Je stiltes zijn soms pijn
de woonboot van je lichaam
drijft doelloos op zwarte waters
naar oevers waar geen planten zijn

Je stiltes zijn soms weemoed
diep als avonddromen
op zoek naar stromen
die niet te temmen zijn

Je stiltes zijn soms vreugde
stralend als een regenboog
die verstuiving kan verbinden
in het zoetste samenzijn

Je stiltes zijn steeds sprekend
luisterend hoor ik vele dingen
die met duizend woorden
niet te zeggen zijn.