Al dagen schrijf ik stukjes in opmaat naar de dag dat mijn stukjes moeten worden ingeleverd voor het weblog van De Telegraaf, volgende week. Het gegeven dat er opeens een boel meer onbekende mensen mogelijk gaan lezen vind ik spannender dan ik had verwacht. Van een papieren krant kun je nog denken dat morgen de vis er in verpakt raakt of de kat er op zal plassen. Stukken in cyberspace hebben het eeuwige leven.
Ik heb geen idee in wat voor vijver ik nu weer een steen gooi en wat de rimpelingen zullen zijn. Ik hoop op belangstelling voor het initiatief DOMINOzorg. Ik zou wel wat exemplaren van mijn BOEKje willen verkopen. Ik zou wel ''ontdekt' willen worden door een uitgever die samen met mij kinderboek(en) in Swahili zou willen maken. Ik zou wel wat meer vrouwen op mijn massagetafel willen krijgen. Kortom ... ik verwacht er wat van. Ik weet dat hoge verwachtingen altijd tot teleurstelling leiden, maar ik verwacht er tóch wat van.
Glimlach ... ik ga wandelen met de hond!
|