DE VLEUGELS VAN DE TIJD

Al die momenten, gebeurtenissen
waarvan slechts herinneringen overblijven
Alles vervaagt langzaam in een soort mist.
De tijd neemt me mee op zijn vlucht,
eerst beleef ik alles van dichtbij
later...kan ik het alleen nog
in de verre verte terug zien.

Het voelt alsof mijn leven,
in een oogwenk voorbij gaat.
Dat is op zichzelf staand,
niet goed of slecht,
niet treurig of fijn,
maar dat is gewoon zo als het is.
Uiteindelijk zijn het de warme herinneringen
die er toe doen.
De momenten dat je echt hebt geleefd,
met de mensen die dicht bij je hart staan