Wat blijft bij van een sportwedstrijd? Zoveel weken, maanden, soms jaren later. Herinneringen vervagen, details worden uitvergroot. Zoals de tranen van Marcus Ehning bij de 'siegerehrung' op het Europees Kampioenschap in Mannheim. Een foto die de wereld rond ging. Marcus Ehning temidden van het zilveren Duitse team, juichende gouden Nederlanders op de achtergrond. In een immens, bijna volgepakt stadium met een kluwen plaatsjesschietende fotografen, filmploegen en een trits bobo's. Het moet een eenzaam moment geweest zijn voor je. Wat spookt dan door een mens z'n hoofd? We zagen Marcus Ehning, even voor de hulde, nog op het voorterrein. Helemaal alleen, in een hoekje van de piste, weg van de drukte, eenzaam. Toen al. We weten nog dat we twijfelden, je bijna niet durfden aan te spreken. Maar dat onze journalistieke nieuwsgierigheid het toch haalde van onze schroom. Je keek een beetje vreemd, want niemand had op dat moment aandacht voor je. En misschien wenste je wel dat die malle landgenoot van je in zijn maffe pak het sein gaf om de piste binnen te rijden. Maar je antwoordde toch. Op de eerste vraag. De tweede en de derde. Ons Duits is het niet het allerbeste maar bij het afscheid maakten we je duidelijk dat we je een groot kampioen vonden. Je keek wat vreemd, een traan welde op in je ooghoek en je bedankte ons. Terug in het perscentrum vertelden we ons verhaal aan een Duitse collega, veterane van vele oorlogen. Ze keek ons aan, knikte minzaam en zei 'Ja, so ist er genau' en tokkelde verder op haar toetsenbord. Vreemd vinden we het dan ook niet dat onze Duitse collega's je belonen met de Fair Play Trophy. Al krijg je die trofee om heel andere redenen. Maar verdiend is hij wel. Hoe kijk je nu terug op die week? Op die eerste dag en die eerste stop? Herinner je je de avond nog na de tweede omloop toen je met je teamgenoten ging oefenen op het voorterrein? En Ludger Beerbaum en de anderen hindernisjes voor je opbouwden. Drie hindernisjes op een rij die steeds lager moesten omdat Noltes Kuechengirl het vertikte om naar de overkant te springen. Je moet het toen al geweten hebben, net als je teammaats die somber het hoofd bogen. Toch ging je de volgende dag, tegen beter weten in, van start. Troostende woorden waren er nog op de persconferentie, niet meer dan een schouderklopje op het podium en na afloop kreeg je bakken kritiek over je heen. Kuechengirl werd afgeschreven, maar jij wist beter. En je kwam terug. Daar moest ik allemaal aan denken toen ik je naam plots bovenaan de uitslagentabellen van een 1.50 in Frankfurt zag staan, toen ik het bericht las dat je de Fair Play Trophy gewonnen had. Dat zijn de zaken die blijven. Herinneringen die nooit vervagen.
Over enkele dagen zijn we ongetwijfeld opnieuw enkele hengsten rijker. Want het Trakehnerverband organiseert in Münster de voorjaarskeuring. Die gaat door op de vooravond van de grote Trakehner-hengstenshow. De site van het verband is hier te vinden. De lijst met de voor te stellen hengsten op de voorjaarskeuring dan weer hier. Nu we toch bij de Trakehners zijn, triestig nieuws, want de hengst Schönfeld is eind vorige maand gestorven. Het bericht is hier te lezen. Een interessante pagina met wat links is, voor wie meer wil weten over de Trakehner, deze site. In Nederland is er trouwens een Trakehner Contact waar je terecht kunt voor heel wat info. En dat wisten we, echt waar, tot vijf minuten geleden zelf niet!
De sympathieke Ier Gerry Flynn was de voorbije dagen plots 'hot' in de hippische media. 'Commander' Flynn geeft er na meer dan 20 jaar dienst bij de Equitation School van de Defence Forces de brui aan. Hij krijgt een job bij S.I.E.C., een mondvol maar eigenlijk de afkorting van Sebanci International Equestrian Centre in het Turkse Istanboel. Eén en ander was in Ierland 'hot news' zoals uit dit stukje in de Irish Independant mag blijken. Wie meer informatie wenst over de Equitation School van de Ierse landmacht kan op deze link terecht. S.I.E.C. is ook bekend als de sponsor van de overigens bijzonder sympathieke Ier Cameron Hanley. Meer info over SIEC en Hanley is hier terug te vinden.
Nog een interessant bericht uit de Angelsaksische media. In Australie hebben ze binnenkort the Horse of the Year Show in Hastings. Ondermeer Jhon Whitaker komt er deelnemen met een geleend paard. De site van the Horse of the Year Show hebben we, zij het niet zonder enige moeite, ook gevonden.
En in Frankrijk hebben ze er een nieuwe Tour de France bij. In een rondje Frankrijk worden een aantal binnen- en buitenlandse hengsten aan de Franse fokkers voorgesteld. De ronde start dit jaar in Poitiers bij Equigenetics. De lijst met de voorgestelde hengsten is hier terug te vinden.
Een mens zou op den duur gaan denken dat er meer (gekeurde) hengsten dan merries zijn. Lang geleden was het label 'gekeurde hengst' een kwaliteitslabel. Maar dat label is door de inflatie van keuringen en 'erkenningen' natuurlijk al behoorlijk getaand, zeker nu het al dan niet dagverse sperma van eender welke hengst zowat de wereld rond te verkrijgen is.
Zo werden in Prussendorf afgelopen weekend de Middedeutsche Körtage georganiseerd (Brandenburg-Anhalt en Sachsen-Thüringen). Daarbij werden nog eens 15 hengsten gekeurd, waaronder een in Nederland gefokte Chin Chin. De lijst met de gekeurde hengsten is hier terug te vinden. Ondertussen werden in Hannover nog eens 11 hengsten ingeschreven in het 'Hengstbuch'. De link met de namen is hier terug te vinden.
Alsof dat alles nog niet genoeg is mogen we ons binnenkort ook aan de eerste nakomelingen van een gekloonde hengst verwachten. Dat blijkt althans uit volgend nieuwsbericht op de site van Cryozootech, het bedrijf dat als eerste paarden ging klonen. In Frankrijk zullen binnenkort de eerste klonen kunnen ingeschreven worden. Wie op de pagina naar beneden scrolt komt ook bij een tweede interessant artikel terecht: Leo De Backer die het veterinaire reilen en zeilen regelt op Zangersheide bracht een bezoekje aan wat wellicht één van de volgende Z-hengsten wordt: de kloon van ET. Geheel toevallig botsen we op dezelfde site op nog een nieuwsbericht waarin gemeld wordt dat vorig jaar een kloon van Poetin geboren werd. Dan hebben we het natuurlijk niet over de Russische pseudo-diktator maar over de legendarische merrie die wellicht de geschiedenis zal ingaan als de duurste (mis)koop ooit. Nog een interessant artikel over klonen is hier te vinden.
We gooien nog wat bizar en/of vreemd nieuws op een hoop. 'Er staat een paard in de gang' was een hit van scheefbekker André Van Duin, maar een Rotterdamse geeft er wel haar heel eigen interpretatie van. De kunstenares stalde haar paard in huis. Het filmpje is hier te bekijken. Daarmee zijn ze in Nederland, zoals blijkt uit dit artikel, niet aan hun proefstuk toe. Straffer nog, er is geen wetgeving die het in huis stallen van een paard verbiedt. Ook hier is er zelfs een filmpje van!
Het Gelders paard is een stukje cultureel erfgoed. En als dat stukje erfgoed bedreigd wordt, dan gaat ook de politiek er zich mee bemoeien. In Nederland is het Gelders paard hot. In de politiek en in de media laait de discussie over welke kant het nu uitmoet met het Gelders paard op. Enkele interessante links en artikels - Gelders paard - omroep Gelderland met een mooi beeldfragment - politiek en stamboek in de clinch
Na de tweede faze van de hengstenkeuring van het BWP in Moorsele hielden we de BWP-collectie even tegen het licht. Een zelfde oefening voor het KWPN levert interessante informatie aan. Wat geldt voor de springpaardenfokkerij van het BWP geldt in mindere, maar niet onbelangrijke mate ook voor het KWPN. De dressuurpaardenfokkerij bij onze noorderburen is dan weer een heel ander verhaal.
Maar over naar de springpaarden nu. Het KWPN verwierf de voorbije jaren naam en faam door vier jaar op een rij als best presterende stamboek uit de bus te komen als het om de springpaardenfokkerij gaat. Van de 42 hengsten aangewezen in de springrichting hebben er evenwel slechts 6 (zes!) een kwpn-geboren en gekeurde vader uit een kwpn-geboren vader en moeder. Net zoals bij het BWP pakweg Heartbreaker, Skippy II en Clinton als boegbeelden van de BWP-fokkerij opgevoerd worden doet het KWPN hetzelfde met Berlin, Burggraaf, Indorado, Indoctro om het maar bij die te houden. Berlin is een Holsteiner uit Cassini I (Holstein) en een moederlijn met overwegend Holsteinerbloed en een scheutje Rheinlands bloed. Ook Burggraaf werd als veulen bij het Holsteinerverband ingeschreven, moeder Loanda voert het bloed van de SF Cor de la Bryére. Ook Indoctro werd in Holstein ingescheven als veulen en voert aan moederskant het bloed van de invloedrijke Cor de la Bryére. Hetzelfde geldt voor Indorado die ook al het bloed voert van twee grootheden uit de Franse fokkerij: Cor de la Bryére aan vaderszijde en Almé aan moederszijde. Andere hengsten als Lupicor, Numero Uno, Mermus en Nassau voeren in de eerste generatie vreemd bloed.
Wat de moederlijnen van de aangewezen hengsten betreft treffen we een grote hoeveelheid buitenlands bloed aan, al is het opvallend dat de Nederlandse fokkers in mindere mate dan in België het geval is kiezen voor een buitenlandse hengst waardoor de invloed van het stamboekbeleid op de fokkerij in alle geval groter is bij onze noorderburen.
Ate - Rubert R x Odermus x Corland, is een eerste aangewezen hengst die ook aan moederszijde in de eerste generatie zuiver kwpn-bloed voert. Dat geldt ook voor Alonso Tygo x Wolfgang x Legaat, een zoon van Olysance (Wolfgang x Legaat). Ook al goede punten wat betreft de kwpn-inbreng in de bloedopbouw krijgt de aangewezen A'parte - Heartbreaker x Indorado x Ahorn Z al is moeder Odessa eigenlijk een Indorado (Holstein) x Ahorn Z (Hannover). Volgende in de lijn is A. Adermie - Namelus x Mermus x Zeus, moeder S.Adermie is een Mermus R (kwpn) x Zeus (SF). We sluiten de rij met Athene - Oklund x Abgar xx x Wagner, moeder Anubertha voert het bloed van Abgar xx (kwpn) en Wagner (nwp), en Aleander - Oklund x Lancelot x G Ramiro Z, moeder Palandra is een Lancelot uit een kwpn-geboren merrie.
Heel anders wordt het verhaal als we de bloedopbouw van de in de dressuurrichting aangewezen hengsten eens tegen het licht houden. Van de 30 aangewezen hengsten zijn er maar liefst 16 (meer dan de helft dus) geboren uit een kwpn-geboren en gekeurde vader met twee kwpners in de eerste generatie. Ook hier is de bloedopbouw aan moederszijde bij het merendeel van de hengsten overwegend kwpn-gekleurd. Opvallend is evenwel de invloed van enkele hengsten zoals Ferro (Ulft) en zijn gekeurde zonen en kleinzonen (Rousseau, Special D en Paddox), Jazz (Cocktail x Ulster) via zijn kleinzoon UB 40 (en zijn invoed in de moederlijn van een aantal aangewezen hengsten) en Flemmingh met zijn zonen en kleinzonen (Krack C, United, Tolando, Tuschinski, Trento B, Rousseau). Eén en ander geeft aan dat het kwpn in korte tijd een eigen dressuurfokkerij heeft opgebouwd, maar dat die wat bloedopbouw betreft wel eens heel eng zou kunnen blijken te zijn.
De aangewezen 'zuivere' kwpn-hengsten in de dressuurrichting zijn;
A Ferro x Krack C x Contango A - Jazz x Royal Dance x G. Ramiro Z Ajong - Rousseau x Flemmingh x Amor Alpha L - Rousseau x G Ramiro Z x Amor Arrow - Special D x Sandro Hit x Eklatant Americo B - Tolando x Jazz x Amor Arizon Utopia - Trento B x Jazz x Ulft Amarillo - Tuschinski x Negro x Vincent Armstrong M - UB 40 x Sandro Hit x Ferro Attilla - Uphill x Cabochon x Pretendent Adventure - Ferro x Goodtimes x Lector Arlando - Paddox x Myttens xx x Nurprimus Amigo - UB 40 x Krack C x Inspekteur Atman - United x Clavecimbel x Rechter Armani - United x Jazz x Ulft A - Uphill x White Star x Matcho xx
Een veertiger (ondergetekende), een vijftiger (dierenarts), een zestiger (bijna gepensioneerd) en een zeventiger (geldschieter). Samen op weg voor een rit van bijna twee uur naar het verre Den Bosch. Samen eigenaar van pakweg 18 warmbloeden, het merendeel BWP'ers, samen jaarlijks goed voor pakweg 7 veulens. Om en bij de 150 jaar fokervaring. U zult begrijpen dat er op zon bijna 200 kilometer lange trip niet over het weer en het voetbal gepraat wordt.
We zullen u de details besparen, ook al omdat we de BWP-top geen collectieve hartstilstand willen bezorgen. Laat het er ons op houden dat tijdens de heenreis het stamboekbeleid van de voorbije 10 jaar genadeloos door de mangel werd gehaald, uitgebeend en gefileerd werd, kortom, het begrip tot op het bot gaan kreeg een compleet nieuwe betekenis. Het was dan ook vrolijk kauwend op een paar stukjes bot dat wij door de sneeuw ploeterden naar de ingang van de Brabanthallen waar we ons enige catalogen (10 euro het stuk, bovenop een kaartje van 18,5 euro en 5 euro parkeergeld) aanschaften om vervolgens richting tribune te schuifelen. Na een kort oponthoud aan de stand van stal de Dalhoeve, compleet met koffie en koek, namen we plaats op de tribunes alwaar enige ontgoocheling zich van ons meester maakte toen de eerste van de oudere springhengsten om klokslag acht uur de piste binnenstapte. Met stijgende verbazing aanschouwden we de eerste vier groepen Nederlandse warmbloeden om ons zo halverwege de voormiddag vertwijfeld af te vragen wat ons in 's hemelsnaam bezield had om richting Den Bosch te rijden. Een ontgoocheling die we even later wegspoelden aan de stand van VDL-stud, compleet met toelichting van Wiepke himself.
We moeten toegeven, de rest van het programma maakte veel goed. Vanaf 10.30 uur kregen we een aansprekend lot spring- en dressuurhengsten te zien, zorgde de huldiging van de fokkers, die in statige Landauers een rondje maakten voor de volgepakte tribunes, voor een emomoment en brachten de tuigpaarden en de Oregon-trofee de hal op temperatuur.
De kampioenskeuring van de tuigpaarden, vakkundig becommentarieerd door Henk Rootveld was, wat ons betreft een schoolvoorbeeld van hoe een keuring zou moeten zijn. Vakkundig en vlot becommentarieerd, met duidelijke plussen en minnen van elke 'geprimeerde' hengst en een duidelijke motivering. De kampioenskeuring van de dressuur- en springhengsten zorgde dan zowaar voor een kleine Holland-België op de tribunes waarbij het wederzijdse favorietenlijstje voor enige animositeit zorgde. Kortom, het werd een zinderend slot daar in de Brabanthallen, ook al lieten we de Select Sale voor wat ze is: gehard als we zijn hechten nuchtere Vlamingen niet zoveel geloof meer aan de promoshow die zon sale nu eenmaal is. Bij het verlaten van de hallen hebben we nog snel vakkundig alle stands leeggeroofd van het overbleven promomateriaal en folders. Een oogst die ons alweer door enkele regenachtige zondagnamiddagen moet brengen.
Het was onze geldschieter die ons tijdens de lange terugreis terug naar de realiteit bracht. Ei zo na hadden we voordien halt gehouden om onze BWP-lidkaarten ritueel te verbranden en ons te bekennen tot de religie van het Nederlands warmbloed. t Is toch verre hé, gooide hij er tijdens een zeldzaam moment van stilte uit. Honderd kilometer verder en bijna thuis hadden wij het beleid van het kwpn genadeloos door de mangel gehaald, vakkundig uitgebeend en gefileerd, lieten we geen spaander heel van de kwpn-fokkerij en onze BWP-lidkaart zorgvuldig opnieuw opgeborgen.
Na de derde bezichtiging in de Brabanthallen in "s Hertogenbosch mogen alle hengsten door naar de laatste faze van de kwpn-hengstenkeuring: het verrichtingsonderzoek in Ermelo. Opvallend is dat ook twee BWP'ers werden aangewezen. Kampioenshengsten werden Ajong en A.Adermie. Ajong is een Rousseau x Flemmingh, A. Adermie een Namelus x Mermelus).
We zetten de aangewezen hengsten in de verschillende richtingen op een rijtje. In de loop van de komende dagen zorgen we ook voor een blokje commentaar en een nabeschouwing. Vandaag beperken we ons tot de 'feiten'.
Aangewezen springhengsten 4 jaar en ouder Singapore - Acorado x Cantus x Cor de la Bryére Zellobee - Berlin x Corland x Voltaire Campbell - Cassini I x Carpaccio x Landlord O'Brian - Peter Pan x Goudsmid x Millers Grey xx Carambole - Cassini I x Concerto II x Sir Shostakovich xx Lexicon - Voltaire x Amor x Nimmerdor
Driejarige hengsten eigen fok Akron - Burggraaf x Lux x Ronald Acanisto - Chin Chin x Calypso II x Nevado xx Ajee - Lupicor x Mermus x Nimmerdor Aminko - Numero Uno x Corland x Nimmerdor Ate - Rubert R x Odermus x Corland A - Tangelo van de Zuuthoeve x Calvados x Burggraaf Alonso - Tygo x Wolfgang x Legaat Algra Ho - Unistar x Hugo x Gondelier
Driejarige hengsten Adinus I - Canturo x Gran Corrado x Tangelo Ardenco - Cardento x Contender x Sir Shostakovich xx Candela - Caruso x Corisco x Capitol I ?? - Casall x Indoctro x Lagos Amant - Chin Chin x Heartbreaker x Renville Chocoprince - Contender x Carthago x Calypso II Chello III - Contender x Sandro x Cor de la Bryére Claus Z - Couleur Rubin x Caretano x Carthago Aguidam - Guidam x Ramiro Z x Farn Aristoteles V - Padinus x Lux x Farn Anmarsch - Ultimo x Joost x Rigoletto Flinston van den Bisschop - Utrilllo x Libero H x Grannus Alonso - Utrillo x Cavalier x Concorde Triton Z - 't Jungske x Exorbitant x Grannus Falaise de Muze - Wandor van de Mispelaere x Nabab de Reve x Chin Chin
Driejarigen eigen fok Ashville - Guidam x Legaat x Garant A'parte - Heartbreaker x Indorado x Ahorn Z Amigo - Indoctro x Carthago x Ahorn Z Auvergne - Indoctro x Corland x Nimmerdor Alcatraz - Lupicor x Indoctro x Alcatraz A - Lupicor x Concorde x Abgar xx Avantos Weering - Mermus R x Lux Z x Nimmerdor A Adermie - Namelus x Mermus x Zeus Aris cms - Nassau x Amethist x Recruut Anirisco - Numero Uno x Lux Z x Nimmerdor Athene - Oklund x Abgar xx x Wagner Aleander - Oklund x Lancelot x G Ramiro Z Anthonis - Quidam de Revel x Nimmerdor x Le Mexico
Volbloedhengsten Albaran - Sure Blade x Königsstühl x Obermaat Watermill Zen - Love at First Sight x Mytens x Colway Bold Kreator - Babant x Dipol x Beauvallon
Oudere dressuurhengsten Zaniro - De Niro x Amsterdam x Wolfgang Sir Oldenburg - Sion x Contender x Tin Rocco
Driejarige dressuurhengsten A - Ferro x Krack C x Contango A - Jazz x Royal Dance x G. Ramiro Z A - Krack C x Cadmus x Balzflug ?? - Lord Loxley x Irish Stew x Illit Ajong - Rousseau x Flemmingh x Amor Alpha L - Rousseau x G Ramiro Z x Amor Apart - Sandro Hit x Florestan x Amor Angelo Arnee - Scandic x Jetset x Havidoff Arrow - Special D x Sandro Hit x Eklatant Alessandro - Sunny Boy x Biotop x Casimir Americo B - Tolando x Jazz x Amor Arizon Utopia - Trento B x Jazz x Ulft Amarillo - Tuschinski x Negro x Vincent Armstrong M - UB 40 x Sandro Hit x Ferro Attilla - Uphill x Cabochon x Pretendent
Anton - Briar x Julio Mariner x G Ramiro Z Adventure - Ferro x Goodtimes x Lector Amazing Star - Flemmingh x Ferro x Donnerhall Amoor - OO Seven x Jazz x Ulft Arlando - Paddox x Myttens xx x Nurprimus Anderson P - Painted Black x Jazz x Ulft Adamo - Sandreo x Pion x Elcaro Amigo - UB 40 x Krakc C x Inspekteur Addo - Undingo x Metall x Darwin Atman - United x Clavecimbel x Rechter Armani - United x Jazz x Ulft A - Uphill x White Star x Matcho xx ??? - Furst Heinrich x Pik Bube x Romadour ?? - Lauries Crusador xx x Warkant x Eiger ??? - Don Larino x Santander x Rubinstein
Bescheiden kalender voor het komende weekend. Maar de pret hoeft het er daarom niet minder om te zijn. 'Laat de stormwind buiten nu maar waaien, want binnen is het stil en warm en goed' zong Boudewijn De Groot al in het onvolprezen 'Avond'. Zeker als je een pc en schotelantenne hebt.
- De kwpn-hengstenkeuring is hier live te volgen, compleet met beeld. Mocht u ons morgen voorbij zien lopen, wilt u dan even vriendelijk wuiven?
- De wereldbeker-jumping in het Franse Bordeaux is voor de abonnees van Equidia zo goed als live te volgen, via deze link is meer info te vinden. Dankzij de samenwerking tussen de organisatoren en cavadeos kunt u alles ook zonder abonnement op Equidia volgen via deze link.
- In eigen land is er een nieuwe manche van de hengstencompetitie in Moerzeke.
We sturen u het weekend in met wat nieuws én achtergrond. Wist u bijvoorbeeld dat Richard Spooner sinds kort deel uitmaakt van een select clubje. De Amerikaanse jumpingruiter won vorige week z'n honderdste Grand Prix. Ook de Amerikaanse Margie Engle overschreed die kaap al. Ook de Zwitser Markus Fuchs reed zich naar een plaatsje in de geschiedenisboeken. Fuchs heeft meest landenwedstrijden achter z'n naam staan. De Zwitser die naar eigen zeggen nog een jaar of drie-vier wil doorgaan vooraleer hij de rijlaarzen aan de wilgen hangt reed al 141 landenwedstrijden. En nu we toch in Zwitserland zijn, de steenrijke Christina Liebherr zorgde vorig jaar voor het meeste nulrondjes voor het Zwitsers jumpingteam. Liebherr werd daarvoor gehuldigd, maar ook enkele andere van haar collega's vielen in de prijzen. En volgens het Vlaams Informatiecentrum over land- en tuinbouw is er wat op til bij onze vrienden uit de draf- en rensport. ER is zowaar sprake van een reddingsoperatie. En in Frankrijk verhuizen er weer een paar paarden. Ook in Frankrijk zijn er lange tenen want Patrice Delaveau werd door één van z'n eigenaars voor de keuze gesteld tussen Katchina Mail of Quaprice du Bois Margot. Delaveau koos voor Katchina Mail, Quaprice staat ondertussen bij Julien Epaillard op stal. Robert Breul verliest dan weer z'n toppaard, Iasco Mouche zal in de toekomst uitgebracht wordt door de Hongaarse Marian Hugyecz. Sommigen zullen zich de jonge Hongaarse amazone nog herinneren van haar optreden voor een paar jaar in Mechelen. Toen moest een ruiter haar steevast voorrijden of anders wilde haar paard de piste niet binnen. Hopelijk lukt het met Iasco Mouche beter. O ja, en we hebben er dankzij het NRPS nog een handvol hengsten bij. En het is vreemd wat er allemaal op je scherm komt als je 'horse' intikt op google of een andere zoekmachine. Wist u bijvoorbeeld dat Pamela Anderson (jaja) straks te zien zal zijn in the Crazy Horse in Parijs voor een speciale Valentijnsshow. Allen daarheen zouden we zeggen. De Amerikaanse kredietcrisis heeft ook andere gevolgen. Zo blijkt uit een studie in het Amerikaanse Michigan dat meer en meer eigenaars het paard ook opnieuw gaan gebruiken als transportmiddel.
Het was zoals steeds laat toen m'n mobieltje rinkelde en ik opnam. "Hallo. Hallo?...Hallo?", klonk het aan de andere kant aangezien ik, slaapdronken, niet meteen reageerde. "Euh ja." Enthousiast reageerde m'n nog onbekende gesprekspartner: "Mijnheer. U spreekt met de heer Borst uit Rectum!" Waarop wij repliceerden met een "Excuseer". "Ja, die reactie krijg ik wel vaker. Rectum, dat is een plaatsje in Overijssel Nederland. Om maar eens met de deur in huis te vallen. U hebt enige ervaring met keuringen zoals ik las op uw blogje, waarvoor trouwens mijn complimenten." "Heu, ja." Onze partner reageerde enthousiast. "Fijn! Fijn! Maar, hebt u ook enige ervaring met verkiezingen?" Een opsomming van alle verkiezingen waar wij als inwoner van dit Vlaanderenland mee geconfronteerd worden kon mijn gesprekspartner maar weinig enthousiasmeren. Het was pas toen we wat vertelden over de tijd waarin we als medewerker van enkele kranten zetelden in de gerenommeerde verkiezingen zoals daar zijn of waren de 'Queen of Clubs', 'Miss Meetjesland', 'Miss Sports' en anderen, om het dan nog maar niet over de verkiezing van de aardbeienprinses en 'Miss Traffic' te hebben, dat de interesse van onze gesprekspartner definitief gewekt werd. "Perfect! Dan bent u de man die wij zoeken. Ziet u, wij organiseren een streakersconventie in Sexbierum, voor u reageert, dat is een plaatsje in Friesland. Daaraan koppelen wij de uitverkiezing van een Mister Streaker en een Miss Streaker. Wij geloven dat er enorme publicitaire mogelijkheden schuilen in het streaken, mits het maar op een stijl- en smaakvolle manier gedaan wordt, uiteraard door dames en heren die weten te boeien door hun, hoe zal ik het zeggen, natuurlijke schoonheid. U begrijpt, een streaker op een groot evenement zuigt alle aandacht naar zich toe en de impact van een publicitaire boodschap, mits die op een esthetisch verantwoorde manier en op een strategisch gekozen plaats aangebracht wordt is dan ook enorm." We moeten toegeven, dit sloeg ons compleet van 'onzen melk'. "Publicitaire boodschap?" Onze partner ging onverstoorbaar verder. "Inderdaad, u zou het, zeg maar, het publicitair streaken kunnen noemen waarvoor onze mister en miss het uithangbord moeten worden. Beeld u eens in wat voor effect het niet zou hebben mocht een streaker of streakster zich straks op de keuring van het kwpn naakt in de piste begeven met een publicitaire boodschap voor, zeg maar, het BWP of Zangersheide!" Voor onze ogen doemde al een beeld op van een gespierde torso met daarop de boodschap 'Z-hengsten zijn beter' of een fraaie, rondborstige jonge dame met de niet mis te verstane boodschap 'Beter met een BWP'er'. Kortom, we zagen het helemaal zitten. Nadat wij het eens geworden waren over een royale vergoeding, taksvrij te betalen op een buitenlandse rekening, en een percent op de inkomsten uit het eerste werkjaar maakten wij de nodige afspraken. Enige dagen later vertrokken wij dus naar het Friese Sexbierum waar we aan Soos de Mir, waar net een 'happy hardcore avond' aan de gang was, opgewacht werden door de heer Borst. Die begeleidde ons vervolgens naar het plaatsje Slappeterp waar we samen met mijn Duitse collega te slapen werden gelegd. "Ik kom u beiden morgenvroeg ophalen. En o ja, we hebben nog voor een klein voorsmaakje gezorgd", knipooogde de heer Borst ons ondeugend toe bij het afscheid. We hadden ons amper te slapen gelegd toen al op de deur van ons bescheiden hotelkamertje geklopt werd. Op de drempel vonden we een fris ogende Friese deerne met blozende wangetjes en twee vrolijk opwippende paardenstaartjes. Amper waren we bekomen van onze verbazing of ze liet haar Friese klederdracht tot op de enkels zakken om met een niet mis te verstane boodschap op haar borsten en buik uit te pakken. U zult begrijpen dat we u, het goed fatsoen ter wille, de details van deze boodschap besparen. We protesteerden vruchteloos en zelfs het tonen van de foto's van onze twee bloedjes van kinderen, die we speciaal voor dit soort gelegenheden in een plastic hoesje op de behaarde borst dragen, vermocht niet onze 'verrassing' op de vlucht te jagen. Het was uiteindelijk ons Duits collegajurylid, die het tweelingzusje van onze Friese deerne reeds z'n kamer had binnengeleid, die ons kwam redden. "Kein Probleem. Ich nehme sie beide" zei hij met een vettige knipoog en trok zich vervolgens met beide jongedames op z'n hotelkamer terug. Die nacht deden wij amper een oog dicht, aangezien uit de belendende kamer constant Duitse marsmuziek weerklonk die slechts heel af en toe overstemd werd door het gegiechel van beide tweelingzusjes. 's Anderendaags schoven wij dan ook slaapmoe aan voor de uiteindelijke verkiezing waar we, tot onze grote verbazing, een montere Duitse collega aantroffen. "Ich nehme die mädchen" klonk het op een toon die geen tegenspraak duldde, waarop onze Duitse collega de tweelingzusjes tot eredames verkoos en een derde blonde schone als miss aanduidde om zich vervolgens op z'n hotelkamer terug te trekken voor de nabespreking. U zult het ons vergeven, maar wij hadden toen al niet zoveel zin meer in een verkiezing, zodat we uiteindelijk alle kandidaten ex aequo op de eerste plaats klasseerden. Dit tot grote ontsteltenis van de heer Borst die ons vlak voor de hulde nog even apart nam. "U zult begrijpen, dit is een verkiezing. Eigenlijk moeten er ook een aantal kandidaten afvallen. Kunt u niet..." We lieten de brave Borst geen kans. "Mijnheer Borst. U weet, ik heb enige ervaring met hengstenkeuringen. Dit lijken me vijf patente kerels, ik geef ze allevijf een kans. Trouwens, het is een beetje zoals met de hengsten. Wie straks niet aan de bak komt, castreert zichzelf."
Het was even slikken. Hebben we iets gemist? Is het eeuwig jeugdig makend drankje uitgevonden en uitgeprobeerd op een paard? Volgens het Zwitsese 'Pferdewoche' is Jean-Claude Vangeenberghe één van zijn toppaarden kwijt. Tresor d'Opaline is verkocht naar een amazone uit Hong Kong, Samantha Lam. Het gaat natuurlijk om Tresor, die overigens maanden terug al werd verkocht aan deze amazone die recent de nationaliteit van Hong Kong aannam en daarmee de deur voor een deelname aan de Olympische Spelen openwrikt. Voor gastland Hong Kong is het trouwens verre van evident dat ze straks met een team aan de Spelen kunnen deelnemen. Ook al kregen ze er recent via de bemiddeling van Axel Verlooy en de begeleiding van Harry Smolders nog een combinatie bij. Of Athina Onassis straks voor Griekenland naar de Spelen mag durven we te betwijfelen, maar de steenrijke Griekse redersdochter die in het verleden vooral het nieuws haalde omdat ze haar vriendje van paarden voorzag ging nu zelf shoppen. Ze kocht de hengst Untouchable. Ook een andere hengst, zij het dan een Belgische verlaat onze contreien. Het gaat om Calvaro van het Schoonhoudthof, een Toulonzoon die vorig jaar op de keuring werd gebracht en verhuist naar de Zwitserse ruiter Gregoire Oberson. Andermaal een slimme zet van Luc Tilleman die ook de carriëre van Toulon zelf definitief lanceerde door hem half te verkopen naar de Fransman Hubert Bourdy. Nu we het toch over hengsten hebben, op de nakeuring in Oldenburg zijn nog eens vijf hengsten toegelaten. En terwijl de hengstenkeuring bij het kwpn in volle gang is krijgen we er straks ook de hengstenkeuring van het SBS en het Dansk Warmblood bovenop. De lijstjes met de kandidaat-dekhengsten zijn hier terug te vinden als het om de SBS'ers gaat, als het om de Deense hengsten gaat zult u nog even moeten wachten.
Zaterdag gaan we even sfeer snuiven in de Brabanthallen in 's Hertogenbosch. De KWPN-hengstenkeuring krijgt daaar haar beslag. Was er veel sfeer en volk op de BWP-hengstenkeuring in Moorsele, dan is het bij onze noorderburen nog net dat ietsje meer. Ook al omdat ze daar de kwpn-hengstenkeuring en de keuring van de Gelderse en tuigpaarden samenbrengen in één evenement. Met dat Gelderse paard gaat het trouwens niet zo goed. De Gelderse merries die mee aan de basis liggen van de warmbloedfokkerij in ons land kampen met een dreigende inteelt. De situatie is ronduit alarmerend. Het is een probleem waarmee nogal wat andere 'kleine' rassen zoals de Hackney's en de Friezen mee kampen. Overigens kampt het Friesch Paardenstamboek voor een paar jaar nog wel met andere problemen en zorgden onderlinge twisten en intriges ervoor dat de toekomst hoogst onzeker was.
De homepage van het kwpn vind je hier . En, o ja, de hengstenkeuring in Den Bosh is, in navolging van de keuring bij een aantal Duitse stamboeken, ook live te volgen via het internet. Daarvoor heb je deze link nodig. Het programma van de hengstenkeuring is hier terug te vinden. De uitslagen staan doorgaans snel online al kun je er, zoals het zo mooi heet, eigenlijk geen bal mee als je ook de cataloog niet hebt.
Bijna gelijktijdig kregen we vanavond twee persberichten in de electronische brievenbus. Eéntje van Zangersheide en ééntje van de Haras Nationaux. En alhoewel beide persberichten over exact hetzelfde gaan zijn ze, nou ja, inhoudelijk toch wat verschillend. Zangersheide kopt triomfantelijk 'Zangersheide officieel erkend in Frankrijk'. De Fransen houden het bij 'Simplification des démarches pour les chevaux de races étrangéres en France', of vrij vertaald, het wordt een beetje simpeler om een niet Selle Francais in Frankrijk ingeschreven te krijgen. Nu lijdt het geen twijfel dat de overeenkomst tussen Zangersheide en de royaal betoelaagde Haras Nationaux een meesterzet is van het studbook van Leon Melchior. Z krijgt daardoor toegang tot de Franse markt en wil daar ook een eigen promotie opzetten. Overigens, de Haras Nationaux sloten niet alleen met Zangersheide, maar ook met het studbook du Portugais de Sport een identieke overeenkomst af. De keuzemogelijkheden voor de Franse fokker waren tot voor kort eerder beperkt. Hun producten konden in Frankrijk, dat z'n eigen markt goed afschermde, enkel ingeschreven worden als Selle Francais, Anglo-Araab of 'origine constaté' (OC). Wie z'n veulen bij een buitenlands stamboek wilde inschrijven moest daarvoor ook letterlijk naar het buitenland maar zag zich daarna uitgesloten van de in Frankrijk bij momenten royaal toegekende premies terwijl ook deelname aan een aantal wedstrijden en prijskampen problematisch was. Nogal wat Franse fokkers wisten dat min of meer te omzeilen en lieten hun veulen op een buitenlands adres geboren worden (én ingeschreven) om het nadien weer in te voeren. Dat hoeft nu dus allemaal niet meer. De Fransen kunnen straks hun veulens,als die niet tot het SF of AA behoren én als hun veulen aan de Z-standaard voldoet probleemloos inschrijven bij Zangersheide. Het is het S.I.R.E. dat zal instaan voor het papierwerk. Of de Franse fokkers met deze producten ook toegang krijgen tot de wedstrijden in de nationale cyclus en de daaraan verbonden fokkerspremies is nog niet geheeld duidelijk. Maar de deur staat in Frankrijk in alle geval op meer dan een kier voor Zangersheide en de Z-producten die daarmee een potentieel enorme markt openen.
Vrijheid van meningsuiting is een fundamenteel recht. Honderden, duizenden mensen hebben hun leven geofferd om dat recht af te dwingen en te beschermen. Maar blijkbaar zijn er nog ten overvloede mensen die de klok willen terugdraaien. Die een vraag of bedenking zien als kritiek. Anderen zien het dan weer anders en juichen een kritische noot of de vraag om na te denken over de toekomst en de richting die men uitwil dan weer toe. Blijkbaar heeft dit blogje één en ander in gang gezet. Tot vreugde van velen, tot ergernis van sommigen. Niemand moet mijn mening delen, maar ik heb wel recht op een eigen mening en ik heb het recht die mening te uiten. Die mening verdient respect. Net zoals uw mening of die van een ander respect verdient. Maar dat betekent nog altijd niet dat we het met mekaar eens moeten zijn. Gelukkig maar zou ik zeggen.
Het voortbestaan van Jumping Amsterdam heeft al een paar keer aan een zijden draadje gehangen. De knhs en de organisatoren proberen al jarenlang af te raken van het 'suffe' en elitaire karakter van de paardensport, compleet met een café Bolle Jan in het promodorp waar rijk en minder rijk de meezingers aan mekaar rijgen. Wat inrichters en knhs al jarenlang slechts met de inbreng van veel geld lijkt te gaan lukken heeft een eenvoudige atleet met beperkte middelen weten te realiseren. Na het voetbal en het tennis heeft nu ook de elitaire paardensport de deur naar de democratisering wij open gegooid, dankzij een nep-streaker: een activist in slip.
We vragen ons af wat de goede man z'n vrouw vertelde voor ie naar Jumping Amsterdam vertrok: "Schat, je moet de snert vanavond niet warm houden. Ik zal wat later zijn." Of "Wat zal ik aantrekken schat? Wat dacht je van deze slip?" en "Kun je me even helpen schilderen?" om zich vervolgens, wellicht met het openbaar vervoer of met de fiets (en onderweg een paar keer stoppen voor een hopeloos trage worm die het fietspad overkruipt), naar Amsterdam te begeven. Om zich daar na een broodje vegetarisch onder de massa te mengen en vlak voor de show nog even naar huis te bellen: "Schat, staat de video aan?", om zich vervolgens tot z'n buurman op de tribune te wenden met de vraag "Hou jij m'n rugzakje even bij" en zich nadien op gevaar voor eigen leven voor Gerco Schröder en de hoeven van de aanstormende Eurocommerce Monaco te storten.
Peter Janssen is een atleet die z'n wedstrijden loopt met een T-shirt met daarop een varkentje en de boodschap 'don't eat my friends'. Wie het optreden van Jansen moest missen moet niet treuren, via volgende link kun je het filmpje nog een keer bekijken. Of Jansen met z'n actie de 'streaking hall of fame' zal halen durven we betwijfelen. Maar dat zal natuurlijk wel niet de bedoeling geweest zijn van deze activist in slip die op z'n blote bast publiciteit voerde voor deze site. We schreven het al eerder op deze blog: dierenwelzijn en sport met elkaar weten te verzoenen, dat wordt de uitdaging van de toekomst voor de hippische sector. Ik hoor hier en daar een luide schaterlach, maar dat de officiële instanties in Nederland er als de kippen bij zijn om te reageren op het gebeuren van afgelopen zondag zegt genoeg. Nu, in een land waar de dieren hun eigen politieke partij hebben mogen we wel één en ander verwachten natuurlijk. Wat een verschil met onze minister-president Kris Peeters die we na afloop van z'n optreden in het Zilveren Spoor enkele vragen mochten stellen. Bij de vraag naar hoe de Vlaamse overheid het aspect dierenwelzijn in haar beleidsnota voor de paardensportsector denkt te gaan opnemen keek de excellentie alsof hij het in Keulen hoorde donderen. Nu, voor ons hoeft het er helemaal niet in. Maar de sceptici kunnen best eens een kijkje nemen op volgende links. En neen, dit is geen aprilvis; - de site van de Nederlandse Tweede Kamer hier - de nota dierenwelzijn - het werkprogramma van de nota dierenwelzijn - een persbericht van de sectorraad paarden - een diploma om een paard te mogen houden
"Een beetje fokker met drie merries heeft tegenwoordig zijn eigen hengst". Het is een krasse uitspraak van een hengstenhouder wiens naam nu even niet ter zake doet. Maar goed, de brave man lijkt nog gelijk te zullen krijgen. Ook in Luxemburg zijn afgelopen weekend nog eens 7 hengsten goedgekeurd voor de dekdienst. Daarbij ondermeer Vertigo St-Benoit, de SBS'er die onder de naam St-Benoit ook op de BWP-keuring werd aangeboden. De hengst was daar zonder twijfel één van de opvallendste verschijningen al was het maar om het aansprekend gemak waarmee de hengst de fraaie sprongen blijft produceren. De hengst werd in Moorsele overigens verkocht aan Patrick Spits die de hengst zo binnenhaalde voor de neus van andere geïnteresseerden. De site van het studbook is hier terug te vinden. De gekeurde hengsten zijn
Rubicon, 2005 v. Rubin Cortes-Weltmeyer-Akrobat Vicomte du Faurieu 2005 v. Acaletto-Karioka del Follee-Fidjy du Fleuri Vertigo St. Benoit, 2005 v. Ogano Sitte-Capital-Picasso de Lauzelle Born to Win, 2002 v. Baloubet du Rouet-Pit II Men-Aladin Kiwi du Gibet, 2001 v. Kannan-Olisco-Genever Jefferson,1998 v. Julio Mariner xx-Fernando-Roman Lancer II, 1986 v. Landgraf I-Fantus-Matador
Vorige week hadden we het hier al uitgebreid over de eerste en tweede faze van de BWP-hengstenkeuring. Uit de analyse van de pedigrees van de hengsten uit eigen fok bleek dat geen van de doorverwezen kandidaten een raszuivere BWP'er is. Daarmee bedoelen we dat noch de moeder noch de vader over 'volle' BWP-papieren beschikken; d.w.z. een BWP-geboren en geregistreerde moeder en een BWP-geboren en -gekeurde vader hebben.
Vorig jaar verscheen in Equitime een interessant artikel van de hand van de éminence grise van de Belgische hippische journalistiek, Etienne Van Muylem. Het is goed om enkele cijfers nog eens op een rijtje te zetten. Het aantal bij het BWP-ingeschreven veulens van een BWP-dekhengst daalde op goed tien jaar tijd (1996 - 2006) van 74,1 procent naar 54,8 procent. Het SBS krikte zijn marktaandeel in dezelfde periode op van 9,7 naar 16,5 procent terwijl de buitenlandse dekhengsten hun marktaandeel zagen groeien van 16,2 naar 28,8 procent. Kortom, bijna de helft van de in het BWP geboren en geregistreerde veulens heeft een niet BWP'er als vader. Als we daarbij onthouden dat er eigenlijk amper raszuivere BWP-hengsten zijn ligt de conclusie voor de hand: de invloed van het BWP op haar fokkerij via het al dan niet aanwijzen van hengsten op de hengstenkeuring is eigenlijk verwaarloosbaar. Het leidt tot een eerste paradox: de BWP-hengstenhouders vinden (terecht) dat de BWP-hengsten gepromoot moeten worden. Maar daar schijnt de fokker zich maar weinig van aan te trekken. Opgemerkt daarbij weze dat het de hengstenhouders zelf zijn die voor een import van buitenlands bloed zorgen: op de recente keuring in Moorsele werden maar liefst 8 hengsten uit een ander stamboek doorverwezen, samen met nog eens 6 hengsten (allemaal uit andere stamboeken) in de dressuurrichting. Samen bijna de helft van de doorverwezen hengsten.
In een, vinden we zelf, interessant interview met Paul Maïs dat binnenkort in Sport Horse Breeding verschijnt, pakt de hengstenhouder uit Putte-Peulis uit met enkele interessante stellingen. 'Europa, mijn dorp' is een vaststelling die ook in de warmbloedfokkerij geldt. Sperma van eender welke hengst kan vandaag de dag zo goed als binnen de 24 uur eender waar in Europa geleverd worden. Moderne technieken als diepvriessperma en embryo-transplantatie zorgen voor een bijkomende ontwikkeling. Het lijkt op het eerste zicht voor een enorme rijkdom aan hengsten en bloedlijnen te zorgen. Een tweede paradox, want volgens Maïs zorgt die rijkdom eigenlijk voor een verarming. Simpel gesteld: jonge hengsten raken ondergesneeuwd in het massale aanbod en krijgen amper merries aangeboden. In 2006 konden van de het jaar daarvoor gekeurde hengsten slechts vier exemplaren uitpakken met een productie van meer dan 30 veulens. Van alle BWP-hengsten waren er trouwens maar goed 15 die konden pronken met 40 of meer nakomelingen. 11 procent van de BWP-hengsten is goed voor zowat de helft van het aantal geregistreerde veulens van BWP-hengsten. De gemiddelde BWP-hengst heeft jaarlijks 'slechts' 15 nakomelingen! Dit alles draagt bij tot een grote genetische variatie binnen het stamboek wat ongetwijfeld bijdraagt tot wat we 'de fitheid' van de BWP'er zouden kunnen noemen.
Kortom, de impact die het BWP via haar hengstenkeuring op de fokkerij heeft is miniem. Dat is een stelling die, zij het in mindere mate, ook voor andere stamboeken geldt. Zeker omdat die stamboeken er niet in slagen de lijnen voor een gezamenlijk fokkerijbeleid uit te tekenen zoals bijvoorbeeld ten overvloede blijkt uit het Duitse verhaal. De vraag stelt zich dan ook wat de rol van een stamboek moet zijn. Wordt het stamboek niet meer dan een instantie waar fokkers aankloppen met hun dekbewijs en een veulen laten registreren? Of heeft het stamboek ook een andere rol te spelen? Het stamboek zou, bijvoorbeeld, een rol kunnen spelen op het vlak van voorlichting en begeleiding. Of zich kunnen profileren als de verkoopsmachine voor de eigen producten. Dat zijn de vragen naar de bestaansreden van het stamboek. Vragen die in de toekomst alleen maar luider zullen klinken.
Wie meer wil weten kan ondermeer terecht op volgende links; - een bijzonder interessant eindwerk van de ons verder onbekende Annelies Benaets - de rasstandaard van het BWP - horse genome project
