Even een kleine update van ons meerliggen, we zijn
ondertussen specialist geworden.De
meerligger staat langzaam op, drinkt een paar koffietjes op zijn terras, geniet
van de stilte op het meer.Leest zijn
gazetje, drinkt nog een koffietje. Ontdoet zijn boot van ongedierte en
vogelpoep en dan is het ver tijd voor een aperitiefje.In de namiddag is het te warm om iets te
doen, dus houdt de meerligger zich bezig met rondkijken naar alles wat vaart,
zwemt of beweegt en drinkt nog een (al dan niet alcoholvrij) aperitiefje. Rond
een uur of 7 varen de dagjesmensen naar huis en wordt het meer weer helemaal
van de meerligger.
De laatste week hebben we dit eenmaal met plezier
onderbroken om door Berlijn te varen, een vaartocht van in het totaal 11 uur om
2 uurtjes te kunnen genieten van de hoofdstad, maar we vonden het wel de moeite
om eens te doen. We wilden er vroeg aan beginnen, want we hadden geen zin om
Berlijn te delen met de vele rondvaartboten daar op de Spree (sommige roepen
netjes op als ze voorbij willen, andere steken je vlak voor een brug nog rap
voorbij). Pleziervaart zie je daar omzeggens
niet, als je geen vaarbewijs hebt, mag je Berlijn niet binnen. Om 5u30 waren we
al uit de veren om een kwartiertje later ons anker te lichten richting sluis
Spandau, want die gaat al om 6 uur open. Maar we hadden pech, op de
wachtsteiger hing er een briefje dat de sluis in juli en augustus pas om 9uur
open gaat. We hadden geen zin om zolang te wachten, dus hebben we ons kar
gekeerd en zijn we langs Schleuse Plötzensee, via het Berlin-Spandauer
Schiffahrtskanal gevaren. Toekomen in de sluis en direct mogen binnenvaren, als
dat geen luxe is.En dan begint de grand
tour de Berlin, eerst langs Charlottenburg en dan door een voor ons onbekend
stuk, waar niet zo heel veel zien was ook, buiten enkele mooie bruggetjes en
wat markante gebouwen.Maar eens aan de
Tiergarten begon de pret, we wisten niet waar eerst kijken, de ene na de andere
bezienswaardigheid viel te bewonderen. Het was vooral leuk om al die plaatsjes
te herkennen die we een paar weken eerder allemaal te voet hadden bezocht. Wat
ons ook opviel was dat de gratis 24 uur ligplaatsen praktisch allemaal vrij
waren. Die aanlegplaatsen liggen een eind weg van het toeristische gedeelte en
niet in de netste buurten, we waren toch een beetje blij dat we ons Mira daar
niet alleen moesten achterlaten. We zijn ook nog de jachthavens van Berlijn,
waar geen plaats was voor ons, gepasseerd.Een kleurrijke, alternatieve buurt beetje bohémien, er is daar veel verf
gespendeerd aan de aftandse jachten voor graffiti 😊.
We moesten nog een
tweetal kilometer doen op het Teltowkanaal vooraleer we op een meer kwamen,
maar dat is éénrichtingsverkeer en vermits we nog een twintigtal minuten moesten
wachten voor het ons beurt was, zijn we maar langs de Griebnitzsee
gevaren.Ja jongens, dat moet je bij
gelegenheid eens bekijken op Google Earth.Wat daar staat aan kasten van huizen, daar zijn de villas aan de oude
Leie maar tuinhuisjes tegen.
En nu zijn we dus
weer aan het meerliggen, deze keer op de Jungfernsee, dat is bijlange niet ver
van Potsdam, opnieuw met zicht op een kasteel, Schloss Griebenitz 😊
Hebben jullie er in België ook van gehad op de nationale
feestdag, van het typisch Belgisch zomerweertje, ook gekend als den drash
national?Hier hadden we een winderig
dagje met af en toe een regenbui. Lagen we de dag voordien nog met 50 jachten
voor anker, den 21ste hebben we alleen gevierd, alle Duitsers waren
terug naar hun jachthavens gevaren.
Over die jachthavens heb ik een gedichtje gemaakt:
Jachthavens
in en rond Berlijn,
zijn voor
ons Mira-Ceti allemaal te klein.
Tientallen
havens hebben we bezocht, gemaild of gebeld,
Sommigen
reageerden helemaal niet en niemand wou ons geld.
Er waren er
bij met een lange, lege steiger, helemaal vrij,
Zelfs daar
werden we geweigerd, we waren echt niet blij.
Gelukkig
hebben we nog ons stekje in Potsdam,
Een pak van
ons hart, wel een kilogram.
In Potsdam
krijgen we familie op bezoek,
Dat worden
weer tijden van blijdschap en niet langer van gevloek.
We hadden op voorhand het gedacht om maanden op deze meren
door te brengen, ze hebben er hier ontelbaar veel. We zijn goed gedocumenteerd,
we hebben vaargidsen in 3 talen bij de hand en tig reisverhalen gelezen, we
vergeten ook niet de namiddag in Gent waar Gerard en Lydia ons nog
enthousiaster gemaakt hebben voor deze streek. Het zou ook alsmaar, letterlijk
en figuurlijk, spannender worden: smallere vaarwaters, lagere bruggen, kleinere
sluisjes. Eén klein detail heeft er geen enkele gids vermeld: KOM NIET NAAR
BERLIJN MET EEN JACHT GROTER DAN 15 METER!
We zijn persoonlijk naar jachthavens geweest (met ons
bijbootje), we hebben gemaild naar verschillende jachthavens (eentje heeft
zelfs zijn regelement doorgestuurd met de toegelaten afmetingen), we hebben een
voormiddag lang telefoontjes gepleegd, meer dan de helft van de havenmeesters
heeft zelfs niet opgenomen (ze zijn hier echt geen Belgen gewoon). Maar we
beseffen (uiteindelijk toch 😊) dit is een luxeprobleem, er zijn ergere
dingen in het leven.
Staat ons nog één ding te doen, iets waar we voordien geen behoeft
aan hadden: varen door Berlijn. We willen nu nog per se door de stad varen, dan
pas kunnen we zeggen dat we onze bestemming bereikt hebben 😊.
Dus dan maar met
ons bijbootje naar de winkel in Tegel, er stond een windje, dan is het een
beetje zoals de processie van Echternach, dan gaat het elektrisch aangedreven
vaartuigje niet echt vlot vooruit 😊,
maar langzaam gaat uiteraard ook.Tegel
ziet er nog een tof stadje uit, dit gaan we één van de komende dagen nog meer
uitspitten, maar eerst winkelen.We zijn
terecht gekomen in de Hallen Am Borsigturm, een enorme, prachtig gerenoveerde
werkplaats waar vroeger o.a. locomotieven gemaakt werden. Nu zijn er allemaal
winkels in ondergebracht, het was bloedheet buiten en daarbinnen was het
heerlijk fris. En nu we het toch over Borsig hebben, we liggen vlakbij zijn
oude villa, leuk optrekje.Ooit het
verblijf (net na WOII) van de grote bonzen van het Franse leger. Nu in het
bezit van de stad Berlijn en gastverblijf voor buitenlandse ambtenaren.
Ook nog gepasseerd
voorbij een uit de kluiten gewassen magazijn van Amazon, de Duitse tegenhanger
van Bol.com
Hier blijven we nog
een paar dagen liggen, het is hier rustig, het is hier schoon, we worden het
hier gewoon.
Veel groetjes
vanuit ons residentiële ligplaats 😊.
Datum: 22/08
Vaarroute: Tegeler
See Oranienburg - Lehnitzsee
Vaaruren: 3u30
Overnachting:
op onze spudpalen, rustig meertje nabij de Lehnitzsluis.
Datum: 25/08
Vaarroute: Lehnitzsee Oranienburg Tegeler See
Vaaruren: 3u30
Overnachting: op onze spudpalen, bij villa Borsig.
We liggen hier nu op een prachtig meer, de Tegelersee. Maar
in het hoogseizoen, voor een rustzoeker, de slechtst mogelijke periode (maar dat
konden we op voorhand wel bevroeden). Op deze moment mag er hier een dikke
Duitser content zijn dat zijn bootje geen banden heeft, of ik had ze plat gezet
zijn groep is hier al uuuuuuren aan het draaien. En gaan reclameren in ons
belabberd Duits is één ding, maar het zijn ook nog eens nudisten ik ben niet
zeker dat ik hem rechtstreeks in zijn ogen kan kijken 😊.
Blijkbaar hebben we hetzelfde traject afgelegd, ze zijn ons al een keer of 6
tegen gekomen op de kanalen en de meren.Eén ding is zeker, als we hem nog maar van ver ruiken, varen we wel een
kilometerke verder in de toekomst 😊.
En verder zie je hier op dit drukke meer van alles, varende
tuinhuizen met een grasmachinemotor, sups aangedreven met een motor,
powerboats, zodiacs, pedalos, kanos, van alles behalve grote jachten.En na vandaag beginnen we te begrijpen
waarom, de jachthavens zijn hier voorzien op drijvende voorwerpen tot 12 meter,
al wat langer is, heeft hier een probleem. We hebben hier verschillende
jachthavens bezocht (met ons Mira-Cetitje), niet mogelijk om er te verblijven.Onze laatste hoop was een mooi gelegen haventje
die grotere boten aankon, maar de maximale lengte is 20 meter. We zijn verdoemd
om eeuwig op de meren te dobberen 😊.
Hiervoor hebben we wel 12 dagen in Potsdam in een jachthaven
gelegen, eigenlijk aan de zijkant van de pier voor rondvaartboten, maar het was
er heerlijk rustig en we lagen veilig achter slot en grendel. Onze boot werd trouwens
extra bewaakt door jonge zwaluwtjes, grappig om zien (tot ze wegvlogen en de gevolgen
achterbleven op ons dek).En van daaruit
hebben we Berlijn bezocht.In de maanden
juni, juli en augustus kost een treinticket 9 euro, voor dat bedrag mag je een
maand lang alle openbaar vervoer in Duitsland gebruiken. De eerste keer zaten
we ook heerlijk rustig in eerste klasse op de trein, maar dat was niet naar de
zin van de kaartjesknipster, tja voor 9 euro mag je nu ook niet verwachten dat
je luxueus mag reizen hé 😊.
Berlijn is megagroot, we hebben er 4 dagen in rondgelopen,
we hebben er uiteindelijk maar een fractie van gezien, maar de belangrijkste
monumenten en musea hebben we toch bezocht. We weten niet goed wat we van deze
stad moeten vinden, Peter vindt het oude en nieuwe door elkaar niet zo fantastisch.
Ik kan moeilijk bevatten dat hier ooit een muur de stad in twee heeft gedeeld.
Vorige woensdag hebben we opnieuw bezoek gehad van Roland en
Dorine, ze waren de avond voordien in België vertrokken. Als je buiten de
spitsuren rijdt, kan je hier op een 7-tal uren geraken. We hadden ook nog wat
zaken besteld bij Bol.com. Leveringsadres in Destelbergen, vrijdag besteld en
woensdag netjes tot aan het schip geleverd, als dat geen service is 😊Met hen hebben we enkele fietstochten gedaan
in de omgeving van Potsdam, mooi fietsen daar langs die meren.En ook een dagje Berlijn mocht niet op het
programma ontbreken, we zijn met zon hop on/hop off bus naar en langs de
monumenten gereden. Maar we moesten toch nog regelmatig de benenwagen nemen, uiteindelijk
hadden we nog meer dan 20.000 stappen op onze teller.
Maandag zat het bezoek er alweer op, Roland en Dorine zijn
verkoeling gaan zoeken aan de Oostzee, zij hebben een prachtige, rustige camperplaats
gevonden. Wij zijn doorgevaren naar het hierboven vermelde meer. Het is warm,
onze hoofdactiviteit bestaat uit zwemmen of luieren op ons ponton, met onze
voeten in het zeer visrijke water. We hebben hier gezelschap van zwanen,
gelukkig een minder agressieve soort dan onze Bo in Langerbrugge (dat was een eenzame zwaan, die alles wat
lager was dan haar/hem aanviel).
Morgen, op de Nationale Feestdag, blijven wij of de lawaaierige
buurman liggen, we zien wel 😊.
Onmogelijk om alles te beschrijven wat we hier allemaal te zien krijgen. Peter, de huisfotograaf van dienst, heeft enkele collages gemaakt om een idee te geven wat er allemaal te beleven valt. Het was moeilijk kiezen uit het massaal aanbod. Dit is nog maar het eerste deel van Potsdam . Zolang we niet varen, gaan we de prentjes laten spreken .
We liggen in Potsdam, en jullie moeten een tijdje geen
Shipfinder of Marinetraffic meer bekijken, we blijven hier een dag of 10 liggen
😊.
Dus nog een laatste vaarverslagje, daarna zal het allemaal
over openbaar vervoer, kunst en cultuur gaan.
Maar goed, terug naar onze laatste dagen op de kanalen, meer
bepaald terug naar 2 juli. Die dag hebben we maar een uur of drie in onze
stuurhut doorgebracht, we zijn al vrij vroeg gestopt in Cälvorde.Onze velocycletten van boord gehaald en de
omgeving gaan verkennen.In Cälvorde was
het kermis, nog zoÿn echte gelijk bij ons vroeger, met majorettes en
bierkraampjes en vette worsten (veel meer was er eigenlijk niet 😊).Maar wel eens tof om de sfeer mee te maken. Voor
de kleinsten was de ook een attractie: kalfjes strelen ….
Daarna zijn we door dorpjes gereden waar de tijd is blijven
stilstaan, prachtige decors om films van vroeger op te nemen. De wegen zijn
hier ook speciaal, de hoofdstraat is dan in kasseien gelegd, de zijstraten zijn
gewoon grindwegen. Peter heeft de juiste keuze gemaakt door een gravelbike te
kopen, hij is hier in zijn nopjes.
The 4th of July
opnieuw vroeg vertrokken, want we verruilen het kanaal voor een meer (in
Duitsland spreken ze van een See). We kunnen ons Mira nog eens op haar
spudpalen leggen, lekker rustig. Maar in eerste instantie waren we er niet 100%
gelukkig mee, onze dieptemeter heeft ons opnieuw in de steek gelaten. We hebben
meer dan 400 km op kanalen gevaren, waarvan we wisten dat die overal quasi
exact 4 meter diep is, dan vindt onze meter het nodig om ons dat ook zonder
verpinken door te geven.We zijn, ik
overdrijf niet (deze keer), 10 meter buiten de betonning gevaren en dat rotding
valt uit.Dan maar aan 2 km/uur, op den
tast (met onze peilstok), naar onze ligplaats gevaren. Maar de omgeving, het
weer (en het feit dat we niet omhoog gelopen zijn 😊- was ook niet echt een risico, op de kaart
stond dat de minimale diepte 1,80 meter was) kan ons humeur niet lang bederven.
Dinsdag, 5 juli
hebben we een snipperdag genomen.Ons ´werkponton¡
opgepompt, maar het toch maar eerst ingewijd met een aperitiefje en gebruikt
als zwemtrap. Mijn aperitief is ook nog een verhaal apart. Peter had voor mij
een alcoholvrije gin tonic gemaakt. Ik vond die eigenlijk even lekker als een
alcoholische variant. Ik zei tegen manlief dat dronken worden vooral in het
kopke zit, want dat ik hetzelfde effect had met een 0,0% gin. Het was plezant
met onze voetjes in het water, wat zwemmen, zonnen, … Terug aan boord zet ik de
fles terug in de kast en merk ik dat ik uiteindelijk toch sterke drank naar binnen
gekapt had. Mijn ventje had effen de verkeerde fles genomen, hij had zijn bril
niet op 😊.
In de late namiddag is de Contessa nog langszij gekomen.Hun Berlijnavontuur zit er op, ze varen terug
het kanaal op.We hebben nog uren gezellig
bij gepraat, veel info en tips gekregen, we zijn helemaal klaar voor de Duitse
hoofdstad.
Gisteren, 6 juli
zijn we op onze voorlopige eindhalte aangekomen: Potsdam. Hier blijven we een
dag of tien liggen, motor en zonnepanelen krijgen rust, onze voeten daarentegen
… die zullen zich vanaf nu van hun beste zijde moeten laten zien.
Verrassing, Hoop
doet Leven (zie ´de wereld is klein¡ van 01/06– nicht van Peter) ligt hier ook,
puur toevallig.Dat wordt verbroederen
of beter gezegd verneven en vernichten. We hadden een paar tuinhuisjes op pontons
(het krioelt hier van de varende huisjes in allerlei vormen en maten, zelfs
varende daken!) naast ons, nogal levendige mensen met luide muziek. Maar
uiteindelijk hebben wij de kroon gespannen, we hebben tot een uur of elf op ons
dek doorgebracht met de mensen van Hoop doet Leven, we waren nog niet
uitgepraat, maar de tuinhuisvaarders waren toen allang binnen en af en toe kwam
er iemand kijken waar het gekwebbel vandaan kwam 😊).
Vandaag, donderdag 7
juli gaan we inkopen doen, enkele machines was erdoor jagen en naar de koers
kijken … het is er het weer voor.
Veel groetjes uit
Potsdam
Peter & Conny
Afgelegd traject:
Datum: 02/07/2022
Vaarroute: Mittellandkanaal KM 256 (Rühen) naar KM 284
(Cälvorde)
Vaaruren: 3
uur
Overnachting:
lange rustige kade in Cälvorde, geen faciliteiten
Datum: 03/07/2022
Vaarroute:Mittellandkanaal KM 284 (Cälvorde) naar KM 333 (Burg)
Vaaruren: 6,5 uur
Overnachting: ligplaats voor jachten, niet de
gezelligste plaats, geen faciliteiten
Regenachtige dag vandaag, dus tijd om wat neer te pennen.
Dinsdag, 28/06 zijn we naar Sophiental gevaren. Vandaag onze
eerste sluis op het Mittellandkanaal, sluis Anderten.Impossant sasje, prachtig kunstwerk, het
lijkt alsof je een immens gebouw binnen vaart. We moesten een kleine 15 meter
naar boven, zon watermassa verplaatsen doen ze niet voor pleziervaart alleen,
dus moesten we wachten op een vrachtschip. Na drie kwartier hadden we prijs.
Alles aan die sluis is groots ook de snelheid waarmee ze gevuld wordt, het is
serieus werken geblazen.
De Contessa had gelijk, het plekje dat ze ons aangeraden
hadden was top behalve het zat er vergeven van de dazen. En het was
snikheet, dus binnen zitten was ook geen optie. Op onze vaarkaart zagen we dat
er 2 kilometer verder ook een aanlegplaats was. Maar in plaats van de trossen
los te gooien, besloten we met dit goede weer onze benen eens te strekken en te
voet op verkenning te gaan. De eerste kilometer hebben we constant moeten slaan
naar die rot dazen, iemand die ons gadesloeg moet denken dat er twee molenwiekende
gekken ontsnapt waren, gelukkig waren er de laatste kilometer minder struiken,
dus minder vliegend gevaarte. Maar het was de kwelling waard: een
veelbelovende, rustige, lange kade die we mochten delen met de beroepsvaart,
ging ons deel worden.Maar dan moesten
we nog dat ellendig laatste kilometertje ook weer terug, Peter opperde het lumineuze
idee om mijn T-shirt uit te trekken en daarmee naar de dazen te slaan. Duh, dan
hadden ze nog maar pas veel plaats om aan te vallen op mijn bloot vel. Maar daaronder
had ik nog iets aan, en dat heb ik gebruikt om rond me heen te slaan, Peter heeft
mijn voorbeeld gevolgd, zijn bovenkleding bestond ook uit twee delen. Het moet
gezegd, Marie-Jo en Marcel hebben hun
werk perfect gedaan, door onszelf te kastijden met ons ondergoed hebben we geen
enkele dazenstek gekregen. De eventuele toeschouwer zal zeker vermoeden dat we
ontsnapt waren uit het gekkenhuis. 😊
De woensdag, 29/06 zijn we blijven liggen. De ideale moment
om eens wat proviand te gaan halen in het nabij gelegen dorpje. Hier hadden ze
trouwens eens iets anders dan een Aldi of een Lidl, een REWE (beetje
vergelijkbaar met Delhaize bij ons). Onze fietstassen zaten goed vol 😊.
In de namiddag stelde Peter voor om een fietstochtje te doen
naar Braunschweig, een kilometer of 12 van onze ligplaats. Ik dacht weer een
lieflijk plaatsje te mogen aanschouwen, maar dit was een uit de kluiten
gewassen stad, te vergelijken met Gent. Een drukke bedoening, maar de
Innenstadt (het oude centrum, verkeersvrij) is zeker het bezoeken waard. Mooie
gebouwen, veel restaurantjes en terrasjes, een dom, een groot shoppingcenter,
er is voor elk wat wils.
Donderdag, tijd om nog wat verder het kanaal af te tuffen. En
tijd ook voor nog eens een sluis (Sülfeld), er zijn trouwens maar 2 sluizen op
dit kanaal. In iedere gids staat dat er
een wachttijd is van 2 à 3 uur, maar ons Mira mocht direct mee bij aankomst, er
lag toevallig en gelukkig een containerschip klaar om binnen te varen. Qua
architectuur een minder mooie sluis, maar we mogen eens zakken en dan nog aan
drijvende bolders (allez ik toch, Peter moest zijn touw nog iedere keer
verleggen 😊).
Wolfsburg (bekend van de Volkswagenfabriek en van Koen
Casteels, die voetbalt er nu) laten we deze keer links liggen, we moeten ooit
terug langs deze weg, we willen dan nog iets hebben om naar uit te kijken.
Weerom, op aanraden van onze voorvaarder Contessa, gestopt
aan een rustige kaai in de buurt van Rühen. Ook dit wordt weer een plaatsje
voor 2 nachten. Enig nadeel, we hebben in Braunschweig een reteduur
wifi-abonnement gekocht (eigenlijk een prepaid kaart waar we een maand lang
onbeperkt mee kunnen surfen), maar Telekom heeft hier blijkbaar geen dekking ☹.
Even een grappige anekdote, we (lees ik) willen nog een
extra vliegenraam, voor het luik in onze living. Peter kijkt op zijn kaart en
ziet dat er in de buurt een Praxis is, we zijn daar in Nederland al een paar
keer werkgerief gaan kopen, ze hebben er van alles.Wij daar naar toe, bloedheet, tegenwind een
mensch moet er wat voor over hebben. Heel raar, die Praxis is in een betere
woonwijk tot onze euro viel Praxis in het Duits = praktijk. Het ging hier
over een kinesistenpraktijk 😊.Ons
lichtelijk onnozel voelend zijn we dan maar terug naar boord gepeddeld. Daar
hebben we onze badkleding aangetrokken en hebben een frisse duik genomen (hm,
voetje voor voetje langs de reddingtrap het water in eigenlijk) in het kanaal,
heerlijk gewoon.
Van al dat zwemmen hadden we honger gekregen, en het is hier
een beetje zoals in onze oude thuishaven, een restaurant vlak aan ons schip, we
moesten niet meer rijden dus we mochten een wijntje meer drinken 😊.
Er viel trouwens ook iets te vieren, we liggen met ons Mira exact op de grens (km
256) met de vroegere DDR. Dat van de grens is waar, dat we dat gevierd hebben
niet, Peter heeft dit pas de dag nadien ontdekt (klonk toch mooi als verhaaltje
niet?). In ieder geval, deze eetgelegenheid is er eentje waar we in het
terugkeren ook zullen stoppen, we hebben er lekker gegeten.
Vrijdag, 01/07 kunnen we kort houden, vrijdag 1 juli was
klusjesdag op de grens van voormalig oost en west, dan presteren wij het best 😊.
Fijn weekend beste lezer, zoek gerust een uitvlucht om iets
te vieren 😊.