Door samenloop van omstandigheden (mini-vakantie naar Italië met C-Team/ziekte tijdens laatste week/gewoon weinig tijd...)stond ik niet bepaald fris aan het vertrek op de Esplanade in het Jubelpark.  Vrijdag voordien nog geprobeerd enkele kilometers te malen en betrekkelijk tevreden hierover besloot ik toch vol goeie moed aan de zaak te beginnen.  De thermometer gaf een zwoele 23/24°C aan een aangezien dit toch een tweetal graden minder was dan het jaar voordien zag ik het hele verhaal positief tegemoet.  De eerste kilometers verliepen zoals gewoonlijk nogal chaotisch owv het gekende massa-effect doch zonder noemenswaardigheden door de (drukkend warme) tunnels geraakt en zonder al te veel kleerscheuren het 10K-punt bereikt.  Hierna probeerde ik een noemenswaardig tempo te behouden daar ik nog van vorig jaar wist dat ik rond K15 een inzinking kreeg die te wijten was aan de combinatie uitputting/te weinig drinken en die fout ging ik toch geen tweemaal maken.. zo gezegd zo gedaan...het werd me vrij snel duidelijk dat ik vandaag geen gemiddelde van 12 kon bolwerken en dus tegen een iets lager tempo haspelde ik de km'tjes af.  Nog even gepuft na 17K op een steil beklimminkje om vanaf de top de laatste kilometer nog even te versnellen en binnen te komen op 1u50'45'' en daarmee 1 luttele minuut boven mijn 2008-tijd te stranden.  Uiteraard geen wereldprestatie maar gezien de omstandigheden kon ik relatief tevreden zijn.  Ook hier geldt dat mits een gerichte voorbereiding enkele minuten boni zeker geen onrealistische doelstelling lijkt maar om dit gegeven hard te maken zal ik volgend jaar opnieuw onze hoofdstad trachten te bedwingen.  Volgende wedstrijd de Aardbeijogging te Wezemaal op 14/6.