HET IJLE WIT 
 
nooit botsen wolken
zij komen en gaan
groeien aan of lossen op
 
in eigen stroming
trekken zij voorbij
hun vormen lijken vrij
 
toch spelen zij het spel
van kleur en zwaartekracht
de onderkanten donkeren nacht
 
terwijl het ijle wit zich
stralend baadt in het laatste licht
voordat de zon ten onder gaat