|
Er waren eens een duiveltje en een engeltje
Hij klein en pittig, een beetje negatief
En zij mooi licht, eerlijk en lief
Ze deden een wedstrijd
Zonder mij, zei het duiveltje, kun je niet bestaan
Wij horen bij elkaar, wij moeten samengaan
Een eenheid, zoals yin en yang
die vloeien in elkaar over in elkaars belang
Kijk naar de zon en maan, kijk naar dag en nacht
dat zijn wij, zei hij fluisterend zacht.
We zijn elkaars gelijken
En het engeltje, slim, knikte maar wist wel beter
Want de engel had al genoeg van het leven geleerd
Het positieve straalt zo veel sterker dan het negatieve dat altijd naar binnen is gekeerd
Dus rustig liep ze hem tegemoet met de overwinning in zicht
en wist een schaduw wint het nooit van het licht
|
