|
VOORJAAR
Enigszins loom kijk ik
zonder zicht op wil
en vrij van alle mijmeringen
langs de borders van mijn vijver
waar het leven zich ontknopt
Stil en bijna schuchter
ontwortelt het groen zich
uit haar lang verworven slaap
met de wortels in het oude
reikt de hoop weer naar het blauw
|
