Hoe is het ons gisteren vergaan .... woensdagavond begon het ineens hard te waaien en die tendens zou ook donderdag aanhouden. Om de ganse dag in de wind op het meer te dobberen, daar hadden we geen zin in. Een goed alternatief zou Sneek zijn, een kilometer of 20 varen.
Maar in 2016 zijn we in hondenweer Sneek binnengevaren, constant gietende regen, constant onze ruiten beslagen, we zijn toen enkel van boord geweest om proviand in te slaan.
Deze keer moest en zou het een zomerse dag moeten worden ... en een grijze, winderige dag was geen optie
Dus gisteren een kilometer of 6 van Sneek aangemeerd op een Marrekrite plaatsje .... niet de gezelligste plek, constant die harde wind en veel passage ... Een ideale klusjesdag dus ... Peter heeft de camera's aangesloten (voor de tweede keer, de eerste keer was er storing met de marifoon, dus hij heeft alle kabels moeten verleggen).
En verder hebben we ons onledig gehouden met het bekijken van twee serieuze roofvogels. Ze hebben daar regelmatig een showke voor ons opgevoerd.
En vandaag dus naar Sneek ... in de ... jawel .... stralende zon!
Ook hier hebben we ons 3x verlegd (het wordt een gewoonte). De eerste plaats, prima plekje, maar mevrouw rechtover de deur verjaart overmorgen (de gezegende leeftijd van 80) en manlief heeft voor morgen een toeristenboot afgehuurd, chique dinges, van de voordeur de straat over naar de feestboot. Dus zouden we morgen moeten verkassen ... dan maar aan een andere kade gaan liggen .... we zijn goed en wel geïnstalleerd of we zien dat dé beste ligplaats van Sneek vrijkomt .... ik ben er te voet naartoe gegaan (gelijk je doet met de auto om je te verzekeren van een parkeerplaats ). En als alles goed gaat, krijgen ze ons niet weg voor dinsdag. De rest van het toeristenbestand is precies niet zo blij met onze ligplaats, we liggen een beetje in de weg voor de ideale foto van het markantste punt van Sneek
's Middags iets gaan eten op een terras, en dan terug naar ons eretribune ...want we liggen aan de Waterpoort, en alle bootjes moeten hier door een brug .... tja we zijn zo een beetje ramptoeristen . En de rampen vielen mee zulle, maar één sloepje die zich vastgevaren heeft onder de brug.
En wat ons ook opvalt ... de huurboten ... als meer dan 8 mensen op het jacht zitten ... yep .... een huurboot.
Wist je dat in Sneek de eerste C&A in 1861 geopend is? Of dat de pepermuntjes van KING ook van hier komen? Of het kledingmerk Gaastra? Inderdaad ook van hier. En hun plaatselijke koek heet drabbelkoek, maar wij hebben mergpijpjes gegeten bij de koffie
Enfin, ik ga nu niet alles vertellen van Sneek ... daar is nog tijd genoeg voor.
Wat was het heerlijk ontwaken, geen grijze lucht, hier en daar een verdwaald wolkje ... het belooft een mooie dag te worden.
Vandaag vieren we onze 500 ste gevaren kilometer, helaas onze log/kilometerteller of hoe dat ding ook mag heten, moet vastgelopen zijn, want de kilometers worden niet meer geregistreerd.
We doen dus gewoon verder met meerhoppen ... Van het Slotermeer via Waldsemster Rakken naar het Heegermeer en Fluessen.
De Waldsemster Rakken zijn qua kronkelgehalte en breedte te vergelijken met de oude toeristische Leie.
Ik had daar graag wat geoefend op het betere bochtenwerk, maar het was er vrij druk en ik had een beetje last van een bumperklever)
Op deze meren zijn de leuke plekjes om uit te kiezen, er zijn tal van eilandjes met te gekke namen waar we kunnen overnachten, Rakkenpolle, Leijepolle, Langehoekspolle,... Ze zijn ook een pak drukker dan de vorige meren. We kiezen voor het eerste eilandje, palen uit, motor af .... blik naar elkaar en neen geschud .... niet ons ideale plekje, te dichtbij de vaarweg, iets te veel in de wind, iets te ondiep ... je leest het mijnheer en madame worden kieskeurig. Dus motor opnieuw gestart en 4 kilometer verder gevaren. Zelfde scenario ... niet 100% uit de wind .... weer starten om ... derde keer, goede keer ... 200 meter verder ons plekje gevonden te hebben.
Geen vijf minuten heeft het geduurd of we zaten op het achterdek met ons smoeltje in de zon (aan mijn rode neus te zien, heb ik er een ietsiepietsie te lang van genoten ... kon ik eindelijk de zonnecrème gebruiken, maar heb ik er te laat aan gedacht
Mijn enige werkje vandaag was de vuilzak wegbrengen met het bijbootje, de container staat hier op het eilandje vlakbij. En alhoewel we aan de buitenkant van het eiland liggen, liggen we wel aan hetzelfde eilandje waar we in 2016 gelegen hebben met de Estée S ... een leuk toeval.
Misschien komen ze hier wel rond (net als toen) met de Marrekrite vlagjes ... want we hebben nog altijd geen in de mast hangen
Voor de lezer die zich afvraagt wat er zo bijzonder is aan de vlag: je mag hier overal gratis liggen, maar je kan wel vrijblijvend, een Marrekritevlag aankopen. De Marrekrite vereniging zorgt ervoor dat de ligplaatsen onderhouden worden, afvalcontainers worden geleegd,steigers hersteld, ....
Morgen blijven we hier gewoon lekker liggen, het moet hier maar zo goed niet zijn.
Fischerman Peter heeft er al meer dan 30 aan de haak geslagen en hij is precies nog niet van plan om te stoppen
En morgen neem ik een dagje congé ... wat kan een mens immers blijven schrijven over de meren ... dus geen blog morgen.
Maar overmorgen laten we de meren eventjes achter ons en houden we jullie op hoogte van onze avonturen.
Dit zal een kort verslag worden, ik had het helemaal klaar en door één of andere, duidelijk verkeerde, toetsencombinatie ben ik alles kwijt
Vandaag kon de motor niet rap genoeg gestart zijn voor mij, door de (weer eens ) veranderende windrichting, waren we alsmaar aan het schommelen en 's avonds is dat ok om in slaap gewiegd te worden, maar bij het ontbijt is dat toch niet alles.
Een klein tochtje in het verschiet, over sloten en meren. Gelukkig varen we niet in Fnland, het land van de 1000 meren, of we hadden niet genoeg verlof
In Sloten, een klein stadje, hadden we heel even overwogen om aan te meren en eens rond te wandelen heel even maar want er was hier een boer bezig met zijn mestactieplan, de stank was niet te harden (tja, ik ben en blijf een stadsmens hé).
Als we niet ver varen is het voor Peter moeilijk om het roer in handen te nemen, behalve bij doorvaart aan brugjes, dan krijgt hij het stuurwiel in handen, ik doe dat namelijk niet graag (lees ik kan/durf dat niet ). Helaas pindakaas, in datzelfde Sloten moest er voor het eerst 2 bruggeld betaald worden, dus mocht ik even naar buiten om het klompje te vangen . We plezant zulle, ik waan me dan altijd even op de kermis, en ik heb altijd prijs met de 'floche'.
We zijn op het Slotermeer beland, we liggen bij een Marekritteboei aan zo'n boei moet je midscheeps aanleggen en dan gaat jouw jacht mee met de windrichting. Wij gaan dat die boei niet aandoen, wij liggen op je raadt het nooit onze palen.
We liggen ook vlakbij een visplaats (een ondiep, afgeschermd gebied waar visfuiken liggen). Het was best interessant om te zien hoe zo'n fuiken leeggehaald werden. Een visser, (in een grote roeiboot met motor) haalt de fuik uit het water, giet de vis over in een soort sorteernet, de te kleine vissen (massa's) worden weer in het meer gegooid en de grote belanden in zijn boot. Redelijke handenarbeid om die zware fuiken te hanteren. Ik dacht dat Peter ging geïnspireerd geraken om zelf ook te vissen, maar de vislijn is niet bovengehaald vandaag het wordt spaghetti.
We liggen een vierhonderd meter van de vaarroute, we hebben al het een en ander zien voorbij komen, speciallekes, maar ook twee- en driemasters. Tot vanavond terug op het achterdek doorgebracht, het is fris, maar we liggen uit de wind, dat maakt veel goed.
Morgen een heel kort toerke, gewoon naar het volgende meer.
Hoe is het in Belgenland? Spannende verkiezingsstrijd?
Hier bij ons is het een rustig dagje op het meer, niets spannend te beleven ...
Of een klein beetje spannend, het feit dat we om 5:30 gewekt werden, het leek wel alsof we in een spookkasteel woonden: gierende wind, kloppende deuren (het waren kloppende wrijfhouten, maar dat klinkt zo dramatisch niet ) ....
Onze motor gestart en wat dichter bij het eilandje gaan liggen, meer beschutting van de struiken, maar door de geringe diepgang kunnen we niet tegen de steiger liggen (er zijn hier trouwens geen bolders of kikkers of wat dan ook om je meertouwen aan vast te leggen ).
Ook een beetje spannend, buiten komen deze morgen... het dek, roef, gangpad, alles dus ... het krioelde van de insecten. We zijn wel wat gewoon ondertussen, het is schier iedere dag van dat ... één verschilletje vandaag ... deze vieze dingskens leefden nog . Peter heeft, voor de eerste keer van de reis, een lange broek en lange mouwen aangedaan en is het ongedierte met de waterlans te lijf gegaan.
Het mag dus al duidelijk zijn, het waait hier tamelijk hard, zo'n 4 à 6 Bft. Op dit eigenste ogenblik serieuze rukwinden (tot 7 Bft). Er passeert hier een motorsloep, ik hoop dat zijn glazen van plastiek zijn, want die slingert echt naar alle kanten ... en laat ons tegelijk meegenieten van zijn golfslag ... onze spudpalen (die weer ) hebben zich een paar keer opnieuw moeten vastzetten.
Er is ondanks de zondag ook niets te beleven op het meer ... weinig zeilers, sporadisch dus een motorvaarder. Enkel de surfers, die zijn in hun nopjes ... die zie je de ganse dag over en weer glijden aan een serieus tempo. Wie er ook in zijn nopjes is, is de fisherman Peter... hij vangt hier de ene brasem (grootste tot nu toe: 55 cm) na de andere ... hij zal goed slapen vanavond want het is iedere keer een gevecht met hengel, schepnet en de slijmerige brasem. Maar voorlopig krijgt hij er nog niet genoeg van, harde wind of niet
Morgen blijven we normaal gezien nog een dagje hier ... wij samen met onze duizenden en duizenden bezoekers, allemaal gezellig samen op ons bootje Het enige verschil, wij nemen morgen een lekkere warme douche, zij krijgen een koude straal op hun vege lijf
Vandaag varen we eindelijk Friesland binnen ... onze eindbestemming (allez onze echte eindbestemming zal wel weer Langerbrugge zijn, maar nu nog even niet ).
Het is een echte vaardag geworden vandaag, zoals een paar dagen geleden vermeld, is er een stremming bij Ossenzijl voor schepen groter dan 20 meter en breder dan 4,5 meter. Dus we moeten omvaren ... om een idee te geven hoever ... op de kaart is de gestremde route 10 cm - en de omweg 30 cm (ongeveer, ik heb er geen meetlat bij genomen ). We konden ook via de Meppelerdiep (via Meppel, een aangenaam stadje om te vertoeven) en via de Drentsche Hoofdvaart naar Groningen varen. Maar dat hadden we met de Estée S al gedaan ... en we zijn van plan om hier elk kanaaltje, riviertje, meertje van Nederland te verkennen
Een attente volger - via AIS - was ervan uitgegaan dat we richting Meppel gingen varen (de meest logische vaarrichting), want we kregen een telefoontje met de vraag of we wel juist waren
In de eerste sluis van de dag, onze papieren laten invullen, we moeten aan onze gemeente kunnen bewijzen dat we op de verkiezingsdag niet aanwezig kunnen zijn.
En onze toervaart bracht ons dus weer in Zwartsluis, dan via het Zwarte Meer naar de Zwolse Vaart ... Even hadden we het gevoel in Frankrijk te varen, de sluis bracht ons 4,5 meter dieper en we kwamen terecht in een bosrijke omgeving ... maar lang heeft het niet geduurd, algauw waren de gekende rietkragen er weer.
Juist voor Emmeloord, moesten we een groot halfuur wachten, spertijd van onze laatste beweegbare brug ... Nog even de Lemstervaart temmen en we komen aan in Friesland. Ook dit water is kaarsrecht ... en op een bepaald moment een heel mooie passantensteiger, waarschijnlijk nog zo mooi omdat er niet veel passanten stoppen daar ...het ligt ... vlakbij een motorcross parcours
Het enige nog te vermelden waard, we hebben een klein windhoosje gezien, raapte allemaal zand op ... en ging dan over het water tot aan de overkant.
We zijn 4,5 meter gezakt, dus moeten we dat terug omhoog .In de Friese sluis heeft Peter al zijn stuurmanskunsten (overuren voor boeg- en hekschroef) moeten uithalen om ons in de sluis te krijgen. We zijn gewoon van altijd traag in de sluis te varen, maar dat was nu niet zo'n goed idee, het water kolkte en kolkte en kolkte ... er moest wat gas bijgeven worden.... Wat een entree in Friesland
Dan een heel klein stukje op het IJsselmeer om dan via onze laatste sluis van de dag ... en nog wat vaarwegskes links en rechts op het Tjeukemeer te arriveren. Onze bestemming van de dag. Aan een eilandje, ankerbol in de mast en genieten van het uiteindelijk toch doorgebroken avondzonnetje. We hebben hier een uitstekend zangkoor van watervogels ... we wanen ons als het ware midden in de natuur
En morgen blijven we 'tjeuken' ... we verzetten geen voet
Beste lezer, kies morgen voor de goeie (zoals ze dat zeggen) ... en geniet van uw zondag.
Vandaag varen we met onze rubberboot, aka alternatief windscherm naar Giethoorn, het Venetië van Nederland. Dat komt door de vele boogbruggen en kanaaltjes en toeristen. Maar daar stopt de vergelijking toch echt. De huisjes die hier te koop zijn ... doen hun aankondiging in het Nederlands, Engels, Japans en Arabisch. Allez, ik denk dat het Arabisch is want het is een geschrift met veel krulletjes
Giethoorn ligt op 2 kilometer van onze ligplaats, we gaan er één kanaaltje doen, gewoon even de sfeer opsnuiven en dan weerkeren ... althans dat was het plan
Rond een uur of 10 staan we vertrekkensklaar .... Na een paar honderd meter gevaren te hebben, kijkt Peter naar de batterij en ziet dat die niet helemaal is opgeladen.
Ik had er in de Biesbosch enkele rondjes mee gevaren en niet terug aan de batterijlader gelegd . Frons nummer 1 van Peter, hij was ervan overtuigd dat we moesten terug roeien naar ons moederschip.
We varen langzaam, maar gestaag langs het Kanaal Beukers-Steenwijk tot in Giethoorn. Over Steenwijk gesproken, gisteren een bericht gehad van een KYCG-lid om zeker Steenwijk te bezoeken (hij volgt ons via AIS, niet op deze blog), hij heeft zijn jacht daar laten bouwen. Maar dat ligt 8 km van hier ... te ver voor ons elektrisch motortje.
We varen dus het 'canal grande' binnen ... en daar verschijnt frons nummer 2 op manlief zijn voorhoofd. Deze veredelde gracht ligt vol met sloepjes en rondvaartboten, allemaal te huur ... maar het is rustig ... tot nu toe.
We stappen even uit ... maar ook rap weer in ... want buiten, best wel liefelijke huisjes met rietgedekte daken, is er niet veel te zien in Giethoorn. We zitten nog maar goed neer of er vaart een sloep tegen ons ... yep, frons nummer 3.
We besluiten om direct rechts af te slaan en terug te tuffen naar huis. Not ... vanaf dan was het eenrichtingsverkeer . En druk, af en toe een opstopping, omdat er een of andere skipper toch wat problemen had met de superhoge snelheid van 5 km per uur ... "the frons" ... again.
Dus wij mee met de flow ... en opeens begint onze motor een raar lawaai te maken ... en te vertragen ... en geloof me, ik heb me niet omgedraaid om te kijken of er eventueel een fronsje te bespeuren zou zijn . Ik zag ons in gedachten al roeien op die grachten tussen al die - voornamelijk Japanse - toeristen, echt geen opbeurende gedachte. We werden nu al tot vervelens gefotografeerd door hen ... vooral Peter ... lag het aan zijn strooien hoedje of aan de fr ...
We proberen zo vlug mogelijk uit de heksenketel te geraken, maar zonder vaarkaart .(wat die dekselse toeristen wel hebben) is het gokken. En .... je raadt het al ... verkeerd gegokt . We hebben ieder hoekje van Giethoorn gezien. Op een bepaald moment konden we afslaan, en dan kwamen we halverwege een meer uit: Belterwijde. Dat gingen we niet doen, zie je ons al roeien op dat meer? De andere kant gaan wij uitvaren, dat zal waarschijnlijk veel korter zijn ... om uit te komen op de ... jawel .... Belterwijde. Maar deze keer mochten we het in plaats van de helft, volledig oversteken. Een beetje spanning moet er zijn in het leven.
Ik wou Peter nog trakteren (niet dat ik geld bij had, maar hij wel ) op een terrasje aan de grachten, maar nope ...hij zag dat niet zitten. Miracles do happen
Om te stoppen met schrijven, het is voor jullie tenslotte ook weekend ... er is geen roeikracht aan te pas gekomen. Onze batterij en motor, hebben ons tot aan het schip teruggebracht.
Er staat een pittig windje ... dit wordt een test of onze spudpalen daar hinder van ondervinden. Peter is er gerust in ... bij mij is er een ...fronsje
Vandaag verlaten we Zwolle om terug rustigere oorden op te zoeken. Het is mooi varen vandaag, het weer is goed, en het Zwarte Water is een mooie rivier om te bevaren. Iets voorbij Zwolle zijn er twee aanlegplaatsen die voor de rustzoeker zeker de moeite waard zijn (oa de Noorderkolk - wel maar enkele maanden in het jaar open voor pleziervaart). Maar dat is nog maar even voorbij Zwolle, dus nog geen zin om te stoppen.
We passeren voorbij Hasselt en Zwartsluis en komen zo aan bij de sluis om het laatste uurtje van de dag te varen. En soms valt er ons iemand op ... deze keer de sluismeesteres ... in positieve zin. Peter roept op (yep Maas zegt nog altijd maar het absolute minimum) en krijgt van haar te horen dat de Brug Ossenzijl niet toegankelijk is voor jachten groter dan 20 meter en breder dan 4,5 meter. We hadden daar al van gehoord van een Zwollenaar, dus we wisten dat ons oorspronkelijk plan om door de Weerribben te varen geen optie is. Maar dat vinden we niet heel erg ... kunnen we dit nog op onze bucketlist zetten voor een volgende reis . Dat de sluis en brug opengaan voor 3 uitvarende jachten, maar dat we nog even geduld moeten oefenen, want dat de brug weer even sluit voor het verkeer en dat we dan groen licht krijgen. Super ... weten waar je aan toe bent ... van ons mag iedereen die met pleziervaart te maken heeft, bij haar in scholing gaan.
Maar zoals gezegd, onze planning moeten we wijzigen, we hebben verschillende opties, één ervan is via de Hoogeveense Vaart naar Friesland te varen, maar dat hebben we al met de Estée S gedaan. Dus kiezen we voor Zwolse en Lemstervaart ... tot in Lemmer ... dan begint het echte Friese avontuur. Maar dat is voor ten vroegste zaterdag. Morgen hebben we andere plannen, maar die vertel ik morgen wel ... anders hebben we morgen geen lezers
Nu liggen we op de Belterwijde, een meer, als ik me niet vergis, één van de vele oude turfputten hier.
Toen we deze middag aankwamen, hadden we een ideaal plekje uit de wind ... aan een bosje, vlakbij een steiger (vlakbij, want onze palen staan weer uit). Motor stil, tafel buiten gezet en zo klaar om er een rustige namiddag van te maken ... Yeah right ... achter exact 10 minuten begint er ene de steiger af te spuiten met een hogedrukreiniger ... dus motor gestart ... achteruit weg van de steiger (we mochten blijven liggen, maar dan moesten we wel tegen de eendenstront die tegen onze romp zou vliegen kunnen), in de wind, en het gereutel van de spuit ...
Aan het lawaai konden we niet ontkomen, maar Peter heeft onze rubberboot als windscherm recht gezet en dat was bijna het paradijs op aarde, dat was het helemaal toen de kerel alles in zijn bootje laadde en met de noorderzon verdween (tja, een beetje dramatiek in onze blog ... ).
Peter heeft dan lekkere, verse pizza's gebakken en nu gaan we verder met wat we al de ganse dag aan het doen zijn .... genieten van ons leventje.
Beiden een slechte nacht gehad, niet alleen doordat we aan een drukke baan lagen, maar mijn hoestbuien hielden mij en Peter wakker en toen ik eindelijk in slaap sliep viel, heb ik Peter wakker gehouden met mijn, vrij luidruchtig 'verkoudheidsronkje'. Dus maar vroeg opgestaan om rustigere oorden op te zoeken. Maar ik denk dat de brugwachter van Zwolle mijn blog gisterenavond gelezen heeft, want toen Peter deze morgen opriep (normaal mijn jobke, maar nog steeds geen stem ) zei de brave man: "Nou de brug gaat niet open, ze is kapot" ... Toen Peter meer info vroeg, was het complete radiostilte aan de andere kant van de lijn.
Afin reclame voor hun brug is het niet, ze heeft er al uit gelegen van 29 april tot gisteren voor werkzaamheden ... (nu begrijpen we ook dat er zo weinig volk hier in de stadshaven ligt) en de dag nadien is het alweer naar de filistijnen.
We hebben dus meer dan 2 uur naar een dubbel rood licht zitten staren ... rond 11:00 kwamen er ons nog 2 jachten vergezellen ... en Peter & Conny zagen dat zij van de betere kant van de jachthaven kwamen, binnen de 2 minuten de touwen los en naar hun plekje gevaren. Die 2 minuten had ik nodig om Peter te overtuigen dat die ligplaatsen niet langer van die jachten waren ... zoiets van opgestaan is plaats vergaan . Vermits we niet wisten hoelang het nog zou duren, hebben we besloten om nog een dagje langer in Zwolle te blijven, het weer is een pak beter dan gisteren ... terrasjes ... here we come!
Onze vaaractiviteit vandaag was letterlijk in achteruit ... achteruit onze eerst plaats uitgevaren en dan achteruit naar de andere steiger, goed voor alles samen zo'n 300 meter. De stadshaven in Zwolle is in een u-vorm ... het ene beentje is druk en is met zicht op een parking - het platte beentje, daar mag je helaas niet aanmeren en het andere beentje is een pak rustiger en heb je zicht op de brug. Om een voorbeeld te geven hoe gegeerd de plaatsjes hier zijn, ze hebben hier een jacht letterlijk binnengetrokken, het past juist tussen ons en zijn voorganger
Uiteindelijk was de brug na bijna 3 uur hersteld, maar toen zaten wij al aan de aperitief . Dan op een terrasje een aspergemenu gaan eten. Ondertussen beginnen we eraan te wennen dat het in Zwolle niet allemaal zo rap gaat ... indien grote honger, thuis nog een boterhammeke met kaas eten ... maar ach, het zonnetje verwarmt onze smoelkes en we hebben alle tijd van de wereld.
Nadien de rest van de stad gaan verkennen - alles ziet er echt anders t als de zon schijnt ... ook de mensen zijn vrolijker
Niet enkel winkels, ook maar een apotheker binnen gesprongen, we hebben ons daar kostelijk geamuseerd met een kranige 96-jarige man (oud tekenaar)... het was daar met nummertjes trekken, en hij vond dat het allemaal wel lang duurde ... en ook over reclame voor zonnemelk was hij niet te spreken ... de slanke dame had volgens hem een uitsteeksel te veel ... Dankzij hem was het wachten wat aangenamer . Enfin ik hoop dat ik (met hun zelfgemaakt wondermiddel op basis van tijm en anijs) nu toch rap mijn stem terug heb, Peter heeft ook liever dat ik zaag/spreek/geluid maak ... want nu moet hij altijd raden wat ik wil zeggen als ik iets uitbeeld
Ons voorlaatste terrasje van de dag, voor een koffietje (Peter) of muntthee (moi) en dan naar ons varend woonschip ... waar we op ons eigenste terrasje genoten hebben van de laatste zonnestralen.
De zon heeft zich ook vandaag weggestoken achter een grijs wolkendek en de frisse wind vrij spel gegeven.
We liggen nu in Zwolle, een andere Hanzestad.
Over het varen zelf kunnen we kort zijn (maar ik weet niet of het me gaat lukken om het kort te houden )..
Het grootste gedeelte van onze vaartocht was weer over de IJssel. Even buiten Kampen zien we een sluis aan stuurboord en een pijl naar Dronten
Dit staat niet op onze vaarkaart, maar gelukkig heeft Google ons wat wijzer gemaakt ... er is dus een verkortingskanaal gegraven tussen de IJssel en Dronten, dat betekent dat je lange, saaie kilometers kan uitsparen ...maar er is een maar .... de sluis werkt sinds maart! ... maar is nog niet officieel in dienst. De reden, er zijn nog wat probleempjes, bepaalde organisaties willen niet dat de pleziervaart de flora en fauna van dit gebied verstoort ... wordt vervolgd
Zwolle binnenvaren geeft niet direct een wauw-gevoel, je moet eerst door de industrie ... en ook geduld is hier een mooie zaak, het duurde even vooraleer de bruggen draaiden ... zolang dat ondergetekende zei dat ze ging omkeren en naar Zwartsluis varen. Eén probleem, ondergetekende kan helemaal niet zo kort draaien
Uiteindelijk komen we in de jachthaven terecht ... voor normale jachten een pak vingersteigers, maar voor die varende paalwoningen is het aanbod beperkt ... de mooiste plekken waren bezet, dus langs de andere kant gaan liggen, vlak aan een drukke straat (voelt een beetje gelijk thuiskomen ).
We hebben onze dikke frak goed dicht geknoopt en zijn de stad ingetrokken. Je mag geen appelen met peren vergelijken, want Zwolle is groter dan Kampen ... maar het is hier ook levendiger. Maar dit is ook weer niet eerlijk tegenover Kampen ... die hebben we bezocht op de dag dat de kappers gesloten zijn ... en let er maar eens op ... de maandag is altijd de kalmste weekdag in de stad. Maar het was wel leuk toeven hier, de tijd is voorbij gevlogen.
Iets gaan eten in een viszaak en dan de stad afgestruind. En nog steeds stappen we keer op keer boekenwinkels binnen ... maar we kopen geen boeken meer. Dachten we in Maastricht iets unieks beleefd te hebben, een boekenzaak in een kerk .... ze hebben dat hier ook En interieurwinkels, kunnen we ook moeilijk aan voorbij ... maar ook daar hebben we aan boord geen plek voor ... dus zijn dat altijd redelijk economische uitstapjes
Peter trakteerde op koffie en gebak ... geen gewone koffie hé, maar zo'n specialke bij een barista ... tja een mens moet mee in deze trendy wereld
Rond 18:00 werd het me te koud en werd ik ook wat moe én moet ik ook nog een verslag schrijven voor mijn beste lezer ...dus zijn we naar ons Mira teruggekeerd.
Onze stappenteller gaf 11.000 stappen aan (naar boven afgerond .)...niet slecht, maar heb gisteren te horen gekregen dat mijn broer, op zondag, 19 mei 2019 een halve marathon (Britain's Ocean City) in Plymouth heeft uitgelopen, zonder training. Dat verdient een speekmedaille van zijn schoonbroer en grote zus. Chapeau!
Hier aan de boot nog een tijdje staan babbelen met een wandelaar, hij heeft ook spudpalen, maar met een ketting ... zo hebben de heren even een boompje opgezet over de voor- en nadelen van deze en 't gindse. Nadeel met ketting, die kan eens vast komen te zitten in de koker, heeft hij eens voorgehad. Hij heeft ons ook verwittigd dat er ergens een vaarbeperking is op onze route, dat er maar schepen door kunnen tot 4,5 meter. Och voor ons niet zo erg, we varen zonder vaste planning, als je 7 weken hebt, moet het allemaal niet te strak op voorhand gepland worden.
Nu gaan we nog een beetje chillen (ook trendy hé ) met zicht op de peperbus (zo noemen de Zwollenaren hun markante kerktoren omdat ze vinden dat die op een peperbus lijkt).
We wensen jullie een gepeperde nacht,
Peter & Conny (de laatste is de ondergetekende in dit verhaal, maar dat had je, beste lezer, natuurlijk al door )
We liggen in Kampen, en als overgang van de stille natuur naar de bewoonde wereld valt dat dik mee. Vrij rustig liggen hier.
Eerst en vooral wil ik onze zonnecrème, gekocht in Maarssen, factor 50 verkopen. Want sinds we die gekocht hebben, hebben we enkel bewolking of regen (vandaag wel een droge dag) gehad
Onze tocht vandaag ... over het Veluwemeer, naar het Drontemeer, via de Roggebotsluis de IJssel op tot in Kampen. Vanaf dit stuk van de IJssel is het voor ons onbekend gebied. De IJssel (van Zutphen naar Arnhem) hebben we al ooit eens bevaren met de Estée S ... een verschrikkelijk stuk tegenstroom à 6 km/uur. Nu is het ook een saai stuk tegenstroom, maar we halen 9 km/u met dank aan de wind in de poep.
En we hebben een nieuw, grappig fenomeen ontdekt ... mensen die buiten varen met een duikbrilletje op ... echt waar! Koddig om zien, maar wel begrijpelijk, af en toe ziet ons schip zwart van de insecten, ze komen in wolken op je schip af ... als je dan buiten vaart . Gelukkig vliegen ze ook dikwijls en masse weer weg. Op de IJssel hadden we gezelschap van wat kwikstaartjes, plezant om zien, hadden we een beetje afleiding en werden de insecten met veel smaak verorberd ... een win-win situatie? Niet echt, teveel eten kan op de darmen werken ... en waar leeg je die dan ... bij je gastheer uiteraard ... gewoon een kwestie van de cholera of de pest
Toen we bijna op onze bestemming kwamen, kregen we een oproep van een passagiersschip (van het genre dat we regelmatig zien passeren langs onze jachthaven) - hij wil draaien en wil weten of we willen wachten tot hij zijn manoeuvre heeft uitgevoerd ... hij roept op a) in het Duits, en b) noemt onze drijvende woning Mira-shity (zo klonk het toch) . Tuurlijk gaat veiligheid boven trots, maar toen hij vroeg wat we van plan waren heb ik in mijn beste Nederlands geantwoord dat we wel zullen wachten ... Mira-shity ... Mijn juf Duits, die me 3 jaar les gegeven heeft, neemt direct ontslag als lesgeefster als ze dit leest ... sorry Antonia . Maar goed zijn gebarentaal achteraf ... zwaaien en zwaaien en blijven zwaaien heeft veel goedgemaakt.
De havenmeester stond ons, zoals vooraf gezegd aan de telefoon, al op te wachten ... we waren bijna binnen, zegt hij ... graag achterwaarts binnenvaren, voor de veiligheid (dan vooral met het oog op het weer buitenvaren ... beroepsvaart). Supervriendelijke uitbating hier (ook hier hebben ze weer 3 meter van ons schip gedaan ).
En dan onze wandelschoenen aangetrokken en in Kampen rondgewandeld ... valt goed mee dit Hanzestadje (Hanzesteden, samenwerking van kooplieden uit Duitse en Nederlandse steden). Wat scheve torens (Peter is er in geslaagd om de toren recht te trekken (hiermee bedoel ik dus fotograferen) en de omliggende huizen scheef te portretteren. En de toerist uitgehangen hé ... winkeltje in, winkeltje uit ... terrasje hier, terrasje daar ... (bewolkte dag, maar droog en redelijke temperaturen), ...
Morgen naar Zwolle of Hasselt of Zwartsluis ... allemaal goed, allemaal richting Friesland
Na, dann bis morgen
Peter & Conny
Traject; Veluwemeer, Drontemeer, via de IJssel tot in Kampen
Deze morgen, bij het opstaan was het nog vrij mistig, maar tegen de tijd dat we onze ochtendrituelen gedaan hadden, was het zicht weer 100%.
En we zijn gewoontedieren, we varen weer naar Pierland op het Veluwemeer. Er zijn tal van leuke eilandjes om aan te leggen (zoals het Gents klinkende Kluut of er is nog eentje waar je in je nakie mag rondlopen, maar dat zie ik niet zitten, ik heb een valling. Trouwens, die liggen allemaal in de buurt van campings, jachthavens ... dit betekent veel dagjesmensen die zo'n eilandje bezoeken en picknicken of barbecueën. ... niet zo rustig dus ... We kiezen weer voor hetzelfde vredevolle plekje van vorig jaar ... vredevol ... wat heet ... vlakbij is een vlieghaven ... en de ganse namiddag zijn er al stuntvliegers aan het oefenen ... moesten we ze nog zien, zou dat nog wat spektakel opleveren, maar we horen alleen hun echt wel luidruchtige motorgeronk ... dat ze maar rap zonder kerosine vallen
Zojuist is de havenmeester komen ontvangen ... op een knalgele zitmaaier met een grote snor voorop . Ik zei hem dat we vorig jaar nog bij hem langs moesten komen wegens zijn kortademigheid, dat hij nu wel een goede oplossing gevonden had. Bingo! Vorig jaar moesten we voor 20 meter boot betalen, dit jaar voor slechts 15 meter
Verder zal het hieraan boord sowieso stil zijn ... het is hier beeld zonder klank ... ik heb niet veel stem, als ik iets zeg , krijg ik een kriebel in mijn keel en moet ik hoesten ... vorige week had Peter daar last van ... alleen bij hem valt dat veel minder op ...
Dus vandaag gevaren van ons vertrekpunt 'De dode Hond' (zo genoemd omdat er iemand zijn hond daar begraven heeft, ge moet er maar opkomen) - via Eemhof, daar liggen jachten die in de Middellandse Zee niet zouden misstaan (en die we vorig jaar op exact dezelfde plek hebben zien liggen - misschien wel te koop? Iets voor de havenmeester van Langerbrugge. Dan tussen 2 meren nog even een sluisje gedaan, ik had bijna mijn eerste sluiservaring te pakken, want Peter was de mast nog aan het platleggen ... bijna, maar gelukkig was hij in tijds terug om te manoeuvreren .
Terwijl we gisteren een beetje konden meegenieten van een triatlon in Almere (vanop het water weliswaar), konden we nu waterskiën achter speedboten aanschouwen ... redelijk spectaculair om zien ... maar niet spannend ... eentje was een kwartronde voor de rest ...
En de rest van de dag? Geluisterd: naar de donder, de regen op ons dak, de luidruchtige vliegtuigen (we weten nu dat als hun brandstof op is, ze gewoon gaan tanken en herbeginnen ), en de stilte van Conny
We hebben nu een week natuur gesnoven ... goed voor de portemonnee dat niet, maar nu hebben we toch zin in een terrasje, een restaurant, een boekenwinkel, ...
Normaal gezien varen we morgen naar Kampen, als we daar kunnen 'parkeren' ... we zien wel ... que serà, serà ...
Fijn einde van het weekend nog en tot de volgende lezing
Deze morgen genoten van de zonsopgang, ttz Peter heeft ervan genoten, ik lag nog lekker te knorren
Na ons ontbijtje, de motor gestart en tijdens het warmdraaien, zijn we, zoals iedere morgen, beginnen dauwspoelen ... dauwspoelen, dat is een eufemisme voor het verwijderen van dode insecten, afgevallen bladeren en vogelstront
We waren juist van plan om onze palen binnen te halen toen er een ventje afkwam ... een boertje ... hij zei dat we aangemeerd lagen aan zijn stuk land en dat er liggeld moest geïnd worden. Strikt genomen hebben we geen gebruik gemaakt van zijn faciliteiten ... bestaande uit: een stukje oever met een houten plank voor, enkele latjes (niet eens palen) in de grond geklopt en wat land vol met tengels (niet uitnodigend om aan wal te komen). Maar goed, doordat wij ervoor lagen, kon er geen ander jacht aanmeren, dus hebben we de 10 euro betaald. Hij wou ons ook nog eieren verkopen, maar toen hij zei dat ze al een week in zijn auto lagen, hebben we toch maar bedankt
En dan hebben zijn we het laatste stukje Vecht tot Muiden afgevaren.
In Weesp moesten we even wachten voor de brug ... rechts van ons was er een jongedame aan het zwemmen, naakt of met een bikini in vleeskleur .... We zullen het aan uw fantasie moeten overlaten, want wij weten het zelf ook niet (en vooral Peter niet, die zat 'jammer genoeg' achter het stuur) We hadden geen tijd om het goed te bekijken, er waren ook overal roeiers die we in het oog moesten houden
Aan de sluis nog een interessant telefoongesprek gehad met de sluiswachteres ... of beter sluismeesteres ... of nog beter sluisjuf ... Ik bel met de vraag welke sluis we later mogen binnenvaren (stuurboord of bakboord). Zegt ze ... als je een rood/groen licht ziet, betekent dit dat die sluis zo dadelijk opengaat Ik zeg, ja dat weet ik wel, maar het is wel fijn om te weten of we stuurboord of bakboord kunnen schutten, dan kunnen we aan de goede kant onze beurt afwachten. Zegt ze nog eens ... ja maar dat kan je zien aan de lichten. Ik zeg, lichtjes gepikeerd, maar uiteraard heel beleefd, mevrouw dat begrijp ik, maar we varen met een schip van 23 meter en dan manoeuvreer je niet zomaar van de ene naar de andere kant (gelukkig ging dit gesprek niet over de marifoon, of ik had het etiket van dikke nek op mijn voorhoofd kunnen plakken ). Moest ze even met de sluismeester overleggen ... Had ze dan gewoon gezegd, u kan straks stuurboord of rechts schutten .... Nope ... Haar uitleg, u mag de grootste sluis nemen, ... dat is de sluis aan de rechterzijde. Er zijn 3 kolken, maar de linkse is een stuw, geen echte sluis ... de middelste kolk gebruiken we wel, maar die is kleiner dan .... blablablablablabla ... en goed aan de kant blijven want er komt nog een schuit uit ... blablablablablabla ... En dan komt het in mij naar boven ... en vraag ik poeslief ...dus we mogen rechts wachten? En raar maar waar ... ze was even van haar melk ... moest ze even over nadenken geloof ik vooraleer ik bevestiging kreeg
Dan nog even 100 % onze aandacht erbij houden in de vaargeul (zeilers, zonder motor, moeten daar laveren en wij - en zij - moeten elkaar ontwijken). En dan koers richting Eemmeer. En daar liggen we nu, op bijna dezelfde plaats als vorig jaar ... bijna ... want toen lagen we aan de kant en nu liggen we 200 meter verder op onze palen. Het is hier de omgekeerde wereld ... de zeiljachten liggen allemaal vast aan de wal en bij ons schittert de ankerbol in de mast
Peter is hier aan het vissen, zo'n helder water hier, je ziet gewoon de bodem ... maar ik denk dat de vissen ook zijn haak zien, want hij vangt hier niets, nada en noppes.
Ik herinner me nochtans goed van vorig jaar dat er hier vis zit ... op een bepaald moment was er letterlijk een vis met zijn visstok vandoor ... we hebben nogal wat manoeuvres moeten uithalen om die terug in ons bezit te krijgen.
Nu gaan we nog genieten van de rust (hadden daarstraks de pech dat er hier een soort toervaart passeerde, bootjes versiert met kleurige vaandels en daar zaten hollanders op
Het Eemmeer kon ook gerust het zwanenmeer genoemd worden ... we zien er hier honderden (en ik weet, ik ben niet van een overdrijvingske links of rechts gespeend, maar het zijn er echt minstens honderd).
Ciao,
Peter & Conny
Traject: laatste stukje Vecht metWeesp en Muiden - Ijmeer - Gooimeer en Eemmeer.
Vandaag is het ideaal om de blog bij te houden .. het zonnetje schijnt niet ... dus een duidelijk zichtbaar scherm deze keer
We doen het rustig (weer maar eens) aan vandaag, slechts 15 kilometer gevaren, dat lijkt super weinig, maar we zijn toch meer dan 3 uur onderweg geweest ... je mag op de Vecht maar 6 km/uur varen en je hebt wel een pak bruggetjes die je door moet ... dat neemt telkens wat tijd in beslag. Het is hier een iets ander systeem dan op de meeste rivieren of kanalen ... geen marifoon, hier moet je een nummer bellen, je krijgt een automatisch antwoordapparaat aan de lijn en die bevestigt dat je oproep aangenomen is ... dan duurt het nog wel even voor de barelen naar beneden gaan en de brug open ... maar we hebben tijd zat...
We liggen dus nog altijd op de Vecht ... op een Oer-Hollandse plaats: voor ons een ouderwetse windmolen, rechts van ons velden zover je kan kijken ... en een vergezicht over de rivier ... we liggen in een bocht (veilig en ver uit het vaarwater) en zien van verre de jachten afkomen. Die weten het natuurlijk niet, maar ze worden beoordeeld op schoonheid (voor alle duidelijkheid de schoonheid van de jachten, want we hebben al gemerkt dat er hier lezers met een dirty mind bij zitten ) en vaarkunst.
En er zitten specialkes tussen zulle ... een huurboot (Le Boat) die zichzelf constant aan het filmen was met een drone, een andere huurboot heeft te midden van de rivier een man overboord gezet, op een supplank weliswaar, was interessant om te volgen, maar hij is wonder boven wonder recht blijven staan.
En nu is onze Peter aan het vissen, en hij is goed bezig ... heeft er al een flink aantal gevangen en terug gesmeten... geen vis op de menu deze avond. Hij is goed ingeduffeld want erg warm is het niet. Ben ook benieuwd hoe het met onze zonnepanelen zal aflopen, de vorige dagen konden ze ons elektriciteitsverbruik goed aan, maar of het op een bewolkte dag ook zal lukken
Niet te geloven dat we alweer een week onderweg zijn, het leven verloopt veel langzamer (is gevoelsmatig zulle, we weten ook wel dat het 24 u/dag blijft) en toch vliegen de dagen zo voorbij.
En het is weer vrijdag, de dag waarop we meer nog dan anders aan onze vriendin denken, de dag dat ze haar chemo heeft. Nummer 6 van de 18 beurten. Van hieruit een dikke, virtuele knuffel van ons.
En natuurlijk ook aan alle andere lezers wensen we een gezond en fijn weekend.
A demain,
Peter & Conny
Traject: de Vecht: Van Maarssen naar Nederhorst den Berg
Gisteren, na het schrijven van onze blog nog bezoek gehad van de politie.
Ze waren hoogstwaarschijnlijk getipt dat er een schip 'wild kampeerde', want we waren hun eindbestemming.
Zeer vriendelijke politie, ze sommeerden ons om in een jachthaven te gaan liggen of op een ander kanaal aan te meren.
Peter vroeg of we toch niet voor één nacht konden blijven, ik zei dat we wel rechtsomkeer zouden maken, geen probleem.
De politie vaart tot de boeg, bekijkt de situatie en keert terug naar ons met de mededeling dat hij gezegd heeft dat we moesten omkeren, maar dat ze nu naar hun basis terugkeerden en niet konden weten of we effectief de motor terug gestart hebben. En ze voegden er nog aan toe, dat ze hun taak gedaan hadden, moest er iets gebeuren dan was het onze verantwoordelijkheid. Toch tof hé ... zo hebben we toch verder kunnen genieten van het avondzonnetje op onze smoel, de prachtige, rustige omgeving en een lekker wijntje
En deze morgen dan pas onze stek verlaten en richting Maarssen op de Vecht gestoomd. De Vecht, is ook een beetje een pelgrimsoord voor ons. Toen we daar de allereerste keer, de eerste dag ooit met de Estée S voeren, heeft Peter een Belgische vlag geofferd aan Neptunus opdat we altijd overal veilig en wel zouden kunnen varen. Of was het iets minder religieus en was het gewoon omdat het knoopje in de vlag niet optimaal was en de vlag gewoon van de vlaggenmast is gewaaid
Maarssen is ook onze eerste ligplaats zonder onze palen, weer vasteland onder ons voeten sinds bijna een week - we moeten wel ons eten en drank is ver op ...
Wat was me dat een vlotte tocht, werkelijk iedere brug of sluis stond voor ons op rood/groen ... de planning was dat we hier rond 16:00 moesten arriveren, we hebben er 2 uur minder over gedaan. We hebben wel een paar keer gehad dat de brug- of sluiswachter ons voor een beroepsschip aanziet. Ik heb dat iedere keer tegengesproken, maar eigenlijk is dat niet mooi van mij ... daarmee beledig ik die mensen een beetje. De volgende keer laat ik hen in hun geloof ... ik ben zeker dat we dan nog 'rapperder bediend zullen worden
Ons tochtje ging dus van het Merwedekanaal, over het Amsterdam 'schudden en klotsen' - Rijnkanaal naar de Vecht. Wat ik leuk vind aan varen in Nederland, veel van die kanalen liggen hoger dan het omliggend vasteland ...kan je heel ver kijken over de velden, huizen, ....
Tot nu toe hebben we enkel gevaren over ons reeds bekende waterwegen, dat zal morgen nog het geval zijn, maar daarna zullen we waarschijnlijk nieuwe 'paadjes' bevaren.
In Maarssen hebben we dus onze proviand ingedaan ... en met op mijn wangen moet ik bekennen dat ik en oriëntatie niet zo'n goede match zijn ...beladen met pak en zak, ging ik eens een kortere weg nemen ... het is dubbel zo ver geworden ... en wat nog erger is .... die fout had ik vorig jaar ook al gemaakt
Enfin, een goed aperitiefje en kibbelingen ... hé ... we zijn tenslotte in Nederland ... hebben die paar extra kilometers goed gemaakt.
Beste lezer, bedankt voor uw tijd en tot de volgende zitting
Peter & Conny
Traject: Merwedekanaal, het Amsterdam-Rijnkanaal, Vecht
Vandaag varen we een stukje verder richting Friesland.
Om 9 uur zijn we vertrokken, het eerste uurtje is het opletten geblazen, want in de Biesbosch is het zigzaggen van de ene kant naar de andere kant om ondieptes te vermijden. Praktisch betekent dit dat Peter op de kaart kijkt en zegt hoe ik moet varen ... en deze keer luister ik goed zulle, want een paar jaar geleden hebben we deze trip gedaan met de Estée S ... en toen vond ik het niet zo nodig om goed te luisteren en waren we bijna omhoog gevaren
Voor de Biesboschsluis is er een jachtje langszij gekomen. Twee krasse tachtigers, die massa's interessante verhalen te vertellen hadden .... zoveel dat we ze letterlijk hebben moeten losgooien toen het licht op groen sprong voor de sluis of we lagen er nog
En dan een stukje Nieuwe Merwede ... op weg naar Gorinchem ... Plots begint er iets te piepen ... ik heb even vorig jaar even opnieuw beleefd ...ik dacht dat we weer op krak dezelfde plek een alarm hadden. Het was gelukkig de vaatwas maar die einde programma was.
Stel je voor dat we weer 2 weken in panne liggen; Alhoewel, de panne was vervelend, maar het bezoek van kapitein Jan en Trees en nadien van Eric en Nancy hebben het lange wachten meer dan goed gemaakt.
Eens voorbij Gorinchem zijn we via het verbindingskanaal een stukje de Linge opgevaren, dit wordt onze overnachtingsplaats.
Het is hier echt zalig liggen, mede met dank aan het prachtige weer en natuurlijk de heerlijk rustig omgeving.
Maar we hebben het druk, druk, druk ... we liggen vlakbij een koppel meerkoeten met 5 kuikentjes ... en verder in de buurt ook nog spechten, buizerds, nijlganzen, reigers, Vlaamse gaaien, eenden, .... Maar ik had het dus over de meerkoetjes .... er is hier een koppel kraaien die de kuikentjes willen roven ... en ze spelen het slim ... één doet een afleidingsmanoeuvre ... de volwassen meerkoeten ernaar toe ..en de andere probeert de kuikentjes te pakken. Probeert .... want de dappere wachters Peter & Conny doen er alles aan om die kraaien weg te jagen (alles aan doen, ttz ... we klappen in onze handen en zeggen tsss, tssss ). We weten dat we de natuur zijn gang moeten laten gaan ... maar het is tegen onze natuur om onschuldige beestjes voor onze neus te zien verdwijnen.
En om ons verhaal af te sluiten .... geen stomme stoten gedaan vandaag ... enkel een windstoot heeft mijn zonnehoed, ter bescherming van mijn verbrande oren én ondertussen ook verbrande neus, overboord geblazen. Maar ik heb ze als een volleerde visser (ik heb hier dikwijls een goed voorbeeld) uit het water gevist.
Nu gaan we een beetje eten maken, nog genieten van onze avond en ... uiteraard waken over onze nieuwe kroost
Weinig of niets te melden vandaag ... we zijn een dagje op onze palen blijven liggen en hebben weinig of niets gedaan ... het was bijlange niet lastig
We hebben gewoon genoten van het mooie weer en de stilte, het is te zeggen bijna stilte ... we hebben hier een heel actieve koekoek ... zwijgt geen minuut ... ik zal haar/hem eens naar Zwitserland sturen .... zodat hij/zij leert dar er maar ieder half uur gekoekoekt moet worden.
Je weet het, of je weet het niet ... ik ben de vrouw die haar haar kort liet knippen ... En nu heb ik rooie oortjes (lang geleden dat ze zon gezien hebben) ... dat belooft
als je de luxe van 7 weken verlof hebt, kan je op een leuke plek iets langer blijven liggen ... en we hebben het hier goed, dus voor woensdag vertrekken we niet.
Daarmee bedoelen we de Biesbosch, want vandaag hebben we exact 2 kilometer gevaren, de wind is een beetje gedraaid, dus hebben een ligplaats gezocht uit de wind.
Zo heerlijk rustig hier, één van de weinige bootjes die gepasseerd zijn, is van de muskusrattenvangers
En verder valt er niet veel te vertellen, want er is weinig activiteit op de Mira-Ceti. Deze morgen een tochtje met het bijbootje, maar Peter wordt dat iets rapper moe dan ik.Dus ging ik het eens alleen proberen, ik zou wel weer zijn tegen de aperitief. Recht (allez relatief recht) naar de overkant, direct in ondiepe waters.
Dit is de Mira-Ceti niet, dus er even uit roeien en klaar is kees .... jammer maar helaas een windstoot (en slechte stuurmanskunst, dat ook ) stuurde me terug naar het ondiepe deel ... en deze keer was het wat lastiger om eruit te geraken ... Drie handen nodig: 2 voor de peddels en 1 om de elektrische motor omhoog te houden ... inderdaad 1 hand tekort dus. Maar goed, geduld en voor de (gelukkig enige) toeschouwer met de naam Peter een schouwspel, de comedy capers waardig ben ik toch losgeraakt. En hij kreeg waar voor zijn geld, want ik kan evengoed met dat ding sturen als achteruit rijden met de auto ... niet dus ... ik heb een paar pirouettes gedraaid zulle. Ik moest constant bijsturen met de peddel of ik zat nu ergens in Rotterdam of zo
Enfin ik ben er geraakt ... veel te laat voor de aperitief. Maar na het eten ben ik terug alleen in het bootje gekropen en heb ik geoefend tot ik het onder de knie had. En dat is me gelukt ...de aanhouder wint!
Peter heeft ondertussen de reddingsboeien (die zaten nog in de verpakking ) omhoog gehangen, 't schip nog wat meer uit de wind gelegd en is nu op deze moment aan het vissen ... gedurende de tijd van het verslag nog niets gevangen.
Morgen zal het nog rustiger zijn dan vandaag, want dan varen we waarschijnlijk 0 meter ... tenzij we van gedacht veranderen .. dat kan, want niets moet en alles mag ...
Slaap lekker en tot morgen .... misschien, want niets moet en ...
het was grappig deze morgen, Peter leest het weerbericht voor ... ganse dag zon .... terwijl hij dat zegt, vallen er dikke regendruppels uit de lucht
We proberen ons eigen niet voorbij te lopen/varen en geen al te grote afstanden te doen. We moeten niet per se overmorgen in Friesland zijn
Vandaag stoppen we in de Biesbosch en blijven we er liggen tot dinsdag. Nu liggen we te midden van de natuur - geen enkel bootje (meer) in de omtrek te zien.
We hebben eens een reportage gezien van een Nederlandse schipper (op youtube: De Valère) - hij was 3 keer vastgevaren in het Biesbosch. Zijn systeem was om zijn anker (met behulp van zijn bijbootje) zo ver mogelijk te werpen en het dan als lier te gebruiken en op die manier zijn eigen los te trekken. Vastvaren .. dat willen we zeker vermijden. We tuffen het natuurdomein binnen, er was ruim voldoende diepgang ... tot aan een afslag, toen moesten we echt op kaart varen of we moesten de techniek van het anker ook proberen . Wij deden het zo ... ik vaar, mijn blik vooral op de dieptemeter gericht (geen tijd om het natuurschoon te bewonderen) en Peter kijkt op de kaart en zegt hoe ik moet varen.
En we hebben een schoon plekje gevonden zulle ... Peter eerst 'peilen' met de boeg (dieptemeter zit vooraan) of alles ok was. Check ... palen naar beneden. High five, dat hebben wij beter gedaan dan die 'ervaren' schipper.
Maar 100% uit de wind liggen we toch niet - een 'tra' (je ziet ik doe regelmatig een kruiswoordraadsel ) was de boosdoener, en het is nu nog niet zo dat het zo warm is dat we behoefte hebben aan een frisse bries.
Dus we besluiten een meter of 10 - 15 achteruit te varen ... we zijn maar een 8-tal meter ver geraakt .... vast ... vooraan nog 1,2 meter, achteraan -0. Na wat manoeuvreren toch weer losgeraakt .... oef. In mijn vorige blog was dat toch makkelijker te vertellen, toen lieten we ons alter ego's (Richard & Hyacinth) de domme toeren uithalen. Maar om maar een idee te geven van de grilligheden van het Biesbosch ... spudpaal vooraan: 1 meter diep, achteraan: 3 meter. Maar perfect uit de wind zulle.
Zo we hebben ons avontuur van de reis weeral gehad ... vanaf nu zal alles op rolletjes verlopen (fingers crossed). En geef toe, zo is het verslag toch een beetje spannend ... alles voor de blog
Een kleine verwittiging .... pas lezen voor het slapengaan, want we zijn van plan om op deze reis zo weinig mogelijk te beleven.
We denken aan rusten, luieren, vissen, lezen ... het is al duidelijk, denk ik .... dit zijn geen WERKwoorden ... het zullen dus behoorlijk
slaapverwekkende verslagen zijn.
Onze tweede dag van onze 7 weken durende trip. We liggen op de Dintel, zitten buiten met ons smoeltje in de zon (allez Peter toch, ik in de schaduw ... anders zie ik het scherm niet
Gisteren hebben we ons aan de 'grote' oversteek gewaagd, maar er was weinig of geen risico aan zulle. Windkracht 2, Wester- en Oosterschelde een spiegeltje. Juist is een fikse hagelbui over onze kop, waardoor de zichtbaarheid praktisch nihil was.
Onderweg een bruinvis (Oosterschelde) gezien en langs de Schelde-Rijnverbinding kon Peter zijn hartje ophalen aan vogels spotten.
Na 10 uur varen, 88,86 km ver geraakt tot aan de Steenbergse Vliet - een heerlijk rustige overnachtingsplaats (bedankt voor de tip Roland);
Wat hebben we heerlijk geslapen. En we zullen het geweten hebben dat we in de natuur lagen ... ons voordek letterlijk volgesch....
Deze morgen, ontbeten, krantje gelezen (digitaal hé, de krantenman kom hier niet langs ) en dan de motoren gestart om 20 km verderop op één van onze favoriete plaatsen te liggen (of moeten we nu met onze spudpalen staan zeggen ) : De Dintel.
Nu ga ik nog wat genieten, en in het vervolg schrijf ik 's avonds, als het wat te fris is om buiten te zitten.
). En als alles goed gaat, krijgen ze ons niet weg voor dinsdag. De rest van het toeristenbestand is precies niet zo blij met onze ligplaats, we liggen een beetje in de weg voor de ideale foto van het markantste punt van Sneek 
) 
. We plezant zulle, ik waan me dan altijd even op de kermis, en ik heb altijd prijs met de 'floche'.
) ....
).
). We konden ook via de Meppelerdiep (via Meppel, een aangenaam stadje om te vertoeven) en via de Drentsche Hoofdvaart naar Groningen varen. Maar dat hadden we met de Estée S al gedaan ... en we zijn van plan om hier elk kanaaltje, riviertje, meertje van Nederland te verkennen
Dag beste lezer,
in mij naar boven ... en vraag ik poeslief ...dus we mogen rechts wachten? En raar maar waar ... ze was even van haar melk ... moest ze even over nadenken geloof ik vooraleer ik bevestiging kreeg 
Hallo beste lezers van deze blog,
