Dag beste lezer,

Dat blijft hier maar mooi weer hé 😊.

Wordt een saai verslag hoor vandaag, alles verliep op rolletjes, bijna alles, mijn zelfgebakken brood is in elkaar gestuikt, en onze schroef zat even vast in het groen, maar dat zijn details 😊.

Iets voor negen uur lagen we al in de Haarsluis, het was nog dubbelrood, maar de sluiswachter was toch al wakker 😊.  Dit water is een goede oefening voor als we willen varen in Frankrijk, de sluizen zijn hier nog iets breder (6 meter), maar je moet ergens beginnen hé. Hier op de vaart hebben ze, gelukkig vinden wij toch, nog niet gehoord van automatisering, hier kan je nog een klapke doen met de brug- of sluiswacht(st)er.  En dat heeft ons geen windeieren gelegd. Als alles goed ging, zouden we voor spertijd nog één brug moeten doen voor onze bestemming.  We hadden gisteren al besloten dat het geen Meppel ging worden, té warm om nog leuk te zijn om in de namiddag te varen. Als we in een sluis liggen, zien we beneden twee jachten liggen, klaar voor de opvaart, elk langs een kant … Zegt de sluismeester van de Uffeltersluis, de ene … dat is snelle Jelle, een oudere man die alleen vaart (bijna toch, er is ook een grote hond aan boord). Snelle Jelle had ons goed liggen, hij steekt voor onze neus het kanaal over, helaas hangt er ook nog een reddingsbootje achter zijn jachtachtig iets en wil hij ons passeren op het smalste deel van het kanaal (er stond nog een houten staketsel voor de sluis). Wij konden in eerste instantie enkel lijdzaam toezien tot hij voorbij was, maar ik zag dat hij recht naar het staketsel voer en wist dat, als hij daar op botste, hij recht naar ons zou varen … dus ik zie tegen Peter dat hij zoveel mogelijk naar de kant moest. En yep, snelle Jelle en hond botsten tegen de houten paal.  Gelukkig waren we uit de weg en hebben we een aanvaring vermeden, alleen hadden we daardoor veel groen (zat onder water, niet zichtbaar) mee in onze hekschroef getrokken … hydrauliek viel even uit, maar gelukkig was het maar wat groen, het was onmiddellijk weer ok.

Doordat we wat tijd verloren hadden, konden we nooit meer voor spertijd in de laatste sluis van de dag geraken … maar dat was buiten onze maat van de Uffeltersluis gerekend. Hij heeft de ene brugwachter van de voorlaatste brug (we vermoeden onder lichte dwang) en de sluismeester kunnen overtuigen om ons toch nog door te laten, dat heeft de laatste 20 minuten van zijn pauze gekost.   Zo konden we op ons gemak naar de laatste brug varen en ons goed positioneren om door te varen, de brug is ook maar 6 meter breed en ligt in een bocht … we zijn deze ook zonder ook maar iets te raken doorgeraakt. Heel traag, maar gestaag, we zijn eigenlijk wel fier dat alles zo goed verlopen is, maar of de file autoÿs (bijna tot in Meppel 😊😊) die stonden te wachten het even leuk vonden is maar de vraag 😊😊. Deze brug moet boer Boer (net zoals veel bruggen overal in Nederland) afkoelen met water bij deze warme temperaturen.

En ik zei het al, het is warm, we konden onze tijd gerust doden met naar de bootjes te kijken, checken of ze ook botsvrij door de brug komen (het is niet iedereen gelukt 😊).  En iedere keer als we in Nederland varen komen we de Zwarte Parel tegen, dus ook vandaag. Maar ik had meer zin om een fietstochtje te doen, Peter zag het eerst niet zitten, maar ik heb mijn beste pruillipje getrokken (voor het eerst deze reis zijn ze koortsblaasvrji) en zijn we op de fiets gekropen (dat mag je bij mij tegenwoordig vrij letterlijk nemen, ik krijg mijn korte beentjes bijna niet meer over de buis 😊).  Wat hebben we genoten van dit ritje van een kilometer of 20. De streek doet een beetje denken aan de Kempen, allemaal bos en heide, veel smalle fietspaden, stiltegebied … prachtig gewoon.

Terug aan boord, het verslag geschreven, aperitiefje gedronken, klapke gedaan met onze buurman uit Zwolle.  Nu gaan we barbecueën, waarschijnlijk wat voetbal kijken en morgen varen we echt naar Meppel 😊.

Groetjes,

Peter & Conny