Ook al lijkt het af en toe alsof de tijd supertraag voorbij gaat, eigenlijk vliegen de dagen hier voorbij. Nog een tiental dagen en dan is het alweer augustus, terwijl het voelt alsof juli nog maar pas is begonnen.
Ook qua temperatuur merk je eigenlijk wel dat de zomer hier goed is begonnen. Temperaturen van meer dan 30 graden zijn normaal, alleen ben ik er al zo aan gewend dat het niet meer zo heet voelt. Elke keer als het nu s avonds, of op mindere dagen minder zon is voelt het voor mij al als kou aan. Dat belooft voor oktober, als ik terug kom in België.
Mijn ouders, en zussen zijn hier deze week geweest op vakantie. Een paar keer samen gegeten en een dagje Barcelona gedaan, maar voor de rest heb ik ze hier niet zo veel gezien. Dat is ook niet zo gemakkelijk als ze op een uur rijden van hier zitten.
Begin augustus komen Sabine, Tim en Liesbeth en hopelijk zitten ze hier ergens in de buurt op een camping, dan zie ik ze tenminste veel!
Voor de rest is het hier qua animatie nog altijd veel te rustig naar mijn idee, en dat zal waarschijnlijk ook niet echt veranderen. Deze week hadden we veel Denen, Polen en Russen terug. En natuurlijk ook de vaste groep Nederlanders en Engelsen. Ook een Italiaans gezin en een paar Spaanse maar de grootste groep zijn dus die onverstaanbare Denen etc.
Echt hatelijk zijn die mensen. Vind ik toch.
Dan vraag je gewoon aan ze of ze mee willen doen met de minigolf en snauwen ze je af Echt sympathiek zijn ze niet, en daarom zal ik het ook niet echt betreuren als ze vandaag terug weggaan.
Voor de rest kwamen Jaap en ik goed overeen met een Nederlands gezin, afkomstig uit Curaçao, maar die wonen in Nederland. Het meisje daarvan, Nicky, is 17, maar is een beetje mentaal achter. Ze gedraagt zich als een twaalfjarige, maar wel een heel lieve en toffe! Als we s avonds tijd hebben spelen we altijd kaart met haar en haar zus. Gisteren al een beetje afscheid genomen en vandaag dan het grote afscheid Het wordt moeilijk.
Onze enquêtes vandaag doorgenomen met Gloria omdat ze slechter waren dan de voorbije keren. Gloria zei ons dat ze wist dat het niet aan ons lag, ze zei dat ze echt supercontent was van ons, maar dat het gewoon de mensen zijn. Het was gewoon over de gehele lijn slechter
Nu, we kunnen maar ons best doen, als de mensen aan niets willen meedoen
We kunnen het maar vragen.
Als jullie op bezoek komen dan weet ik al wat jullie kunnen doen. Gewoon meedoen met onze activiteiten, dan hebben we tenminste toch al een paar mensen Enkel de waterpolo trekt altijd veel volk. En nu hebben we van Gloria toch ook al toestemming gekregen om de airhockey gratis te gebruiken. Dan kunnen we dat ook als activiteit met de jongvolwassenen doen.
Nu is het daar bij jullie Gentse Feesten, en voor iedereen vakantie. De vakantie en de feesten met jullie vieren dat mis ik hier toch wel. We kunnen hier wel uitgaan, maar het is niet hetzelfde.
Gisteren uitgeweest met Jaap en Terrence. Eerst naar QK tot 1u30 en erna ging Terrence naar huis en wij naar Tropicana. Het was playboynight. Lekker marginaal, want er was rond twee uur een stripster en dat gaat er toch wat anders aan toe dan bij ons. Die gaan gewoon volledig naakt. Zo ordinair En alle venten vonden dat natuurlijk fantastisch, behalve Jaap die toch nog iets van gêne toonde. Iets ervoor kwamen Xavi en Miguel Angel, onze barmannen, ook nog binnen. Dus dan stonden we met ons viertjes de ganse tijd te dansen. Wel leuk.
Jaap en Xavi moesten me de hele tijd beschermen tegen opdringerige venten, want wat ik aanhad was eigenlijk ook niet veel soeps.Een superkort jeansbroekje, hetgeen Tim ook nog heeft aangehad, met daarboven mijn lievelingst-shirt met ongelofelijk diep decolleté. Met daaronder dan hakschoenen. Ik had ook al iets gedronken, dus ik was al volonté aan het dansen.
Dat iets gedronken, dat kwam vooral omdat mijn aanbidder daar ook was, Jonas. Een rijke Spanjaard die hier recht tegenover mijn kamer in een veel te groot duplex appartement woont met een dakterras van waarop je de bergen en de zee kan zien. Ik heb hem leren kennen toen ik met Chiara eens iets ging drinken bij hem. En sindsdien is hij verliefd op me.
Nu heeft hij dan heel de tijd getrakteerd met drank en complimentjes. Waarschijnlijk in de hoop dat hij me zo zou kunnen overtuigen. Hij zei toen dat hij me had gezien enkele weken geleden met mijn vriendje, toen Pieter hier dus was. En toen vroeg hij waar Pieter nu was. Toen ik vertelde dat hij nu in België zat, zei hij: Maar we zijn hier toch in Spanje, wat hier gebeurd blijft hier ook. Niet dus En dat heb ik hem ook gezegd dat ik er niet zo over denk. Met teleurstelling tot gevolg. Maar blijven proberen, Jonas Zolang je me gratis drank geeft maak ik er geen probleem van.
Vanmorgen rond 5u ging iedereen dan nog mee in de auto van Julian naar het bos om daar eentje te roken en dan rond half zes was ik weer thuis. In mijn bed. Het was echt wel leuk, maar daar stond dan tegenover dat ik vandaag zo brak als iets was. Zeker omdat er bijna niets te doen was en we ons toch maar verveelden voelde ik het dubbel zo hard.
Nuja, vanavond gaan we dan eens vroeg slapen. Dan kunnen we morgenavond weer uitgaan.
Door het harde werken en het vele uitgaan is proppen voor de Pep er ook niet echt meer van gekomen. Nu hebben we natuurlijk geen contract en kiezen we wanneer we werken, maar ik denk wel dat Pep had verwacht dat we elke avond daar twee uur zouden staan. We hadden hem wel al duidelijk gemaakt dat het voor ons onmogelijk is om daar elke avond zo lang te staan. Met de shows en zo. Maar de voorbije dagen konden we na het werk en voor het uitgaan wel nog even proppen, we hadden er gewoon geen zin in.
En als je er geen zin in hebt dan haal je ook geen mensen binnen. Denk ik dan. Echt wel chill dus. Pep maakt er ook geen probleem van, dus doen we eigenlijk gewoon maar waar we zin in hebben.
Alles hier dus over het algemeen nog altijd goed. Het einde begint nu zon beetje in zicht te komen. Nog een tweetal maanden, waarvan juli bijna zo goed als voorbij gevlogen is.
Ik zal toch blij zijn als ik jullie allemaal terug zie en als we weer allemaal samen eens een goed vet feestje kunnen bouwen!
Beso de Sarita!
Maandag 23 juli
Ondertussen is er hier weeral iets gebeurd waardoor we ons meer en meer tegen Thomas beginnen te kanten. Zaterdag hadden we hier bij ons show en Niels had zoals gewoonlijk weer een van zn buien waarbij hij tegen alles en iedereen vloekt en ongelofelijk boos doet.
Jaap pikte dat dus niet meer en zei iets terug, waardoor op een gegeven moment iedereen zo gefrustreerd als een os op het podium stond. Dit alles gebeurde terwijl de show bezig was in de kleedkamer. Na de show vroeg thomas toen of iedereen naar de miniclub wilde komen. Hij wilde eens met iedereen praten.
Het feit dat Niels zo reageerde was blijkbaar omdat we tijdens de show vergeten waren een stoel van het podium te halen en dat Niels toen moest dansen achter die stoel. En niemand had het echt goed kunnen zien en blablabla. Toen zei Thomas dat het niet alleen daardoor is dat er frustraties zijn. Ze vinden blijkbaar dat het bij ons en in Sorra zo is dat er nooit iets in orde is.
Dat de kleding voor de anderen bijvoorbeeld nog niet is klaargelegd, dat er nog geen water is gehaald of dat zoals zaterdag de kleedkamer niet groot genoeg was opgezet.
Die dingen zijn maar een keer of twee voorgevallen en toen was het omdat we ook ander werk te doen hebben hier. Zoals ons staan vervelen aan de deur van de eetzaal.
Over de kleedkamer konden we kort zijn, dat zijn hier gewoon een paar schermen die elke keer weer moeten worden opgebouwd en ook weer worden weggedaan. In andere hotels is de kleedkamer er standaard, maar wij moeten dus zien in te schatten hoe en waar we die dingen moeten zetten. Daar voel ik me dan ook totaal niet schuldig over.
Dat was niet het enige In de show zaterdag zaten we maar in een paar dansen en toen waren het nog enkel en alleen maar minidiscodansjes die we met kindjes moesten doen. We doen al elke avond minidisco, om die dan nog eens in een gewone show te moeten doen wordt dat wel een beetje te veel van het goede. Toen we daar een opmerking over gaven zei Thomas dat we, Jaap en ik, niet kunnen dansen en dat hij zijn dansteam al heeft samengesteld. Dat zou dus willen zeggen dat Jaap en ik nooit een show gaan mogen doen, behalve dan de tweedehandsdansen. Om het nog kalm te zeggen: daar heb ik echt geen zin in, dan doe ik nog liever niets in een show.
Toen Thomas ook een opmerking maakte over dat hij weer het gevoel had dat er twee kampen waren; malgrat tegen de andere hotels; hadden we het idee dat het ook gewoon de waarheid is. Hij sprak er zelf over dat zijn team alle dansen al kent. En wij dan? Dat zou dan willen zeggen dat wij er dus inderdaad niet bijhoren.
Het was een verhitte discussie en zelf hebben we het er hier ook al veel over gehad, maar er is gewoon niets aan te doen.
Zo werd ons ook verteld dat Terrence ook niet meer mag meedoen in de shows, omdat hij zogezegd niet kan dansen. En dat terwijl hij zelf dansles geeft Allemaal wel heel tegenstrijdig.
Daarom komt het ook dat als thomas hier komt, hij niet echt met open armen wordt ontvangen. Hij heeft ons dan wel verteld dat we meer gaan oefenen voor de shows, voor een keer, gewoon om te zien of het ons wel lukt, maar hij vertelde zelf dat hij altijd zou kiezen voor iemand die vlugger en gemakkelijker dansen opneemt dan voor een ander die het misschien minder snel kan.
We hebben de hoop eigenlijk al opgegeven. En om meer te gaan oefenen voor niets heb ik ook niet echt geen zin.
Dat moest er eventjes uit.
Gisteren zijn we nog een keertje uitgeweest. Normaal zouden we niet uitgaan, maar ik had John B opgezet en kreeg verschrikkelijk veel zin in een goed feestje. Terrence hebben we toen ook meegevraagd, maar hij had het te druk met zijn scharrel. Het zou dus enkel met jaap zijn.
Het begon al goed in Sorra Daurada. Daar aan de bar lekker marginaal zitten doen met de barmannen daar, met behulp van wodka-redbull. De barmannen zouden ook nog meegaan, maar konden pas na 2u komen.
Geen probleem voor ons, wij gingen al op weg naar onze eerste bestemming: Tropicana. Echt veel volk was er niet, maar we amuseerden ons wel. Een dj van Somnis kende me nog, en er was ook een taxichauffeur die ons nog kende omdat we eens met hem hadden staan praten toen hij gasten uit ons hotel kwam ophalen. Alleen waren we dus al niet meer.
Toen ook David, de ober van Milan, binnenkwam was onze avond helemaal goed. Nog een hele tijd met hem en een vriend staan praten en uiteindelijk zijn we dan nog met ons viertjes naar QK gegaan. Er was daar een soort Brazil show, maar dat was echt supersaai omdat we eigenlijk gewoon wilden dansen. Daar heeft David ons dan nog getrakteerd en toen gingen we weer op weg naar Tropicana waar ondertussen ook de barmannen van Sorra waren aangekomen.
Nog even gedanst met Jordi, de zoon van mn gekke buurvrouw, maar ik was een beetje te zat om goed te kunnen volgen. Al die mannen hier kunnen zo supergoed salsa dansen, en als ze goed kunnen leiden kan ik wel mee, maar als ze verwachten dat ik het evengoed kan Teleurstelling!
Ook Julian was er, weer de hele tijd van guapa dit en guapa dat Jaja.
Naar het einde toe kwam er dan nog een Spanjaard op me af. Hij had nog drankbonnetjes en ging slapen. En hij wilde dat ik ze kreeg. Geen probleem, nog een wodka redbull para mi!
Het was dus echt wel leuk, en dat was te zien aan het uur waarop we in ons bed liggen. Tropicana sloot, dus we moesten wel stoppen met feesten en toen gingen we naar buiten. Jordi en Julian gingen al door, maar ik moest natuurlijk nog iets roepen. Met mijn zatte kop roep ik superhard: Hombrrrreeeeee! Met rollende r. alle Spanjaarden die daar buiten stonden begonnen me na te doen en te lachen, dus ze kenden me daar weer Omdat ze allemaal aan het lachen waren ben ik maar vlug doorgegaan en ging ik mee met een vriend van Julian in de auto.
Het was 6u toen ik in bed lag en echt sliep. Om 9u er dan weer uit om aan de dag te beginnen en nu is het alweer 8u s avonds en begin ik het pas te voelen dat ik moe ben.
Straks nog minidisco om 9u en dan zijn we klaar! Eindelijk Het zal deugd doen om weer een nachtje deftig te slapen.
En ik heb goed nieuws. Sarah wordt groot. Niet alleen qua leeftijd (nog 16 dagen en ik ben er 21), maar ook qua tanden. Ik denk namelijk dat ik een wijsheidstand aan het krijgen ben.
Ik voelde al de hele tijd iets achteraan mijn gebit en dacht eerst dat het iets anders was, maar nu kan ik er met mijn tong over heen en waar gaan en het is een minitandje Misschien zat het er al langer en heb ik het nu pas ontdekt, maar het is wel spannend. Een ontdekkingstocht in eigen mond
En dat was het denk ik wel voor vandaag. Ik ga nu gewoon nog een half uurtje rusten zodat ik die minidisco overleef. Vanavond moet ik nog kaarten met een paar jongetjes uit het hotel, pesten is hun favoriete bezigheid. Niet het reguliere pesten, maar wel kaartpesten. Ik vind het wel leuk.
Hierbij laat ik jullie dan in peis en vree gaan Tot de volgende!
