Door factoren die niemand kon voorspellen, alleen mijn tarotkaarten konden misschien zeggen welke wending mijn leven zou nemen, ben ik binnen een paar weken officieel werkmens. Wat inhoud dat ik elke dag verplicht aanwezig moet zijn waar mijn werkgever me verwacht, dat ik me zal moeten schikken naar bepaalde regels en dat ik moet doen wat een ander zegt. Vooral met dat laatste zal ik het waarschijnlijk enorm moeilijk hebben. Dat is nu al te merken op 'testcase', de pizzahut; waar ik mijn laatste vakantiejob uitoefen. Volgens de laatste roddels ben ik koppig, eigenwijs en kan ik niet tegen kritiek. Als ik aan mijn geheime infodiensten vraag waarom mijn collega's dat denken volgt een redelijk botte beschrijving van hoe ik werk. Als ik een tip krijg over hoe ik beter en gemakkelijker werk, ga ik toch verder met de manier waarop ik al bezig was. Als ik geen zin heb om iets te doen wordt dat ook duidelijk aan de manier waarop ik kijk, of hoe ik me gedraag. Op tijd komen staat ook al niet in mijn woordenboek en als er iets verkeerd wordt gedaan is het nooit mijn schuld. Blijkbaar ben ik enorm goed in de schuld op iemand anders steken en er dan nog mee wegkomen ook. In onze regels staat ook dat we een uniform moeten dragen. Voor ons, in de keuken, is dat een zwarte broek, tshirt, schort en een petje. Bij die schort hoort ook een badge met onze naam op. Ik wist al dat uniformen nooit echt gaan bij mij, maar in de pizzahut is het een échte ramp. Als het zo'n 30 graden buiten is, dan zijn het er in onze keuken wellicht 40. Dan zie ik het nut er echt niet van in om me nog meer te doen zweten met zo'n petje op dat toch voor niets nodig is. De badge met mijn naam is al kapot, en kan ik dus ook niet meer dragen. Als ik dan probeer om van mijn pizza's iets moois te maken, is het ook niet goed, al geloof ik dat ze het wel grappig vinden. Eén ding kan ik dus wel al met zekerheid zeggen, daar had ik geen tarot voor nodig, dat is dat ik vanaf augustus liefst iets zou hebben waarin ik nog altijd mijn eigen ding kan doen. En gewoon naar mijn werk kan vertrekken zonder dat ik eerst nog al mijn gerief bij elkaar moet zoeken in mijn rommelkot. Ideeën kan ik altijd gebruiken.
