Ik zweef hoog in de bewolkte lucht,
en bekijk alles vanuit vogelvlucht.
Mensen kijken niet echt naar elkaar,
ze kijken om je heen en groeten maar
Regen of de tranen men ziet geen verschil,
de wereld is vaak hard, koud en kil.
Ze zien enkel het masker de glimlach
zodat ze denken, die heeft een goeie dag.
Mensen vergeten tijd in elkaar te investeren,
Zodat we ook van een ander kunnen leren.
Gewoon even een gesprek of een gebaar,
Zo simpel helpen we eigenlijk elkaar.
Nee de mensheid heeft het druk, druk, druk,
en ze vergeten aandacht te geven, stuk voor stuk.
Het is zo simpel in ons dagelijks leven,
het is niet altijd nemen maar veel geven
Ik kijk nu overal en nergens
naar de waarheid van het leven
Naar een eerlijk en oprecht iemand
die mij vriendschap en liefde kan geven