
Het mos kruipende naar de natte boom zoekt zijn heil in het droge maar vind nergens aansluiting en kruipt dan maar verder naar een andere boom die het vocht al heeft laten vallen en de lenteknoppen al beginnen te persen wachtende op het sein van de zon om te gaan openen zodat de wereld weer groen wordt en het mos weer droogen sterk het mos kruipt in alle bomen die hen toelaten te zorgen en te voeden met gezag voor elkanders kracht ik geniet bij de aanblik want voor mij is dit het teken de lente is nabij
|