Ik hoor de wind in de nacht
Omringt door het duister
Ik vraag me af wat er nog wacht
Ik hou de adem in en luister
De wind die speelt zijn melodie
Van zacht naar een extase
Alsof het me zeggen wil
Het leven gaat in face
Want ook de zwaarste storm
Komt ook een keer tot rust
Dus weer maar niet meer angstig
Leg je maar neer en rust
In de armen van de sterren
Die fonkelen in de nacht
Kom ik weer tot mezelf
Met op mijn gezicht een lach
Want ik voel en weet
Dat zij die om me geven
Mij in dit aardse bestaan
Zin aan mijn leven zullen geven