Dag beste lezer,

Deze morgen zijn we als 2 zombies uit ons bed gekropen, ik klap niet graag uit bed, maar nu ga ik ons nachtverhaal eens uit de doeken doen. 

Toen we gisterenavond terugkwamen naar ons Mira, zagen we dat de steiger ingenomen was door jeugd, op een picknickdeken aan het genieten van een avondzonnetje. We hadden al door dat we niet aan de rustige kant van de kade lagen.  En hoe later de avond hoe schoner, en vooral hoe luider, het volk.  Alles was aanwezig voor een sfeervolle vrijdagavond: bier, wijn, hasj en de top 50 van de veel te luide psychedelische muziek.  We zeggen tegen elkaar, ach we zijn ook jong geweest (bij ons was dat natuurlijk wel met limonade en koekjes 😊) en nemen dan ook maar een extra slaapmutsje.  Maar plots gaat onze tolerantiegrens onder nul als ze besluiten van te gaan zwemmen en ons Mira als een springplank gebruiken.  Dan is Peter eventjes uit zijn krammen geschoten en brigadier Maas was er een halve minuut later ook om verbaal bijstand te verlenen.

En het feestje blijft duren, om middernacht komen de BOA’s langs, wij content, onze lang verlangde nachtrust zal er kunnen van komen.  Nope, terwijl ik het daags voordien de max vond dat de BOA’s  het door de vingers zagen dat we ergens lagen waar we niet mochten liggen, vond ik nu dat ze niet streng genoeg konden zijn, tja twee maten en gewichten hé 😊.  Enkel de muziek moesten ze zachter zetten. Het groepje dat aan ons slaapkamerraam zat, hield het om 0u30 voor bekeken.

Het jachtje achter ons had minder geluk, wij hadden een groep van zweverige types als gezelschap, zij zaten met een bende nachtbrakers met hiphop muziek en veel meer drank, die hebben het veel langer uitgezongen. Peter is nog eens buiten geweest omdat er nieuwe bendevorming dreigde te gebeuren aan ons schip, hij heeft vriendelijk gevraagd om dat niet te doen. Brigadier Maas lag dan al half in slaap met haar oordopjes in.

Om 3 uur gaat ons alarm af, Peter spurt uit zijn bed en brigadier Maas komt, een halve minuut later ook uit haar schulp gekropen. Niets te zien en toch gaat het alarm opnieuw af, ik trek het gordijn omhoog en kijk oog in oog met Felix, gewoon een nieuwsgierige zwarte kat.

En dan hebben we heerlijk geslapen, tot 6 uur, dan komt de vuildienst de rotzooi die de jeugd heeft achtergelaten ophalen.

En terwijl we bezig zijn, ik wil van een mug geen olifant maken, maar het zoemend exemplaar dat deze nacht in onze kamer zat was waarschijnlijk een nazaat van Dracula, ik ben overal gebeten.  Er lag naast mij nog een hapklare lekkere brok, met dezelfde bloedgroep, maar blijkbaar was mijn bloed goed genoeg voor dat vreetballetje.

En het goede nieuws is, wij blijven hier nog een nachtje, want we hebben bezoek. 

Roland en Dorine komen deze voormiddag aan, en ze brengen onze afdekzeilen mee voor de koepels (bedankt Stien om ze tot de Largo te brengen) want ze beloven tropische temperaturen voor onze laatste vakantieweken.  En in de namiddag wordt het gezelschap aangevuld met Patrick en Waijung. Dus de jeugd krijgt serieus concurrentie deze avond😊

Ondertussen is iedereen aan boord, het verslag daarover kunnen jullie morgen lezen.

Fijn weekend

Roland, Dorine, Patrick, Waijung, Peter & Conny