Op 9 mei jl. overleed topruiter Jean-Claude Van Geenberghe te Donbass, Oekraïne. De plechtige uitvaartdienst, waartoe u vriendelijk wordt uitgenodigd, zal plaatshebben op dinsdag 19 mei om 11 uur in de Sint-Martinuskerk te Moorsele, gevolgd door de teraardebestelling op het gemeentelijk kerkhof. Gelieve de wagens te parkeren aan de Zilveren Spoor, Overheulestraat 235 te Moorsele. Er is een shuttledienst voorzien naar de kerk. Na de dienst kan er afscheid genomen worden van Jean-Claude
LAUSANNE _ De FEI heeft de samenstelling van de ethische commissie die de dopingperikelen rond het Duitse springteam op de Olympische Spelen in Hongkong moet gaan onderzoeken. Voorzitter van de commissie is Lord John Stevens die vroegr aan het hoofd stond van de Metropolitan Police in Londenen in het verleden ondermeer ook betrokken was bij het onderzoek naar de dood van Lady Di. De andere leden van de ethische commissie zijn de Amerikaan David O'Connor, voorzitter van de Amerikaanse federatie USEF, de Israeliër Ken Lalo, voorzitter van het FEI-tribunaal en de Engelsman John Roche, directeur springen van de FEI.
We kunnen er pagina's over vullen, maar een beetje verstandig mens vormt zelf z'n mening. Daarom, netjes op een rij, het kbrsf- en het knhs-persbericht na de wereldbekerwedstrijd in Bordeaux.
Zoer en Okidoki weten weer wat winnen is
BORDEAUX (KNHS) - Albert Zoer (Echten) en Okidoki boekten in Bordeaux hun eerste belangrijke overwinning temidden van de internationale springelite, na de beenbreuk van Albert afgelopen zomer. Twee dagen na het voor Zoer voortreffelijk verlopen CHIO Aken 2008 - dubbel foutloos in de landenwedstrijd met Okidoki en de zege in de Grote Prijs op zondag met Sam - kwam Zoer tijdens trainingswerkzaamheden thuis in Echten ten val en brak zijn been. In de stad beroemd om zijn wijnen won Zoernu op zaterdagavond de tiende wedstrijd in de reeks van kwalificaties voor de finale, medio april in Las Vegas. Gerco Schröder (Tubbergen) drong ook door tot de barrage en eindigde met Eurocommerce Milano als vierde. Daardoor heeft Schröder wel de leiding overgenomen in de tussenstand en is Zoer opgeklommen naar de vierde plaats.
Acht combinaties plaatsten zich voor de barrage, waaronder als gezegd ook Zoer en Schröder. De derde Nederlandse starter, Vincent Voorn (Dinteloord) met Audi's Alpapillon-Armanie noteerde één springfoutje, waardoor een startplaats in de barrage aan zijn neus voorbij ging. Zoer, die als derde in de barrage van start ging, reed een hele vlotte barragerit, zonder een poging te doen de snelste tijd neer te zetten. "Ik wilde in ieder geval foutloos blijven en dan met een goede tijd allen die na mij kwamen onder druk te zetten. Daartussen zaten nog een paar hele snelle combinaties", aldus Zoer.
Gerco Schröder pakte het anders aan. Hij ging juist wel voor de snelste rit en nam daarmee veel risico. Uiteindelijk was Gerco met Eurocommerce Milano wel de snelste, maar dat ging ten koste van een springfout, waardoor hij als vierde eindigde. "Het was best een zware wedstrijd, waarbij het venijn echt in de straat zat. Twee hoge brede hindernissen aan het einde en dan nog een geniepige hoge steilsprong, die heel kort na een scherpe wending kwam. Daar werden veel fouten op gemaakt in het basisparcours. In de barrage zaten een paar lange lijnen en ik wilde het op die laatste lijn niet al te gek doen. Dat deed ik ook niet, maar toch tikten we de laatste paal van die laatste hindernis eraf. We hadden wel de op één na snelste tijd, maar het was jammer genoeg niet voldoende voor de zege", aldus Schröder.
Winnaar Albert Zoer was lovend over Okidoki. "Voor mijn gevoel liep het perfect. Okidoki sprong weer ouderwets goed. Ik ben er verschrikkelijk blij mee, ook omdat ik Sam weer helemaal in vorm heb", aldus Zoer.
Jos Lansink derde in Wereldbekerproef in Bordeaux.
De Duitse parcoursbouwer Frank Rothenberger zag zich verplicht een hoog en technisch parcours neer te zetten in de Expo Hallen in Bordeaux, aangezien niet minder dan negen van de top tien ruiters van de FEI ranking aan de start kwamen. De Nederlander Albert Zoer is na zijn beenbreuk, die hem verhinderde deel te nemen aan de Olympische Spelen, helemaal terug de oude. In een barrage met acht combinaties was hij met Oki Doki de snelste foutloze. Onze landgenoot Jos Lansink was de enige Belg die wist door te stoten naar de barrage, Judy-Ann Melchior werd met Levisto Z 19 de met één springfout en Ludo Philippaerts belandde met Kassini' Jac op de 23 ste plaats met 8 strafpunten. Wereldkampioen Jos Lansink en zijn BWP merrie Valentina van 't Heike gingen als laatste van start in de barrage. Jos nam risico's, klokte af in een snellere tijd dan Zoer maar had jammer genoeg één springfout. Als snelste vierpunter leverde hem dat de derde plaats op na Albert Zoer en Marco Kutscher die met Cornet Obolensky tweede werd. In de stand voor de Rolex FEI World Cup na 10 van de 13 wedstrijden staat de Nederlander Gerco Schröder aan de leiding met 60 punten. Jos Lansink staat vijfde met 48 punten en Ludo Philippaerts negende met 41 punten.
Is het u al opgevallen dat Jos Lansink een nieuwe topper onder het zadel heeft? Nou ja, nieuw. Echt nieuw is de combinatie Jos Lansink-Valentina van 't Heike natuurlijk niet. Op absoluut topniveau is ze dat wel. Ei zo na werd de trainingsopbouw van Jos en Valentina vorig jaar in de aanloop naar de Spelen overhoop gegooid. Want toen er twijfels rezen over het feit of Cumano wel klaar zou geraken voor de Spelen moest Lansink op zoek naar alternatieven: Spender S of Valentina. Een geluk voor Valentina dat Cumano alsnog fit geraakte zodat Jos zich weer kon toespitsen op dat waarin hij sterk is als geen ander: het opbouwen van een paard. Stelselmatig kreeg Valentina zwaardere proeven voor de hoeven en waar de Europese kampioen zich aanvankelijk tevreden stelde met een foutloze rit in de basisomloop reiken de ambities sinds Mechelen wat verder: meedoen voor de overwinning. Ei zo na lukte het afgelopen zaterdag in de wereldbekerwedstrijd in het Franse Bordeaux. Jos ging vol voor de zege maar knalde de laatste balk uit de lepels. Ondanks de snelste tijd goed voor de derde plaats. Derde, je leest het maar niemand staat er echt bij stil. Maar het mag duidelijk zijn, Jos en Valentina zijn klaar voor het grote werk en als straks de Europese kampioenschappen, de wereldruiterspelen en de Olympische Spelen lonken dan is het nog lang niet zeker dat Jos een herstelde Cumano daarvoor van stal haalt...
De Duitse parcoursbouwer Frank Rothenberger zag zich verplicht een hoog en technisch parcours neer te zetten in de Expo Hallen in Bordeaux, aangezien niet minder dan negen van de top tien ruiters van de FEI ranking aan de start kwamen. De Nederlander Albert Zoer is na zijn beenbreuk, die hem verhinderde deel te nemen aan de Olympische Spelen, helemaal terug de oude. In een barrage met acht combinaties was hij met Oki Doki de snelste foutloze. Onze landgenoot Jos Lansink was de enige Belg die wist door te stoten naar de barrage, Judy-Ann Melchior werd met Levisto Z 19 de met één springfout en Ludo Philippaerts belandde met Kassini' Jac op de 23 ste plaats met 8 strafpunten. Wereldkampioen Jos Lansink en zijn BWP merrie Valentina van 't Heike gingen als laatste van start in de barrage. Jos nam risico's, klokte af in een snellere tijd dan Zoer maar had jammer genoeg één springfout. Als snelste vierpunter leverde hem dat de derde plaats op na Albert Zoer en Marco Kutscher die met Cornet Obolensky tweede werd. In de stand voor de Rolex FEI World Cup na 10 van de 13 wedstrijden staat de Nederlander Gerco Schröder aan de leiding met 60 punten. Jos Lansink staat vijfde met 48 punten en Ludo Philippaerts negende met 41 punten.
Wie af en toe op een paard zit weet het al langer: als je een beetje aan rijden wilt toekomen dan moet je zelf ook behoorlijk fit zijn. Eén en ander blijkt nu ook uit Nederlands onderzoek.
Lees het persbericht:
Werd het accent in het verleden bij de paardensport vaak gelegd op de fitheid en prestatie van het paard, nu wordt steeds meer gerealiseerd dat ook de ruiter fit moet zijn om goede prestaties te leveren. Dit blijkt uit onderzoek dat de Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie liet doen onder 1189 paardensporters. Paardensporters vinden hun fitheid zeer belangrijk om de paardensport goed te kunnen beoefenen. Bij paardensport is coördinatie, balans en concentratie (mentale fitheid) belangrijk, vergroten van het uithoudingsvermogen komt minder aan de orde.
De KNHS wilde graag weten hoe het fitheidsimago van de paardensport is, hoe het met de fitheid van de paardensporter is gesteld en of de paardensporter behoefte heeft aan meer informatie over fitheid. In de aanloop naar de Olympische Spelen kreeg de fitheid van de ruiter veel aandacht bij de Olympische kandidaten. Maar hoe is het gesteld met de fitheid van de doorsnee paardensporter?
Bijna 40% van de paardensporters beoefent de sport vijf tot zes keer per week en meer dan de helft besteedt drie kwartier tot een uur aan de sport. Daarnaast wordt gemiddeld bijna een uur aan de verzorging van het paard besteed. Paardensporters beoefenen hun sport in de eerste plaats om de band met hun paard. Presteren en ontspanning volgen direct daarna.
Paardensporters hebben baat bij extra fysieke training. Drie keer per week paardensport beoefenen geeft een basisconditie; meer paardrijden helpt niet om de basisconditie te vergroten. Dit komt omdat de grenzen van het fitheidniveau dan niet meer worden opgerekt. Daarvoor is een combinatie met een andere sport nodig. Vier op de tien paardensporters beoefent een andere sport of fysiek inspannende activiteit naast de paardensport. Fitness en hardlopen worden het meest genoemd. De helft hiervan doet dit om hun vaardigheden, zoals lenigheid en coördinatie, voor de paardensport te verbeteren. Een kwart omdat de paardensport hun niet voldoende fitheid geeft. De paardensporters die niet aan een andere activiteit doen, doen dit niet wegens tijdgebrek. Paardensporters houden zich over het algemeen aan de norm van dertig minuten bewegen per dag. Slechts 6,4% geeft aan niet fit te worden van het beoefenen van de paardensport.
Paardensporters hebben een gezondere BMI* (Body Mass Index)-waarde vergeleken met detotale Nederlandse bevolking. Bij de totale Nederlandse bevolking heeft meer dan 45 procent overgewicht. Slechts twintig procent van de paardensporters heeft volgens de BMI-berekening in meer of mindere mate last van overgewicht. Deze groep heeft echter wel de aandacht van de KNHS. Een ruiter met een te zwaar gewicht kan balansproblemen hebben bij het rijden en dit heeft een negatief effect op de balans van het paard.
Opvallend is dat het alcoholgebruik onder paardensporters beduidend lager is dan het landelijk gemiddelde, ditzelfde geldt voor het percentage rokers.
Het onderzoek heeft uitgewezen dat er een grote informatiebehoefte is vanuit de KNHS voor het verbeteren van de fitheid en daarmee de prestatie van de paardensporter zelf. Bijna 90% wil meer weten over het onderwerp training en conditie. De KNHS gaat daarom de komende tijd haar leden uitgebreid informeren over dit thema. Ook wordt dit onderwerp in de komende jaren opgenomen in opleidingen voor instructeurs en officials.
Slecht nieuws voor onze goede vriend Koen Vereecke. Utopia van de Donkhoeve keert terug naar de stallen van haar eigenaar, Gustaaf Quintelier. Die wil gaan fokken met de twaalfjarige merrie. "De merrie is dinsdag weggehaald. Jammer, want ik heb veel tijd en energie gestoken in Utopia en de laatste seizoenen ging het eigenlijk teedfs beter. Ik had ook zo'n beetje de idee dat onze progressie nog niet ten einde was. Met een paard als Utopia kun je in elke proef en op elk concours terecht, en dat trekt de andere paarden mee."
Er is weer heel wat nieuws. Over het afscheid van Quintus en Markus Fuchs bijvoorbeeld. Twee grootheden uit de hippische sport toch wel. Markus Fuchs, de Zwitserse voormalige nummer één van de wereld, houdt het straks voor bekeken. Het zat er een beetje aan te komen. Fuchs staat al een tijdje op non-actief, geplaagd als hij wordt door aanhoudende rugpijnen. Exit Fuchs dus. Exit Quintus ook. De hengst keert terug naar de stallen van Damiaan Van Hollebeke. Quintus nam vorig jaar nog deel aan de Olympische Spelen onder het zadel van Jean-Claude Van Geenberghe, het duo werd er tiende. In een ver verleden reed ook Marc Van Dijck de hengst nog. Quintus kan terugblikken op een indrukwekkende erelijst.
. Vijftien is de hengst ondertussen, maar vorig jaar won Van Geenberghe met Quintus nog de Grote Prijzen van Vilamoura (CSI****) en Moorsele (CSI**). Voordien waren er ook al overwinningen in de Grote Prijzen van Dublin (CSIO*****), Vilamoura (CSI **) en de landenwedstrijd van Helsinki. Daarnaast waren er de voorbije jaren nog een handvol overwinningen in internationale rubrieken terwijl het aantal ereplaatsen amper te tellen is. Zo haalde de hengst de voorbije seizoenen maar liefst 21 top-tien-klasseringen in diverse internationale Grote Prijzen.
Zo. Ook Toni André Hanssen heeft ondertussen z'n rentree gemaakt. Met een tweede plaats op het concours in het Noorse Vestfold dan nog. Noorser kan haast niet. Hanssen zadelde in Vestfold Camiro. U weet wel, het paard waarmee hij in Hongkong tegen de spreekwoordelijke dopinglamp aansprong. Capsaïscin. Weg individuele medaillekansen voor Hanssen en, straks wellicht, ook weg teammedaille voor het Noorse team. Zwaarder kan een jonge, ambitieuze sportman welhaast niet gestraft worden. We hebben Hanssen na die desastreuze augustusmaand een beetje met rust gelaten. En hem pas goed anderhalve maand nadien gecontacteerd. Hij klonk strijdlustig maar rustig. Wist zich gesteund door z'n federatie en teammaats. Vertelde over z'n sponsors en vrienden en hoe gelukkig hij zich wel mocht prijzen dat iedereen achter hem was blijven staan. Inclusief de Noorse media. Hij had weer wat tijd om muziek te maken met z'n groepje en straks zou er een ceedeetje in de winkelrekken liggen. Maar helemaal op 't eind klonk het toch even door: liefst van al zou hij weer snel rijden en als er één ding was dat hem de rest van z'n leven zou blijven achtervolgen dan was het wel de gedachte dat hij niet alleen z'n eigen Olympische medaille, maar ook die van z'n teammaats kwijtgespeeld was.
Ik spreek geen gebenedijd woord Noors en je kunt wat zo'n jongen je vertelt ook helemaal niet controleren. Maar dat de Noren nog als één man achter der Toni stonden bleek wel in Mechelen waar we Morten Djupvik tegen het lijf liepen. Die wou off the record wel één en ander kwijt over het hele dopingverhaal van Hongkong en wilde ook z'n hand in het spreekwoordelijke vuur steken voor z'n maatje. We hebben nog wel een paar ruiters gesproken die er in Hongkong bij waren en bij velen leeft de overtuiging dat de ruitersport in Hongkong geflikt is. Geflikt omdat de organisatoren persé wilden tonen hoe goed hun laboratoria en controles wel waren. Hoe sluitend en waterdicht en dat ze zelfs de minimaalste hoeveelheden van een verboden product konden vinden. Wat ze dus ook gedaan hebben.
Blijft de vraag natuurlijk, hoe komt zelfs de minimaalste hoeveelheid capsaïscin of ander spul in het bloed van zo'n paard terecht? En hoe kan het dat zelfs toppers als Pessoa er niet in slagen om te verklaren hoe dat spul eventueel bij hun paard kon terecht gekomen zijn. Het is een zinnetje dat ons blijft achtervolgen. Een zinnetje uit de officiële FEI-mededeling rond de zaak Pessoa.'Poor stablemanagement'.
't Is een lieve jongen. Piet Raijmakers junior. Vorige week liep het fout voor hem in de Grote Prijs van het tweesterrenconcours in het Noorse Vestfold. "Ik hoop dat je me volgende week terug kunt bellen en dat ik dan beter nieuws heb", wist hij toen. Ik heb hem daarnet aan de lijn gehad, net terug uit Vestfold. Na 4 uur op de boot en 12 uur onderweg in de truck. Maar om en bij de 9.000 euro rijker en een zege in de Grote Prijs op zak. Twee jaar terug won Piet junior ook al in Vestfold, toen met Rascin. De hengst waarvan vader Piet senior ondertussen de teugels opnam. Dat gebeurde in de aanloop naar de Olympische Spelen van Hongkong. Want vader Piet wilde nog wel 'ns een keertje knallen. We maakten toen, straks bijna een jaar terug, een stukje dat we zelf ontroerend vonden. Zoals de meeste ontroerende stukjes gemaakt worden; bij toeval. Het is een lang verhaal. Maar ik zie het zo voor me. Vader Raijmakers aan de tafel met z'n zonen Piet en Yoep. Stoere bink, vader Raijmakers, maar hij zag het even niet meer zitten. Eerder dat jaar z'n topper verloren op concours in de Verenigde Staten, effe terug naar af en op een leeftijd gekomen waarop een normaal mens zich de vraag telt of het allemaal nog wel zin heeft. Elke week weer de hort op, op concours, de halve wereld rondreizen. Eenzaam slapen in een hotelkamer, terwijl je verlangt naar het warme nest en de geborgenheid van moeder de vrouw. Misschien moest hij maar eens wat les gaan geven, of zich bezig houden met de opleiding van de jonge paarden en plaats maken voor z'n zoon Piet.
Daar, aan de keukentafel in Asten hebben ze uiteindelijk beslist om nog wat door te gaan. Ondermeer omdat zoon Piet zei, "Nou joh, pak jij Rascin dan maar op. Ik probeer het wel opnieuw met wat jonge paarden.' Waarom? Wie zal het zeggen. omdat junior diep van binnen beseft dat Piet senior in alle geval meer ervaring heeft en misschien ook net dat ietsje meer talent. Of omdat, anders dan in andere sporten, in hippische middens jong nog wel eens plaats wil maken voor oud. Zeker als jong zoon is en oud vader.
en nu we toch bezig zijn gooien we nog maar een nieuwsje op de site. Bentley van de Heffinck verhuist naar de stallen van Harrie Smolders. Axel Verlooy kocht de hengst voor de helft over van stal Tilleman en haalt dus een nieuwe topper binnen voor stalruiter Smolders. Die heeft ondertussen een indrukwekkende palet paarden ter beschikking. Met ondermeer Powerfee, Oliver Q en Walnut de Muze, ongetwijfeld het meest getalenteerde paard uit z'n wedstrijdstal die verder ook nog Riovanna en nu dus ook Bentley van de Heffinck telt. Daarmee drukt Smolders de voetsporen van Gerco Schröder en stal Eurocommerce. Want ook daar hebben ze al lang begrepen dat wie aan de top wil blijven paarden nodig heeft. Niet eentje, geen twee, maar liefst drie en nog wat meer. Het laat je toe lekker veel concours te rijden en wat punten voor de world-ranking te verdienen...
Zou Dominique Hendrickx al een bedankje gestuurd hebben naar Dirk Demeersman? Gewoon, per sms. Of een mailtje. We durven het betwijfelen want, ongebruikelijk in hippische middens. In alle geval, studforlife, doorgaans goed geïnformeerd als het dit soort zaken betreft, weet vandaag te melden dat Hendrickx straks opnieuw gaat rijden voor Star Horses van Albert Pfeffer. Vorig seizoen was het nog de grote liefde tussen Pfeffer en Hendrickx die dankzij ondermeer AN Sidec en Avenir als een komeet naar de top van het Belgische jumpingfirnament was opgeklommen. Tot dan, kort na jumping Mechelen, de onheilstijding kwam voor Hendrickx waarbij de samenwerking opgezegd werd. We kunnen alleen raden wat er gebeurd is. Maar op zo'n momenten gonst het van de geruchten en halve waarheden. Pfeffer zal wel wat telefoontjes gehad hebben want er zijn ruiters zat die nog wel een goed paard willen. Maar Pfeffer wilde exclusiviteit. Naar verluidt werd ondermeer Dirk Demeersman aangezocht om de paarden van Star Horses te rijden. Maar Demeersman wil wel eens een eigenzinnig baasje zijn. En vooral, hij staat graag op eigen benen. Neen dus. Pfeffer klopte ondertussen opnieuw aan bij Hendrickx en haalt de verloren zoon met open armen weer binnen. Het lijkt wel een sprookje. En vooral, we gunnen het Dominique van harte. Hij heeft z'n deel van de pech en tegenslagen al wel gehad. In Mechelen maakten we nog een interview met Hendrickx die daarbij zijn toekomstplannen ontvouwde en de lof zong van Star Horses. Het kan verkeren... Eén ding weten we wel zeker: hou Hendrickx maar in de gaten straks...
U wilt gewoon niet weten wat er vandaag allemaal in onze mailbox beland is.Voor't afsluiten op kantoor nog vlug even gecheckt, 94 mailjtes gehad. Thuis de pc opgestart en de mails gedownload zoals dat dan heet. Zitten aan 43. Niet dat er veel interessants bij is. Een bericht over de Nederlandse topcabaretiére Brigitte Kaandorp (Brigitte wie?) die een week lang toert in ons landje. Een paar nieuwsbrieven en de obligate persmededelingen. Wist u trouwens dat u op 14 februari een gratis glas champagne kunt gaan drinken op de zeedijk in Knokke-Heist tussen de Casino en het Rubensplein om daarna te genieten van een gratis Valentijnsvuurwerk. Nee? U wist het niet. Nu dus wel. Allen daarheen zouden we zeggen. Wie op zoek is naar een gitaar of een fiets moet dan weer naar het Oostvlaamse Evergem, daar gaat de gemeente een honderdtal fietsen, 15 bromfietsen, een gietijzeren stoof, een akoestische gitaar én een grote tuinkabouter verkopen. Bieden kan op 14 februari. Wie nog op zoek is naar een Valentijnscadeau weet dus waarheen. Is er ook nog wat hippisch nieuws horen we u al denken? Uiteraard. Wat dacht u van het schokkende nieuws dat de jumpings van Brussel en Hasselt dit jaar niet zullen georganiseerd worden? In Brussel vonden ze gewoon geen geschikte datum of was de Heizel niet beschikbaar tijdens de vooropgestelde periode en dus gaat het concours in Genéve opnieuw met de finale van de top tien lopen. En in Hasselt valt de voorziene datum samen met de finale van de Global Tour in Doha. Nu, bij dat laatste willen we even gniffelen. Want het is nu niet bepaald zo dat de ruiters die straks de finale in Doha zullen rijden door de week terug te vinden zijn op een driesterrenconcours. Maar goed, het is een uitleg die beter is dan geen uitleg. En verder? Zegt de naam Maureen Knijvenaar u iets? Neen? Dit zevenjarige talent krijgt van de FNRS een jaar lang gratis paardrijden cadeau. Het meisje stond op de wachtlijst (!) van de manége voor rijlessen, haar mama schreef haar in voor een wedstrijd en nu mag het brave kind een jaar lang gratis op les in de manége. Weg wachtlijst dus. Zucht. Er is nog hoop...
Vandaag verscheen er een, uiteraard interessant, want uit onze pen gevloeid, stukje in de Paardenkrant. Daarin laat 'der Ludo' zich nogal kritisch uit over het reilen en zeilen in het Begische hippische wereldje. Nu gaan we 'der Ludo', door de collega's ook wel 'den dikken' genoemd, niet gaan verdedigen. Maar de meervoudig Belgisch kampioen heeft wel een punt als hij stelt dat de selectiepolitiek dringend eens moet bekeken worden. Philippaerts is straks met Jos Lansink wellicht de enige Belg die naar de wereldbekerfinale in Las Vegas mag. Dat heeft Philippaerts te danken aan de uitstekende resultaten op de wereldbekerconcours waarvoor hij...niet geselecteerd werd maar een persoonlijke uitnodiging kreeg. Het opzet bij de start van het nieuwe seizoen was om elke Belg die voldoende niveau haalde twee (2!) wereldbekerwedstrijden te laten rijden. Laat ons wel wezen, tenzij je die twee wedstrijden ook wint zoals la Kürten bijvoorbeeld maak je dan nooit of te nimmer kans om voldoende punten te halen voor de finale.
Maar... Er is hoop. De Belgische ruiters en de bondscoach gaan binnenkort eens samen zitten om te kijken hoe het nu verder moet voor de rest van het indoorseizoen. Ze zullen zich wel moeten haasten. Want in Spanje springen ze ondertussen onder de zon en straks gaat ook in Lummen de springtoer van start....
Rare jongens die Nederlanders. Alsof de crisis geen vat heeft op hippisch Nederland. Want in Rotterdam gaan ze in 2011 met het oog op het EK voor de dubbel: springen én dressuur.
Het officiële persbericht:
Rotterdam,28 januari 2009 Martien van den Heuvel, voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie, heeft vandaag Rotterdam kandidaat gesteld voor de Europese Kampioenschappen Springen in 2011. Het samenwerkingsverband van KNHS, Gemeente Rotterdam, Rotterdam Topsport en CHIO Rotterdam, dat eerder al de organisatie van de Europese Kampioenschappen Dressuur in 2011 door de internationale hippische federatie (FEI) toegewezen kreeg, ziet het als een win-win situatie voor alle partijen om in augustus 2011 aansluitend aan het EK Dressuur ook het EK Springen te organiseren.
De samenwerkende partijen zullen op 3 maart as. bij de FEI in Lausanne de kandidatuur presenteren. Kort daarna volgt de toewijzingsbeslissing van de FEI. De organisatie van het CHIO Rotterdam heeft al vele jaren bewezen hippische evenementen van topklasse in het Kralingse Bos te kunnen realiseren. De geplande nieuwbouw van de hippische accommodatie kan bijna niet beter worden ingewijd door de organisatie van twee EKs in 2011. Ook zal een EK Springen de rol van Rotterdam verder versterken als Gateway to the Games 2012; een initiatief waarmee Rotterdam sporters en sportploegen vanuit de hele wereld de gelegenheid geeft zich optimaal voor te bereiden op de Olympische Spelen in Londen in 2012.
De KNHS, de gemeente Rotterdam, Rotterdam Topsport en het CHIO Rotterdam zullen op korte termijn een convenant ondertekenen, waarmee de intentie tot intensieve samenwerking rondom een EK springen in 2011 in Rotterdam wordt onderstreept.
Zo. We zijn een tijdje weg geweest. Maar ondertussen dus weer helemaal terug. De komende weken en maanden kunt u hier opnieuw onze eigenzinnige kijk op het reilen en zeilen in en rond de paddocks verwachten. Maar verder natuurlijk ook een portie nieuwsberichten en ander leuks.
Jessica Kürten is dus voor twee maanden geschorst. Wat moeten we daar nu van vinden? Ja, de gerechtelijke molen, zelfs die van de FEI maalt traag, maar hij blijft wel malen en uiteindelijk is dus ook de reputatie van Jessica Kürten behoorlijk gekneusd. De eerste babbel die we hadden met Jessica Kürten was in Valkenswaard, in de aanloop naar de wereldruiterspelen in Aken. U weet wel, de Spelen waar Kürten niet present was. Er was toen wat heibel in het Ierse team, heibel die tot de dag van vandaag blijft bestaan, en die z'n oorsprong vindt op de Olympische Spelen van Athene. We vroegen Kürten in Valkenswaard op de vrouw af wat er nu eigenlijk aan de hand was? Of we een kwartiertje tijd hadden wilde ze weten. Het is meer dan een kwartier geworden, maar de essentie is dat Kurten niet bepaald in de beste verstandhouding leefde met de Ierse bondscoach Robert Splaine en al evenmin met dopingzondaar Cian O'Connor. Nu hebben we van wat ex-grooms van la Kürten ook wel al een paar verhalen gehoord, maar in alle geval, de manier waarop O'Connor z'n paarden behandelt kan voor Kürten helemaal niet door de beugel. En de schade die haar landgenoot Ierland én de sport had aangebracht in Athene, dat zou wel niet zomaar weggewist worden. Het is dus een beetje ironisch dat Kürten, zoveel jaar later, zelf als dopingzondaar voor het voetlicht komt te staan. De Ierse ontsnapte al eens een FEI-straf, maar dit keer vereffent de FEI de openstaande rekening. Het blijft natuurlijk vreemd, de internationale ruitersportfederatie bood de Ierse in eerste instantie een minnelijke schikking aan, een kleine boete het vervallen van wat uitslagen en prijzengeld en we praten er verder niet over. Maar dat accepteerde de Ierse, die persé haar verhaal wilde doen en niet als dopingzondaar door het leven wilde stappen niet. Want aanvaarden stond zo goed als gelijk met schuld bekennen. Nee dus. We zijn ondertussen een jaar en wat procedures verder. En nu is ze daar; de uitspraak. Op een voor Kürten wel bijzonder ongelukkig moment. Want de Ierse ziet haar voorbereiding op de Olympische Spelen doorkruist door een schorsing van 2 maanden. Het vervolg liet zich raden en is er ondertussen ook al: de Ierse gaat in beroep bij het TAS in Zwitserland. Afwachten wat daar nu uit de bus komt. Maar wat er ook van zij, de reputatie van de Ierse is bezoedeld en in Ierland zullen er een paar in hun vuistje lachen. Toeval zal het trouwens wel niet geweest zijn dat het net de Ieren waren die de positieve controle van vorig jaar in La Baule lekten...
Het moet een ellendig gevoel zijn. Uiteindelijk niet naar de Spelen kunnen. Het was een korte, droge persmededeling die gisteren in onze electronische brievenbus gedropt werd: Jeroen Devroe meldt af voor de Spelen. We hadden net Jos Lansink aan de telefoon gehad. Voor hem vielen afgelopen weekend alle stukjes van de puzzel perfect in mekaar. Niet voor Devroe dus. Onze nationale dressuur-nummer-één plaatste zich voor de wereldbekerfinale, sloot de internationale ranking af op een plaats die uitzicht gaf op een individuele selectie voor de Spelen en wist daar bovenop, al was het ternauwernood, te voldoen aan de door het BOIC gestelde normen. Dat gebeurde in Hagen, maar nu blijkt dat Paganini daar een peesblessure opliep. Naar de ernst van de blessure blijft het voorlopig gissen, maar dat Devroe een kruisje mag maken over de Spelen is duidelijk. Voor veel atleten blijven de Spelen een 'once-in--lifetime-ervaring'. Een ervaring waarvan de impact pas achteraf ten volle naar waarde kan ingeschat worden. Voor Jos Lansink worden het straks de zesde Spelen. Op rij. De waarde van die prestatie kan amper ingeschat worden. 24 jaar lang op internationaal Olympisch niveau. Nu kan men veel zeggen van Jos Lansink, maar ware het een wielrenner of tennisspeler dan was hij ondertussen ereburger geworden van een aantal dorpen en steden waar straten naar hem vernoemd zouden worden, standbeelden opgericht waren en had hij al lang zijn eigen docusoap gehad, compleet met een naar hem vernoemd magazine, guest-appearances in diverse spektakels en zangduetten met Laura Lynn en Dana Winner inbegrepen. Niets van dat alles evenwel voor onze nederbelg waar het feit van een zesde selectie op rij tussen de plooien van het nieuws viel. O ja, er mag nog een Belg naar de Spelen. In jumping. Ah zo, interessant. Wie er de prestaties van Lansink op navlooit moet tot de conclusie komen dat Lansink straks niet naar Hong Kong trekt om er een figurantenrolletje te spelen. De Jos wil straks in Hong Kong een medaille. Blijft de vraag: met welk paard? Met Spender S voldeed hij ondertussen aan het gestelde selectiecriterium. En tot 25 mei heeft hij de kans om die norm ook met pakweg Silvana te halen door straks in Antwerpen bijvoorbeeld de barrage te halen. Maar stilletjes blijft Lansink hopen op de comeback van Cumano. Lansink en de witte reus namen ondertussen alweer hun eerste sprongetjes en het zou ons niet verbazen mocht het duo straks z'n rentree vieren op één of ander landelijk concours in Nederland of Duitsland. Gevolgd door deelname aan een bescheiden internationaal concours waar één foutje het duo uit de barrage van de Grote Prijs zal houden. Ervaren als hij is zal Lansink op dat ogenblik al weten of hij en Cumano op Olympische medaillekoers zitten.
Geen Belgen, Fransen, Duitsers of Nederlanders op de erelijst van de CSIO Lummen dit jaar. Wel Noren. En eigenlijk zou dat niemand mogen verbazen. Groot is de weelde in Noors jumpingland niet. Natuurlijk, ze hebben Tony André Hanssen, internationaal bekend als jumpingruiter, in eigen land ook en vooral bekend als popster. Hansen dus, en Stein Endresen die al hoge ogen gooide op het EK in Mannheim. Geir Gulliksen natuurlijk en de Nederlandse Noor Morten Djupvik. Daarmee heb je zowat de complete Noorse top. Al is er natuurlijk nogLine Raaholt die zich in de aanloop naar de Spelen verzekerde van de diensten van Pilgrim, het voordien door David Mc Pherson gereden kampioenschapspaard. Ervaring zat dus bij Pilgrim, maar niet bij Raaholt die zich klaarstoomt op het reservebankje. De Noren gaan de komende maanden nog wel een paar Nations Cup-wedstrijden afhaspelen. Niet met de intentie om de poort naar de Super League open te wrikken, want daarvoor is het Noorse reservoir aan talent voorlopig te klein. Wel om teamgeest te smeden. De Noren hebben een nieuwe coach en kregen in de aanloop naar het groene seizoen ook de steun van een mental coach die ondermeer in Arezzo de stoere Noren met meer dan troostende woorden en schouderklopjes alleen bijstond. Daarnaast is er voor het Noors team ook uitgebreide veterinaire begeleiding. Kortom, de Noren gaan niet zomaar naar de Spelen om er een figurantenrol te spelen. Toch blijft de kloof tussen de Noren en de toonaangevende jumpinglanden die we straks ook op de Spelen voorin mogen verwachten groot. De Duitsers kunnen putten uit een schier onuitputtelijk reservoir aan ruiters en paarden al is ook daar, bij nader inzien de spoeling dun. Kurt Gravemeier heeft z'n lijstje nu al in het hoofd: Ludger Beerbaum natuurlijk die met All Inclusive, Coup de Coeuer en Goldfever maar liefst drie kampioenschapspaarden staan heeft. Marco Kutscher en Cornet Oobolensky, Meredith Michaels Beerbaum en haar Shutterfly, Christian Ahlmann en Cöster en de verbazende Heinrich Hermann Engemann met Aboyeur. De Amerikanen hebben de luxe zowat twee teams in stelling te kunnen brengen maar rijden zich in de aanloop naar een groot kampioenschap wel eens vaker 'op'. Nederland natuurlijk waar de blessure van Jeroen Dubbeldam een lelijke streep door de Olympische rekening zou kunnen zijn. Onderschat ook de Zwitsers niet natuurlijk met Mändli, Guerdat, Fuchs, Liebherr en anderen. Geld en talent zijn in het land van de uurwerkmakers niet bepaald het probleem. Maar na die landen hebben we het wel gehad, want ook in de andere teams is de spoeling dun. De Brazilianen komen met een relatief onervaren team, ervaring zat bij de Canadezen, maar wie kan na Millar en Lamaze de derde en vierde ruiter uit he hoofd opnoemen? Verder de Britten natuurlijk, waar de leeftijd van het team wel eens een handicap zou kunnen zijn. Wat mogen we verwachten van de Zweden en de Oekraïne? Nee, ons zou het niet verbazen als we straks op de Spelen verrast worden door enkele nieuwe naties. Zoals Noorwegen en Australië. Ook de Aussies komen zich op Europese bodem voorbereiden en rijden straks enkele landenwedstrijden waarbij de over de hele wereld uitgezwermde Aussies op Europese bodem aan de teamspirit komen werken. Het jumpinggebeuren kreeg in Noorwegen alvast een boom na de kwalificatie voor de Spelen. Want toen de kwalificatie een feit was opende het Noorse journaal met het nieuws dat de Noren straks naar de Spelen mochten en stelde Morten Djupvik tot z'n verbazing vast dat hij de voorpagina van de krant haalde. Dat zien we hier in België nog niet meteen gebeuren...
Tenzij. Daarmee eindigden we de vorige keer. Bij de Deutsche Reiterliche Vereinigung vielen ze afgelopen weekend bijna van hun stoel toen ze de internationale uitslagen binnenkregen. Want Daniël Deusser was, ondanks het intrekken van z'n licentie, toch gestart in Grobbendonk. Meer nog, hij won er ook een rubriek. In een artikeltje in enkele Duitse media licht Jan Tops een tipje van de sluier op. Officieel wist Deusser nog van niets en na overleg met z'n advocat was hij toch maar gestart. In Hamburg zaten de organisatoren ondertussen ongemakkelijk te schuiven op hun stoel. Want de organisatie was eerder toegetreden tot de succesvolle Global Tour van Jan Tops. Tussen twee vuren dus, Tops en de Global Tour aan de ene, en de Duitse federatie aan de andere kant. Voorlopig is er een elegante oplossing gekomen waarbij geen van beide partijen gezichtsverlies hoeft te lijden; Deusser en Tops stapten naar de rechtbank en dus mag Deusser in Hamburg wel starten. Een uitspraak ten gronde is er evenwel nog niet en daarmee is de zaak overigens verre van uitgeklaard. Want het zal een behoorlijk stoomstrijkijzer moeten zijn om de plooien tussen Deusser en de Duitse federatie nog glad te strijken. Tenzij, tenzij natuurlijk. Een Duitser Hollander zou worden bijvoorbeeld.
