Dag beste lezer,

Hier zijn we nog eens een keer met een verslagje. 

We zijn dus eerst 3 nachten op het Tjeukermeer gebleven, meer bepaald het eiland Marchjepolle. Een mooi, maar heel populair, lees druk, eilandje. We hebben de wijde omgeving eens verkend, na 10 minuten hadden we alles gezien 😊.  Dus veel tijd over om wat klusjes te doen, zo is onze bijboot eindelijk terecht gekomen waar hij thuishoort,  aan de kraan.  Nu hebben we weer lekker extra plaats om de vooronder opnieuw vol te stouwen met andere dingen 😊.

Zaterdag zijn we dan vertrokken naar Sloten. Plots kwam er een uit de kluiten gewassen rib naar ons gevaren en hij deed tekens dat Peter eens moest buiten komen, ik zat ‘toevalligÿ aan het stuur (sinds onze prachtig werkende joystick vaar ik precies nog meer …. vooral rechtdoor 😊, het manoeuvreren laat ik met veel plezier aan Peter over).  Maar ik wijk af, die rib dus, geen politie zoals we eerst dachten, maar mensen die iets te maken hadden met onze spudpalen. Constructeur, bouwer, uitvinder, dat weten we niet goed, maar hij kende ons Mira in ieder geval wel.  

Hebben we het al over vogels gehad?  We hebben er een gezien, een roerdomp. Terwijl we aan het wachten waren voor een brug vloog er eentje over onze boot.  Eindelijk de vogel gezien die ons vorige reis zo in de ban hield.

We blijven 3 nachten in Sloten, er is hier genoeg te zien aan het water, het is Pinksterweekend en beredruk, alles wat drijft en een motor heeft zit hier precies op het water. En hier passeren minstens even veel (of meer) Duitse vlaggen als Nederlandse. Geen wonder dat we constant in het Duits aangesproken worden als onze driekleur vrolijk wappert in de wind. Sloten heeft  700 en een chieke inwoners en mag zich de kleinste stad van Friesland noemen.  Een pittoresk dingske, wel jammer van de fabriek met melkvervangers voor het vee, die het centrum een beetje ontsiert, maar die beestjes moeten ook eten natuurlijk. 

Ann en Noël van de Flâneur zijn zaterdagmiddag langsgekomen.  Zij liggen deze zomer met hun jacht in Friesland.  We zijn  iets gaan eten in Sloten, we hadden keuze tussen twee periodes, om 17u of om 20u.  We hebben voor dat laatste gekozen, het was mooi weer en zo konden we op ons gemak nog een aperitiefje drinken op ons terras. Leuk, konden we nog eens ongegeneerd met een Gentse tongval klappen. Alhoewel, Tom Waes mag beweren dat het Fries op het Antwaarps lijkt, met Gents of zelfs West-Vlaams kom je hier ook al een end, met andere woorden, het is gewoon een mengelmoes van onze  rijke Vlaamse woordenschat 😊.

Vertaal maar:

-          as hy syn holle op it kessen leit, slept syn kont al

-          een tùtsje

-          wat de boer net kin, dat yt hy net

 In het restaurant hebben we een stukje vis gegeten en ons kommetje frieten gedeeld met 4 (we waren in eerste instantie niet zeker of het voor één persoon of voor ons allemaal bedoeld was). We hebben een extra portie bij gevraagd zulle 😊.

De zondag, 5 juni, is de Fläneur verder gevaren, maar niet zonder een stukje Gent achter te laten  We zijn nu in het bezit van de Gentse vlag. Wij gaan de sportieve toer op, een kleine 40 km fietsen langs het Slotermeer (dat klinkt in het Fries Sleattermer Mar). Iets gegeten in Woudsend.  Woudsend ligt aan de Ee (voor de oplossers van  kruiswoordraadsels een bekend woordje) en ook al wonen hier dubbel zoveel mensen als in Sloten, hier spreken ze van een dorp. Uiteindelijk moe, want we hadden weer af te rekenen met een pittig tegenwindje, maar voldaan terug op ons bootje beland. 

Tweede Pinksteren blijven we hier ook nog liggen, dat mag hier niet te rap vooruit gaan 😊

Geniet nog van de extra vrije dag en tot de volgende keer.

Peter & Conny

PS Een ‘tùtsjeÿ is geen tutje maar een totje ofte zoentje 😊

Afgelegd traject:

Datum: 04.06

Vaarroute:  Tjeukermeer -  Follegasloot – Groote Brekken – Rijnsloot – Haringsloot – Brandemar – Woudsloot - Ie

Vaaruren: 1,5 uur

Overnachting: Jachthaven Lemsterpoort (maar aan een steiger op de Ie zelf niet in het stadje).  Geen voorzieningen (1 €/m).

05-06-2022 om 17:35 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Vorige zondag, 29 mei hebben we nog een dagje doorgebracht op de Vecht, rechtover Fort Uitermeer, een torenfort aan de Vecht. We konden niet van boord, maar we hadden ook geen zin om iets te doen, het was er ook het weer niet voor trouwens.

Maandag, 30 mei voorspelden ze minder wind, tijd om de Vecht achter ons te laten en het Markermeer over te steken.  Meestal varen we Friesland binnen in Stavoren, maar nu gaan we via Lemmer. En waar we den oversteek van Muiden naar Friesland in het verleden op één dag deden, gaan we er nu wat langer over doen.  We gaan halt  houden op Urk. Inderdaad, hier spreken ze van OP en niet IN Urk. Urk was vroeger een eilandje in de Zuiderzee, maar nu maakt het deel uit van Flevoland (wat uiteindelijk een door de mens gemaakt groot eiland is). We delen de kade met 3 historische zeilboten, volgestouwd met Duitse jongeren.  De bewoners op Urk zijn godvruchtig (en ook vruchtbaar), 94% gaat de zondag naar de kerk. Het is hier zeker geen Ibiza of Salou voor de jongeren, dat betekende dat iedereen om 23u alweer aan boord was. Door hen zijn we zeker niet wakker gemaakt, daar zorgde de RWS rond middernacht wel voor, die komt (iedere nacht hebben we helaas de nacht nadien ook gemerkt) met een rotvaart de haven binnen gevaren, goed voor een stevig potje touwtrekken en schommelen.

Dinsdag, 31 mei blijven we dus een dagje Urken.  Een authentiek vissersdorpje, met leuke steegjes, enkele restaurantjes, waar we – je raadt het nooit- heel lekkere zeetong gegeten hebben. Na een paar uur rondkuieren zijn we terug naar ons bootje gegaan.  Er ligt nog een woonboot langs de kade waar de Belgische driekleur vrolijk wappert, dan is Peter nieuwsgierig en vraagt hij waar ze vandaan komen. De mensen komen uit Gent en varen naar Berlijn. Er zijn al een paar volgers (via Marinetraffic) die al dan niet een ludieke opmerking gemaakt hebben dat we maar traag vorderen, deze Gentenaars zijn een week voor ons vertrokken – om maar te zeggen, gepensioneerden hebben tijd zat 😊.

Over die schippers, grappig verhaal eigenlijk, Peter is goed in gezichten herkennen, en hij had al eens (lang geleden nog voor de uitbraak van de Corona) met die man gebabbeld … op onze steiger in de jachthaven van Langerbrugge.  Hij kon die man nog thuisbrengen, voor de andere schipper was het gemakkelijker om te weten met wie hij te maken had, hij herkende onze Mira-Ceti (hij had er al eens een foto van  getrokken in de Biesbosch). Achteraf zei Peter, die vrouw komt mij bekend voor (of in zijn woorden: ze staat mij niet vreemd,) ze lijkt op mijn nicht.  Een tak van de familie die hij jaren geleden uit het oog is verloren. Peterÿs  vader wist dat er inderdaad een nicht van hem al jaren op een woonboot woont.  Enfin de puzzelstukjes vallen allemaal in elkaar, ze zijn familie.  Als we hen nog eens tegenkomen, wat niet ondenkbaar is vermits we dezelfde bestemming hebben, kunnen we eens op familiebezoek 😊.

01 juni varen we dan uiteindelijk toch Friesland binnen, langs het IJsselmeer (windkracht 3, dat kan ons Mira nog gemakkelijk aan), Lemmer binnen.  De sluis is voor ons alleen, het vrachtverkeer komt vooral uit de andere richting.  En dan nog een klein uurtje varen tot onze bestemmening, het Tjeukermeer.  Tijd om een verslag(je) te schrijven want het is geen ‘lekker buiten zonnen op het terrasÿ weer, het is nat, winderig en koud. Maar we laten het niet aan ons hart komen, er komen vast nog mooie zomerdagen op onze weg.

Tot de volgende lezing!

Peter & Conny

Afgelegd traject:

Datum: 30.05

Vaarroute: Fort Uitermeer (Vecht), Muiden, via Markermeer en Lelystad naar Urk.

Vaaruren: 8  

Overnachting: Gemeentehaven Urk (1,8 €/m)

Datum: 01.06

Vaarroute:  Urk – Ijsselmeer – Lemmer -Tjeukermeer.

Vaaruren: 4,5

Overnachting: Marrekrite steiger TJ15E

01-06-2022 om 16:44 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

De weken vliegen voorbij, alweer zaterdag, het gaat vooruit hé.

We liggen nog altijd op de Vecht, waarschijnlijk tot maandag, dan voorspellen ze minder wind, dat vaart wat gemakkelijker op het Ijsselmeer.

Deze contreien zijn nog altijd bekend terrein voor ons, weinig avontuur hier, we weten op voorhand waar er ligplaatsen zijn, waar de restaurantjes, cafeetjes en winkels zijn.  Alleen het weer, dat is voor ons, zoals voor iedereen, een vraagteken. We  hebben af te rekenen met een straffe wind, maar dat zal in België niet anders zijn.

Ik weet niet meer exact waar ik vorige keer geëindigd ben. Dus misschien val ik wel in herhaling hier en daar. 

Normaal gezien gingen we onmiddellijk nadat onze achterbank geïnstalleerd was, doorvaren naar de Volkerak, maar een zwaar onweer heeft ons doen besluiten om nog één nachtje in de vluchthaven van Bruinisse door te brengen. Uiteindelijk zijn we pas op vrijdag vertrokken naar de  Volkerak, om code oranje uit te zweten, maar al bij al hebben we geen extravagante toestanden meegemaakt.

Enfin, zaterdag zijn we van de Volkerak naar Arkel gevaren.  Alles perfect verlopen, geen noemenswaardigheden te melden. In Arkel (ook daar weten we de Coop zijn) achter een pot Belgische mayonaise geweest (veel beter dan de Nederlandse, dat is veel te zoet voor onze smaakpapillen) want zondag zijn het stoverij met frietjes en daar moet mayonaise bij zijn!

Zondag tijd om ons favoriete (not) kanaal te bevaren, drie uur klotsen op het Amsterdam-Rijnkanaal. Tijdens  het weekend is het een keuze tussen de cholera en de pest … Amsterdam-Rijnkanaal (is kermisgevoel, constant heen en weer slingeren)  of de Vecht (laveren tussen sloepen, roeiboten en huurboten).  We hebben dus – ondanks alle tijd van de wereld – voor de avance gekozen.  Getuige geweest van de wet van de sterkste, er was een eend aan het oversteken met haar kuikens … zij heeft de overkant gehaald, haar kindjes zijn in de bekken van meeuwen met gemene oogjes beland.  Geen mooi zicht om te zien gebeuren.

Haast en spoed, komt zelden goed: de brug in Nigtevecht lag in panne.  Het is te zeggen, de lichten werkten niet meer correct,  als de brug openging, werden de lichten niet rood voor het autoverkeer.  Dus hebben we nog twee uur en een half liggen klotsen vooraleer we door mochten varen. 

We zijn 3 dagen blijven liggen in Nederhorst den Berg (de jachten mogen maar maximum 3x24 u blijven liggen op dezelfde plaats) en zijn dan verder gevaren naar … Nederhorst den Berg (zelfde dorp, maar in het bochtige parcours 5 kilometer verder op de Vecht).

Onze ene marifoon is van bedenkelijke kwaliteit, gisteren is onze betere beginnen mankeren. We zullen er rekening mee moeten houden dat er na 18 jaar het één en ander zal beginnen verslijten. Ik spreek over de toestellen hé, wij zijn nog lang niet versleten 😊.

Op de website gekeken, blijkt dat we maar 21 KM (enkel) van George Kniest liggen.  Eens gecheckt op de kaart, dit belooft een mooi fietstochtje te worden langs rustige wegen.  Kettingen gesmeerd, fietszakken uitgehaald en weg waren we richting Flevoland (Almere). Ongeveer halverwege vraagt Peter of de winkel wel open is.  Ik had geen idee, en je raadt het al, sluitingsdag de maandag.  We konden natuurlijk op dat moment de website geraadpleegd hebben, maar ons kent ons, eens we bezig zijn kan niets ons stoppen. Rijden, rijden, rijden en stoempen, stoempen, stoempen.   We hebben van de nood een deugd gemaakt en hebben in de jachthaven van Almere gegeten.

De dag nadien opnieuw 42 kilometers fietsen, heen en terug, naar Georgeke Kniest, was iets pittiger dan de dag voordien, lekker stevig windje.  Opnieuw gaan eten in Almere, deze keer hadden we op de website gekeken voor een restaurantje.  We moesten onze weg zoeken tussen allemaal nieuwbouw appartementsblokken en vonden uiteindelijk de eetgelegenheid. Wat een teleurstelling, een veredelde fastfoodrestaurant.  Maar goed de innerlijke mens moet versterkt worden, zeker als hij (al dan niet ondersteund door een fietsbatterij) een inspanning levert. Toen we buiten stapten uit dit culinair laagstandje zagen we 50 meter verder een gezellig (en met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid)  en veel beter restaurantje.

De dagen dat we niet fietsen, doet Peter klussen: marifoons en de waterpomp vervangen, we hebben geen tuin maar er is altijd wel iets te doen aan onze schuit.

Gisteren was het weer fietsdag, tripje naar Hilversum.  Op papier 10 kilometer enkel, maar ik had een knooppuntentrajectje uitgestippeld, fantastisch mooie rit maar … dubbel zolang als de kortste weg 😊. 

Heb ik het al over vogels gehad?  Gisteren vlogen er minstens (en ondanks mijn zin om lichtelijk te overdrijven, deze keer waren het zeker meer) 100 aalscholvers over de Vecht (en helaas ook over onze boot, we dachten even om haar DIXI te noemen in plaats van Mira-Ceti). Ik heb er Peter vanonder de douche voor laten komen, het was indrukwekkend. Er moet hier veel vis zitten in de Vecht. Peter heeft nog geen tijd gehad om dit daadwerkelijk te controleren.

Ik wijk af, Hilversum dus, vooraleer daar te geraken, zijn we voorbij een paar dikke villaÿs gefietst, waarschijnlijk optrekjes van de Gooische vrouwen.  Hilversum zelf heeft ons niet echt bekoord, maar goed, we hebben er voor het eerst in Nederland toch lekker gegeten 😊.

Vandaag, 28 mei sluiten we af met verdrietig nieuws. Vera, een kunstenares, in de letterlijke (ze was pottenbakster en maakte fantastische beelden) en figuurlijke (zij stond zo positief in het leven, dat vonden wij een kunst op zich) betekenis van het woord, heeft deze morgen haar strijd tegen de kanker verloren.  Amper 56 jaar, We vonden het een voorrecht haar te kennen en wensen Danny, haar partner, alle sterkte toe. Rust zacht mooie meid.

Lieve mensen, het leven is zo kort, geniet er met volle teugen van.

Peter & Conny

28-05-2022 om 11:16 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Eindelijk is het ervan gekomen, den blog is gestart (een beetje gelijk vroeger den blok, alsmaar uitstellen).

Onze eerste 10 dagen zitten er al op zie, de tijd gaat snel.  Even in een notendop vertellen wat er allemaal gebeurd is. Telegramstijl (de lange versie dan toch 😊), leest gemakkelijker.

Maandag, 09 mei

Vertrokken vanuit de jachthaven met kapitein Jan en Seppe.

Kapitein Jan heeft onze Estée S en onze Mira-Ceti daar binnen geloodst, dus vinden we het normaal dat hij de Mira-Ceti symbolisch uit vaart tot Terneuzen. Wij hadden het trouwens veel te druk met zwaaien naar onze ex collegaÿs (stonden her en der verspreid op het kanaal en op Zelzate brug).

Onze eerste stopplaats, Terneuzen dus, waar we nog een traditie in ere willen houden.  Toen we daar de eerste keer toekwamen zijn we (met kapitein Jan) slibtongetjes gaan eten, de lekkerste die we ooit gegeten hebben.  Dus we wilden dit weer doen, helaas was het restaurant gesloten.  Maar niet getreurd, slibtong in een ander restaurant dan maar, deze keer de slechtste die we ooit gegeten hebben.  Terneuzen krijgt beide titels 😊.

Dinsdag, 10 mei

Jammer maar helaas, het Corona beestje heeft ons, na lang zoeken, uiteindelijk toch gevonden. Heel spijtig voor Seppe, hij ging normaal gezien een weekje meevaren, maar hij is in Veere van boord gegaan, gelukkig hebben we hem niet aangestoken.

Alle andere dagen, hebben we in quarantaine doorgebracht op het Veerse Meer.  Gelukkig hadden we goed weer, zodat we tussen de hoest- en niesbuien toch buiten konden genieten. Ook op het Veerse Meer mogen we niet meer overal liggen, er zijn maar een paar plaatsjes meer waar een boot van meer dan 20 meter welkom is (en dan moeten we duimen dat die niet ingenomen is door andere, kleinere jachten).

Woensdag, 18 mei

Op tijd genezen om onze reis te vervolgen naar Bruinisse, want daar wordt onze achterbank vernieuwd. De bank is deze winter klaargemaakt en wordt vandaag en morgen geplaatst.  Het weer is schitterend, we zijn Bruinisse gaan verkennen … goed voor 15.000 stapjes.

Donderdag, 19 mei

Onze bank is afgewerkt! Het is gewoonweg prachtig, we kunnen weer 20 jaar genieten op ons zonnebankje (check foto voor én na).

Vandaag is het Peter ook gelukt om zijn hydraulische stuurinrichting op punt te krijgen. We hebben namelijk een joystick geplaatst, dit laat toe om met een kleine beweging het roer rapper en/of preciezer te laten sturen, gedaan met sleuren aan dat stuur (we worden tenslotte een dagje ouder 😊). Door omstandigheden heeft het (veel) langer geduurd dan voorzien. Normaal installatie door vakman, maar Peter heeft alles zelf uitgezocht en geplaatst.  Er zaten een paar foutjes in het schema, die hebben ze er nu allemaal uitgehaald, hopen we toch. Morgen gaan we proefvaren, op de Oosterschelde, breed genoeg om uit te testen 😊.

En nu zijn we op zoek naar een werf, want onze dieptemeter valt regelmatig uit, het liefst als we een ligplaats zoeken om onze spudpalen (hier zijn ze dan) uit te zetten, dan mag Maasje met een stok de diepte peilen. Voor mij moet alles werken, maar zonder die 3 meters vind ik het lastig varen: dieptemeter, temperatuurmeter (heeft niets met varen te maken, maar sinds ons akkefietje enkele jaren geleden, hou ik dat ding altijd in het oog en de roerstandmeter. Dus zijn we nu op zoek naar een werf om naar boven te gaan en een nieuwe dieptemeter te plaatsen.  Peter heeft gelezen op internet dat de sonar na een aantal jaren niet meer werkt van het type meter dat we nu hebben.

Jullie lezen het al, we zijn overmorgen nog niet in Berlijn, maar we hebben tijd zat, geen haast, geen (of toch weinig) stress.  Niks moet, niksen mag 😊.

We gaan proberen om één maal in de week te bloggen, het bewijs is geleverd, gepensioneerden hebben echt weinig tijd 😊. 

Fijn weekend alvast en veel groetjes,

Peter & Conny

Fotoÿs van hertjes op het Veerse Meer en van enkele ligplaatsen. Naast die stoere schepen is onze huidige ligplaats in Bru.

19-05-2022 om 15:37 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Het zit er op, onze bijna 8 weken durende reis.

Gisteren hebben we nog een, regenachtig, dagje op het Veerse Meer doorgebracht. Lief van de weergoden, want mijn neus is verbrand, dus extra zon zou er teveel aan geweest zijn 😊.

Vandaag om 6u45 waren onze palen terug ingetrokken en zijn we richting Langerbrugge vertrokken.

Ik was/ben niet al te goed gezind, niet omdat we terug naar onze thuisbasis varen, maar omdat we bericht gekregen hebben dat we 10 dagen in quarantaine moeten en 2x getest moeten worden.  Ik ben donderdag dus iets te enthousiast geweest over het feit dat Nederland code oranje heeft. Enfin, morgen zullen onze vrienden lekker gezellig samen naar het WK kunnen kijken zonder ons, dat is uiteindelijk veel minder gevaarlijk dan 8 weken tussen de vissen en de vogels vertoeven (en we zijn ook geen Club Brugge supporters). Ook ons werk verwittigd dat het nog langer gaat duren vooraleer we terug naar Ertvelde gaan (onze bazen gaan er gelukkig heel begripvol mee om, een chanceke dat ik geen baas ben 😊).

In Veere mochten we in de grote sluis schutten, een rustige sluis want ik was voortdurend afgeleid van zeehondjes die in de sluis rondzwommen. Dan via de blauwe golf, dat is varen in konvooi van Middelburg tot Vlissingen. Het konvooi bestaat uit de volgende schepen: Mira & Ceti 😊. In Vlissingen konden we ook onmiddellijk schutten.  De Westerschelde was een spiegeltje, wel  veel beroepsvaart, zeker voor een zaterdag. En we werden goed in het oog gehouden door de post en sluis van Terneuzen, neen, neen … niet omdat we iets mispeuterden, maar om ons zo goed mogelijk te begeleiden. Een top sluiswachter, hij heeft de beroepsvaart 2x gevraagd om hun schroef af te zetten als ze aangemeerd waren. Ons heeft hij een keer of 4 opgeroepen (om ons de positie in de sluis door te geven, om te zeggen dat we moesten opletten dat er een tros op het water dreef, om te vragen wat onze afmetingen waren en een laatste keer om ons goede reis te wensen 😊). Dat laatste is maar gedeeltelijk waar, hij zei dat we de volgende keer onze afmetingen op voorhand moesten doorgeven, dat ze het totaal verkeerd hadden ingeschat. We hadden trouwens ook een grote verantwoordelijkheid, want er was ook nog een zeiljacht aangekomen die tegen ons is komen liggen.  Zijn we direct nog tegengekomen in de jachthaven, ze waren doorverwezen naar Peter om een ligplaats te krijgen … één minuut thuis en al aan het werk gezet 😊.

Mijn humeur is gelukkig wel verbeterd, dankzij mijn ventje.  Ik ga het hier vertellen, misschien dat het niet zo grappig overkomt, maar ik heb goed gelachen. Op de Westerschelde, we hebben dat -tig zeehondjes gespot.  Peter zegt: ´Er loopt daar op diene dam een man en vlak in de buurt zit er een heel grote zeehond, de grootste die ik hier al gezien heb¡. Ik pak de verrekijker en zie een man met een emmer, kokkeltjes rapen en zijn maat staat voorover gebogen (met een zwarte broek) ook kokkels te rapen (dat was volgens Peter die grote zeehond dus 😊). Hilarisch, maar je moet het meegemaakt hebben om er mee te kunnen lachen denk ik  😉.  

Het is een beetje onwezenlijk nu met onze quarantaine.  Leonard en Régine stonden ons op te wachten, maar we konden hun niet vragen om iets te komen drinken aan boord. Dus maar een klapke gedaan van op afstand.  Ik denk dat we beter de 1,5 meter afstand houden aan de laars gelapt hadden … we hadden onze deuren laten openstaan … toen we terug binnen gingen werden we verwelkomd door wel 50  … vliegen … die hebben blijkbaar lak aan coronaregels. Wel beste vliegen, wij zijn nu seriemoordenaars 😊.

En nu doe ik een beroep op jullie medelijden, hier zitten we, moederziel alleen, te kijken naar Wales - Denemarken.  De WIFI van de jachthaven werkt blijkbaar niet meer, dus dan maar via onze laatste data kijken naar de match. 

Neen zulle, we hebben twee prachtige maanden vakantie gehad, niet altijd schitterend weer (mei was zelfs pover), maar als deze reis een voorproefje was voor ons verdere leven, dan gaan we nog een prachtige toekomst tegemoet.

Dank je wel beste lezer, om ons gedurende deze reis te volgen.  We wensen jullie nog een fijne zondag en vragen jullie om - net als wij - te genieten van de kleine dingen van het leven.

Heel veel liefs,

Peter & Conny

26-06-2021 om 17:44 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Wat later dan normaal, maar we hebben tot de laatste minuut van één van onze laatste vakantiedagen genoten.

Deze morgen vrij laat opgestaan, op het gemak onze krant gelezen en ons koffietje gedronken. En rond een uur of tien onze motor gestart om naar de Veerse dam te varen (bij Vrouwenpolder). Dit is mijn lievelingsplekje op het Veerse Meer, als je de dijk oversteekt (te voet uiteraard 😊) ben je aan de Noordzee (ik heb er even pootje gebaad, met teenslippers wegens overlast aan kwallen).

Naast onze steiger is er van alles te zien in het heldere water: visjes, oesters, mosselen, krabbetjes, kwalletjes, algen, wier, … het lijkt wel een aquarium (behalve - weeral - die kwallen dan 😊).

Big brother is watching us …  het valt ons op dat er in dit ganse gebied webcams zijn: Veerse Meer, Vlissingen, Terneuzen, …..  Mijn broer volgt ons via Marinetraffic, ik heb hem getipt over de webcam van de Veerse dam … dan kan ik tenminste zeggen dat young brother is watching us too 😊.

ÿs Middags sliptongetjes gaan eten in een beachrestaurant.  Ik ben mee met mijn tijd zulle, vroeger schreef ik altijd slibtong, omdat het over ondermaatse tong ging die zich in het slib verschool.  Maar blijkbaar is de enige correcte schrijfwijze sliptong, omdat het zo klein is dat het gemakkelijk door de mazen van het net slipt.  Misschien dat ik de volgende keer wel weer slib schrijf … hangt af van mijn humeur van de dag 😊.

Het is schitterend mooi weer vandaag, we wanen ons op vakantie in één of ander exotisch land (komt door de palmbomen op het strand en onze aperitief 😊).  Danny & Vera zitten op hetzelfde moment een kilometer of vijf van ons ook op restaurant, in Veere. Nadat ze hun boerke gelaten hebben, zijn ze bij ons op bezoek geweest.  Het was een aangenaam weerzien, we hebben genoten van een namiddagje kletsen, op de steiger (want dat was uit de wind) maar met ons smoeltje in de zon.

En ook heuglijk coronanieuws, Nederland kleurt niet langer rood, maar oranje (zoals het hoort voor Nederland 😊). We hebben direct onze PLF ingevuld. Dus normaal gezien moeten we niet opnieuw een Swiffer in onze neus laten steken (niet echt een aangenaam gevoel als ze proberen via je neus je hersenen uit te lepelen 😊) en moeten we niet 10 dagen in quarantaine blijven.

Nog even genieten van het einde van deze perfecte dag.

Tot morgen, tot onze laatste vakantiedag,

Peter & Conny

24-06-2021 om 19:46 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Iets later vandaag, is een dag van toevalligheden, van hoe groot is de kans dat …

Hoe groot is de kans dat je vlot door de Krammersluis geraakt? Is ons nog nooit overkomen. Je mag ook niet meer oproepen via de VHF naar de jachtensluis.  Dus moet je wachten tot ze de deuren openen en het licht op groen zetten. En het schutten duurt ook (gevoelsmatig) erg lang.

Hoe groot is de kans dat je op het vooropgestelde plekje op het Veerse Meer kan liggen?  Toen wij er aankwamen lag er nog maar één jacht.  Ondertussen zijn alle plaatsjes bezet.

Hoe groot is de kans dat je de Estée S (nu Watson) zal zien liggen tussen de honderden andere jachten? Klein, maar vandaag zag ik onze groene pruts direct liggen in Wolphaartsdijk.  Ze is nog geen haar veranderd (behalve van naam dan) 😊.

Hoe groot is de kans dat je een bekende op hetzelfde eilandje aantreft? Oké, zo ver is het hier nu ook weer niet van Belgenland (maar we zijn geen Belgen tegengekomen, het waren BZÿs … bekende Zeeuwen).  Toen we aanmeerden stond er een vrouw te wachten om onze touwen aan te nemen. Ik wuif haar vriendelijk weg (ik vind het altijd zo zielig als er iemand geduldig staat te wachten en wij dan onze palen uitschuiven), maar ze begreep niet goed wat ik bedoelde.  Ze zag dat we van Gent waren en ze vroeg of we Roland & Dorine kenden, want dat waren goede kennissen van hen?  Hoe groot is de kans dat we toevallig deze twee mensen wel kennen in Gent? 😊 Dan zei ze, misschien kennen jullie ook mijn man . Ik dacht al, yeah right, dat is wel echt teveel toeval als we die ook kennen.  Maar jawel, die man was bij ons aan boord geweest in Langerbrugge (om onze kleppen af te stellen – van de motor hé 😊): Fons uit Walsoorden. We werden vriendelijk uitgenodigd om een koffie te komen drinken aan boord bij hen.  Het was er zo gezellig dat ik vrees dat we een beetje te lang zijn blijven plakken.  De Engelsen zeggen zo mooi: Overstay oneÿs welcome …

Hoe groot is de kans dat jullie zeehonden herkennen op Peter zijn foto?  Klein?  Juist daarom dat ik het voor de zekerheid maar vermeld hier 😊

Grote kans dat ik morgen weer iets schrijf 😊

Groetjes,

Peter & Conny

23-06-2021 om 18:24 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

We zijn op een dag varen van onze vaste ligplaats, maar we hebben nog een paar dagen congé payé, dus komen we nog niet naar huis 😊.  Windfinder heeft ons beloofd dat het dit weekend niet te hard gaat waaien op de Westerschelde, dus gaan we den groote oversteek via Vlissingen wagen en niet langs Antwerpen terugkeren.

Deze morgen, iets voor 7 uur hebben we onze palen al uit de grond getrokken, terug klaar voor een tripje van een kilometer of 60.

Via Gorinchem naar Werkendam, dan via de Nieuwe Merwede (meestroom, dat scheelt toch een kilometertje of 2 per uur) langs de Biesbosch naar de Moerdijkbruggen, dan het Hollandsch Diep over naar de Volkerak jachtsluis. Voor de letterlijke volgers op de kaart, duidelijk omschreven nu hé 😉.

Jachtsluis? De sluismeester roept ons op om te vragen of ze (de mannen van de beroepssluizen) ons gevraagd hebben om via de jachtensluis te komen? Het is niet de eerste keer dat ze denken dat we een spits zijn (breed genoeg daarvoor, maar wel wat kort uitgevallen, beetje gelijk Jerommeke 😊). Maar uiteindelijk komt er wel echt een uit de kluiten gewassen vrachtschip de jachtsluis binnen gevaren.  Die mag eerst, en dan is het een race van de andere bootjes om toch maar niet langszij van dat vrachtschip te moeten. We komen dit regelmatig tegen, omdat we traag op gang komen, worden we langs alle kanten voorbij gestoken, maar vandaag hebben we ons niet laten doen 😊.   We hebben ons Mira overal tussen gewrongen, het zeiljacht voor ons een beetje naar voor laten manoeuvreren en we waren mee met de schutting 😊.

Dan nog een uurtje tuffen op de Volkerak om te eindigen (voor vandaag toch), waar we 7 weken geleden begonnen zijn: de Steenbergsche Vliet.

Peter heeft nog een hebbedingetje bij de omvormer gezet, we kunnen nu ook elektriciteit aftakken als onze motor draait, want met de zonnepanelen alleen redden we het nu helaas niet.  Dat ligt niet aan onze panelen, maar aan het wolkendek dat al een paar dagen de grote stoorzender is.

Morgen een tripje van hetzelfde kaliber voor de boeg, naar het Veerse Meer, een beetje zout water opzoeken.  Dus straks onze fietsen in de kelder (vooronder) steken, zodat die alvast gevrijwaard worden van een douche met zout water.

Zo dat was het voor vandaag, morgen zijn we er weer, zelfde uur, andere plaats 😊

Tot morgen,

Peter & Conny  

22-06-2021 om 16:26 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Wat hadden we een mazzel vandaag, je leest het wel, we toeren al een tijdje rond in Nederland 😊. Het varen ging lekker en de zomer begint vandaag 

Onze planning was om vandaag in Gorinchem te stranden, maar de havenmeester had geen plaats in zijn stal voor de os en de ezel, dus zijn we maar tot Arkel gevaren (dat is iets voor Gorinchem, ofte Gorkum voor de connaisseurs 😉) – vlakbij de Linge (mooi varen ook daar).

Deze morgen hebben we gekozen voor het Amsterdam-Rijnkanaal. We hebben al verschillende combinaties gedaan:

¨  Volledige Vecht, Utrecht incluis  (Enfin kapitein Jan heeft die tocht gedaan met de Estée S, was onze maidentrip, hadden wij zelf gevaren, dan zaten we nog vast onder één van de Utrechtse brugjes 😊).

¨  Volledige Vecht en binnen (of buiten) gevaren in Maarssen tot Muiden.  Een prachtige rivier, in de week zalig rustig om te bevaren, in het weekend veel concurrentie van huursloepen.

¨  Deels de  Vecht, deels het Amsterdam-Rijnkanaal.  Dit is niet de mooiste, maar wel de snelste (en hobbeligste weg).

Deze laatste was onze keuze, en vandaag viel het varen zeer goed mee, er was amper beroepsvaart (en al helemaal geen pleziervaart).

Iets voor zevenen waren we al aan het varen.  Het eerste kunstwerk in Nigtevecht beloofde niet veel goeds (is wel een makkelijk systeem om door te varen: je belt een nummer, krijgt een vriendelijke computerstem aan de lijn, je geeft een cijfercombinatie door – dat je aan de brug vindt, en klaar is kees). Het eerste wat we te horen kregen, was dat er wel wat vertraging kon zitten op het draaien van de brug omdat er een panne aan hun paneel was.  Gelukkig hebben we maar een tiental minuutjes moeten wachten.  Voor de rest, op het Amsterdam-Rijnkanaal was er maar één beroepsschip die ons opliep (maar dat heeft hij moeten bekopen, want hij moest in de sluis op ons wachten 😊). In Vianen konden we ook direct de sluis in (na 2 jachten, die we later op het Merwedekanaal achter ons gelaten hebben.  Iedere brug onmiddellijk open, de spoorbrug voor uur open (niet speciaal voor ons, maar voor het beroepsschip dat van de andere kant kwam, mooi meegenomen 😊). Enfin, om 13u45 waren we al op onze bestemming.

We weten het wel, het is vakantie, geen race … maar (in onwetendheid) liggen dobberen voor een sluis of een brug is niet bevorderlijk voor onze rikketik 😊.  Meestal plannen we geen eindbestemming, dan moeten we ons ook nergens in opjagen, maar volgende week maandag verwacht onze chef ons terug op het werk, dus moeten we nu wel een planning opmaken.

In Arkel nog wat proviand gehaald, het is voetbal vanavond en er worden hier twee matchen gevolgd, dus we hebben veeeeuuuul chips en nootjes en frieten en frikadellen in huis gehaald 😊.

Morgen is het de bedoeling om naar de Volkerak te varen.

Dat de goeie mogen winnen, tot morgen,

Peter & Conny

21-06-2021 om 16:17 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer, 

We liggen terug in Nederhorst den Berg (op de Vecht). Het was de bedoeling om iets voor Nigtevecht aan te meren, maar het plaatsje is aan een drukke baan en daar hebben we (minstens nog een week) geen zin in 😊.

Dat onweer dat we beschreven hebben vorige keer, bleek een supercell te zijn, gelukkig hadden wij te maken met de uitlopers.  Een kilometer of 15 verder waren er heel wat bomen ontworteld (en op vakantiehuisjes gevallen).  We hebben wel de beelden gedownload van ons stormpje (opgenomen met onze camera), dat is wat we noemen, ego ramptoeristen 😊.

Die nieuwe sluis (Reevesluis) ging pas om 10 uur open, en zeggen dat wij 9 uur al laat vonden. Maar goed, voor de rest kunnen we goed doorvaren en hebben we onze 50 kilometer op 6 uur afgehaspeld, elk op toer een uurtje gevaren, dan gaat het precies wat rapper vooruit.  Veel hebben we niet meer gedaan op de Dode Hond.  Er is daar namelijk ook niet veel meer te doen 😉.

Deze morgen om 7u30 vertrokken, voor een kleine 40 kilometer.  Terug een stukje Randmeren, dan even op het Markermeer en dan naar Muiden. Vandaag troffen we een excellente sluiswachter aan (meestal is het anders in Muiden).  Hij was zelfs de andere jachten aan het dirigeren (want eens de sluisdeuren open, hebben die de neiging om als aasgieren op hun prooi (de sluis dus) aan te vallen en moeten wij laveren tussen die bloeddorstige veelvraten 😊, nu liet hij ze eerst in de andere sluis varen en dan pas kregen wij groen licht. Voor de rest doen we – weer maar eens – opnieuw - niets meer vandaag.  Morgen en overmorgen zijn nog 2 lange vaardagen, dus we gaan ons op ons rustig houden. Zoals je merkt, we zijn ons al volledig op ons pensioen aan het voorbereiden, alles op het gemakske 😊.  

Peter kreeg deze middag een berichtje van vrienden met de vraag wanneer we zouden arriveren, dat ze de aperitief zouden klaarzetten. Een weekje te vroeg, hou maar lekker koud tegen volgende week zondag 😊.

Lieve groetjes,

Peter & Conny

20-06-2021 om 15:46 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Beetje later vandaag, beetje meer gevaren dan gewoonlijk, wat verder gefietst dan gewoonlijk … dan is het rap bedtijd 😊.

Deze morgen om 7u vertrokken om te varen tot een uur of één.  Een tochtje van een kilometer of 50, maar op brede en heel brede wateren, door brede bruggen en grote sluizen (rubriek sluizen, zie verder).

In Meppel riepen we de brug op, normaal gezien mag pleziervaart maar 2x per uur door de brug (op het uur en halfuur), maar we mochten toch 10 minuten vroeger dan toegelaten door de 2 bruggen. Door de Meppelerdiep naar Zwartsluis, dan een ellenlang, recht stuk langs het Zwarte Meer, dan nog een stukje Ketelmeer om uiteindelijk via de Roggebotsluis op de Veluwse Randmeren te arriveren.  Alles is diep, alles is breed, alles is saai.  Zo saai dat Peter de boot gekuist heeft, en een chanceke dat hij juist in tijd is binnengekomen of we hadden nog een paar kilometer verder moeten varen, ik had bijna een afslag gemist … Gelukkig hebben we nog onze GPS, die heeft voor een beetje afwisseling gezorgd, het heeft ons een sluizencomplex bezorgd. De officiële definitie van sluizencomplex: een combinatie van meerdere sluizen en een stuw.  Ze mogen bij Wikipedia een nieuwe beschrijving toevoegen: hoe kunnen we Peter & Conny misleiden tijdens een anders saaie tocht.  In Zwartsluis, moesten we volgens onze GPS door een grote sluis, de Meppelerdiepsluis (er stond zelfs nog bij dat de oude sluis niet meer bevaarbaar is).  We konden ons beiden niet meer  herinneren dat we daar in een sluis gelegen hadden (in 2018 en 2019 daar gevaren), toen we aankwamen, wisten we waarom … de sluis staat altijd open bij normale omstandigheden.

En onze GPS (en we geven eerlijk toe, de kaarten zijn van 2016) sprak ook niet van de Reevesluis, een paar honderd meter voorbij de ons bekende Roggebotsluis.  We hebben in juni 2019 natuurlijk wel gezien dat er tussen Dronten en Kampen serieuze werken aan de gang waren, maar ze moeten goed opgeschoten hebben, want eind 2019 was de sluis al klaar.  Enfin, we hebben niet geschut, ze verwachten deze avond hevige onweders, dus zijn we in een kleine, beschutte baai aangemeerd: De Meerkoet (waarschijnlijk vernoemd naar de honderden meerkoeten – we hebben ze niet echt geteld, maar het waren er wel heel veel 😊).  Vroeger waren dit allemaal gratis plaatsen, nu betalend via een app. Dit is een mooi plaatsje in het groen,  er is een grasveldje en een bankje, maar geen elektra en geen vuilbak (Peter zijn dada 😊).

Het is warm, zwoel … dus besluiten we een fietstochtje te doen, zolang je niet stilstaat (dan slaat de warmte toe) is het best aangenaam  fietsen (je bent dan je eigen windmolentje 😊).  We hebben meer dan 30 kilometer gefietst over 2 provincies: Gelderland en Flevoland.  Via Roggebot, naar Elburg (Gelderland).  In deze Ganzenstad, waan je je in de middeleeuwen, kasseistraatjes, oude gebouwen, een historische vissershaven. In de verkoophaven lag er nog een klein kapitaal aan jachten te koop, ze spreken van een jacht-en camperboom, op de tweedehandsmarkt zijn zeker nog pareltjes te vinden.  Eens over de brug, zijn we terug in Flevoland (waar ons Mira-Ceti ook aangemeerd ligt). Een groter contrast met het oude Elburg kan je niet vinden, deze provincie bestaat nog maar sinds de jaren 80 van de vorige eeuw (heb ik toch ergens gelezen, dus allemaal moderne gebouwen hier. Flevoland is eigenlijk gebouwd uit niets, op de bodem van de vroegere Zuidzee.

Na het fietstochtje gingen we wat uitpuffen op ons voordek, met de parasol open, (alcoholvrij, het mag ook eens gezegd 😊) drankje in onze hand, hoorden we het onweer naderen.  Ik dacht om het ‘buitjeÿ onder de parasol te doorstaan, maar Peter zei dat het beter was dat we de stoelen al wegzetten.  We hadden nog juist de tijd om onze parasol (we moesten wel met 2 zijn) op te bergen of er komt daar een wind- en regenvlaag af, nog nooit gezien.  We waren doorweekt tot op het bot (bij manier van spreken, eigenlijk was het tot op onze speklaag 😊) van de 20 meter te overbruggen en ik waaide gewoon naar achteren.  Dit heeft minder dan een minuut geduurd, maar zo een muur van water hebben we nog nooit gezien.  Heel blij dat we vast lagen en niet ergens aan het varen waren.  Vlak erna hoorden we de ganse tijd ambulances, iemand zal hier toch schade van ondervonden hebben. En de pas gekuiste boot … die ligt nu vol met takken en bladeren ☹

Dus nu zitten we in onze stuurhut, ons derde kostuum van de dag nat te zweten, het is hier nog meer dan 30 graden (pak 1, nat van het zweet tijdens het fietsen, pak 2 van het onweer, pak 3 van de hitte binnen).

Morgen zal ik waarschijnlijk geen blog schrijven, vandaag genoeg lectuur voor twee dagen 😊.

We moeten een kilometer of 50 doorstomen op de Randmeren, we gaan aanleggen aan een eiland en dat zal het zo ongeveer zijn morgen.

Alvast een prettig weekend,

Peter & Conny    

18-06-2021 om 18:26 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Gisterenavond hadden we eens geen last van tractoren.  Maar de Nederlandse landmacht was zijn materiaal, pantserwagens en tanks aan het verhuizen (wel iedere keer op een oplegger, niet dat ze in konvooi voorbij onze neus trokken).  Zouden ze naar iemand op zoek zijn? 😉.

Vandaag zijn we, zoals voorzien in Meppel ….  geweest … met ons velooke.

Om 9 uur lagen we al voor de brug, zijn we zeker de eerste in de sluis straks, want we hebben geen zin om met deze hitte lang te varen. Nog 4x een brug of sluis van 6 meter breed doorvaren en we zijn terug op grotere wateren. En ik ben fier op de schipper, alle hindernissen zijn zonder problemen genomen, dikke pluim.

De vriendelijke sluismeester kwam ons aan de spoorbrug tegemoet gefietst met de mededeling dat het even ging duren vooraleer hij de sluis kon bedienen. Vonden wij niet erg, dat geeft ons de tijd om op het gemakske naar de sluis te varen. Toen we er aankwamen, wou Peter boven de sluis blijven liggen, een mooie lommerrijke plaats,  maar in mijn gedachten was het vandaag de laatste dag smalle sluizen en bruggen.  Peter is dan beneden de sluis gaan kijken, en het was daar zelfs nog mooier én rustiger. Tja, ze hebben die sluis niet voor niets de Paradijssluis genoemd.  Dus nu liggen we op een kilometer of twee voor Meppel.

We hebben ons fietsen uitgehaald en zijn naar Meppel gereden.  Wat rondgelopen in het stadje, een terrasje gedaan (het is sangriaweer vandaag 😊) en onze proviand gaan indoen bij den Albert.  We weten ondertussen perfect hoeveel er in onze fietstassen kan.

En dat het dorstig weer is, na het eten zijn we terug naar Meppel gefietst naar de dichtstbijzijnde windel (dat is hier den Aldi) om … water, veel water 😊

Daarna nog een wandelingetje gedaan in de buurt van de sluis, maar eigenlijk is het weer om niets te doen … dan zweet je nog genoeg 😊.

Vlak voor hij vertrok, is de sluiswachter ons nog succes komen wensen met de wedstrijd, wij, sportieve Belgen, hebben hem uiteraard ook veel succes gewenst 😊. Hij wou morgen samen met Peter de wedstrijd nog eens analyseren, maar dat zal niet lukken want vanaf hier zijn de sluizen en bruggen vanaf 6 uur ÿs morgens open, dus gedaan met uitslapen, bij het kraaien van de haan uit onze nest en wegwezen (ongeveer toch, gelukkig is er geen boerderij in de buurt 😊).

 Allez supporter voor de goeien en tot morgen (terwijl ik dit schrijf is het al 1-0 voor Denemarken ).

Peter & Conny

17-06-2021 om 16:13 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Dat blijft hier maar mooi weer hé 😊.

Wordt een saai verslag hoor vandaag, alles verliep op rolletjes, bijna alles, mijn zelfgebakken brood is in elkaar gestuikt, en onze schroef zat even vast in het groen, maar dat zijn details 😊.

Iets voor negen uur lagen we al in de Haarsluis, het was nog dubbelrood, maar de sluiswachter was toch al wakker 😊.  Dit water is een goede oefening voor als we willen varen in Frankrijk, de sluizen zijn hier nog iets breder (6 meter), maar je moet ergens beginnen hé. Hier op de vaart hebben ze, gelukkig vinden wij toch, nog niet gehoord van automatisering, hier kan je nog een klapke doen met de brug- of sluiswacht(st)er.  En dat heeft ons geen windeieren gelegd. Als alles goed ging, zouden we voor spertijd nog één brug moeten doen voor onze bestemming.  We hadden gisteren al besloten dat het geen Meppel ging worden, té warm om nog leuk te zijn om in de namiddag te varen. Als we in een sluis liggen, zien we beneden twee jachten liggen, klaar voor de opvaart, elk langs een kant … Zegt de sluismeester van de Uffeltersluis, de ene … dat is snelle Jelle, een oudere man die alleen vaart (bijna toch, er is ook een grote hond aan boord). Snelle Jelle had ons goed liggen, hij steekt voor onze neus het kanaal over, helaas hangt er ook nog een reddingsbootje achter zijn jachtachtig iets en wil hij ons passeren op het smalste deel van het kanaal (er stond nog een houten staketsel voor de sluis). Wij konden in eerste instantie enkel lijdzaam toezien tot hij voorbij was, maar ik zag dat hij recht naar het staketsel voer en wist dat, als hij daar op botste, hij recht naar ons zou varen … dus ik zie tegen Peter dat hij zoveel mogelijk naar de kant moest. En yep, snelle Jelle en hond botsten tegen de houten paal.  Gelukkig waren we uit de weg en hebben we een aanvaring vermeden, alleen hadden we daardoor veel groen (zat onder water, niet zichtbaar) mee in onze hekschroef getrokken … hydrauliek viel even uit, maar gelukkig was het maar wat groen, het was onmiddellijk weer ok.

Doordat we wat tijd verloren hadden, konden we nooit meer voor spertijd in de laatste sluis van de dag geraken … maar dat was buiten onze maat van de Uffeltersluis gerekend. Hij heeft de ene brugwachter van de voorlaatste brug (we vermoeden onder lichte dwang) en de sluismeester kunnen overtuigen om ons toch nog door te laten, dat heeft de laatste 20 minuten van zijn pauze gekost.   Zo konden we op ons gemak naar de laatste brug varen en ons goed positioneren om door te varen, de brug is ook maar 6 meter breed en ligt in een bocht … we zijn deze ook zonder ook maar iets te raken doorgeraakt. Heel traag, maar gestaag, we zijn eigenlijk wel fier dat alles zo goed verlopen is, maar of de file autoÿs (bijna tot in Meppel 😊😊) die stonden te wachten het even leuk vonden is maar de vraag 😊😊. Deze brug moet boer Boer (net zoals veel bruggen overal in Nederland) afkoelen met water bij deze warme temperaturen.

En ik zei het al, het is warm, we konden onze tijd gerust doden met naar de bootjes te kijken, checken of ze ook botsvrij door de brug komen (het is niet iedereen gelukt 😊).  En iedere keer als we in Nederland varen komen we de Zwarte Parel tegen, dus ook vandaag. Maar ik had meer zin om een fietstochtje te doen, Peter zag het eerst niet zitten, maar ik heb mijn beste pruillipje getrokken (voor het eerst deze reis zijn ze koortsblaasvrji) en zijn we op de fiets gekropen (dat mag je bij mij tegenwoordig vrij letterlijk nemen, ik krijg mijn korte beentjes bijna niet meer over de buis 😊).  Wat hebben we genoten van dit ritje van een kilometer of 20. De streek doet een beetje denken aan de Kempen, allemaal bos en heide, veel smalle fietspaden, stiltegebied … prachtig gewoon.

Terug aan boord, het verslag geschreven, aperitiefje gedronken, klapke gedaan met onze buurman uit Zwolle.  Nu gaan we barbecueën, waarschijnlijk wat voetbal kijken en morgen varen we echt naar Meppel 😊.

Groetjes,

Peter & Conny

16-06-2021 om 17:50 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Pfffieuw, wat een dagje.  Hier in Drenthe kan je maar vanaf 9 uur door sluis of brug (behalve beroepsvaart, die mogen vanaf 7 uur gas geven).  Peter en ik zijn het eens, deze trip hebben we voor de tweede en laatste keer gevaren (1x met de Estée S en nu met ons Mira). We hebben vijf uur en half gevaren over 21,5 kilometer (zes uur en half als je het uur spertijd tussen 12 en 13 uur meerekent). In onze stuurhut was het meer dan 30°C, we zijn dus redelijk gestoofd (lees moe) vandaag.

Eerst nog een stukje op het Noord-Willemskanaal, daar zijn de bruggen nog een meter of 8 breed, daar hadden we het gezelschap van een luxemotor (onze buurman van gisteren dus). Eens voorbij Assen kom je op de Drenthse Hoofdvaart (klinkt als een groot kanaal, maar die is een meter of 15 breed (meestal toch), kaarsrecht en op iedere kilometer (of zelfs minder) heb je een brug … en die worden alsmaar smaller en smaller (de smalste was 6.25 meter), de sluis deed nog iets beter: 6 meter breed (en 26 meter lang), juist gepast voor ons Mira, grotere boten kunnen hier niet varen.  Gelukkig hadden we op het ganse traject maar één tegenligger (en deze keer was het een jacht die meer schrik had van ons dan wij - ikke dus - van hem). De provincieweg loopt ook vlak bij het kanaal, vermits we met onze deuren open varen, horen we deze loud and clear … langzaam maar zeker zijn we aan het acclimatiseren, we willen niet dat de overgang tussen de Friese meren en Langerbrugge te groot wordt😊.  Ikke dus stressen, en niet voor Peter zijn vaarkunsten, want hij heeft iedere hindernis zonder problemen genomen, maar omdat ik zelf niet aan het stuur/roer sta durf ik wel eens een ietsiepietsie panikeren.  Peter vroeg wat ik ging doen in Frankrijk, daar zijn de sluizen nog meer dan een halve meter smaller … tja, eentje of 2 per dag kan ik wel aan zulle … zolang het maar geen 20 hindernissen per dag zijn 😊.

Enfin, we liggen op een mooi (vlakbij een gemaal) plekje,  en met oordopjes (vlakbij de provincieweg) is het hier bijlange niet slecht liggen.

Normaal gezien is het morgen een verslag vanuit Meppel, maar dit is even ver als het tripje van vandaag en ze verwachten nog warmer weer … we gaan gewoon zien waar we uitkomen, niks op voorhand plannen … we zien wel waar het schip strandt 😊.

Tot morgen beste lezer, slaap lekker,

Peter & Conny

15-06-2021 om 18:25 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Deze morgen vroeg werk ik wakker en dacht ik even dat ik terug in Langerbrugge was, we liggen niet zo heel ver van de autostrade (A28) en het constante geraas gaf me direct een thuisgevoel.

Vandaag maar een uurtje gevaren.  Meneer Weersvoorspelling zei dat het vandaag de mooiste dag van de week ging worden, dan hebben we geen zin om dit in onze stuurhut door te brengen.

Een sluisje, een paar brugjes en we zijn al op onze bestemming.  Mooi hier zulle, in het groen, praktisch geen verkeer.  We delen de ligplaats met een luxemotor (na ons toegekomen) en nog 2 wrakjes.  Die zijn van dezelfde eigenaar, niet mijnen maat zulle.  Gebruikt zijn boten als opslagplaats (tuinstoelen, fietsenrek, …).  Staat voor onze neus te pissen, bindt zijn honden vast aan een boom (die staan dan ganse tijd te blaffen) en loopt wat nors te wezen.  Maar het is duidelijk dat hij niet op zijn boot slaapt (tenzij hij geen last heeft van muggen die door het kapotte raam naar binnen kunnen), dus straks wordt het hier vast heerlijk rustig.

Deze middag op ons gemak gebarbecued en dan hebben we een mooie wandeling gemaakt. We hebben eens de verschillende veldbloemen opgezocht (Peter heeft een zoÿn app met alle planten), het is eens wat anders dan vogels spotten 😊, we zitten hier dan ook in het nationaal park van de esdoorns.

En het is de eerste keer deze reis, maar ik vermoed niet de laatste keer …. Stopt er een auto, draait zijn raampje open (het is te zeggen, hij duwt op zoÿn knopje om het raam te laten zakken) en vraagt: ´Wie geht es ihnen?¡.  Dat is al geen correct Duits, maar probeer dat maar eens wijs te maken aan iemand die geen verschil kent tussen een Duitse en Belgische vlag 😊.  Zowel Peter als ikzelf zeggen dat we hem niet begrijpen, dat we uit België komen, maar toch herhaalt hij zijn vraag nog een paar keer. Arme man, dat zal ook de eerste keer zijn dat hij ‘Duitsersÿ tegenkomt die hem niet begrijpen.  Peter en Conny, de Duitse dutsen 😊😊.

De rest van de dag houden we ons bezig met wat lezen (ich) en vissen (das macht Peter).

Morgen gaan we een stukje verder varen, richting Meppel (waarschijnlijk onze bestemming overmorgen).

Tschüss,

Peter und Conny

14-06-2021 om 16:59 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer, dag beste papaÿs,

Eerst en vooral een gelukkige vaderdag voor onze papaÿs. Ze zijn het ondertussen gewoon dat we ergens op de woeste baren zijn op de tweede zondag van juni 😊.

Deze morgen met een mooi zonnetje vertrokken richting Groningen. En vooral, er stond bijna geen wind. Het is mooi varen op het Reitdiep, we hebben reeën, roofvogels, hazen, fazanten, koeien en schapen gespot.  De wachttijden aan de bruggen vielen ook goed mee.

Na weken brug- en sluisvrij te zijn, hadden we vandaag een pak bruggen(een 20-tal)  en sluizen (2 stuks) voor de boeg, maar met dit windstille weer was dit allemaal mooi doenbaar.  Soms een paar technische huzarenstukjes moeten uithalen in Groningen, maar Peter heeft ze allemaal met glans doorstaan.

Om 12 uur was het spertijd tot 13 uur, we waren juist ter hoogte van de stadshaven in Groningen. Tijd voor een boterhammetje dan maar.  Het verdere verloop door Groningen was dan niet meer zo succesvol, de eerste bruggen draaiden vlot, maar eens op het Noord Willemskanaal ging het langs geen kanten vooruit (er is ook geen VHF om de brugwachters op te roepen), we hebben meer dan een uur voor de spoorbrug liggen dobberen (ons spudpalen waren te kort voor deze diepe wateren). Het meest vervelende is dat je geen info doorkrijgt, als je op voorhand weet dat je een uur moet wachten, kan je ergens aanmeren, maar als je van niets weet, hoop je dat iedere minuut de brug open zal gaan.

Uiteindelijk hebben we 3,5 uur nodig gehad om door Groningen te varen.  En dan verder langs het Noord Willemskanaal, mooi varen daar, veel brugjes, maar eens voorbij Groningen stonden alle bruggen rood/groen, dus geen extra wachttijden meer.  We varen langs de A28, maar het is niet zo dat deze autostrade veel geluidsoverlast veroorzaakt.  Het was moeilijk om een ligplaats te kiezen, we waren nogal streng in onze selectie, maar uiteindelijk heeft de sluiswachter voor ons besloten waar we de nacht gaan doorbrengen, om 16:40 was het dubbelrood in Vries (is net voor Assen), terwijl normaal gezien de sluizen tot vijf uur open zijn (maar het schutten duurt wel een half uur).

Maar het is hier goed, het zonnetjes schijnt, het is hier rustig, we gaan straks een pizzaatje maken en nog even naar het voetbal kijken. Benieuwd of Nederland het even goed zal doen als de Belgen.

Saai hé, een verslag waar niets spectaculairs gebeurt, maar ene N.J. zal gelukkig zijn, hij gebruikt deze blog om gemakkelijk in slaap te vallen 😊.

We wensen jullie een rustige avond.

Groetjes,

Peter & Conny (trotse bezitters van super papaÿs).

13-06-2021 om 17:16 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Na een maandje verlaten we Friesland, we varen nog even naar het noordelijkste punt van onze reis (Lauwersmeer) en dan begint het afzakken naar den Belgique echt.

Het wordt zoÿn dagje waar alles heerlijk verkeerd kan lopen, want er waait een stevige wind … en vermits ik dit vermeld, zou het wel eens kunnen dat er het een en ander misgelopen is 😊.

In Friesland verliep nog alles perfect.  De brugwachter annex sluiswachter was goedgehumeurd, de brug ging onmiddellijk open voor ons, en de sluis stond ook al klaar.  Leuk om door een vriendelijk mensch uitgewuifd te worden.  Wel een klein ‘schartjeÿ opgelopen in de sluis, matroos Maas had vergeten een fender hangen achteraan (niet meer gewoon dat we in sluizen moeten 😊).

Op het Lauwersmeer stond er een pittig windje, maar ons Mira is ondertussen al het een en ander gewoon, haar neus in de lucht en gaan met die banaan.

En dan moet ik in Zoutkamp oproepen om de brug te laten openen … het begon al goed, ik dacht, laten we direct melden dat we met 3 jachten zijn, het zeiljacht achter ons draaide net voor de brug af naar de jachthaven en het andere jachtje kon gemakkelijk onder de brug … dus dat voelde een beetje belachelijk aan.  De brugwachter (in een centrale post – op afstand dus), heeft of een hekel aan mijn Gents accent of hij was niet zo blij met zijn weekenddienst, dat kan ook) maar mompelt een antwoord in wat ik vermoed zijn onverstaanbaar dialect.  Maar goed, brug open, passage door Zoutkamp en dan via de betonning opstomen richting Groningen.

Er voer een gehuurd sloepje voor ons, midden (of net niet midden) in het vaarwater.  Peter zat zich aan het stuur te ergeren, want we konden het niet passeren.  Op een bepaald moment vroeg ik hem waar die rode boei naartoe was, hij vroeg welke rode boei?  Ik antwoordde, awel die hier op dit moment op een paar centimeter van ons passeert (ok taalkundig is dit niet correct, een boei verplaatst zich niet – maar het leek net of de boei ons nog nipt kon ontwijken 😊).  Dus ik naar voor om de sloepvaarders vriendelijk aan te manen om aan de kant te varen. Wat ze zonder morren deden.

In Electra liep het mis … bij de brugwachter dan. Electra is een gehucht op het Reitdiep, niet één van de 7 zussen van de jammerlijk overleden Lucinda Riley. Daar heb je een sluis, met een brug net voor de tweede sluisdeur (als je van Zoutkamp komt tenminste 😊). Meestal moet je enkel door de brug varen, sluisdeuren staan overdag open, maar niet vandaag. Ik roep op, de sluis/brugmeester antwoordt dat alles bezet is, (moest hij dringend of zo????) dat we moeten wachten. Peter wou het rode licht negeren en de sluis al binnenvaren, want er staat een stevige wind en we ondervinden hinder van een sterke stroming.  Maar ik zag dat zo niet zitten (ik zit op zoÿn momenten ook niet aan het stuur natuurlijk 😊).  Dus na wat gemanoeuvreer liggen we mooi aan de kant tot het eindelijk rood/groen wordt, brug gaat open, wij varen de sluis binnen en we stoppen … want de sluisdeuren zijn toe!!!!  Dan valt de euro bij de brugwachter, hij roept op dat hij eerst moet schutten!!! Brug terug naar beneden, sluisdeuren achter ons dicht … sluisdeuren achter ons weer open, want het sloepje was ondertussen ook gearriveerd. Peter verliest in zoÿn situaties toch even zijn geduld (maar niet lang 😊).

Bij de volgende brug hebben we het genoegen om met dezelfde brugwachter te spreken, nu zegt hij dat we even geduld moeten hebben en de lichten in het oog moeten houden. Met die wind in de rug is het niet leuk om geduld te hebben. Uiteindelijk wordt het rood/groen, Peter zet rustig aan, maar de brug blijft lekker gesloten voor ons, dus dan maar in achteruit. Helaas, dit keer was het manoeuvre niet zo geslaagd, met onze zijkant raken we licht het houten staketsel, maar nu ook valt de schade mee, het ‘schartjeÿ van de sluis is nu een ‘schartÿ geworden😊.   

Na vier uur varen hielden we het voor bekeken. Mira aan de kant, paaltjes naar beneden en iets wat we normaal gezien niet doen, maar blijkbaar hadden we er allebei behoefte aan … een middagdutje.  En voor de duidelijkheid, Peter is in de stuurhut in slaap gevallen, ik in de zetel beneden 😊.

Vanavond voetbal, en ik heb een beetje stress … niet of de Rode Duivels al dan niet gaan winnen, maar of ik wel genoeg data zal hebben 😊.  Het zal kantje boordje zijn (ik blijf toch maar in scheepstermen schrijven hé 😊), de ontvangst is hier pover en ik heb nog 3,5 Gb te spenderen.  Ik hoop stiekem dat onze portie ‘ellendeÿ 😊 opgebruikt is voor vandaag.  Duimen dus dat de stand data – ellende 1-0 wordt 😊.

Tot morgen (als er tenminste nog een tikkeltje verbruik overschiet op mijn gsm 😉).

Peter & Conny

12-06-2021 om 17:11 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Tijdje geleden hé?  Eigenlijk valt deze blog onder de rubriek reizen en vermits we veel stil liggen ….

Even een kleine update van onze laatste dagen.

Dinsdag: een fietstochtje naar Ljouwert (dat is Leeuwarden in het Fries … als je hier al een tijdje rondtoert begin je hier en daar al een mondje Fries mee te prate 😊).

Peter had het tochtje al gedaan met Elias, maar hij vond het zo mooi, dwars door koeien- en schapenweiden (en neem dat maar heel letterlijk, want we moesten af en toe bewijzen van hun aanwezigheid ontwijken op het fietspad 😊) dat hij het nog eens opnieuw wou afhaspelen met mij.  ÿs Middags een aperitiefje gedronken op het terras van Wijns, onze verblijfplaats voor drie dagen. In de namiddag een staycation op ons eigenste terras. De eerste echte warme dag, dat was dus puffen…

Woensdag: een fietstochtje naar Dokkum.

Blijkbaar hadden we daar met de Estée S gelegen, maar hadden we het stadje niet bezocht.  Gezellig, typisch Fries stadje.  Uiteraard een terrasje gedaan 😊.  Voor de vitrine van de wereldwinkel zagen we een in elkaar geflanste aalscholver staan, we vonden direct dat dit de onze moest worden.  Beestje staat nu te blinken op ons kastje, nadat hij de rit van zijn leven gehad heeft achterop de fiets van Peter 😊.

Donderdag: vaartochtje naar de Dellen.

Van Wijns – via Dokkum naar een Marrekriteplaatsje in de Dellen.  Eigenlijk moesten we al aan het weerkeren zijn, we zijn tenslotte al ver over de helft van ons verlof, maar ons Mira wil niet terug naar het zuiden … wet van de sterkste hé 😊.  Bochtig vaarwatertje, leuk om te bevaren.  In Dokkum gaf ik graag het stuur over aan Peter (euh, ik geef ALTIJD het roer in zijn handen als er bruggen, sluizen, rare dingen zijn).  Er lagen redelijk wat bootjes te wachten … en dan is het altijd hetzelfde scenario … licht op groen, iedereen vertrekt, wij met ons log monstertje als laatste, dat is best ok, want dan liggen we al mooi in positie om als een volleerd schipper door de brug te varen… tot…  er  een sloep of jacht een onverwacht manoeuvre maakt, waardoor wij (Peter dus  😊) in achteruit moeten en dan moeten bijsturen (met de boegschroef)  om toch weer in het juiste gat te mikken. Niet dat het allemaal rap moet gaan … want hier zwaaien de brugwachters nog met een klomp naar je kop … en vermits het nooit mijn maat is, gooi ik het altijd terug (met het bruggeld uiteraard 😊).

En gisteren heb ik gevist, Peter had geen zin …  maar vermits ik de vis niet van de haak durf te nemen … waren het toch zijn handen die op het einde van de avond naar vis roken 😊.  Ik heb er een vijftigtal gevangen, ze waren niet groter dan een sardine … maar vermits we ze toch niet opeten maakt dat allemaal niet zoveel uit 😉. 

Vrijdag: klusjesdag

Ik dacht bijna dat we weer geluk hadden, de eerste weken was het te nat, dan hadden we af te rekenen met teveel pollen, dan was het te warm, vandaag was het prima weer om te verven, maar boer Boer was aan het ploegen, dus vandaag te veel stof  … helaas pindakaas … de wind zat goed (of fout, het is maar hoe je het interpreteert) … er was geen ontkomen aan …  dus ontroesten (Peter zijn aandeel), verven (ikke dus …. Ik word altijd maar beter en beter … mijn haar en handen zijn deze keer niet in dezelfde kleur geverfd 😊).

Ons Mira lijkt nu een beetje op een lapjeskat … maar niemand kan haar nu nog verwijten dat het een roestbak is.

Vandaag ook de eerste Nederlanders (in pensioen nota bene) tegengekomen die voor de eerste keer in hun leven met een bootje voeren (ze hadden een sloep gehuurd). Die waren super enthousiast, ze vonden het water een kalmerende invloed hebben (die hebben mij duidelijk niet aan boord 😊). Ze vroegen ook of we van de Mira-Ceti geen B&B wilden maken, ze waren kandidaat om onze eerste gasten te zijn …

Morgen varen we verder, duty calls (en alsmaar luider en luider, den beuzak),  we zullen van ons hart een steen moeten maken (en alle mooie ligplaatsen links ofte rechts laten liggen) …. én we mogen ook niet bijgelovig zijn … met de Estée S zijn we op deze plaats in panne gevallen (gaskabel afgebroken) … maar dat is dan toch overmacht, of niet? 😊

We wensen jullie alvast een fijn, warm weekend,

Peter & Conny

11-06-2021 om 17:50 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Gisterenavond, na de barbecue, hebben de heren (en van armoe ook de dames 😊) zich geïnstalleerd in de stuurhut om te kijken naar de voetbal op groot scherm (Peter had mijn thuiswerkscherm boven gezet). Gelukkig hebben de Rode Duivels gewonnen, want onze Belgische vlag hing uit 😊.

Na de voetbal kregen we nog een telefoontje van Flore, na de lange rit kon ze niet aan haar fiet s (stond in het fietshok van de jachtclub). Maar Mega Dora heeft den velo uit het donkere  kot gered en Flore kon naar huis peddelen.

Deze morgen hebben we Stien en Elias uitgedaagd om koffiekoeken (met veel gele crème en chocolade) te gaan halen. Dit moest natuurlijk veel vlotter gaan dan die keer met Seppe en Flore in Nederhorst op den Berg, Leeuwarden is tenslotte de hoofdstad van de provincie Friesland …. Niet dus…  vijf bakkers (sommige hadden maandag sluitingsdag) hebben ze moeten afgaan … Hun buit: croissants.  Maar het heeft toch gesmaakt 😊.

Vandaag moesten we dringend water tanken, viel wat tegen, om de vier minuten moesten we de knop opnieuw indrukken, na drie uur was de tank voor drie vierden gevuld.  Maar hé, wij hadden er niet zoveel last van, wij zijn proviand gaan inslaan … Elias en Stien hebben zich perfect van deze taak gekweten 😊.

En dan was het vijf voor twaalf, hoog tijd om nog een klein eindje te varen richting Dokkum.  Conny was in haar element, na de tweede (en meteen ook laatste brug) was er een baggerschip aan het baggeren (what else?).  Ze was aan het springen van links naar rechts en terug, lopen van voor naar achter en terug – en maar instructies geven (waar Peter op dat moment helemaal niet naar luistert – of we lagen dwars op de vaarweg 😊. Pfff, iedereen maar denken dat ik een stresskonijn ben, dit is gewoon mijn ochtendgymnastiek 😊.

Elias heeft ook een stukje gevaren, hij heeft onmiddellijk een bochtig stukje (er waren geen andere 😊) voor zijn rekening mogen nemen. Onze halte is een Marrekriteplaats in de buurt van Wijns, nu boer Boer en de Nederlandse luchtmacht gedaan hebben met hun manoeuvres is het hier heerlijk rustig.  We overwegen om hier een extra nachtje te blijven, vooral omdat Peter heel enthousiast is over de fietspaden ….

Elias en hij zijn met de fiets naar Leeuwarden gereden om de auto op te halen… Elias en 1 fiets terug met de auto, Peter terug met zijn gravelbike. Ik vermoed dat ik morgen ook nog eens richting Leeuwarden zal moeten fietsen 😊.

En dan zat het korte verblijf van Stien en Elias er ook alweer op.  De tijd vliegt als het zalig is en het zonnetje schijnt…

Nog een mooi bedankingskaartje gevonden van hen… leuke verrassing.

Vanaf nu zul je het met ons alleen moeten doen beste lezer.

Tot de volgende lezing.

Stien, Elias, Peter & Conny

07-06-2021 om 16:52 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

We zitten hier met een hoop sportievelingen aan boord.  Deze morgen zijn onze gasten alle vier gaan lopen (in de betekenis van joggen, niet van weglopen).  Daarna hebben ze nog een frisse duik in het water genomen ook.  De oudjes hebben toegekeken 😊.

 Dan hebben we het rubberbootje in het water gelaten en zijn ze een toertje gaan varen in de stad.

En dan was het middag, tijd om de inwendige mens te versterken.  Naar het centrum vertrokken om een hapje te gaan eten op een terras. 

De ganse bende, behalve ondergetekende is nog even een boekenwinkel binnen gesprongen.  Ondergetekende is buiten blijven wachten, de zon was ondertussen van de partij … dus die is met haar smoeltje in de zon blijven staan … dat was mijn sportieve bijdrage van de dag 😊.

Eens terug aan boord, hebben we alle terrasstoelen buiten gezet om alles wat bewoog in de gaten te houden.  En er was het een en ander te zien zulle, zwemmers (ook onze gasten zijn opnieuw in het water gedoken), mooie boten, lelijke boten, speciale boten, … ook een wedstrijd met SUPÿers, zatte boten, ….  Enfin, voor elk wat wils 😊.

En dan was het helaas tijd voor Seppe en Flore om hun slaapzakken in te pakken en naar huis terug te keren. Morgen is het werkendag voor hen.  Het voordeel van met 2 autoÿs komen is dat ze nu teruggebracht worden naar Earnewald. Twintig minuten met de auto, drie uur met de Mira-Ceti.

Ik ga stoppen, want ik moet nog alles klaarzetten voor de bbq, niet gedacht dat het dit weekend toch nog zoÿn mooi weer ging worden.

En Peter kan nog steeds geen fotoÿs doorsturen, Flore heeft prachtfotoÿs getrokken, maar ook deze geraken niet tot in mijn mailbox … jammer maar helaas.

Tot morgen beste lezer,

Stien, Elias, Flore, Seppe, Peter & Conny

06-06-2021 om 16:28 geschreven door Ma@s