De zon komt op,
Zijn dag begint. Hij begint
aan zijn dag, al kun je dat
eigenlijk geen beginnen noemen.
Hij begint nergens aan.
En vlieg wordt wakker
van de zon, van de opkomende zon,
Eén zonnestraaltje is genoeg,
hij wrijft zijn ogen uit.
Dan stijgt hij op, zoemend,
met een graad van vrolijkheid.
Misschien was er eerst gezoem
en steeg hij daarna pas op.
Dat kan best.
Hij vliegt en zoemt en ai
hij komt een raam tegen,
dat had hij niet gezien,
met de beste wil van de wereld niet.
Zijn val wordt gebroken
door een vensterbank.
Daarop draait hij eerst paniekerig
wat pirouettes,
komt dan tot rust,
tot bezinning. Dat begon slecht,
moet hij haast wel denken.
Maar hij leeft nog
tenslotte. En hij heeft
de hele dag voor zich.