Sinds vandaag zijn we weer helemaal écht écht gesetteld! De accu, waarvan we vreesdsen dat die was overleden, blijkt netjes volgeladen te zijn door het solarpaneel dat we van Mozes mogen lenen. Nu kunnen we ook op de heuvel de laptop laden, internetten, filmpje kijken ... misschien begin ik wel een boek ... En er is licht, bij de keuken werkt het peertje en als we nog wat hannessen zouden we licht kunnen maken door het hele huis ... Maar we zijn al aardig gewend aan kaarslicht, olielamplicht en bijtijds naar bed! De watertank wordt bijtijds bijgevuld door het openzetten van een klep ... en daardoor komt er water uit de kranen en kan de w.c. doortrekken. Ik kocht nieuwe telefoonkaarten ... en kan dus bloggen, misschien lukt het zelfs wel om een foto te plaatsen. Als dat niet lukt ... kijk eens terug in het archief van vorig jaar feb/maart en of okt/nov van mijn blog ... Hier ziet het er nog steeds hetzelfde uit als toen! Op het gas boven bereid ik mijn kookklus voor, ik 'schoon' de rijst en voer met de lelijke korrels de rode vogeltjes op het achtererf, kook rijst en bonen hier, snijdt de wereld aan tomaten en ga dan samen met Paulo om half negen de berg af. Hij sjouwt ... want Mama Supu is oud ... en mag niet uitglijden met kilo's eten in haar handen! Beneden aangekomen staan er al 2 pannen water aan de kook ... daar gaan dan mijn bouillonblokken in, samen met de tomaten en wat bonen. Alle kopjes krijgen een ongeveer gelijke hoeveelheid vaste stof, rijst, bonen en tomaten ... en later giet ik daar dan de bouillon bij. Het teveel aan kopjes gaat terug in de pan en uit die pan deel ik nog een 2e ronde uit. Het is hier dagelijks net het bijbels verhaal van de broden en de vissen .... want iedere keer weer is pas bij het laatste kind de pan écht leeg!
Vanmorgen kwamen er opeens allemaal nieuwe, nog niet hier geregistreerde kinderen, naar de school. Sweaters ... soep en speelgoed ... daar willen ze wel 5 km voor komen lopen ... Maar helaas, vol is vol en de school is vol. Het is een dejavu van de begintijd. Toen zei het hoofd van de school na een paar dagen: "Ik heb een rotbaan ... om kinderen en ouders te moeten weigeren ..."
Op de maisakker van de school wordt druk gewied. Ouders die het uniform niet kunnen betalen kunnen daarvoor komen werken op de akker. Gisteren werden er door vaders lijnen en holletjes gemaakt, zodat de aardappels vandaag de grond in kunnen. Eind februari wordt het laatste stuk akker, nu nog bush, ingezaaid met graan ... Vergeleken met vorig jaar om deze tijd is het allemaal beter op schema ... en dat op eigen kracht, met eigen middelen ... Het maakt mij trots!
Van de week reden we een man achterop die met een grote kam bananen liep te sjouwen richting dorp. Op mijn verzoek wilde hij hem wel verkopen. Voor 50 cent .... heb je dan de wereld aan bananen. De kinderen van het weeshuis waren er blij mee.
Vorige week liepen we naar de maandmarkt in Kipande. We waren er al vroeg, want dan is het niet zo warm om te lopen! We vergaapten ons aan honderden mensen die met elkaar palen in de grond slaan, lappen ophangen, vuurtjes stoken, eten koken en zo het maandelijks 'feest' van kopen en verkopen met elkaar maken. Voor hen waren WIJ de bezienswaardigheid.
Ik wilde uitrusten onder de enige boom op het veld, maar werd daarvan tegengehouden door, mijn gids/hulp/schoolkind hier, Barakka ... Mama moest DAAR maar niet gaan zitten ... DAAR werd alchohol gedronken ... om 9.00 's morgens ...Van de jaarmarkt een paar jaar geleden herinnerde ik me dat Mozes ons blanken na 4 uur 's middags niet meer alleen wilde laten rondlopen ... Ook toen was mogelijke 'dronkenschap' de reden dat hij de anderen niet vertrouwde ...
Zondag bezochten we de akker van Mozes. Sinds een paar jaar heeft hij buiten de missie een eigen akker. Bij hem is het dubbeltje gevallen dat je met meer verbouwen dan je gezin opeet een spaarpotje kunt laten groeien. Elk jaar brengt hij een groter/ander stuk in kultuur. Er lagen nog 2 stukken van bij elkaar ca een ha reeds geploegd, maar nog niet gezaaid. Mijn reisgenote en ik besloten dat we liever HEM helpen met 10.000 reeds aangeschafte maiszaden ... dan 200 mensen in de kerk ieder met 50 ... Op zijn akker hebben nu de nodige mensen ook weer de mogelijkheid een dagloon te verdienen.
En zo is er iedere dag een draadje, haba na haba doen we wat!
Vandaag heb ik van alle kinderen, voor het eten, de handen met zeep gewassen. Opgestroopte mouwen van nieuwe sweaters ... en knoeien met water en zeep .. .De heks van Hans en Grietje zou ze niet in de pot willen ... Maar sommige kindjes hebben wél mollige armpjes en handjes ... Allemaal hebben ze prachtige ogen en schitterende glimlachen!
Ik stop er weer mee voor vandaag. Ik wens u een mooie, tevreden, liefdevolle dag!
