Dag beste lezer,

Het ziet er naar uit dat het maar kwakkelweer gaat zijn de laatste week van onze vakantie. 

Deze morgen wat klusjes gedaan, Peter heeft de wasmachine hersteld, de afvoer zat verstopt, dus we kunnen weer naar hartenlust wassen. Er moeten nog een ganse hoop kleine wasjes, grote wasjes allemaal in dat wasmachine.  Hij wou ook nog zijn band van zijn mountainbike vervangen, maar zijn “nieuwe banden” (meer dan 10 jaar geleden gekocht 😊) zijn nergens te vinden. Maar we hebben ook nog 2 voeten onder ons lijf staan, die kunnen ons ook naar het centrum brengen.

Eerst even gestopt bij het standbeeld van Pallieter, en mijne levensgenieter ging deze keer gewillig op de foto, hij voelde een kleine verwantschap 

Heel onbekend is Lier, de stad van de schapenkoppen, voor ons niet, we hebben dit stadje al regelmatig bezocht. Ze hebben een paar gezellige pleintjes en hoekjes waar het leuk toeven is op een terrasje.  En typisch op reis, in onze hometown zouden we er  met dit weer niet aan denken om op een terrasje iets te drinken, maar hé we zijn in congé payé, dan kan het wel.

Peter heeft een plaatselijk biertje gedronken, Perkament, een bier met een verhaal. Ik ga het jullie vertellen.  De patroonheilige van Lier is Gummarus, hij ging ooit op bedevaart naar Rome. Toen ze hun tenten optrokken aan de rand van Lier, was er één van zijn medewerkers die een fruitboom omhakte om een vuurtje te stoken.  Daar was de eigenaar niet blij mee.  Ze hebben de boom weer rechtgezet en Gummarus heeft zijn gordel rond de boom gedaan. De dag nadien was alles weer aan elkaar gegroeid. In oktober kan je ieder jaar de hand van Gummarus op je schouder laten leggen, dan ben je beschermd tegen botbreuken (misschien moeten we dan eens terugkeren naar hier, mijn rug zou me dankbaar zijn) en ook tegen liefdesbreuken trouwens 😊

We hebben nog wat inkopen gedaan, en de maatregelen tegen Corona verschillen echt van streek tot streek.  Hier wordt je verplicht je handen te ontsmetten als je ergens binnen gaat, en alle winkelbedienden en horecamensen dragen nog mondmaskers (zelfs nog veel shoppers), de winkelkarren worden hier nog ontsmet. We hebben het al anders gezien.

We blijven vanavond lekker aan boord, zonder mondmasker, zonder ontsmettingsgel in onze eigenste, veilige bubbel.

Tot morgen,

Peter & Conny 

30-06-2020 om 18:52 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Gisterenavond rond een uur of 9 zijn Stien en jarige Stein naar Antwerpen afgezakt. Ze hadden hamburgers en frieten afgehaald bij Ellis.  Die hebben we, gelijk het de jeugd (gelukkig zijn er geen beelden van hoe deze jeugd rechtop moet getakeld worden 😊) betaamt, opgegeten met zicht op de Schelde. Peter vond ons niet jeugdig, maar clochardachtig 😊😊😊. We hebben genoten van het gezelschap, het eten en de zonsondergang.  Ze zijn blijven slapen, Stein werkt in Antwerpen, dus vandaag was het ontwaken,  ontbijten (ontbijtkoeken gehaald, we lagen vlak aan de bakker) aan het MAS, en geen filestress. En Stien keert terug naar Gent (in de goede richting).

Om 10 hebben we de trossen losgemaakt, en varen we richting Lier.  En dat het vlotjes ging vandaag, we mochten eerst buiten varen van de Evanna (Gert was niet aan boord, James ook niet trouwens).  In de sluis van Wijnegem hebben ze op ons gewacht. Maar ik denk dat de andere drie jachten die er een kwartiertje moesten wachten niet echt rouwig om waren, zo hadden ze ruim de tijd om hun meertouwen zo goed mogelijk vast te leggen.  Wij hadden dat dan natuurlijk niet, de bolders  zijn niet meer dan pinnen, waar je touw gegarandeerd van afschiet. Maar als je die garantie hebt, dan neem je je voorzorgen,  in ons geval, de deur van de stuurhut open zetten, zodat Peter bijtijds kan bijsturen 😊

Ook de sluis van Viersel stond klaar voor ons, we zijn altijd blij dat we in de afvaart zijn daar.  In de opvaart moet je tussen 2 serieuze spuien manoeuvreren, als je dan te traag binnen vaart gaat je jacht alle kanten op.

En dan nog een kilometerke of 10 naar de passantenhaven van Lier, op voorhand gebeld om te checken of er plaats was, moesten we niet doen, er lagen maar 2 andere jachtjes. Meestal is er hier meer te beleven. Kan aan het weer liggen, het is volgens mij nog een hardere stormwind dan vorige zaterdag (de mensen die voor ons zijn toegekomen, hebben veel problemen gehad om aan te leggen) en ze spreken nog lang niet van verbetering. We hadden beter bij de kerkjes die we gepasseerd zijn, ter land en op het water, een schietgebedje gedaan voor beter weer 😊.  Wij, wij gaan er het beste van maken, we hebben direct voor 4 nachten betaald, we gaan er een rustige 4-daagse van maken, eens lekker uitwaaien zie 😊.  En misschien, heel misschien halen we ons Machiavelli kaartspel nog eens vanonder het stof, dat halen we alleen maar uit als we lang moeten binnen blijven (al hoop ik stiekem dat het niet nodig zal zijn, ik verlies meestal 😊).

Ik wens jullie nog veel plezier vanuit Lier

Peter & Conny  

Traject: Albertkanaal: Antwerpen – Merksem – Schoten – Wijnegem – Viersel, Netekanaal: Emblem- Lier.

Afstand: 31 km

29-06-2020 om 00:00 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

We beginnen er een gewoonte van te maken, voor de derde dag op rij rond een uur of 6 uit ons warme nestje.

Om 6u30 waren we de jachthaven van Tholen al uitgevaren, zonder boeg- of hekschroef te gebruiken, Peter wou onze buren niet wekken 😊

Met onze slaapkopjes hebben we de schuimkopjes op het Schelde-Rijnkanaal getrotseerd. De Kreekraksluizen opgeroepen en we mochten direct binnenvaren in de bakboordsluis. Een sluis van 320 meter lang en 24 meter breed, voor ons alleen.

En dan in de Antwerpse haven, alles ontweken wat stuur- en bakboord uit de dokken kwam.  We kregen een oproep op de marifoon dat de Noordkasteelbrug gesperd is tot 16u. Dat we via het Leopolddok en Albertdok de WIlmarsdonk-en Oosterweelbrug moesten nemen.  Van de Oosterweel nog een reprimande gekregen dat we niet opgeroepen hadden (de man was wel zo lief om dat eerst te vragen om over te schakelen op een ander kanaal, zodat niet iedereen kon meeluisteren 😊).  We hoorden een schipper, via de marifoon, zeggen dat de Wijngemsluis gesperd is.  Wij vlug kijken op de website en blijkt dat ze maximum een uur wachttijd hebben tot het einde van de maand.  Dat valt nog mee, wij richting Wijnegem.  Maar we zagen geen enkele tegenligger, hmmm verdacht, we  hebben dan maar eens naar de sluis gebeld.  Voor 16u30 (we waren er 5 uur eerder) konden we zeker niet schutten en dat het heel druk was, dat pleziervaart niet aangeraden was. En zeggen dat we deze morgen een sluis voor ons alleen hadden, het kan verkeren zei Bredero. Toch even aangemeerd op een paar kilometer van de sluis om te kijken of we al dan niet zouden wachten.  Aanmeren op het Albertkanaal = schudden en klotsen (en er was nog geen eens beweging van de scheepvaart). En de sluis in Viersel schut maar tot 18u, dus de kans dat we een nachtje op het Albertkanaal moesten doorbrengen was niet ondenkbaar. Geen optie voor ons, dus gebeld naar de jachthaven in Antwerpen en ons Mira 180° gekeerd.

Ah, elk nadeel heb ze voordeel, we hebben dubbel kunnen genieten van de street art kunstenaars.  Onder één van de bruggen op het Albertkanaal, waren graffiti spuiters bezig met de brugpijlers te verfraaien. Met toestemming, er waren zelfs hoogtewerkers (en ook politie) voorzien.

En ook voor de Siberiabrug hadden we het vlaggen, we waren 500 meter te laat om erdoor te varen, zodat we de Londenbrug pas om 14u konden nemen. Maar ach, het is ondertussen bijna een traditie, wachten voor de Londenbrug, dan nemen we een douche (niet dat ik uren in de wind stink, hoogstens een kwartiertje want ik heb onlangs een goede deo gekregen 😊),zo komen we bright and shiny aan in het Willemsdok. En, ik heb helemaal alleen ons Mira aangemeerd in de Kattendok, ok, ik heb veel te veel met de boeg-en hekschroef gewerkt, maar ik heb geen verf- of andere schade gevaren 😊

Maar goed, we liggen vlak voor het MAS,  de havenmeester had ons al gezien op AIS richting Wijnegem, dus hij wist dat zijn haven niet onze eerste keus was 😊. We liggen quasi naast de Evanna van Gert, ook een oude bekende uit Tilburg ligt hier, de Filou.  Het weer is nog terrasgoed, de sfeer is prima,  meer moet een mens niet hebben.  Of het was dat onze wasmachine het nog goed deed, ze pompt geen water meer weg. Dat moet hersteld worden: een nieuwe uitdaging voor Peter, doet ie het of doet ie het niet? 😊.

Morgen doen we een nieuwe poging om naar Lier te varen, doen we het of doen we het niet? 😊

We’ll keep you posted

Peter & Conny

28-06-2020 om 00:00 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Gisterenavond nog een staaltje van oog om oog, tand om tand meegemaakt, al was het eerder melktandje om gans gebit 😊.  Peter had, we geven het toe, licht provocerend (maar vooral omdat we indien we nog maar eens wegvlogen van onze plek, we konden aantonen dat aanmeren op de daartoe voorzien steiger geen optie was), een foto gemaakt van de jachten (-15 m) die de ligplaats hadden ingenomen voor jachten van + 15 meter.  We hebben het geweten, iets later was er een van die jachteigenaren die zijn drone had bovengehaald en die minutenlang (kan ook maar 1 minuut geweest zijn, maar het leek heel lang) boven ons laten brommen heeft.  Want dat filmen is één ding, maar dat geluid gelijk van een dikke bromvlieg is wel echt irriterend.  Maar we hebben al onze vingers keurig in ons vuistje gehouden en ons absolute best gedaan om het ding te negeren, dan is de lol er natuurlijk rap af voor die kerel 😊.

Ook was er eentje die om 23 uur zijn groep nog eens wou uittesten, maar blijkbaar had dat ding te lang stil gelegen, want het lukte niet om het aan de praat te krijgen, maar we waren bijna vergeven van de stank van de uitlaatgassen.

Toch leuk zo’n tijdelijke buren, zo weten we tenminste wat geschreven in onze blog 😊😊

Vandaag ook te weten gekomen dat we de nieuwe Bato op een haartje gemist hebben, zij zijn uit  Bruinisse vertrokken rond het uur dat wij er toekwamen gisteren.

Deze morgen om 6u45 al ons “keire gekeerd” gelijk ze in ons dialect zeggen, richting Tholen.  Onze laatste Nederlandse stopplaats.  Hier komen we regelmatig  als we “den groote oversteek” maken via de Ooster-en Westerschelde naar Terneuzen of als we binnendoor via Antwerpen terugkeren naar onze heimat.  De sluis gedeeld met een klein jachtje 😊😊 (zie foto).

Als de wind, die vandaag waait de voorbode is voor de volgende dagen,  is de beste optie, binnendoor, via Antwerpen. Het stormt hier voor het ogenblik, de vallen, schoten, trimlijnen (of hoe die touwen  aan de masten van een zeiljacht ook heten?) geven een kakofonisch concertje ten beste.  We hebben geen zin om via Hansweert te gaan, we varen tenslotte met ons huis met inboedel en we willen onze glazen en borden nog even in intact houden.

In Tholen werden we al opgewacht door Lydia, de havenmeesteres.  Wind of geen wind, hier moeten we met de boeg naar buiten liggen, veel plaats om te keren was er niet, maar Lydia zei dat het kon, en als Lydia zegt dat het kan, dan doet Peter dat ook probleemloos 😊

We hebben nog een uurtje kunnen genieten van het zonnetje, goed beschermd uit de wind, maar dat zijn de goedweer goden in weekend gegaan en heeft de regengod het volledig overgenomen. 

We zijn al 11 dagen in Nederland, en het worden er geen 12, maar we hebben nog geen kibbelingen gegeten, daar gaan we subiet verandering inbrengen zie 😊

Tot morgen, normaal gezien terug vanuit het vaderland,

Peter & Conny

Traject: Grevelingenmeer - Krammer - Volkerak - Schelde-Rijnkanaal -Tholen

Afstand: 43 km

27-06-2020 om 00:00 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Vandaag extra vroeg uit de veren, het kriebelt om naar het Grevelingen Meer te varen.

En als het kriebelt, dan zit je om 6u15 al vrolijk aan je stuur te draaien.

En zo vroeg varen, heeft natuurlijk ook als voordeel dat je niet moet wachten aan de Krammer- en de Grevelingsluis.  We waren al rond een uur of 9 aan de jachthaven van Bruinisse om onze 7-dagen kaart (vergunning om aan de eilandjes aan te meren) te kopen.  En dan stante pede naar de Archipel.  Daar hadden we in 2014 met de Estée S gelegen, we vonden het daar zo mooi dat we er nog eens wilden liggen.  Plaats zat daar, aangemeerd, alle gordijnen toe tegen de zon en klaar om een aperitiefje te drinken.  Welgeteld één slok heb ik gedronken, toen kwam dat vrouwmensch van natuurbeheer binnenvaren en riep ze: “Je mag hier niet liggen, enkel boten tot 15 meter.  Toen Peter vroeg waar we dan wel terecht konden, kregen we geen antwoord.  Ondertussen was er al een jacht van 15 meter (de gelukzak) aan het aandringen om onze plek in te nemen, we kregen amper  (lees geen) tijd om een nieuwe plaats te zoeken.  We zijn dan maar van armoe ter hoogte van Stampersplaat op ons palen gaan liggen.

En eigenlijk, het zicht is hier grootser, geen last van buren én vlakbij een zeehondenkolonie.  Dus we kunnen beestjes spotten.  Van beestjes gesproken, dazen, die vliegen hier al ganse dag rond ons oren.  In het begin mepte Peter ze nog dood, maar ze zijn te talrijk, we ondergaan nu gewoon de wet van de sterkste 😊.

Ondertussen eens gecheckt op de website en effectief, jachten groter dan 15 meter mogen niet aanmeren aan de eilanden, ze mogen wel in de werkhavens  of aan een paar minder aantrekkelijke buitensteigers liggen, gezellig. We zien op diezelfde website dat we niet mogen overnachten waar we nu liggen.  Peter zou ter plaatse blijven, maar mijn gemoedsrust zegt, naar de voor ons voorziene plaats varen.  Alleen, die steiger ligt vol, met jachten van 10 tot 15 meter.  Dus zijn we maar ergens op ons palen gaan liggen in de buurt, hopelijk derde keer goede keer.

Enfin, de manier waarop we hier letterlijk weggejaagd zijn, heeft ons doen besluiten om morgen al het zoute water, met haar zuurpruimen, de rug toe te keren.

Wat grappig was, rond een uur of drie heeft het gedurende een ganse minuut enkele druppels geregend, eerlijk waar, niet meer dan dat en het gevolg, praktisch geen kat meer te zien op het meer, terwijl er even voordien nog -tig jachtjes waren.  Salonvaarders 😊

Beste lezers, sorry voor de wat negatieve insteek, komt morgen weer helemaal goed 😊

Stay calm, keep cool,

Peter & Conny 

Traject: Dinteloord – Volkerak – Krammer – Grevelingen Meer (Stampersplaat)..

Afstand: 46 km

26-06-2020 om 18:54 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

We liggen in Dinteloord, buiten, maar vol, verwachting.

Deze morgen rond een uur of 9 vertrokken om nog een laatste nachtje op de Dintel door te brengen.  We konden vlot door de spoorbrug varen, dat is in het verleden al anders geweest.  Twee uur later hebben we onze paaltjes laten zakken, bestemming bereikt.  De ankerbol in de mast en  onze zeteltjes uitgezet, klaar voor een namiddagje niksen.  Maar we zijn niet in onze zetels geraakt, we bedachten dat we op een groot anderhalf uur van Dinteloord zijn. En dat we daar jaren geleden eens met de Estée S geweest waren en we hadden daar zo goed gegeten in dat restaurantje aan de haven.  Dus, inderdaad, paaltjes omhoog, ankerbol uit de mast, en de kippenworst terug in de ijskast 😊.

We passeren hier voorbij heel wat exotische plaatsjes: Lamgat, Nolleke Sas, Standdaarbuiten, Stampersgat, Kaas-en Broodpolder, Slobbegors.

Juist voor de jachthaven valt mijnen euro dat ik nog in “niemand ziet mij hier toch” tenue ben, dus vlug naar beneden gegaan om mijn “ik leg aan in een jachthaven” plunje aan te trekken.

We liggen op een kopse steiger, maar we hebben er niet de beste uitgekozen, we zullen vanavond niet te zat mogen terugkeren van het restaurant, want het is hier maar een gammele bedoening.  Maar eerlijk is eerlijk, dit is niet de passantensteiger, die zit er wel ok uit. We liggen tussen 2 Stormvogels (jacht en vrachtschip).

Eerst gaan reserveren in het restaurantje, dan terug naar boord om te aperitieven.  Het is hier 30°C, maar het voelt zo absoluut niet aan, er staat hier een strak, afkoelend windje. En Peter geniet van zijn speciale biertjes die hij gekregen heeft, speciale naampjes ook.  En voor de rest houden we ons onledig met jachtjes en grotere exemplaren kijken.

Dan uitgebreide was- en scheerbeurt, “we gaan uit eten” pakje aan (’t is in ’t wit vandaag, dus we gaan best niets kiezen met tomatensaus 😊).

Na dit verslagje, gaan we nog een korte wandeling maken, zodat we maximale honger hebben 😊

We gaan het ons laten smaken, tot morgen vanop zout water

Peter & Conny

Traject: Mark - Dintel  - Dinteloord.

Afstand: 24 km

25-06-2020 om 00:00 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Ik dacht deze morgen, wat moet ik in hemelsnaam vanavond in onze blog schrijven? Ik kan maar best copy/paste doen. Want we liggen nog steeds op ons zelfde paradijselijke plekje.

We hebben alle twee slecht geslapen deze nacht, Peter had last van zijn verbrande schouders, vissen met een marcelleke aan kan zo zijn gevolgen hebben 😊

En ik? Ik ben een stresskonijn.  Gisterenavond vloog er een drone boven onze boot. Aantasting van onze privacy is één ding, maar dan begin ik mij af te vragen wat ze boven ons Mira kwamen doen.  Buiten het loze vissertje en zijn matrone in haren zetel, was er echt niets te zien 😊. Maar soit, alle scenario’s zijn de revue gepasseerd, ik lees te veel thrillers denk ik.  Ik zag ze al midden in de nacht ons schip enteren en al ons goudwerk stelen.  En dan had ik weer medelijden met de dieven, ze zouden het equivalent aan benzine of diesel vervaren hebben  

Vandaag hoop ik dat er geen drone boven onze kop vliegt, want ikke, ik zit in mijn bad. Buiten. Op het achterdek. Zalig. Daar droom ik al jaren van, om op het dek, in de vrije natuur in mijn bad te zitten. Ik blijf hier nog even zitten, ik schrijf hier de blog, ik ga hier aperitieven, ik ga hier eten, ik ga hier op de lotto spelen en mijn slaapmutsje drinken. Peter had ook een foto getrokken daarvan voor op de blog, maar ik vind dat niet voor publicatie vatbaar 😊. 

En Peterlief, die heeft deze voormiddag geklust en gepoetst en neemt deze namiddag een snipperdag, nu zit hij languit in de zetel, voeten op mijn bad

En dan wou ik nog even een grote pluim geven aan de beroepsvaart. Er passeert hier regelmatig een vrachtschip, en stuk voor stuk varen ze heel langzaam voorbij. Ook de pleziervaart doet zijn best, al zitten er daar een paar vruchten van de eik bij, maar dat is gelukkig een minderheid. 

Morgen varen we richting zout water, ons Mira is daar niet al te zot van, dan komen haar gecamoufleerde foutjes boven water, dan zie je hier en daar een roestplekje verschijnen. Maar ach, lieve Mira, niets van aan trekken, we worden allemaal een jaartje ouder 😊

Gerimpelde en contente groetjes,

Peter & Conny

24-06-2020 om 19:19 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Dit voelt echt als congé payé,

De omgeving is zalig, het weer zit meer dan mee

Oh zo opstaan, onder een stralende zon,

We wilden dat dit voor altijd en eeuwig duren kon

Het is hier stil, het is hier kalm,

Enkel de blauwborst zorgt hier voor een aangename nagalm.

Deze ochtend hebben we wat geklust,

Er is nu eenmaal wat werk aan een boot, daarvan zijn we ons bewust

Nu is onze Peter aan het vissen,

Hij zal er wel mee stoppen, als hij me gaat missen

Hij vangt brasem of bliek of platvis

Hij is in zijn nopjes, het voelt als kermis

 Soms zien we in de verte zwemmers, maar geen nood,

Ze hebben een zwembroek aan, ze zijn niet bloot

 Eten doen we helaas niet al te gezond,

Al wat zout, zoet of bitter is, gaat in onze mond

Maar straks een lekker slaatje,

Met veel groentjes, zeker een tomaatje

 Ik dacht, ik vaar nog even met de rubberboot,

Maar die staat vol water, dus ik ben gekl…

Ik stop met het goochelen met het woord,

Gelukkig is er voor een flauwe rijm nog niemand vermoord.

Jullie weten, het weer wordt alleen maar heter,

Vele groeten van Conny & Peter

23-06-2020 om 00:00 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

 Zalig weertje hé, deze morgen opgestaan onder een stralende zon, enkel nog een schraal windje, maar we klagen niet zulle. Ik heb het maar over het weer omdat ik niet weet wat anders te vertellen.

Of het moest zijn dat we deze morgen een ankerbol met een identiteitscrisis gered hebben.  Toen ik naar voor liep zal ik iets zwart drijven in het water, onze ankerbol, de arme stakker was waarschijnlijk liever anker geweest dan bol.  We hebben hem uit het water gevist en terug in de mast gehangen waar hij hoort (met een zesdubbele knoop deze keer 😊).

Of het moest zijn dat ik voor verpleegster gespeeld heb, Peter heeft in zijn hand gesneden met een stanleymes.  Ik heb er dus een grote pleister opgeplakt en een windeltje rond gedaan. 

Of het moest zijn dat ik eens wou testen hoe die polijstpasta voor aluminium werkt.  Eens een klein stukje proberen.  Met mijn mooiste shortje (lees enige short waar ik nog in pas) aan.  Resultaat: ik vuil, als zwarte piet niet meer mag, ik ben alvast een waardige vervangster 😊.  Mooiste shortje is nu werkshort en den aluminium, tja ook niet echt een verbetering.

Of het moest zijn dat we vooral genoten hebben van deze mooie dag.

Vanavond gaan we de overschot van de barbecue opeten. En dan genieten van de zonsondergang

Of het moest zijn dat Peter andere plannen heeft😊

A demain,

Peter & Conny

22-06-2020 om 00:00 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

We hebben de kanalen achter ons gelaten, we liggen nu op de Mark, een kronkelende rivier die ter hoogte van Standdaarbuiten of Stampersgat (is niet duidelijk waar precies diezelfde rivier verandert van naam) overgaat in de Dintel.

Vanaf nu zijn we op bekend terrein. Dit is een vaste stopplaats of in het begin of op het einde van onze vakantie, nu hebben we nog 2 weken te gaan, voelt raar aan.

Nog even over gisteren.  Rond een uur of 11 zijn Roland & Dorine gearriveerd, we zaten nog koffie te drinken bij de buren, sympathieke mensen uit Dordrecht.

We hebben Roland & Dorine eerst meegenomen op reverse cruise , in achteruit dus van de steiger naar de kade aan de overkant, dat is wel de horeca kant, maar we vermoeden dat het er een pak rustiger zal zijn vanavond (en dat bleek uiteindelijk ook te kloppen, want we hebben goed geslapen).

Daarna rustig een aperitiefje gedronken, beetje bijgebabbeld, het stadje verkend.  Tilburg is een levendige studentenstad met veel winkels en tal van terrasjes.  Maar wij hebben het bij window shopping gehouden (Peter had zijn portefeuille toch niet bij 😊).

Niet lang nadat we terug aan boord waren, zijn Patrick en Waijung ook gearriveerd met hun camper.  Eerst hebben ze het eten voor de BBQ afgezet.  Ik weet het, vlakbij al die horeca zitten en toch zelf barbecueën? Tja, onze havenmeester zijn barbecues zijn nu eenmaal top, maar hij heeft altijd vlees mee voor een half leger 😊. En uiteindelijk, door de Coronamaatregelen mochten we toch niet alle zes aan één tafel zitten. Maar ik wijk af, vlees afgezet, de camper naar de camperplek (zo’n 4 km van ons) gereden en dan zijn ze met de minifietsjes naar de boot gekomen.

En het was een gezellige avond, onze havenmeester stond te bakken aan de kant van de kade, hij had nog veel bekijks, hij had al wat potentiële klandizie. Stel je voor BBQ chez Mira-Ceti, met topchef Patrick 😊.  Op een bepaald moment is de uitbater van de Friterie (rechtover ons) nog langs geweest, hij heeft een stuk vlees gekregen en in ruil hebben wij van hem een pak friet gekregen. Nadat we ons buikje meer dan rond gegeten hebben, gingen de vrouwen nog een ijsje halen, om die laatste gaatjes toch zeker nog te vullen, maar alle ijszaken waren al gesloten. Dan maar op zijn Hollands afgesloten met een stroopwafeltje 😊  

Rond een uur of tien zijn Roland & Dorine met de auto teruggekeerd naar Langerbrugge en Patrick & Waijung met hun fiets naar de camper.  Dank je wel lieve vrienden, voor de leuke attenties, het lekkere eten en voor het aangename gezelschap, we hebben ervan genoten.

We hadden nog een halve fles wijn over, die wilden we aan de buren uit Dordrecht geven (zij zijn ook aan de kade komen liggen), we hadden tenslotte koffie en water (wat niet in hun tank kon) gekregen.  Wijn voor water, mooie deal toch?  Maar we hebben uiteindelijk de fles nog samen uitgedronken 😊

Vandaag een kleine 6 uur gevaren, maar alle bruggen gingen ruim op voorhand open, de sluizen stonden praktisch allemaal klaar, het ging gelijk een liertje van een cent. 

 Dus nu gaan we onthaasten, er is hier niets te doen, we kunnen niet van boord, geen huis in de buurt, er passeert af en toe een schip of een jachtje … wat gaan wij uitgerust van onze vakantie thuiskomen 😊

Verwacht jullie morgen maar al aan een saai verslag van het grote niets 😊

Hou jullie recht,

Peter & Conny

Traject: Tilburg - Dongen - Oosterhout (splitsing Wilhelminakanaal-Markkanaal) - aan kilometerpaal 11,9 op de Mark.

Afstand: 38 km

21-06-2020 om 19:17 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Deze morgen zijn we als 2 zombies uit ons bed gekropen, ik klap niet graag uit bed, maar nu ga ik ons nachtverhaal eens uit de doeken doen. 

Toen we gisterenavond terugkwamen naar ons Mira, zagen we dat de steiger ingenomen was door jeugd, op een picknickdeken aan het genieten van een avondzonnetje. We hadden al door dat we niet aan de rustige kant van de kade lagen.  En hoe later de avond hoe schoner, en vooral hoe luider, het volk.  Alles was aanwezig voor een sfeervolle vrijdagavond: bier, wijn, hasj en de top 50 van de veel te luide psychedelische muziek.  We zeggen tegen elkaar, ach we zijn ook jong geweest (bij ons was dat natuurlijk wel met limonade en koekjes 😊) en nemen dan ook maar een extra slaapmutsje.  Maar plots gaat onze tolerantiegrens onder nul als ze besluiten van te gaan zwemmen en ons Mira als een springplank gebruiken.  Dan is Peter eventjes uit zijn krammen geschoten en brigadier Maas was er een halve minuut later ook om verbaal bijstand te verlenen.

En het feestje blijft duren, om middernacht komen de BOA’s langs, wij content, onze lang verlangde nachtrust zal er kunnen van komen.  Nope, terwijl ik het daags voordien de max vond dat de BOA’s  het door de vingers zagen dat we ergens lagen waar we niet mochten liggen, vond ik nu dat ze niet streng genoeg konden zijn, tja twee maten en gewichten hé 😊.  Enkel de muziek moesten ze zachter zetten. Het groepje dat aan ons slaapkamerraam zat, hield het om 0u30 voor bekeken.

Het jachtje achter ons had minder geluk, wij hadden een groep van zweverige types als gezelschap, zij zaten met een bende nachtbrakers met hiphop muziek en veel meer drank, die hebben het veel langer uitgezongen. Peter is nog eens buiten geweest omdat er nieuwe bendevorming dreigde te gebeuren aan ons schip, hij heeft vriendelijk gevraagd om dat niet te doen. Brigadier Maas lag dan al half in slaap met haar oordopjes in.

Om 3 uur gaat ons alarm af, Peter spurt uit zijn bed en brigadier Maas komt, een halve minuut later ook uit haar schulp gekropen. Niets te zien en toch gaat het alarm opnieuw af, ik trek het gordijn omhoog en kijk oog in oog met Felix, gewoon een nieuwsgierige zwarte kat.

En dan hebben we heerlijk geslapen, tot 6 uur, dan komt de vuildienst de rotzooi die de jeugd heeft achtergelaten ophalen.

En terwijl we bezig zijn, ik wil van een mug geen olifant maken, maar het zoemend exemplaar dat deze nacht in onze kamer zat was waarschijnlijk een nazaat van Dracula, ik ben overal gebeten.  Er lag naast mij nog een hapklare lekkere brok, met dezelfde bloedgroep, maar blijkbaar was mijn bloed goed genoeg voor dat vreetballetje.

En het goede nieuws is, wij blijven hier nog een nachtje, want we hebben bezoek. 

Roland en Dorine komen deze voormiddag aan, en ze brengen onze afdekzeilen mee voor de koepels (bedankt Stien om ze tot de Largo te brengen) want ze beloven tropische temperaturen voor onze laatste vakantieweken.  En in de namiddag wordt het gezelschap aangevuld met Patrick en Waijung. Dus de jeugd krijgt serieus concurrentie deze avond😊

Ondertussen is iedereen aan boord, het verslag daarover kunnen jullie morgen lezen.

Fijn weekend

Roland, Dorine, Patrick, Waijung, Peter & Conny

20-06-2020 om 16:57 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Deze morgen vrij vroeg uit de veren, helemaal klaar voor ons tochtje naar Tilburg.  Alhoewel helemaal?  We varen op een kaarsrecht, kilometerslange kanaal en in de verte zie ik met mijn halve slaapkop een schip op ons afkomen die bijna zo breed is als het kanaal, hoe gaan wij dat ooit kunnen passeren?  Pffff, het was gewoon de weerspiegeling van een brug in het spiegelgladde water, maar die brug leek echt op een schip zulle, echt wel 😊

Dat was zowat het enige  “moeilijkheid” die we vandaag zijn tegen gekomen.  We hebben -tig brugjes en één sluis.  Peter blij met het sluisje, eindelijk eens wat afwisseling na al die brugjes 😊. Ik denk dat we nu wel weer een tijdje verder kunnen met de kaarsrechte kanalen, de Mark nog, dan volgt de licht kronkelende DIntel en dan worden het sowieso meren. 

De laatste 2 bruggen naar de Pius haven draaien iedere keer op het uur, en we hadden geluk, op een paar minuutjes voor twee uur waren we present.  En we mochten ons parkeren achter de Filou, mensen die de oude Leie afvaren zullen dat uit de kluiten gevallen jacht wel kennen. De havenmeester was verrast dat ik zijn familienaam nog kende, tja, is een makkie,  ik gebruik dezelfde naam al 55 jaar 😊

En hier gaan we ons weekend doorbrengen, wat is er al veel veranderd sinds we hier in 2014 of 2015 geweest zijn, een gans nieuwe steiger en heul veul extra terrasjes.  We gaan hier niet verhongeren of verdrogen.

Er passeert hier nogal wat volk voorbij ons Mira en de commentaren zijn zalig, we zijn of een oud omgebouwd vrachtschip, of een ingekorte spits, of een boot dat niet past tussen de jachten, jaja, de beste stuurlui staan aan wal 😊

En verder moet ik wennen dat we vlakbij appartementen liggen, dat ze van bovenaf kunnen binnen kijken.  Ik heb nogal de gewoonte om in mijn evakostuum rond te huppelen na de douche, ik heb ondertussen alweer een nieuw kostuumpje, een maatje groter 😊.

We hebben dan onze zondagse kleren aangedaan, en ietsjes (eigenlijk heel veel, we kunnen geen pap meer zeggen) gaan verorberen op een terras aan het water, de Stadsbrouwerij 013. En in zo’n etablissement moet je een paar lokale streekbieren proeven nietwaar. En wat Corona betreft, hier worden strikte regels gevolgd (handen ontsmetten, vragenlijst beantwoorden, enkel personen van dezelfde familie aan een tafel).  Je kan ook met vrienden gaan eten, maar dan zetten ze de 2 tafels op anderhalve meter van elkaar.

Nu nog enkel ons eten laten zakken en dan naar ons bedje.

Tot de volgende

Peter & Conny

19-06-2020 om 00:00 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Na een natte nacht (buiten hé 😊), was het deze ochtend weer lekker droog.

Om 8u30 de trossen los, de sluis opgeroepen, we waren er helemaal klaar voor.

Beneden sluis was het wel mooier om te liggen, rustiger en groener. Maar dan hadden we in de gietende regen moeten aanleggen en buiten zitten was toch geen optie.

En er bestaat zoiets als toeval, we besloten gisteren tussen 2 buien door om nog een kort wandelingetje te maken naar de sluis, kijken of we ons afval daar kwijt konden (niet dus). Peter had even voordien een adres gezocht van een hengelsportwinkel in Tilburg, als we daar liggen kunnen we zo’n 5-tal  km stappen om visvoer in te slaan.  Maar wonder boven wonder, op nog geen 100 meter van onze boot, is er een hengelsportwinkel, in the middle of nowhere (geen enkele andere zaak in de buurt) én nog open om 19u30.  En om in metaforen te spreken, Peter was gelijk een visje in een wijwatervat, hij (allez de vissen toch) heeft genoeg voer voor de rest van de vakantie.

Ons tochtje vandaag gaat vlot, heel vlot, iedere sluis stond op groen als we aankwamen.  Alleen bij de laatste sluis hoor ik iemand oproepen van de andere kant en de sluismeester zegt dat hij de sluis voor hem gaat klaarmaken. Ik roep naar Peter, die buiten nog naarstig de sporen (heerlijk plakkerige bloesem) van het onweer aan het  te verwijderen is. Ik roep: “Hé Peter we hebben pech”. Ocharme, hij staat binnen een seconde, licht paniekerig in de stuurhut, hij dacht dat er iets kapot was of zo, ik wou enkel zeggen dat we de laatste sluis even zullen moeten wachten 😊.  Maar de wonderen zijn de wereld niet uit, er roept een schipper op naar de sluis dat hij even moet wachten, dat er een spits op een kilometer van de sluis is (wij dus, en we hebben hem niet tegengesproken 😊).  Dus de sluismeester wacht speciaal op ons.  Als we de schipper kruisen, komt hij uit zijn stuurhut en roept hij: “Getverdorie, ik dacht dat jullie een spits waren”.  Hilarisch en dankzij die man toch eerst de sluis in gevaren 😊

Onderweg naar Tilburg zien we ergens een pijl naar een passantenhaven, verrekijker gepakt en het zag er best een leuk plaatsje uit en er was nog veel plaats vrij.  Omdat het redelijk smal is en we ons niet kunnen draaien, zijn we helemaal achteraan gaan liggen.  We zijn dan tot het eerste jachtje gestapt, mensen uit Sas van Gent, en ze vertellen ons,  wonderbaarlijk, dat je hier niet moet betalen.  Nog wat streeknieuwsjes uitgewisseld en wij terug naar onze boot.

Volgens de buienradar blijft het zeker tot vanavond droog, dus Peter gaat vissen. En jammer dat er hier geen paling zit, want hij heeft al veel groen gevangen 😊.  Maar ook al heel wat visjes, de kleinste 3 centimeter (Peter spreekt in visserstermen van 3,5 cm) en de grootste was toch zo’n ferme 6 cm 😊.

We waren hier nog geen uur of er stopte al een wagen van de politie. Bleek achteraf geen politie, maar BOA’s (buitengewoon opsporingsambtenaren) te zijn. De man ziet ons Belgische vlag en is al opgelucht dat we Nederlandstalig zijn. Bottom line, we mogen hier niet liggen, enkel jachtjes tot 12 meter zijn toegelaten.  Blijkt voor veel passantenhavens in Nederland zo te zijn ☹. Maar het blijft een wonderbaarlijke tijd, hij kijkt onze onwetendheid door de vingers, we mogen blijven liggen tot morgenvroeg.

Ik ga hier afsluiten, en wachten op nog minstens één wonder, een wonderbaarlijke visvangst?, regen die uitblijft?, een traiteur die langskomt om voor ons te koken?, mijn buikvet die wegsmelt als sneeuw voor de zon? Wie weet, wie weet?  Ik houd jullie op de hoogte 😊

Groetjes uit Aarle-Rixtel,

Peter & Conny

Traject:  Nederweert – Someren – Helmond (Zuid-Willemsvaart) – Aarle-Rixtel.

Afstand: 30 km

18-06-2020 om 18:35 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Het is toch Nederland geworden vandaag. Misschien toch niet de beste keuze, het is een dagje dat ons lang zal bijblijven. 

Deze morgen de drie jachtjes die achter ons lagen opgetrommeld om even de passantenhaven uit te varen, zodat we eruit konden, die mensen hebben dat allemaal met plezier (toch zonder morren 😊) gedaan.

Een kilometertje of 2 terug gevaren om onze eerste sluis van de dag te nemen. De sluismeester vroeg waar we naartoe wilden, een kilometer of 15 verder hadden we beter geantwoord, want we liggen nu iets voorbij Weert. De eerste twee sluizen op Belgische bodem stonden klaar voor ons. Onze eerst Nederlands sluis was minder vlot, ze was gesperd.  Pas na exact 5 uur wachten, konden we de sluis uitvaren. Gelukkig, in tegenstelling tot andere regio’s, is het hier droog gebleven én heet. 

En ons geduld wordt nog maar eens op de proef gesteld, de eerstvolgende brug, komen we aan om 16u28, zegt de lieve brugwachtster, nou deze brug is gesperd van 16u30 tot 17u. Het vrachtschip voor ons was er niet blij mee (amai, Nederlanders zijn echt mondig), maar de dame was onvermurwbaar, regels zijn regels zei ze.

Ons goesting om verder te varen is een beetje over, we besluiten voor sluis 15 te overnachten.  Juist op tijd voor het onweer dat losbrak.  We hadden van de nood een deugd gemaakt tijdens het lange wachten en ons Mira een poetsbeurtje gegeven, dat is exact 1 minuut nadat we aangemeerd waren teniet gedaan door een hevige windvlaag, ons bootje ligt a) vol stof, b) bloesemachtig iets, c) blaren en d) het is er nog niet maar we liggen nu eenmaal onder bomen, dus we krijgen zeker ook nog vogelstront 😊 en wie weet e) is het nog vervuilende regen ook 😊😊

Dus zitten we nu in onze stuurhut, hoog en droog naar de gietende regen te kijken, met een aperitiefje in onze hand. 

En straks vroeg in ons bedje, want morgen (redelijk) vroeg op, en dromen/hopen dat het begin van onze trip in Nederland niet op deze elan verder gaat.

Sweat dreams,

Peter & Conny

Traject: Bocholt - Lozen - Weert - Nederweert (Zuid-Willemsvaart)

Afstand: 18 km

17-06-2020 om 00:00 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Een beetje een overgangsdagje vandaag, Peter heeft nog redelijk wat job in zijn mancave. Het is warm weer, maar we krijgen regelmatig een bui op ons dak.

Peter heeft dus lang in de machinekamer doorgebracht, neen, neen, niet als escape room, maar om kleinigheden te herstellen. Onze deck wash werkt weer perfect, ons roer piept niet meer en alles is netjes opgeruimd.  En de timing is perfect, ’s middags hebben we kunnen buiten eten en na de werkzaamheden was het ook weer droog en hebben we Bocholt eens kunnen verkennen.

Het is vrij stilletjes, deze dinsdag, praktisch alle horecazaken (behalve de frituren) waren gesloten, het biermuseum was toe, gelukkig maar, want we hadden onze geldbeugel vergeten meepakken 😊.

Hier is ook Brouwerij Martens gevestigd, leverancier van de huismerken voor Aldi, Makro, Carrefour en Cora. Zijn eigen merken zijn Martens Pils, Sezoens en Kristoffel bieren, maar zoals gezegd niets van geproefd.

’s Avonds nog op ons eigenste terras kunnen eten, in het zonnetje, perfect dus.

 Morgen varen we naar het buitenland, enfin dat is de bedoeling, maar voorlopig kunnen we niet buiten varen, de uitgang is versperd met jachtjes.  We hebben misschien 5 meter doorgang (misschien ook niet), ons Mira is 4,95 meter … het zou dus gaan (of niet), maar we moeten er achterwaarts uit, het zal dus niet gaan 😊. Ik ga proberen er niet van dromen deze nacht 😊

Tot morgen vanuit Nederland of België

Peter & Conny

16-06-2020 om 19:27 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Gisterenavond hebben onze Nederlandse buren een bbq gehouden en we hebben een stukje mogen mee eten, ze kwamen speklapjes brengen.

En we denken dat we van een dagje Bocholt, twee dagen Bocholt gaan maken. Niet omdat we denken dat we vanavond weer gevoederd gaan worden, maar het is hier tot nu toe rustig. Onze varende medemensen uit Nederland beginnen langzaam maar zeker binnen te  sijpelen. We zijn vandaag niet in het centrum van Bocholt geraakt, dat staat morgen op ons programma.

Deze morgen wat klusjes aan boord (of in mijn geval bijboot, want dat was ondertussen een minizwambadje geworden) gedaan.  Onze pomp voor de deck wash was toe aan een nieuwe drukmeter, Peter heeft ze vervangen door een elektronische, maar hij had nog een koppelingetje te kort.  Dat is toch geen probleem, dan gaan we daar effe om in de HUBO, de HUBO in Bree dus.  Slechts een kleine 5 kilometer van hier.

Dus hebben we het nuttige aan het aangename gepaard en zijn we er te voet om gegaan.  En de wandeling is goed meegevallen, redelijk gevarieerd.  Kunnen genieten van de natuur, we hebben ook aan “chique villa gapen” gedaan.

Eerst over de natuur, ik zal een mooi bloemenveldje en ik vroeg aan Peter (de foto’s en de collages zijn allemaal van zijn hand) om daar een foto van te nemen.  Ik zag massa’s bijen en vlinders, maar arme Peter die voelde alleen maar mieren, hij stond pal in een mierennest 😊.

En over de chique villa’s, we zijn dus in Bree geweest, zouden we die van Kim en Brian ook gepasseerd zijn?

Maar het is heet, bloedheet, we waren blij dat we de laatste 3 kilometers langs het kanaal konden stappen tussen de lommerrijke bomen.

Terug aan boord, hadden we veel zin om niets te doen, en een goesting kan je niet breken hé.

Er is redelijk wat vrachtverkeer op het kanaal, maar ze respecteren allemaal de toegelaten snelheid, we hebben geen last van de golfslag.  Zelfs “onze visser” die niet opzij wou een paar dagen geleden houdt zich braaf aan de regels.

Wat ons ook opvalt, dat er overal appartementen gebouwd worden aan de jachthavens, dat was in Leopoldsburg het geval en hier wordt er ook een flinke kerel uit baksteen opgebouwd.

Nu nog wat genieten van het mooie weer, zolang het nog kan, want ze voorspellen onweer voor vanavond.

Vakantiegroetjes uit Bocholt

Peter & Conny

15-06-2020 om 17:18 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Beginnen met het begin vandaag en onze papa’s een heel gelukkige vaderdag wensen. Corona of niet, op deze speciale dag zijn we al jaren op reis, merken en weten we zo.  Maar desalniettemin: GELUKKIGE VADERKESDAG

En terwijl we bezig zijn over Corona, het steppegras, het is er niet van gekomen.  Een mensch bepaalt zelf of het al dan niet of het veilig is om op restaurant te gaan.  En we hebben al een paar terrasjes gedaan, waar ze strak rekening houden met de veiligheidsregels en dan nuttigen we daar iets zonder probleem.  Maar gisterenavond, zijn we toch niet blijven zitten. De mensen hadden absoluut hun best gedaan, hun terras was de gezellige chaos verloren, alles was mooi in boxen en op geijkte afstand verdeeld, maar ze bedienen zonder mondmaskers én zonder de afstandsregels te respecteren én elkaar én de langverwachte klanten maar knuffelen. Ik begrijp ze wel, Leopoldsburg heeft gelukkig, relatief weinig mensen (19) verloren aan Covid 19. Maar goed, wij hebben niet maanden in quarantaine gezeten om té los met de regels om te springen.  Dus wij weer naar boord, Stien & Stein zijn dan frietjes van de frituur gaan halen.  Dank je wel voor de traktatie trouwens 😊.  En het heeft ons gesmaakt, junk food in eigen bubbel en stralend weer, meer moet een mensch niet hebben, toch?

Vanmorgen hebben we afscheid genomen van onze gasten, zij gaan nog vrienden bezoeken in Geel. Wij maken een afspraak met de havenmeester van Bocholt, dat wordt onze bestemming vandaag. Over reserveren gesproken, gisteren reserveren we fietsen voor Stien & Stein, maar we waren even vergeten zeggen waar ze die konden oppikken, ze hebben elders mooie fietsen kunnen huren. Hopelijk staat die mevrouw niet nog altijd te wachten met haar twee fietsen 😊. 

Ik was eigenlijk vergeten hoe recht die Kempische kanalen zijn.  We waren niet echt uitgeslapen en dan is het niet gemakkelijk om klaarwakker te blijven 😊.  We hebben regelmatig moeten afwisselen, my captain and I.  We hadden vandaag maar een hindernis, een ophaalbrug van een bedrijf, de plaatselijke Wesley (onze portier/receptionist) moet daar de brug bedienen.

Op het kanaal van Beverlo zaten er nogal wat vissers.  Af en toe, is er eentje die ons niet ziet afkomen, dan ga ik naar voren en dan roep ik even.  Eentje weigerde precies zijn stok binnen te halen, ik mocht roepen wat ik wou … dus heb ik Peter tekens gedaan dat hij eens op de hoorn moest blazen … en yep, daar kwam er eentje aangehold, voorbroek nog open, de arme man was juist aan het pissen (de visser zijn woorden, ik zou plassen gezegd hebben, uiteraard 😊).

De passantenhaven in Bocholt is niet direct op het kanaal, maar een zijarm.  We zien direct dat het hier heel rustig zal zijn, buiten kikkers en ganzen gaan we hier niet veel geluiden horen, dus we boeken onmiddellijk 2 nachten.  Later is er nog een jachtje bijgekomen, een Nederlands jacht, uit Nederland dus, een dag te vroeg, dat kan

Zo, het fijne weekend zit er al bijna weer op. Vanavond vroeg in ons bedje.

Groetjes uit Bocholt,

Peter & Conny

Traject: Leopoldsburg (Kanaal Beverlo) - Lommel - Neerpelt - Sint-Huibrechts-Lille (Kanaal Bocholt-Herentals) - Bocholt (Zuid-Willemsvaart).

Afstand: 42 km

14-06-2020 om 00:00 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

De ganse reis niets gepland, gewoon leven van dag tot dag. Behalve één keer, gisterenavond, dan hadden we een BBQ voorzien.  En volgens Peter zijn weerapp ging het pas regenen om middernacht, dus no problemo. Maar helaas, ’t was bijlange gene goeien app.  We zijn in ieder geval gestart met een stralende zon.  We zagen af en toe voorbijgangers kijken/staren met een meewarige blik, het type “wat zijn die met dit weer aan het doen blik”.  Maar wij met een lichtjes hautaine blik terugkijken, we hadden ons zeil klaarliggen om over het terras te spannen als het begint te druppelen, no problemo. Plots het hevig te onweren, wel problemo 😊.  Gelukkig was het eten al op (op een verregend, niet uitgebakken stukje spek na).  We hebben ons slaapmutsje in de stuurhut genuttigd.

Vandaag wakker geworden met een stralend zonnetje, joehoe dat wordt buiten ontbijten.

En we blijven nog een extra dagje in Leopoldsburg, we gaan een fietstochtje maken met Stien en Stein. We gaan in de bomen fietsen vandaag.  Is wel een speciaal. We hebben een 60-tal kilometers in de beentjes, onderweg ons sandwichkes opgegeten op de beste picknickplek van de buurt.

Moe, voldaan en stinkend bezweet hebben we een lekkere consumptie (al dan niet alcoholvrij) genuttigd op onze eigenste terras.

Vermits we toch een dagje langer blijven, gaan we uiteindelijk toch nog steppegras eten vanavond. Veel calorieën?  Yep, maar we hebben er ook veel verbrand hé 😊

Geniet nog van het goede weer en tot de volgende,

Stien, Stein, Peter & Conny  

13-06-2020 om 17:51 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Vandaag heel weinig te vertellen, alleen maar genoten van het mooie weer, dat was het tot ik de blog begon te schrijven toch.

En klapkes gedaan met onze camper buren.

En gewinkeld.

En op clubterras gezeten, maar dat was niet zo wauw … op dat moment was onze Belgische armee druk bezig met kerosine erdoor te jagen … we hebben een Omer lang gezwegen, boven dat oorverdovend lawaai geraak je toch niet.

En we hebben even stilgestaan bij leven en dood.  Vandaag is de kasteelheer van Pikant begraven (ik noem hem zo omdat we vorig jaar die tentoonstelling bezocht hebben en o.a. mochten brunchen in zijn kasteel). En morgen wordt Peters nonkel begraven.  En we komen telkens weer tot dezelfde conclusie, genieten van het leven en van de kleine dingen (en zij die ons kennen, weten dat dit niet mijn woorden zijn, maar van Peter, hij durft dat af en toe eens te zeggen 😊).

En vanavond verwachten we gasten, Stien en Stein komen dit weekend langs.  We hebben BBQ voorzien, nu maar duimen dat het weer droog wordt, want voor het ogenblik is het aan het regenen.

Fijn weekend beste lezer,

Peter & Conny

12-06-2020 om 18:19 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Vandaag gaan we niet al te veel doen, een kilometerke of 15 wandelen, wat vissen, wat lezen , … en dat zal het zowat zijn, we zijn tenslotte in vakantie hé.

We gaan een route volgen: Gerherserheide -  nachtzwaluwpad.   Dat zijn dus de bossen van Gerheserheide in Heppen en Ham, een wandeling van 7 km.  Maar we moeten natuurlijk ook aan de wandelroute geraken, omdat we de grote drukke banen willen mijden, slaan we willekeurig wat bospaden in tot we aan het startpunt van de route komen.  Dan kom je wel aan een flink pak extra kilometers.  Mooie wandeling, enig nadeel je mocht niet blijven stilstaan voor een fotootje of zo.  Met dit warm/vochtige weer waren de muggen heel erg actief en die hadden het vooral op de blote, sexy benen van manlief gemunt.  Op een bepaald moment zagen we in het bos allemaal blauw/witte vlagjes, ik dacht direct dat er een KAA Gent fan verbleef, maar het was om de weg te tonen naar een Mariagrot. Kaarsjes hebben we niet ontstoken, mocht ook niet wegens brandgevaar😊 

Op de heenweg hadden we een gezellig terrasje gezien, we besloten om op de terugweg daar een croque-monsieur te eten en een rood wijntje of biertje te drinken.  Het moet gezegd, Limburgers zijn echt gastvrij en gul, mijn glas wijn was dubbel zo groot als normaal en de prijs heel billijk. Het was er zalig toeven, aan de rand van een bos, met zachte achtergrondmuziekje, vogels die vrolijk schuifelden in het bos én straaljagers die voortdurend boven ons hoofd en door de geluidsmuur vlogen 😊.

Peter heeft hier een maat, een Waalse medemens en collega visser, die  goed Nederlands spreekt.  En elkaar maar fier hun vangst tonen, het is te zeggen, Peter krijgt toch vis te zien, maar nog niet veel aan zijn eigen haak voorlopig😊.  Maar hij geeft nog niet rap op, die wonderbaarlijke visvangst komt er wel (en anders gaan we toch terug om een kaarsje te laten branden 😊).

Straks ons maaltijdje buiten bereiden,  en we gaan ons best moeten doen, want er stijgen hier al heerlijke geuren op vanop de camperparking. Maar nu eerst een aperitiefje 😊

Tot murruguh,

Peter & Conny

11-06-2020 om 17:29 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

We zijn verkast naar een andere provincie: Limburg.

Ik ga beginnen met het sluizenverhaal van de dag, het was nog plezant deze keer, normaal moesten we drie sluizen doen, maar we hebben 4 keer moeten aanleggen. Op het kanaal Herentals-Bocholt zijn er 3 met een verval van 4,30 meter. Dat zijn de nieuwere sluizen tenminste, daarnaast zijn er telkens de oude, dubbele sluizen, dat wil zeggen, je vaart van de ene sluis onmiddellijk in de andere. En zo’n oud sluizensysteem hebben we mogen uittesten vandaag.  De middelste, nieuwe sluis was gesperd, iets met de onderkant die wegspoelde of zo …

En dan naar stuurboord op het kanaal Beverlo, dat varen we volledig af, dat is zo’n kleine 15 kilometer. Behalve een ophaalbrugje aan een industrieterrein hebben we niets in onze weg.  Of toch bijna niets, toch een vrachtschip, leeg. Maar die zijn we gekruist op een punt waar het iets breder was in het kanaal, een chanceke.

Voorbij de industriezone is het precies alsof je in een schilderij van Monet vaart (Peter zijn woorden, ik heb ze gepikt 😊), allemaal waterlelies en gele plomp (wat feitelijk ook tot de waterleliefamilie behoort). Heel mooi.

We hadden op voorhand de sympathieke havenmeester van JKL Leopoldsburg gecontacteerd, en in de kom was helaas geen plaats meer voor onze lengte, aan de kopse steiger ligt er een opleidingsschip van de marine.  Maar we kunnen nog terecht langs het kanaal, ter hoogte van de mobilhome parking, dus onze buren zijn nu een 20-tal rijdende huisjes.  En verder voelen we ons hier redelijk thuis, aan de overkant ook een vrij drukke baan 😊

En dan ons wandelingetje gedaan natuurlijk, we zijn eens naar het Lido gewandeld.  We zijn daar een paar jaar geleden al eens steppegras (dan moet je de biefstuk onder een berg super dun gesneden frietjes zoeken) gaan eten met enkele bootvrienden. En Lido klinkt chique, maar dat is een soort kantine, met wat terrassen aan visvijvers, maar het zit er altijd stampvol. We wilden eens kijken wanneer ze terug open deden, poort stond open en een pijl met parking en passage.  Maar blijkbaar waren we ongewenste gasten, de uitbaatster vies en uitleggen dat we op privéterrein waren.  Toen Peter zei dat je nergens kon opmaken dat we niet welkom waren, bond ze wat in en zei ze dat ze pas vrijdag open waren. Huhu, we zullen toch veel goesting moeten hebben in steppegras vrijdag 😊

En dat weer, dat wordt altijd maar beter en beter.

Warme groetjes,

Peter & Conny

10-06-2020 om 19:04 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Herfstdagje vandaag hé, echt een guur windje … ideaal moment voor Peter om zijn mancave (is de machinekamer, daar kom ik niet binnen) wat op te kuisen. Ik heb onze woonruimte stofvrij gemaakt, niet dat er veel stof lag, want op reis zitten we zelden beneden. Het is buiten op ons terras (als het goed weer is, wat nu al een tijdje geleden is) of in onze stuurhut.

Na het eten geraakten we nog wat moeilijk in beweging, niet dat er echt veel te beleven valt hier op het meer, het valt ons op dat er weinig of geen pleziervaart actief is. We kunnen de varende jachtjes deze maand op één hand tellen.  Er worden wel veel bootjes gebruikt als tweede verblijf.

Rond een uur of twee toch onze stoute (lees vuile) schoenen aangetrokken om naar het provinciaal recreatiedomein Zilvermeer te gaan.  Zo konden we eens met onze eigen ogen bekijken waar die crossers in de winter hun kunstjes tonen. We mogen gratis binnen (omdat we in de jachthaven liggen), anders is het 3 of 5 euro p/p.   Aan de kassa vroegen ze of we gereserveerd hadden, niet dus vermits we een vrijkaart hadden, we mochten toch binnen, gelukkig maar want we waren tenslotte twee van de 10 bezoekers 😊.  En al die speeltuigen en death rides, maar we mochten er niet op, enkel kinderen tot 12 jaar, wegens Corona. Anders hadden we ons nogal eens laten gaan . Om dus nog maar eens promotie te maken voor vakantie in eigen land, een midweek of weekend met kinderen is hier ideaal, ze kunnen hier uren hun hartje ophalen.  Omdat er zo weinig volk rondloopt hebben we eekhoorntjes en konijntjes gespot, eigenlijk maar één exemplaar van elke soort, maar dat ‘blogt’ niet zo goed. 

Nog een plaatselijk biertje genuttigd op het clubterras, Molder Blond en dan naar onze vertrouwde Mira, waar het heerlijk warm is.

Heb ik het al over onze spudpalen gehad? 😊 Awel, we kunnen ze hier niet gebruiken, het is hier 13 meter diep.  Maar dieper gaat het niet worden, er zit namelijk een gat in het meer (zie foto)

 Morgen gaan we weer een heel klein eindje verder, op het gemakske, maar wel naar een andere provincie.   We hebben ooit eens een collega tegengekomen die op één dag van Antwerpen naar Veurne gevaren was (en het was hem bijna gelukt om dit zonder vaarvignet te doen), als je op zo’n tempo vaart, heb je eigenlijk genoeg met één weekje verlof 😊.

Veel virtuele knuffels,

Peter & Conny

09-06-2020 om 17:47 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Now so long, Marianne

It's time that we began to laugh

And cry and cry and laugh about it all again

Deze middag zag Peter 2 schepen passeren … de een heette SO LONG en de ander MARIAN … en nu zit ik dus al gans de namiddag met de liedje in mijn hoofd.

Deze morgen ging rond 6 uur ons alarm af, Peter direct zijn gevechtstenue aan (zijn pulloverke dus) en gaan kijken wie er op onze boot stond.  Het was de kuisploeg maar, 2 kwikstaartjes die beestjes kwamen pakken aan boord 😊

Vandaag varen we naar Mol, het Zilvermeer, een heel mooie, maar prijzige jachthaven, maar we liggen hier op de kopsteiger en hebben a room with a view.

Ons avontuur van de dag:

Ik had op voorhand gezegd tegen Peter dat we 4 geladen vrachtschepen gingen tegenkomen op het kanaaltje en helaas, mijn voorspelling klopte.  De eerste twee die we kruisten, geen probleem (misschien ook wel omdat ik gewacht op een iets breder stuk om ze te laten passeren 😊).  Ik zei tegen Peter, met nummer 3 gaan we  problemen krijgen en het was van dat.  Wij, veel te braaf, varen een meter van de kant, en de lieve schipper van het ander schip 3 gaat geen millimeter opzij, gevolg: wij zaten tegen de kant, geen schade of het zou aan ons ego moeten zijn.  We hadden besloten om van nu af niet meer zover opzij te gaan, lang om over onze eigen opgelegde nieuwe regel te palaveren hadden we niet, nummer 4 kwam eraan.  We zijn dus veel verder van de kant gebleven, en het vrachtschip voer even ver van zijn kant, geen enkel probleem.

En voor jullie denken dat ik bijzondere gaven heb en dingen kan voorspellen, ik had de vrijdag 4 schepen zien opvaren, dus vermoedde ik dat er iedere dag wel zo’n aantal door het kanaal moesten, berekende gok dus.  En van het derde schip, als we op zijn AIS keken had hij als activiteit ‘aan het vissen’ geschreven, dus had ik zo’n donkerORANJE vermoeden dat het een kerel was die lak aan alles had, dat heet dan vrouwelijke intuïtie.

Alleen de allerwijsten en de allerdwaasten veranderen nooit van mening.

Allez content, dat we er ergens tussenin  zitten.  Ik had op voorhand gezegd dat ik niet van de eerste dag al iets zou gaan drinken in een café, dat het me niet gezellig leek om gewoon aan een tafeltje te zitten en niet aan de toog te hangen. Komen we aan in Mol, zien we het havencafé en de vrije tafeltjes aan het raam (met zicht op jachthaven) en jawel hoor, Peppie en Kokkie volgden mooi de pijltjes naar de ingang om een aperitiefje te drinken.  En omdat het toch aan het gieten was, hebben we er maar direct blijven eten ook.

Na de copieuze maaltijd (niet waar zulle, gewoon hamburger met friet) zijn we gaan wandelen.  We waanden ons even niet in België, eerder ergens in Frankrijk (lieflijke meertjes, geluid van krekels). Was weer een pittig wandelingetje en we zijn maar 2 man en een paardenkop tegengekomen. Juist voor dat het begon te regenen waren we aan onze Mira-Ceti, en ik zeg duidelijk onze Mira-Ceti, want er ligt een naamgenoot aan onze steiger.

Zo, genoeg verteld voor vandaag, morgen zijn we er weer.

Groetjes vanuit Mol

Peter & Conny

Traject: Oud Turnhout - Mol

Afstand: 25 km

08-06-2020 om 17:29 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Ik heb gelezen dat we van de regering 10 gratis treinritten krijgen om het toerisme in eigen land te promoten. Alvast een tip voor de fervente wandelaars en fietsers, neem de trein naar Turnhout (kan ook met de camper of met het jacht natuurlijk). Deze streek is een paradijs voor fietsers en wandelaars.

Vandaag is het ideaal wandelweer, om 9u30 stappen we van boord om de andere kant van de omgeving te verkennen. Je kan je wandeling zo kort of zo lang maken als je wil, het stikt hier van de knooppunten en er zijn zoveel mooie gebieden te verkennen dat we maar blijven stappen … we hebben bijna drie uur gewandeld!   

En van alles gezien, uiteraard veel natuur, veel water, prachtige villa’s, grote villa’s, speciale villa’s, en ook veel eiken.  Eiken = de processierups, veel eiken zijn een stuk met plastiekfolie omwikkeld om de rups tegen te houden, maar er zijn hier zoveel dat ze dit enkel in woonstraten doen, dus we hebben heel wat van die nesten gezien, die rupsen zitten nu nog allemaal samen in een soort web gevangen … je ziet ze over elkaar kronkelen, klaar om aan hun processie te beginnen.  Ze zijn a) niet ok voor de mens, aanraking met hun haartjes = brandend gevoel, b) het worden geen prachtige vlinders maar ordinaire bruine motten. Ik hoop dat ik er vannacht niet van droom.

Het wandel-en fietspad langs de ene kant van het kanaal is nogal ‘grof’ bezaaid met keien, dus moet je goed opletten waar je je poezelige voetjes zet, als je niet oplet kan je gemakkelijk struikelen en je façade een nieuwe look geven (is me bijna overkomen).  Dus op een bepaald moment wijken we van het pad af en lopen we langs een kleiput, dat loopt een pak makkelijker, één probleempje … mijnen Indiana Jones in korte broek werd bijna levend opgevreten door de muggen, we zijn dan maar vlug op onze stappen teruggekeerd en langs het kanaal (nog altijd hetzelfde kanaal Dessel-Turnhout-Schoten) naar ons bootje teruggekeerd.

Onze buren houden een ladies day, 3 sigarenrokende dames, hoe rijkelijker de cava stroomt, hoe frivoler hun lach, hoe luider hun sappig Kempisch accent klinkt 😊

Terwijl Peter wat visjes vangt, neem ik een uitgebreid badje, mijn eerste van 2020, man, man, man dat was zalig.

Onze laatste avond in het GeVaer, het weer was niet optimaal, maar we hebben toch genoten van deze ligplaats.

Fijne groeten,

Peter & Conny

07-06-2020 om 20:42 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Onze rustige nachtrust werd deze morgen ruw onderbroken door de hagel die als een kogelregen op ons dak roffelde. We hadden nochtans geen wekdienst besteld!

Maar vakantie of niet,  het is zaterdag, en dan komen we met plezier uit ons bed. Lezen we uitgebreid onze krant en zijn vele katernen … en tegen dat we alle nieuws als een spons hebben opgezogen, is het hier ook opgehouden met regenen.  Tijd voor een gezondheidswandelingetje, eentje van twee uur 😊 Altijd leuk om in een onbekende omgeving te wandelen. We hebben de kleiputtenroute afgewandeld, de meeste putten, nu prachtige vijvers, zitten veilig opgeborgen achter hoge afsluitingen, zijn nu privéterrein (visvijvers of villagrond).

’s Middags een vers gemaakte spaghetti van papa Miracolli verorberd … na zo’n wandeling smaakt dat toch zulle.

De rest van de dag hebben we niet veel meer gedaan, Peter heeft even een poging gedaan om te vissen, maar de wind waait hier gemeen hard, hij heeft het rap opgegeven.  We hebben dan maar onze namiddag al lezend in onze stuurhut doorgebracht.

Ik wil het ook over de plaatselijke clubbar hebben, we hebben gehoord dat onze eigenste havenmeester al helemaal klaar is om zijn plaatsje in te pakken in onze clubbar, ik zie het zo voor me … een tafeltje met overzicht over de jachthaven met een bordje ‘gereserveerd voor de havenmeester’ 😊 Santé alvast.

Hier wordt ook alles in gereedheid gebracht om op maandag om 14:00 stipt open te kunnen gaan, maar dan zijn wij al weg, dus waarom daar dan over doorbomen zie ik de aandachtige lezer denken … awel omdat ik de locatie de max vind.  Hun clubbar is een afgedankte parlevinker uit Antwerpen, die getransformeerd is naar een gezellige clubbar. Vind ik fantastisch op die manier wordt er toch nog een stukje geschiedenis bewaard.

A demain,

Peter & Conny

PS Ik moest uitleggen van Peter wat een parlevinker is, simpel dat is een ander woord voor zoetelaar 😊 Dat zijn bevoorradingsbootjes, die langszij kwamen met levenswaren, een beetje zoals bij de landrotten de melkboer langs kwam … maar de parlevinker had wel snoep aan boord 

06-06-2020 om 18:18 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Vandaag varen we naar Het Gevaer in Oud-Turnhout, vorige keer hebben we in Taxandria in Turnhout gelegen, maar nu kiezen we resoluut voor de stilte en de natuur.

En of het stil en rustig is … enfin als er geen klank- en lichtspel is, de wind niet rond onze oren waait en de regen niet op ons dak roffelt 😊

We hebben er bijna 40 kilometer opzitten vandaag, een tocht met exact één bocht (in Turnhout) en een vaartijd van 6 uur.  Gelukkig hadden we wat tegenliggers, zodanig dat er iets spannend te beleven valt 😊

Het begon al goed, bij de eerste sluis moesten we de Filou (vrachtschip) laten voorgaan. Maar dat is zowat de enige vertraging van de dag geweest, we hebben een sluis of 4 en een brug of 12 moeten passeren, maar de meeste zijn met centrale bediening en het verliep allemaal heel vlot.

Het enige oponthoud hebben we onszelf aangedaan, aan brug 4 … daar zijn we 2 kempenaars gepasseerd, eentje voor en eentje na de brug.  En dan mag een leeg schip indrukwekkender tonen, dat heeft alleszins mijn voorkeur, want veel minder waterverplaatsing.  Helaas, ze waren allebei geladen … Peter zag het even niet meer zitten bij de eerste (die opriep naar de centrale om te vragen wat voor iets wij waren? 😊).  We voeren mooi aan de kant maar door de zuiging ging onze boeg recht naar het passerend vrachtschip …. Moesten we een tekenfilmpje zijn, de rook zou uit onze boegschroef komen en stoom uit Peters neusgaten, en ik, ik zou een springkonijn zijn die met fender in de hand een olympisch record naar voor sprint 😊 … maar geen nood, er was zeker nog een halve meter afstand tussen beide schepen.  Na de brug hebben we ons op een iets (niet veel) breder stuk opzij gezet en mooi ter plaatse blijven dobberen tot het schip gepasseerd was, dat hadden we beter onder controle … maar de schipper had leute zulle … hij riep via de marifoon dat het ok was, dat we terug mochten varen nu.

Een kilometer of 3 voor onze bestemming begint het ineens te stinken, ik kijk al met een beschuldigende blik richting Peter, maar hij zat er - deze keer - voor niets tussen , we kruisten een beekje met de toepasselijke naam: De Stinkloop  

Enfin, we zijn in de gietende regen aangekomen op onze nieuwe bestemming. En normaal gezien gaan we hier een nacht of drie blijven … ik weet nu al dat dit hier onze meug zal zijn, het is hier zo rustig, zo stil …. Het is zeker … we zijn in de stille kempen!

Relaxte groeten van Peter & Conny

Traject: Sint-Job-in't-Goor – Turnhout – Oud Turnhout

Afstand: 39 km

05-06-2020 om 19:00 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Vandaag hadden we geen zonnebril nodig hé … we hebben ons regenfrakske mogen bovenhalen.  En dat is zowat het spannendste wat we vandaag gedaan hebben 😊

Wat hebben we deze eerste regendag gedaan?  Weinig, naar den Delhaize geweest, en een paar kilometerkes gewandeld. Punt, einde verslag.

Tenzij … heb ik het deze reis al over onze spudpalen gehad? 😊😊

Want dat is enige waar ik iets kan over vertellen. Een bestuurslid was wat ongerust, de steigers zijn hier niet berekend op zwaargewichten gelijk de Mira-Ceti, maar dan zag hij dat we niet vast lagen. Hij vroeg of we ons vast gevaren hadden in de modder.  Hem uitgelegd dat we palen hebben … hij pakt direct zijn gsm en belt naar zijn voorzitter en zegt: ’t Is geen probleem zulle, dat is gewoon gelijk een boorplatform, dat staat op palen’. 

Eerste keer deze reis dat we in onze stuurhut moeten eten, maar het heeft daarom niet minder gesmaakt

Beste lezer, morgen zijn we er weer, tot dan.

Peter & Conny

04-06-2020 om 19:30 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Vandaag vertrekken we richting Turnhout, maar dat betekent een sluis of 10, dus we gaan dat in twee keer doen.  En gelukkig maar, want over een luttele 20 kilometer hebben we 6 uur gedaan.

We besluiten om de Londen brug van 10:00 te nemen (vaste openingstijden) … tijd zat om lekker chill te ontwaken  …

Eerst, zoals gepland, naar de bakker en dan nog een toertje rond het Willemsdok. Dan een ontbijtje en dan om 10 voor 10 de brug oproepen dat we een doorgang willen.  Zegt de brugwachter … kom er maar mee door (met een ander schip)…. Ik dacht dat de brave mens om 10 uur bedoelde, maar neen … de bel ging al, de barelen naar beneden, de brug omhoog … Wat?  Wij liggen nog vast.  De havenmeester had gezien dat we nog lang niet gereed waren, hij heeft de brugwachter opgeroepen dat we een klein technisch mankementje hadden, maar dat we er iedere minuut gingen aankomen. Als dat geen goeie service én lieve havenmeester is. 

We starten met een stukje Albertkanaal, tot Schoten en dan, draaien we bakboord in en varen we in één rechte lijn, maar niet in één ruk naar onze bestemming.  Het kanaal Dessel over Turnhout naar Schoten – ik denk dat het zo officieel genoemd wordt, maar iedere stukje kanaal krijgt hier een andere naam, het antitankkanaal, de Schotense vaart, heeft 10 sluizen en nog iets meer bruggen.

Aan sluis 10 (dat is voor ons de dan de eerste sluis) moesten we een kwartiertje wachten, de sluiswachter moest van de andere kant komen.  Het zijn allemaal sluizen van 7 meter breed, dus meer dan genoeg marge om binnen te varen. 

Alles verloopt vlekkeloos, tot Brug 12, barelen voor de auto’s naar beneden, maar brug niet open … technisch defect … We moeten wachten op de elektrieker tot het euvel hersteld is.  Het is toch etenstijd, dus palen uitgeschoven en op ons gemak ons boterhammetjes opgegeten. Zuurdesembrood met Chaumes, lekker zulle 😊.

Aan iedere sluis, pakt de sluiswachter de touwen aan , maar aan sluis 6 , kreeg ik wel hulp, maar Peter kon zijn plan trekken … man zal een slechte dag gehad hebben zeker. Maar Peter trekt dan ook zijn plan, hij is op de roef gesprongen en als een echte John Wayne het touw als een lasso om de bolder gesmeten …

Onze laatste sluis van de dag is ook geen lachertje … Er is nog een vrachtschip voor ons, maar die moest wachten tot er een ander vrachtschip van de andere kant kwam …   Erg collegiaal was hij niet,  100 meter voor de sluis is er veel plaats om elkaar te passeren , maar hij had geen zin om achteruit te varen, die twee hebben elkaar het wit in de ogen gezien. Wij, vakantiegangers lagen uiteraard wel mooi uit de weg, wij vakantiegangers moeten ook veel geduld hebben, we hebben nog een uur moeten wachten om te schutten.  Maar dit was een sympathieke sluismeester, hij heeft a) zijn excuses aangeboden voor het lange wachten, b) hij heeft van ons beiden het touw aangenomen en c) hij heeft op de koop toe (als enige) gevraagd aan welke bolder we de touwen wilden.

Maar eind goed al goed, we zijn op onze bestemming in St.Job in ’t Goor geraakt.  Voor de varende lezers, als je deze trip doet en je blijft een nachtje op het kanaal … tussen sluis 6 en 5 is er een mooie, rustige passantensteiger.  Deze jachthaven laat echter maar één nacht toe. En dan mis je natuurlijk de ambiance van de jachtclub SJYC. Heerlijke ontvangst, heel hartelijke mensen, ze hadden alleen 23 meter onderschat, we liggen voor het eerst in een box in een jachthaven, vastmaken aan de steiger is geen optie, die zijn niet berekend op zo’n zwaargewicht als ons Mira, maar gelukkig hebben we onze palen.  We zijn dit jaar hun eerste bezoekers! Eigenlijk nog tof … als we op ons terras zitten, is het precies of we liggen alleen (onze buren liggen tien meter dieper op het kanaal 😊). Volgens het weerbericht zullen we de volgende dagen niet veel meer moeten buiten zitten, maar de prachtige dagen die we gehad hebben, kunnen ze ons toch niet meer afpakken.

We gaan de dag eindigen zoals we begonnen zijn … op ons gemakske, vandaag geen bruggen of sluizen meer … straks een vispannetje met frietjes en een wit wijntje … meer moet dat eigenlijk niet zijn … of het zou een ijscrème met advocaat en aardbeien en chocoladesaus en veel slagroom moeten zijn … maar daar hebben we de ingrediënten niet van in huis 😊

Veel groeten van Peter & Conny uit Sint-Job-in’t-Goor.

Traject: Antwerpen - Schoten - Sint-Job-in't-Goor.

Afstand: 17 km

03-06-2020 om 18:42 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

We hebben vannacht al een goede daad gedaan, we hebben bloed gedoneerd aan de MUG!! !En als dank is ze nog een tijdje rond onze oren blijven zoemen.  Waar zit Darwin en zijn evolutieleer als we hem nodig hebben … afschaffen dat rotbeest.

Deze voormiddag hebben we gepoetst, Peter de buitenkant (vooral de romp), ik binnen (vooral de afwas van de vorige dag 😊).

Peter had op het internet uitgezocht waar we maden (dat zijn van die kronkelende dingen die de rest van de reis in onze ijskast logeren om uiteindelijk in de bek van  een vis te verdwijnen) konden kopen.  Zo’n 3,5 kilometer verderop is er een viswinkel … we hebben het stappen nu toch in onze kuiten, dus geen probleem, dat katje geselen we ook wel (is een uitdrukking hé, behalve de mug, de wesp en ook de vlieg en uiteindelijk ook de maden … doen we geen beestjes kwaad 😊).

 Waze fluistert lekker zwoel hoe we moeten wandelen in Peters oor … we komen aan het Albertkanaal, moeten het oversteken en belanden dus in Merksem.  Het is 27 graden, bloedheet … en de 3,5 blijken er uiteindelijk 4,5 te zijn.  Uiteindelijk komen we aan bij de winkel …. gesloten …. definitief gesloten (we hadden nochtans gecheckt op ‘tinternet’).   

Gelukkig moeten we niet te voet terug  … onderweg hadden we al verschillende verhuurpunten van fietsen van ’t stad gezien, we waren sowieso van plan om met de fiets terug te keren.

En we hebben een nieuwe challenge op het werk, eentje die duurt tot 28 februari … De vorige challenge (duurtijd 1 maand) heb ik iedere dag trouw manueel ingegeven, mijn app werkte niet (ze nam iedere keer Peters stappen over).  Maar 9 maanden aan een stuk, iedere dag manueel mijn stappen ingeven zag ik niet zitten, je moet dan ook nog eens je gsm altijd bij jou hebben … draag dan al eens een kleedje zonder zakken. Dus ik heb mijn liefste puppy-oogjes opgezet (is niet waar hoor, waren mijn boze ’het is mij beu’-kijkers) … om Peter te overtuigen om een activity tracker te kopen in de Decathlon.  Ik ben nu de fiere bezitster van een Garmin watch… en mijn liefste is ook content … geen gezaag meer dat die stappen altijd manueel ingegeven moeten worden  én ze hadden gewoonweg maden in den Decathlon ….

Morgen varen we dus richting de Kempen … we zien wel waar we een overnachtingsplaats vinden. We worden toch geconfronteerd met het feit dat België niet echt berekend is op pleziervaart … er zijn wel ligplaatsen voorzien, maar die zijn dikwijls ingenomen door boten (wrakken is een betere benaming) die er zeker al langer liggen dan de toegestane 24 uur. Dan zijn er in Nederland toch betere voorzieningen … waren de grenzen open, dan voeren we weer naar Nederland.

Over Nederland gesproken … we zijn weer maar eens geconfronteerd met ‘wie niet waagt, niet wint’ … onze buurman is deze morgen vertrokken … hij heeft ons een berichtje gestuurd … groeten uit Tholen (dat is in Nederland hé mensen) … hij heeft geen enkel probleem ondervonden.  

Wie weet, misschien krijgen jullie binnenkort ook groeten uit Nederland 😊

Slaap lekker en tot morgen,

Peter & Conny

02-06-2020 om 20:37 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Ohoh … als dit de eerste dag is van een lange reeks, dan wordt het de saaiste blog ever.  Maar wat hebben we genoten van ons dagje.

Deze morgen laat (7u45) opgestaan en het eerste en enige wat we gedaan hebben is ons Mira ontzilten … te veel zout is niet goed voor haar gezondheid. Was een evenwichtsoefening tussen niet te veel drinkwater verspillen en de boot proper krijgen.

Van teveel zout krijgt een mens dorst, dus hebben we daarna een aperitiefje gedronken.

Na onze lunch zijn we nog eens rond het eilandje gewandeld, we waren eerst van plan om naar het terras van het MAS te gaan, dat doen we iedere keer als we hier in Antwerpen zijn, maar door de Corona mogen enkel museumbezoekers op het dakterras.  Peter wil al lang eens naar het museum zelf gaan, maar deze cultuurbarbaar (of eerlijker is dat met zo’n prachtig weer ik niet ergens binnen wil rondlopen) ziet het niet zitten.  Maar in het najaar komen we zeker eens terug en gaan we naar het museum.  Aan de Waagnatie was het druk, allemaal jong volk … nogal ingetogen vonden we … maar dan kwam het uit, ze stonden te wachten om examens te doen 😊

Terug aan boord hebben we ons op ons terras gezet … en we zijn er niet meer afgekomen.

We hebben de ganse namiddag naar Gert en James gekeken, het is te zeggen naar een muurschildering van hen.  Maar ik denk dat er late night ook wel wat staat te gebeuren, want er was veel bedrijvigheid op de Evanna vandaag.

Om te illustreren hoe traag ons tempo hier is … rechtover ons is er een bakker, Delafaille … die zit in het oud bedieningshuisje van de Nassaubrug en we hebben nu al besproken dat we daar woensdag (want morgen gesloten) om brood gaan, niet dat het nodig is … we hebben nog brood in de diepvries, maar het is zo’n mooi art-nouveau gebouwtje, dat we verwachten dat hun brood minstens super lekker is.

Oh ja, als onze voorburen (T&L) dit nog lezen, dank je wel voor het welkom … leuke verrassing. Gezocht naar de betekenis van Mira-Ceti?  We vinden dat de naam heel goed past bij ons bootje …. Mira=ster, Ceti=walvis  … past wonderbaarlijk bij ons schip 😊

En ik denk dat we gaan blijven plakken op ons terras, genieten van een wijntje, de overschotjes van de  vorige dagen 😊, de ondergaande zon, de flanerende mensen aan de kade (oh wat poseren die jonge deernes graag voor de lens van een smart- of aaiphone), ….

Ah en nog iets … niets te beleven en veel te vertellen …. Al in een paar steden gelegen ondertussen … en het klappen voor de witte zorg is zowat overal uitgedoofd, maar niet hier bij de bootmensen … om 20 uur stipt gaan hier de scheepshoorns aan … en wij?  … Wij hebben uiteraard ook nog altijd tonnen respect en doen dus lustig mee 😊

Tot morgen beste lezers

Peter & Conny

01-06-2020 om 19:20 geschreven door Ma@s