|
Zo helderblauw het water overdag is
zo zwart steekt het af tegen de avondhemel
het leven is als water
vloeibaar, levensreddend of nemend
het ruist en het kolkt achter ons
als we door de golven snijden
een vreemde horizon tegemoet
een wit schuimend spoor
in de zwarte nacht
dat langzaam verdwijnt
net als jij en ik
en het leven dat ons verleidde
|
