DE ENIGE REGEL

Neen..., ik sta er niet boven
het kan..., ook mij, overkomen
de grond onder je voeten verliezen
en toch ’n wolk vinden..., om op te lopen.

Ik kan ‘t ook niet weerleggen
misschien is ‘t waar wat ze zeggen
wat je ‘niet’ hebt..., is wat je doet kiezen

een voorgehouden spiegel doet ’t je herkennen.
Dat wat waar is..., en wat vals
het ‘zelf oprichten’ na de pletwals
verder gaan..., zonder je hart te bevriezen
met het leven..., als in ‘n eeuwigdurende wals.

Dat wat zoet is, wordt soms zuur
als een opkomend onweer..., zo guur
maar..., zelfs ogen die zoutwater vergieten
zullen zich, na het drogen..., richten op ’t puur.

De enige regel is...: Doorgaan...
zelfs 'met' twijfels, over je bestaan
leven..., dat is leren omgaan met verliezen
en winnen..., het kiezen, waar we voor staan.