Onze reis loopt hier op zijn
laatste beentjes. We liggen nu op een plaats waar ze Westvlaamsch klappen, maar
het is nog net niet onze winterbestemming, dat is pas voor volgende week.
De planning was om vorige week
vrijdag naar Lille te varen, maar we zien in Bauvin (bij Don) een mooie
ligplaats, midden in de natuur, heerlijk rustig. Hier gaan we het slechte weer uitzitten
en de zaterdag, met beter weer, wat buiten klussen. Waar we geen rekening mee
houden is de passerende scheepvaart, de golven komen binnen door de nauwe
doorgang en blijven dan minutenlang terugkeren. Niets rustig dus, zaterdag toch
maar doorstomen naar Lille.
Als je de ligplaats in Lille
niet weet zijn, vaar je er zo voorbij. Het is vlak aan de dierentuin (je hoort
de apen krijsen, of één of andere vogel roepen) en als je geluk hebt, kun je
een bolder gebruiken (ze zijn daar heel spaarzaam mee geweest). Zoveel chance hebben
we niet, maar dan weten we weer waar de spudpalen voor dienen.
Het is weekend, mooi terrasjesweer
en dus super druk, maar we hebben er weinig last van, ons alarm is s nachts wel
eens geactiveerd, maar het is enkel de kat van de buren die een bezoekje
brengt. Wij genieten uiteraard ook van het mooie weer (die klusjes zal voor een
andere keer zijn) en flaneren ook wat in de binnenstad. We eten een pot lekkere
mosselen, ze zijn kleiner (de mosselen, niet de pot) dan die dat we in België
voorgeschoteld krijgen, maar de rekening is ook een pak kleiner (dat
compenseert dan weer 😊).
Maandag varen we van Lille naar
Komen/Comines, ik zet het in twee talen want het is een faciliteitengemeente.
We liggen net voor de grensbrug (en dat is letterlijk te nemen, de ene kant is
Henegouwen, de andere kant is Frankrijk) met zicht op het belfort en de
kerktoren, als we nu niet weten hoe laat het is!
Vroom als we zijn, bezoeken we
regelmatig een kerk, iedere keer toch onder de indruk van het bouwwerk, orgel,
glasraam, noem maar op. Maar achteraf kunnen we niet meer bedenken wat zeg maar
specifiek is aan de kerk van Niverances. Maar de Saint-Chrysole kerk in
néo-byzantijnse stijl gaan we toch onthouden, we dachten zelfs dat het een
moskee was!
Van de geplande karweitjes is
weer niets in huis gekomen, want er is toch wel iets kapot gegaan zeker 😊. Onze WiFi valt ten pas (dat kan
niet) en ten onpas uit. Bij nazicht, blijkt dat de kabel niet meer in optima
forma is. Dat kabeltje vervangen is niet zo simpel, maar het is uiteraard wel
gelukt (met zweet en spinnenbeten 😊).
Woensdag is Harelbeke (of is het
nog Kuurne voor de sluis?) onze ligplaats.
We zijn terug in België dus
moeten we opnieuw een Belgische SIMkaart aanschaffen. Dus zijn we naar het
shopping center in Kuurne gefietst. Tja, als je de kat bij de melk zet
Gelukkig heeft Peter zijn
fietstassen (voorbedachte rade?) niet mee, dus we kunnen niet meer dan mijn
zakken vullen 😊.
En vandaag een klein eindje
verder. Ook hier weet ik niet of het grondgebied Sint-Eloois-Vijve of
Sint-Baafs-Vijve is. En vandaag is het echt klusjesdag. Enfin van alle geplande
werken hebben we er toch twee klaar gekregen. Niet erg, het voordeel van klusjes?
Die lopen niet weg (maar ze vermenigvuldigen zich wel 😊).
Zo beste lezer, volgende week, het
laatste reisverslag.
Prettig weekend, geniet nog van
de mooie nazomerdagen.
De laatste loodjes (gevonden aan een visdraad aan onze schroefas)
Dag beste lezer,
Vandaag hebben we, na een week,
Arleux verlaten en liggen we 30 kilometer verder in Courrières. We zijn een
kilometer het Canal de la Souchez ingevaren en liggen nu nog eens op onze
spudpalen aan een rustig park. De herfst begint vandaag en dat hebben we
geweten, het heeft de godganse dag pijpenstelen geregend, gelukkig is de wind
ook gaan schuilen voor de nattigheid.
Inderdaad onze twee nachtjes
Arleux zijn er uiteindelijk 7 geworden en dat heeft alles te maken met onze
nukkige Mira (en een klein beetje met onze Brugse buren, dat ook 😊).
Op vrijdag maken we een mooi
fietstochtje (40km) langs de Marais (frans voor moeras). Dat heeft toch wel
iets, ontelbare vissersloepjes (sommige goed onderhouden, andere blijven nog amper
drijven) liggen hier op hun eigenaars te wachten. En dan passeer je ook langs
verstilde gehuchtjes aan de visrijke waters. Volgebouwd met (ik vermoed)
oorspronkelijk vakantiehuisjes, sommige zijn nu veranderd in kleine bungalows
met permanente bewoners, andere zijn krakkemikkige hutjes (die we hier
eigenlijk beter passend vinden).
We besluiten om de zaterdag nog langs
de kant te blijven, want onze Brugse buren, de Csavargo en CarolAnn, komen er
aan! Daar willen we met plezier een nachtje langer voor blijven liggen. En dat
het gezellig is!
De zondag vertrekken ze al vroeg
richting Lille, wij vertrekken iets later en varen stuurboord uit, richting
Valenciennes. Dat gaat dus niet te lang meer duren of we varen de
Frans/Belgische grens over!
Dat is natuurlijk buiten ons
Mira gerekend! Die is graag in Frankrijk, ze heeft nog geen goesting om naar
België terug te keren. We zijn nog maar een kilometertje aan het varen of we
krijgen regelmatig een klop op ons roer en we geraken precies ook niet aan
onze normale kruissnelheid. We geven toe aan haar nukken en keren terug naar
Arleux! We checken in het water en zien dat het roer lichtjes de tunnel raakt,
niets spectaculair, maar we willen niets forceren en krijgen voor de tweede
maal op deze reis Koen en Tristan, de duikers van LM Service op bezoek. Er is
inderdaad een constructiefoutje ontdekt aan de sturing van het roer (na 20
jaar!), er ontbreken smeernippels, de bussen zijn daardoor niet meer in optima
forma, wat betekent dat er wat te veel speling op de as is. Enfin,
waarschijnlijk allemaal iets technischer, maar dit is wat ik er van begrepen
heb 😊.
Met dit euvel kunnen we
probleemloos naar Brugge terug keren, maar de echte boosdoener is weer maar
eens een touw in onze schroef en om de as zit ook nog een kilometer visdraad
gewikkeld. Ik vraag aan de mannen hoe dikwijls het gebeurt dat ze twee maal (op
eenzelfde reis) moeten opduiken (als dat geen mooie woordspeling is 😊). Maar we zijn geen koploper,
de dag voordien hadden ze een groot stuk hout uit een beroepsschip zijn schroef
gehaald en na de interventie bij ons moesten ze weer naar hetzelfde schip, deze
keer om de boegschroef vrij te maken!
Enfin we hebben het beste
proberen maken van onze gedwongen stop en dat is uiteindelijk nog goed gelukt
ook. We hebben nu zeeën van tijd om wat te klussen.
En vandaag zijn we dus, zoals al
gezegd, een goede 30 kilometer gevorderd, en we hebben 5 verschillende waters
bevaren: Canal du Nord, Canal de la Sensée, Dérivation de la Scarpe, Canal de
la Haute Deûle en Canal de la Souchez. Astemblief!
We kunnen het geen grijs/grauwe
tocht noemen, we genieten van een felrode toets. Daar heeft een (weggepiepte
grove woorden) van een schipper voor gezorgd. Die heeft doodleuk zijn vervallen
brandblussers (we hebben er 9 geteld) over boord gekieperd. Ik denk dat de
slimmerd ze naar de bodem van het kanaal wou laten verdwijnen, maar die dingen
blijven dus drijven (en kunnen in een schroef terecht komen!!!).
Als alles goed gaat
(tegenwoordig spreken we met 2 woorden) varen we morgen naar Lille ofte Rijsel
(we zijn dus bakboord in plaats van stuurboord gevaren in Arleux).
Voilà dit is het weer voor ons
wekelijks journaal, tot de volgende.
Alvast fijn weekend gewenst!
Groetjes,
Peter en Conny
Datum
Vertrek
Aankomst
KM
HR
Sluis
Vaarwegen
Overnachting
21/9
Arleux
Courrières
30,8
4u10
3
Canal de la Sensée, Canal de la Haute Deûle, Canal de la Souchez
Alweer
een week voorbij, time flies when you are having fun!
We hebben in die week de lOise
verlaten om het 95 kilometer lange Canal du Nord op- en af te varen. Het kanaal
telt 19 sluizen en je moet ook 2 tunnels door, eentje van ongeveer één kilometer
en zijn grote broer van 5 kilometer. Binnenkort gaan ze onderhoudswerken aan
het kanaal doen, ze gaat een maandje dicht, dit betekent dat de beroepsvaart er
nog zoveel mogelijk wil uithalen voor de sluiting, het kan dus druk zijn aan de
sluizen. We moeten regelmatig een schutting met beroepsvaart laten voorgaan. Op
een bepaald deel varen we parallel met de Somme, de afslag naar de rivier zelf
hebben we dit jaar links laten liggen, maar dit water staat zeker op onze
verlanglijst.
Deze week staat vooral in het
teken van varen en klussen. Varen omdat we op tijd van het kanaal af moeten, dat
hebben we ruimschoots gehaald. Het klussen staat vooral in het teken van het waterlek
dat ons al weken parten speelt, maar we hebben het eindelijk gevonden! Peter
heeft eerst nog de badkamer half uitgebroken, alles poeder droog. Dan is de televisiekast
verwijderd en eureka - de boosdoener, een minuscuul gaatje in de waterleiding,
is eindelijk ontmaskerd!
Meestal liggen we op vrij
rustige plaatsjes, soms tussen de beroepsvaart, soms helemaal alleen in het
groen. Veel hebben we deze week niet bezocht, het enige wat we zoeken zijn
schaduwplekjes, want het is weer bloedheet. Enkel in Péronne hebben we onze
fiets nog eens van onder het stof gehaald. Péronne is een waterrijke stad aan
de Somme met een middeleeuws kasteel.
En nu liggen we dus in Arleux. We
zijn van plan om hier twee nachten te vertoeven. Vandaag hebben we weer alles
in elkaar gestoken, kasten en schuiven opnieuw gevuld en morgen hopen we Arleux
en omgeving eens onder de loep te nemen. Voor de lookfeesten zijn we te laat,
maar ze hebben nog de marais, dolmen en menhirs. En hier zijn een tiental
restaurantjes, er zal wel iets naar onze meug bij zijn, denken we dan 😊.
We wensen jullie alvast een aangenaam
weekend en tot volgend week!
Vandaag hebben we onze twee
gasten afgezet in Saint-Leu-dEsserent, Vincent en Gerd hebben een dag of 3
meegevaren met ons. Al is meevaren een klein overschatting, want we hebben ook
Murphy aan boord gehad, die hebben we in Pontoise met zijn klieken en klakken over
boord gesmeten, die moet ons echt niet meer vergezellen, we verkiezen
aangenamer gezelschap.
We gaan hier in het kort (mijn
kort hé, dat is al lang genoeg) de laatste 14 dagen proberen beschrijven.
We hebben in Nemours gelegen
(Loing), daar hebben we hangjongeren van ons schip moeten sleuren. Volgens de
havenmeester gebeuren er daar nooit incidenten, maar er rijden wel anonieme
politiewagens rond en er is overal videobewaking!
Dan liggen we een pak liever in
Moret sur Loing. Een heel mooi, waterrijk stadje, heel aangenaam vertoeven.
Zowel in het restaurant als de havenmeester raden ons aan om naar een sympathiek
festival te gaan. Dus Quick en Flupke rijden met hun fietsje naar Thomery. Zo krijgen
we ons eerste festivalbandje om onze pols gebonden. Er lopen hier 2 rare snuiters
rond, 2 Belgen in short en T-shirt. Al de rest is verkleed volgens het thema Griekse
Goden. Niet iedereen heeft goed opgelet in de geschiedenisles, er lopen ook
een paar Romeinse soldaten rond en een mensch van onze leeftijd in enkel een
pamper (dat bestond nochtans nog niet in de oudheid). Als we weer naar huis willen
fietsen is er een of andere Apollo of Zeus die zijn fietsslot door onze fietsrekker
heeft gestoken. Ik ben naar de Security om een mes gaan vragen om de rekker los
te snijden, dat vindt hij toch verdacht. Hij gaat mee om de situatie te
bekijken, hij zegt dat hij geen wapens mag dragen, maar dat het geen probleem
is, hij zal dat elastieksen wel met zijn tanden doorbijten! Sterke beren Security
bewakers.
Iedere keer (dus alle 2 keren 😊) dat we door Parijs varen,
proberen we in het Arsenaal in hartje Parijs aan te meren. Maar of het nu mei
of eind augustus is, het lukt helaas niet.
Ergens op de doortocht in Parijs,
het blijft speciaal om door de Franse hoofdstad te varen, springt Murphy helaas van één of andere brug
op ons schip om een eindje mee te varen.
Een kleine opsomming van wat er
allemaal verkeerd gaat:
- het spoelwater blijft lopen in
de wc = badkamer onder water
- de vermaler geeft er de brui
aan = nieuwe vergruizer installeren
- de generator doet het weer
niet, opnieuw water in de mazout. We hebben geen kraantje onderaan de tank om
het water af te tappen, dus proberen we via het mangat het water te
verwijderen. Als we het vloerluik openen,
zien we water op de tank staan = vloer een stuk verwijderen, gaten in de vloer
maken en de kletsnatte isolatie is goed voor de vuilbak. Ondertussen is het
uitgedroogd, maar het lek is nog niet ontdekt. Dit wordt een winterwerkje, want
we moeten wat kasten en wanden uitbreken om te checken of het lek niet van de
vulopening van het drinkwater komt. Tot zolang gaan we ons niet meer wassen 😊, ik bedoel gaan we ons water
tanken via het mangat (zit onder de vloer in onze leefruimte).
- de circulatiepomp (chauffage/boiler)
heeft het begeven, maar zelfs met deze hete temperaturen willen we toch op zijn
minst een lauw doucheke kunnen nemen. Ondertussen is de nieuwe circulatiepomp geïnstalleerd.
Dat laatste werkje heeft iets meer tijd in beslag genomen dan voorzien, maar
dan is er Vincent to the rescue! Enfin, de bezoekers denken dat ze een minicruise
op de Oise aangeboden krijgen, maar de eerste dag hebben de mannen in de
mancave ofte machinekamer doorgebracht.
En nu wat plezante dingen, in Reuil/Malmaison
en Cergy zijn we lekker gaan eten, dat is dan de leuke kant van overdag te varen
of te klussen, dan moet de innerlijke mens s avonds versterkt worden.
In Pontoise liggen we aan een
kade waar er een dj-optreden is en in de binnenstad is er een pyrotechnisch
optreden. We verkiezen optie 2 en ontvluchten de boenke boenke muziek om mee te
lopen in een heuse lampionnen- en fakkeltocht. Om te eindigen in een park, waar
we het meest indrukwekkende vuurwerk ooit gezien hebben. Blij dat we dit
meegemaakt hebben!
En in Pontoise zijn Vincent en
Gerd aan boord gekomen, we denken dat we nog niet klaar zijn om gasten een
luxecruise aan te bieden. Er moet nog links en rechts wat gesleuteld worden aan
het programma 😊.
Over sleutelen gesproken, dag 1
is klusjesdag
De volgende dagen: korte vaartochtjes
op de Oise, zoeken naar een deftig restaurant (niet gevonden waar we aanmeren),
ovenhete temperaturen (geen airco),
Met dit hete, dorstige weer zijn
we enkel in staat om een schaduwrijk plekje te creëren en nieuwe
kaartspelletjes uit te proberen. Maar we hebben ons goed geamuseerd (maar ik
kan toch niet goed tegen mijn verlies zulle 😊).
En nu liggen we in Creil (Oise),
opnieuw veel te warm om een stap te verzetten, dus luieren we wat op het
achterdek en schrijven we eindelijk nog eens de blog 😊.
