8/2 Mijn overleden moeder

Op 14 januari, na een verblijf van een maand in het ziekenhuis, stierf mijn 92-jarige moeder in de armen van Jezus en Maria. Haar toestand ging gestaag achteruit als gevolg van een samenloop van ouderdomsziekten. Haar achteruitgang die een maand duurde, was hoewel moeilijk, een bron van reflectie en gebed voor mij en mijn familie. Ik wil enkele manieren met jullie delen waarop de Goddelijke Wil duidelijk aanwezig was in mijn moeders laatste dagen.

Een paar weken voordat ze naar het ziekenhuis ging, voelde ik dat de Heer me zei "gewoon te ademen". Ik wist toen niet zeker wat Hij bedoelde, maar toen mama's gezondheid achteruitging, begon ik te beseffen dat dit een eenvoudige manier was om ervoor te zorgen dat elk moment in de Goddelijke Wil werd geleefd, of ik nu actief kon bidden of niet. "Jezus ademt mijn ademhaling in en ademt haar ademhaling in", herhaalde ik telkens als ik het me herinnerde. Het gaf me veel troost.

Mijn moeder was een vrolijke, zorgzame ziel geweest. Ze was ook een gebedsstrijder. Nadat ze 90 was geworden, vertelde ze me dat ze 100 wilde worden, zodat ze kon blijven bidden voor mensen die niemand hadden om voor hen te bidden. Het deed haar pijn dat een groot aantal mensen, die ze kende, helemaal niet bad. Mams ontelbare rozenkransen en haar opgedragen lijden voor de levenden en de doden waren een zegen voor velen, of ze het nu wisten of niet.

Haar gebeden en lijden mogen dan volbracht zijn in gewone menselijke vroomheid, maar die maand van genade verschafte de voorzienige gelegenheid om haar leven opnieuw te doen in de Goddelijke Wil (zie gebed hieronder), en vooral haar talloze gebeden en lijden. Ik kreeg de tijd om God namens haar te vragen om de gave van leven in de Goddelijke Wil, omdat ik weet dat ze het voor zichzelf zou hebben gewild als ze het had kunnen begrijpen. Wat een zegen dat God ons niet nodig heeft om het te begrijpen, alleen om ernaar te verlangen - of iemand om het namens ons te laten verlangen! Daarom, terwijl ik mijn vertrouwen in God stelde, deed ik dat voor haar. De rest was aan Hem om te vervullen.

In die maand had ik tijd om eerherstel voor haar zonden aan te bieden. De palliatieve zorgverpleegkundige stelde voor dat we haar elk in onze eigen woorden zouden vertellen: Ik hou van je... Dank je... Ik vergeef je... Vergeef me alsjeblieft... Dat was een mooie, genezende daad, en oneindig veel mooier in de Goddelijke Wil.

Het mooiste van alles was dat mama's Priester twee avonden vóór haar dood het Sacrament van de zieken kwam toedienen. Haar ogen waren gesloten, maar toen de Priester begon te spreken, schokte haar hoofd en raakte ze erg opgewonden, toen ze zag dat het Pr. Les was. Hij sprak een tijdje en begon toen de zalvingsgebeden te bidden. Terwijl hij de Heilige Geest over haar aanriep, zag ze eruit alsof ze in de Hemel was. Toen hij haar handen ging zalven, greep ze deze met al haar kracht en trok ze naar haar lippen om ze herhaaldelijk te kussen. Dan kuste Pr. Les ook haar handen. Het was zo ontroerend! Ik zal het nooit vergeten.

De volgende dag moest ik, hoewel mijn moeder duidelijk achteruitging, naar huis, anderhalf uur rijden, om boodschappen te doen. Andere broers en zussen waakten voort.

Ik was misschien mijlenver van haar bed verwijderd, maar in de Goddelijke Wil vroeg ik de Heer om mij aan haar bed te plaatsen terwijl ik doorging met bidden en ademen in de Goddelijke Wil. Ik had vele rozenkransen aan haar zijde gebeden en nu bleef ik dat doen in de Ene Eeuwige Werking van Gods Heilige Wil.

Mam hield het nog steeds vol toen ik naar de zaterdagavondmis ging in mijn thuisparochie. Ik vroeg God om de mis naar haar kamer te verplaatsen, zodat ze de mis kon bijwonen. Toen ik me herinnerde dat ze het Viaticum niet had ontvangen omdat ze niet kon slikken, ontving ik namens haar de Communie in de Goddelijke Wil als Viaticum. Tijdens de communie werd de hymne "Kostbaar Bloed, Kostbaar Bloed" gezongen. Ik voelde elk woord in mijn hart.

Toen ik de kerk verliet, zag ik dat ik twee telefoontjes had gemist van mijn zussen die me vertelden dat mama net overleden was. Ze stierf precies op het moment dat ik namens haar de Communie had ontvangen! Glorierijk! Bedankt Jezus! Fiat!

Ook al wist ik zonder enige twijfel dat wat er gebeurd was, echt gebeurd was, toch vroeg ik me af of ik het moest delen omdat het zo radicaal leek. Toen ik luisterde naar de Cenakel-opname van Moeder Gabrielle Marie en de Benedictijnse Dochters van de Goddelijke Wil van 5 februari 2023, wist ik dat God wilde dat ik die zou delen.

In deel 2 van de opname, rond 16:45 minuten, vertelde een van de zusters een verhaal over haar stervende grootmoeder die het sacrament van de zieken (de laatste riten) niet had kunnen ontvangen omdat ze door Covid geen bezoek kon krijgen. Zonder dat de zuster het wist, stuurde Moeder Gabrielle Marie, nadat ze erover had gehoord, haar beschermengel naar de beschermengel van de H. Pater Pio om hem te vragen de grootmoeder van deze zuster de laatste riten uit te voeren.

Later, toen de zuster in aanbidding voor haar grootmoeder aan het bidden was, kreeg ze plotseling een klein visioen van het stralende gezicht van haar grootmoeder, en ze kon ook de rug van een Priester zien! Ze hoorde dat dit visioen was gekomen op het moment dat haar grootmoeder stierf!

Het horen van het verhaal van deze zuster was een krachtige bevestiging van mijn eigen ervaring. Toen herinnerde God me eraan dat veel zielen om verschillende redenen het Laatste Sacrament en Viaticum moeten missen: opsluiting, het gebrek aan geloof van hun kinderen, eenzaamheid of plotseling overlijden, ziekte, tekort aan Priesters, afgelegen locatie, oorlog, enz. Misschien roept God ons in de Goddelijke Wil op, om te doen zoals Moeder Gabrielle Marie deed dooreen beroep te doen op haar beschermengel, en zelfs om onze Communies als Viaticum aan te bieden in de Goddelijke Wil namens al deze arme zielen, verleden, heden en toekomst. Voor ons is dit onmogelijk, maar voor onze onvoorstelbaar Barmhartige God is alles mogelijk.

Laat het gebeuren zoals U wenst, Heer. Fiat!

Eén van de vele zegeningen die ik in die maand ervoer, was de steun van mijn broeders en zusters in de Goddelijke Wil, vooral die in mijn cenakel. Ik voelde jullie liefde en werd gesterkt door jullie gebeden. Moge God jullie zegenen tot in het oneindige. Fiat!

Hier zijn enkele van de gebeden die ik namens mijn moeder heb gebeden tijdens haar ziekte, naast de Rozenkrans en het Kroontje van de Goddelijke Barmhartigheid. Als bidden op zulke momenten moeilijk is, denk er dan altijd aan om "gewoon te ademen" met Jezus.

Volle aflaten

Laten we niet vergeten (zoals ik deed totdat een vriend me eraan herinnerde) aan de dagelijkse volle aflaten, die we kunnen bieden voor de doden of voor onszelf (maar niet voor een andere levende persoon). De Kerk staat ons toe om deze daad van grote barmhartigheid één keer per dag te doen als aan de voorwaarden is voldaan. Ze staan hieronder vermeld. We zouden dit allemaal zo veel mogelijk moeten doen, Maria laten beslissen wie er baat bij heeft, aangezien er waarschijnlijk veel arme zielen zijn die niemand hebben om voor hen te bidden en die misschien al een hele tijd in het Vagevuur zitten.

Versmelten

Kom Goddelijke Wil, kom ademen in mijn ademhaling, kloppen in mijn hartslag, stromen in mijn bloed, denken in mijn denken, kijken in mijn kijken, lopen in mijn lopen, handelen in mijn handelen, bidden in mijn bidden, lijden in mijn lijden, sterven in mijn sterven, herstel bieden, opnieuw doen en het ineens herstellen, met en door mij, in, met en voor iedereen. Heer, laten we alles samen doen. Kom Goddelijke Wil. Fiat!!!

Uit vol 11 - 15/6/1916:

Versmolten met U, O mijn Jezus, met de Gezegende Moeder en Luisa, bedek ik mijn hoofd met Uw doornen, bedek ik mijn ogen met Uw tranen, doordrenk ik mijn tong met Uw bitterheid, bekleed ik mijn ziel met Uw Bloed, tooi ik mij met Uw wonden, doorboor ik mijn handen en voeten met Uw nagels, en presenteer ik mij als een andere Christus voor Uw Goddelijke Majesteit. Ik doe dit in naam van iedereen, vooral op het moment van onze dood.

Herdoen van ons leven in de Goddelijke Wil

Allerhoogste Majesteit, ik ben vrijelijk van plan om, door de menselijkheid van Jezus, elk moment en elke handeling van mijn bestaan opnieuw te doen in de Goddelijke Wil, vanaf het moment dat ik werd verwekt tot de laatste handeling die ik zal doen. Ik verenig mijn nieuw verwekte kleine menselijkheid met de nieuw verwekte kleine menselijkheid van Jezus. Ik neem leven in de Wil van God de Vader, zoals Jezus de Zijne nam, en ik bind al mijn gejammer aan Zijn gejammer, al mijn ademtochten aan de Zijne en al mijn gedachten aan de Zijne. Datzelfde leven dat Jezus voor mij beleefde, zoals Hij zou hebben gewild dat ik het zou leiden, maak ik het tot het mijne, herhaal het, handeling voor handeling, zonder ook maar één, dat Hij beleefde, te laten ontsnappen. Ik herhaal dit voor alle zielen van alle tijden, allemaal tot lof en glorie van God Onze Vader, de redding van zielen en de komst van het Koninkrijk van de Goddelijke Wil. Amen. Fiat!

Volle Aflaten - Algemene voorwaarden