De nare stilte van januari
een grijs gevoel
waar je ook komt
en regen maakt het
ook niet leuker
op straat geen mens
die je tegenkomt

en zie je per ongeluk
toch iemand sjouwen
tegen de wind in
met regencape
dan is  die niet meer
te herkennen
omdat hij niet in mijn gezicht keek

de lucht is grijs
geen spoortje blauw
dikke  mutsen en jassen
door de kou
ingepakt tot
onder de neusrand
ach ik wou
dat ik krokusjes zag