VANMORGEN
Mijn wimpers wilden niet los van elkaar
de dag leek somber en grijs
alsof de storm niet alleen buiten
maar vooral vanbinnen raasde
guur en nat
Ik geef mij niet gewonnen
en kus mijn vinger
die mijn wimpers raakte
een beetje nat
maar wel met veel liefde
Nog voor ik mijn ogen opende
wist ik zeker
de zon heeft mijn hart bereikt
de wereld lacht mij toe
|