vrijwilligers van het 22ste t.e.m. 27ste Reservekorps vonden hier hun laatste rustplaats. Ze sneuvelden in oktober en november 1914 tijdens herhaalde aanvallen in de Eerste Slag bij Ieper. Door het grote aantal studenten onder deze vrijwilligers, kreeg de begraafplaats de naam 'Studentenfriedhof'. Omdat de Duitse militaire begraafplaats van Langemark meest plaats bood, werden hier in de periode 1956-1958 alle niet-geïdentificeerde ontgravenen uit België in een 'kameradengraf' bijgezet. Achter de toenmalige afscheidingsmuur werden 366 graven verplaatst om plaats te maken voor het reusachtige graf. Hierin werden bijna 25000 stoffelijke resten bijgezet.Vóór het graf liggen de wapenschilden van 8 Belgische provincies (Oost- en West-Vlaanderen kreeg de naam Vlaanderen; Brabant was nog niet opgedeeld in Vlaams en Waals Brabant).Centraal tussen de 8 wapenschilden ligt een bronzen krans van eikenloof met de woorden 'Ich habe dich bei deinem namen gerufen, du bisst mein' uit de profeet Jesaja (43,1).Rond het massagraf staan blokken met daarop 68 bronzen panelen met de namen van 17342 niet-geïdentificeerden waarvan men op basis van archiefonderzoek quasi zeker is dat ze in dit massagraf bijgezet werden. De namen staan alfabetisch gerangschikt, beginnend aan paneel 1 (links t.o.v. het massagraf), vervolgens in wijzerzin langs de binnenzijde van de blokken tot aan paneel 34, vervolgens verder in tegenwijzerzin vanaf de rugzijde van paneel 34 langs de buitenzijde. De beeldengroep van de professor aan de Akademie der Bildender Künste in München Emil Krieger stond oorspronkelijk tegen de vroegere scheidingsmuur tussen het massagraf en het inkomgebouw. Er werden vier treurende militairen uitgebeeld die met hun rug tegen de muur stonden, aan de achterzijde van het massagraf. Op die manier moesten de beelden vanop afstand bekeken worden. De beelden werden heel sober uitgevoerd. Het geheel moest oproepen tot bezinning. In 1984 werd de beeldengroep verplaatst naar de verste zijde van de begraafplaats. Op het hoger gelegen deel van de begraafplaats staan drie gerestaureerde Duitse betonnen schuilplaatsen, gedeeltelijk bovengronds met de toegangen gekeerd naar de Duitse linie (noorden). Om deze verdedigingslijn (Hindenburglinie Langemark-Geluveld) nog meer te benadrukken, werden de bunkers verbonden met grote blokken uit beton met vooraan een granietblok met daarop de namen van legerafdelingen en studentenverenigingen die aan de inrichting van de oorspronkelijke begraafplaats in de jaren 1930 hebben meegeholpen.
|
|
Categorie:Begraafplaats
|
 |
|
 |
E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
 |