Na een uitgebreid afscheid op de luchthaven van Pieter (die het zonder tranen heeft weten te doen, maar we hadden het alletwee toch wel heel erg moeilijk), mama (die daarentegen wel een traantje heeft gelaten), papa en mn zus Hanne (bij wie het allemaal wel koel verliep), vertrokken Terrence en ik dan uiteindelijk naar het vliegtuig. Mijn gezelschap had al superlang moeten wachten omdat we weer veel te vroeg in de luchthaven waren.
De vlucht verliep goed en ik heb ook weer iets bijgeleerd. Ik dacht dat vluchten naar Spanje nooit met een tussenstop verliepen, maar die van ons dus blijkbaar wel. We vlogen over Gerona naar Reus, om daar mensen af te zetten en weer op te pikken, en dan vlogen we pas naar Gerona en ging het vliegtuig terug verder naar Brussel.
Een beetje een omweg dus, maar we lieten het niet aan ons hart komen. We waren al blij dat we er eindelijk waren (na al het wikken en wegen over de vertrekdatum en alle praktisch geregel).
Aangekomen in de luchthaven van Gerona viel me meteen op dat het een enorm kleine luchthaven is. Er zijn misschien 4 draaiers om je bagage op te halen. Voor de rest is er niets.
Thomas, onze verantwoordelijke, hebben we vlot gevonden. Hij stond daar met een bordje in zn handen met daarop: Serhs hotels, animatie. En jawel, ook in het echt is hij wel sympathiek. Hij verontschuldigde zich onmiddellijk voor de niet zo duidelijke afspraken die werden gemaakt tussen hem en Jetair over ons verblijf hier. Zoals hollanders zijn was hij ook heel rechtuit. Hij vroeg direct of we misschien een probleem hebben met homoseksualiteit.
Nadat we alletwee zeiden dat het niet het geval was vertelde hij ons dat hij hier een vriend had, en dat die ook chief was in een van de Serhshotels hier in de regio.
Hij gaf ons ook al direct veel meer informatie dan ik in die korte tijd allemaal kon onthouden, maar het kwam erop neer dat hij vertelde over mijn hotel. Er is een directrice en haar regel is dat ik niet zat of aangeschoten s nachts binnen het hotel mag komen. In mijn vrije tijd mag ik doen wat ik wil, zolang de nachtportiers het maar niet zien. Wat me meer zorgen baart is dat ik van het internet in het hotel geen gebruik mag maken. Dat is blijkbaar alleen iets voor de gasten ofzo. Ik moet een internetcafé opzoeken. Gelukkig kon hij me verzekeren dat de internetcafés hier niet zo duur zijn. Meestal vragen ze een euro voor een uur. Dus dat valt heel goed mee. Alleen moet ik het nu zelf nog zien.
Voor de rest zei hij ook wat we hier de eerste dagen/weken vooral gaan doen. En dat is: REPETEREN!!!! Woehoew!
Van s morgens tot s avonds gaan we repeteren voor de shows. In mijn hotel gaan we 2 shows per week doen, voor de rest zijn het allemaal groepen die van buiten het hotel komen. Maar dan heeft de Serhs-keten hier nog 3 andere hotels, waarin we ook onze shows gaan doen samen met het hele team. Dus het zou goed kunnen zijn dat we op 1 avond 3 keer een show gaan doen in verschillende hotels.
Het komt er eigenlijk op neer, dat de teams in de 4 hotels, gaan samenwerken als 1 groot team. Ook in het hoogseizoen, zei Thomas dat we waarschijnlijk in shiften gaan werken. De ene gaat dan eens inspringen in het ene hotel zodat de andere eens kan uitslapen en omgekeerd.
Dit werd allemaal verteld tijdens de rit naar onze verblijfplaats Maar eigenlijk begrijp ik er nog steeds niet echt veel van. Ik zal het allemaal wel zien als het zover is.
Het enige wat ik nu al met zekerheid kan zeggen, is dat ik tot 1 (of was het nu 11?) mei blijf op de plaats waar ik dit nu allemaal zit te typen.
Het is nu bijna kwart voor 3 s nachts en we zijn juist terug van een avondje Calella oftewel Mojito drinken.
Ik zal eerst eens schetsen waar ik nu zit. Stel je voor: een verlaten hotel. Je komt binnen door een aftandse deur, waarna je de receptie passeert die helemaal is afgedekt met een wit doek. Je loopt verder en je komt in de hal. Alle lichten zijn bedekt met witte doeken. Het zwembad staat leeg. Het is donker. De lichten werken niet. Er staat af en toe een grote spiegel, waardoor je bewegingen worden weerkaatst. In een hoek staat alle oud meubilair van in het hotel dat niet meer gebruikt wordt. Zie je het voor je?
Wel, wij verblijven dus in een spookhotel dat al 2 jaar leegstaat. Enkel de 2 eerste verdiepen worden gebruikt en is er ook electriciteit. Warm water is er niet. Alleen in de badkamer op de 2 in gebruik genomen verdiepingen staat een boiler.Thomas is hier ondertussen al 5 weken en heeft het meeste al opgeknapt, maar toch Mijn kamer bestaat uit een inkomhal, waarna je de deur naar de badkamer hebt (die kan ik niet gebruiken, want er is geen warm water. Gelukkig kan ik hier wel het toilet gebruiken). Daarna heb je een kast, in diezelfde gang. En daarna kom je uit in mijn kamer. Eigenlijk een redelijk grote ruimte, waarin eerst een houten tv-meubel staat mét tv die niet werkt en telefoon die natuurlijk ook niet werkt. Dan heb je een klein keukentje, waar we dus gaan koken totdat de eerste hotels opengaan. Verder staat er hier in mijn kamer nog een eettafeltje met 2 stoelen, een staande lamp, 2 gewone zitstoelen, een salontafel en mijn bed.
Verwarming werkt nog niet en extra dekens zijn er niet meer, dus ik hoop dat mijn warm bloed me zal helpen .
Denk niet dat ik het hier allemaal negatief vind. Ik zal merken als ik hier straks goed zal slapen of niet.
Morgen hebben we al direct een vrije dag om alles hier eens te verkennen (alleen is het zondat en is er niets open), en maandagvoormiddag moeten we alles in orde maken qua papieren. Ons spaans rekeningnummer gaan openen, een fiscaal nummer gaan aanvragen En alles zit hier wel raar in mekaar, want zonder dat fiscaal nummer kan ons contract ook niet van start gaan. Blijkbaar is de procedure voor dat nummer nog maar pas veranderd en als je dat nummer aanvraagt kan het pas binnen een maand geactiveerd worden.
Dat zou willen zeggen dat ik deze eerste maand zonder wettelijk contract zou werken. Ik heb ondertussen ook nog niets te zien gekregen van een contract ofzo, maar ik denk wel dat het allemaal in orde komt.
Ze hebben alles toch heel goed uitgelegd, dus ik vertrouw hen wel.
Trouwens, jullie moeten niet jaloers zijn, want de 1ste 2 maanden zijn gaan zwaar worden. We gaan hele dagen (soms nachten) moeten repeteren voor onze verschillende shows (mama mia, met nummers van abba, sneeuwwitje, fiesta latino, ) dat we waarschijnlijk doodmoe gaan zijn. En dan moeten we overdag nog eens animatie gaan geven ook.
Ze vertelden ons ook dat het de eerste paar maanden van het seizoen vooral oudere mensen gaan zijn, en dat pas vanaf juni het jonger volk binnenkomt.
Maar voordat we er echt aan kunnen beginnen gaan we hier ook nog een harde training moeten ondergaan: we moeten kunnen presenteren en uitleggen in 5 talen. Nederlands, Frans, Engels, Duits en Spaans. Dus als ik terugkom zal ik die allemaal waarschijnlijk wel kennen.
Plus, Sabine, in mijn hotel gaan we waarschijnlijk 1 keer om de 2 weken een karaokénight doen!
Ik moet zeker nog massas veel vertellen, maar ik begin nu wel echt moe te worden. Zal proberen om elke avond iets te typen en het dan als ik kan te versturen via mail naar jullie (en op mijn blog te zetten).
Zondag, de eerste echte dag dat we hier zijn en al direct ook ons eerste dagje vrij. Het is nu bijna 10u30 en ik zit hier op mijn terras met de computer op tafel om jullie te laten weten hoe het hier is. Ik ben al wakker van 9u. Ik heb geprobeerd om nog verder te slapen, maar er is hier op straat heel wat lawaai van autos. En vogeltjes!
We zitten nu in Calella, waar Terrence gaat werken. Echt veel is hier niet te doen, er zijn maar een paar cafétjes om te dansen en 1 club, als je die al zo mag noemen Waar we gisteren een Mojito zijn gaan drinken serveren de jongens (geen vrouwelijke bediening) allemaal in bloot bovenlijf. Blijkbaar is dat voor hen zo de dresscode
Ondertussen heb ik nu ook al een beter zicht op het spookhotel waar wij nu verblijven. Als ik nu over de balustrade kijk zie ik een zwembad zonder water, een tuin die helemaal verwilderd is. Nuja, gewoon een hotel dat al 2 jaar niet meer is onderhouden.
Een verdieping onder ons is zo verbouwd dat er een paar mensen een appartement huren. Voor de rest is het helemaal verlaten. Vooral s avonds is dat wel raar en benauwend.
Terrence is nu pas wakker, en moest ik hem niet hebben wakker gemaakt zou hij waarschijnlijk nog tot vanmiddag hebben geslapen. Ik weet dat hij nu nog wel een uur ofzo zal nodig hebben om zich klaar te maken. Voordat hij helemaal gestyled is
We verschillen echt dag en nacht met mekaar, gewoon al op vlak van kledij en mentaliteit. Hij is de modefreak die stilist is en af en toe ook eens model staat. Die alles weet van mode.
En ik ben het compleet tegenovergestelde.
Nu, we zullen ons hier wel amuseren, maar ik denk niet dat het mijn beste vriend zal worden. Daarvoor verschillen we veel te veel.
Straks gaan we dus Calella eens bezichtigen en kijken wat er hier allemaal te doen is (internetcafé bv.) en waar we eten kunnen kopen. Eten gaan we nu nog zelf moeten maken totdat de eerste hotels opengaan op 1 mei. Het enige probleem is dat het nu zondag is, en dat alle winkels dicht zullen zijn.
Nu, wat ik al weet over Calella is dat er hier echt niet veel te doen is. En zo zal het waarschijnlijk ook zijn in Malgret, als ik op 11 mei zal veranderen naar mijn hotel. Het voordeel dat ik heb is dat de zee vlak tegenover mijn hotel is, dat de trein stopt op 5 minuutjes wandelen, en dat ik dus veel mobieler zal zijn dan Terrence die hier in Calella zitten.
Goed, ik zal jullie eens laten. Hopelijk vind ik vanmiddag een internetcafé (en de tijd om er binnen te gaan), dan kunnen jullie mijn eerste verhalen al lezen.
En ik hoop natuurlijk van al een paar mismails te hebben gekregen!
Ondertussen de derde echte dag hier, en ik ben het hier echt nog niet beu. Het is eigenlijk meer het tegenovergestelde: ik ben benieuwd naar wat nog zal komen!
Nu we Calella al beter kennen ben ik ook wel nieuwsgierig naar hoe Malgrat zal zijn. Ik weet al dat het hotel gelegen is aan de boulevard, vlak aan het strand en de spoorweg en sinds gisterenavond heb ik het in het donker ook al een beetje kunnen zien. Het hotel bestaat uit verschillende gebouwen die allemaal worden verbonden door kleine tuintjes. Het hoort er allemaal heel leuk uit.
Gisteravond waren we in Malgrat om een show te gaan boeken om in de Serhshotels een avond per week te komen optreden. Een Polynesische show met een soort hawaïaanse meisjes met strooien rokjes en indiaantjes die krijgsdansen opvoerden. Het was wel leuk, zeker omdat wij mee mochten beslissen of we de show goed genoeg vonden om in onze hotels te komen optreden.
Voor de rest hebben we nog niet zo heel veel gedaan. Behalve s avonds zitten we elke avond in de Polynesian bar Kauai (zo noemt die), waar we ook al vriendjes hebben gemaakt met de barman, de manager en diegene die rondgaan met de coctails. De manager is een echt showbeest, hij vraagt elke keer of we aan de toog willen komen zitten zodat hij kan showen met wat hij allemaal kan. Zondag vroeg hij of hij een vuurtje kon gebruiken van Terrence, maar in plaats dat hij gewoon zn sigaret aansteekt doet hij eerst iets alcoholisch op zn broek en steekt hij dat in brand. Waarna hij zijn sigaret met het vuur op zn broek aansteekt Wel stoer dus. Voor de geïnteresseerden (Sabine, voor als je op bezoek komt ofzo), hij is niet echt knap, maar hij heeft wel enorm veel sexappeal. Net als de coctailshakers daar.
Maandag was een beetje op het gemak wat minidiscoliedjes oefenen (La Bomba, K3-liedjes, spaanse liedjes, ). Vandaag was dan wel weer zwaar.
Vanmorgen hebben we alle liedjes die we gisteren gezien hebben gedanst. En dan moet je weten dat die dansjes allemaal heel intensief rondspringen is. Vanmiddag hebben we dan onze presentatie met de micro geoefend.
Het wordt wel lastig, want alles moet naast Nederlands, Frans en engels, ook in het spaans en het Duits.
Wat wel heel leuk is, is dat ik al een beetje ben gebruind. Het gaat hier eigenlijk wel snel. Ook dat ik elke keer buiten kan eten, ontbijten doe ik hier op mijn terras, is wel zalig.
Maar dit alles houdt niet weg dat ik iedereen wel mis. Ik verlang al tegen dat iedereen op bezoek zal komen.
De rest van de week zal het waarschijnlijk wat drukker zijn en zal ik het moeilijker hebben om te bellen of op internet te gaan, maar ik doe mijn best. Ook om iedereen toch eens te bellen.
Vanaf zaterdag begint dan het echte werk en zal ik maar 1 dag vrij hebben in de week. Dus zal ik ook maar 1 dag hebben om echt verhalen te typen en zo. Daarboven komt dan nog dat ik de stagiair moet beoordelen aan de hand van verslagen en zo. En ik vrees een beetje dat ik dat allemaal zal uitstellen tot op mijn vrije dag J.
Trouwens, mijn stagiair noemt Jaap Thijs, en ik heb al besloten dat ik hem gewoon Thijs zal noemen omdat Jaap zon idiote naam is. J
Ik verlang ook al tegendat ik echt in mijn hotel ga kunnen eten en zo, want hier heb ik wel mijn keukentje, maar er zijn geen deftige kookpotten. Echt iets klaarmaken gaat dus niet, daarom zit ik nu noedels te eten die op niet veel trekken. En voor de rest eet ik vooral toast met smeerkaas, chips en af en toe een broodje. Het stokbrood is hier wel zalig!
Mijn Spaanse bankkaart is ook echt supergrappig. Je zou denken dat een bankkaart net als bij ons een gewone kaart zou zijn, maar hier in Spanje is dat een boekje. Daarvoor zijn hier speciale geldautomaten. Je steekt dan dat boekje in dat machien en dan kan je geld afhalen en dan drukt dat ook direct je bankafschriften daarin. Raar toch?!
Goed, genoeg getypt. Om 9u vanavond moeten we letters gaan knippen voor in de miniclub. En dan vanavond eens vroeg slapen. Vannacht was het 3u toen we thuiskwamen, maar er is hier zoveel lawaai dat het dan nog eens een uur duurt voor je kan slapen.
En om 8u moesten we weer paraat staan.
Maar geen geklaag tot nu toe. Ik amuseer me rot met die hollanders hier. Misschien moet ik iedereen waarmee ik hier samen zit wel eerst eens voorstellen:
Terrence: ook iemand van Jetair waarmee ik samen mijn opleiding heb gedaan. Je moet je hem zwart voorstellen, mager, enorm modebewust. Werkt als model, is stilist bij modeshows en fotoshoots, geeft dansles Is altijd met zijn uiterlijk bezig en is extreem lenig. Hij kan zich plooien zoals de slangenmensen in cirque du soleil. Of toch bijna Ook al zijn we twee uitersten, toch komen we echt goed overeen.
Thomas: de persoon waarmee ik contact had in België ook, hij heeft geregeld dat Terrence en ik naar hier kwamen. Enorm sympathiek. Geeft je bij alles uitleg en ook het gevoel dat je het kan. Als we moeten dansen zegt hij niet alleen de slechte dingen, maar bij mij ook de dingen die ik goed doe (dat ik zeer enthousiast ben en dat het echt leuk is om naar te kijken. Woehoew!). Hij is een beetje de papa van het gezelschap en woont hier ook al een aantal jaar.
Nils: is de vriend van Thomas (jawel, ze zijn homo, maar je ziet het er niet aan), is 19 en het is zn tweede jaar dat hij hier werkt. Is echt supergrappig. Hij kan je ook bij alles helpen omdat hij al de ervaring heeft, maar bij hem is het minder serieus, ook al neemt hij zn werk wel echt serieus Ik weet niet hoe ik het moet uitleggen, maar misschien is ook omdat hij wat jonger is dat je er meer dom mee kan doen. Als we uitgaan danst hij nooit, behalve een beetje heen en weer wiegen
Sabrina: de zotste van de bende. Komt van een dorpje naast Amsterdam en heeft soms zon accent dat ik ze niet versta. Begint altijd te babbelen over sex (bijvoorbeeld vanmiddag tijdens het middageten ging het over Thomas en Nils ervaringen met trios en over hoe homos eigenlijk sex hebben)
Behalve Terrence, die van Antwerpen is, en ik, is de rest allemaal Hollander.
Zo dat was het dan weer! Tegen dat ik terugkom ga ik waarschijnlijk echt Nederlands spreken ;).
Vandaag was ook weer een rustig dagje. Vanmorgen naar alle hotels gaan kijken. Ik heb het mijne dus ook al gezien, en het is echt mooi! Mijn hotel bestaat uit verschillende gebouwen, we hebben een tuintje en alles is er heel klein en gezellig. Heel licht ook. Alles is heel fris. Wel leuk.
Ondertussen zijn er weeral een paar dingen veranderd. Ik ga nu toch niet werken in Oasis Park hier in Calella met Sabrina, maar in het hotel van Terrence in Malgrat. Ik ben er wel blij om, want dan slaap ik ook in zijn hotel. Het positieve daaraan is ook dat mijn stagiair, Jaap Thijs, ook eerst daar slaapt. Dus dan kan ik al van in het begin kennis met hem maken.
Ook de hoteldirectrice van mijn hotel valt echt goed mee, het is een heel vriendelijke. Toen ze hoorde dat ik eerst in Terrence zijn hotel zou moeten slapen, en daar ook eerst werken vroeg ze of ik niet al direct in haar hotel (Maripins) mocht slapen en of ik daar niet gewoon de animatie mocht voorbereiden Echt een lieve.
We hebben vandaag ook de eerste instructies gehad over hoe we onze stagiairs gaan moeten beoordelen. Dat is door wekelijks een verslag te schrijven met alle positieve en negatieve punten en opmerkingen, en een maandelijks rapport.
Vrijdag de 27ste krijgen we ook een vrije dag, omdat we waarschijnlijk de volgende 2 weken geen enkele vrije dag zullen hebben. Dit omdat we heel de tijd gaan bezig zijn met de dansjes aan te leren aan onze stagiaires, en om hen te begeleiden met alles. Niet dat ik alles beter zal kunnen, dat niet, maar ik heb het wel al eens geprobeerd en dus gezien hoe het niet moet.
Vrijdag, op onze vrije dag, zullen Terrence en ik dus onze koffers moeten pakken om te verhuizen naar zijn hotel. En dan op 11 mei zal ik samen met Thijs weer mn koffers moeten pakken om te verhuizen naar Maripins Ik hoop dat ik er alles nog inkrijg!
Ook met Terrence is het echt super We amuseren ons wel. Soms vind ik hem nog raar, maar we eten nu meestal samen (op het balkon van zijn kamer, want anders moet ik mijn kamer weer helemaal opruimen) en we zitten dan gewoon heel de tijd te vertellen. Het is wel leuk, alleen heeft hij altijd meer verhalen dan ik, of toch meer decadente. Ook door het wereldje waar hij inzit
En natuurlijk, met onze hollanders gaat het ook super. Vanmiddag moesten we een quiz in elkaar steken, onze grote vakantiequiz, en we hadden gedacht aan een vraag als: Wat is de hoofdstad van Spanje. Antwoord van Sabrina: Barcelona.
Ik heb al sinds lang niet meer zo gelachen Toen gaf ze een uitleg dat ze dat zei omdat we nog maar net over Barcelona hadden gesproken. Jaja.
Vandaag was ook de grote shopdag wat ze me niet hadden verteld aan de telefoon was dat we zwarte schoenen nodig hebben om de dansshows te doen, donkerblauwe broeken om activiteiten te geven, en zo nog wel een paar dingen die ik natuurlijk niet meehad.
Na het oefenen gingen we dus op koopjesjacht. Mn zwarte schoenen heb ik na lang zoeken gevonden. Overal begonnen hun maatjes pas vanaf 37, en de kindermaatjes liepen maar tot 35. Uiteindelijk dan een nog mooi paar van nike tegengekomen, maar het was 50 euro. Omdat er hier superveel winkeltjes zijn waar je schoenen kan kopen voor nog geen 20 euro vond ik het wel veel geld en was ik aan het twijfelen. Uiteindelijk heb ik ze gewoon gekocht, want ik had er geen zin in om nog lang te moeten zoeken.
Dan die blauwe broeken. Ik heb nu al een lange. Voor 5 euro gekocht. Het is een gewone donkerblauwe trainingsbroek. Niet echt mooi, maar ik heb toch tenminste al een broek om s morgens activiteit te geven. Om zon korte broek te vinden, dat was alweer iets anders. Sabrina moest ook een broek vinden dus gingen we samen op zoek. We hebben nu nog altijd gene gevonden. Overal hebben ze wel zon broeken, maar dat is altijd voor jongens. Nu, we zullen wel eentje vinden.
Vanavond gaan Terrence en ik weer een coctail drinken in onze favoriete coctailbar Ik hoop alleen dat de baas ons nu gewoon zal laten gaan zonder ons nog gratis coctails op te dringen. Dat is allemaal wel leuk, maar niet als je eigenlijk al genoeg gedronken hebt en je om 9u weer op moet om een hele dag te dansen en te springen.
Ik heb trouwens ook een complimentje over mn zangtalenten gekregen. We moesten gisteren micropresentatie oefenen en ik begon voor de grap gewoon te zingen (All by myself) en iedereen vond het kweenie oe mooi, en zuiver, Tja, je hebt het talent of niet. En blijkbaar heb ik het.
Goed, ik zal me dan eens klaarmaken om iets te gaan drinken (dat ik er toch goed uitzie voor onze cocktailbarbaas, nietwaar Pieter?).
Het is nu bijna 1u s nachts, en de rest is nog een coctail gaan drinken. Ik had niet echt zin om uit te gaan omdat we toch al elke avond naar hetzelfde zijn gegaan, onze befaamde Kauaibar, en omdat het daar ook altijd dezelfde muziek is. Pussycat dolls, ene Ciara en nog een paar van die mtv-sterren. Ik heb me er natuurlijk al geamuseerd, maar elke avond is een beetje te veel van het goede. Dus nu zit ik hier terug in mijn appartementje.
We hebben eerst de hele avond bij onze hollanders gezeten. Ze denken dat ik een bitch ben, maar dat ik het nog niet durf te tonen. Dat ik me nu nog lief gedraag, maar ze vrezen dat het binnenkort zal omslaan. Ik ben toch de slechtste nog niet?
Vanavond kregen we dus ook nieuwe informatie Ik zal vanaf zaterdag meewerken met Sabrina in Oasis Park, omdat mijn hotel ten eerste pas opengaat op 11 mei en omdat het in haar hotel volgeboekt is door Franse en Duitse groepen jongeren. Olé Ik zal de Franse onder handen moeten nemen en Sabrina de Duitse. Het wordt dus meteen ook al een eerste test. En dan hopen dat ik al wat meer zelfvertrouwen zal hebben gekregen voordat Jaap Thijs komt (mijn stagiaire voor diegene die de vorige blogs niet gelezen hebben).
Voor de rest is er niet zoveel meer gebeurd. Alleen dat het echt altijd maar leuker en leuker wordt. We vormen echt wel een goeie groep. Nu beginnen we zo ook meer en meer gewend te geraken aan mekaar en durven we al meer tegen elkaar zeggen. Er wordt veel gelachen, ook en vooral met elkaar
Bv. Ook met de taal die we spreken. Het gebeurd wel veel dat er een taalprobleem is, dat we elkaar gewoon niet verstaan. Dan is dat echt grappig, want uiteindelijk spreken we wel allemaal Nederlands.
Bellen vanuit een telefooncel hier in Spanje naar jullie gsms zijn echt wel duur. Mijn belkrediet van mn gsm is ook op, dus mij bellen lukt niet, maar berichtjes kan ik wel ontvangen. Zou wel leuk zijn om iets van jullie te horen.
Ik zal een dezer dagen ook kijken voor een Spaans nummer, dan kunnen jullie me daarop ook weer bellen. Dat moet volgens mij wel goedkoper zijn. Jullie kunnen daarvoor ook skype gebruiken Daarmee kan je ook bellen naar gsms.
Dan kan je je nu beginnen afvragen waarom ik niet gewoon via skype met jullie praat of msn, maar zoals je al wel hebt gemerkt, hebben we hier in dit appartement geen internet. Thomas zei ons ook al dat we in het hotel ook geen internet zullen krijgen (maar daar zal ik wel een mouw weten aan te passen. Meestal is internet in de bar of aan de receptie, dus zal ik proberen om daar te gaan zitten als er weinig of geen volk is) en dus naar een internetcafé moeten.
Maar zon internetcafé heb ik hier in Calella al geprobeerd en ze hebben daar querty-toetsenborden en dat typt niet zo gemakkelijk. Of toch niet zo gemakkelijk als ik zou willen. Ik wil vlug kunnen typen zodat ik veel kan vertellen. En met iedereen kan praten .
Dus daar moet ik nog iets op vinden.
Ook voor de mensen die op bezoek hadden willen komen heb ik slecht nieuws Thomas vertelde me dat alleen familie (of Pieter als mijn vriend) in het hotel waar ik zit kunnen verblijven, met een korting Nu hoop ik toch dat jullie je hierdoor niet laten tegenhouden, want ik heb al gemerkt dat animatrice zijn ook andere voordelen heeft. Zoals gratis drank in bars als je zegt dat je dit soort werk doet. Dan moet je gewoon je werkpas tonen en dan krijg je je drank ofwel gratis ofwel aan een grote korting.
Ook in winkeltjes krijg je soms korting aangeboden Maar dat heb ik nog maar 1 keer meegemaakt.
Goed, ik zal jullie dan eens laten. Straks eens proberen te slapen. Ik ben verschrikkelijk stijf van het dansen vandaag en de aerobics (hier noemen ze dat de keep fit, maar dat is eigenlijk een mooiere benaming voor buikspieroefeningen, stretch oefeningen, ).
Ik denk dat ik tegen oktober een heel slangenmens zal zijn, want onze benen worden ook gestretcht of uitgerokken zodat we ze wijder kunnen opendoen. Misschien kan ik ooit nog een spagaat als ik echt goed meedoe dan.
De shows gaan ook echt leuk worden. We hebben sneeuwwitje, the musical, waarin ik de boze stiefmoeder speel. En daarnaast nog grease, moulin rouge, showtime (dat is een dansshow met alle soorten muziek), mama mia, Er zullen er nog wel een paar zijn, maar die ben ik vergeten.
Dus dat wordt hééééél véééél oefenen. Maar dan kunnen jullie wel komen kijken J.
Mis jullie allemaal!
Un beso para todos!
Pieter: ik mis je ook en ik haat het dat het hier zoveel kost om eens te bellen. Ik hoop echt dat je in juni op bezoek kan komen, of anders begin juli We zijn nu nog maar 4 dagen ver en ik verlang alweer totdat ik je zal kunnen vastnemen, dus
Ik hoop dat dat ook voor jou geldt, want nu besef ik pas echt dat ik je graag zie. Gelukkig is het hier te leuk om te zeggen dat ik wegga, dus zal ik het wel volhouden. Hopelijk jij ook.
Trouwens, wat wilde je zeggen met dat berichtje van vandaag? Over mars ofzo iets? Ik verstond er niets van, totdat Nils plots zei dat het misschien mijn horoscoop was Is het dat?
Ik dacht eerst dat je stoned was
Hou me ook op de hoogte van wat jij daar allemaal uitspookt. Weet je nog dat we hebben gezegd dat het belangrijkste is om te weten wat de ander allemaal doet en wat er gebeurd in zijn leven? Stuur me fotos, stuur me mails en berichten Gewoon met banale dingen als wat je s avonds gaat doen, of hoe je je voelt, of hoe het is op school, welke taken dat je moet maken, Maakt niet uit wat, je begrijpt wel wat ik bedoel.
Oh ja, trouwens, maandag was het hier in Spanje een feestdag. San Jaume ofzo, die hotelbaas zei dat, maar ik had het niet helemaal verstaan. En blijkbaar is dat een beetje Valentijn. Dan kopen de mannen een roos voor de mensen die ze lief hebben (dus niet alleen hun vriendin, maar ook hun moeder, zus, ), en de vrouwen kopen een boek voor hun geliefde.
Echt grappig, want overal stonden hier zo boeken- en bloemenkraampjes. En iedereen liep hier wel rond met een boek of een bloem
Goed, dan laat ik je ook maar Ik ga slapen. Weet dat ik aan je denk en van je hou!
Gisterenavond zijn we, zoals ik al zei, naar onze cocktailbar geweest. Het begon al goed. De cocktailshaker vroeg wat we wilden drinken, en we moesten niet betalen. Erna kregen we nog een cocktail van de manager, omdat we er waarschijnlijk de ambiance aan het insteken waren. Ze speelden Bomba, en daar hadden we juist een miniclub dansje op geleerd, dus wij in volle glorie aan het dansen Dan een beetje later zat er gelijk een iets oudere jongen heel de tijd naar me te kijken, en op een gegeven moment ben ik beginnen terugstaren. Bleek dat het de beste vriend van de manager was, waarvan wij ook nog een cocktail kregen.
Naast ons zaten dan 2 Italianen waartegen we ook zijn beginnen babbelen. Ze kwamen van de kanten van Rimini en wilden naar Menorca gaan om te gaan werken in een hotel. Het enige probleem, en dat maakte ik hen ook duidelijk, was dat ze zo goed als geen Engels of andere Europese talen spraken. Alleen een beetje Spaans... Ze stelden dan ook voor of ik morgenavond niet mee wilde naar een rave in Valencia, en ik zag dat echt volledig zitten, maar zaterdag is onze eerste echte werkdag en dan kan ik niet toekomen in het hotel na een slapeloze nacht Jammer maar helaas. Ik had wel graag eens zon underground rave live meegemaakt.
Dan kwam er een bende Belgen tegen, en ik dacht, we gaan eens sociaal doen. Dus ik vroeg van waar ze kwamen. Zegt de ene jongen tegen de andere: Hey, van waar komen we nu ook alweer? Terrence en ik lagen direct plat. Komt die ene onwetende jongen dan nog naar me om mn nummer te vragen zodat we dan nog eens samen zouden kunnen uitgaan. Niet dus
Ook die ene oudere vent, de vriend van de manager was nog altijd aan het kijken, en op een gegeven moment zegt Terrence van kom, dat moet hier gedaan zijn. Wij gaan er op af.
We zijn een heleboel dingen te weten gekomen. De manager noemt niet Gilles, maar Guillermo. Die vriend van de baas noemt niet Alfredo, maar iets anders ook met o. En de coctailshaker kan nederlands (geleerd van de toeristen die daar in die bar komen, zot é). Nu was Alfredo die niet Alfredo heet wel nog leuk. Alleen was hij een beetje te veel gefixeerd op mij. Hij zei dat hij nog single was en vroeg dan waar mijn vriendje was. En ik zei natuurlijk: In België.
Hij geloofde het niet, en dan heb ik onze prachtige foto getoond die in mn portefeuille zit. Waarop hij zei: dat gaat toch niet om een relatie te hebben als er iemand daarvan zo lang in het buitenland zit? Je zou beter beginnen met een Spanjaard.
En ik antwoorde dat het ons wel gaat lukken en dat ik sowieso bezoek zal krijgen! Hij probeerde allerlei argumenten te bedenken, maar geen een was sterk genoeg om me te laten zeggen: ja, oké, je hebt gelijk.
Uiteindelijk namen we afscheid en op 8 mei spreken we opnieuw af om eens te gaan dansen. Hij verkoopt mercedessen ofzo (dacht ik) en rijdt er ook mee, en dan komt hij ons ophalen om in geheel chique stijl aan te komen en te feesten.
Dan is er ook nog Simone. Een Nederlandse die hier werkt als animatrice voor een keten waar ze bijna niets moeten doen, en dus vooral klachten te horen krijgen over de animatie. Die komen we elke keer tegen als ze ladderzat is en elke keer voor ze echt zat is zegt ze dat ze gewoon iets gaat drinken. Je kent dat Haar vriendin noemt Jade, is Engelse, en werkte tot voor kort in hetzelfde hotel als Simone. Ze is ontslagen, en nu gaat ze werken als propper. Ook een echt rare.
Nu goed, je merkt dus wel dat het hier leuk is. We amuseren ons hier te pletter. En dat mag ook wel, want vanaf zaterdag zal er minder tijd zijn om uit te gaan en nieuwe mensen te leren kennen. De volgende 2 weken hebben we geen enkele dag vrij, maar morgen ga ik er toch van profiteren!
Ook hier is de sfeer super. Ik leer extreem veel bij over homoseks, seks in het algemeen en over hoe je vloekt en spreekt (Klote teringzooi! Jeetje!) in het Nederlands. Een openbaring, dat wel. Ook zijn Terrence en ik de leerkrachten op taalvlak. Die Nederlanders kunnen echt geen talen. Alleen Thomas en Nils zijn wel goed in Spaans en ook Engels kunnen ze wel goed. Maar laat ze asjeblieft geen Frans praten. Zon ramp!
efkes laten weten dat ik goed ben qqngekoñen. ik woon nu voor een weekje in een spookhotel. het staat al 2 jaar leeg, en daar heb ik een apparteñentje voor mezelf. volgende week verhuis ik nqqr ñijn hotel; ñis jullie alleñqql, maar stel het hier goed. lekker warñ¡ morgen begint het zerk, ñoeten dqn echt beginnen oefenen;;; ik ben de bowe stiefñoeder in sneeuwwitje, de musical. zal volgende keer proberen of ñ4n mp3 werkt, dan kan ik hier alles zetten ñis jullie
Beste, aangezien Sarah nog niet op het internet kan, zal ik jullie even inlichten. Ik heb ze persoonlijk op het vliegtuig gezet, dus op de vraag of ze goed vertrokken is, kan ik alvast positief antwoorden. Ook het aankomen liep bijzonder vlot. Na een tussenlanding in Reus, is ze veilig geland in Girona.
Ze logeert momenteel in een soort spookhotel (hotel opent pas begin mei) samen met medeanimator Terrence en nog enkelen wiens naam me even ontsnapt. Dit weekend zijn ze al eens gaan proeven van de lokale cocktails en voor de rest van de week zullen ze shows voorbereiden voor het animatieseizoen dat eraankomt.
Ze stelt het dus wel. Het is voor haar natuurlijk ook allemaal nog een beetje wennen.
Als ze terug internet tot haar beschikking heeft zal ze zelf wel weer wat posten, tot dan hou ik je op de hoogte.
