Staan aan de kerk: Ivan (weeral als eerste, en wat blinkend van de
zonnecrème of van het kettingvet), Karel het standbeeld (die stond daar
eigenlijk al veel eerder), daarna ik, Jo, Patje, de witte Krick, Rudy
Vergeylen, Karel (de echte), en als laatste (of wat had je gedacht), de
voorzitter hemzelve. Met 8. Helaas, helaas, Danny Fack is er niet, de
helaasheid der dingen.
Zegt Ivan: Mario, de
mensen vragen naar nog eens een deftig verslagske, maar ik heb geen tijd. Wil
jij het doen? Ba ja, denk ik, als zelfs Stefan Imschoot zich al geroepen voelt
om verslagskes bijeen te pennen, waarom ik niet nog eens? We rijden naar de
toertocht van Berlare. Ik heb mijn GPS mee in de hoop dat er wat nieuwe wegels
tussen zitten die ik dan kan oppakken, en we worden niet ontgoocheld. Veel
nieuws (voor mij toch), hallelujah. De voorzitter moet om 10 uur thuis zijn,
want hij moet naar de 20 km van Brussel om VIPs (Very Impotent People) rond te voeren,
dus op de dijk naar Berlare gaan we rond de 38 induur vooruit. Als we willen
vertrekken in Berlare is het even wachten op Patje. De ingewijden weten waarom.
Het tempo is voor de
echte Akes gezapig, maar voor Ivan en mezelf is het tamelijk moordend. Maar we
zijn taaie en bijten ons erdoor. Gewoon een voorbeeld: Zegt Rudy V: Ja, mijn
banden staan wat hardgepompt, ik ben gisteren nog efkes op de baan gaan rijden.
Honderdvijftig kilometer. En dan verwachten ze van mensen gelijk Ivan en mij
dat wij meekunnen! Een eind verder worden we voorbijgestoken door 2 man. Niet
van onze gewoonte dat dat gebeurt, maar kijk: het zijn gedomme modderfokkers. Echter,
ik heb die nog nooit gezien en alleen Rudy V kent de betrokkenen in kwestie, waaronder
ene Marius, één brok spier. Even verder hebben ze het moeilijk om bij te
blijven en ik denk, dat zijn er weeral 2 die hun lesje geleerd hebben: steek
nooit de Akes voorbij, zelfs niet als ge zelf een tenuke van de fokkers hebt
kunnen kopen, en zelfs niet als de Akes wat trager rijden dankzij een pipo
gelijk ik. Maar kijk, ze slagen erin om de hele rit bij ons te blijven, al moet
de Marius nog een beetje leren in groep rijden. Zo is het aan een scherp
afzinkske, even wachten. Als het mijn toer is om neder te dalen, steekt de
Marius mij gewoon voorbij. Aanstaande moeders, noem uw zoon Marie, of in
hoogste nood zelfs Guy, maar nooit ofte nooit Marius of Mario, want dat geeft niets
als ellende voor de rest van uw verdere leven. Juridisch gezien heb ik nu het
recht om die gast een eind verder in den decor te rijden, al zal ik heel wat
gewicht in de schaal moeten leggen. Maar zoals het spreekwoord zegt: Een verbitterd
man, is het gewicht van 2 waard. Maar aangezien ik al wat van jaren ben en wat
minder door hormonen wordt geplaagd, en die gast zijn naam tenslotte ook tegen
heeft, hou ik mij maar verstandig.
Trouwens, weeral niet
gevallen. Dat komt ervan als je voor de VZW VIGO rijdt: Vallen is Geen Optie.
Op weg naar huis euh De
Beize rijden we nog de dames voorbij en ik herken Guy (euh!?), Carla, Nancy en
Annemie. Het tempo gaat de hoogte in, want we willen op tijd arriveren voor de
après VTT. Guy en een kleine pikken aan, moeten nog eens lossen, maar omdat het
nog efkes stilvalt, komen ze weer bij. Eerst Jo, en dan Karel, ontbinden hun
duivels. We vliegen door en over het landbouwsas van de Uitbergse straat. Raar,
maar daar voel ik me altijd in mijn sas! De eindsprint wordt door Rudy V
gewonnen, maar wat de gasten niet weten is dat de officiële eindmeet aan het
laatste zebrapad voor de Beize ligt. Wijl de denkbeeldige winnaars uitbollen
de sprint véél te vroeg ingezet hé mannen, kan ik me nog net voorbij smijten en
zo win ik mijn eerste rit in 15 jaar! En die kleine zit nog in mijn wiel ook.
Maar potverdorie nog eens aan toe, zeg, die kleine, dat is Nadine Fack. Sjapoo,
sjapoo.
Op het terras van de
Beize komt het gesprek, via de Carolus die Nadine aan het nuttigen is, op het
drank-ge/mis-bruik van sommige Modderfokkers. Maar zie naar Jo, zegt Nadine,
wat die al allemaal achterover gekapt heeft, zo erg kan de drank niet zijn,
gelijk die nog rijdt. Jamaar, zegt Rudy, Jo is een kat: hij heeft 7 levens.
Waarop Guy repliceert (in plaats van gewoon eens iets te antwoorden of iets te
zeggen, moet die gast altijd van die moeilijke woorden gebruiken): Neenee, Jo
heeft 7 levers.
En dan vraagt Nadine aan
Rudy: Mag ik nog eentje drinken, Rudy? Ik val bijkanst achterover. Bij ons
thuis gaat dat just omgekeerd. Zo welopgevoede vrouwen, die dan nog zo kunnen
fietsen, komt ge echt niet alle dagen tegen. En dat alles nog eens ondanks haar
broer, helaas.
Nog even melden dat het
Ivan zijn laatste dag als veertiger was. Welkom op tram 5, Ivan! Nu begint het
leven pas echt rap achteruit te gaan.
Na een paar
weken afwezigheid door omstandigheden, heb ik mijnen hoed in de valieze
gestopt
Klokslag half
negen arriveer ik op het kerkplein. Yvan, Thomas, Jo en Stefaan zijn al paraat.
Danny komt
iets later toe en Rudy is, als laatste, naar zijn gewoonte ook nog vroeg.
Ik moet, met
de nadruk op moeten, vroeg thuis zijn alsook Thomas. Moederkensdag zit hier wel
voor iets tussen denk ik.
Er wordt dan
ook niet naar Puivelde gereden en kiezen we allen voor een plaatselijk ritje.
Danny neemt
de leiding, hoewel dak peis dat hij eigenlek nie goe weet waor dat é naor toe
rijdt.
Rudywordt al rap onze nieuwe gids.
Eens aan de
brug van Uitbergen gekomen, wil Jo eens tonen wat hij in de dardennen heeft
geoefend. nl. bergop rijden. Wat hij niet weet is dat we boven op de brug naar
beneden rijden richting dijk.
Enkelen
moeten terug keren, de gebroeders Rogiers rijden in het gootje naast de trap
naar beneden. Ikzelf en Jo kiezen het zekere voor het onzekere en rijden langs
de weg naar beneden. Stefaan stopt bovenaan de trap en gaat uiteindelijk te
voet naar beneden, alsook Danny denk ik (mocht het anders zijn mijn excuses).
Rudy en Jo
nemen een groot stuk van de tegenwind voor hun rekening.
Onderweg
rijdt Jo plat, de sause komt langst alle kanten uit zijnen tubles maar na een
paar pogingen om de band op te pompen, steekt Danny een andere onderband. In
Nederland zou men zeggen Tis een echte fakman. Na het herstellen van de band
rij ik ook ne keer op kop maar tis al rap verkeerd. Maar tegen dat we in Houtem
zijn heb ik toch ook mijn deel kopwerk tegen wind gedaan. Aldaar nemen we een
steil hellingsken mee, maar daar verspert een boomstronk de weg, en die is er
precies zo niet gevallen. Na het opruimen van het opstakel door onze voorzitter
kunnen we nog een babbeltje slaan met enkele ruiters die van de andere kant
komen. Danny is zelfs wat jaloers op de man want die is met drie jonge vrouwen
op de baan. Hij daar en tegen .
Na een
helling komt er steeds een afdaling en dat is dan weer niet Jo zijn
specialiteit. Hij begint wat te slippen en hij wil zo rap mogelijk stoppen. Dat
lukt hem ook, hij neemt zijnen veurfrein en in minder dan nen meter komt hij
tot stilstand.
We wachten
beneden tot hij weer is rechte geklauterd. Ter wordt natuurlijk mee gelachen en
bij het terug vertrekkentoont Yvan nog
ne keer wat er gebeurd was met Jo maar dan uit stilstand. Maor k peize nie dat er
Yvan om gedoan é zelle.
Uiteindelijk
bollen we via Landskouter en Melle terug met de wind grotendeel in de rug.
Op de Scheldedijk
steekt er nen wielertoerist voorbij tewijl Rudy zijnen alaambak nog aan
samenrapen is. Hij blijft en stuk voor ons uit rijden en achter nen tijd begint
het te kriebelen en kunnen we ons niemeer inhouden om hem terug in te halen.
Tegen de passerelle est zu verre. Wat verder wordt er gewacht, maar Thomas is
afgeslagen richting huis. Wij keren terug via den vaart. Op het einde van den
dijk est vol meewind, gelukkig staat er een bord met max 50 km/u, want volgens
mijn kilometrieksken bollen we 48,8 km/u.
De Beize is
geen optie voor mij deze zondag. Wat nen voorbeeldige man zeg (maor veur
hoelange)
Het is een heel winderige ochtend en er wordt nattigheid voorspeld. Toch
staan er om half 9 al 5 modderfokkers op het kerkplein. Als we
uiteindelijk aanzetten zijn we met 7. Rudy Rogiers en Danny Fack zetten
zich op kop om Jo Roels, Thomas Bisschop, Rudy De Clercq, Yvan Rogiers
en Stefan Imschoot op sleeptouw te nemen voor een plaatselijk ritje. Zo
staat dat dan toch op den blog: 8u30 PLAATSELIJK ritje. Wie echter
denkt dat we dan toerkes rond de kerktoren draaien om zo het uur van
aankomst zo dicht mogelijk bij het openingsuur van de Beize te houden
komt bedrogen uit.
We vertrekken vanuit KALKEN (uiteraard) en
gaan (of rijden) door de meersen tot bijna in SCHELLEBELLE om in
UITBERGEN de Schelde over te steken (nog steeds met de fiets en wie zijn
best doet kan KALKEN kerk nog steeds zien). Als er al een paar man over
de brug is roept Rudy de troepen terug voor een afdaling langsheen de
trapjes (waar op dat moment alleen de gebroeders Rogiers wakker genoeg
voor zijn, of net niet) om zo over de houten vlonder de Sigma werken op
te volgen. Vervolgens houden we het PLAATSELIJK en rijden via
SERSKAMP en OORDEGEM richting VLIERZELE alwaar we een groepje zogeheten
baanjeanetten voor de derde keer tegenkomen. In een lang oplopend stuk
zien we ze voor ons uit rijden tot plots Rudy zijn troepen rechtsaf
stuurt, bij sommige niet geheel tegen de goesting. Het is op een
PLAATSELIJK PLAATSJE dat Jo zijn moederkesdag krijgt in de vorm van een
lekke(re) band. Pompier van dienst, Fackie, steekt wat lucht bij, in de
hoop dat het tubeless gedoe werkt, zodat we snel verder kunnen. Jo
verliest heel wat specie, zijn band ook, maar het gaatje raakt niet
dicht dus moeten we even voor LETTERHOUTEM opnieuw aan de kant om een
andere band te steken. Omdat Rudy heel graag tegen de wind in blijft
beuken rijden we nog wat verder om SINT-LIEVENSHOUTEM langs de andere
kant binnen te komen. In Cotthembos ligt een mooi klimmetje maar achter
de eerste bocht heeft iemand met boomstammen het pad geblokkeerd zodat
we te voet moeten toekijken hoe de bomen vakkundig met de blote hand
verwijderd worden. Net als we willen aanzetten komen er 1 ruiter en 3
amazones vanonder het gebladerte uit tegenovergestelde richting. Even
een praatje maken met de drie amazones, denkt Fackie, t is tenslotte
ook Moederdag. Uit het gesprek blijkt dat ook zij aan een PLAATSELIJK
ritje bezig zijn en ze vragen zich af in welk PLAATSJE we onze autos
hebben geparkeerd. In het PLAATSELIJK dialect leggen we hen uit dat we
eveneens onder onze kerktoren vertrokken zijn. Hiervan geheel onder de
indruk maakt Jo wat verder een salto met fiets en al. Nog niet bekomen
van het lachen gaat wat verder ook Yvan onderuit. Rudy weet echter nog
wat wegelkes liggen die ons via OOSTERZELE en SCHELDEWINDEKE tot in
MOORTSELE brengen. Het is daar dat we vaststellen dat, om terug ter
PLAATSE te zijn tegen het afgesproken uur, er een tandje of 4 (pakt op
een half gebit allez toe) moet worden bijgestoken. Geholpen door
eindelijk een beetje rugwind gaat het flirtend met de 40 km/h vlot via
LANDSKOUTER en GONTRODE richting MELLE. Over MELLEbrug nemen we het
steile wegeltje rechtsaf richting Scheldedijk. Hierbij verliest Rudy
wat attributen, waar hij een tijdje moet naar zoeken, en kan de rest
rustig verder rollend wat op adem komen. Als ik hem uiteindelijk zie
aankomen waarschuw ik de rest dat er een manneke met een triatlonstuur
achter hem aan komt en dat ze maar al snelheid moeten beginnen maken om
mee te zijn. We laten die gast passeren maar .. euh . tja dat doet
toch zeer en we besluiten de achtervolging in te zetten, t is ten
slotte een PLAATSELIJK ritje en dus ons domein. Da manneken heeft da
door en voert ook zijn snelheid op. In KWATRECHT zie ik Jo schudden
gelijk Blanche zijn huisdier en hangen er een paar tussen de kader. Rudy
R, Danny, Rudy DC en ikzelf maken er een ploegentijdrit van en halen t
manneken bij aan net geen 50 km/h. Vlak daarna draait hij een parking
op in WETTEREN en keert terug op zijn stappen. Via de Vaart die toch
bijna in SCHELLEBELLE ligt, komen we dan toch terug onder de kerktoren
terecht. Zo PLAATSELIJK kan een PLAATSELIJK ritje dus zijn.
Vanaf 6 mei start een fantastische nieuwe actie waarvoor we u nodig hebben !!
INZET: ZONDAG 13 JULI EEN WK VOETBALFEEST VOOR 1000 MAN IN KALKEN! EN DAT OP ONS KOSTEN! HET KAN MET UW HULP.
Vanaf dinsdag 6 mei t.e.m. woensdag 21 mei kan u punten scoren voor
het voetbalfeest van het jaar in Kalken. Dit voetbalfeest heeft plaats
tijdens de WK-finale op zondag 13 juli in de gemeente van de winnende
Spar-winkel. Het voetbalfeest wordt gewonnen door 1 Spar-winkel.
De winnaar van de actie is de winkel die het meeste punten heeft vergaard op iksparmee.be. Deze winkel trakteert op zondag 13 juli zijn klanten en de buurt op een groot voetbalfeest tijdens de WK-finale.
Op dit feest voorzien we een groot televisiescherm, gratis bier en
frieten, een DJ voor en na de match, gratis voetbalgadgets en dit
allemaal in een Braziliaanse sfeer voor max. 1000 aanwezigen.
Wat moet je doen? In de winkel op de Dendermondsesteenweg liggen unieke
codes. Die moet je gaan ophalen en dan ingeven op de website www.iksparmee.be, plus je favoriete winkel, die van Kalken dus. Deel alvast volop dit bericht!!!
Trainen met een hartslagmeter- doorgestuurd door Nadine
Formule van Karvonen
Op welke hartslag
kan je eigenlijk het beste lopen of fietsen?
*De juiste intensiteit is van een
aantal factoren afhankelijk. Natuurlijk spelen fysiologische factoren een rol -
daarover later meer - maar ook andere omstandigheden hebben invloed op de
"juiste" intensiteit, bijvoorbeeld:
*
Trainen voor korte wedstrijdafstanden vraagt een hogere gemiddelde intensiteit
dan trainen voor eenlange afstandstocht, waarvoor veel trainingsomvang is
vereist bij een relatief lage intensiteit.
*
De soort training die op een bepaalde dag op het programma staat is ook
bepalend voor de intensiteit waarmee je traint. Bij een intensieve
intervaltraining moet je hartslag veel hogere waarden bereiken dan bij een lange
langzame duurfietstraining.
*
De fase van de trainingscyclus is ook belangrijk voor het bepalen van de juiste
hartslag. In de beginfase van de lange trainingscyclus train je meer op omvang
bij een lagere intensiteit dan later in de cyclus wanneer meer snelheidswerk
aan je trainingen worden toegevoegd.
Goed, je weet waar
je je in de trainingscyclus bevindt, je weet voor welke afstand je traint en
wat voor soort training je wilt gaan doen. Dan rijst de vraag wat voor jou
persoonlijk de juiste intensiteit is. Dat is afhankelijk van hoe jouw lichaam
ervoor staat. De belangrijkste twee fysiologische factoren zijn je niet beinvloedbare maximale hartslag en je door training te verlagen hartslag in
rust:
·De maximale hartslag(HFmax) vertoont een
negatief verband met leeftijd: met het klimmen der jaren daalt de maximale
hartslag. Een veel gelezen vuistregel is dat voor mannen een maximale hartslag
geldt van 220 minus leeftijd en voor vrouwen 226 minus leeftijd. Dit is
echter wel gebaseerd op gemiddelden en niemand is gemiddeld. Het is dus beter
de maximale hartslag vast te (laten) stellen door middel van een test over
bijvoorbeeld 500 meter voluit fietsen of voluit lopen na een super warming-up.
·De hartslag in rust (HFrust) vertoont een negatief verband met iemands fitheid:
hoe fitter iemand is, hoe lager de hartslag in rust. Dit trainingseffect doet
zich al na enkele weken training voor. Een normaal persoon heeft een hartslag
in rust die ligt tussen 60 en 75 hartslagen per minuut. Marathonlopers duiken
al vrij snel ruim onder de 60. Topatleten hebben soms een hartslag in rust van
rond de 40 of zelfs nog lager. Neem voor je hartslag in rust 5 maal âs
ochtends (voor op opstaan) je hartslag op, en neem het gemiddelde. Zo neem je je eigen persoonlijke Hfrust op.
Soms staan in
trainingsschema's richtlijnen voor trainen met de hartslagmeter vermeld op
basis van percentages van de HFmax. Na het voorgaande is duidelijk dat deze
richtlijnen geen rekening houden met iemands fitheid. De Fin Karvonen heeft een formule bedacht die daar wel rekening mee
houdt:
HFoptimaal = HFrust + ((HFmax - HFrust) x ...%)(...% = bv. 65 of 85%)
Bijvoorbeeld:
Je bent 26 jaar. Er
geldt voor jou een HFmax van 194 en een HFrust van 51. Voor een lange
trainingsrit besluit je uit te gaan van een intensiteit tussen 60% - 85%. Mijn
hartslag voor een goede training moet dan ongeveer tussen
Minimum : 51 + ((194 - 51) x 60%) = 137en maximum : 51 + ((194-51) x 85%)= 172
zijn. Op mijn
hartslagmeter programmeer ik dan een ondergrens van 137 en een bovengrens van
172.
Misschien wil je (bv. bij lange
duurloop) trainen aan bv. intensiteit 60%. Stel dan je hartslagmeter in tussen
135 en 140.
Niet meer dan zes liefhebbers voor een
plaatselijk toerke, maar daar zullen de ritten van gisteren wel voor iets
tussen zitten.Een deel van de dames en
heren reden een liefdadigheidsrit voorheen gekend als de rit van de gouverneur
en een zestal machos (eigenlijk masochisten) gingen hun benen en zitvlees
testen in de Parijs-Roubaix voor amateurs.Wij, Danny Fack, Patrick Roels, Axel Troch, Niels Troch en ikzelf reden
onder bekwame begeleiding van Mario Vaneechoutte een van zijn trage
wegel-ritjes.Bij de start krijg ik hetverzoek om nog eens een verslagske uit de mouw te schudden.Ik beloof mijn best te doen, maar enkel en
alleen als er iets de moeite waard is om te vermelden.We vertrekken langs den Boombos en duiken aan
het gewezen zoutfabriek al meteen de Kalkense Meersen in en rijden zo via
Schellebelle, Uitbergen, Wichelen richting Lede en Erpe Mere.De terreinkennis van Mario wordt danig op de
proef gesteld, want de smalle, soms onbestaande wegeltjes liggen goed verscholen
tussen overhangend struikgewas en smalle doorgangen.Graafwerken voor een nieuwe verkaveling
langsheen de spoorweg ergens tussen Lede en Erpe-Mere laten de GPS en hersenen
van Mario op tilt slaan en even weten we begot niemeer waar we zijn.Gelukkig komen we na even zoeken toch weer op
bekende wegen terecht.Net op tijd om
aan te sluiten op een nieuw stuk wegeltjes dat hij nog ergens tussen de soep en
de patatten gevonden had.Dit nieuw
stukske brengt ons tot in de buitenwijken van Aalst, en het moet gezegd worden
dat er een paar schoontjes tussen zaten.Als we weer inpikken op het gekende parcours beginnen we aan mijn
favoriete deel van deze rit: de watermolentoer.De eerste watermolen die we aandoen is de Cottem-molen.
Hier houden we een korte drinkpauze met onze ervaren gids, die niet alleen
bioloog, maar ook amateur ornitoloog en liefhebber vogelaar is.Hij vertelt ons dat dit een van de weinige
plaatsen is waar de zeldzame gele kwikstaart kan gespot worden. En opeens
ontwaart mijn arendsoog de gele kwikstaart, terwijl die andere kiekens
er op staan te kijken gelijk nen uil op nen kluit.Ziehier beste lezers de reden van dit
verslag.Ik slaag er zomaar in op in één
zin vier vogelsoorten op te noemen.Al
is het spotten van zon zeldzaam vogeltje toch ook speciaal.Na de rest van Marios uitleg over verdwenen
soorten zoals de grijze roodborst en purperkop-flierefluiter vervolgen we
richtingRabbautsmolen (Kloosterstraat,
Lede), waar we verder geen opmerkelijke waarnemingen meer doen.Op de terugweg naar huis doet onze
West-Vlaamse vriend er nog een schepke bovenop.Om zeker in het verslag te komen, faket hij tot twee keer toe een
val.Een eerste keer leutig, want bij
zijn tuimeling horen we iets kraken in zijn achterzak.Gelukkig was het iets dat kraakte onder zijn
rug en niet zijn onderrug zelf.De
tweede keer nog leutiger, want terwijl hij ligt te rollen in het gras, neem ik
vlug zijne velo en ga er mee aan de haal.Spijtig was het wegeltje net te smal om met 2 fietsen naast elkaar te
rijden, waardoor hij mij snel terug kan inhalen, anders had hij wel een paar
kilometer mogen stappen.De derde molen,
die aan de Boondocks in Wichelen gunnen we geen stop meer waardig wegens niet
in werking.De laatste kilometers
richting Kalken doet Patje ook zijn duit in het zakje.Aangezien zijn kennis van vogels niet veel
verder gaat dan de huismus, beperkt hij zich tot een beetje te gaan vliegen, en
jaagt het tempo boven de 40 km/u.Goe
bezig.Wegens de paasvakantie van De
Beize wijken we uit naar Den Schorpioen, waar we dit gevleugeld ritje afsluiten
tussen de kippen en hanen op het terras.Als laatste vermeld ik ook de aansluiting van nieuw Modderfokker-lid
Niels Troch, die zich goed uit te slag wist te trekken tussen gasten van 2 keer
zijn leeftijd.
Vrijdag 11 april om 19u30 in de Gym laatste uurtje spinnen op stevige rock muziek. favoriete nummers doormailen naar geert.noe@telenet.be Vanaf vrijdag 18 april opnieuw buiten fietsen en starten om 19u aan Kalkenkerk
Zondag 30 maart - voorbereiding ronde van vlaanderen : een 100-tal km (hellingen en kasseien) starten om 8u aan Kalkenkerk - plaatselijk ritje starten om 8u30 of 9u aan Kalkenkerk
