Na een inactiviteit van een kleine anderhalve maand wegens een aanslepende (en recidiverende) achillespeesblessure re waarin ik het lopen beperkte tot een gemiddelde van ca. 5K/week besloot ik (voor het eerst pijnvrij) deel te nemen aan de Herfstjogging.
Begin deze week met schoonbroer Michael London wat onveilig gemaakt (Placebo-concert) en daarbij de nodige calorieën; lees hamburgers, steak en bier naar binnen gewerkt maar woensdag en donderdag opnieuw goed kunnen trainen. Vol goeie moed ingeschreven voor de 2 rondjes van 3,3K elk in Betekom en eigenlijk zonder noemenswaardige ambitie gestart. Het betrof hier een mooi gevarieerd parcours, zowel verharde als onverharde ondergrond met enkele venijnige hellingen. De eerste ronde kon ik er een behoorlijk tempo op nahouden en ik kwam door na 14'10". Ik voelde desalniettemin dat de conditie toch wat minder was door mijn blessure en moest noodgedwongen wat gas terugnemen in ronde 2. Toch kon ik het tempo herstellen en ik kwam toe op 29'09". Goed voor een 13,6/u. Een gemiddelde waar ik gezien de omstandigheden en de inactiviteit best tevreden over was. De afstand was goed gekozen want denkelijk was de kleine 10K nog wat te hoog gegrepen voor een deftige tijd te realiseren. Hopelijk kunnen we de komende week terug wat kilometers malen en alzo de conditie aanscherpen. Volgende wedstrijd binnen 2 weken; Heimolenjogging Keerbergen en/of Run for Congo Kortenberg.
