Dag beste lezer,

Na een natte nacht (buiten hé 😊), was het deze ochtend weer lekker droog.

Om 8u30 de trossen los, de sluis opgeroepen, we waren er helemaal klaar voor.

Beneden sluis was het wel mooier om te liggen, rustiger en groener. Maar dan hadden we in de gietende regen moeten aanleggen en buiten zitten was toch geen optie.

En er bestaat zoiets als toeval, we besloten gisteren tussen 2 buien door om nog een kort wandelingetje te maken naar de sluis, kijken of we ons afval daar kwijt konden (niet dus). Peter had even voordien een adres gezocht van een hengelsportwinkel in Tilburg, als we daar liggen kunnen we zo’n 5-tal  km stappen om visvoer in te slaan.  Maar wonder boven wonder, op nog geen 100 meter van onze boot, is er een hengelsportwinkel, in the middle of nowhere (geen enkele andere zaak in de buurt) én nog open om 19u30.  En om in metaforen te spreken, Peter was gelijk een visje in een wijwatervat, hij (allez de vissen toch) heeft genoeg voer voor de rest van de vakantie.

Ons tochtje vandaag gaat vlot, heel vlot, iedere sluis stond op groen als we aankwamen.  Alleen bij de laatste sluis hoor ik iemand oproepen van de andere kant en de sluismeester zegt dat hij de sluis voor hem gaat klaarmaken. Ik roep naar Peter, die buiten nog naarstig de sporen (heerlijk plakkerige bloesem) van het onweer aan het  te verwijderen is. Ik roep: “Hé Peter we hebben pech”. Ocharme, hij staat binnen een seconde, licht paniekerig in de stuurhut, hij dacht dat er iets kapot was of zo, ik wou enkel zeggen dat we de laatste sluis even zullen moeten wachten 😊.  Maar de wonderen zijn de wereld niet uit, er roept een schipper op naar de sluis dat hij even moet wachten, dat er een spits op een kilometer van de sluis is (wij dus, en we hebben hem niet tegengesproken 😊).  Dus de sluismeester wacht speciaal op ons.  Als we de schipper kruisen, komt hij uit zijn stuurhut en roept hij: “Getverdorie, ik dacht dat jullie een spits waren”.  Hilarisch en dankzij die man toch eerst de sluis in gevaren 😊

Onderweg naar Tilburg zien we ergens een pijl naar een passantenhaven, verrekijker gepakt en het zag er best een leuk plaatsje uit en er was nog veel plaats vrij.  Omdat het redelijk smal is en we ons niet kunnen draaien, zijn we helemaal achteraan gaan liggen.  We zijn dan tot het eerste jachtje gestapt, mensen uit Sas van Gent, en ze vertellen ons,  wonderbaarlijk, dat je hier niet moet betalen.  Nog wat streeknieuwsjes uitgewisseld en wij terug naar onze boot.

Volgens de buienradar blijft het zeker tot vanavond droog, dus Peter gaat vissen. En jammer dat er hier geen paling zit, want hij heeft al veel groen gevangen 😊.  Maar ook al heel wat visjes, de kleinste 3 centimeter (Peter spreekt in visserstermen van 3,5 cm) en de grootste was toch zo’n ferme 6 cm 😊.

We waren hier nog geen uur of er stopte al een wagen van de politie. Bleek achteraf geen politie, maar BOA’s (buitengewoon opsporingsambtenaren) te zijn. De man ziet ons Belgische vlag en is al opgelucht dat we Nederlandstalig zijn. Bottom line, we mogen hier niet liggen, enkel jachtjes tot 12 meter zijn toegelaten.  Blijkt voor veel passantenhavens in Nederland zo te zijn ☹. Maar het blijft een wonderbaarlijke tijd, hij kijkt onze onwetendheid door de vingers, we mogen blijven liggen tot morgenvroeg.

Ik ga hier afsluiten, en wachten op nog minstens één wonder, een wonderbaarlijke visvangst?, regen die uitblijft?, een traiteur die langskomt om voor ons te koken?, mijn buikvet die wegsmelt als sneeuw voor de zon? Wie weet, wie weet?  Ik houd jullie op de hoogte 😊

Groetjes uit Aarle-Rixtel,

Peter & Conny

Traject:  Nederweert – Someren – Helmond (Zuid-Willemsvaart) – Aarle-Rixtel.

Afstand: 30 km