Gebed
voor degenen die een echtgeno(o)t(e) en soulmate zoeken - met de H. Jozef als
voorspreker:
Liefhebbende Vader, U weet dat het diepste verlangen van
mijn hart is om iemand te ontmoeten met wie ik mijn leven kan delen. Ik
vertrouw op Uw liefdevolle plan voor mij en vraag dat ik spoedig de persoon mag
ontmoeten die U voor mij hebt voorbereid. Open door de kracht van Uw Heilige
Geest mijn hart en geest zodat ik mijn zielsverwant herken.
Verwijder alle obstakels die deze gelukkige ontmoeting in
de weg staan, zodat ik een nieuw gevoel van heelheid, vreugde en vrede kan
vinden. Geef mij ook de genade om te weten en te accepteren, als U een ander
plan voor mijn leven hebt. Ik geef mijn verleden, heden en toekomst over aan
het tedere hart van Uw Zoon, Jezus, en ik ben vol vertrouwen dat U mijn gebed
zult horen en beantwoorden. Amen.
Heilig Hart van Jezus, ik stel al mijn vertrouwen in U. H.
Jozef, bid voor mij.
Maria: Mijn
kinderen, bid en wees getuigen van vrede, en liefde, die alleen van God de
Vader komt, die jullie het eerst heeft liefgehad.
Mijn kinderen, ik roep je op in mijn gebedskring. Bid Mijn
Rozenkrans van Licht, die de duisternis doorboort, je vijanden verblindt en hun
leugens en bedrog blootlegt.
Ik geef je dit krachtigste wapen om jullie te helpen in
deze tijd van vijandigheid, die harten heeft verdorven, tijdens de hachelijke
tijden van de Verdrukking.
Er blijven alleen momenten van Barmhartigheid van Mijn Zoon
over. Bid mijn kinderen, bid. Dit is hun uur om te handelen. Bid voor de
kwetsbare zielen, die vatbaar zijn geworden voor hun misleidingen, die door het
modernisme komen.
Mijn kinderen, denk altijd aan mijn beloften en bid
onophoudelijk.
Zo spreekt jullie liefhebbende Moeder.
Bijbelverzen
ter bevestiging:
Job
11:13-14,18: Keer je naar hem toe, hef je handen naar hem
op, werp alle kwaad ver van je af, laat het onrecht niet wonen in je huis. Lichter
dan de middag zal het leven zijn, als de ochtend zal het in het donker stralen.
Psalm
31:25: Allen die uw hoop vestigt op de Heer: wees sterk en houd
moed.
Matteüs
7:15: Pas op voor valse profeten, die in schaapskleren op jullie
afkomen maar eigenlijk roofzuchtige wolven zijn.
Lucas
22:53: Dagelijks was Ik bij u in de tempel, en toen hebt u geen
vinger naar Me uitgestoken, maar dit is uw uur, het uur van de macht van de
duisternis.
Beloften
van OLVrouw om de Rozenkrans te bidden:
1. Degenen die mij trouw dienen
door de Rozenkrans te bidden, zullen opmerkelijke genaden ontvangen.
2. Ik beloof mijn speciale
bescherming en de grootste genaden aan allen die de Rozenkrans bidden.
3. De Rozenkrans zal een krachtig
pantser zijn tegen de Hel. Het zal ondeugd vernietigen, zonde verminderen en
ketterijen verslaan.
4. Het bidden van de Rozenkrans
zal de deugdzaamheid en goede werken laten bloeien. Het zal voor zielen de
overvloedige barmhartigheid van God verkrijgen. Het zal mensenharten
terugtrekken van de liefde voor de wereld en haar ijdelheden, en hen verheffen
tot het verlangen naar eeuwige dingen. O, dat zielen zich op deze manier zouden
heiligen.
5. De ziel die zichzelf bij mij
aanbeveelt door het bidden van de Rozenkrans zal niet verloren gaan.
6. Degenen die mijn Rozenkrans
devoot bidden en zich toeleggen op de overweging van de heilige mysteries
ervan, zullen nooit door tegenspoed worden overwonnen. In Zijn gerechtigheid
zal God hen niet tuchtigen; evenmin zullen zij omkomen door een niet voorziene
dood, d.w.z. onvoorbereid zijn voor de Hemel. Zondaars zullen zich bekeren. De
rechtvaardige zal volharden in de genade en het eeuwige leven waardig worden.
7. Zij die een ware toewijding voor
de Rozenkrans hebben, zullen niet sterven zonder de sacramenten van de kerk.
8. Zij die getrouw de Rozenkrans
bidden, zullen tijdens hun leven en bij hun dood het licht van God en de
volheid van Zijn genaden hebben. Op het moment van overlijden zullen zij delen
in de verdiensten van de Heiligen in het Paradijs.
9. Ik zal degenen die toewijding
betoonden aan de Rozenkrans uit het Vagevuur verlossen.
10. De trouwe kinderen van de
Rozenkrans zullen een hoge graad van glorie in de Hemel verdienen.
11. Door het bidden van de
Rozenkrans zul je alles krijgen wat je aan mij vraagt.
12. Degenen die de H. Rozenkrans
propageren, zullen door mij worden geholpen in hun behoeften.
13. Ik heb van mijn Goddelijke
Zoon verkregen dat alle pleitbezorgers van de Rozenkrans tijdens hun leven en
op het uur van hun dood het hele Hemels hof tot voorbidders zullen hebben.
14. Allen die de Rozenkrans
bidden zijn mijn geliefde kinderen en de broeders en zusters van mijn enige
Zoon, Jezus Christus.
15. Toewijding aan mijn Rozenkrans is een groot teken van voorbestemming.
Zoals elk jaar, is Aswoensdag de
eerste dag van de liturgische Vastentijd. Het valt altijd 6,5 week vóór Pasen
en is de periode ter voorbereiding van het Lijden, Dood en Verrijzenis van
Christus, het Paastriduüm. Het Paastriduüm begint met de avondmis van
Witte Donderdag en loopt tot en met de vespers van Paaszondag. Ook
Goede Vrijdag en Stille Zaterdag maken deel uit van het
Paastriduüm. In deze periode wordt het Lijden, Dood en Verrijzenis
van Jezus herdacht, zoals beschreven staan in de canonieke
evangeliën. Het Latijnse woord triduum betekent letterlijk een periode van drie
dagen.
Aswoensdag dateert uit de 11e
eeuw. Toch heeft de traditie van het ontvangen van een askruisje zelfs nog
vroegere wortels - tot het oude Hebreeuwse gebruik om zich in een boetekleed te
kleden en zich met stof en as te bedekken als een teken van boetedoening.
De Bijbel beschrijft deze eerste
vastendag niet expliciet, maar er zijn veel voorbeelden van deze berouwvolle
daad in het Oude Testament, zoals:
Job 16:15: Met een rouwkleed heb ik mij bedekt, mijn aanzien ligt
begraven in het stof.
en het Nieuwe Testament, zoals
Lucas 10:13: Pas maar op, Chorazin, en pas maar op, Betsaïda! Want als in Tyrus
en Sidon de wonderen waren gebeurd die bij jullie gebeurd zijn, zouden de
inwoners van die steden zich allang in een boetekleed hebben gehuld en met stof
op hun hoofd tot inkeer gekomen zijn.
In veel religieuze tradities
staat as voor de sterfelijkheid van ons menselijk lichaam. Genesis 3:19: Zweten
zul je voor je brood, totdat je terugkeert tot de aarde, waaruit je bent
genomen: stof ben je, tot stof keer je terug.
In de vroege Christelijke Kerk, was
er een openbare boetedoening voor mensen die hadden gezondigd, inclusief het
dragen van boetekeren, stof en as. Naarmate de Kerk groeide en evolueerde,
verminderde deze praktijk.
Deze lange traditie - van
uiterlijk erkennen dat we zondaars zijn, die vernieuwing zoeken bij God -
veranderde uiteindelijk in wat we nu kennen als Aswoensdag, de eerste dag van
de Vastentijd.
Op Aswoensdag, de eerste dag van
de vastentijd, worden we geroepen om onze intrede te doen in de woestijn, en
Jezus na te volgen in de periode voorafgaand aan Zijn dood. We moeten ons hart
voorbereiden op Zijn Verrijzenis op Pasen.
We beginnen deze tijd van
voorbereiding van ons hart door onze gebrokenheid en behoefte aan bekering te
erkennen, door ons hart tot God te wenden.
Ons askruisje
Waar komt de as vandaan? Palmzondag is de zondag vóór
Pasen. Het symboliseert de terugkeer van Christus naar Jeruzalem na 40 dagen in
de woestijn te hebben doorgebracht. In de Katholieke traditie krijgen we
palmtakken, die gezegend zijn, om tijdens de Mis vast te houden en mee naar
huis te nemen. De overgebleven palmen van Palmzondag worden vervolgens verbrand
en bewaard voor de volgende Vastentijd. Daarom komt de as van dit jaar uit de
verbrande palmtakken van Palmzondag 2022.
Het is typisch om as op je voorhoofd te ontvangen in het
teken van het kruis. De Priester zal het kruisteken maken en het volgende
zeggen: 'Denk eraan dat je stof bent en tot stof zult terugkeren.'
De as symboliseert onze sterfelijkheid. Het is een fysieke
herinnering dat ons lichaam zal vergaan, maar dat onze ziel zal voortleven in
het eeuwige leven.
Pr. Antony Kadavil: Het askruisje betekent dat we een
verbintenis aangaan dat we de Vastentijd ondernemen als een tijd van gebed en
berouw, van sterven aan onszelf. Het beschrijft ook onze menselijke conditie:
het zegt dat we gebroken zijn en hersteld moeten worden; dat we zondaars zijn
en verlossing nodig hebben. Het belangrijkste is dat het ons vertelt dat we als
volgelingen van Jezus Christus, ons kruis moeten dragen.
Vasten op Aswoensdag
Er zijn slechts twee verplichte dagen van vasten en
onthouding in de Katholieke Kerk: Aswoensdag
en Goede Vrijdag.
Katholieken krijgen ook de instructie om zich tijdens de
vastentijd elke vrijdag van vlees te onthouden.
Vasten is een teken van berouw en helpt ons onze
geestelijke honger naar Christus te belichamen, die zelf 40 dagen in de
woestijn vastte voorafgaand aan zijn dood en Verrijzenis.
Vasten staat een volledige maaltijd en twee kleinere
maaltijden toe (die samen niet gelijk zijn aan een volledige maaltijd), met de
verwachting om op Aswoensdag geen vlees te eten. Er zijn vrijstellingen voor mensen met speciale
fysieke behoeften.
De H.
Geest: April van dit jaar. Statische elektriciteit gemengd met
hars. Epoxy. Zonne-energie. Energie opslagunits. Het nemen wat chemisch
onstabiel is op dit moment en het stabiel maken en direct ter beschikking.
Iemand is er op dit moment mee bezig om dit mogelijk te maken. Dit is dus
positief.
In een artikel: Statische elektriciteit generatoren zouden
energie kunnen opwekken van golven.
De
Heer: Dit is ook voor juli. Verdere ontwikkelingen die later op
het jaar zich voordoen. Vreemde terugkerende processen. Ze zijn er reeds een
eind mee bezig en staan op het punt het obstakel te overwinnen. Ze staan op het
punt iets te ontdekken in verband met een draaiende beweging. Een populaire
energiebron die mogelijk wordt gemaakt. Zonnepanelen op het bovenste van een
voertuig. Energiereuzen, maak de reuzen niet wakker.
Het probleem is dat de mens wil werken aan het
energieprobleem, door ontdekkingen, uitvindingen en onderzoek. Maar de
doorbraak op zijn naam wil schrijven in plaats van God. We volgen niet Gods
pad. En zo laat God de mens over aan zijn eigen ontwikkelingen en wegen. Maar
de mens moet niet de weg van vernietiging opgaan en als Kerk zijn we hoop,
leven en licht voor de wereld.
De H.
Geest: De geest van dit tijdperk heeft dezelfde neiging als de
nephilim in de H. Schrift (de fameuze reuzen in de oudheid -Genesis 6).
In Genesis 6:5 zien we de vreemde onnatuurlijke mengeling
van Gods schepping. Daar komen de nephilim uit voort en plotseling is er een
overvloed van kwaad in de wereld, door demonische invloed. Dit zien we
tegenwoordig gebeuren. De mens zijn hoogmoedigheid (ook in het verhaal van de
Toren van Babel) te denken dat hij God niet meer nodig heeft zorgt voor
problemen. In de huidige tijd wil de mens de planeet herstellen en denkt God
niet meer nodig te hebben. Het is dezelfde leugen als de duivel zei tegen Adam
en Eva in de tuin van Eden. Hij probeert Gods woord te verdraaien zodat ze van
Gods weg afwijken. Hij doet hetzelfde in de Kerk. Hij probeert verdeeldheid te
zaaien. Maar Jezus zei in Matteüs 5, als iemand je vervolgt, bemin hem. Jezus
vocht met andere wapens zoals: vergeving, waarheid, medeleven, standvastigheid
in Zijn overtuiging maar tegelijk de mensen liefhebben.
De H.
Geest: Er is geen gevecht.
Er is geen gevecht tussen de duivel en God. God is zoveel
sterker, heeft oneindige wijsheid, oneindige kennis, oneindige kracht en
oneindige macht. De duivel bezit dit niet. Ook wij moeten niet vechten tegen de
duivel met onze eigen kracht, we moeten ons overgeven aan de H. Geest en Hij
vecht de strijd voor ons.
Johannes
18:36: Jezus
antwoordde: "Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld. Als mijn Koninkrijk
van deze wereld was, zouden mijn dienaren voor Mij hebben gestreden. Dan hadden
de Joden Mij niet gevangen kunnen nemen. Maar mijn Koninkrijk is niet van deze
wereld."
Als gelovigen vechten we vanuit een andere wereld. We
vechten vanuit de overwinning die Jezus reeds behaald heeft op het Kruis. Je
kunt dus vechten met een verschillend type van wapen. Je kunt liefhebben in
plaats van te haten. Je kunt geven in plaats van nemen. Het goede nieuws is dat
je zelfs vreugde kunt kennen in plaats van verdriet en ellende. Als Christenen
moeten we hetzelfde doen zoals Jezus deed. Zelfs al is het niet het pad dat we
willen. We moeten toelaten dat de H. Geest ons leidt en zelfs onze intenties
verandert. Zo gaan we steeds feller schijnen door de kracht van de H. Geest die
in ons aan het werk is. Zo kan de wereld Jezus Christus zien door ons.
Lucas
22:42: Hij
bad: "Vader, laat Mij alstublieft niet de beker van uw straf leeg
hoeven te drinken." Maar Ik zal niet doen wat Ik Zelf wil, maar
wat U wil."
20/2 Zal
A.I. straks de wereld overnemen? - Niburu
Er is een goede reden dat Klaus Schwab en zijn
mede sekteleden juist nu pushen voor een zogenaamde 'Great Reset'.
Nog nooit hebben ze zoveel mogelijkheden gehad om de mensheid richting
slavernij te sturen, maar er bestaat ook een groot risico.
Als je kijkt naar de kernleden van de op dit moment almachtige satanische
sekte, oftewel de Illuminati, dan praat je over een relatief klein aantal
mensen.
Zoals we onlangs hebben gezien kan je met enkele mensen heel ver komen, als je
bepaalde sleutelposities weet te bezetten. Zo hebben we dat gezien bij de
Amerikaanse en Oekraïense regeringen en ook bij onze eigen Tweede
Kamer.
Maar,
om met maar heel weinig mensen toch volledig controle over de wereld en de
mensheid te kunnen krijgen, is er nog iets anders nodig. En dat andere is de
technologie waarmee je dat kunt doen.
Eén van de kopstukken van de satanische sekte is uiteraard Klaus Schwab.
De man die op de dag van de aanslagen op de Twin Towers in Amerika die ochtend
toevallig een kop koffie dronk met een rabbi in New York.
Waarom niemand die man een verbod heeft gegeven om Engels te mogen spreken is
ons een raadsel. Hij heeft een onwaarschijnlijk sterk accent, is niet of
nauwelijks in staat om woorden uit te spreken, maar dat alles weerhoudt de man
er niet van om de wereld toe te spreken in wat hij Engels noemt.
Wat deze man wel goed doorheeft is
dat hun plannen alleen werkelijkheid kunnen worden als ze beschikken over de
juiste technologie. Uiteraard hebben zij de hightec bedrijven in bezit en Klaus
raakt dan ook helemaal opgewonden als hij kijkt naar de nabije toekomst. Want
de technologie die zij nodig hebben om te wereld onder controle te kunnen
krijgen is niet alleen op dit moment aanwezig, maar groeit ook enorm. Vandaar
dat Klaus stelt dat degenen die de macht hebben over deze technologie (zij
dus), de macht over de wereld zullen hebben.
Klaus
weet precies wat ze straks nodig hebben om de wereld naar hun hand te kunnen
zetten. Eén van de voornaamste dingen om dit te kunnen bereiken noemen ze AI.
Dit staat voor de Engelse afkorting Artificial Intelligence oftewel kunstmatige
intelligentie.
Dit wordt vaak als volgt omschreven:
AI is de mogelijkheid van een machine om mensachtige vaardigheden te
vertonen - zoals redeneren, leren, plannen en creativiteit. AI maakt het voor
technische systemen mogelijk om hun omgeving waar te nemen, om te gaan met deze
waarnemingen en problemen op te lossen om een specifiek doel te bereiken.
De computer ontvangt data - reeds voorbereid en verzameld via eigen
sensoren, zoals een camera - verwerkt deze en reageert erop. AI-systemen zijn
in staat om hun gedrag in zekere mate aan te passen, door het effect van vorige
acties te analyseren en autonoom te werken.
Waarom is AI belangrijk? Sommige AI-technologieën bestaan al meer dan 50
jaar, maar vooruitgang in rekenkracht, de beschikbaarheid van een enorme
hoeveelheid data en nieuwe algoritmes hebben de laatste jaren tot belangrijke
doorbraken in AI geleid. Kunstmatige
intelligentie wordt beschouwd als essentieel voor de digitale transformatie van
de maatschappij en is een EU-prioriteit geworden.
Daar heb je het. AI wordt beschouwd als essentieel voor de digitale
transformatie van de maatschappij. Dat wil zeggen, de soort maatschappij die
Klaus in gedachten heeft. AI is nodig voor alle robots die mensen straks het
werk uit handen zullen nemen, waardoor er op termijn veel te veel nutteloze
mee-eters zullen komen in de ogen van Harari, de enge Joodse futuroloog en
rechterhand van Schwab.
Echter, her en der begint men nu toch ook wel enigszins ongerust te worden,
want er is een gerede kans dat de situatie betreffende AI volledig uit de hand
gaat lopen en dat AI straks de wereld zal overnemen.
Wij schreven eerder het volgende over het verband tussen A.I. en het merkteken
van het beest (666).
Maar, stel dat de Antichrist niet een mens is van vlees en bloed, maar een
soort supercomputer die zodanig ver is in ontwikkeling dat het zelfs een eigen
bewust zijn heeft en precies weet wat het doet. Stel dat deze A.I.
computer zodanig is geprogrammeerd dat deze op dit moment in onze tijdlijn de
totale regie heeft richting de communistische New World Order?
Als het aan Klaus ligt worden we allen een soort hybride wezens zijn geworden,
half mens, half machine. Maar, wat bovenal belangrijk is is dat zij de techniek
nodig hebben om de wereld onder controle te kunnen krijgen met een relatief
klein clubje mensen.
20/3/2019
De Vastentijd - Jim Johnston uit: ncronline
Ik moet op reis, heer; ik ga spoedig heen;
Mijn meester roept; ik laat hem niet alleen.
Deze woorden van de graaf van Kent, geuit in de slotscène
van Shakespeare's King Lear, worden gebruikt als hoofdstuktitel in Christopher
Booker's opmerkelijke boek De zeven basisplots, waarin de auteur beweert
slechts een handvol 'basisverhalen' te identificeren, die de terugkerende
motieven vormen voor al onze mythen, volksverhalen, romans, films en,
ongelooflijk, zelfs onze stripboeken en tv-soaps.
Het zou geen verrassing moeten zijn dat twee van de 'plots'
die door Booker werden geïdentificeerd, het begrip 'tocht' raken, want dit
metaforische gevoel van ons leven als een soort pelgrimstocht van geboorte tot
dood is alomtegenwoordig in verhalen en liedjes. Eén van Booker's "tocht"
-plots heet "De zoektocht" en een andere "De tocht en de terugkeer".
In zijn bespreking van deze twee fundamentele verhaallijnen betreedt Booker
opnieuw een deel van het terrein dat zo gedenkwaardig is bestreken door Joseph
Campbell in De held met duizend gezichten, waar de tocht van de held een
centraal thema is. Dit zou ook bekend terrein moeten zijn voor Christelijke
gelovigen, want het is nogal opmerkelijk hoe sommige van deze oude motieven
(die vele, vele eeuwen ouder zijn dan het evangelie) worden samengevat in het
verhaal van het leven en dood van Jezus.
Hieruit kan ook een praktische toepassing worden afgeleid.
Hoewel een mensenleven, althans achteraf gezien, gezien kan worden als een min
of meer rechte lijn van begin tot eind van startblok tot eindlijn weten we
uit ervaring dat onze aardse tocht meer een reeks cirkels is, die toch wat
richting hebben, misschien analoog aan de beklimming van een wenteltrap of
misschien zelfs de ervaring om succesvol door een labyrint te gaan. Er zijn
haltes en starts, enkele "tijdelijke bestemmingen" (afstuderen,
behaalde doelen) en "nieuw begin" (trouwen, een gezin stichten,
carrièreveranderingen). Het leven is cyclisch maar, naar men hoopt,
progressief.
De tocht van de Vastentijd
Deze waarheid lijkt te worden erkend
in de structuur van het Kerkelijk jaar, want terwijl we door ons leven gaan,
worden we jaarlijks uitgenodigd om opnieuw de "kleine tocht" van de
Vastentijd te maken. Het heeft zijn eigen duidelijk gedefinieerde begin
(Aswoensdag) en een einde (ergens op Witte Donderdagmiddag) die ons in feite op
weer een andere tocht lanceert, het driedaagse avontuur, het Paastriduüm. Maar
één reis tegelijk!
Laten we eens kijken hoe de Vastentijd
voor ons een uitnodiging is om op fantasierijke wijze opnieuw in te gaan op het
verhaal van onze 'zoekende held' Jezus, en met Hem door de verschillende
etappes van een tocht te lopen die, in het licht van de lange geschiedenis, en terugkerende
motieven van dergelijke verhalen, verrassend voorspelbaar is.
Oproep en afscheiding van de wereld
In de verhalen van heroïsche
zoektochten ervaart de hoofdpersoon altijd wat Booker 'de oproep' noemt, waarin
hij of zij 'bovennatuurlijke of visionaire leiding' krijgt. Dit gevoel van
verkiezing drijft de held uit het normale, gewone leven naar een realiteit die
vreemd en onbekend is. Campbell voegt eraan toe dat "de roep altijd de
sluier hangt over een mysterie van transfiguratie - een rite, of moment, van
spirituele overgang, die, wanneer ze werd voltooid, neerkomt op sterven en
wedergeboorte" (Christenen zullen denken aan het Paasmysterie).
Onze Vastengeschriften beginnen
traditioneel met het feit dat Jezus werd overgebracht naar zo'n vreemde en
onbekende plek; Hij is alleen in de woestijn. Toch herinneren we ons dat
voorafgaand aan deze "afscheiding van de wereld" de Schrift het
doopsel van Jezus door Johannes vertelde. Deze gebeurtenis lijkt een
"oproep" te zijn geweest die Jezus vervulde met een gevoel van missie
(let ook op het bovennatuurlijke element van de "stem uit de Hemel"
die Jezus uitkiest).
De meesten van ons kunnen zich
het moment van onze oorspronkelijke roeping natuurlijk niet herinneren, maar we
zijn, op grond van die doop, gekozen - getrokken - zoals Booker over de held
zegt, "naar een of ander ver, belangrijk doel." We zijn, in de
bekende liturgische uitdrukking, "een apart gezet volk (voor God)".
De Kerk herinnert ons er op dramatische wijze aan dat de Vastentijd
een afscheiding moet zijn van onze dagelijkse realiteit en routine. Ze begint
het seizoen met een dag van vasten en onthouding en markeert ons met een
zichtbaar teken van onze sterfelijkheid, alsof ze wil benadrukken dat deze Christelijke
zoektocht een ernstige zaak van leven en dood is. Deze tijd is bijzonder opzij
gezet, "apart gezet" om ons eraan te herinneren en om ons aan het
begin van de tocht te begeleiden. Om dat punt duidelijk te maken, maakt de Kerk
duidelijk dat we ons letterlijk niet langer in de 'gewone tijd' bevinden.
Verleiding
Geroepen, gescheiden van de wereld en gelanceerd op de (zoek)tocht,
wordt de held bijna onmiddellijk geconfronteerd met een reeks verleidingen. Dit
is een gevaarlijke tijd, want, in tegenstelling tot de confrontaties van de
held met woeste monsters (die een directe confrontatie met zich meebrengen en
ondubbelzinnig dodelijk zijn), tracht verleiding, in de woorden van Booker,
'hem door bedrog en verleiding naar zijn ondergang te lokken'.
De voor de hand liggende verleidingen brengen enige fysieke
bevrediging met zich mee. We herinneren ons misschien dat Odysseus en zijn
bemanning door de mooie Sirenen werden gelokt en later gevangen werden genomen
door tovenares Circe die mensen in dieren verandert (een duidelijke verwijzing
naar de capitulatie voor de "lagere" begeerten). Odysseus zelf raakt
in de ban van de mooie Calypso en blijft zeven jaar, verliefd, in haar grot.
Onze Vastengeschriften (eerste zondag) beginnen met Jezus
die de fysieke bevrediging aangeboden krijgt die voedsel verschaft en de
emotionele bevrediging van macht en status.
De grootste verleiding is echter subtieler, want het houdt
in dat de held simpelweg wordt gesust en verleid om de grote zoektocht - de
zware en sobere reis - uit het oog te verliezen en in plaats daarvan te kiezen
voor een leven van gemak en plezier. Toegepast op onze eigen situatie, zou deze
verleiding niet resulteren in zoiets flagrants als het volledig verloochenen
van ons Christendom, maar het zou kunnen leiden tot subtielere afvalligheid
door te kiezen voor brute kracht om onze zin te krijgen in plaats van het harde
werk van verzoening te doen. Het kan gaan om het creëren van rationalisaties
die ons in staat stellen om alle belachelijke eisen van onze consumentencultuur
te rechtvaardigen en goed te keuren. Het kan simpelweg betekenen dat we afzien
van onze wil om door te gaan met het harde werk dat onze roeping met zich
meebrengt (denk aan Jezus, die in de tuin van Gethsemane doodsangsten uitstaat
en zich afvraagt of Hij de zelfopoffering die Zijn roeping vereiste nog zou
kunnen ontlopen).
Ten slotte kunnen we veel leren van de manier waarop Jezus
reageert in de verleidingsscène. Hij kiest niet voor de "opgeblazen"
benadering door te zeggen: "Ik kan dit zelf wel aan" (wat in feite
neerkomt op bezwijken voor de verleider). In plaats daarvan citeert hij de
Schrift. Hij reikt buiten Zichzelf naar een soort 'transpersoonlijke wijsheid'
om de satanische uitdaging aan te gaan. In het begin wordt duidelijk dat we
deze tocht niet alleen kunnen volbrengen. We moeten om ons heen kijken om te
zien wat er is aan hulp en voedsel voor deze zware tocht.
De helpers'
Naast de monsters en verleiders die de held op de tocht
tegenkomt, zijn er bepaalde figuren (vaak bovennatuurlijk) die positieve hulp
bieden door respect te tonen of door het broodnodige advies te geven - leiding,
om zo te zeggen, voor de tocht. Dit zijn de "helpers". Hoewel het
Lucas-evangelie het kleine detail weglaat (geleverd door Matteüs en Markus)
over engelen die naar Jezus komen nadat Hij de bekoringen heeft doorstaan, krijgen
we (tweede zondag van de Vastentijd) wel de figuren van Mozes en Elia, die zich
bij Jezus voegen en de discipelen op de berg Tabor.
Als deze twee onaardse bezoekers, zoals de meeste
commentatoren suggereren, de wet en de profeten vertegenwoordigen, zouden ze
kunnen overeenkomen met wat Booker de 'bovennatuurlijke wijsheid en voorkennis'
noemt die wordt geboden door 'helpers' die de held bevestigen en aangeven dat
het juiste pad werd gekozen. Deze twee helpende assistenten bevestigen dat
Jezus de wil van God doet door trouw te blijven aan de wet en de profetische
getuigenis.
Een deel van de voorbereiding van elke parochie op de Vastentijd
is om te beslissen welke "hulpmiddelen" er tijdens deze bijzondere
tijd zullen worden aangeboden. Er is altijd de "sacramentele" hulp
van de zondagse liturgie gedurende de Vastentijd en de verzoeningsdienst die in
de meeste parochies een vast onderdeel van de Vastentijd is geworden. Daarnaast
zijn er verschillende "devotionele" herinneringen zoals het askruisje
en staties van de Kruisweg.
En het is zeer waarschijnlijk dat er ook spirituele of
theologische middelen ter beschikking zullen worden gesteld, aangezien
parochies retraites en parochiemissies aanbieden. Er wordt veel hulp geboden
terwijl we op weg zijn naar het doel.
Als het de bedoeling is dat we onszelf zien in het beeld
van de onproductieve vijgenboom (vermeld in het evangelie van Lucas op de derde
zondag van de Vastentijd), zouden we kunnen opmerken dat de boom als het ware
uitstel krijgt omdat de tuinman (in tegenstelling tot de eigenaar die hem wil
omhakken) bereid is om de boom op weg te helpen - om eraan te werken, hem te
cultiveren en te voeden - zodat hij vruchten kan voortbrengen. We zouden er
verstandig aan doen om, terwijl we verder op tocht zijn, gebruik te maken van
deze verschillende 'helpers'.
Transformatie
Een opvallend en hardnekkig kenmerk van de verhalen, vooral
de variaties "De tocht en de terugkeer", is dat de pelgrim-held vaak
een soort spirituele verlichting bereikt of een persoonlijke transformatie
ondergaat. In deze verhalen wordt duidelijk dat de hoofdpersoon de zoektocht is
begonnen in een staat van beperkt bewustzijn. Vaak wordt onthuld dat de
hoofdrolspeler wordt tegengehouden door egoïsme, zelfvoldaanheid of trots.
Hoewel de Christelijke traditie, om voor de hand liggende
redenen, terughoudend is geweest om Jezus in de rol van "gebrekkige
held" te werpen, is het zeker een rol die wij, als boetvaardige pelgrims,
voor onszelf kunnen accepteren. We realiseren ons dat we vaak verre van
'heroïsch' zijn als het gaat om het leiden van een deugdzaam leven - misschien
staan we dichter bij de duistere, monsterlijke krachten die tegenover de held
staan, dan bij de krachten van licht en goedheid.
Na verleidingen en beproevingen te hebben doorstaan, en te
hebben gestreden tegen de duistere krachten buiten en binnen zichzelf, is de
held, als alles goed gaat, 'gered', zegt Booker, 'omdat zijn ogen zijn geopend
en hij een fundamentele verandering van hart heeft doorgemaakt." Dit is
het 'complete happy end', de tocht die heeft geleid tot een innerlijke
transformatie.
Er zijn echter verhalen waarin de terugkeer niets waarachtigs
tot stand heeft gebracht door de ontmoeting met de mysterieuze 'andere wereld'
waarin de reiziger zich heeft gewaagd. Als Alice wakker wordt van haar bezoek
aan Wonderland, merkt ze op: "Wat een merkwaardige droom." Maar dat
is eigenlijk alles waar het op neerkomt - een vreemde ervaring die weinig of geen
verandering in haar karakter veroorzaakt. Hetzelfde kan worden gezegd van
Dorothy die terugkeert uit Oz of de Schat-kinderen zodra ze zijn teruggekeerd
uit Nooitgedachtland in Peter Pan.
We zouden ons kunnen afvragen wat voor goeds onze Vastenreis
zal hebben opgeleverd als we zes weken na ons vertrek op Aswoensdag terugkeren
naar de dagelijkse wereld van ons werk, ons gezinsleven en entertainment met
slechts een vaag gevoel iets "merkwaardigs" te hebben meegemaakt.
" Iets anders dan de norm. Als we terug zijn van de tocht, hebben we dan
het gevoel dat het een blijvende indruk op ons heeft achtergelaten? Heeft onze
ervaring met de Vastentijd ons echt veranderd?
Terugkeer
naar de wereld
Zoals hierboven vermeld, nodigt de Kerk ons aan het einde
van de Vastentijd op Witte Donderdag uit om nog een tocht te ondernemen, deze
van veel kortere duur, voordat we terugkeren naar onze gewone routine. Er wordt
ons gevraagd om vanaf die donderdagavond met Jezus door die laatste uren van Zijn
leven op aarde te wandelen. Het is een hartverscheurende progressie van de
geweldige intimiteit van die laatste maaltijd met de discipelen in het Cenakel,
naar het verraad door Judas in de tuin, naar de kwellende klim op de heuvel Golgotha,
naar de treurige processie (met het gebroken lichaam van Jezus) die eindigt bij
het graf dat is geschonken door Jozef van Arimatea.
Als dat het ware einde van het verhaal zou zijn, zou het
tragisch zijn, maar aantoonbaar zinloos. We zouden zelfs kunnen terugkijken op
de tocht en net zoals Alice besluiten, zoals Booker suggereert, dat het
"niet meer was dan een memorabel vreemde ervaring". Gelukkig geloven
we dat ons verhaal een heel ander einde heeft.
Als we ons echt hebben ondergedompeld in de Vastentijd en
het Paastriduüm, hoe kunnen we dan onveranderd tevoorschijn komen? Een discipel
vroeg eens aan een zenmeester hoe iemand die de verlichting had bereikt, kon
terugkeren naar de 'gewone' wereld. Het cryptische antwoord van de meester was:
"Een kapotte spiegel reflecteert nooit meer; gevallen bloemen keren nooit
terug naar de oude takken." Als maandag 10 april 2023 voor ons
"gewoon weer een dag op kantoor (school, thuis)" is, wat zal dan het
punt en het doel van onze tocht zijn geweest?
Epiloog
Het begrip Vasten als een tocht is duidelijk metaforisch.
Daarom kan de bedlegerige verpleeghuisbewoner of de gedetineerde het net zo
gemakkelijk maken als de valide persoon die zich krachtig en vrij door de
wereld van werk en school beweegt. We hoeven echt nergens heen om deze ervaring
te hebben. In feite is het pad dat we moeten inslaan veel dichterbij dan we
denken. Dag Hammarskjöld deed deze poëtische opmerking in zijn boek Merkstenen
uit 1964, die misschien vooral relevant is voor ons begrip van de Vastentijd:
De langste reis is de reis naar binnen. Wie zijn lot gekozen heeft, de tocht begonnen is naar zijn eigen grond is nog midden onder u maar staat al buiten het leven
Het lijkt paradoxaal dat de zoektocht terug moet leiden
naar de 'bron', maar, zoals T.S. Eliot, een andere beroemde poëtische ziel, zei
het, het einde van onze tocht "zal zijn om aan te komen waar we begonnen
en de plek voor de eerste keer kennen." Hier is dus een Vastenervaring die
voor ons een echt oogverblindende, verhelderende, transformerende tocht van
zelfontdekking wordt die zijn hoogtepunt kent in het "complete happy
end" dat Christenen Pasen noemen.
19/2 Vreemde
lichtverschijnselen in de lucht kort voor aardbevingen Turkije en Syrië -
Niburu
Nog steeds komen er meer aanwijzingen dat de
aardbevingen in Turkije en Syrië allesbehalve natuurlijk waren.
Dezelfde verschijnselen die zich voordeden bij de grote aardbeving in Haïti kom
je ook tegen in Turkije. Er hebben deze maand al twee grote rampen
plaatsgevonden en bij beiden bestaan er grote twijfels over hoe deze rampen
hebben kunnen gebeuren.
Voor mensen die wat verder kijken dan hun neus lang is bestaat er weinig
twijfel dat beide rampen moedwillig door mensen zijn veroorzaakt. Eén van die
rampen gebeurde in de Amerikaanse staat Ohio en de tweede in Turkije en
Syrië.
Ook al worden er weer complete boekwerken geschreven door de factcheckers
waarin zij beweren dat HAARP geen aardbevingen kan veroorzaken, toch zijn er
meer en meer mensen van overtuigd dat dit wel degelijk is wat er is gebeurd in
Turkije en Syrië.
Het duurde ontzettend lang voordat de internationale hulpverlening echt op gang
kwam. Drie dagen na de ramp waren er volgens een reportage van de BBC nog
nauwelijks buitenlandse hulpverleners aanwezig en hetzelfde geldt ook voor de
VN die pas na ruim drie dagen op dook.
Samantha Edwards van Counterspin Media wijst erop dat drie dagen juist heel kritisch is voor overlevenden en dat het
feit dat de internationale hulpverlening zo laat op gang kwam dan wel toeval
moet zijn.
Toen de VN dan eindelijk in actie
kwam verschenen er zes vrachtwagens in Syrië, slechts ten dele gevuld met
dekens en dergelijke. Ook met een tweede konvooi vrachtwagen was het niet veel
beter gesteld.
Al jaren en jaren heeft het Westen zware sancties ingesteld tegen Syrië. Maar,
wanneer er een ramp plaats vind zoals nu het geval is, dan tellen er andere
regels. Dan zou je verwachten dat die sancties even worden vergeten omdat er
miljoenen mensen hulp nodig hebben.
Niet dus, terwijl alle aandacht weer
wordt gericht op Zelenski, de favoriet van de satanische sekte. Alle landen die
het Westerse propagandaverhaal steunen krijgen alle geld en aandacht, landen
die daar niet bij horen en zich niet tegen Rusland keren, worden bestraft.
Experten hebben reeds uitgelegd dat je wel degelijk de meest heftige
aardbevingen kunt veroorzaken als je gebruik maakt van HAARP. Het is geen
fabeltje dat zomaar even kan worden weg gepoetst door de factcheckers. Er waren
een aantal bizarre beelden van verschijnselen die zich in de lucht voordeden,
kort voor de aardbevingen.
Zoals ongeveer een uur voor de aardbevingen vreemde blauwe flitsen in de lucht.
Een verschijnsel dat zich vaker schijnt voor te doen net voor aardbevingen. Zo
ook bij de grote aardbeving in Haïti in 2010. Het lijkt erop alsof wij nu in
een stadium komen waarin zij willen dat wij weten hoe machtig ze zijn en wat ze
allemaal kunnen veroorzaken. Het is 'alle remmen los' zodat zij straks hun
gewenste nieuwe orde kunnen bouwen vanuit de chaos die ze overal veroorzaken.
Hallo, ik ben Brennan (Redvers). Ik ben 22 en ik wil jullie
mijn verhaal vertellen, hoe Jezus mijn leven heeft gered. Eerst wil ik jullie
wat achtergrondinformatie geven over mijzelf. Ik kende Jezus niet toen ik
opgroeide en ik had ook niemand in mijn buurt die Jezus kende. Ik herinner me
een paar keer naar een misdienst op Kerstdag te zijn geweest. Ik woonde in
Canada en kende enkel het algemene idee. Er was niemand die mij het diepe
spirituele impact had uitgelegd. In mijn tienerjaren was ik rebels en ik
herinner mij dat ik bang was voor de dood. Ik herinner mij dat ik 6 jaar was en
een paniekaanval had en eraan dacht dat ik eeuwig dood zou zijn. Ik had veel
angsten in mijn leven toen ik opgroeide. Ik had een gevoel van leegte en zag
ook de leegte van mensen rond mij. Het was alsof er iets miste in mijn leven en
hun leven. Ik zag enkel het negatieve: gebrek aan liefde, slechtheid,
droefheid, ellende. Ik wist niet tot wie mij richten met mijn existentiële vragen
en ik wist toen ook niet dat alleen Jezus deze leegte kan opvullen. Ik begon
marihuana te gebruiken om mij beter te voelen.
Dat zorgde voor problemen op school, en opstandigheid
thuis. Het eindigde ermee dat ik thuis vertrok en introk bij de man die mij
weed verkocht. Ik was gestopt met school en was toen 16.Een gevoel van chronische depressiviteit overviel
mij. Ik kwam terecht in een afkickcentrum en moest daar blijven voor een jaar.
Ik geraakte van de drugs vanaf en ging naar een nieuwe school om te proberen
mijn hoger middelbaar af te maken. Maar na 2 maand herviel ik terug en zat ik terug
aan de drugs. Het werd erger en ik kwam terecht in het New Age milieu. Ik wilde
de zin van het leven weten en of er leven na de dood was. Ik kwam in contact
met een gemeenschap die psychedelische drugs verheerlijkte, hekserij, transcendente
meditatie. Ik besef nu dat deze drugs spirituele deuren openen voor demonen. Na
vier maand bevond ik mij in een drugs-gerelateerde psychose. Ik was een paar
keer bijna dood.
Op een keer zat ik op een bed in een appartement op de 10e
verdieping. Ik was onder drugs en voelde een verschrikkelijk slechte energie.
Ik hoorde een stem in mij die me zei dat ik de kans had om onsterfelijk te
worden. Als ik van de 10e verdieping zou springen en zelfmoord zou plegen,
zou mijn lichaam sterven, maar mijn geest zou verheven worden. Ik zou dan
onsterfelijk in de geest worden. Ikkreeg 2 minuten om te beslissen en dan zou de deur gesloten worden en
zou ik als mens gevangen zitten en voor eeuwig dood zijn. Dat was dus de
duivel die gebruik maakte van mijn grootste angst en mij manipuleerde. Toen ik
besloot dit niet te doen hoorde ik een stem in mijn hoofd fluisteren: Jezus
Christus, Jezus Christus, Jezus Christus Toen ging ik er niet op in omdat er
verschillende stemmen waren die mij verschillende leugens bleven verkondigen en
mij bleven manipuleren. De volgende keer kreeg ik een visioen van een vrouw die
voor mij aan het schreeuwen was en me zei: wel, je bent niet gesprongen, maar
weet je, we geven je nog een kans. Ga uit je huis en blijf lopen. Je zal sterven,
maar je zal eeuwig leven. En ik deed het. Het was een regenachtige
oktoberavond, ik liep op straat in mijn T-shirt op blote voeten en liet de deur
open. Ik was high en dacht: OK, er zal iemand komen en mij doden. Na enkele
uren hoorde ik een stem in mijn hoofd die zei: Ga naar huis, nu. Ik rende naar
huis.
Maar zelfs als ik niet high was, waren er vreemde dingen
die gebeurden. Het was alsof de fysieke wereld mijn gedachten beantwoordde.
Mijn begrip van de realiteit was volledig verward. Maar alles was negatief, er
waren nooit goede tekens. Ik besefte dat er iets met meer kracht was dan ik. Ik
kende Jezus niet, en ik dacht als er een duistere spirituele energie is, dan
moet er toch een goede spirituele energie zijn. Ik nodigde een meisje uit bij
mij thuis. Het was s nachts en toen ze er was geraakte ze bezeten. Ik wist
toen niet exact wat het was, maar het was duidelijk dat een kracht haar in zijn
macht had. Ze ging van een normale persoon, naar een persoon waarvan je zag dat
ze vocht tegen een entiteit. Een afschuwelijke energie vulde de hele kamer. Ik voelde
een doordringende duivelse kracht en in mijn hoofd hoorde ik: Je bent in de
aanwezigheid van Satan. Dan besefte ik dat dit meisje bezeten was. Ik ging weg
uit de kamer, omdat ik niet wist wat te doen en ging beneden zitten. Ik wilde
eerst weglopen uit het huis, maar bleef toch thuis omdat ik bang was dat ik
zelfs buiten niet veilig zou zijn.
Van beneden af kon ik mijn kamer zien langs de trap. Het
meisje staarde met half haar gezicht van achter de deur naar mij. Ik zag haar
ene oog staren naar mij. Het was een blik die je niet kunt beschrijven. Het was
alsof ze door mij keek. Ze stond recht en mankte naar de trap. Haar haar
bedekte 1 oog. Ik kon de hele tijd maar 1 oog zien. Ze mankte de trap af, keek
recht naar mij, zonder te knipperen of oogcontact te verliezen. Ik wachtte
beneden en dacht dat dit het einde was en ik zou sterven. Toen ze beneden stond
hoorde ik een stem in mijn hoofd, het was alsof het van een echte persoon kwam
en het klonk scherp. De duivel sprak: Je hebt de tekenen genegeerd, je liet me
in je huis en nu is je leven van mij. Maar je kunt het terugkrijgen en je kunt
een lang leven leiden. Maar wanneer je sterft, dan krijg ik je ziel. Ik was
geschrokken en zei: Geef me 5 minuten om te beslissen. Daarna hoorde ik een
mannenstem duidelijk zeggen: OK.
Toen mankte het meisje naar mijn keuken. Ik ging terug naar
de living en moest een beslissing nemen. Ik kende Jezus niet, en ik kende
Lucifer niet, maar ik wist dat deze entiteit die een deal met mij wou sluiten
het echte kwaad was. Je kon van mijlenver voelen. Er is werkelijk niets ergers
dan de hele eeuwigheid met dat kwaad zijn. Ik besefte dat ik met dat
afschuwelijk kwaad niet verder wou leven. Ik besefte ook duidelijk: als er een
duivel is, dan moet er een God zijn. Mijn atheïsme, mijn agnosticisme was
bewezen: ik had pas de duivel ontmoet. Dit bracht mij ertoe een beslissing te
nemen. Ik ging eventjes naar buiten om frisse lucht. Maar alle deuren en ramen
waren gesloten achter mij. Ik stond op de drempel en het mankende meisje bevond
zich in mijn huis. Ik nam mijn beslissing en fluisterde: ik sluit geen pact met
de duivel. Fysiek was het onmogelijk dat dit meisje mij kon horen, maar nadat
ik dit had gezegd, zag ik haar aan het raam staan. Ze barstte uit in een onaardse razernij. Ze had een
raspende diepe stem, ze raasde en vloekte.
Dit kwam onmiskenbaar van de duivel. Ze schreeuwde: Ga naar
huis. Ik ging dan maar verder lopen, maar ik dacht dat ik ging sterven. En ik
hoopte dat ik zou ervaren dat er een God was. Maar ze komt buiten al giechelend
en blijft voor mij staan, terug vol razernij. Ze zegt: Ga naar huis. Ik ging
verder, maar ze volgde me. Ik dacht: Moet je dit meemaken om middernacht.
Daarna ging ze terug naar mijn huis. Ik liep urenlang rond en bleef steeds
zeggen: ik heb geen pact gesloten met de duivel. Ik aanvaardde ook Jezus als
mijn Redder, maar dat kwam eerder als een formaliteit. Maar ik vroeg Jezus/God
wel om zich te openbaren aan mij. Ik denk dat dit de sleutel was: gewoon
eenvoudig, vanuit het hart, vragen of God zich wilde openbaren aan mij. Want de
Bijbel zegt dat als je God zoekt met je hele hart, je God zal vinden. Maar dit
kwam recht uit mijn hart, ik was op zoek naar antwoorden. Ik had drie uur
rondgelopen en ging vermoeid op iemands drempel zitten. Het was alsof er een
klik kwam in mijn hoofd en ik hoorde een positieve stem: Brennan, ga naar huis.
Wat de duivel had gezegd, dat hij mijn leven bezat, omdat
ik hem had binnengelaten was een leugen. Ik had hem binnengelaten in mijn huis
en dat gaf hem niet het recht mijn leven te bezitten. Dit was een test en ik
was geslaagd. Ik kon terug naar huis. Het meisje was niet langer bezeten. Ze
wist niet waar ze was, wist niet wat er was gebeurd. Het duurde eventjes voor
ze mijn naam wist. Ze was doodsbang. Ik kende haar niet zo goed, en eigenlijk
zat ze in het huis van een vreemde midden in de nacht. In huis was melk,
eieren, crackers en kaas overal op de grond. Het was alsof ze voedsel had
genomen en op de grond gegooid. Ik heb haar gekalmeerd en haar naar bed gebracht.
Ik ging beneden wachten, maar viel in slaap. Ik werd om 8u wakker toen ze
beneden kwam. Het was een week nadat ik mijn schooldiploma had gehaald. Ik zag
haar nog een keer, maar probeerde te vergeten wat er was gebeurd. Ik stopte met
drugs. Een maand later, op 31/7/2019 typte ik mijn getuigenis. Ik had een
150-tal paginas en ik wilde Jezus Christus vermelden. Maar ik wilde zijn
Hebreeuwse naam gebruiken: Yeshua haMashiach. Ik wilde hem aanspreken zoals de
mensen hem toen aanspraken. Ik googelde de naam en kwam bij een hymne uit. Ik
hoorde de hymne en zag een afbeelding van Jezus op het scherm. Ik voelde
onmiddellijk de aanwezigheid van Jezus Christus over mij neerdalen. Het was de
meest ongelofelijke ervaring die ik ooit heb ervaren in mijn leven.
Ik bevond mij vol ontzag en ik wist meer dan ooit dat Jezus
de Heer is. De aanwezigheid van Jezus was zo werkelijk, nog meer dan ik mijn
lichaam voelde. Er bestond geen twijfel in mijn gedachten dat Hij God is. Dat
Hij het antwoord is op al mijn vragen die ik ooit heb gesteld. Het was alsof
mijn lichaam gloeide van vuur. Ik begon te huilen, en het eerste instinct toen
ik de aanwezigheid van Jezus en Zijn liefde voelde, was berouw tonen. Ik wist
niet dat dit de eerste stap was naar redding, maar instinctmatig vroeg ik Hem
om mij te vergeven. En Hij zei: Ja. Ik besefte op dat moment dat de reden dat
ik leef en dat ik besta, is om bij God te zijn. Zijn kind te zijn, en een
relatie met Hem te hebben. Dat is de reden dat ik zuurstof heb in mijn longen.
Mijn hele leven was ik van God gescheiden geweest wegens mijn zonden. Niet
alleen op dat moment, niet alleen voor de rest van mijn leven, maar voor de
eeuwigheid was deze hindernis opgeruimd. Ik was herenigd met mijn Vader, wegens
het offer van Jezus Christus. Ik was wedergeboren in vuur en kracht. Mijn leven
was in een ogenblik veranderd. Na dat moment wilde ik niets anders meer dan
Jezus.
Hij was mijn water, mijn brood en mijn doel. Ik wilde Hem
voelen, dienen en voor Hem leven. Ik wilde zo dicht mogelijk bij Jezus zijn en
als ik van dit lichaam ben bevrijd, voor eeuwig bij Hem zijn. Hij is het
antwoord op elke vraag. Hij is mijn Redder en mijn God en mijn Vader en mijn
beste Vriend. Ik had nog een lang proces van redding af te leggen, maar ik wist
dat de Bijbel Gods Woord is. Ik begon de Bijbel te lezen en ik had geloof. Dat
was iets wat God me gaf op dat moment. Ik wist dat Hij voor me zou zorgen en ik
wist dat Hij me naar een kerk zou leiden. Een paar weken later kwam ik een 77-jarige
dame tegen in de Mc Donalds en ze bracht me in een kerk waar er een grote groep
Christelijke jongvolwassenen was. Ik ging ook elke week naar een andere kerk en
ontmoette daar mijn vrouw. Mijn leven was toegewijd aan Christus en ik begon in
bediening. Mijn leven bestaat er nu in om zo intiem mogelijk met Hem te zijn en
Hem te dienen. Te wandelen in de kracht van de H. Geest. Je moet dus geen
leugens van de duivel geloven. De reden waarom je bestaat is om met God te
leven. Hij heeft je geschapen naar Zijn Beeld en Hij wil bij je zijn. Hij houdt
meer van je, dan je je kunt voorstellen. Ik ben nu reeds drie jaar
wedergeboren. Dat is mijn verhaal van mijn wedergeboorte.
Mijn boodschap aan deze generatie is: Zoek Jezus Christus,
Hij is de enige weg naar de Hemel. Er is maar 1 Heer, en het is Jezus Christus.
Hij maakt deel uit van de Drie-ene God: Vader, Jezus Christus en de H. Geest,
ze zijn EEN. Zoek Hem en bekeer je van je zonden. Je zonden blokkeren je van
God. Je moet berouw hebben over je zonden. Dat betekent dat je moet aanvaarden dat
je een zondaar bent. Dat betekent nederigheid en erkenning dat je een zondaar
bent en dat je een Redder nodig hebt. Keer je tot God omdat de dag zal komen
dat het te laat is. Ik heb God gevoeld en gezien, en ik heb de duivel gevoeld.
Ik verzeker je dat de Hel elke mens zal verzwelgen die Jezus Christus niet
aanvaard. Want we hebben allen onze plaats in de Hel verdiend omdat we allen
hebben gezondigd tegen de Heilige en Rechtvaardige God. Maar Hij stierf voor
ons, werd gemarteld voor ons, zodat je het eeuwige leven zou hebben en aan de
vlammen zou ontsnappen. God wil je ziel, maar ook de duivel. Er is een strijd
aan de gang, en je moet kiezen, want je weet niet wanneer het je laatste dag op
aarde is. Zoek God, bid tot God en praat tot Hem. Vind mensen in je leven die
je naar God duwen. Keer terug naar Jezus Christus voordat het te laat is.
7/2 Sta
eens stil bij het lijden en ellende van de slachtoffers in de aardbeving
Het was ongeveer half een 's nachts toen ik me plotseling
erg misselijk begon te voelen. Ik kon niet begrijpen waarom ik me zo voelde.
Plotseling kwam de Heilige Moeder Maria. Ze zei: Valentina, mijn dochter, de gruwelijke ramp
die in Syrië en Turkije is gebeurd, is een dodelijke aardbeving die duizenden
en duizenden van mijn kinderen heeft gedood. Ze roepen naar ons in de Hemel om
hulp. Ze worden levend begraven onder het zware beton. Velen waren op slag dood
en onvoorbereid zonder berouw.
De Heilige Moeder liet me zien hoe ze op hun graf knielde.
Ze was helemaal in het wit gekleed, rouwend en huilend om haar kinderen. Ze
zei: Valentina, mijn dochter, je maakt
deel uit van ons team. Help ons deze zielen te redden. Aanvaard het lijden dat
mijn Zoon, Jezus, je geeft. Ik, als Moeder van alle kinderen, ben daar aanwezig
om deze kinderen troost te bieden omdat ze zoveel pijn en ellende doorstaan. Ik
laat ze nooit in de steek. Vertel mensen om te bidden. Ze hebben zoveel gebed
nodig.
Vanaf het moment dat de Allerheiligste Maria me de
gruwelijke verwoesting liet zien die door de aardbeving was veroorzaakt, ervoer
ik intense pijn in mijn been. Het brandde als vuur. Deze pijn werd aangeboden
om deze zielen te redden. Deze zielen zoemden allemaal als bijen en huilden in
mijn kamer. Ze smeekten om hulp. Het geluid dat ze maakten was zo hard. Ze
waren wanhopig op zoek naar hulp, niet wetend waar ze heen moesten na hun dood.
Ze hadden leiding nodig.
In een visioen kon ik de Gezegende Moeder zien knielen op
de graven (het puin), huilend en huilend om haar kinderen. Alles was in
volledige duisternis behalve waar Onze Lieve Vrouw was. Ze bevond zich in een
cirkel van licht.
De volgende dag ging ik naar de Heilige Mis. Onze Heer
Jezus vroeg me om Hem alle Heilige Zielen aan te bieden tijdens de Mis.
Hij zei: Bied Mij
alle Heilige Zielen aan die zijn omgekomen bij deze aardbeving. Het was een
daad van Mijn Barmhartigheid dat Ik dit liet gebeuren. Laat de hele wereld dit
zien en onthoud dat dit overal kan gebeuren. Spreek met mensen en zeg tegen de
mensen dat ze zich moeten bekeren.
Onze Heer was heel ernstig toen Hij hierover met mij sprak.
Hij waarschuwt ons voortdurend en Hij wil dat we ons voorbereiden en ons bekeren,
want dit kan overal ter wereld en op elk moment gebeuren. Maar we negeren Zijn
waarschuwingen. Bij deze aardbeving waren de mensen niet klaar. Het kwam heel
plotseling.
Heer, heb medelijden met deze mensen.
10/2
OLVrouw vraagt om gebeden voor de slachtoffers van de aardbeving
In de kerk tijdens de Heilige Mis, voor het begin van de Cenakelrozenkrans,
kwam de Heilige Moeder. Ze zei: Vandaag,
als je samen met mij komt bidden, sta me toe om aan mijn Zoon Jezus te offeren
voor de slachtoffers van de aardbeving.
Onze Heilige Moeder verwijst naar de recente enorme aardbeving
die Turkije en Syrië trof, waarbij vele duizenden mensen om het leven kwamen en
nog veel meer daklozen achterbleven.
Ze zei: Valentina,
mijn dochter, leg de groep van mijn kinderen hier uit dat ze geen eigen intenties
vóór de Rozenkrans mogen indienen. God kent ieder van jullie en weet wat jullie
wensen, maarvandaag hebben we deze
Rozenkrans nodig voor de slachtoffers van de aardbeving, die veel verwoesting
en ontberingen en gebroken harten doorstaan.
Ik kreeg niet de kans om de gebedsgroep te vertellen wat de
Gezegende Moeder vroeg, omdat mensen reeds begonnen waren met hun eigen
intenties.
Terwijl we aan het bidden waren, kwam de Heilige Moeder
plotseling naast me staan. Ze was bij de Heer Jezus. Heel ernstig zei ze: Valentina, waarom zwijg je? Vertel wat we aan
je hebben gevraagd. Waarom ben je bang om dit te zeggen? Niemand kan je kwaad
doen. We zijn altijd bij je.
Ik heb de Heilige Rozenkrans gebeden met de intentie van de
Heilige Moeder, maar ze wilde dat de hele groep zou mediteren en bidden voor de
arme mensen in het aardbevingsgebied. Ik vond het vreselijk om het niet aan de
hele groep te vertellen. Ik hoop dat de Gezegende Moeder me zal vergeven.
Dank u, mijn Moeder, voor uw liefde en hulp voor de arme,
lijdende kinderen. Laat ze niet in de steek.
Ik ben bij jullie alle dagen van je leven. Hoe zou je het
redden zonder onze hulp, in deze verschrikkelijke laatste dagen? Je zult alleen
vooruit kunnen gaan omdat Jezus en ik je nooit verlaten.
Je
ziet heel goed wat er gebeurt met je ongelovige broeders en zusters: Satan
speelt met ze totdat hij ze afmaakt (Noot: dat hij ze in de Hel zal sleuren).
Wat jullie betreft, probeer nooit mensen uit het oog te verliezen die altijd
van jou, Jezus en mij hebben gehouden.
Laat je broeders en zusters, die ver verwijderd zijn van Gods
genade, zichzelf niet misleiden; ze zullen hun hele leven altijd alleen zijn.
Dan zullen ze eerst door mensen in de steek worden gelaten, dan door God; en Satan, in de diepten van de Hel,
zal van hen maken wat hij wil, dat wil zeggen, brood voor zijn tanden.
Jezus
zal niet langer bestaan voor deze kinderen, die Hem uit eigen vrije wil in de
steek hebben gelaten. Mijn dochter, bid voor deze broeders en
zusters van jou die niet geloven, omdat ze helemaal niet weten wat hen te
wachten staat.
Jullie weten heel goed dat je tijd ten einde loopt. Dan zal
de ellende waarmee je hebt geleefd vergeten zijn en zul je eindelijk genieten
van Gods Liefde. Ga door met tot je broeders en zusters te spreken over het
Paradijs en de Hel, omdat het hierna te laat zal zijn.
Ik hou van jullie en jullie, moeders, begrijp hoeveel ik
moet lijden voor deze ongehoorzame kinderen. Ga daarom door met voor hen te
bidden, zodat zij de liefde van mijn Meest Geliefde Zoon op hen
"voelen".
Lieve kinderen, ik verlaat jullie nooit, zelfs geen moment.
Probeer te leven in de vreugde van God.
18/2
Het steeds verder escaleren van de oorlog in Oekraïne kan maar tot één ding
leiden - Niburu
De bevolking bij ons wordt door de mainstream
media in slaap gesust, want Rusland bluft alleen maar, dus ga maar rustig
slapen.
In werkelijkheid winnen de Russen op het slagveld en dat op zich zorgt weer
voor een ander mogelijk horror scenario.
Aangezien wij voor berichtgeving over de oorlog in Oekraïne zijn aangewezen op
de volledig gecontroleerde Westerse propaganda media krijgen wij uiteraard een
vertekend beeld voorgeschoteld.
Wat wij te zien en horen krijgen zijn die verhalen die de machthebbers willen
dat wij zien en horen. Andere geluiden, zoals Russische nieuwskanalen worden
geblokkeerd en dit alles wordt geaccepteerd door een apathische bevolking die
niet door heeft wat er nu eigenlijk gebeurt.
In een uitgebreid artikel op Zerohedge wordt ingegaan op de werkelijke situatie
betreffende de oorlog aldaar.
Bij ons horen wij hoe alle Russische
plannen mislukken, zien we dagelijks berichten over hoeveel troepen en tanks de
Russen wel niet zijn kwijt geraakt en hoe succesvol het leger van Zelenski wel
niet is. Hoe ze de Russen hebben terug gedreven en dat wanneer wij maar meer en
meer (zware) wapens blijven sturen het allemaal goed zal komen.
In het artikel op Zerohedge wordt korte metten gemaakt met bovengenoemde
beweringen. Het zogenaamde offensief van Oekraïne vond plaats laat in de zomer
vorig jaar en was gericht tegen posities die door de Russen slechts summier
werden verdedigd. Zij gaven deze posities dan ook gewillig op om op die manier
niet onnodig manschappen en materiaal te verliezen. De Russen trokken zich
terug naar posities die gemakkelijker waren te verdedigen en hebben vanuit de
posities het leger van Oekraïne de volle laag gegeven.
Oekraïne heeft onnoemlijk veel
materiaal verloren en ook zijn er heel veel soldaten gesneuveld in hopeloze
aanvallen gericht tegen de Russen. Volgens het artikel zeggen betrouwbare
rapporten dat er ongeveer 500.000 Oekraïense soldaten in totaal zijn
gesneuveld.
Volgens de bij ons verspreidde
berichten zouden er 100.000 Russen zijn omgekomen, maar na onderzoek blijkt dat
aantal zo rond de 20.000 te liggen.
Als dan uiteindelijk de Westerse
tanks zullen arriveren in Oekraïne, dan zal dit geen enkel verschil maken voor
de uitkomst. Vooropgesteld dat die tanks er ooit daadwerkelijk zullen komen.
Volgens schattingen kan het wel tot een jaar duren voordat men in Oekraïne
daadwerkelijk kan beschikken over Amerikaanse tanks. Dit, omdat deze eerst
helemaal omgebouwd moeten worden omdat er speciale bepantsering is gebruikt
voor die tanks en men wil niet dat dit in Russische handen terecht zal komen.
Wanneer er dan uiteindelijk wel tanks
zullen arriveren, dan zullen deze binnen de kortste keren door de Russen worden
uitgeschakeld. Derhalve maken de Russen zich dan ook totaal geen zorgen over de
komst van die tanks.
Ondertussen schijnt Rusland de slag op het strijdtoneel te winnen. Waneer de
verovering door de Russen van de stad Bachmoet eenmaal compleet is,
dan bestaat er een grote kans dat de meer dan duizend kilometer lange
verdedigingslijn van Oekraïne in elkaar zal storten. Dit ook omdat Bachmoet een
centrale spil vormt bij logistieke operaties.
De Oekraïense strijdkrachten zetten de bloedige strijd om Bachmoet
voort. De Verenigde Staten zien liever dat het Oekraïense leger prioriteit
geeft aan een tegenoffensief in de lente.
Niet alleen zal dit moreel een dreun
zijn voor de troepen van Zelenski, maar ook zullen ze straks zonder de nodige
voorraden komen te zitten en daarbij schijnt het dat de Russen ook nog eens een
nieuw offensief zijn begonnen.
Een groot offensief waarbij duidelijk
wordt dat ze beschikken over enorme hoeveelheden troepen, tanks, artillerie,
heliopters, drones en vliegtuigen enzovoort.
Volgens het artikel is dit Russische
leger niet hetzelfde als het leger dat vorig jaar de invasie uitvoerde. Dit
nieuwe leger is veel beter getraind en heeft de beschikking over voldoende
voorraden en materieel. Bovendien zal dit leger niet dezelfde fouten maken die
er vorig jaar werden gemaakt zo is de verwachting.
De conclusie van het artikel op
Zerohedge is dan ook dat er weinig twijfel over bestaat dat vanuit militair
oogpunt Rusland deze oorlog gaat winnen. Door de hulp vanuit het Westen kunnen
ze het in Oekraïne misschien nog wat rekken, maar niet genoeg om een andere
uitkomst te bewerkstelligen. Daarnaast zal al dit rekken nog eens ontelbare
doden opleveren.
Maar, het grootste gevaar loert elders.
Dat gevaar heet escalatie en dat is
hetgeen bovenaan de agenda staat van Amerika/Israël. Er wordt alleen maar
geëscaleerd en iedere poging om tot een soort vrede te komen, wordt standaard
getorpedeerd.
Bij iedere escalatie komen er grote en zwaardere wapens en Rusland zal daarop
met een antwoord komen. Volgens het artikel op Zerohedge heeft Rusland legaal
gezien ook het recht om ons aan te vallen. Dit, omdat iedereen die wapens
levert in een conflict niet langer neutraal is en automatisch partij wordt in
die oorlog.
Rusland heeft dat tot nu toe nog niet gedaan, omdat het niet in een oorlog met
de NAVO betrokken wil worden, maar op een gegeven moment gaat dit toch
gebeuren.
Verschillende landen staan eigenlijk al klaar om F-16 gevechtstoestellen te
leveren aan Zelenski. Ook dat zal geen enkel verschil maken voor wat betreft de
uiteindelijke uitkomst en wat worden dan de eisen van Zelenski?
Raketten die doelen diep in Rusland kunnen raken? Eén ding is dan zeker en dat
is dat Rusland als het moet ook heel snel kan escaleren.
De conclusie in het artikel is dan ook dat het Westen, onder leiding van Amerika/Israël,
bezig is aan een langzame mars richting kernoorlog.
Naarmate de Russen gehakt zullen
maken van wat er straks nog over is van Oekraïense strijdkrachten, zullen de
Westerse landen wanhopig op zoek gaan naar manieren om de bevolking uit te
leggen hoe dit allemaal kan. Dit nadat Zelenski de hemel is ingeprezen als de
nieuwe Winston Churchill, er honderdduizenden slachtoffers zijn gevallen aan de
kant van Oekraïne en er voor miljarden dollars aan goederen en militair
materieel ter beschikking is gesteld aan Zelenski.
Kan men in het Westen deze charade nog verder blijven volhouden? Of zullen
verschillende NAVO landen hun eigen conclusies trekken en besluiten dat ze daar
niet langer deel van uit willen maken en het bondgenootschap verlaten?
Misschien zal een Joe Biden onder enorme druk besluiten om dan toch maar
grondtroepen naar Oekraïne te sturen, voordat Rusland geheel Oekraïne in handen
heeft.
Wanneer dat zou gebeuren, dan is dat een escalatie die waarschijnlijk
verstrekkende gevolgen zal hebben.
De Eufraat droogt op, gaan de profetieën in vervulling? - 3
Dit impliceert dat om dit te laten gebeuren er geen rivier
aanwezig hoeft te zijn. Recente rapporten van de rivier de Eufraat suggereren
dat er iets vreemds aan de hand is, een mysterieuze reeks geluiden, die lijken
op (gevallen) engelen, die van onder de grond komen, waardoor sommigen
speculeren dat het einde van de wereld nabij is. Het is zo hard dat het in de hele
omgeving weergalmt. Daarnaast zegt de islam ook dat de rivier de Eufraat zal
opdrogen. De koran, geschreven 600 jaar na het boek Openbaring, vertelt over
het opdrogen van de rivier de Eufraat en het blootleggen van een berg goud. Er
wordt gezegd dat een uur voordat de rivier de Eufraat opdroogt een gouden berg zal
worden onthuld. Volgens de profeet Mohammed zou iedereen geloven dat hij de
enige is die nog in leven is. Wanneer de rivier de Eufraat helemaal zal zijn
opgedroogd, zal nog te zien zijn.
Naast de wereldberoemde Hangende Tuinen van Babylon had je
ook de Eufraattunnel. De tunnel verbond de ene oever van de stad met de andere.
Deze tunnel werd genoemd in twee manuscripten die werden gepubliceerd in 50
voor Christus en 250 na Christus. Taurus beschreef de tunnel die in 50 voor
Christus werd gebouwd en gebruikt werd door koningin Semiramis. Volgens
rabbijnse literatuur was zij de vrouw van Nimrod.
Volgens de Biblioteca historica was de bouw in 260 dagen
voltooid. Een ongelooflijke brug stak de rivier over en verbond de paleizen aan
elke oever en de rivier beneden op een manier die nog nooit eerder was gedaan,
omdat ze stenen had opgestapeld samen met ander materiaal langs de oevers van
de rivier. Er werd pek gebruikt bij de constructie onder water. Daarna leidde
ze de stromen naar de meren en toen de rivier droog stond, groef ze ong. 4 m
diep en bouwde een holle tunnel die ze had laten ontschepen naar het paleis aan
weerszijden van de oever, als een ondergrondse grot. Ze tilde het dak op tot
een niveau met de beekbedding. Zo werden de funderingen en tunnelwanden stevig
gemaakt. Maar aangezien het pek zo hard als steen werd en de rivier zacht stroomde,
bleef de verbinding stevig.
De rivier de Eufraat is nog steeds een bron van leven in de
regio. Het wordt nog steeds gebruikt voor irrigatiedoeleinden en levert
drinkwater voor veel steden in de omgeving, waardoor het een onmisbare hulpbron
is om te overleven. Zelfs in zijn moderne vorm blijft het een speciale plaats
innemen in de geschiedenis en cultuur. Het is een herinnering aan de
waardevolle rol die rivieren hebben gespeeld in de menselijke beschaving.
Volgens de mythe heeft deze rivier een lange en rijke
geschiedenis en zal ze een essentiële rol spelen in de laatste dagen. We
naderen de laatste dagen van de Eufraat. De Syrische riviergod woonde in
West-Azië en werd erkend als de god van de rivieren in het hedendaagse Turkije
en Irak. Het opdrogen van de Eufraat, bevestigt Bijbelprofetie en vindt nu
plaats. En elke andere Bijbelse profetie is tot nu toe uitgekomen. Het is van
cruciaal belang om dit in de gaten te houden voor degenen die er nog niet in
geloven, aangezien er dagelijks meer zijn. De rivier de Eufraat stroomt al
sinds de tuin van Eden en het opdrogen ervan is een voorbode van het einde van
de wereld. De terugkeer van Jezus Christus, de Zoon van God, zal eerder
terugkomen dan we denken en zal Zijn Vrederijk vestigen op aarde.
12/2 35ste verjaardag van de Verschijningen:
Volhard in Gebed
OLVrouw,
Koningin van Vrede: Vrede, lieve kinderen. Op deze dag van
zegeningen ter herdenking van de 35e verjaardag van mijn verschijningen aan mijn
zoon, nodig ik jullie uit om met mij te bidden voor jullie gezinnen. Mijn
kinderen, als Moeder en Koningin sta ik op het gebed van de Rozenkrans, niet
alleen in jullie gezinnen, maar ook hier. Mijn kinderen, ik nodig jullie uit om
met liefde en vertrouwen de weg te bewandelen, waar ik degene ben die jullie
naar Jezus leidt. Wees niet bang, mijn kinderen - ik ben hier en ik ben jullie
Moeder, Mystieke Roos, Koningin van de Vrede en Koningin van gezinnen. Mijn
kinderen, vandaag stroomt mijn Hart over van vreugde om zoveel kinderen in mijn
heiligdom te zien.
Volhard in je gebeden. Wees niet ontmoedigd. Houd moed,
mijn kinderen. Ik ben bij jullie, ook al zie je me niet. Mijn kinderen, ik
nodig jullie nogmaals uit om te bidden voor mijn geliefde zonen, de Priesters.
Bid. Bid. Bid in je gezin. Bid tijdens je werk. Ik nodig je ook uit om te
bidden voor de arme zielen in het Vagevuur. Ik zie dat velen deze boodschappen
die ik hier naar Sao José dos Pinhais breng niet ernstig hebben genomen. Breng een
goede getuigenis, niet alleen in dit heiligdom maar ook bij je thuis. Neem deze
boodschappen liefdevol mee. Ik wil je niet uit het oog verliezen: onze
tegenstander heeft valstrikken gezet om je bij mij vandaan te houden. Bid. Bid.
Met liefde zegen ik jullie.
Interview
tussen Pr Cristino Bouvette en Ken Yasinski: Van atheïsme naar Katholicisme
Pr Cristino
en Ken
Ken: Pr
Cistrino, wanneer je kijkt naar je Priesterschap zullen er momenten geweest
zijn dat je geraakt was door Gods Liefde op een bijzonder manier. Ik ben er
zeker van dat er vele zullen zijn geweest, maar is er een moment, die je je nu
kunt herinneren, dat iets binnen je hart heeft geraakt? Dat je op een
bijzondere manier heeft geïnspireerd en dat je met ons kunt delen?
Pr
Cristino: Jazeker, mensen vragen mij dit en er zijn er vele, maar er
is altijd een dat erbovenuit steekt. Ik had deze ervaring reeds vroeg in mijn
priesterlijke bediening. Het is waarschijnlijk drie of vier jaar toen ik reeds
Priester was gewijd. Sommige van mijn vrienden spraken mij over een collega die
atheïst was, hoewel hij als Mormoon was opgevoed. Hij had zijn geloof verlaten
en nu was hij ziek en had hersenkanker. Ze dachten dat hij niet lang meer te
leven had. Hij stelde zich vragen en hij woonde in de buurt van de parochie
waar ik werkte. Ze vroegen mij of ik met hem wilde praten en zijn vragen zou
beantwoorden. Ik ontmoette hem en het was een vriendelijke man. Hij was grappig
en we konden het goed met elkaar vinden.
Het was het begin van 1,5 jaar dat we elkaar ontmoetten en
we samen op tocht gingen naar zijn levenseinde. Hij was heel oprecht en had
zaken waarmee hij worstelde betreffende God in het algemeen, maar ook met het
feit dat hij het Katholicisme zag als een ander soort Mormonisme, wat hij de
rug had toegekeerd. Hij vroeg zich zelfs af waarom hij eigenlijk met een
Katholieke Priester aan het praten was. Maar het kwam omdat we vrienden werden
en we deelden samen een band zodanig wat de uitkomst ook zou zijn, ik er nog
steeds voor hem zou zijn op het einde. Dat was het begin van wat een prachtig
en diepgaand moment zou worden in mijn leven en bediening als Priester.
Op een dag kreeg ik een paniekerige oproep van zijn zoon
dat hij dringend werd opgenomen in het ziekenhuis en dat het er niet goed
uitzag. Hij vroeg mij of ik kon komen. Ik haastte mij naar het ziekenhuis en
had wijwater en mijn ritusboek bij, uit hoop dat hij zou zeggen dat hij wilde
gedoopt worden. Ik bad ervoor en ik kwam in zijn kamer en zijn gezin was bij
hem. Hij was droevig en toen hij me zag glimlachte hij. Hij herinnerde mij
eraan dat ik tot het einde bij hem zou blijven. En hij vroeg mij onder vier
ogen te spreken. Hij en zijn vrouw waren niet langer getrouwd en hij was ook nooit
hertrouwd. Ze gingen allen uit de kamer en ik en hem bleven over. Hij begon te
wenen en zei: Ik wil echt gedoopt worden, maar ik ben bang dat het gewoon is
uit vrees wat er komt en ik weet niet of ik het echt geloof. Ik zei hem: er is
niets mis mee dat je je zeker wilt stellen. Hij lachte en zei: Je denkt dus dat
ik kan gedoopt worden, wel doop me nu dan.
Ik haalde zijn gezin terug binnen en vertelde hen wat hij
had gevraagd. Zijn ex-vrouw begon te wenen en zei dat ze als Katholiek was
opgevoed en haar geloof had verlaten en dat haar moeder altijd had gebeden voor
hen om terug tot geloof te komen en ze was zo blij dat hij gedoopt zou worden.
Zijn vrienden werden opgebeld om het peterschap op zich te nemen en langs de
telefoon baden ze mee. Hij werd slechter, maar hij zag er zo gelukkig uit dat
hij gedoopt was. De volgende dag was hij wat beter en hij werd op een palliatieve
afdeling gelegd, waar ik hem ging bezoeken. En ik vroeg hem: Je bent nu een
Christen, een zoon van God, hoe voel je je nu? En hij zei: Ik voel me goed, is
er nog iets wat je mij kunt geven? En ik lachte: Ja hoor, in het Katholicisme
is er altijd nog iets. Zou je het sacrament van het vormsel willen ontvangen?
Hij wist reeds wat het was en hij zei: Ja, ik zou de kracht van de H. Geest
willen voelen.
De volgende dag keerde ik terug met Chrismaolie en hij werd
gezalfd in het vormsel. Hij zag er zo vredig uit en daarom probeerde ik hem te
introduceren bij OLVrouw. Ik zei hem: Denk eraan, dat je nu ook haar zoon bent.
Denk ook aan haar en het zal je troosten en zo baden we samen een tientje van
de rozenkrans. Ik zei hem: Ik kom morgen terug, als het voor je gaat. Hij
stelde het goed en de volgende keer stelde ik hem de Biecht voor en de ziekenzalving.
Ik dacht eraan om hem de Eucharistie te geven om zijn initiatie te voltooien.
Ik wist niet wat hij erover zou denken, maar ik had een geconsacreerde hostie
bij in een pyxis. Hij nam deel aan de sacramenten. Hij had 4 sacramenten ontvangen
in evenveel dagen.
Ik zei hem: Je hebt meer genade ontvangen, dan degenen die
ik nu ken. Er is maar een ding dat we samen nog kunnen vieren: de Eucharistie.
Hij kon moeilijker ademen, maar hij stemde in met de Eucharistie te ontvangen.
Ik toonde hem de gewijde Hostie en zei hem: Dit is het Lam Gods, die de zonden van
de wereld wegneemt. En hij herhaalde hetgeen ik zei: Heer, ik ben niet waardig
dat U tot mij komt, maar spreek en ik zal gezond worden. Hij ontving de Hostie
op de tong en sloot zijn ogen en bleef in stilte. Een traan rolde langs zijn
wang en hij zei: Hij is het! Ik wist niet meer wat zeggen. Dit was het mooiste
moment dat ik als Priester heb ervaren.
Hij zei: Het is Hem, en je zult weten wanneer Hij voor je
komt om je naar Huis te brengen. Hij zei: vaarwel en een paar uur later liet
zijn zoon weten dat hij was overleden. Tot op vandaag heb ik ontzag voor dit
teken van Gods genade en kracht in ons leven en hoe hij voor ons vecht tot het
einde. Als we naar Hem zoeken, zal Hij naar ons komen en Hij zal ons redden en
ons naar Huis brengen.
Ken: Het is
ongelooflijk wat een schat deze man kreeg door je Priesterschap. Wat een schat
in de laatste momenten van zijn leven om Onze Heer te ontvangen en deze woorden
te zeggen: Hij is het! Hoevelen twijfelen of Hij het is. Dat is gewoon zo
prachtig. Wat denk dat deze ervaring met je deed?
Pr
Cristino: Ik heb nooit het gevoel had dat mijn Priesterschap een
last was. Het is nu 6 of 7 jaar geleden en sinds dit is gebeurd zijn er vele
uitdagende momenten geweest in mijn Priesterschap, maar sinds deze gebeurtenis,
kan ik altijd terugblikken op het feit waarom we het Priesterschap hebben en
wat een enorme eer het is om Priester te zijn en dit nooit te vergeten.
Op 14 januari, na een verblijf van een maand in het
ziekenhuis, stierf mijn 92-jarige moeder in de armen van Jezus en Maria. Haar
toestand ging gestaag achteruit als gevolg van een samenloop van
ouderdomsziekten. Haar achteruitgang die een maand duurde, was hoewel moeilijk,
een bron van reflectie en gebed voor mij en mijn familie. Ik wil enkele
manieren met jullie delen waarop de Goddelijke Wil duidelijk aanwezig was in
mijn moeders laatste dagen.
Een paar weken voordat ze naar het ziekenhuis ging, voelde
ik dat de Heer me zei "gewoon te ademen". Ik wist toen niet zeker wat
Hij bedoelde, maar toen mama's gezondheid achteruitging, begon ik te beseffen
dat dit een eenvoudige manier was om ervoor te zorgen dat elk moment in de
Goddelijke Wil werd geleefd, of ik nu actief kon bidden of niet. "Jezus
ademt mijn ademhaling in en ademt haar ademhaling in", herhaalde ik
telkens als ik het me herinnerde. Het gaf me veel troost.
Mijn moeder was een vrolijke, zorgzame ziel geweest. Ze was
ook een gebedsstrijder. Nadat ze 90 was geworden, vertelde ze me dat ze 100
wilde worden, zodat ze kon blijven bidden voor mensen die niemand hadden om
voor hen te bidden. Het deed haar pijn dat een groot aantal mensen, die ze
kende, helemaal niet bad. Mams ontelbare rozenkransen en haar opgedragen lijden
voor de levenden en de doden waren een zegen voor velen, of ze het nu wisten of
niet.
Haar gebeden en lijden mogen dan volbracht zijn in gewone
menselijke vroomheid, maar die maand van genade verschafte de voorzienige
gelegenheid om haar leven opnieuw te doen in de Goddelijke Wil (zie gebed
hieronder), en vooral haar talloze gebeden en lijden. Ik kreeg de tijd om God
namens haar te vragen om de gave van leven in de Goddelijke Wil, omdat ik weet
dat ze het voor zichzelf zou hebben gewild als ze het had kunnen begrijpen. Wat
een zegen dat God ons niet nodig heeft om het te begrijpen, alleen om ernaar te
verlangen - of iemand om het namens ons te laten verlangen! Daarom, terwijl ik
mijn vertrouwen in God stelde, deed ik dat voor haar. De rest was aan Hem om te
vervullen.
In die maand had ik tijd om eerherstel voor haar zonden aan
te bieden. De palliatieve zorgverpleegkundige stelde voor dat we haar elk in
onze eigen woorden zouden vertellen: Ik hou van je... Dank je... Ik vergeef
je... Vergeef me alsjeblieft... Dat was een mooie, genezende daad, en oneindig
veel mooier in de Goddelijke Wil.
Het mooiste van alles was dat mama's Priester twee avonden
vóór haar dood het Sacrament van de zieken kwam toedienen. Haar ogen waren
gesloten, maar toen de Priester begon te spreken, schokte haar hoofd en raakte ze
erg opgewonden, toen ze zag dat het Pr. Les was. Hij sprak een tijdje en begon
toen de zalvingsgebeden te bidden. Terwijl hij de Heilige Geest over haar
aanriep, zag ze eruit alsof ze in de Hemel was. Toen hij haar handen ging
zalven, greep ze deze met al haar kracht en trok ze naar haar lippen om ze
herhaaldelijk te kussen. Dan kuste Pr. Les ook haar handen. Het was zo
ontroerend! Ik zal het nooit vergeten.
De volgende dag moest ik, hoewel mijn moeder duidelijk
achteruitging, naar huis, anderhalf uur rijden, om boodschappen te doen. Andere
broers en zussen waakten voort.
Ik was misschien mijlenver van haar bed verwijderd, maar in
de Goddelijke Wil vroeg ik de Heer om mij aan haar bed te plaatsen terwijl ik
doorging met bidden en ademen in de Goddelijke Wil. Ik had vele rozenkransen
aan haar zijde gebeden en nu bleef ik dat doen in de Ene Eeuwige Werking van
Gods Heilige Wil.
Mam hield het nog steeds vol toen ik naar de
zaterdagavondmis ging in mijn thuisparochie. Ik vroeg God om de mis naar haar
kamer te verplaatsen, zodat ze de mis kon bijwonen. Toen ik me herinnerde dat
ze het Viaticum niet had ontvangen omdat ze niet kon slikken, ontving ik namens
haar de Communie in de Goddelijke Wil als Viaticum. Tijdens de communie werd de
hymne "Kostbaar Bloed, Kostbaar Bloed" gezongen. Ik voelde elk woord in mijn hart.
Toen ik de kerk verliet, zag ik dat ik twee telefoontjes
had gemist van mijn zussen die me vertelden dat mama net overleden was. Ze
stierf precies op het moment dat ik namens haar de Communie had ontvangen! Glorierijk!
Bedankt Jezus! Fiat!
Ook al wist ik zonder enige twijfel dat wat er gebeurd was,
echt gebeurd was, toch vroeg ik me af of ik het moest delen omdat het zo
radicaal leek. Toen ik luisterde naar de Cenakel-opname van Moeder Gabrielle
Marie en de Benedictijnse Dochters van de Goddelijke Wil van 5 februari 2023,
wist ik dat God wilde dat ik die zou delen.
In deel 2 van de opname, rond 16:45 minuten, vertelde een
van de zusters een verhaal over haar stervende grootmoeder die het sacrament
van de zieken (de laatste riten) niet had kunnen ontvangen omdat ze door Covid geen
bezoek kon krijgen. Zonder dat de zuster het wist, stuurde Moeder Gabrielle
Marie, nadat ze erover had gehoord, haar beschermengel naar de beschermengel
van de H. Pater Pio om hem te vragen de grootmoeder van deze zuster de laatste
riten uit te voeren.
Later, toen de zuster in aanbidding voor haar grootmoeder
aan het bidden was, kreeg ze plotseling een klein visioen van het stralende
gezicht van haar grootmoeder, en ze kon ook de rug van een Priester zien! Ze
hoorde dat dit visioen was gekomen op het moment dat haar grootmoeder stierf!
Het horen van het verhaal van deze zuster was een krachtige
bevestiging van mijn eigen ervaring. Toen herinnerde God me eraan dat veel
zielen om verschillende redenen het Laatste Sacrament en Viaticum moeten
missen: opsluiting, het gebrek aan geloof van hun kinderen, eenzaamheid of
plotseling overlijden, ziekte, tekort aan Priesters, afgelegen locatie, oorlog,
enz. Misschien roept God ons in de Goddelijke Wil op, om te doen zoals Moeder
Gabrielle Marie deed dooreen beroep te doen op haar beschermengel, en zelfs om
onze Communies als Viaticum aan te bieden in de Goddelijke Wil namens al deze
arme zielen, verleden, heden en toekomst. Voor ons is dit onmogelijk, maar voor
onze onvoorstelbaar Barmhartige God is alles mogelijk.
Laat het gebeuren zoals U wenst, Heer. Fiat!
Eén van de vele zegeningen die ik in die maand ervoer, was
de steun van mijn broeders en zusters in de Goddelijke Wil, vooral die in mijn
cenakel. Ik voelde jullie liefde en werd gesterkt door jullie gebeden. Moge God
jullie zegenen tot in het oneindige. Fiat!
Hier zijn enkele van de gebeden die ik namens mijn moeder
heb gebeden tijdens haar ziekte, naast de Rozenkrans en het Kroontje van de
Goddelijke Barmhartigheid. Als bidden op zulke momenten moeilijk is, denk er
dan altijd aan om "gewoon te ademen" met Jezus.
Volle
aflaten
Laten we niet vergeten (zoals ik deed totdat een vriend me
eraan herinnerde) aan de dagelijkse volle aflaten, die we kunnen bieden voor de
doden of voor onszelf (maar niet voor een andere levende persoon). De Kerk
staat ons toe om deze daad van grote barmhartigheid één keer per dag te doen
als aan de voorwaarden is voldaan. Ze staan hieronder vermeld. We zouden dit
allemaal zo veel mogelijk moeten doen, Maria laten beslissen wie er baat bij
heeft, aangezien er waarschijnlijk veel arme zielen zijn die niemand hebben om
voor hen te bidden en die misschien al een hele tijd in het Vagevuur zitten.
Versmelten
Kom Goddelijke Wil, kom ademen in mijn ademhaling, kloppen
in mijn hartslag, stromen in mijn bloed, denken in mijn denken, kijken in mijn
kijken, lopen in mijn lopen, handelen in mijn handelen, bidden in mijn bidden,
lijden in mijn lijden, sterven in mijn sterven, herstel bieden, opnieuw doen en
het ineens herstellen, met en door mij, in, met en voor iedereen. Heer, laten
we alles samen doen. Kom Goddelijke Wil. Fiat!!!
Uit
vol 11 - 15/6/1916:
Versmolten met U, O mijn Jezus, met de Gezegende Moeder en
Luisa, bedek ik mijn hoofd met Uw doornen, bedek ik mijn ogen met Uw tranen,
doordrenk ik mijn tong met Uw bitterheid, bekleed ik mijn ziel met Uw Bloed, tooi
ik mij met Uw wonden, doorboor ik mijn handen en voeten met Uw nagels, en
presenteer ik mij als een andere Christus voor Uw Goddelijke Majesteit. Ik doe
dit in naam van iedereen, vooral op het moment van onze dood.
Herdoen van ons leven in de Goddelijke Wil
Allerhoogste Majesteit, ik ben vrijelijk van plan om, door
de menselijkheid van Jezus, elk moment en elke handeling van mijn bestaan
opnieuw te doen in de Goddelijke Wil, vanaf het moment dat ik werd verwekt tot
de laatste handeling die ik zal doen. Ik verenig mijn nieuw verwekte kleine
menselijkheid met de nieuw verwekte kleine menselijkheid van Jezus. Ik neem leven
in de Wil van God de Vader, zoals Jezus de Zijne nam, en ik bind al mijn
gejammer aan Zijn gejammer, al mijn ademtochten aan de Zijne en al mijn
gedachten aan de Zijne. Datzelfde leven
dat Jezus voor mij beleefde, zoals Hij zou hebben gewild dat ik het zou leiden,
maak ik het tot het mijne, herhaal het, handeling voor handeling, zonder ook
maar één, dat Hij beleefde, te laten ontsnappen. Ik herhaal dit voor alle
zielen van alle tijden, allemaal tot lof en glorie van God Onze Vader, de
redding van zielen en de komst van het Koninkrijk van de Goddelijke Wil. Amen. Fiat!
Volle Aflaten - Algemene voorwaarden
De volgende "Algemene
opmerkingen over aflaten" uit de Gave van de Aflaat vat de gebruikelijke
voorwaarden samen die in de Kerkwet worden gegeven (vgl. Apostolische Penitentie,
Prot. N. 39/05/I):
1. Zo wordt een aflaat
gedefinieerd in het Wetboek van Canoniek Recht (can. 992) en in de Catechismus
van de Katholieke Kerk (n. 1471):
"De aflaat is de
kwijtschelding ten overstaan van God van tijdelijke straffen voor zonden die,
wat de schuld betreft, reeds vergeven werden; de goed ingestelde gelovige kan
deze kwijtschelding onder bepaalde welomschreven voorwaarden verwerven door toedoen
van de kerk die als beheerster van de verlossing met gezag de schat der
voldoeningen van Christus en de heiligen uitdeelt en toepast."
"De aflaat is gedeeltelijk of vol, naargelang hij iemand geheel of
gedeeltelijk verlost van de tijdelijke straffen die voor de zonde verschuldigd
zijn." Elke gelovige kan de aflaten voor zichzelf verdienen of
toepassen op overledenen.
2. In het algemeen vereist het
verkrijgen van aflaten bepaalde voorgeschreven voorwaarden (hieronder, nrs. 3,
4), en het verrichten van bepaalde voorgeschreven werken ..... [in dit geval
die verleend voor het Feest van Barmhartigheid]
3. Om volledige of gedeeltelijke
aflaten te verkrijgen, is het noodzakelijk dat de gelovigen ten minste op het
moment dat het aflaatwerk voltooid is, in de staat van genade verkeren. [d.w.z.
men moet Katholiek zijn, niet geëxcommuniceerd of in schisma.]
4. Een volle aflaat kan slechts eenmaal
per dag verkregen worden. Om het te verkrijgen, moeten de gelovigen,
behalve in staat van genade te zijn:
* de
innerlijke gezindheid hebben van volledige onthechting van zonde, zelfs
dagelijkse zonde;
*
sacramenteel hun zonden hebben beleden;
* de
Heilige Eucharistie ontvangen (het is zeker beter om deze te ontvangen tijdens
deelname aan de Heilige Mis, maar voor de aflaat is alleen de Heilige Communie
vereist);
*
bidden voor de intenties van de Paus.
5. Het is gepast, maar niet noodzakelijk,
dat de sacramentele biecht en vooral de heilige communie en het gebed voor de
intenties van de Paus plaatsvinden op dezelfde dag dat de aflaat wordt
verricht; maar het is voldoende dat deze heilige rituelen en gebeden binnen
enkele dagen (ongeveer 20) vóór of na de toegevende handeling worden
uitgevoerd. Gebed voor de intenties van de Paus wordt overgelaten aan de keuze
van de gelovigen, maar een "Onze Vader" en een
"Weesgegroet" worden voorgesteld. Eén sacramentele Biecht volstaat
voor meerdere volle aflaten, maar voor elke volle aflaat is een aparte heilige
communie en een apart gebed voor de intenties van de Heilige Vader vereist.
6. Ter wille van degenen die
legitiem worden belemmerd, kunnen biechtvaders zowel het voorgeschreven werk
als de vereiste voorwaarden omwisselen (behalve, uiteraard, onthechting van
zelfs de dagelijkse zonde).
7. Aflaten kunnen altijd worden
toegepast op zichzelf of op de zielen van de overledene, maar ze kunnen niet
worden toegepast op andere personen die op aarde leven.
8/2
Bereid je voor op de Grote Strijd - Boodschap aan Angela
Deze avond verscheen onze Moeder helemaal in het wit
gekleed. Haar mantel, die om haar heen was gewikkeld en ook haar hoofd bedekte
was ook wit, dun van stof en breed. Op haar hoofd had onze Moeder een Kroon van
twaalf stralende sterren. Onze Moeder had een verdrietig gezicht en er liep een
traan over haar wang. Ze had haar armen uitgestrekt als teken van welkom. In
haar rechterhand had ze een lange heilige Rozenkrans vast, zo wit als licht. Ze
stond met blote voeten op de wereldbol. Op de wereldbol waren taferelen van
oorlogen en geweld te zien. Moge Jezus Christus geprezen worden...
Lieve
kinderen, bedankt dat je hier bent in mijn gezegende bos; bedankt om op mijn oproep
te reageren. Mijn kinderen, bereid je voor op de Grote Strijd: er wachten
jullie moeilijke tijden. Bereid je voor met de wapenrusting van Gebed en de Sacramenten.
Mijn kinderen, vanavond laat ik een regen van grote zegeningen op jullie
neerdalen. Mijn geliefde kinderen, laat je omhullen door mijn Liefde en zoek allen
toevlucht in mijn Onbevlekt Hart. Mijn kinderen, ik lijd met jullie en voor
jullie; Ik lijd op een bijzondere manier voor zondaars. Ik lijd als ik zoveel
vijandigheid zie; Ik lijd als mijn Zoon beledigd wordt; Ik lijd voor al die
kinderen van mij die zich afwenden om de valse schoonheden van deze wereld te
volgen. Dochter, kijk naar mijn Zoon Jezus.
Rechts van onze Moeder, zag ik Jezus aan het Kruis. Hij
bloedde, met Zijn vlees gescheurd en op sommige plaatsen had hij ontwrichtte
ledematen.
Mijn
dochter, laten we in stilte aanbidden.
Onze Moeder keek naar Jezus en Jezus keek naar Zijn Moeder.
Hun blikken wisselden. Er viel een lange stilte, toen hervatte onze Moeder:
Kinderen,
telkens wanneer jullie Jezus beledigen, wordt mijn Hart verscheurd door pijn.
Bid, kinderen, bid. Oordeel niet. Bid veel voor mijn geliefde Kerk, bid voor
mijn uitverkoren en favoriete zonen [Priesters]. Kindertjes, zondig niet meer,
ik smeek jullie! Zonde leidt je weg van God: zondig niet meer.
Toen kreeg ik een visioen en tot slot zegende onze Moeder
iedereen.
In de
naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.
17/2
Dit zal de tijd zijn van Gods Toorn. De driedaagse duisternis.
Als vederen van vleugels mij overschaduwen, en mij
beschermen voor de vurige lucht, hoor ik de H. Aartsengel Michaël zeggen:
Zeer Geliefden van Christus Jezus: Nu is het tijd om je toevlucht
te zoeken in Het Heilig Hart van Jezus Christus, waar je de dringende
zegeningen zult ontvangen die nodig zijn voor de verdrukking.
De hemelen zullen worden geschud, terwijl de elementen op
aarde Gods Toorn tonen.
Het gehuil van de wind en de helderheid van felle bliksem
zullen een grote duisternis vergezellen. Echo's van het kwaad zullen buiten
gehoord worden, blijf binnen.
Terwijl de duisternis neerdaalt, zullen de gezegende
kaarsen van de gelovigen helder branden.
Menigten Engelen zullen je omringen en je verdedigen tegen
de slechtheid die door deze duisternis zal worden verteerd.
De lucht zal dik zijn van giftige gassen die het water
zullen verontreinigen en bitter maken. De grond zal beven en barsten.
Een regen van vuur zal angst zaaien in de harten van de
onbeschutten.
Geliefd volk van God, bid onophoudelijk, en angst zal je
hart niet beheersen. Dit zal de tijd zijn van Gods Toorn die over de wereld zal
worden uitgestort.
Geliefd volk van God, bid onophoudelijk, terwijl je je gebeden
verenigt met de gebeden van onze Gezegende Moeder, en bid haar Rozenkrans van
Licht, die de duisternis van de Antichrist doordringt, die nu onder jullie is.
Ik sta klaar met menigten Engelen om je te verdedigen tegen
de slechtheid en valstrikken van de duivel wiens dagen er maar weinig zijn. Zo spreekt
je Waakzame Verdediger.
Bijbelverzen
ter bevestiging:
Ezechiël
7:4: Ik zal jullie niet vergeven.
Ik zal geen genade met jullie hebben. Ik zal jullie veroordelen voor hoe jullie
hebben geleefd. Ik zal jullie straffen voor alle vreselijke dingen die jullie
hebben gedaan. Jullie zullen beseffen dat Ik de Heer ben.
Jesaja
13:9-11: De dag van Gods straf staat voor de deur. Een
verschrikkelijke dag waarop de woede van de Heer zichtbaar wordt. Hij zal het
land verwoesten. De mensen die Hem niet gehoorzaamden, zullen worden
vernietigd. De sterren zullen geen licht meer geven. Bij zonsopkomst zal
de zon zwart zijn. De maan zal niet meer schijnen. De Heer zegt: Ik ga de
wereld straffen voor zijn slechtheid. Ik ga de mensen die zich niets van Mij
aantrekken, vernietigen. Ik zal een einde maken aan de trots van die eigenwijze
mensen. De machtige, wrede heersers zullen voor Mij moeten buigen.
Matteüs
24:24: Want er zullen mensen komen die beweren dat ze de
Messias zijn of dat ze zijn profeten zijn, terwijl dat helemaal niet waar is.
Ze zullen zelfs grote wonderen doen. Daardoor zal het hun bijna lukken om ook
de gelovigen te bedriegen.
Matteüs
5:16: Laat op dezelfde manier jullie licht schijnen voor de
mensen. Laat hun de goede dingen zien die jullie doen. Dan zullen ze jullie
hemelse Vader ervoor prijzen.
De Eufraat droogt op, gaan de profetieën in vervulling? - 2
Hoe meer dammen er werden gebouwd, hoe meer
hydro-elektriciteit er werd geproduceerd. Hierdoor konden ze hun economie laten
groeien naarmate elektriciteit toegankelijker werd voor inwoners van deze
landen. Door deze ontwikkeling werd Irak echter extreem benadeeld, aangezien
het helemaal aan het einde van de rivier lag, wat betekende dat het enige water
dat uit de dammen stroomde het enige was dat het ontving. Dit kwam neer op
slechts een fractie van de volledige capaciteit van de Eufraat, waardoor ze
zeer weinig middelen hadden voor landbouw en algemene ontwikkeling. Als zodanig
is er nogal wat spanning tussen Irak en zijn buurlanden terwijl ze strijden om
de hulpbronnen van de rivier. In 1975 was de hoeveelheid water die de Iraakse
dammen binnenstroomde drastisch afgenomen tot 9,4 km3.
Een cijfer dat veel lager was dan de 15,3 km3 die in 1973
werd geregistreerd. Dit veroorzaakte groot alarm en escaleerde zelfs tot de
dreiging van bombardementen op de Tabqa-dam in Syrië, ware het niet dat
Saoedi-Arabië en de Sovjet-Unie hadden ingegrepen. Ondanks de gemaakte afspraak
bleef het probleem van waterschaarste in Irak bestaan en leek het alsof er
nooit een einde zou komen aan dit geschil over de Eufraat. Plotseling namen de
dingen een wending voor het ergste. In plaats van de vraag te stellen wie de
controle over de rivier de Eufraat zou krijgen, ging het over wat er met de
rivier gebeurde.
Wat gebeurt er nu met de rivier de Eufraat? Wat gebeurt er
als je zo'n geweldige hulpbron hebt en het enige wat je doet is er uit halen
zonder het aan te vullen. Dingen nemen uiteindelijk een wending voor het
ergste. Helaas is dit wat er gebeurde met de rivier de Eufraat. Deze rivier was
zo groot dat hij vanuit de ruimte te zien was en leven en vruchtbaarheid aan de
wereld voedde. Nu is het niets anders dan een trieste herinnering aan wat ooit
was. Vandaag is er geen water en geen teken van leven. Gewassen zijn verdord.
Bomen zijn verdroogd en mensen moeten kilometers reizen om een paar flessen
drinkwater te halen. Negen miljoen Syriërs wonen in de buurt van de Eufraat en
hun leven is nu in gevaar als ze geen alternatieve bron van levensonderhoud
kunnen vinden.
Wetenschappers hebben vastgesteld dat de voornaamste reden
voor het opdrogen van de Eufraat de schaarse regenval is. In Irak kennen ze de
ergste droogte ooit vastgesteld. Samen met de droogtes, hebben Irak en de
omringende gebieden ook te maken met klimaatverandering en stijgende
temperaturen. Dit is reeds decennialang een probleem. Helaas kent de Tigris,
ook een Bijbelse rivier dezelfde problemen.
Maar het blijkt dat deze verwoestende verandering eeuwen
geleden werd voorspeld. Oude teksten spraken over een rivier die op een dag tot
niets zou worden gereduceerd met zijn levengevende wateren die niet langer in
staat zouden zijn om in het levensonderhoud te voorzien. Helaas is de profetie
nu uitgekomen en is de rivier de Eufraat een verre herinnering aan wat het
vroeger was.
De Christelijke interpretatie van een geschreven profetie
uit 95 na Christus zegt dat de rivier de Eufraat in de laatste dagen zou
opdrogen.
Openbaring
16:12: De zesde engel goot zijn schaal leeg op de grote rivier de
Eufraat. Toen droogde het water van de rivier op. Daardoor konden de koningen
uit het oosten zonder moeite het land binnenvallen.
Dit is een hint van het einde van de wereld, oorlogen die
plaatsvinden zijn in lijn met die profetieën. Het opdrogen van de rivier is
slechts een voorbode en komt overeen met wat er in openbaring 9 en Ezechiël 38
staat. Er zal een immens conflict ontstaan naarmate de rivier de Eufraat
langzaam kleiner wordt. Gezien het aantal landen dat met dit probleem te maken
heeft, is het mogelijk dat er oorlog tussen hen uitbreekt terwijl ze allemaal
strijden om de slinkende hulpbronnen, tenzij er een soort beslissende actie
wordt ondernomen om de rivier in zijn oude glorie te herstellen.
Het zou in die tijd een letterlijke beker kunnen zijn, maar
in onze huidige tijd kan het worden opgevat als de dammen die al het water uit
de rivier hebben gehaald. Deze
profetie wordt verder benadrukt in openbaring 9:
Openbaring
9:13-15: De zesde engel blies op zijn trompet. Toen hoorde ik een
stem komen uit de vier horens van het gouden altaar dat vóór God
staat. Die stem zei tegen de zesde engel met de trompet: "Laat de
vier engelen los die bij de grote rivier de Eufraat gevangen worden
gehouden. En de vier engelen die speciaal voor dat moment op die dag van
die maand van dat jaar gevangen waren gehouden, werden losgelaten.
De Eufraat droogt op, gaan de profetieën in vervulling?
De
Eufraat droogt op
Debiet:
818 m³/s
Lengte:
2 800 km
Stroomgebied:
765 813 km²
De grootste, belangrijkste rivier ter wereld bevloeide de Bijbelse
tuin van Eden bij de geboorte van de beschaving. Nu droogt ze op en onthult
angstaanjagende en griezelige mysteries die duizenden jaren verborgen zijn
gebleven. Ja, het is de rivier de Eufraat. Dingen in de rivier veranderen en
nieuwe vragen dienen zich aan. Waarom is de rivier zo belangrijk? Wat ligt er
onder de Eufraat? Hoe verhoudt het zich tot de wederkomst van Christus?
Onlangs toonde een video van deze rivier die wetenschappers
lieten zien dat de waterstanden snel waren gedaald. Er wordt ook het bestaan
getoond van een gebouw met perfect geplaatste trappen onder de rivier de
Eufraat, samen met angstaanjagende profetieën over de rivier. De Eufraat speelt
een belangrijke rol in de meeste religieuze geschriften van de wereld die het
opdrogen van de rivier en de stijgende wereldtemperaturen hebben voorspeld.
Veel onderzoekers zijn van mening dat een toename van de bevolkingsconcentratie
optreedt wanneer de beschikbare hoeveelheid water afneemt. Ze geloven dat alles
wat in die rivier leeft moeite heeft zichzelf in leven te houden. Ze geloven
verder dat de rivier de Eufraat water leverde aan de tuin van Eden en dat het
een belangrijke rol speelde in het begin van de beschaving.
De rivier de Eufraat diende als oostelijke grens van het
Romeinse rijk en was een belangrijk onderdeel van de zijderoute die Europa met
China, India en andere delen van Azië verbond.
Het stelde kooplieden in staat goederen, exotische
specerijen, waardevolle bezittingen en nieuwe gebieden over grote afstanden te
vervoeren, terwijl het reizigers een veilige doorgang bood. Dit maakte het
eeuwenlang een belangrijk onderdeel uit van de wereldwijde handel.
Vele duizenden jaren geleden had Mesopotamië in die periode
zijn hoogtepunt bereikt en heeft het zijn grootste succes behaald met behulp
van deze rivier. Naarmate de rivier zich verder terugtrekt, neemt ook de
zichtbaarheid van de historische archeologische vindplaatsen van de
rivierbedding toe. Gebieden die in het verleden waren overstroomd, zijn nu
blootgelegd. Graven gebouwd in de rotswand dateren uit een tijd vóór de Christelijke
periode.
Er zijn verschillende profetieën en mythen over het
opdrogen van deze rivier en wat eronder ligt, heeft banden met het Christendom,
de Islam en het oude Babylon.
Babylon, een van 's werelds machtigste steden in de
oudheid, lag aan de oevers. De stadstaat bereikte zijn hoogtepunt tussen 1800
en 1600 vóór Christus en stond bekend om zijn indrukwekkende architectuur en
talloze monumenten.
Bovendien ontwikkelden Babyloniërs hun eigen
schrijfsysteem, wiskunde en astrologie en de rivier liet de basis daarvan
ontstaan. Als je de dingen terugbrengt naar de basis, was de rivier een
belangrijke bron van voedsel voor allerlei soorten dieren in het wild in de
regio.
Het zorgde voor een overvloed aan vissen en ander
waterleven dat essentieel was voor het overleven van de oude bewoner. Daarnaast
vormde het een belangrijke voedselbron voor de oude bewoners van Mesopotamië,
aangezien het water werd gebruikt om landbouwgrond te irrigeren en gewassen te
verbouwen.
De vruchtbaarheid van deze regio was grotendeels te danken
aan de afzettingen in de Eufraat, die essentiële voedingsstoffen leverden en de
bodemkwaliteit verbeterden. Dit maakte de ontwikkeling mogelijk van enkele 's
werelds vroegste beschavingen, en is ook de reden waarom de rivier nog steeds
wordt geassocieerd met vruchtbaarheid.
Er is een oude mythe dat Babylon een tunnel had onder de
Eufraat die de twee kanten van de stad in Mesopotamië met elkaar verbond.
De rivier de Eufraat wordt genoemd in het eerste boek van
de Bijbel. In het boek Genesis lezen we:
Genesis
2:10-14: In de tuin van Eden was de bron van een rivier, die de
tuin vochtig hield. Deze rivier splitst zich in vier andere rivieren. De
eerste rivier heet de Pison. Hij stroomt om het hele land Havila heen, waar
goud wordt gevonden. Dat goud is heel zuiver. Verder vind je daar ook
balsemhars en sardonyx. De tweede rivier is de Gihon. Hij stroomt om
het hele land Ethiopië heen. De derde rivier is de
Hidekel. Hij stroomt naar het oosten van Assur. De vierde rivier is de Eufraat.
In het verhaal van de Ark van Noach, beval God Noach om een
ark te bouwen en gaf hem instructies hoe ze te bouwen:
Genesis
6:14-22: Maak van hout een dichte boot, met kamers er in. Besmeer
hem van binnen en van buiten met teer om hem waterdicht te maken. ( )
Want Ik zal een grote overstroming laten komen. Daarmee zal Ik alles wat leeft
vernietigen. Alle mensen en dieren zullen sterven. Maar met jou zal Ik een
verbond sluiten. Jou wil Ik redden. Jij moet in de boot gaan
met je zonen, je vrouw en de vrouwen van je zonen. Breng van alle dieren
één mannetje en vrouwtje in de boot. Zij zullen samen met jullie worden
gered. Van alle soorten vogels en van alle soorten dieren zullen één
mannetje en één vrouwtje naar je toe komen om te worden gered. En neem
eten mee voor jou, je gezin en de dieren." Noach deed precies wat God hem had bevolen.
En de rivier maakte deel uit van Gods plan om alle
slechtheid in de wereld weg te spoelen.
Wat fascinerend is aan de profetie van het opdrogen van de
rivier de Eufraat, is dat we reeds getuige zijn van de eerste fasen ervan. Toen
in 1923 het Verdrag van Lausanne werd ondertekend, moest het water van de
rivier worden afgescheiden en moest het gebruik ervan worden verdeeld en
gerantsoeneerd over de verschillende landen.
In 1946 besloten Turkije en Irak tot overeenstemming te
komen over de rivier de Eufraat. In deze overeenkomst stond dat als Turkije
veranderingen of interventies met betrekking tot de rivier wilde maken, het
eerst toestemming van Irak moest krijgen. Bovendien mocht Irak ook dammen
bouwen op het Turkse grondgebied langs de rivier, waardoor ze konden bepalen
hoeveel water Turkije binnen kon stromen. Deze overeenkomst was essentieel voor
een eerlijke verdeling van de middelen tussen de verschillende betrokken landen
en om ervoor te zorgen dat geen enkel land er allemaal van zou profiteren.
Natuurlijk weerhield dit sommige mensen er niet van om meer te willen dan hun
deel. De menselijke natuur is altijd egoïstisch geweest, en dit was geen
uitzondering. Sommige mensen wilden al het water voor zichzelf hebben, ongeacht
de gevolgen die dat zou hebben.
De rivier de Eufraat is een bron van onenigheid geworden
tussen naties en hoewel er een overeenkomst is gesloten, hangt het lot ervan
nog steeds af wie uiteindelijk zal profiteren van de rivier en hoeveel er aan
elk land zal worden toegewezen. Dit zijn vragen die nog steeds onbeantwoord
blijven. In de loop van de volgende 20 jaar begonnen Turkije, Syrië en Irak hun
eigen dammen op de Eufraat te bouwen om zijn macht af te tappen.
Pr Cristino
en Ken
