Je dreef op een verlaten zee
Langzaam met de getijden mee
Na eb komt weer de vloed
Je aanvaardt dat omdat je moet

Zo gaat het ook met het leven
Wat nemen en wat geven
Wat je nam is nu voorbij
Wat je gaf, verdween met het getij

Een verlaten zee en jij alleen
Niets of niemand om je heen
Je hoort het geruis van het leven
Misschien blijf je hier nog even

Het leven is gewoon wat het is
Soms wat vreugde, soms wat gemis
Het eindigt meestal in alle stilte
Nadien komt alleen nog de kilte