Dag beste lezer,

We zijn dus nu in Frankrijk!  

Maar we gaan ons verhaal van deze week starten in België, kwestie dat jullie niets missen van onze omzwervingen. 

Vorige donderdag, kwakkelweer, maar toch niet zo slecht dat we niet te voet naar Dinant (en terug = 11 km) stappen, dat kan perfect langs de oevers van de Maas, we hebben er geen last van verkeer. 

Dinant in hartje zomer of Dinant op een grijze dag, een wereld van verschil, er valt weinig of niets te beleven op of naast het water, een gezellig terrasje doen is geen optie.  Dan maar de Onze-Lieve-Vrouwekerk bezoeken, bij iedereen bekend door zijn opvallende peervormige klokkentoren. Er valt hier heel wat te bezien, maar het meest indrukwekkend is toch het glasraam.  Verder hebben we ook nog de plaats bezocht waar Adolph Sax "ongeveer" geboren is.

Vrijdag, een mooi-weer-dag. Ideaal om onze gasten uit te nodigen voor een vaartochtje op de Maas tot in Heer Agimont.  We liggen er nog maar goed vast of er stoppen 2 vrachtwagens van de gemeente naast ons schip. Ze halen een grote boomstam uit het water en met den enen breken ze ook het bord van de douane af (grens België - Frankrijk).  We hebben dus eigenlijk een historisch feit meegemaakt.  Na de lunch vertrekken Roland en Dorine met de fiets terug richting Anseremme om hun camper op te halen. En geloof het of niet, uit Frankrijk komt er een luxemotor met Zwitserse vlag aanleggen.  De mevrouw stapt van boord en vraagt waar het douanekantoor is.  Waarschijnlijk samen met het bord afgebroken 😊.

Zaterdag steken we de grens over, we krijgen ons eerste "bakje" om zelf de sluizen te bedienen.

Wij zijn fan van die zelfbediening, je kan alles op eigen tempo doen, wel rekening mee houden dat je pas om 9 uur door de sluis mag. Tweemaal weigert een sluis dienst, dan moet je bellen en komen ze alles resetten.  We hebben wel de pech dat dit telkens op het middaguur gebeurt. Karma, ik heb het zelf ook tig keer gezegd toen ik nog een werkende mensch was: "tussen 12 en 1 eet iedereen", ze hanteren hier duidelijk hetzelfde principe. 

Onze eerste stop in Frankrijk is Vireux Wallerand. Tot hier volgen onze vrienden met de camper. Reizen op 4 wielen gaat iets sneller vooruit, zo hebben ze alle tijd om ons op te wachten aan de tunnel van Ham-sur-Meuse, ze horen van ver onze boeg- en hekschroef, dus ze hebben alle tijd om hun camera in de aanslag te houden, brengt wel mooi film- en fotomateriaal op.

De zondag keren Roland en Dorine terug naar hun heimat, wij blijven een extra dagje liggen ... niksen en wachten tot de friterie open gaat 😊.

Maandag wordt onze bestemming Fumay. Hier zoek ik nog eens de blog over de Estée S (was er eentje waar we alle dagen een reisverslag deden). Hier waren we slechts (of al) acht jaar geleden, maar er is al heel wat uit ons geheugen gewist.  Zo blijkt dat we zowel in Vireux Wallerand als in Fumay overnacht hebben, toch lijkt alles weer nieuw voor ons.  Goed dat we dat weten, kunnen we iedere 8 jaar dezelfde trip doen en denken dat we nieuwe horizonten ontdekken 😊. Acht jaar geleden wisten we te vertellen dat er hier in het stadje veel leegstand was, dat is anno 2023 precies niet veel veranderd. Heeft allemaal te maken het sluiten van de leisteengroeve in de jaren 70 van vorige eeuw. Als de mensen geen werk meer hebben, zoeken ze andere, meer welvarende oorden op. Het weer belooft weinig goeds, toch besluiten we om een wandeling te maken naar een uitkijkpunt. Mooie wandeling, tijdens het afdalen zetten ze echter de watersluizen vollen bak open, het water stroomde in beekjes door de straten.

Als 2 verzopen waterkiekens zijn we weer aan boord gestapt. Van kiekens gesproken. In Heer Agimont zijn we met Roland en Dorine gaan eten.  Peter bestelt coucou de Malines ofte Mechelse koekoek. Ik vind het vrij duur voor een stuk kip, maar het vlees is "fijn van vezel, mals en sappig", dus zijn geld waard.  Krijgt hij daar zijn mooi gedresseerd bord met 2 stukjes witachtige worst (zonder uiteinden), een soort gemalen iets in een darm gepropt. Hilariteit alom.  Als we buiten gaan, krijgt hij als enige een hand van de kok ...omdat hij het aangedurfd heeft om dit op te eten? 😊

We varen tegen de stroom in, dus we halen geen spectaculaire snelheden en we doen geen te grote afstanden, volgende halte wordt dan Revin.  Eerst nog eens een tunneltje door, niet erg lang, we hebben zelfs onze schijnwerpers niet geïnstalleerd en dan demi-tour naar de jachthaven van Revin, een aanrader. Ook hier blijven we twee nachten. En ze voorspellen mooi weer, dus kunnen we eens een mooie wandeling maken zonder regenjas.  We beginnen aan een klimmetje op de Malgré-Tout, toch een helling van 458 meter.  De bedoeling is om langs de asfalt heen en terug te gaan, goed voor een kilometer of 7. Maar ik keer niet graag langs dezelfde weg terug en op de top zien we een wandelpad dwars door te bossen, dus besluiten we langs daar af te dalen.  Op een splitsing moeten we een beslissing nemen, Peter vindt dat we geen risico’s mogen nemen en op onze stappen moeten terugkeren, maar Maasje overtuigt hem met al haar charmes om wat avontuurlijker te zijn en te kiezen voor het bospad. Na lange tijd komen we terug aan de Maas, op 5 kilometer van Revin! Dus al bij al is dat toch goed meegevallen, 21 kilometer later zijn we moe maar voldaan terug op de Mira-Ceti 😊. Volgende keer toch maar luisteren naar Peter of een wandelkaart meenemen.

Vandaag, al opnieuw donderdag, varen we naar een klein (er wonen maar 500 mensen), typisch Ardens dorpje: Laifour. Misschien weinig te beleven, maar zo heerlijk rustig. Prachtig weer, dus keuze tussen op ons terras een aperitiefje drinken of een wandelingetje maken.  We hebben het allebei gedaan 😊. Nog even een lastige "berg" beklimmen, zo voelt het na gisteren toch aan. En wijselijk langs dezelfde weg teruggekeerd, goed voor bijna 5 kilometer 😊.

Zo jullie weten weer waar we uithangen, tot volgende week!

Groetjes,

Peter en Conny

27-04-2023 om 18:14 geschreven door Ma@s  

 Dag beste lezer,

We zijn dus ´en route¡ naar Frankrijk!  We zijn er bijna, maar nog niet helemaal, volg maar mee …

Vorige vrijdag zijn we van Luttre tot aan de sluis in Mornimont gevaren. Zeven sluizen waren ons deel, allemaal gedeeld met de Deep Tought. Deze woonboot ligt ook in Brugge in de winter, maar zonder bemanning, dus nu kunnen we gezichten plakken bij de boot 😊. Deep Tought, vaart voorop, zij roepen de sluismeesters op en wij moeten enkel volgen, helemaal zen, gedachteloos, genietend.

Ons stukje Samber begint in Charleroi, deze stad is sterk aan het veranderen, het absolute grauwe, zoals vroeger is er toch een beetje uit aan het gaan, maar de prijs voor mooiste stad van België zal ze nog niet direct winnen.

Zaterdag hebben we de 3 laatste sluizen op de Samber gedeeld met een oud ijzer marchand.  We roepen de sluismeester op om te schutten, maar we moeten wachten op de beroepsvaart om dan samen te versassen. Ik vraag of dit wel mogelijk is. Tja, of ik lijd aan grootheidswaanzin of wiskunde is mijn sterkste vak niet, maar de sassenier heeft het perfect uitgelegd, zijn kolk is 112 meter, het vrachtschip is 80 meter en wij 23 meter, dus schiet er nog 9 meter over.

We zijn vrij vroeg in de stad waar de Samber in de Maas uitkomt, Namen.

Hier blijven we 3 nachten.

Het weer: van zonnig tot ijskoud.

Het eten: van lekker naar veel en heel veel.

Cultuur: van museum gesloten voor restoratie (Félicien Rops) tot op en top folklore, we hebben onder andere een folkloristische markt en stoet gezien.

De Citadel bezocht, te voet uiteraard, want we zijn nog jonge springers 😊.

En we hebben gratis en voor niets kunnen meegenieten van de muziek (enfin de bastonen toch) van het feestje dat tot 4 uur ‘s morgens aan de gang was in het Casino. We hebben nog even overwogen om in datzelfde Casino een gokje te wagen, maar we hebben ons geld ingezet op de Lotto, kwijt zijn we het toch 😊.

Het leven aan boord: de havenmeester van Namen geeft nog niet thuis, dus we moeten het hier ook doen met onze zonnepanelen en onze stroom generator ofte aggregaat, qua geluidsoverlast valt die gelukkig wel mee en met de constante verkeerstroom naast ons deur valt het bijna niet op dat de groep draait. Maar ik zou dat hier allemaal niet zitten uitleggen als er geen addertje onder het gras zou schuilen. Deze winter hebben we de machinekamer een beetje toonbaar gemaakt, zo zijn alle kabels netjes in een kabelbaan gestoken. Maar door deze manipulatie is er blijkbaar iets veranderd aan de omvormer en valt de elektriciteit vlugger uit en bovendien was er één van onze batterijen uit balans.  Snappen jullie het nog een beetje?  The bottom line: Peter moet een kot in de nacht uit zijn bed om de groep te starten.  Als hij de volgende morgen eens goed wil uitzoeken wat er eigenlijk aan de hand is, valt alles uit, niets meer. Laat ons zeggen dat de spanning die er dan nog is, niet van den elektriek komt, Peter ziet het eventjes niet meer zitten, maar na een uurtje heeft hij alles weer aan de praat gekregen.

Op dinsdag zijn we naar de volgende plaats gevaren, deze keer waar de Lesse in de Maas uitkomt, Anseremme.

Dinant ligt vlakbij en misschien bezoeken we dit nog met de fiets, maar we hebben behoefte aan een rustige slaapplaats en deze vind je hier aan de ´quai van Geert¡ (Zjeert wordt dat hier uitgesproken 😊). Ik dacht dat er hier een of andere Vlaming zijn stempel had gedrukt, maar het blijkt vernoemd te zijn naar Prosper Van Geert, waarschijnlijk een plaatselijke beroemdheid, want we vinden er niets van terug op het internet. Maar het maakt ons allemaal niet uit, het is hier zalig liggen met zicht op de rotsen van Moniat en de Maas.

Woensdag hebben we compagnie gekregen van Roland en Dorine. Dat is bijpraten bij een aperitiefje, eens lekker gaan eten en een kaartje leggen.

Wat we vandaag, donderdag, gaan doen, zal afhangen van het weer.  Maar de avondactiviteiten staan al vast. Peter en Roland hebben besloten om voetbal te kijken, wij hebben geen Telenet, maar onze buren in de camper wel 😊.

We wensen jullie alvast een prettig weekend en tot volgende week.

Groetjes,

Peter en Conny

Datum	Vertrek	Aankomst	KM	HR	Sluis	Vaarwegen	Overnachting
14/4	Luttre	Mornimont	40	7u50	7	Canal Bruxelles-Charleroi, (Basse) Sambre	Sluis Monrnimont, geen voorziening
15/4	Mornimont	Namur	17	2u50	3	Sambre - Maas	Henri Hallet, Namur
18/4	Namur	Anseremme	31,5	6u20	7	Maas	Yacht Club Anseremme, Quai de Geert

20-04-2023 om 07:48 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

We zijn dus ‘en route’ naar Frankrijk!  Maar zoals in ons vorig verslag geschreven, er kunnen hindernissen zijn onderweg. We hebben de eerste al te pakken! Onze bedoeling was om de Samber af te varen tot het Canal de St. Quentin en zo verder te tuffen richting Reims. Toen Peter gisterenavond de reisweg ingaf op de VNF website (dat is de Franse tegenhanger van de Vlaamse Waterweg) kon hij op een bepaald punt niet meer verder. Dus deze morgen gebeld naar “de bevoegde instanties” en effectief, in Chauny is er vanaf 17 april tot 15 augustus geen doorvaart mogelijk.   

Over naar plan B (wat eigenlijk initieel plan A was ) langs de Maas (Namur en Dinant) de Franse grens oversteken in Givet. De genoegwater god zal dan in augustus wel beslissen of we alsnog langs de Samber kunnen terugkeren.

Maar goed, first things first, onze huidige ligplaats: Luttre, aan het kanaal Brussel-Charleroi. Deze kade met damplanken heeft exact 2 bolders, maar daar hangen versleten touwen aan van een al even versleten, uitgeleefd, onbewoond jacht. Normaal gezien varen we hier voorbij, maar vorig jaar hebben we geleerd dat de er bij damplanken een  (niet zichtbare) baar is waar we ons kunnen aan vastmaken. We liggen vlak aan een supermarkt, dus volop proviand getankt.

We hebben al verschillende berichten gekregen dat jullie ons niet kunnen volgen, hou jullie vast aan de takken van de bomen, dat zal nog dikwijls gebeuren op deze reis. In het Waalse landsgedeelte en in veel delen van Frankrijk (zeker daar waar geen beroepsvaart is) wordt ons AIS signaal niet opgevangen.

We proberen jullie regelmatig op de hoogte te houden via deze blog.

De vorige dagen hebben we het Canal du Centre afgevaren. Onze eerste stop is Pommeroeul, op aanraden van Peter zijn nicht (allez eigenlijk haar man heeft het idee geopperd). Want jawel, ook dit jaar hebben we blijkbaar dezelfde plannen, maar zijn we elkaar al iets eerder tegengekomen op de reis. Met Pasen zijn we bij hen gaan aperitieven in Antoing, het was een aangenaam weerzien.

Pommeroeul, haar naam te danken aan de vele appelboomgaarden die er vroeger waren en de omliggende moerassen van Harchies hebben we niet bezocht. Het was met rotweer en harde wind geen weer om te gaan fietsen met dat kind. Jammer, want we hadden hier graag enkele RAVel routes gedaan (de Waalse tegenhanger van onze fietsknooppunten). Dus zijn we te voet naar Ville-Pommeroeul gewandeld. Van stad is er niet veel sprake, een slaapdorpje, nergens een café te bespeuren om even onze verkleumde botten op te warmen aan een koffietje of streekbiertje.

In Mons kunnen we met onze schuit niet terecht, enkel jachten tot 20 meter.  Dus de dag nadien zijn we naar Strépy gevaren. Dat is helemaal onze meug, we hebben zicht op de nieuwe scheepslift en op een van de oudere, terug werkzame (voor pleziervaart) hydraulische scheepsliften.  De moderne lift mag dan een prestigieus kunstwerk zijn, onze voorkeur gaat uit naar deze reuzegrote meccano, waarvan de bouwwerken gestart zijn in 1888! Al geven we grif toe dat we gemakshalve toch in de bak van de nieuwste versie zijn gevaren om te versassen.

In Strépy een fikse wandeling gemaakt, langs Thieu, Maurage tot Strépy-Bracquegnies en dan terug langs het historisch centrumkanaal. En wat hebben ze daar geleerd? Ze zijn hier zot van carnaval en van wijlen koningin Astrid, quasi alles in Maurage is naar haar vernoemd. En van zot gesproken, even dacht ik dat Peter een regenslag gekregen had, want plots ziet hij een kameel staan. Maar hij heeft gelijk, er staat effectief een tweebulter te grazen aan de overkant. Blijkt dat er een circus zijn tenten heeft opgeslagen . Ik dacht dat dit niet meer mocht in België, maar na wat opzoekwerk mogen enkel wilde dieren niet meer gebruikt worden, varkens en kamelen mogen wel nog 

Zo, nu zijn jullie terug mee. Wij moeten nu een keuze maken, een kaarsje branden voor beter weer of een aperitiefje drinken. We gaan het zekere voor het onzekere nemen .

Groetjes uit Luttre en tot de volgende keer.

Peter & Conny

13-04-2023 om 18:49 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

We zijn "en route" naar Frankrijk!  Ons schip is gemaakt om te zwerven in de Franse wateren. Dus hoog tijd dat we het zelf ook eens uittesten. We zijn er helemaal klaar voor, ondanks alle horrorverhalen van te weinig water, stakingen en algen. We zien wel wat er op ons pad komt.

Dinsdag, vertrekdag.  Kapitein Jan is er deze keer niet bij, maar er zijn wel 2 matrozen aan boord: Alex en Sarah-An. Ze hadden boules de Berlin en croissants mee, symbolischer kan bijna niet.

Onderweg, in Aalter, nog zo dicht mogelijk naar de kant gevaren om een vergeten trui aan de schoonzoon terug te bezorgen, waar een pikhaak allemaal goed voor is.  Achteraf heeft hij ons een filmpje doorgestuurd dat hij over deze transactie gemaakt had, hilarisch! 

Het was een prachtige dag, dus hebben we 100% genoten van onze tocht naar Deinze. We hebben al onze eerste visser misnoegd gekregen, zou in het visreglement moeten staan: vissers welkom op aanlegkades voor schepen, maar als een schip wil aanmeren, gewoon met een sportieve glimlach opkrassen 😊

De dag nadien naar Oudenaarde op een heel traag tempo. Ligt vooral aan ondergetekende, de iets gemakkelijkere stukken op de oude Leie heb ik voor mijn rekening genomen, maar ik vaar zeer traag in de bochten en vergeet dan wat gas bij te geven op de rechtere stukken (heb dat met de auto ook, ik schakel zelden, rij bijna altijd in vijfde ). Ook de brugwachter is nog niet in "vaarseizoenmodus" we hebben een half uur moeten wachten omdat hij zijn gsm niet bij hem had .

's Avonds lekkere asperges gaan eten in Oudenaarde met Vincent en Gerd.

Donderdag nog een lange vaartocht voor de boeg, naar Péronnes.  De jachthaven is in principe gesloten voor bezoekers, ze zijn volop het restaurant en het sanitair aan het vernieuwen. Als ik het goed begrepen heb zal alles in september afgewerkt moeten zijn.  Maar we mogen toch aan de nieuwe, zeer fraaie bezoekerssteiger liggen.  Zalig rustig toch Péronnes, hier blijven we lekker genieten (ook al is het weer nog volop in aprilse grillen houding) tot paasmaandag. 

Beste lezer, fijne Pasen en tot de volgende lezing. Och ja, mensen vragen hoe ze kunnen reageren op deze blog, helaas dat lukt al enkele jaren niet meer. Vinden we ook echt jammer.

Groetjes van Peter & Conny

08-04-2023 om 09:48 geschreven door Ma@s  

01-04-2023 om 06:52 geschreven door Ma@s