is the name, biking is the game

Tijd of geen tijd, goesting of geen goesting, inspiratie of geen inspiratie.  Sommige verslagskes moeten gewoon geschreven worden, en dit is er zo eentje.  Voor wie de Modderfokkerride van vorige vrijdag niet kon rijden, is er vandaag een herkansing.  De bedoeling is dat we allemaal toope, tegaar de rit nog eens op ’t gemakske overdoen.  De opkomst is echter zodanig groot dat we toch maar besluiten om op te splitsen in “de rappe” en de “iets minder rappe”.  Aangezien ik meestal nogal rap moe ben, kies ik tegen beter weten in voor de eerste groep.  We beginnen vrij rustig, maar bij de passage langs “den blauwen steen” wil Dirk DB toch de beentjes eens testen.  Het teken voor Guy om zich toch maar te laten uitzakken naar de 2^e groep.  We blijven met 7 over voor een mooi ritje met toch weer een paar nieuwe passages, zoals het in aanleg zijnde stuk Scheldedijk van Wetteren tot bijna in Schellebelle.  Het parcours ligt er poeder droog bij, en in plaats van Modderfokkers zouden we beter onze naam aanpassen naar Zandstuivers.  Op een paar haperingskes na, ( den GPS van Dirk reageert nogal traag ) vinden we vlot onze weg, zelfs zonder gids Rudy R.  In een smal wegelken worden we even opgehouden door overstekend vee.  Een paar muttens voelen zich blijkbaar goed in hun sas bij die koeien, en het duurt dan ook even voor iedereen weer samen is. Na een lang en zwaar dokkerstuk houden we een korte plaspauze voor de mannen met de kleine blaas.  Ikzelf profiteer ervan om even op adem te komen en een zeup te drinken.  Wanneer we terug aanstalten maken om onze tocht verder te zetten, worden we door een wervelwind voorbijgeraasd.  Als de stofwolk wegtrekt, heeft er toch iemand opgemerkt dat het voorzitter Rudy R was die ons voorbij kwam geraasd.  Dirk DB krijgt het lichtjes benauwd en vraagt zich af of Rudy misschien een beetje nijdig is omdat wij te vroeg vertrokken zijn op het kerkplein, namelijk 5’ na het afgesproken uur in plaats van de gebruikelijke 7 minuten.  Gelukkig worden we na de eerst volgende bocht opgewacht door Rudy, die toch een kleine 200m nodig had om tot stilstand te komen.

En dan volgt het verhaal van de dag.  Rudy was effectief een beetje later, en kwam aan op een verlaten kerkplein.  Hij begint aan een inhaalrace, en ter hoogte van de Kalkense Vaart, krijgt hij groep 2 al in het vizier.  Hij ziet nog net dat Machteld in het wegeltje van den blauwen steen een beetje begint te sukkelen, en voet aan grond moet zetten.  Nadine, die er net achter zit, verliest op haar beurt het evenwicht en raakt niet meer tijdig uit de pedalen  Ze valt net niet in de beek, maar schuift op het gemakske toch in het water en gaat helemaal kopke onder.  Toch heb ik zo’n vermoeden dat zijn niet de enige is die het niet droog hield, want waarschijnlijk hebben er zich toch een paar bepist van ’t lachen.  Toch een sportief madammeke hé, ons Natte Nadine.  Niet alleen een getalenteerde fietster, maar nu ook al zwemster.  Als ze nu ook nog een stukske gaat lopen, wordt ze straks nog professioneel triatlete.  Nieuwe namen voor Nadine zijn welkom op de redactie, maar ik heb er al een paar.  Nadine Van Lierde, de waternimf, Nadine Ama (japanse parelduikster), Kabouter Blub, …  Tijdens de nabespreking in De Beize zijn de grappen dan ook niet mals.  Nadine, heb jij groen mechen in je haar?  Ha nee, het is nog wa puirekke.  Nadine, pas op, er zit nog nen puit in uwen achterzak.  Nadine, je krijgt een SMS’ke op uwen GSM,  Blub, blub, blub.  Gelukkig was het goe weer, en doet ze hopelijk gene fleuris op.

Ivan.