Even een update: Ik ben terug gestart met werken en het voelt goed ! Superblij om terug te zijn tussen de collega's en weer deel uit te maken van de actief werkende mens, het geeft me een voldaan gevoel ! De nieuwe job die ik doe, vind ik op het moment een uitdaging en de tijd vliegt voorbij. Hier thuis is het wel een geweldig organisatie met de twee kindjes want daar waar ik de voorbije maanden alles van wegdoen, gaan halen, aankleden enz. heb gedaan, moet Johan nu mee inspringen voor het vlot verlopen van de ochtendspits. Misschien is hij niet zo blij dat ik terug op de arbeidsmarkt ben....... Alhoewel, ik kan nu eindelijk ook eens iets anders vertellen dan, kak, pis ,snottebellen en rotchemo.
Fysiek lukt het me goed, ik ben niet moe-er dan ervoor en mentaal lukt het me zeker, geen minuut tijd om te piekeren.
Volgende week start ik met herstel en balans, ik heb de ingangsproeven gedaan en heb alles gegeven op de fiets, hing vast aan een hartslagmeter en een computer. Van daaruit wordt mijn beginfysiek bepaald en vanaf dan moet het bergop gaan. De eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat ik denk dat ik zwaar onder nul heb gescoord, soms is chemo een gemakkelijk excuus voor jarenlange lamzakkerij !
Anke is terug gestart in de kribbe en is ondertussen één jaar geworden, Silke is vrolijk de laatste kleuterklas ingestapt,Tinneke is super met Anke op woensdag, Johan draait geweldig goed mee in de organisatie hier thuis en ik, ik ben tevreden. Het leven is weer eventjes 'gewoon' en dat lieve mensen, maakt me vandaag super-gelukkig, meer moet het niet zijn ! Laat dit gewone leventje alsjeblieft nog jaren duren.
Zoals beloofd eindelijk een feestje bij ons thuis om sommige mensen nog eens te bedanken en het was geweldig. Silke was gaan logeren bij Tor en daarvoor veel dank aan Famke, die eigenlijk van ons uit ook nog eens extra bedankt mag worden. Anke ging normaal bij de moeke slapen, maar zij had spijtig genoeg last-minute rugpijn dus heeft de buurvrouw het spontaan overgenomen, al zat plan B al wel volledig klaar in het hoofd om bij Nora terecht te kunnen, waarvoor ook nog eens dank.
Dus om zes uur stipt stond de 'cava' hier klaar met talrijke hapjes met passie en liefde bereid door Johan. De tijd is gevlogen, de wijn is te hard gevlogen want een aantal mensen hadden net iets teveel op.......Maar mag het verdomme eens !!!!! Afsluiten van een vreselijke periode, in een nieuwe aangelegde tuin, met een nieuw kapsel, het is en blijft science fiction, een zeer slechte B-film waar je liever niet in verzeild raakt maar waarin elke persoon hier zaterdag aanwezig een schitterende rol heeft gespeeld.
Oscars zijn uitgereikt in de vorm van mega-katers ! Bedankt, Christ'l, Erik, Linda, Serge,Saskia, Erik, Annik en Ines ! Het was super ! Dikke kus, Nicole en Johan
Tijd om nog eens bij te schrijven, al valt er niet veel te melden. Soms vraag ik me af of ik deze blog nog moet openhouden, leest er nog iemand, het is ook niet meer zo 'spectaculair' ! In elk geval, bedankt aan de mensen die zo nu en dan eens reageren in het gastenboek, zo weet ik dat er nog interesse is. De reacties tijdens de hele behandeling hebben me ook goed gedaan, een klein woord van jullie en dat doet deugd, het hoefde niet veel te zijn , het gaf een gevoel van, ik volg je, ik weet het.........Het heeft zelfs een beetje mijn kijk op sommige mensen veranderd. Je hoeft geen literair talent te zijn om een paar woorden neer te pennen.
Hoe gaat het hier ? goed en druk, twee kindjes thuis , pfffffffff......ik ben een 'meid', mama: drinken, eten, wat gaan we doen ?Misschien zal gaan werken rust betekenen... Ondertussen maak ik me klaar voor September, nieuwe kleren met weeral dank aan Linda die zich heeft mogen laten gaan. Ik heb me maanden gehuld in makkelijke kleding, had geen zin in 'spannende' dingen, mijn leven was al spannend genoeg. Ik start met' Herstel en balans', het revalidatie programma voor ex-kanker patienten in September en dat heeft een staaltje van organisatie gevraagd met dank aan heel veel begripvolle mensen! Ik begin full time terug te werken in 'de siblo' maar zou twee keer per week moeten 'trainen', dus is mijn uurrooster zo gemaakt dat ik op mijn vrije uren kan gaan sporten zonder uren te kort te doen. Bedankt dus aan mijn baas en medewerkers voor de nodige souplesse ! Het andere probleem was de opvang van Anke, de 'tanti' werkt niet op woensdag en dat was met Petra (mijn baas) afgesproken dat ik dan op woensdag mijn vrije uren zou opnemen om haar bij te houden, maar vermits ik nu die vrije uren aan 'Herstel en balans' ga spenderen, stond ik daar met probleem 'Anke'. 'Even een oplossing zoeken !' zei, Christ'l, ik vraag het aan Tinneke. Ik ken Tinneke niet maar als Christ'l zegt dat het ok is , dan is dat ok en raar maar Tinneke zei direct 'ja '......... Maandag was Anke nog eens een dagje bij de nono en de nona, en toen ze ze terugbrachten, was Tinneke erbij, met Anke op haar arm. En ja ! super, het klikte ! geweldig ! Weeral een zorg minder ! Schitterend hoeveel goede zielen ,mijn en onze kinderen hun pad kruisen. Tinneke zal dus zestien weken op woensdag voor Anke zorgen, een 'nanny aan huis', klinkt dat niet 'erover' ?
Dus op voorhand bedankt Tinneke en natuurlijk ook Erik en Christ'l !
