Gisteren hebben we nog een, regenachtig, dagje op het Veerse
Meer doorgebracht. Lief van de weergoden, want mijn neus is verbrand, dus extra
zon zou er teveel aan geweest zijn 😊.
Vandaag om 6u45 waren onze palen terug ingetrokken en zijn
we richting Langerbrugge vertrokken.
Ik was/ben niet al te goed gezind, niet omdat we terug naar
onze thuisbasis varen, maar omdat we bericht gekregen hebben dat we 10 dagen in
quarantaine moeten en 2x getest moeten worden.Ik ben donderdag dus iets te enthousiast geweest over het feit dat Nederland
code oranje heeft. Enfin, morgen zullen onze vrienden lekker gezellig samen naar
het WK kunnen kijken zonder ons, dat is uiteindelijk veel minder gevaarlijk dan
8 weken tussen de vissen en de vogels vertoeven (en we zijn ook geen Club Brugge
supporters). Ook ons werk verwittigd dat het nog langer gaat duren vooraleer we
terug naar Ertvelde gaan (onze bazen gaan er gelukkig heel begripvol mee om,
een chanceke dat ik geen baas ben 😊).
In Veere mochten we in de grote sluis schutten, een rustige
sluis want ik was voortdurend afgeleid van zeehondjes die in de sluis
rondzwommen. Dan via de blauwe golf, dat is varen in konvooi van Middelburg tot
Vlissingen. Het konvooi bestaat uit de volgende schepen: Mira & Ceti 😊.
In Vlissingen konden we ook onmiddellijk schutten. De Westerschelde was een spiegeltje, wel veel beroepsvaart, zeker voor een zaterdag. En
we werden goed in het oog gehouden door de post en sluis van Terneuzen, neen,
neen … niet omdat we iets mispeuterden, maar om ons zo goed mogelijk te
begeleiden. Een top sluiswachter, hij heeft de beroepsvaart 2x gevraagd om hun
schroef af te zetten als ze aangemeerd waren. Ons heeft hij een keer of 4 opgeroepen
(om ons de positie in de sluis door te geven, om te zeggen dat we moesten opletten
dat er een tros op het water dreef, om te vragen wat onze afmetingen waren en een
laatste keer om ons goede reis te wensen 😊). Dat laatste is maar gedeeltelijk waar, hij
zei dat we de volgende keer onze afmetingen op voorhand moesten doorgeven, dat
ze het totaal verkeerd hadden ingeschat. We hadden trouwens ook een grote
verantwoordelijkheid, want er was ook nog een zeiljacht aangekomen die tegen
ons is komen liggen.Zijn we direct nog
tegengekomen in de jachthaven, ze waren doorverwezen naar Peter om een
ligplaats te krijgen … één minuut thuis en al aan het werk gezet 😊.
Mijn humeur is gelukkig wel verbeterd, dankzij mijn ventje.Ik ga het hier vertellen, misschien dat het
niet zo grappig overkomt, maar ik heb goed gelachen. Op de Westerschelde, we
hebben dat -tig zeehondjes gespot. Peter
zegt: ´Er loopt daar op diene dam een man en vlak in de buurt zit er een heel
grote zeehond, de grootste die ik hier al gezien heb¡. Ik pak de verrekijker en
zie een man met een emmer, kokkeltjes rapen en zijn maat staat voorover gebogen
(met een zwarte broek) ook kokkels te rapen (dat was volgens Peter die grote
zeehond dus 😊). Hilarisch, maar je moet het meegemaakt
hebben om er mee te kunnen lachen denk ik😉.
Het is een beetje onwezenlijk nu met onze quarantaine.Leonard en Régine stonden ons op te wachten,
maar we konden hun niet vragen om iets te komen drinken aan boord. Dus maar een
klapke gedaan van op afstand.Ik denk
dat we beter de 1,5 meter afstand houden aan de laars gelapt hadden … we hadden
onze deuren laten openstaan … toen we terug binnen gingen werden we verwelkomd door
wel 50… vliegen … die hebben blijkbaar
lak aan coronaregels. Wel beste vliegen, wij zijn nu seriemoordenaars 😊.
En nu doe ik een beroep op jullie medelijden, hier zitten we,
moederziel alleen, te kijken naar Wales - Denemarken.De WIFI van de jachthaven werkt blijkbaar
niet meer, dus dan maar via onze laatste data kijken naar de match.
Neen zulle, we hebben twee prachtige maanden vakantie gehad,
niet altijd schitterend weer (mei was zelfs pover), maar als deze reis een
voorproefje was voor ons verdere leven, dan gaan we nog een prachtige toekomst
tegemoet.
Dank je wel beste lezer, om ons gedurende deze reis te volgen.We wensen jullie nog een fijne zondag en
vragen jullie om - net als wij - te genieten van de kleine dingen van het
leven.
Wat later dan normaal, maar we hebben tot de laatste minuut
van één van onze laatste vakantiedagen genoten.
Deze morgen vrij laat opgestaan, op het gemak onze krant gelezen
en ons koffietje gedronken. En rond een uur of tien onze motor gestart om naar
de Veerse dam te varen (bij Vrouwenpolder). Dit is mijn lievelingsplekje op het
Veerse Meer, als je de dijk oversteekt (te voet uiteraard 😊)
ben je aan de Noordzee (ik heb er even pootje gebaad, met teenslippers wegens
overlast aan kwallen).
Naast onze steiger is er van alles te zien in het heldere water:
visjes, oesters, mosselen, krabbetjes, kwalletjes, algen, wier, … het lijkt wel
een aquarium (behalve - weeral - die kwallen dan 😊).
Big brother
is watching us … het valt ons op
dat er in dit ganse gebied webcams zijn: Veerse Meer, Vlissingen, Terneuzen, …..Mijn broer volgt ons via Marinetraffic, ik heb
hem getipt over de webcam van de Veerse dam … dan kan ik tenminste zeggen dat young
brother is watching us too 😊.
ÿs Middags sliptongetjes gaan eten in een beachrestaurant. Ik ben mee met mijn tijd zulle, vroeger
schreef ik altijd slibtong, omdat het over ondermaatse tong ging die zich in
het slib verschool.Maar blijkbaar is de
enige correcte schrijfwijze sliptong, omdat het zo klein is dat het gemakkelijk
door de mazen van het net slipt. Misschien
dat ik de volgende keer wel weer slib schrijf … hangt af van mijn humeur van de
dag 😊.
Het is schitterend mooi weer vandaag, we wanen ons op
vakantie in één of ander exotisch land (komt door de palmbomen op het strand en
onze aperitief 😊).Danny
& Vera zitten op hetzelfde moment een kilometer of vijf van ons ook op
restaurant, in Veere. Nadat ze hun boerke gelaten hebben, zijn ze bij ons op
bezoek geweest.Het was een aangenaam
weerzien, we hebben genoten van een namiddagje kletsen, op de steiger (want dat
was uit de wind) maar met ons smoeltje in de zon.
En ook heuglijk coronanieuws, Nederland kleurt niet langer
rood, maar oranje (zoals het hoort voor Nederland 😊).
We hebben direct onze PLF ingevuld. Dus normaal gezien moeten we niet opnieuw
een Swiffer in onze neus laten steken (niet echt een aangenaam gevoel als ze proberen
via je neus je hersenen uit te lepelen 😊) en moeten we niet 10 dagen in quarantaine
blijven.
Nog even genieten van het einde van deze perfecte dag.
Iets later vandaag, is een dag van toevalligheden, van hoe
groot is de kans dat …
Hoe groot is de kans dat je vlot door de Krammersluis
geraakt? Is ons nog nooit overkomen. Je mag ook niet meer oproepen via de VHF
naar de jachtensluis.Dus moet je
wachten tot ze de deuren openen en het licht op groen zetten. En het schutten
duurt ook (gevoelsmatig) erg lang.
Hoe groot is de kans dat je op het vooropgestelde plekje op
het Veerse Meer kan liggen?Toen wij er
aankwamen lag er nog maar één jacht.Ondertussen zijn alle plaatsjes bezet.
Hoe groot is de kans dat je de Estée S (nu Watson) zal zien
liggen tussen de honderden andere jachten? Klein, maar vandaag zag ik onze
groene pruts direct liggen in Wolphaartsdijk.Ze is nog geen haar veranderd (behalve van naam dan) 😊.
Hoe groot is de kans dat je een bekende op hetzelfde
eilandje aantreft? Oké, zo ver is het hier nu ook weer niet van Belgenland
(maar we zijn geen Belgen tegengekomen, het waren BZÿs … bekende Zeeuwen).Toen we aanmeerden stond er een vrouw te
wachten om onze touwen aan te nemen. Ik wuif haar vriendelijk weg (ik vind het
altijd zo zielig als er iemand geduldig staat te wachten en wij dan onze palen
uitschuiven), maar ze begreep niet goed wat ik bedoelde.Ze zag dat we van Gent waren en ze vroeg of
we Roland & Dorine kenden, want dat waren goede kennissen van hen?Hoe groot is de kans dat we toevallig deze
twee mensen wel kennen in Gent? 😊 Dan zei ze, misschien kennen jullie ook mijn
man . Ik dacht al, yeah right, dat is wel echt teveel toeval als we die ook
kennen.Maar jawel, die man was bij ons
aan boord geweest in Langerbrugge (om onze kleppen af te stellen – van de motor
hé 😊): Fons uit Walsoorden. We werden vriendelijk
uitgenodigd om een koffie te komen drinken aan boord bij hen.Het was er zo gezellig dat ik vrees dat we
een beetje te lang zijn blijven plakken.De Engelsen zeggen zo mooi: Overstay oneÿs welcome …
Hoe groot is de kans dat jullie zeehonden herkennen op Peter
zijn foto?Klein?Juist daarom dat ik het voor de zekerheid
maar vermeld hier 😊
We zijn op een dag varen van onze vaste ligplaats, maar we
hebben nog een paar dagen congé payé, dus komen we nog niet naar huis 😊.Windfinder heeft ons beloofd dat het dit weekend
niet te hard gaat waaien op de Westerschelde, dus gaan we den groote oversteek
via Vlissingen wagen en niet langs Antwerpen terugkeren.
Deze morgen, iets voor 7 uur hebben we onze palen al uit de
grond getrokken, terug klaar voor een tripje van een kilometer of 60.
Via Gorinchem naar Werkendam, dan via de Nieuwe Merwede (meestroom,
dat scheelt toch een kilometertje of 2 per uur) langs de Biesbosch naar de
Moerdijkbruggen, dan het Hollandsch Diep over naar de Volkerak jachtsluis. Voor
de letterlijke volgers op de kaart, duidelijk omschreven nu hé 😉.
Jachtsluis? De sluismeester roept ons op om te vragen of ze
(de mannen van de beroepssluizen) ons gevraagd hebben om via de jachtensluis te
komen? Het is niet de eerste keer dat ze denken dat we een spits zijn (breed
genoeg daarvoor, maar wel wat kort uitgevallen, beetje gelijk Jerommeke 😊).
Maar uiteindelijk komt er wel echt een uit de kluiten gewassen vrachtschip de
jachtsluis binnen gevaren.Die mag
eerst, en dan is het een race van de andere bootjes om toch maar niet langszij van
dat vrachtschip te moeten. We komen dit regelmatig tegen, omdat we traag op
gang komen, worden we langs alle kanten voorbij gestoken, maar vandaag hebben
we ons niet laten doen 😊.We hebben ons Mira overal tussen gewrongen,
het zeiljacht voor ons een beetje naar voor laten manoeuvreren en we waren mee
met de schutting 😊.
Dan nog een uurtje tuffen op de Volkerak om te eindigen (voor
vandaag toch), waar we 7 weken geleden begonnen zijn: de Steenbergsche Vliet.
Peter heeft nog een hebbedingetje bij de omvormer gezet, we
kunnen nu ook elektriciteit aftakken als onze motor draait, want met de
zonnepanelen alleen redden we het nu helaas niet.Dat ligt niet aan onze panelen, maar aan het wolkendek
dat al een paar dagen de grote stoorzender is.
Morgen een tripje van hetzelfde kaliber voor de boeg, naar
het Veerse Meer, een beetje zout water opzoeken.Dus straks onze fietsen in de kelder
(vooronder) steken, zodat die alvast gevrijwaard worden van een douche met zout
water.
Zo dat was het voor vandaag, morgen zijn we er weer, zelfde
uur, andere plaats 😊
Wat hadden we een mazzel vandaag, je leest het wel, we
toeren al een tijdje rond in Nederland 😊. Het varen ging lekker en de zomer begint vandaag
Onze planning was om vandaag in Gorinchem te stranden, maar
de havenmeester had geen plaats in zijn stal voor de os en de ezel, dus zijn we
maar tot Arkel gevaren (dat is iets voor Gorinchem, ofte Gorkum voor de
connaisseurs 😉) – vlakbij de Linge (mooi varen ook daar).
Deze morgen hebben we gekozen voor het Amsterdam-Rijnkanaal.
We hebben al verschillende combinaties gedaan:
¨
Volledige Vecht, Utrecht incluis (Enfin kapitein Jan heeft die tocht gedaan met
de Estée S, was onze maidentrip, hadden wij zelf gevaren, dan zaten we nog vast
onder één van de Utrechtse brugjes 😊).
¨
Volledige Vecht en binnen (of buiten) gevaren in
Maarssen tot Muiden.Een prachtige
rivier, in de week zalig rustig om te bevaren, in het weekend veel concurrentie
van huursloepen.
¨
Deels de Vecht, deels het Amsterdam-Rijnkanaal.Dit is niet de mooiste, maar wel de snelste
(en hobbeligste weg).
Deze laatste was onze keuze, en vandaag viel het varen zeer
goed mee, er was amper beroepsvaart (en al helemaal geen pleziervaart).
Iets voor zevenen waren we al aan het varen.Het eerste kunstwerk in Nigtevecht beloofde
niet veel goeds (is wel een makkelijk systeem om door te varen: je belt een
nummer, krijgt een vriendelijke computerstem aan de lijn, je geeft een
cijfercombinatie door – dat je aan de brug vindt, en klaar is kees). Het eerste
wat we te horen kregen, was dat er wel wat vertraging kon zitten op het draaien
van de brug omdat er een panne aan hun paneel was.Gelukkig hebben we maar een tiental minuutjes
moeten wachten.Voor de rest, op het
Amsterdam-Rijnkanaal was er maar één beroepsschip die ons opliep (maar dat
heeft hij moeten bekopen, want hij moest in de sluis op ons wachten 😊).
In Vianen konden we ook direct de sluis in (na 2 jachten, die we later op het
Merwedekanaal achter ons gelaten hebben.Iedere brug onmiddellijk open, de spoorbrug voor uur open (niet speciaal
voor ons, maar voor het beroepsschip dat van de andere kant kwam, mooi
meegenomen 😊). Enfin, om 13u45 waren we al op onze
bestemming.
We weten het wel, het is vakantie, geen race … maar (in
onwetendheid) liggen dobberen voor een sluis of een brug is niet bevorderlijk
voor onze rikketik 😊.Meestal plannen we geen eindbestemming, dan moeten we ons ook nergens in
opjagen, maar volgende week maandag verwacht onze chef ons terug op het werk,
dus moeten we nu wel een planning opmaken.
In Arkel nog wat proviand gehaald, het is voetbal vanavond
en er worden hier twee matchen gevolgd, dus we hebben veeeeuuuul chips en
nootjes en frieten en frikadellen in huis gehaald 😊.
Morgen is het de bedoeling om naar de Volkerak te varen.
We liggen terug in Nederhorst den Berg (op de Vecht). Het
was de bedoeling om iets voor Nigtevecht aan te meren, maar het plaatsje is aan
een drukke baan en daar hebben we (minstens nog een week) geen zin in 😊.
Dat onweer dat we beschreven hebben vorige keer, bleek een
supercell te zijn, gelukkig hadden wij te maken met de uitlopers.Een kilometer of 15 verder waren er heel wat
bomen ontworteld (en op vakantiehuisjes gevallen).We hebben wel de beelden gedownload van ons
stormpje (opgenomen met onze camera), dat is wat we noemen, ego ramptoeristen 😊.
Die nieuwe sluis (Reevesluis) ging pas om 10 uur open, en
zeggen dat wij 9 uur al laat vonden. Maar goed, voor de rest kunnen we goed
doorvaren en hebben we onze 50 kilometer op 6 uur afgehaspeld, elk op toer een
uurtje gevaren, dan gaat het precies wat rapper vooruit.Veel hebben we niet meer gedaan op de Dode
Hond.Er is daar namelijk ook niet veel
meer te doen 😉.
Deze morgen om 7u30 vertrokken, voor een kleine 40 kilometer.Terug een stukje Randmeren, dan even op het
Markermeer en dan naar Muiden. Vandaag troffen we een excellente sluiswachter
aan (meestal is het anders in Muiden).Hij was zelfs de andere jachten aan het dirigeren (want eens de
sluisdeuren open, hebben die de neiging om als aasgieren op hun prooi (de sluis
dus) aan te vallen en moeten wij laveren tussen die bloeddorstige veelvraten 😊,
nu liet hij ze eerst in de andere sluis varen en dan pas kregen wij groen
licht. Voor de rest doen we – weer maar eens – opnieuw - niets meer vandaag.Morgen en overmorgen zijn nog 2 lange
vaardagen, dus we gaan ons op ons rustig houden. Zoals je merkt, we zijn ons al
volledig op ons pensioen aan het voorbereiden, alles op het gemakske 😊.
Peter kreeg deze middag een berichtje van vrienden met de
vraag wanneer we zouden arriveren, dat ze de aperitief zouden klaarzetten. Een weekje
te vroeg, hou maar lekker koud tegen volgende week zondag 😊.
Beetje later vandaag, beetje meer gevaren dan gewoonlijk,
wat verder gefietst dan gewoonlijk … dan is het rap bedtijd 😊.
Deze morgen om 7u vertrokken om te varen tot een uur of
één.Een tochtje van een kilometer of 50,
maar op brede en heel brede wateren, door brede bruggen en grote sluizen (rubriek
sluizen, zie verder).
In Meppel riepen we de brug op, normaal gezien mag pleziervaart
maar 2x per uur door de brug (op het uur en halfuur), maar we mochten toch 10
minuten vroeger dan toegelaten door de 2 bruggen. Door de Meppelerdiep naar
Zwartsluis, dan een ellenlang, recht stuk langs het Zwarte Meer, dan nog een
stukje Ketelmeer om uiteindelijk via de Roggebotsluis op de Veluwse Randmeren te
arriveren.Alles is diep, alles is
breed, alles is saai.Zo saai dat Peter
de boot gekuist heeft, en een chanceke dat hij juist in tijd is binnengekomen
of we hadden nog een paar kilometer verder moeten varen, ik had bijna een
afslag gemist … Gelukkig hebben we nog onze GPS, die heeft voor een beetje
afwisseling gezorgd, het heeft ons een sluizencomplex bezorgd. De officiële definitie
van sluizencomplex: een combinatie van meerdere sluizen en een stuw.Ze mogen bij Wikipedia een nieuwe beschrijving
toevoegen: hoe kunnen we Peter & Conny misleiden tijdens een anders saaie
tocht. In Zwartsluis, moesten we volgens
onze GPS door een grote sluis, de Meppelerdiepsluis (er stond zelfs nog bij dat
de oude sluis niet meer bevaarbaar is).We konden ons beiden niet meer herinneren dat we daar in een sluis gelegen
hadden (in 2018 en 2019 daar gevaren), toen we aankwamen, wisten we waarom … de
sluis staat altijd open bij normale omstandigheden.
En onze GPS (en we geven eerlijk toe, de kaarten zijn van
2016) sprak ook niet van de Reevesluis, een paar honderd meter voorbij de ons
bekende Roggebotsluis.We hebben in juni
2019 natuurlijk wel gezien dat er tussen Dronten en Kampen serieuze werken aan
de gang waren, maar ze moeten goed opgeschoten hebben, want eind 2019 was de
sluis al klaar.Enfin, we hebben niet
geschut, ze verwachten deze avond hevige onweders, dus zijn we in een kleine,
beschutte baai aangemeerd: De Meerkoet (waarschijnlijk vernoemd naar de honderden
meerkoeten – we hebben ze niet echt geteld, maar het waren er wel heel veel 😊).
Vroeger waren dit allemaal gratis plaatsen,
nu betalend via een app. Dit is een mooi plaatsje in het groen, er is een grasveldje en een bankje, maar geen
elektra en geen vuilbak (Peter zijn dada 😊).
Het is warm, zwoel … dus besluiten we een fietstochtje te
doen, zolang je niet stilstaat (dan slaat de warmte toe) is het best aangenaam fietsen (je bent dan je eigen windmolentje 😊).We hebben meer dan 30 kilometer gefietst over
2 provincies: Gelderland en Flevoland.Via
Roggebot, naar Elburg (Gelderland).In
deze Ganzenstad, waan je je in de middeleeuwen, kasseistraatjes, oude gebouwen,
een historische vissershaven. In de verkoophaven lag er nog een klein kapitaal
aan jachten te koop, ze spreken van een jacht-en camperboom, op de tweedehandsmarkt
zijn zeker nog pareltjes te vinden. Eens
over de brug, zijn we terug in Flevoland (waar ons Mira-Ceti ook aangemeerd
ligt). Een groter contrast met het oude Elburg kan je niet vinden, deze
provincie bestaat nog maar sinds de jaren 80 van de vorige eeuw (heb ik toch
ergens gelezen, dus allemaal moderne gebouwen hier. Flevoland is eigenlijk
gebouwd uit niets, op de bodem van de vroegere Zuidzee.
Na het fietstochtje gingen we wat uitpuffen op ons voordek,
met de parasol open, (alcoholvrij, het mag ook eens gezegd 😊)
drankje in onze hand, hoorden we het onweer naderen.Ik dacht om het ‘buitjeÿ onder de parasol te
doorstaan, maar Peter zei dat het beter was dat we de stoelen al wegzetten.We hadden nog juist de tijd om onze parasol
(we moesten wel met 2 zijn) op te bergen of er komt daar een wind- en
regenvlaag af, nog nooit gezien.We
waren doorweekt tot op het bot (bij manier van spreken, eigenlijk was het tot
op onze speklaag 😊) van de 20 meter te overbruggen en ik waaide
gewoon naar achteren.Dit heeft minder
dan een minuut geduurd, maar zo een muur van water hebben we nog nooit
gezien.Heel blij dat we vast lagen en
niet ergens aan het varen waren. Vlak
erna hoorden we de ganse tijd ambulances, iemand zal hier toch schade van ondervonden
hebben. En de pas gekuiste boot … die ligt nu vol met takken en bladeren ☹
Dus nu zitten we in onze stuurhut, ons derde kostuum van de dag
nat te zweten, het is hier nog meer dan 30 graden (pak 1, nat van het zweet tijdens
het fietsen, pak 2 van het onweer, pak 3 van de hitte binnen).
Morgen zal ik waarschijnlijk geen blog schrijven, vandaag
genoeg lectuur voor twee dagen 😊.
We moeten een kilometer of 50 doorstomen op de Randmeren, we
gaan aanleggen aan een eiland en dat zal het zo ongeveer zijn morgen.
Gisterenavond hadden we eens geen last van tractoren.Maar de Nederlandse landmacht was zijn
materiaal, pantserwagens en tanks aan het verhuizen (wel iedere keer op een oplegger,
niet dat ze in konvooi voorbij onze neus trokken).Zouden ze naar iemand op zoek zijn? 😉.
Vandaag zijn we, zoals voorzien in Meppel …. geweest … met ons velooke.
Om 9 uur lagen we al voor de brug, zijn we zeker de eerste in
de sluis straks, want we hebben geen zin om met deze hitte lang te varen. Nog 4x
een brug of sluis van 6 meter breed doorvaren en we zijn terug op grotere wateren. En
ik ben fier op de schipper, alle hindernissen zijn zonder problemen genomen, dikke
pluim.
De vriendelijke sluismeester kwam ons aan de spoorbrug
tegemoet gefietst met de mededeling dat het even ging duren vooraleer hij de
sluis kon bedienen. Vonden wij niet erg, dat geeft ons de tijd om op het
gemakske naar de sluis te varen. Toen we er aankwamen, wou Peter boven de sluis
blijven liggen, een mooie lommerrijke plaats, maar in mijn gedachten was het vandaag de
laatste dag smalle sluizen en bruggen.Peter is dan beneden de sluis gaan kijken, en het was daar zelfs nog mooier
én rustiger. Tja, ze hebben die sluis niet voor niets de Paradijssluis genoemd.Dus nu liggen we op een kilometer of twee
voor Meppel.
We hebben ons fietsen uitgehaald en zijn
naar Meppel gereden.Wat rondgelopen in
het stadje, een terrasje gedaan (het is sangriaweer vandaag 😊)
en onze proviand gaan indoen bij den Albert.We weten ondertussen perfect hoeveel er in onze fietstassen kan.
En dat het dorstig weer is, na het eten zijn we terug naar Meppel
gefietst naar de dichtstbijzijnde windel (dat is hier den Aldi) om … water,
veel water 😊
Daarna nog een wandelingetje gedaan in de buurt van de sluis,
maar eigenlijk is het weer om niets te doen … dan zweet je nog genoeg 😊.
Vlak voor hij vertrok, is de sluiswachter ons nog succes
komen wensen met de wedstrijd, wij, sportieve Belgen, hebben hem uiteraard ook
veel succes gewenst 😊. Hij wou morgen samen met Peter de wedstrijd
nog eens analyseren, maar dat zal niet lukken want vanaf hier zijn de sluizen en bruggen vanaf 6 uur ÿs
morgens open, dus gedaan met uitslapen, bij het kraaien van de haan uit onze
nest en wegwezen (ongeveer toch, gelukkig is er geen boerderij in de buurt 😊).
Allez supporter voor
de goeien en tot morgen (terwijl ik dit schrijf is het al 1-0 voor Denemarken ).
Wordt een saai verslag hoor vandaag, alles verliep op
rolletjes, bijna alles, mijn zelfgebakken brood is in elkaar gestuikt, en onze
schroef zat even vast in het groen, maar dat zijn details 😊.
Iets voor negen uur lagen we al in de Haarsluis, het was nog
dubbelrood, maar de sluiswachter was toch al wakker 😊.Dit water is een goede oefening voor als we willen
varen in Frankrijk, de sluizen zijn hier nog iets breder (6 meter), maar je
moet ergens beginnen hé. Hier op de vaart hebben ze, gelukkig vinden wij toch, nog
niet gehoord van automatisering, hier kan je nog een klapke doen met de brug-
of sluiswacht(st)er.En dat heeft ons
geen windeieren gelegd. Als alles goed ging, zouden we voor spertijd nog één
brug moeten doen voor onze bestemming.We hadden gisteren al besloten dat het geen Meppel ging worden, té warm
om nog leuk te zijn om in de namiddag te varen. Als we in een sluis liggen,
zien we beneden twee jachten liggen, klaar voor de opvaart, elk langs een kant
Zegt de sluismeester van de Uffeltersluis, de ene dat is snelle Jelle, een
oudere man die alleen vaart (bijna toch, er is ook een grote hond aan boord).
Snelle Jelle had ons goed liggen, hij steekt voor onze neus het kanaal over,
helaas hangt er ook nog een reddingsbootje achter zijn jachtachtig iets en wil
hij ons passeren op het smalste deel van het kanaal (er stond nog een houten
staketsel voor de sluis). Wij konden in eerste instantie enkel lijdzaam toezien
tot hij voorbij was, maar ik zag dat hij recht naar het staketsel voer en wist
dat, als hij daar op botste, hij recht naar ons zou varen dus ik zie tegen
Peter dat hij zoveel mogelijk naar de kant moest. En yep, snelle Jelle en hond
botsten tegen de houten paal.Gelukkig
waren we uit de weg en hebben we een aanvaring vermeden, alleen hadden we
daardoor veel groen (zat onder water, niet zichtbaar) mee in onze hekschroef
getrokken hydrauliek viel even uit, maar gelukkig was het maar wat groen, het
was onmiddellijk weer ok.
Doordat we wat tijd verloren hadden, konden we nooit meer voor
spertijd in de laatste sluis van de dag geraken maar dat was buiten onze maat
van de Uffeltersluis gerekend. Hij heeft de ene brugwachter van de voorlaatste
brug (we vermoeden onder lichte dwang) en de sluismeester kunnen overtuigen om
ons toch nog door te laten, dat heeft de laatste 20 minuten van zijn pauze gekost.
Zo konden we op ons gemak naar de
laatste brug varen en ons goed positioneren om door te varen, de brug is ook
maar 6 meter breed en ligt in een bocht we zijn deze ook zonder ook maar iets
te raken doorgeraakt. Heel traag, maar gestaag, we zijn eigenlijk wel fier dat
alles zo goed verlopen is, maar of de file autoÿs (bijna tot in Meppel 😊😊)
die stonden te wachten het even leuk vonden is maar de vraag 😊😊.
Deze brug moet boer Boer (net zoals veel bruggen overal in Nederland) afkoelen
met water bij deze warme temperaturen.
En ik zei het al, het is warm, we konden onze tijd gerust doden
met naar de bootjes te kijken, checken of ze ook botsvrij door de brug komen (het
is niet iedereen gelukt 😊).En
iedere keer als we in Nederland varen komen we de Zwarte Parel tegen, dus ook
vandaag. Maar ik had meer zin om een fietstochtje te doen, Peter zag het eerst
niet zitten, maar ik heb mijn beste pruillipje getrokken (voor het eerst deze
reis zijn ze koortsblaasvrji) en zijn we op de fiets gekropen (dat mag je bij
mij tegenwoordig vrij letterlijk nemen, ik krijg mijn korte beentjes bijna niet
meer over de buis 😊). Wat
hebben we genoten van dit ritje van een kilometer of 20. De streek doet een
beetje denken aan de Kempen, allemaal bos en heide, veel smalle fietspaden,
stiltegebied prachtig gewoon.
Terug aan boord, het verslag geschreven, aperitiefje gedronken,
klapke gedaan met onze buurman uit Zwolle.Nu gaan we barbecueën, waarschijnlijk wat voetbal kijken en morgen varen
we echt naar Meppel 😊.
Pfffieuw, wat een dagje.Hier in Drenthe kan je maar vanaf 9 uur door sluis of brug (behalve beroepsvaart,
die mogen vanaf 7 uur gas geven).Peter
en ik zijn het eens, deze trip hebben we voor de tweede en laatste keer gevaren
(1x met de Estée S en nu met ons Mira). We hebben vijf uur en half gevaren over
21,5 kilometer (zes uur en half als je het uur spertijd tussen 12 en 13 uur
meerekent). In onze stuurhut was het meer dan 30°C, we zijn dus redelijk
gestoofd (lees moe) vandaag.
Eerst nog een stukje op het Noord-Willemskanaal, daar zijn
de bruggen nog een meter of 8 breed, daar hadden we het gezelschap van een
luxemotor (onze buurman van gisteren dus). Eens voorbij Assen kom je op de Drenthse
Hoofdvaart (klinkt als een groot kanaal, maar die is een meter of 15 breed (meestal
toch), kaarsrecht en op iedere kilometer (of zelfs minder) heb je een brug en
die worden alsmaar smaller en smaller (de smalste was 6.25 meter), de sluis deed
nog iets beter: 6 meter breed (en 26 meter lang), juist gepast voor ons Mira,
grotere boten kunnen hier niet varen. Gelukkig
hadden we op het ganse traject maar één tegenligger (en deze keer was het een
jacht die meer schrik had van ons dan wij - ikke dus - van hem). De provincieweg
loopt ook vlak bij het kanaal, vermits we met onze deuren open varen, horen we
deze loud and clear langzaam maar zeker zijn we aan het acclimatiseren, we
willen niet dat de overgang tussen de Friese meren en Langerbrugge te groot
wordt😊.Ikke
dus stressen, en niet voor Peter zijn vaarkunsten, want hij heeft iedere hindernis
zonder problemen genomen, maar omdat ik zelf niet aan het stuur/roer sta durf
ik wel eens een ietsiepietsie panikeren.Peter vroeg wat ik ging doen in Frankrijk, daar zijn de sluizen nog meer
dan een halve meter smaller tja, eentje of 2 per dag kan ik wel aan zulle zolang
het maar geen 20 hindernissen per dag zijn 😊.
Enfin, we liggen op een mooi (vlakbij een gemaal) plekje,en met oordopjes (vlakbij de provincieweg) is
het hier bijlange niet slecht liggen.
Normaal gezien is het morgen een verslag vanuit Meppel, maar
dit is even ver als het tripje van vandaag en ze verwachten nog warmer weer
we gaan gewoon zien waar we uitkomen, niks op voorhand plannen we zien wel waar
het schip strandt 😊.
Deze morgen vroeg werk ik wakker en dacht ik even dat ik
terug in Langerbrugge was, we liggen niet zo heel ver van de autostrade (A28)
en het constante geraas gaf me direct een thuisgevoel.
Vandaag maar een uurtje gevaren.Meneer Weersvoorspelling zei dat het vandaag
de mooiste dag van de week ging worden, dan hebben we geen zin om dit in onze
stuurhut door te brengen.
Een sluisje, een paar brugjes en we zijn al op onze
bestemming. Mooi hier zulle, in het groen,
praktisch geen verkeer.We delen de
ligplaats met een luxemotor (na ons toegekomen) en nog 2 wrakjes.Die zijn van dezelfde eigenaar, niet mijnen
maat zulle.Gebruikt zijn boten als opslagplaats
(tuinstoelen, fietsenrek, …).Staat voor
onze neus te pissen, bindt zijn honden vast aan een boom (die staan dan ganse
tijd te blaffen) en loopt wat nors te wezen.Maar het is duidelijk dat hij niet op zijn boot slaapt (tenzij hij geen
last heeft van muggen die door het kapotte raam naar binnen kunnen), dus straks
wordt het hier vast heerlijk rustig.
Deze middag op ons gemak gebarbecued en dan hebben we een mooie
wandeling gemaakt. We hebben eens de verschillende veldbloemen opgezocht (Peter
heeft een zoÿn app met alle planten), het is eens wat anders dan vogels spotten
😊, we zitten hier dan ook in het nationaal
park van de esdoorns.
En het is de eerste keer deze reis, maar ik vermoed niet de
laatste keer …. Stopt er een auto, draait zijn raampje open (het is te zeggen,
hij duwt op zoÿn knopje om het raam te laten zakken) en vraagt: ´Wie geht es
ihnen?¡.Dat is al geen correct Duits,
maar probeer dat maar eens wijs te maken aan iemand die geen verschil kent
tussen een Duitse en Belgische vlag 😊.Zowel Peter als ikzelf zeggen dat we hem niet begrijpen, dat we uit
België komen, maar toch herhaalt hij zijn vraag nog een paar keer. Arme man,
dat zal ook de eerste keer zijn dat hij ‘Duitsersÿ tegenkomt die hem niet
begrijpen.Peter en Conny, de Duitse dutsen
😊😊.
De rest van de dag houden we ons bezig met wat lezen (ich)
en vissen (das macht Peter).
Morgen gaan we een stukje verder varen, richting Meppel (waarschijnlijk
onze bestemming overmorgen).
Eerst en vooral een gelukkige vaderdag voor onze papaÿs. Ze
zijn het ondertussen gewoon dat we ergens op de woeste baren zijn op de tweede zondag
van juni 😊.
Deze morgen met een mooi zonnetje vertrokken richting
Groningen. En vooral, er stond bijna geen wind. Het is mooi varen op het
Reitdiep, we hebben reeën, roofvogels, hazen, fazanten, koeien en schapen
gespot.De wachttijden aan de bruggen
vielen ook goed mee.
Na weken brug- en sluisvrij te zijn, hadden we vandaag een
pak bruggen(een 20-tal) en sluizen (2
stuks) voor de boeg, maar met dit windstille weer was dit allemaal mooi
doenbaar.Soms een paar technische
huzarenstukjes moeten uithalen in Groningen, maar Peter heeft ze allemaal met
glans doorstaan.
Om 12 uur was het spertijd tot 13 uur, we waren juist ter
hoogte van de stadshaven in Groningen. Tijd voor een boterhammetje dan
maar.Het verdere verloop door Groningen
was dan niet meer zo succesvol, de eerste bruggen draaiden vlot, maar eens op het
Noord Willemskanaal ging het langs geen kanten vooruit (er is ook geen VHF om
de brugwachters op te roepen), we hebben meer dan een uur voor de spoorbrug
liggen dobberen (ons spudpalen waren te kort voor deze diepe wateren). Het
meest vervelende is dat je geen info doorkrijgt, als je op voorhand weet dat je
een uur moet wachten, kan je ergens aanmeren, maar als je van niets weet, hoop
je dat iedere minuut de brug open zal gaan.
Uiteindelijk hebben we 3,5 uur nodig gehad om door Groningen
te varen.En dan verder langs het Noord
Willemskanaal, mooi varen daar, veel brugjes, maar eens voorbij Groningen
stonden alle bruggen rood/groen, dus geen extra wachttijden meer.We varen langs de A28, maar het is niet zo
dat deze autostrade veel geluidsoverlast veroorzaakt.Het was moeilijk om een ligplaats te kiezen, we
waren nogal streng in onze selectie, maar uiteindelijk heeft de sluiswachter
voor ons besloten waar we de nacht gaan doorbrengen, om 16:40 was het
dubbelrood in Vries (is net voor Assen), terwijl normaal gezien de sluizen tot
vijf uur open zijn (maar het schutten duurt wel een half uur).
Maar het is hier goed, het zonnetjes schijnt, het is hier
rustig, we gaan straks een pizzaatje maken en nog even naar het voetbal kijken.
Benieuwd of Nederland het even goed zal doen als de Belgen.
Saai hé, een verslag waar niets spectaculairs gebeurt, maar ene
N.J. zal gelukkig zijn, hij gebruikt deze blog om gemakkelijk in slaap te
vallen 😊.
We wensen jullie een rustige avond.
Groetjes,
Peter & Conny (trotse bezitters van super papaÿs).
Na een maandje verlaten we Friesland, we varen nog even naar
het noordelijkste punt van onze reis (Lauwersmeer) en dan begint het afzakken
naar den Belgique echt.
Het wordt zoÿn dagje waar alles heerlijk verkeerd kan lopen,
want er waait een stevige wind … en vermits ik dit vermeld, zou het wel eens
kunnen dat er het een en ander misgelopen is 😊.
In Friesland verliep nog alles perfect.De brugwachter annex sluiswachter was goedgehumeurd,
de brug ging onmiddellijk open voor ons, en de sluis stond ook al klaar.Leuk om door een vriendelijk mensch uitgewuifd
te worden.Wel een klein ‘schartjeÿ
opgelopen in de sluis, matroos Maas had vergeten een fender hangen achteraan
(niet meer gewoon dat we in sluizen moeten 😊).
Op het Lauwersmeer stond er een pittig windje, maar ons Mira
is ondertussen al het een en ander gewoon, haar neus in de lucht en gaan met
die banaan.
En dan moet ik in Zoutkamp oproepen om de brug te laten
openen … het begon al goed, ik dacht, laten we direct melden dat we met 3
jachten zijn, het zeiljacht achter ons draaide net voor de brug af naar de
jachthaven en het andere jachtje kon gemakkelijk onder de brug … dus dat voelde
een beetje belachelijk aan.De
brugwachter (in een centrale post – op afstand dus), heeft of een hekel aan
mijn Gents accent of hij was niet zo blij met zijn weekenddienst, dat kan ook)
maar mompelt een antwoord in wat ik vermoed zijn onverstaanbaar dialect. Maar goed, brug open, passage door Zoutkamp en
dan via de betonning opstomen richting Groningen.
Er voer een gehuurd sloepje voor ons, midden (of net niet
midden) in het vaarwater.Peter zat zich
aan het stuur te ergeren, want we konden het niet passeren.Op een bepaald moment vroeg ik hem waar die
rode boei naartoe was, hij vroeg welke rode boei?Ik antwoordde, awel die hier op dit moment op
een paar centimeter van ons passeert (ok taalkundig is dit niet correct, een
boei verplaatst zich niet – maar het leek net of de boei ons nog nipt kon
ontwijken 😊).Dus
ik naar voor om de sloepvaarders vriendelijk aan te manen om aan de kant te
varen. Wat ze zonder morren deden.
In Electra liep het mis … bij de brugwachter dan. Electra is
een gehucht op het Reitdiep, niet één van de 7 zussen van de jammerlijk
overleden Lucinda Riley. Daar heb je een sluis, met een brug net voor de tweede
sluisdeur (als je van Zoutkamp komt tenminste 😊). Meestal moet je enkel door de brug varen,
sluisdeuren staan overdag open, maar niet vandaag. Ik roep op, de sluis/brugmeester
antwoordt dat alles bezet is, (moest hij dringend of zo????) dat we moeten
wachten. Peter wou het rode licht negeren en de sluis al binnenvaren, want er
staat een stevige wind en we ondervinden hinder van een sterke stroming.Maar ik zag dat zo niet zitten (ik zit op zoÿn
momenten ook niet aan het stuur natuurlijk 😊).Dus
na wat gemanoeuvreer liggen we mooi aan de kant tot het eindelijk rood/groen
wordt, brug gaat open, wij varen de sluis binnen en we stoppen … want de
sluisdeuren zijn toe!!!!Dan valt de
euro bij de brugwachter, hij roept op dat hij eerst moet schutten!!! Brug terug
naar beneden, sluisdeuren achter ons dicht … sluisdeuren achter ons weer open,
want het sloepje was ondertussen ook gearriveerd. Peter verliest in zoÿn
situaties toch even zijn geduld (maar niet lang 😊).
Bij de volgende brug hebben we het genoegen om met dezelfde
brugwachter te spreken, nu zegt hij dat we even geduld moeten hebben en de
lichten in het oog moeten houden. Met die wind in de rug is het niet leuk om
geduld te hebben. Uiteindelijk wordt het rood/groen, Peter zet rustig aan, maar
de brug blijft lekker gesloten voor ons, dus dan maar in achteruit. Helaas, dit
keer was het manoeuvre niet zo geslaagd, met onze zijkant raken we licht het
houten staketsel, maar nu ook valt de schade mee, het ‘schartjeÿ van de sluis
is nu een ‘schartÿ geworden😊.
Na vier uur varen hielden we het voor bekeken. Mira aan de
kant, paaltjes naar beneden en iets wat we normaal gezien niet doen, maar
blijkbaar hadden we er allebei behoefte aan … een middagdutje.En voor de duidelijkheid, Peter is in de
stuurhut in slaap gevallen, ik in de zetel beneden 😊.
Vanavond voetbal, en ik heb een beetje stress … niet of de
Rode Duivels al dan niet gaan winnen, maar of ik wel genoeg data zal hebben 😊.Het zal kantje boordje zijn (ik blijf toch
maar in scheepstermen schrijven hé 😊), de ontvangst is hier pover en ik heb nog 3,5
Gb te spenderen.Ik hoop stiekem dat
onze portie ‘ellendeÿ 😊 opgebruikt is voor vandaag.Duimen dus dat de stand data – ellende 1-0
wordt 😊.
Tot morgen (als er tenminste nog een tikkeltje verbruik overschiet
op mijn gsm 😉).
Tijdje geleden hé?Eigenlijk
valt deze blog onder de rubriek reizen en vermits we veel stil liggen .
Even een kleine update van onze laatste dagen.
Dinsdag: een fietstochtje naar Ljouwert (dat is
Leeuwarden in het Fries als je hier al een tijdje rondtoert begin je hier en daar
al een mondje Fries mee te prate 😊).
Peter had het tochtje al gedaan met Elias, maar hij vond het
zo mooi, dwars door koeien- en schapenweiden (en neem dat maar heel letterlijk,
want we moesten af en toe bewijzen van hun aanwezigheid ontwijken op het fietspad
😊) dat hij het nog eens opnieuw wou afhaspelen
met mij.ÿs Middags een aperitiefje
gedronken op het terras van Wijns, onze verblijfplaats voor drie dagen. In de namiddag
een staycation op ons eigenste terras. De eerste echte warme dag, dat was dus
puffen
Woensdag: een fietstochtje naar Dokkum.
Blijkbaar hadden we daar met de Estée S gelegen, maar hadden
we het stadje niet bezocht.Gezellig,
typisch Fries stadje.Uiteraard een
terrasje gedaan 😊.Voor
de vitrine van de wereldwinkel zagen we een in elkaar geflanste aalscholver staan,
we vonden direct dat dit de onze moest worden.Beestje staat nu te blinken op ons kastje, nadat hij de rit van zijn
leven gehad heeft achterop de fiets van Peter 😊.
Donderdag: vaartochtje naar de Dellen.
Van Wijns via Dokkum naar een Marrekriteplaatsje in de
Dellen.Eigenlijk moesten we al aan het
weerkeren zijn, we zijn tenslotte al ver over de helft van ons verlof, maar ons
Mira wil niet terug naar het zuiden wet van de sterkste hé 😊.Bochtig vaarwatertje, leuk om te
bevaren.In Dokkum gaf ik graag het stuur
over aan Peter (euh, ik geef ALTIJD het roer in zijn handen als er bruggen,
sluizen, rare dingen zijn). Er lagen redelijk
wat bootjes te wachten en dan is het altijd hetzelfde scenario licht op
groen, iedereen vertrekt, wij met ons log monstertje als laatste, dat is best
ok, want dan liggen we al mooi in positie om als een volleerd schipper door de
brug te varen tot er een sloep of jacht een onverwacht manoeuvre
maakt, waardoor wij (Peter dus 😊)
in achteruit moeten en dan moeten bijsturen (met de boegschroef) om toch weer in het juiste gat te mikken. Niet
dat het allemaal rap moet gaan want hier zwaaien de brugwachters nog met een
klomp naar je kop en vermits het nooit mijn maat is, gooi ik het altijd terug
(met het bruggeld uiteraard 😊).
En gisteren heb ik gevist, Peter had geen zin maar vermits ik de vis niet van de haak durf
te nemen waren het toch zijn handen die op het einde van de avond naar vis
roken 😊.Ik
heb er een vijftigtal gevangen, ze waren niet groter dan een sardine maar
vermits we ze toch niet opeten maakt dat allemaal niet zoveel uit 😉.
Vrijdag: klusjesdag
Ik dacht bijna dat we weer geluk hadden, de eerste weken was
het te nat, dan hadden we af te rekenen met teveel pollen, dan was het te warm,
vandaag was het prima weer om te verven, maar boer Boer was aan het ploegen, dus
vandaag te veel stof helaas pindakaas
de wind zat goed (of fout, het is maar hoe je het interpreteert) er was geen
ontkomen aan dus ontroesten (Peter
zijn aandeel), verven (ikke dus . Ik word altijd maar beter en beter mijn
haar en handen zijn deze keer niet in dezelfde kleur geverfd 😊).
Ons Mira lijkt nu een beetje op een lapjeskat maar niemand
kan haar nu nog verwijten dat het een roestbak is.
Vandaag ook de eerste Nederlanders (in pensioen nota bene)
tegengekomen die voor de eerste keer in hun leven met een bootje voeren (ze
hadden een sloep gehuurd). Die waren super enthousiast, ze vonden het water een
kalmerende invloed hebben (die hebben mij duidelijk niet aan boord 😊).
Ze vroegen ook of we van de Mira-Ceti geen B&B wilden maken, ze waren
kandidaat om onze eerste gasten te zijn
Morgen varen we verder, duty calls (en alsmaar luider en
luider, den beuzak), we zullen van ons
hart een steen moeten maken (en alle mooie ligplaatsen links ofte rechts laten
liggen) . én we mogen ook niet bijgelovig zijn met de Estée S zijn we op
deze plaats in panne gevallen (gaskabel afgebroken) maar dat is dan toch
overmacht, of niet? 😊
Gisterenavond, na de barbecue, hebben de heren (en van armoe
ook de dames 😊) zich geïnstalleerd in de stuurhut om te
kijken naar de voetbal op groot scherm (Peter had mijn thuiswerkscherm boven
gezet). Gelukkig hebben de Rode Duivels gewonnen, want onze Belgische vlag hing
uit 😊.
Na de voetbal kregen we nog een
telefoontje van Flore, na de lange rit kon ze niet aan haar fiet s (stond in
het fietshok van de jachtclub). Maar Mega Dora heeft den velo uit het donkere kot gered en Flore kon naar huis peddelen.
Deze morgen hebben we Stien en
Elias uitgedaagd om koffiekoeken (met veel gele crème en chocolade) te gaan
halen. Dit moest natuurlijk veel vlotter gaan dan die keer met Seppe en Flore
in Nederhorst op den Berg, Leeuwarden is tenslotte de hoofdstad van de
provincie Friesland …. Niet dus… vijf
bakkers (sommige hadden maandag sluitingsdag) hebben ze moeten afgaan … Hun
buit: croissants.Maar het heeft toch
gesmaakt 😊.
Vandaag moesten we dringend water tanken, viel wat tegen, om
de vier minuten moesten we de knop opnieuw indrukken, na drie uur was de tank
voor drie vierden gevuld.Maar hé, wij
hadden er niet zoveel last van, wij zijn proviand gaan inslaan … Elias en Stien
hebben zich perfect van deze taak gekweten 😊.
En dan was het vijf voor twaalf, hoog tijd om nog een klein
eindje te varen richting Dokkum.Conny
was in haar element, na de tweede (en meteen ook laatste brug) was er een
baggerschip aan het baggeren (what else?).Ze was aan het springen van links naar rechts en terug, lopen van voor
naar achter en terug – en maar instructies geven (waar Peter op dat moment
helemaal niet naar luistert – of we lagen dwars op de vaarweg 😊.
Pfff, iedereen maar denken dat ik een stresskonijn ben, dit is gewoon mijn
ochtendgymnastiek 😊.
Elias heeft ook een stukje gevaren, hij heeft onmiddellijk
een bochtig stukje (er waren geen andere 😊) voor zijn rekening mogen nemen. Onze halte
is een Marrekriteplaats in de buurt van Wijns, nu boer Boer en de Nederlandse
luchtmacht gedaan hebben met hun manoeuvres is het hier heerlijk rustig.We overwegen om hier een extra nachtje te
blijven, vooral omdat Peter heel enthousiast is over de fietspaden ….
Elias en hij zijn met de fiets naar Leeuwarden gereden om de
auto op te halen… Elias en 1 fiets terug met de auto, Peter terug met zijn
gravelbike. Ik vermoed dat ik morgen ook nog eens richting Leeuwarden zal
moeten fietsen 😊.
En dan zat het korte verblijf van Stien en Elias er ook
alweer op.De tijd vliegt als het zalig
is en het zonnetje schijnt…
Nog een mooi bedankingskaartje gevonden van hen… leuke
verrassing.
Vanaf nu zul je het met ons alleen moeten doen beste lezer.
We zitten hier met een hoop sportievelingen aan boord. Deze morgen zijn onze gasten alle vier gaan lopen
(in de betekenis van joggen, niet van weglopen). Daarna hebben ze nog een frisse duik in het
water genomen ook. De oudjes hebben
toegekeken 😊.
Dan hebben we het rubberbootje in het water gelaten en zijn
ze een toertje gaan varen in de stad.
En dan was het middag, tijd om de inwendige mens te
versterken.Naar het centrum vertrokken
om een hapje te gaan eten op een terras.
De ganse bende, behalve ondergetekende is nog even een
boekenwinkel binnen gesprongen.Ondergetekende
is buiten blijven wachten, de zon was ondertussen van de partij … dus die is met
haar smoeltje in de zon blijven staan … dat was mijn sportieve bijdrage van de
dag 😊.
Eens terug aan boord, hebben we alle terrasstoelen buiten
gezet om alles wat bewoog in de gaten te houden.En er was het een en ander te zien zulle, zwemmers
(ook onze gasten zijn opnieuw in het water gedoken), mooie boten, lelijke
boten, speciale boten, … ook een wedstrijd met SUPÿers, zatte boten, ….Enfin, voor elk wat wils 😊.
En dan was het helaas tijd voor Seppe en Flore om hun slaapzakken
in te pakken en naar huis terug te keren. Morgen is het werkendag voor hen. Het voordeel van met 2 autoÿs komen is dat ze
nu teruggebracht worden naar Earnewald. Twintig minuten met de auto, drie uur
met de Mira-Ceti.
Ik ga stoppen, want ik moet nog alles klaarzetten voor de
bbq, niet gedacht dat het dit weekend toch nog zoÿn mooi weer ging worden.
En Peter kan nog steeds geen fotoÿs doorsturen, Flore heeft
prachtfotoÿs getrokken, maar ook deze geraken niet tot in mijn mailbox … jammer
maar helaas.
Gisterenavond zijn Seppe en Flore rond een uur of 22
aangekomen in Earnewald. Nog wat gegeten en dan gekaart tot een kot in de nacht.
Deze morgen rond een uur of zes is het hard beginnen te regenen
en onweren, 2 uur aan een stuk, maar we hadden er weinig last van, we hebben eens
goed uitgeslapen.
Om 10 uur vertrokken voor een rondje langs het natuurgebied,
onze lievelingsplekjes getoond aan onze gasten, een halfuurtje gestopt om wat
te vissen en dan richting Leeuwarden gestoomd … in de gietende regen.Flore heeft een stukje van het varen op haar
genomen, ze was zodanig geconcentreerd dat ze een grappige opmerking maakte, ze
vroeg of we al ingeënt waren met Jansen & Jansen 😊
😊 😊.Peter wou liever Suske en Wiske 😉.
Een kleine verkenning gedaan in Leeuwarden en dan wachten we
op onze volgende gasten, Stien en Elias. Rond 18 uur zijn ze toegekomen.
Dus nog vlug het verslag geschreven en nu gaan we gaan eten
want we hebben honger 😊 én …. Het zonnetje schijnt.
Deze morgen hebben we onze logeerkamertjes vrijgemaakt, zo ondekt
een mensch nog eens wat hij allemaal niet gebruikt 😊.
Rond een uur of 11 hebben we dan onze touwen losgegooid en zijn
we terug naar Earnewald gevaren.We
hadden een appelblauw groen vermoeden dat we geen plaats meer zouden hebben aan
de ligsteigers, en ons vermoeden werd - uiteraard - bevestigd, alles
volzet.We hebben ons dan maar gewoon
aan de ‘geskantÿ op onze palen gelegd. Peter heeft onze fietsen aan de wal gezet,
hij zei dat het toch gemakkelijker is al fietsend dan die kilometer te voet af
te stappen.Onze eerste stop was een
terras aan het water, lekker geluncht (weer met frietjes … hoe vettiger, hoe
prettiger 😊).
Daarna nog eens naar de plaatselijke supermarkt gereden,
beetje proviand aanvullen, alles kon mooi in onze fietszakken …. Maar dan … die
meneer die zei dat hij blij was dat we met de fiets waren is toch te voet naar
de Mira-Ceti gewandeld en dan nog eens teruggekeerd naar de supermarkt.Hij was zijn sleuteltje van het fietsslot
vergeten 😊.En
ik kon er niet om rijden, want hij had zijn hangslot ook aan mijn fiets
vastgemaakt.Het wordt een gewoonte,
vorige keer dat we in Earnewald lagen, hebben we ook een nachtwandeling gemaakt
omdat iemand iets vergeten was in mijn fietstas 😊😊. In zijn haast heeft hij ook nog
eens zijn enkel tegen de pas geverfde bootrand geslagen, er is geen verf af,
maar zijn enkel ziet wel mooi blauw. Hij staat ook nog eens vol muggenbeten,
ocharme, en niet om reclame te maken (dat verschijnt hier ongewild al genoeg op
de blog) maar gelukkig hebben we ‘Na de beetÿ, vinden we nog altijd de beste
verzachtende gel tegen muggenbeten.
Ach ja, de voornaamste reden waarom we terug in Earnewald
liggen, gewoon langs de kant … het jongere evenbeeld van Peter (aka Seppe) komt
dit weekend langs, samen met Flore.En
morgen komt zijn oudste telg (aka Stien) ook af met Elias.
Zo nu even genieten op ons terras van de massa passerende
jachten. Sinds ik geleerd heb om niet meer te sakkeren als ze teveel golven
maken is dit best een leuke bezigheid 😊.
Wat hebben we de laatste 3 dagen gedaan?Genoten, en een paar klusjes gedaan.Peter had de stootrand ontroest en in de zinkfosfaat
gestoken.Ik moest enkel nog aflakken ….
En deze keer geen last van regenbuien …. Makkie dus…. Of niet …. Een plotse windvlaag bracht
duizenden pluisjes mee … en blijkbaar wilden die allemaal vastplakken op het
pas geverfde stukje Mira-Ceti. Dat is dan alle hens aan dek om rustig te
blijven …
Gedaan met klussen dus, we hebben een viswedstrijd gehouden …
ik stond een tijdlang op kop, maar na 14 stuks moest ik de duimen leggen … ik
had er 26 gevangen op het einde van de dag, Peter een paar meer (allé eigenlijk
41 … but whoÿs counting 😊).
Verder hebben we ook twee dagen gebarbecued, het is er echt het
weer voor.
Deze morgen vertrokken naar een nieuwe Marrekriteplaats ,van
een liefelijk baaitje naar een plek met veel zicht.En we worden een beetje kieskeurig, eerst
lagen we ergens waar het ons iets te veel aan Langerbrugge deed denken, af en
toe kwam er een windvlaagje over met een geurtje van dode beesten.Proberen verhalen naar een ander plaatsje,
zag er mooi en rustig uit … maar als de dieptemeter niet meer meet … zou het
wel eens kunnen dat we niet te veel water meer onder ons vlak hebben … Peter is
gaan peilen … 30 cm …. Dat risico nemen we niet, dus terug in achteruit … enfin
om een lang verhaal kort te maken, na 3 keer liggen we min of meer naar ons
goesting. Peter wou de boot nog draaien,
maar een vierde keer de motor starten vond ik iets te veel van het goede.Ik vond het best gezellig, met ons
picknickdeken (eigenlijk is dat een doek om ons dek te beschermen bij klusjes –
ik heb er gisteren nog zwarte verf over gekieperd) aan de graskant, met onze
voeten in het water, uit de wind … meer moet dat niet zijn.
Straks gaan we nog eens beneden zitten ….de eerst keer deze
reis … om naar het voetbal te kijken … de kaasblokjes zijn al gesneden, het
bier staat koel …. Laat ze maar komen de Rode Duivels.
PS Geen foto's vandaag, Peter verstuurt ze via mail, maar ik krijg ze niet in mijn inbox ....
).
