Inhoud blog
  • Home sweet home
  • Het zit er bijna op!
  • De laatste loodjes (gevonden aan een visdraad aan onze schroefas)
  • Het lek is gedicht!
  • Alles komt goed!
    Zoeken in blog

    Mira-Ceti
    Met ons varend woonschip op de Franse wateren
    10-06-2020
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Van Mol naar Leopol(d)

    Dag beste lezer,

     

    We zijn verkast naar een andere provincie: Limburg.

    Ik ga beginnen met het sluizenverhaal van de dag, het was nog plezant deze keer, normaal moesten we drie sluizen doen, maar we hebben 4 keer moeten aanleggen. Op het kanaal Herentals-Bocholt zijn er 3 met een verval van 4,30 meter. Dat zijn de nieuwere sluizen tenminste, daarnaast zijn er telkens de oude, dubbele sluizen, dat wil zeggen, je vaart van de ene sluis onmiddellijk in de andere. En zo’n oud sluizensysteem hebben we mogen uittesten vandaag.  De middelste, nieuwe sluis was gesperd, iets met de onderkant die wegspoelde of zo …

     

    En dan naar stuurboord op het kanaal Beverlo, dat varen we volledig af, dat is zo’n kleine 15 kilometer. Behalve een ophaalbrugje aan een industrieterrein hebben we niets in onze weg.  Of toch bijna niets, toch een vrachtschip, leeg. Maar die zijn we gekruist op een punt waar het iets breder was in het kanaal, een chanceke.

     

    Voorbij de industriezone is het precies alsof je in een schilderij van Monet vaart (Peter zijn woorden, ik heb ze gepikt 😊), allemaal waterlelies en gele plomp (wat feitelijk ook tot de waterleliefamilie behoort). Heel mooi.

     

    We hadden op voorhand de sympathieke havenmeester van JKL Leopoldsburg gecontacteerd, en in de kom was helaas geen plaats meer voor onze lengte, aan de kopse steiger ligt er een opleidingsschip van de marine.  Maar we kunnen nog terecht langs het kanaal, ter hoogte van de mobilhome parking, dus onze buren zijn nu een 20-tal rijdende huisjes.  En verder voelen we ons hier redelijk thuis, aan de overkant ook een vrij drukke baan 😊

     

    En dan ons wandelingetje gedaan natuurlijk, we zijn eens naar het Lido gewandeld.  We zijn daar een paar jaar geleden al eens steppegras (dan moet je de biefstuk onder een berg super dun gesneden frietjes zoeken) gaan eten met enkele bootvrienden. En Lido klinkt chique, maar dat is een soort kantine, met wat terrassen aan visvijvers, maar het zit er altijd stampvol. We wilden eens kijken wanneer ze terug open deden, poort stond open en een pijl met parking en passage.  Maar blijkbaar waren we ongewenste gasten, de uitbaatster vies en uitleggen dat we op privéterrein waren.  Toen Peter zei dat je nergens kon opmaken dat we niet welkom waren, bond ze wat in en zei ze dat ze pas vrijdag open waren. Huhu, we zullen toch veel goesting moeten hebben in steppegras vrijdag 😊

     

    En dat weer, dat wordt altijd maar beter en beter.

     

    Warme groetjes,

    Peter & Conny









    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)



    Archief per maand
  • 10-2023
  • 09-2023
  • 08-2023
  • 07-2023
  • 06-2023
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 10-2022
  • 09-2022
  • 08-2022
  • 07-2022
  • 06-2022
  • 05-2022
  • 06-2021
  • 05-2021
  • 07-2020
  • 06-2020
  • 05-2020
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 11--0001



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs