Ons Duitsland avontuur zit er op! We liggen sinds
gisterenavond, na drie maanden, terug in Nederland.
Maar onze laatste indrukken van ginder gaan we uiteraard
delen 😊.
We moesten dus het juiste getij en weer afwachten om de Eems
af te varen. Maar we hebben onze tijd goed kunnen invullen in Haren/Ems. We hebben gemerkt dat Haren/Ems veel met de
scheepvaart te maken heeft: er is een scheepswerf, een scheepvaartmuseum, veel
rederijen, er wonen ook veel schippers (gemakkelijk te herkennen aan hun anker
of schroef in de tuin 😊) en er zijn havenfeesten.Of toch feesten aan de haven, want er waren
vooral schuttersverenigingen (met hun fanfares), een ambachtenmarkt en
uiteraard ook een paar historische schepen aanwezig.Het weer zat niet mee, maar er waren echt
massaal veel boogschutters ter plekke, allemaal in het groen (en allemaal zat),
dat het toch nog een gezellige bedoening was.Voor alle duidelijkheid, wij waren in het blauw gekleed en hebben niet
meer dan 2 biertjes gedronken 😊. De zaterdagavond konden we nog vanuit onze
privéloge (ook stuurhut genoemd) genieten van een prachtig vuurwerk. De zondag
konden we nog erwtensoep met haring uitproberen, maar die kelk hebben we aan
ons voorbij laten gaan. Uiteraard hebben we een paar oude schuiten bezocht en het
was ook opendeurdag aan de sluis.Voortaan ga ik me niet meer direct opwinden als de
brugwachter/sluismeester niet onmiddellijk antwoord aan de marifoon. In
Haren/Ems moet de man 11 kunstwerken (3 sluizen en 8 bruggen) bedienen, dus is
het soms begrijpelijk dat hij niet direct antwoordt of . Of het kan ook zijn
dat de brave man gewoon ligt de slapen (toen we de zondag binnen gluurden in het
lokaal was de sluismeester ingeslapen, waarschijnlijk had hij de avond voordien
teveel gefeest 😊).
Enfin, de maandag
zijn we vertrokken naar onze voorlaatste ligplaats, een zijtak van het Dortmund-Eemskanaal.
Op dat stukje komt er geen kat, het is er pikkedonker, liggen we met ons Mira
half in de bomen (anders te diep voor onze spudpalen) en genieten we van de absolute
ruste en stilte (soms onderbroken door roffelende regen op ons dak 😊).
Dinsdagnamiddag op
ons dooie gemakje doorgevaren naar een jachthaventje net voor de sluis van Herbrum.
We hebben toch zeker 1 maatje achtergelaten in Duitsland, want de bunkerboot
passeerde ons, amai, hij krijgt van ons de prijs van meest enthousiaste Duitser,
zo toeteren en zwaaien 😊.
De havenmeester in Herbrum gaf niet
thuis, dus hebben we dubbel genoten van onze laatste avond in Duitsland 😊. Het was een mooi afscheid, schitterend
weer, fantastisch uitzicht en genieten van een heerlijk glaasje wijn buiten op
ons prachtige terras tot het zonnetje onderging en er een (welk superlatief
moet ik hier nu uit mijn hoed toveren) magistrale sterrenhemel boven onze knappe
koppen verscheen 😊😊😊.
De woensdag was het
menens, om 11u was het hoogtij, dus hoog tijd om richting Nederland te varen.
Eerst vonden we het jammer dat het zo laat het goede tij was, maar toen we opstonden,
waren we content dat het niet vroeger was, want alles zat weer potdicht van de
mist.Rond een uur of 9u30 was de smoor
opgetrokken, juist in tijd om te versassen. Maar we vermoeden dat de sluiswachter ook daar
lag te slapen 😊
want we waren pas om 11u uit de sluis, wat betekende dat we sowieso toch een
stukje tegenstroom zouden moeten varen.Maar dat viel uiteindelijk supergoed mee, de laatste 4 kilometer moesten
we een beetje bij steken, de rest gingen we mooi mee met de flow.En als het goed gaat , varen we door en door,
tot in Groningen.Sluis, bruggen, alles
liep zo lekker in Nederland dat we juist voor het donker aangekomen zijn op
onze bestemming.
En vandaag,
donderdag 22/09 hebben we gewinkeld.Eerst naar de supermarkt, wat een geluk dat we alles te voet moeten
afleggen en dus maar een bepaalde hoeveelheid kunnen dragen. Ik kon maar niet
begrijpen dat Belgen die pakweg in Australië wonen, lekkernijen of specialiteiten
van hun thuisland missen. Wij hebben niet echt iets gemist (misschien mosselen
wel een beetje, we zaten ook niet buiten Europa) maar de vertrouwde producten
(ja wij winkelden in België bij Sas Van Gent bij den Albert) terug vinden in de
rekken, deed ons toch serieus watertanden.Peter zijn armen zijn 10 centimeter langer geworden, de zakken puilden
een ietsepietsie uit 😊.
We kunnen een tijdje voort met onze proviand.In de namiddag de stad ingetrokken, weer boekhandels waar de boeken in
onze moedertaal zijn.Daar zijn we
gelijk een klein kind in een bollenwinkel, we krijgen er maar niet genoeg van
om er in rond te struinen.Maar in
tegenstelling tot vroeger, komen we nu wegens plaatsgebrek, met (zo goed als) lege
handen buiten.
Zo jullie zijn weer
mee met ons belevenissen.We wensen
jullie nog een prettig weekend en tot de volgende keer.
Precies lang
geleden hé. Er valt eigenlijk ook niet zo heel veel te vertellen deze keer.
Zaterdag, 10
september hebben we uiteindelijk het Mittellandkanaal verlaten. Het is even
wennen om terug op het Dortmund-Ems kanaal te varen, smaller, weer veel sluizen,
minder ligplaatsen. En door de lage waterstand op de Rijn, een pak meer
vrachtverkeer dan in het doorgaan.Normaal
gezien gingen we na een tweetal uur varen, blijven liggen aan een sluis, maar
het ging zo lekker vooruit dat we besloten door te stomen naar Lingen. Maar
vlot varen betekent toch nog 8u30 achter ons stuur zitten voor een traject van
om en bij de 44 kilometer. En toen we in Lingen aankwamen, waren er nog
voldoende ligplaatsen voor jachten tot 20 meter.Dus hebben we onze trossen vastgemaakt enkele
kilometers verder in Altenlingen. Vlakbij een restaurant, ferm gemakkelijk,
niet meer moeten koken na onze dagtaak 😊.
De zondag had zijn
naam niet gestolen, toen we opstonden was er wat smoke on the water, de
voorbode voor een zonnige dag. Alleen tijdens het varen werd de mist alsmaar
hardnekkiger, tot het zicht niet meer dan enkele meters bedroeg. Ergens
aanleggen is geen optie op het kanaal. Dus op de tast, het is te zeggen, zo
dicht mogelijk bij de oever varen en onze AIS goed in het oog houden. We zouden
dan aan de sluis betere tijden afwachten. Veilig aan de sluis geraakt, maar er
waren geen voorzieningen voor jachten. We hebben ons even vastgelegd aan een
paal, maar ons Mira-Ceti dacht even dat ze een paaldanseres was, ze probeerde
altijd maar rond dat ding te draaien (aan een sluis beweegt het water net iets
meer), het was gewoon niet te doen.Dus
zijn we maar mee geschutmet een
vrachtschip. Met zo een grote baken voor ons, was het bijlange niet lastig
varen.Tegen dat we aan de volgende
sluis waren was de mist opgetrokken.
En nu liggen we al
sinds die dag in Haren/Ems.De bedoeling
was om hier een dag of twee te vertoeven. We moesten dringend bijtanken,
bijtanken zoals in diesel, water en drank. En dan eens bestuderen wanneer we
het best konden oversteken naar Delfzijl.Maar het getij zit niet mee, de eerste dagen was het hoogtij voor
zonsopgang, vrijwillig gaan we niet vertrekken bij donker (of in de mist 😊).Als
de uren dan wel meezaten, hadden we af te rekenen met een andere natuurkracht:
de wind.Het waait hier stevig, genre
najaarsstorm. Als we het weerbericht mogen geloven zal het volgende woensdag de
beste dag zijn om ons te laten meevoeren in de chocolademelk (het bruine sopje
van de Eems, we kijken er al naar uit 😊).
Wij hebben één alternatief, maar dan vaar je in drie dagen naar Groningen, heb
je gemiddeld om de 200 meter een brug (brugopeningen tussen de 5,10 en 6 meter)
en wordt mijn haar nog een tikkeltje grijzer 😊.Neuh, we blijven lekker liggen, beetje keuvelen met de Engelsen
(boeiende mensen, Fred, heeft o.a. een boek geschreven over de herkomst van de
Engelse woorden, een turf van 992 bladzijden ) en morgen zijn het hier
havenfeesten met vuurwerk (als het zo blijft waaien zal daar niet veel van in
huis komen), drank-en eet kraampjes, optredens Ons schoon kostuum hangt al klaar 😊.
Och ja, dat
bijtanken is intussen gebeurd, de diesel is verschrikkelijk duur, de drank is
hier goedkoper dan in België. Maar helaas, we hebben toch meer diesel dan drank
gekocht 😊.
We wensen jullie
nog een fijn weekend.
Groetjes,
Peter en Conny
Afgelegd traject:
Datum: 10/09
Vaarroute:
Hörstel (Mittellandkanaal) naar Altenlingen (Dortmund-Ems kanaal)
Vaaruren: 8u30
Overnachting:
Altenlingen (vlakbij restaurant, anders geen voorzieningen)
Datum: 11/09
Vaarroute: Altenlingen Haren/Ems
Vaaruren: 5u15
Overnachting:Jachthaven WSH-Haren/Ems - alle voorzieningen. Rustige haven, ligt op
anderhalve kilometer van het centrum.
Hier het vervolg van ons Duits avontuur, onze trip op het
Mittellandkanaal zit er bijna op, we liggen nog een goede 4 kilometer van de
splitsing met het Dortmund-Eemskanaal.
Zaterdagmorgen, 3/9 hebben we de trossen los gegooid, tijd
om van een drukke stad zoals Hannover terug naar een groene, rustige ligplaats
te varen. Na een goeie 20 kilometer hadden we die gevonden in Haste, vlakbij de
laagste brug over het Mittellandkanaal. Konden we goed observeren hoe de
schippers op het laatste nippertje hun stuurhut hydraulisch lieten zakken. Zouden
we ook nog wel willen, leuk gadget 😊. We
begrijpen nu ook beter hoe het komt dat er af en toe een dak wordt afgevaren
aan een brug, als de techniek even hapert, is er geen ontkomen meer aan.
De zondag hebben we, zoals het een wielertoerist betaamt,
een ritje gedaan met de fiets.Peter had
me daar een pittig parcourske van 50 kilometer uitgestippeld! Er waren redelijk
wat hoogtemeters te overwinnen.Onze gepensioneerde
doet dat nog goed, hij kan nog altijd een stukje klimmen.Ik had het wel een pak gemakkelijker met mijn
gemotoriseerd tweewielertje. Echt zalig fietsen hier in Duitsland, we kunnen kilometers
onze trappers geselen zonder ook maar een huis tegen te komen.Wat we wel in grote getale gezien hebben
(Peter zegt 20, ik heb er maar 17 geteld 😊) zijn rode wouwen.Die waren allemaal aan het rond cirkelen op
een pas gemaaid veld.Best indrukwekkend.
Na het weekend zijn we in Minden beland. Deze stad hadden we
in het doorgaan al bezocht, dus moesten we hier eigenlijk niet meer stoppen. Maar
toen we zagen dat het mooiste plaatsje van het Mittellandkanaal vrij was (er
voer juist een groot jacht weg), vonden we dat we hier ook moesten van genieten.Een plaatsje met zicht op de sluis en de aquaduct
en op een verloederd zeiljachtje bewoond door een anarchist (zijn woorden), dat
ook 😊. De brave man ligt al maanden aan de kade
waar je maar 72 uur mag liggen, maar hij heeft zijn motor onklaar gemaakt en hij
heeft geen geld om het te herstellen, dus kan hij daar gewoon blijven liggen op
deze pracht locatie.
En uiteindelijk zitten we toch in de computer van de polizei
☹. Na het stadsbezoek, dachten we nog even te genieten
van ons prachtige uitzicht, maar het werd ons niet echt gegund.De anarchist had al gezegd dat de
scheepvaartpolitie fotos genomen had van ons schip en dat we ze nog wel
mochten verwachten. En er zit een arsenaal aan foefjes in zijn trukendoos. Hij
zei dat we een fles wijn moesten boven halen (ik denk dat hij hoopte om mee te
mogen drinken 😉) op die manier kon de politie ons niet meer
het kanaal op sturen. Wij, met ons glas
wijn in onze hand, maar turen naar een
politieboot, maar ze kwamen met de auto, aanval in de rug 😊.Het verhaal is te lang om in detail te
vertellen, ik zal proberen de hoogtepunten weer te geven.
Ze vroegen ons logboek. Hebben we uiteraard niet.Dan vroegen ze ons vaarbewijs.Ons internationaal vaarbewijs hadden ze nog
nooit gezien, dus vroegen ze Peter zijn professioneel vaarbewijs. Ze konden
maar niet geloven dat iemand die niets met de scheepvaart te maken heeft, een type
schip gelijk onze Mira-Ceti koopt 😊. Ze konden zelfs niet bevatten dat ons
woonbootje enkel voor pleziervaart gebouwd is. Uiteindelijk zijn ze met al onze
papieren naar de auto gegaan om te bekijken of we met ons vaarbewijs wel
mochten varen in Duitsland.De uitkomst:
met ons vaarbewijs mogen we een jaar in Duitsland varen, daarna moeten we een
Duitse versie aanvragen! Maar over ons schip waren ze duidelijk, langer dan 20
meter is geen plezierjacht meer! Met die extra drie meter is het geen jacht,
maar ook te kort voor een peniche, het is eigenlijk noch mossel noch vis (hun
woorden). Omdat het zon twijfelgeval is, hebben ze geen proces verbaal
opgemaakt (350 euro) maar komen we er vanaf met een verwittiging (50 euro). We
mogen dus niet meer aanmeren op plaatsen van de pleziervaart, maar bij de
beroepsvaart.Ik voorspelde die agent dat
dit niet in dank ging afgenomen worden, daarvoor moet je geen madame Soleil
zijn.En de dag nadien was het al van
dat, waar voorheen de schippers naar ons zwaaiden, krijgen we nu een
middelvinger als groet.We begrijpen hun
reactie, komen ze, na een ganse dag varen, aan bij een ligplaats en ligt er
daar een plezierbootje vrolijk aangelijnd (en het ergste was dat er bij de
pleziervaart wel nog vrije plaats was). Hoeveel begrip we er ook voor hebben, het gedrag van één
schipper was ronduit bedreigend, de man was zo woedend en kwam kort langszij
varen en liet dan zijn schroef volle bak draaien. Met zon dolgedraaide zot in
uw buurt slaap je (allez ik toch niet) niet al te gerust.
Maar ik loop een beetje vooruit op de feiten, de dag nadien,
dat was Bad Essen. Wat een leuk plaatsje, blij dat we daar gestopt waren.Het is een kuuroord (maar vooral voor
medische behandelingen), gelegen aan een natuurgebied en aan een gebergte.Prachtige vakwerkhuizen, stemmige pleintjes,
mooie wandelpaden.Als je in de buurt
bent, zeker eens bezoeken 😊. Normaal gezien gingen we hier nog een nacht
blijven liggen, maar gezien onze populariteit bij de medeschippers zijn we maar
naar rustigere oorden gevaren. Peter wou blijven liggen, maar ik had geen zin
om nog meer middelvingers of verwijten te krijgen.
Gisteren hebben we ook besloten om de winter terug in België
door te brengen. Ik hoorde van doorgewinterde toervaarders dat ze na het vaarseizoen
in een jachthaven in eigen land overwinteren.Ik kon maar niet begrijpen dat je die vrijheid opgeeft om opnieuw 6 maanden
vast te liggen op één plek.Na een maand
of drie, begrepen we het al een stuk beter. Rondtoeren is prachtig, maar om dit
dag in dag uit te doen is het mentaal toch vrij belastend.Je blijft uiteindelijk maar kort op dezelfde
plaats, waar je moet uitzoeken waar de winkel of apotheek (of zelfbouwmarkt is 😊)
en dit moeten we iedere keer opnieuw doen. Je kijkt dan uit voor een volgende
ligplaats, maar je weet nooit op voorhand of er plaats is. Is er geen plaats
moet je al direct minstens een uur verder varen. We hadden toen al besloten om een jachthaven
in Frankrijk te zoeken. Maar nu krijgen we
van verschillende mensen berichten dat het voor het moment geen cadeau is om ginder
te vertoeven. Er zou, door de prachtige zomer, enorm veel groene planten in het
water, jolig tieren, waardoor sommige kanalen onbevaarbaar zijn.We hebben momenteel 2 ooggetuigen in
Frankrijk zitten, die ons gaan bevestigen of dit inderdaad ook het geval is 😊. We hebben gisteren dan maar de knoop doorgehakt
en besloten om niet te veel hooi op onze vork te nemen en te luisteren naar de
kenners: 6 maanden toeren en dan naar de homebasis terug, waar de vrienden en familie
wonen, waar ze de moedertaal spreken, waar ze mosselen met friet hebben 😊.
Zo beetje lang verslag, maar ook zoveel te vertellen 😉.
Beste lezer, alvast een prettig weekend en tot de volgende
keer, misschien nog uit Duitsland, misschien ook niet.
Vandaag berichten we vanuit Hannover.Geen klein stadje, vanaf onze ligplaats moesten
we nog 6 kilometer de pedalen teisteren vooraleer we in het centrum geraken.
Dat was ei zo na een dure grap geweest.Op een bepaald moment was het niet duidelijk waar het fietspad was, maar
we waren klaarblijkelijk niet langs de juiste kant aan het bollen want we
werden tegengehouden door de politie. We moesten even wachten want er werden al
twee andere fietshooligans beboet. Peter heeft met zijn charmes (en zijn beste
Engels) de dames kunnen overtuigen dat het geen slechte wil was, maar dat het
niet altijd evident is om te weten langs welke kant je moet fietsen. De agente
heeft hem alle mogelijke verkeersborden getoond op haar GSM 😊.Enfin hij (en zij) heeft (hebben) ons toch 40
euros bespaard 😊.
In Hannover centrum hadden we geen problemen meer om de
goede zijde te nemen, want we gaan én te voet én we moeten maar de rode lijn
volgen. Dat is een 4,2 kilometer rode streep die langs de belangrijkste
bezienswaardigheden loopt.Zo krijgen we
van alles voorgeschoteld: kerken, oude stadsmuur, historische gebouwen, stemmige
pleintjes, winkels. Vooral het stadshuis is een indrukwekkend bouwwerk.
Nu even terug naar waar we gebleven waren 😊.De zondag (28/8) zijn we naar de grens tussen
het voormalige Oost- en West Duitsland gevaren. Aangemeerd en terug gaan eten in het Grieks/Italiaans
restaurant.Helena, de niet meer zo
jonge dienster, herkende Peter nog na 8 weken (waarschijnlijk omdat hij de
enige is die daar een fles rode wijn besteld 😊). Grappige madame trouwens, ik had satés besteld,
en ik at ze niet volgens de regels van de kunst volgens haar, ik heb haar
moeten tegenhouden of zij deed het vlees zelf van de stokjes 😊.
En ze bleef maar (gratis) ouzo uitschenken. Het was trouwens een topdag voor Peter,
er kwamen 2 weduwen (dametjes met rollator) bij ons aan tafel zitten en ze
waren hem ook aan het overladen met complimentjes.Hij zag er nog lang geen 60 uit, zijn
horoscoop was ook ok, het was zo een grote man, blablabla 😊😊😊.Het was best gezellig, maar we hebben ze dan toch
maar achter gelaten toen ze hun lever met frietjes kregen 😊.
Onze weduwen waren niet te spreken van Wolfsburg,
ze vonden het maar een stad van niks.
We wilden dit uiteraard met onze eigen ogen bekijken, dus zijn
we naar ginder gefietst, en gelijk hadden ze.Wolfsburg is een relatief jonge stad, gesticht door de nazis. De autofabriek,
toen KdF nu VW (in oorlogstijd werden er militaire voertuigen en zelfs
vliegtuigen gemaakt) is daar nog steeds de grootste werkgever.Het stadje kon ons niet bekoren, we waren vrij
vlug terug op ons schipke.
De dinsdag (30/8) zijn we naar Sophiental/Wendeburg gevaren (dit
plaatsje hadden we op de heenreis ook al aangedaan), want we wilden s
anderendaags van daaruit met onze Fahrrad naar Peine fietsen. En niet via de
kortste weg maar langs gravelpaden, een heerlijk, maar vermoeiend tochtje (ik
had pein in de beine 😊) van 50 kilometer.Peine is een leuk plaatsje, niet
indrukwekkend wel rustig. Wat wel opviel was dat er enorm veel low budget
winkels (genre Action) waren.
Op de eerste schooldag ofte 1 september moesten we een vrij
grote afstand overbruggen om in Hannover te geraken.Maar onderweg kwamen we de Bertillac tegen
(Engelsen op een woonboot die we ook al in Brandenburg ontmoet hebben). Ze
vertrokken juist van een jachthaven in Sehnde en ze zeiden dat het daar goed
liggen was. We zagen dat wel zitten om onze trip in 2 keer te doen, dus onze
touwen lagen daar rap rond die boldertjes. Veel hebben we niet meer gedaan,
juist nog met de fietsen van de jachthaven (ik denk dat met een tank rijden
simpeler is 😊) gaan winkelen.De havenmeester wist ons te zeggen dat er Belgisch
bier te koop was in de Lidl. Voor de rest geluierd op ons bootje.
Over het varen zelf
valt er nu niet veel te vertellen, het is tenslotte tuffen op een breed kanaal,
altijd rechtdoor en heel soms moeten we door een sluis (op het Mittellandkanaal
zijn er dat welgeteld 2).
Dag beste lezer,
nog een prettig weekend gewenst en voor degenen die de blog na het weekend
lezen (de maandagochtend lezers 😊),
fijne werkweek.
Peter & Conny
Afgelegd traject:
Datum: 28/08
Vaarroute: Bergfrieden (KM 258,6) naar Rühen (KM 256) -
Mittellandkanaal
Vaaruren:1u30
Overnachting:
aan Grieks/Italiaans restaurant, geen andere voorzieningen, rustig liggen
Datum: 30/08
Vaarroute: Rühen
(KM 256) naar Wendeburg (KM 213) - Mittellandkanaal
Vaaruren:6u
Overnachting: geen voorzieningen, rustige ligplaats
