DE DRUPPEL

Niet op de gloeiende plaat
of die de emmer doet overlopen
Maar één die je hart verlaat
samenvalt in een poel van hopen

Een groot verpreidingsgebied
waar geluk dat zetje nodig had
Zodat het kabbellende verdriet
in de juiste stroom wordt omvat

De steeds groter wordende kring
pakt de eenling bij de lurven
Bevrijdt dan uit de worsteling
om weer vrijuit mee te surfen

Tot een meanderende rivier
het meer vult met al het goede
Waar iedereen met plezier
zich aan het geluk kan voeden