Jesaja 58:11-12: De Heer zal je voortdurend leiden, Hij zal je verkwikken
in dorre streken, Hij maakt je botten sterk en krachtig. Je zult zijn als een
goed bevloeide tuin, als een bron waarvan het water nooit opdroogt. Je eigen
mensen zullen weer opbouwen wat al eeuwenlang verwoest ligt; fundamenten, door
vroegere generaties gelegd, zullen weer worden hersteld. Dan zal men je noemen ‘Hersteller van murenÿ, ‘Herbouwer van stratenÿ.
Frances Hogan haalt vaak het
laatste deel van dit vers uit de Schrift aan bij het beschrijven van de rol van
degenen die ernaar streven de leringen van de Goddelijke Wil van Luisa
Piccarreta te volgen - herstellers en herbouwers. Prijs onze barmhartige God
dat hij de wereld niet laat uiteenvallen in zijn eigen verdorvenheid. Hij gaat
kleine nietige mensen zoals wij gebruiken die verbonden zijn met Luisa, Kleine
Dochter van de Goddelijke Wil en de Heilige Maagd Maria, Koningin van de
Goddelijke Wil, om de vijand te verpletteren en het Koninkrijk van de
Goddelijke Wil in te luiden. De kleine kinderen van de Goddelijke Wil voeren
geen aardse strijd, maar een geestelijke. Ik vind het zo mooi dat we dit op
zo'n eenvoudige, verborgen manier doen. In feite is het zelfs vaak verborgen
voor onszelf! Het is God die het in ons doet, alles wat we hoeven te doen is Hem
onze nietigheid te geven en "Hem laten werken!" Fiat!
We hebben allemaal aanmoediging
nodig, dat weet ik zeker. (zie bij de websites die ik eerder heb opgesomd en
waar de leringen van de Goddelijke Wil staan) We hebben een aanmoediging nodig
die ons helpt onze hoop op onze liefdevolle Vader, de God van de geschiedenis,
te versterken.
Blijf klein. Fiat!
Kijk nog eens naar het
fragment van 19/1/2021 uit het Boek van de Hemel.
Jezus zei tot de farizeeën: Er
was eens een rijke man die gewoon was zich te kleden in purperen gewaden en
fijn linnen en die dagelijks uitbundig feestvierde. Een bedelaar die Lazarus
heette, lag voor de poort van zijn huis, overdekt met zweren. Hij hoopte zijn
maag te vullen met wat er overschoot van de tafel van de rijke man; maar er
kwamen alleen honden aanlopen, die zijn zweren likten. Op zekere dag stierf de
bedelaar, en hij werd door de engelen weggedragen om aan Abrahams hart te
rusten. Ook de rijke stierf en werd begraven. Toen hij in het dodenrijk, waar
hij hevig gekweld werd, zijn ogen opsloeg, zag hij in de verte Abraham met
Lazarus aan zijn zijde. Hij riep: Vader Abraham, heb medelijden met mij en
stuur Lazarus naar me toe. Laat hem het topje van zijn vinger in water dompelen
om mijn tong te verkoelen, want ik lijd pijn in deze vlammen.
Maar Abraham zei: kind, bedenk
wel dat jij je deel van het goede al tijdens je leven hebt ontvangen, terwijl
Lazarus niets dan ongeluk heeft gekend; nu vindt hij hier troost, maar lijd jij
pijn. Bovendien ligt er een wijde kloof tussen ons en jullie, zodat wie van
hier naar jullie wil gaan dat niet kan, en ook niemand van jullie naar ons kan
oversteken. Toen zei de rijke man: Dan smeek ik u, vader, dat u hem naar het
huis van mijn vader stuurt, want ik heb nog vijf broers. Hij kan hen dan
waarschuwen, zodat ze niet net als ik in dit oord van martelingen terechtkomen.
Abraham zei: Ze hebben Mozes en de profeten: laten ze naar hen luisteren! De
rijke man zei: Nee, vader Abraham, maar als iemand van de doden naar hen toe
komt, zullen ze tot inkeer komen. Maar Abraham zei: Als ze niet naar Mozes en
de profeten luisteren, zullen ze zich ook niet laten overtuigen als er iemand
uit de dood opstaat.
H. Nerses IV de Genadevolle (Shnorhali) (1102-13/8/1173),
Catholicos van Armenië
Zoals de rijke man die van een
leven van plezier hield, heb ik ook genoten van voorbijgaande genoegens. Met
dit dierlijke lichaam van mij, in de genoegens van die dwaas. En van zoveel en
zon grote zegeningen die U mij zo vrijelijk hebt gegeven, heb ik de tiende van
Uw gaven niet terugbetaald. Maar uit alles onder mijn dak, verzameld van aarde,
lucht en zee, geloofde ik dat Uw ontelbare zegeningen mijn eigen bezit waren. Niets
hiervan heb ik aan de armen gegeven, noch iets opzij gezet voor zijn behoeften:
noch voedsel voor de hongerigen, noch bedekking voor de naakten, noch onderdak
voor daklozen, noch verblijf voor de buitenlandse gast, noch bezoek aan de
zieken. Ook geen zorg voor de gevangene (vgl. Mt 25:31 ev). Ik was niet
bedroefd over het verdriet van degene die terneergeslagen was door zijn lasten,
noch deelde ik de vreugde van de vreugdevolle, maar brandde van jaloezie tegen
hem. Ze waren allemaal een andere Lazarus, ( ) Ze lagen buiten bij mijn poort;
( ) Toch was ik, doof voor hun oproep, en heb ze nooit de kruimels van mijn
tafel gegeven. Buiten troostten de honden van Uw Wet hen, althans met hun tong.
Toch heb ik, die naar Uw gebod luisterde, degene die uw gelijkenis droeg, met
mijn tong verwond (Mt 25:45). Maar schenk mij hier beneden berouw, opdat ik
mijn zonden kan herstellen, (...) dat deze tranen de brandende oven met brandende
vlammen, mogen blussen. En, in plaats van te handelen als de genadeloze,
schenk barmhartig mededogen in mij, opdat ik, door barmhartigheid te betonen
aan de armen, Uw genade kan verkrijgen.
Overweging
Jeremia 17:7: Gezegend wie op de Heer vertrouwt, wiens toeverlaat de Heer is.
De Gulle Boom, door Shell
Silverstein, is een prachtig boek, voor kinderen van alle leeftijden. Het
verhaal beschrijft de relatie tussen een jongen en een boom. Elke dag komt het
jongetje naar de boom om de appels te eten, aan zijn takken te bungelen, of
langs de stam naar beneden te glijden. Maar als het jongetje ouders wordt, eist
hij steeds meer van de boom en de boom geeft. Geeft alles wat ze heeft,
verwacht nooit iets terug, vraagt nooit wat haar toekomt en herinnert de jongen
nooit aan alles wat ze heeft opgeofferd. Het is een boek dat de moeite waard is
om in verschillende stadia van ons leven opnieuw te lezen.
In de eerste lezing van de
liturgie van vandaag kondigt de profeet Jeremia goed nieuws aan voor degene die
hoopt, of zijn/haar vertrouwen in de Heer stelt. Die persoon wordt vergeleken
met een boom die aan verfrissende wateren werd geplant. Net als De Gulle Boom kan
een gezonde boom zoveel dingen bieden voor mensen in nood. Bijvoorbeeld: rustgevende
schaduw voor iemand die uitgeput is door de hitte van de dag; voedzaam fruit
voor degene die honger heeft; sterk hout om bescherming te bieden. Er kunnen
zoveel goede dingen uit slechts één gezonde en levengevende boom komen.
Beschouw je jezelf als iemand die
op de Heer hoopt? Als dat zo is, dan ben jij ook geroepen om een levengevende
boom te zijn. Ook kan je voedsel bieden aan de hongerigen, onderdak en
bescherming aan de kwetsbaren, rust en vreedzame zekerheid aan degenen die
vermoeid zijn. De mogelijkheden zijn eindeloos en liggen altijd voor ons, maar
vaak wachten we op hulp voordat we reageren. Het Evangelie herinnert ons dat er
een Lazarus aan onze deur wacht. De H. Augustinus merkt op dat de naam van de
rijke man nooit in het Evangelie wordt geopenbaard omdat God zijn naam niet in
de Hemel heeft opgeschreven, terwijl de naam van Lazarus wel in de Hemel wordt
gevonden. Een levengevende boom, wacht niet om gevraagd te worden voordat hij
schaduw, voeding of bescherming biedt. DE levengevende boom, Jezus Christus,
gaf alles wat Hij te bieden had, Zijn leven zelf, om ons het voorbeeld te geven
van hoe ook wij kunnen delen en geven wat we hebben. Laten we vandaag bidden voor
het besef dat we levengevende bomen moeten zijn voor de wereld waarin we leven.
Nu richten we op het Onbevlekt
Hart van Maria, Toevlucht van zondaars, en wat het betekent voor ons Geloof en
ons Leven.
Laten we eerst eens kijken naar de
Liefde tussen Jezus en Maria. De Liefde van Jezus bereikte vanaf het begin
haar volle en buitensporige mate, zo hoog dat er niets kan aan toegevoegd
worden. Maar Mariaÿs Liefde kon groeien.
Mariaÿs Liefde is vanaf het
eerste moment bewonderenswaardig. Het is de meest wonderbaarlijke mengeling van
wat de natuur (Liefde van een moeder voor zijn zoon, een voelbare
liefde) en genade (Liefde van een bovennatuurlijk zuiver hart) te bieden
heeft. Tegelijkertijd is Maria's Liefde voor Jezus vanaf het begin volmaakt,
maar toch geroepen om te groeien.
Het Onbevlekt Hart is het symbool van de pure
liefde van de Moeder Gods, die door een bijzondere genade werd gevrijwaard van
de erfzonde. Zijn oorspronkelijke perfectie
is de kiem, het Onbevlekt Hart is een gave van God.
De groei van het Onbevlekt Hart
wordt bereikt door de volmaaktheid van de vrucht, de toevlucht van de zondaars,
een andere gave van God.
Ons uitgangspunt is het vrije,
overvloedige werk van God. De verering van Mariaÿs Heilig Hart was met de
oorspronkelijke Latijnse titel van verering: Purissimum Cor (Allerzuiverst
Hartÿ). Later werd dat Immaculatum Cor (Onbevlekt Hartÿ), om
te benadrukken dat zij niet met de erfzonde is besmet. De verering betreft het
hart van Maria als het symbool van haar totale toewijding aan haar Zoon en haar
universele Moederliefde.
Als tweede luik overwegen we Gods
meesterwerk in Maria, het hart dat wordt aangeboden als toevluchtsoord voor
zondaars. Tussen deze twee delen zijn we getuige van de Hemelse Liefde in
Maria.
Het iconografisch symbool van
haar Onbevlekt Hart is een brandend hart, omkranst met rozen en doorstoken met
een zwaard. Dat laatste is een verwijzing naar een passage uit het Lucas-evangelie (2:25-35)
waarin de oude Hogepriester Simeon tegen Maria zei dat haar kind ooit een
teken van tegenspraak zou zijn en dat een zwaard haar ziel zou doorboren.
Het geheel van de Kerk, bestaande
uit
(1) de gelovigen in de hemel, de zegepralende kerk;
(2) de gelovigen die na hun dood een tijdelijke periode van zuivering en
uitboeting in het vagevuur doormaken, de lijdende kerk;
(3) de gelovigen op aarde, de strijdende kerk.
Hoogste versnelling richting wereldreligie van de Antichrist
Berlijn bouwt eerste ‘Huis van Eén' God van
grote wereldreligies 2/3/2021 Xandernieuws
Een ‘churmosquagogue' wordt het
in het Engels genoemd, en in het Nederlands zou het zoiets als een
‘moskerkagoge' kunnen gaan heten: in Berlijn wordt op 27 mei de eerste steen
gelegd voor het zogenaamde ‘Huis van Eén', waarmee Eén God van alle religies
wordt bedoeld. Het gebouw wordt namelijk een gebedshuis voor zowel christenen,
Joden als moslims. Ook aanhangers van andere geloven en atheïsten zijn er
welkom. Een één-wereldreligie is het nog niet, maar de volgende stap daartoe
wordt nu daadwerkelijk gezet.
Na 10 jaar plannen komt het € 47
miljoen kostend ‘intergeloof' huis er dan toch, en wel op de plek van de in
1964 door de DDR gesloopte Petrikirche. ‘Het idee is heel simpel,' zei Roland
Stolte, christelijk theoloog en verbonden aan het project. ‘We wilden een huis
voor gebed en lering, waar deze drie religies co-existeren, terwijl
ze elk hun eigen identiteit behouden.' Dat ongelovigen eraan meewerkten noemde
hij ‘heel belangrijk. Oost Berlijn is een zeer seculiere plek. Religieuze
instituten moeten een nieuwe taal en manieren vinden om relevant te zijn, en
verbindingen te leggen.'
‘Veel verschillende wegen naar God, en elke weg
is een goede'
Rabbi Andres Nachama, die samenwerkt met een
pastor en een imam, merkte op dat ‘er veel verschillende wegen zijn naar God,
en elke weg is een goede.' In het Huis van
Eén aanbidden christenen, moslims en Joden weliswaar niet gezamenlijk, maar
kunnen ze elkaar wel bezoeken en elkaars feestdagen vieren. ‘Het is meer dan
een symbool. Het is de start van een nieuw tijdperk waarin we laten zien dat er
geen haat is tussen ons.'
Stolte erkende dat er ‘in de
eerste paar jaar' toen het project nog in de stijgers stond ‘wat angst was dat
we religies vermengen, of proberen een nieuwe religie te creëren.' Die zorgen
en angsten zijn er bij sommigen nog steeds. ‘Chrislam is de perfecte eindtijd
hybride (religie) voor een aanstaande tijd waarin hybride mensen en dieren deze
aarde zullen bevolken,' wordt bijvoorbeeld op ‘Now the end begins ‘ geschreven.
‘Het combineert het valse christendom van het Rooms Katholicisme met de islam
en het afvallige Judaïsme, en neemt ook atheïsten, boeddhisten, en het complete
scala aan New Age in zich op.'
Abrahamic Family House in Abu Dhabi, met de
zegen van de paus
In Abu Dhabi (Verenigde Arabische Emiraten)
moet in 2022 met het Abrahamic Family House iets vergelijkbaars
worden geopend. Het besluit hiertoe
viel tijdens het bezoek van paus Franciscus aan de VAR in 2019, het eerste
bezoek ooit van een paus aan het Arabische schiereiland. Franciscus
ondertekende samen met de Grote Imam van al-Azhar, dr. Ahmed el-Tayeb, een
verklaring waarin werd opgeroepen tot religieuze tolerantie en dialoog. Voor
dit doel werd een intergeloof raad opgericht die het Hogere Comité van
Menselijke Broederschap wordt genoemd.
‘Zoon van God' is voor Joden en moslims grootst
mogelijke godslastering
Samenwerken is één ding, maar samenvoegen zal
nog een heel groot probleem gaan worden. Het traditionele christendom is
gecentreerd rond Jezus Christus, de Zoon van God, wat voor zowel Joden als
moslims een volstrekt onaanvaardbare overtuiging is. In de islam is het geloof
in Gods Zoon zelfs ‘shirk', de grootst mogelijke godslastering die je een
enkele reis naar de hel oplevert. Veel Joden denken er net zo over.
In het christendom is juist de ontkenning van
de Zoon van God onvergeeflijk. ‘Een ieder, die de Zoon loochent, heeft ook de
Vader niet. Wie de Zoon belijdt, heeft ook de Vader. Wie is de leugenaar dan
wie loochent, dat Jezus de Christus is? Dit is de antichrist, die de Vader en
de Zoon loochent' (1 Joh.2:22-23). Hier staat letterlijk datiedereen
die de Zoon niet erkent ‘de antichrist' is.
Kern christelijke geloof moet worden verloochend
– of zien sommigen een opening?
Het ziet er daarom naar uit dat het
geïnstitutionaliseerde christendom de kern van zijn eigen geloof zal moeten
loslaten en verloochenen om een één-wereldreligie mogelijk te maken. Aangezien
de paus voorop loopt om dit mogelijk te maken, lijkt het een kwestie van tijd
voordat hij de katholieke leerstellingen nog meer zal proberen aan te passen en
te veranderen. In sommige protestantse en evangelische kerken zien we overigens
al jaren eenzelfde beweging, al gaat het daar minder snel.
De term ‘Zoon van God' wordt op
basis van enkele Bijbelteksten door sommige uitleggers en theologen zo
geïnterpreteerd, dat er volgens hen weliswaar een eerste, maar niet een enige
Zoon zou zijn:
‘Want allen, die door
de Geest Gods geleid worden, zijn zonen Gods.' (Rom.8:14)
‘Want die Hij tevoren gekend
heeft, heeft Hij ook tevoren bestemd tot gelijkvormigheid aan het beeld zijns
Zoons, opdat Hij de eerstgeborene zou zijn onder vele broederen;' (Rom.8:29)
‘Want het voegde Hem, om wie en
door wie alle dingen bestaan, dat Hij, om vele zonen tot
heerlijkheid te brengen, de Leidsman hunner behoudenis door lijden heen zou
volmaken.' (Heb.2:10)
Anderen wijzen er in dit kader
vaak op dat Jezus Christus weliswaar ‘Ik en de Vader zijn één' zei (Joh.10:30),
maar zichzelf nergens letterlijk ‘God' noemde**, enkel ‘Zoon
van God' en ‘Zoon des Mensen'. Met uitspraken zoals ‘Ik ben van de Vader
uitgegaan en in de wereld gekomen' (Joh.16:28) en ‘De woorden die Ik tot u
spreek zeg Ik uit mijzelf niet, maar de Vader, die in Mij blijft' maakte Jezus
een duidelijk onderscheid tussen hemzelf en God. De hogepriester en
overpriesters vonden hem schuldig aan godslastering, omdat Hij zich in hun
ogen gelijk stelde met God (Matt.26: 59-66).
(** M.u.v. Joh.10:36, maar uit de
context blijkt dat Jezus hier iets anders mee bedoelde. ‘De Joden droegen weder
stenen aan om Hem te stenigen. Jezus antwoordde hun: Ik heb u vele goede werken
doen zien vanwege mijn Vader, om welk van die werken wilt gij Mij stenigen? De
Joden antwoordden Hem: Niet om een goed werk willen wij U stenigen, maar om
godslastering en omdat Gij, een mens, Uzelf God maakt. Jezus antwoordde hun: Is
er niet geschreven in uw wet: Ik heb gezegd, gij zijt goden? (zie Psalm
82:6). Als Hij hén goden genoemd heeft… zegt gij dan tot Hem, die de Vader
geheiligd en in de wereld gezonden heeft: Gij lastert, omdat Ik heb gezegd: Ik
ben Gods Zoon?')
Laait de vroeg christelijke strijd over de
positie van Jezus weer op?
‘Wanneer alles Hem onderworpen
is, zal ook de Zoon zelf Zich aan Hem onderwerpen… opdat God zij alles in
allen' (1 Kor.15:28). Hoe kan God Zich aan Zichzelf onderwerpen? Dit was één
van de vragen waar het vroege christendom mee worstelde, en waarom een groot
deel weigerde in te stemmen met het concilie van Nicea in 325, waar bepaald
werd dat Jezus ‘van dezelfde substantie' is als God, en dus zelf waarlijk God
is.
Uit historische christelijke
annalen blijkt dat veel meer bisschoppen hieraan twijfelden, maar op straffe
van excommunicatie werden gedwongen in te stemmen. 8 van de 10 christelijke
gemeenten weigerden sowieso om aan het concilie deel te nemen, omdat ze keizer
Constantijn, de initiatiefnemer van het concilie, vanwege zijn aanbidding van
de zonnegod Sol als een heiden zagen, en de leer van de Drie-eenheid als
on-Bijbels beschouwden. Constantijn liet vervolgens alle Ariaanse boeken en
geschriften verbranden, en stelde zelfs de doodstraf op het bezit van deze
boeken.
In onze tijd zou het zijn alsof
Koning Willem Alexander of premier Mark Rutte alle kerkleiders op het matje
roept, en hen vervolgens dicteert wat de ware leer is en wat niet. Degenen die
dit dictaat niet accepteren, zouden ogenblikkelijk hun functie en kerk
kwijtraken. Ook zouden al hun boeken in beslag worden genomen, hun artikelen en
websites offline worden gehaald, en zou iedereen die het waagde deze boeken en
artikelen in zijn bezit te houden de doodstraf kunnen krijgen.
De mede door deze Romeinse keizer
afgedwongen leer van de Drie-eenheid werd pas officiële theologie op het
concilie van Constantinopel in 381. De aanhangers van de Ariaanse leer, die
vooral in het Oost Romeinse Rijk enige tijd de boventoon had gevoerd en stelt
dat Jezus door God geschapen werd en dus enkel ‘godgelijkend' was, maar niet
God Zelf, verloren het definitief van de trinitariërs, die daarbij een handje
geholpen werden door de Romeinse keizer Theodosius, die een keiharde vervolging
instelde. Hierdoor werd het Arianisme vrijwel uitgeroeid.
Passen christenen hun geloof aan, of komt er
een andere onverwachte misleiding?
Het lijkt dan ook voorstelbaar
dat christelijke voorstanders van een één-wereldreligie deze teksten en
historische gebeurtenissen kunnen aangrijpen om hun al bijna 2000 jaar
bestaande geloof zo aan te passen, dat deze aanvaardbaar(der) wordt voor zowel
Joden als moslims. Desondanks zal daarvoor nog steeds de unieke Nieuw
Testamentische positie van Jezus als ‘de Christus' moeten worden afgewaardeerd
tot slechts een ‘profeet', een positie die Jezus in de islam reeds heeft
(‘Isa'). Het is nauwelijks denkbaar dat christenen van welke denominatie dan
ook hier ooit mee zullen instemmen.
Of wordt er plotseling een totaal
andere misleiding uit de hoge hoed getoverd, die alle bestaande religies,
geloven en overtuigingen in één klap op zijn kop zet, en aangegrepen wordt voor
de definitieve vorming van een nieuwe één-wereldreligie?
Gedwongen Wereldreligie komt
steeds dichterbij 8/9/2008
Mede door verwoestende oorlogen
zoals in Irak en Afghanistan en het langdurige Israëlisch-Palestijnse conflict
wordt er de laatste jaren wereldwijd steeds openlijker gepleit voor het
samenvoegen van alle belangrijke wereldreligies. Al in de 19e eeuw stelde de
Franse filosoof/wiskundige Auguste Comte de blauwdruk op voor deze
één-Wereldreligie, die hij de ‘Religie van de Mensheid' of ‘Positieve Religie' noemde.
Deze nieuwe Wereldreligie zou de
mensheid zélf als object van aanbidding hebben, welke voorgesteld zou worden
als een vrouw van 30 met een kind in haar armen. De religieuze leiders zouden
‘priesters van de mensheid' genoemd moeten worden.
Om dit te kunnen realiseren
maakte Comte uitgebreide plannen voor een zogenaamd Wereld Management Systeem
(WORMS), waarin alle menselijke activiteiten gecontroleerd zouden gaan worden
door een kleine groep intellectuelen die hij ‘sociale wetenschappers' noemde.
Deze zouden een niet omver te werpen één-wereldregering gaan vormen. Het begrip
‘individuele vrijheid' zou voorgoed verdwijnen en vervangen worden door totale
‘sociale controle'.
Comte stelde 14 essentiële
stappen voor om te komen tot dit vrijheidsloze Wereld Management Systeem:
1. Vervang het christendom door
de ‘Positieve Religie'
2. Hef de monarchie op
3. Voer het communistische
principe in
4. Beperk het onderwijs en zorg
voor sociologische controle
5. Controleer het milieu / de
omgeving om zo de mensheid te controleren
6. Vernietig morele autoriteiten
en onderdruk de eigen persoonlijkheid
7. Controleer de publieke opinie
8. Geef seksuele voorkeuren en
gedragingen alle vrijheid
9. Verwoest het gezin en maak de
rol van de man zo klein mogelijk
10. Leg de evolutietheorie
verplicht op, alsmede de controle-wetenschappen
11. Promoot wereldwijde integratie
12. Geef de industriële leiders en
allerrijksten politieke macht
13. Maak sommige steden tot
Operationele Centra van de mensheid
14. Vervang de grondwetten door
het Wereld Management Systeem
De eerste stap naar de
één-Wereldreligie was het creëren van de toen nieuwe wetenschap der
Sociologie. De sociologische wetenschappen zouden uiteindelijk de bestaande
religies moeten gaan vervangen als autoriteit op het gebied van moraal en
spiritualiteit.
Door god en de ‘goden' niet meer
als mannelijk maar als vrouwelijk voor te stellen, wordt de weg vrijgemaakt
voor het priesterschap van vrouwen. Dit moet leiden tot de aanbidding van de
vrouw in het algemeen, aangezien het menselijk gevoel belangrijker moet worden
geacht als de menselijke rede en het handelen.
Het positivisme wordt de
grondslag van de nieuwe Wereldreligie en tevens van heel het menselijk denken
en handelen, dat gericht zal zijn op de volkomen aanbidding van de mens en de
mensheid in zijn geheel. Het intellect zal overwonnen zijn door het hart en
deze nieuwe positieve spiritualiteit zal alle huidige religies overbodig maken.
De Verenigde Naties zijn hét
instrument geworden om dit Wereld Management Systeem, deze positivistische
één-Wereldreligie aan ieder mens gedwongen op te leggen. Kijk naar de
bovenstaande 14 punten en bepaald zelf hoe ver wij reeds op weg zijn naar de
definitieve ondergang van onze individuele vrijheid van doen, denken en zelfs
voelen.
Onderweg naar Jeruzalem nam Jezus
de twaalf leerlingen apart. Hij zei tegen hen: We zijn nu op weg naar
Jeruzalem, waar de Mensenzoon zal worden uitgeleverd aan de hogepriesters en de
schriftgeleerden, die Hem ter dood zullen veroordelen. Ze zullen Hem uitleveren
aan de heidenen, die de spot met Hem zullen drijven en Hem zullen geselen en
kruisigen. Maar op de derde dag zal Hij worden opgewekt uit de dood.ÿ
Daarop kwam de moeder van de
zonen van Zebedeus met haar zonen naar Hem toe. Ze viel voor Hem neer om Hem
een gunst te vragen. Hij vroeg haar: Wat wilt u?ÿ Ze antwoordde: Beloof me
dat deze twee zonen van mij in Uw Koninkrijk naast U mogen zitten, de een
rechts van U en de ander links.ÿ Maar Jezus zei hun: Jullie weten niet wat je
vraagt. Kunnen jullie de beker drinken die Ik zal moeten dringen?ÿ Ja, dat
kunnen wij,ÿ antwoordden ze. Toen zei Hij: Uit Mij beker zullen jullie
inderdaad drinken, maar wie er rechts en links van Mij zullen zitten kan Ik
niet bepalen, die plaatsen behoren toe aan hen voor wie Mijn Vader ze heeft
bestemd.ÿ Toen de andere leerlingen hiervan hoorden, werden ze woedend op de
twee broers. Jezus riep hen bij zich en zei: Jullie weten dat heersers hun
volken onderdrukken en dat leiders hun macht misbruiken. Zo zal het bij jullie
niet mogen gaan. Wie van jullie de belangrijkste wil zijn, zal de anderen
moeten dienen, en wie van jullie de eerste wil zijn, zal jullie dienaar moeten
zijn zoals de Mensenzoon niet gekomen is om gediend te worden, maar om te
dienen en Zijn leven te geven als losgeld voor velen.ÿ
Latijnse Liturgie Hymne voor het feest van de inwijding van een kerk: Urbs Jerusalem beata
Hemels
nieuw Jeruzalem, Gezegend aanblik! Ontwakende vreugde en vrede, die door de
levende stenen die naar de sterrenhemel stijgen, u doen uitbreiden - een
duizendtal engelenscharen omringen de Bruid van hun Meester, met luister en pracht
gekroond.
O Bruid
van onze onsterfelijke Koning, de glorie van de Vader is uw bruidsschat; u bent
de gekoesterde en stralende Koningin, omringd door de kracht van de Bruidegom;
uw volmaakte schoonheid en gratie weerspiegelen de schoonheid van Zijn gezicht.
Met
zacht stralende parels versierd staat de poort altijd open; want niemand die
deugdzame paden volgt, zal worden afgewezen of gevraagd te wachten, als ze maar
hun leven op aarde hebben opgeofferd, uit Liefde voor Christus.
Gegraveerd
door menige stille slag door de harde maar bekwame slagen van de Redder - en
gebeiteld door een meesterhand, zullen deze stenen samen een machtig bouwwerk
vormen; elke ziel vindt zijn ware plaats in het geheel.
(Bijbelverzen: 1 Petrus 2:5;
Openb 21:2-18; Kolossenzen 3:16)
Overweging
Matteüs 20:27: Wie van jullie de
belangrijkste wil zijn, zal de anderen moeten dienen, en wie van jullie de
eerste wil zijn, zal jullie dienaar moeten zijn.
De Evangelielezing
van Matteüs vandaag spreekt ons over de deugd van nederigheid. De moeder van Jakobus
en Johannes, de zonen van Zebedeüs, wil, net als veel moeders, het beste voor
haar kinderen. Dit betekent dat ze wil dat haar zoons voor altijd dicht bij
Jezus zijn in zijn Koninkrijk, de ene rechts van Hem en de ander links van Hem.
Jezus herinnert haar en hen er snel aan dat deze bevoorrechte plaatsen van de titularis
eisen dat hij niet de eerste (protos) is, maar de dienaar (doulus) of slaaf van
alle anderen. In onze wereld waar persoonlijke vrijheid zo hoog in het vaandel
staat, is de taak om de rol van slaaf op zich te nemen niet altijd gemakkelijk
te aanvaarden.
Jezus'
plaats aan de rechterhand van de Vader werd Hem voornamelijk verleend door de
nederige daad om net als wij te worden. Deze daad van nederigheid is de les die
Jezus vanop het Kruis leerde. Als volgelingen van Christus zijn we geroepen om Hem
in zijn nederigheid na te volgen.
Als we
gewoon rondkijken, zien we talloze mogelijkheden waar we kunnen helpen bij het
dienen van onze zusters en broeders met wie we ons menselijke vlees delen. We
hebben een gemeenschap nodig die ons ondersteunt en helpt, waarin we elkaar kunnen
helpen om vooruit te blijven kijken. Door dit te doen, worden we geroepen om te
buigen voor degene die we dienen. Het dienen van de armen biedt ons niet de
meest glamoureuze en comfortabele posities in het leven, maar het biedt ons wel
de mogelijkheid om Christus te ontmoeten.
De H.
Augustinus herinnert ons eraan dat het pad naar Christus altijd een pad van
nederigheid is. Deze deugd moet worden gevoed met liefdadigheid. In een preek
over het Evangelie van Johannes predikte hij: Wanneer het lichaam laag voor de
voeten van een broeder of zuster wordt gebogen, wordt het gevoel van
nederigheid zelf ofwel in iemands hart gewekt of, als het er al was, versterkt.
(Commentaar op het Evangelie van Johannes 58:4)
De term Mensenzoon (kerknet.be artikel van
18/5/2019) van Jean Bastiaens en Lieve Wouters
In
Bijbel van A tot Z verklaren we moeilijke woorden uit de Bijbel. Jezus werd
op veel manieren aangesproken, maar waarom Mensenzoon?
Wat zou jij antwoorden als ik je
vroeg met welke titel Jezus zoal werd aangesproken toen hij 2000 jaar geleden
het Koninkrijk van God verkondigde? Misschien noem je die éne titel: Zoon van
God. De kans dat je Christus zegt, is eerder klein. Veel mensen zijn
vergeten dat die naam eigenlijk een titel is (en gezalfde of messias betekent).
Verder werd Jezus aangesproken als rabbi (leermeester), Zoon van David of Heer.
Wat bedoelde men
toch met de eigenaardige aanspreking Mensenzoon?
Het onderdeel zoon komt in verscheidene titels
voor.
1. Jezus is allereerst zoon van Jozef (Johannes 1:45). Dat is belangrijk, want een
mens wordt altijd mee bepaald door de plaats waar zijn wieg gestaan heeft.
Jezus is opgegroeid in een Joods gezin in Galilea.
2. Jezus was niet alleen zoon van Jozef, maar ook van
David. Dat blijkt niet alleen uit de afstammingslijst (zie Matteus 1:1-17).
Hij werd ook in verband gebracht met de aan David gedane beloften. Als de
blinde Bartimeüs (in Marcus 10:47) Jezus aanroept met de woorden Zoon van David, heb medelijden met
mij!, dan herinnert hij aan die beloften van de geboorte van
een vorst van vrede (Jesaja
9:5).
3. Zoon van God: die zoon is allereerst de koning die door een
profeet wordt gezalfd om in opdracht van God een herder te zijn voor het volk (Psalm
2).
Mensenkind
Mensenzoon is dus een zoon van een mens, maar dat lijkt
nietszeggend, want iedereen is zoon of dochter van. De vreemde
verbinding komt uit het Hebreeuws (ben
adam) en betekent allereerst gewoon mens of mensenkind.
Iedereen is een
mensenkind en heeft de opdracht om mens te zijn of mens te worden met al
zijn beperkingen én mogelijkheden.
Denk aan Psalm 8 (verzen
4-5):
Zie ik de hemel, het
werk van uw vingers,
de maan en de sterren door u daar bevestigd,
wat is dan de sterveling dat u aan hem denkt,
het mensenkind (ben adam) dat u naar hem omziet?
De profeet Ezechiël wordt
vaak met deze term aangesproken: Mensenkind,
sta op, dan zal ik met je spreken (Ezechiël 2:1). De term mensenzoon krijgt een meer
bijzondere betekenis wanneer deze wordt gebruikt in het boek Daniël, dat pas na
de ballingschap tot stand is gekomen:
In mijn nachtelijke
visioen zag ik dat er met de wolken van de hemel iemand kwam die eruit zag
als een mens (bar ènosch
= Aramees voor ben adam) (Daniël 7:13)
Jezus als dé
Mensenzoon, helemaal 'des mensen'
Dit visioen zal Jezus later
toepassen op de komst van de Mensenzoon aan het einde der tijden:
Dan zal aan de hemel
het teken zichtbaar worden dat de komst van de Mensenzoon aankondigt, en
alle stammen op aarde zullen zich van ontzetting op de borst slaan als
ze de Mensenzoon zien komen op de wolken van de hemel, bekleed met macht
en grote luister. (Matteüs
24:30)
Hier zien we dat het woord Mensenzoon (met een hoofdletter)
een soort titel is geworden voor de heilsfiguur die zal komen om het Koninkrijk
van God definitief te doen aanbreken. Met die Mensenzoon bedoelt Jezus
zichzelf.
Jezus sprak nooit
over zichzelf als de Zoon van God, en ook de term messias zul je niet gauw
uit zijn mond horen komen.
Hij gebruikte vooral de meer
onbekende titel Mensenzoon wanneer hij over zichzelf sprak
(bijvoorbeeld: De Mensenzoon is
heer en meester over de sabbat (Marcus 2:28). Hij deed dit vooral
in verband met het onontkoombare lijden dat hem te wachten stond:
We zijn nu op weg
naar Jeruzalem, waar de Mensenzoon zal worden uitgeleverd aan de
hogepriesters en de schriftgeleerden, die hem ter dood zullen veroordelen
en hem zullen uitleveren aan de heidenen. (Marcus 10:33)
Blijkbaar vond Jezus de minst
bekende titel het meest geschikt om over zichzelf, over zijn zending en over
zijn toekomst te spreken. De titel messias was bijvoorbeeld te zeer beladen
met politieke associaties, net zoals de titel Zoon van David. En het zijn
vooral anderen die Jezus de titel Zoon van God geven.
Conclusie
Waarom die voorkeur voor de titel
Mensenzoon?
Jezus gebruikte de
term Mensenzoon vooral in verband met zijn eigen kwetsbaarheid als mens.
Hij gebruikte hem in verband met
zijn keuze om niet te heersen maar te dienen en met zijn bestemming die niet
anders dan langs een kruis kon passeren.
En juist deze weg
van dienen en zichzelf uitleveren is ook de weg die leidt naar de verheffing
van deze armzalige mens.
Bij zijn tweede komst zal Jezus
verschijnen als iemand die met
macht en grote luister is bekleed. Hij die solidair was met de
kleinste mens, die zelf de geringste van allen werd, zal komen als de
verheerlijkte Mensenzoon. En wij zullen beseffen dat hij aan ons verwant is!
12/11 De dagelijkse test: 1 gezakt + 1 erdoor =
2 kansen om vooruitgang te boeken
Psalm 103:13-14: Zo liefdevol als een vader is voor zijn kinderen, zo
liefdevol is de Heer voor wie Hem vrezen. Want Hij weet waarvan wij gemaakt
zijn, Hij vergeet niet dat wij uit stof zijn gevormd.
Onlangs heb ik een duidelijke les
ervaren over hoe te leven in de Goddelijke Wil - en hoe niet!
1. Gezakt voor het examen
Ik hielp de kerk te ontsmetten na
de doordeweekse Mis en bood aan om de vrouwentoiletten te doen. Het duurde iets
langer dan ik dacht, en tegen de tijd dat ik gedaan had, had de rest van het
team zijn spullen ingepakt, vertrokken en de deur naar de belangrijkste
eredienstruimte op slot gedaan.
Er waren veel elegante manieren
om op deze kleine vergissing te reageren, maar ik koos er geen van. Ik stormde
het parochiekantoor binnen, zwaaiend met mijn schoonmaakspullen als bloedende
wonden. Toen uitte ik vol gerechtvaardigde verontwaardiging mijn klacht bij de
parochiesecretaris. Pas toen ze kalm een suggestie deed, begon ik te beseffen
hoe ver ik uit de Goddelijke Wil was gekomen. Toen ik het kantoor verliet,
vroeg ik me af: wat is er net gebeurd?
Toen ik thuiskwam, stuurde ik
haar onmiddellijk een verontschuldiging per e-mail en dacht toen in mijn hart
na over deze zaak. Allereerst moest ik wat wrok toegeven over het schoonmaken
van de toiletten. Ten tweede was ik niet versmolten met Jezus en had Hem niet gevraagd
om met mij schoon te maken. Dat zou het tot een Hemelse ervaring hebben
gemaakt, in plaats van, nu ja, je kent de rest. Ten derde, toen ik ontdekte dat
de deur op slot was, had ik het met een berusting en fiat kunnen afdoen, en dan
een iets langer onderhoud met Jezus gehad. Ten vierde, in plaats van te
mopperen op kantoor, had ik het helemaal kunnen vermijden en in plaats daarvan
een klein lachje met Jezus delen op weg naar buiten, en het als een klein juweeltje
tussen ons twee houden.
Maar toch, ik voelde me
neerslachtig, ik voelde me de hele middag, teleurgesteld in mezelf en ik kon
het gewoon niet van me afschudden. Ik besefte eindelijk dat het de aanklager
was die het mes verdraaide. Toen ik een paar keer het Glorie zij bad, verdween
de kwelling.
Later zei de parochiesecretaris
dat ze zich het incident niet eens kon herinneren toen ze mijn
verontschuldiging las. Laatste opmerking voor jezelf: denk er niet te lang over
na! Overmatige schuld komt van de duivel, een verleiding voor de trots om te
denken dat wij de enigen zijn die zo erg kunnen zondigen dat God ons niet zal
vergeven. Het is een grote belediging voor God om jezelf in schuldgevoelens te
wentelen. De God van Barmhartigheid weet heel goed wie we zijn. (Zie Psalm 103
hierboven.) Maak de dingen in orde en ga verder, zodat de Goddelijke Wil ongehinderd
kan werken.
2. Geslaagd examen
De volgende dag haastte ik me
thuis de trap op toen ik mijn vinger op de leuning klemde. Het deed meteen
pijn, maar deze keer was het eerste woord dat uit mijn mond kwam fiat! Nu, ik
kan je vertellen dat ik het er eerder uitkwam dan ik het dacht, en daarom kan
ik alleen maar zeggen: Dank je, Jezus, dat je me hebt gered van een andere
mislukking!
Maar daar eindigde de les niet.
Het kwam tot een verbluffende conclusie toen ik naar Fr. Celsoÿs uitleg luisterde:
V24 – 23/7/1928:Hoe mooi is het om vanuit de hemel deze Lichtgevende
Punten [zielen die in de Goddelijke Wil leven] op aarde te zien. Het lijkt niet
langer de aarde - maar de Hemel, want daar is de zon van Mijn Fiat. De stralen
ervan verfraaien, bevruchten en verspreiden zo'n verscheidenheid aan goddelijke
kleuren dat ze de variëteiten van schoonheden van de Schepper communiceren met Zijn
leven van Licht. Overal waar deze lichtgevende punten aanwezig zijn, wordt de
stroom van het kwaad gestopt; Mijn Gerechtigheid Zelf voelt zich ontwapend door
de kracht van dit Licht en verandert de gesel in genade.
Fr. Celso legde toen uit (geparafraseerd):
Allen die dit doen, en een
gelukkig, vreugdevol leven leiden met Luisa, bezitten ook dit Licht. Maar zodra
de ziel angstig, bezorgd, klagend, negatief of zondig wordt, is het Licht uit.
Niemand van ons heeft deze volheid nog. We leren beetje bij beetje om dit te
doen ... We bezitten nog niet de volheid van deze gave. Jezus zegt dat op de
dag dat dat gebeurt, de wereld zal huiveren en beven, omdat we gaan begrijpen
wat het betekent om in de Goddelijke Wil te leven, wat deze grote gave is. Het
is niet onze taak om bang, bezorgd, klagend, negatief of zondig te zijn, maar
om in alle situaties fiat te zeggen. Wanneer God het fiat van een ziel
hoort, raakt Hij in extase omdat Hij de weerspiegeling van Zichzelf in die ziel
ziet. God gaat ons dus elke dag op de proef stellen, om te zien of we in alle
situaties fiat kunnen zeggen. Het is niet langer de aarde als we dit doen [maar
de Hemel].
Wauw! Ik weet niet wat jij denkt,
maar ik vind dit enorm geruststellend. Laten we in een staat van genade blijven
met altijd het fiat in ons hart en op onze lippen.
Afgelopen woensdag hebben we de
feestdag van Sint-Maarten van Tours gevierd. In de lezing had men deze
beschrijving van hem: ´Hier was een man die woorden niet kunnen beschrijven. De
dood kon hem niet verslaan, noch hem ontmoedigen. Hij had helemaal geen
eigen voorkeur; hij was niet bang om te sterven, noch weigerde hij te
leven."
De voorkeurstaal van de Heer zijn tekenen en gelijkenissen.
Woorden kunnen gemakkelijk over ons heen gaan, maar tekenen, verhalen en
gelijkenissen blijven krachtig. We hebben twee zeer goede voorbeelden van de Profeet
Ezechiël.
Het eerste voorbeeld is van Ezechiël 12:1-11: De Heer richtte zich tot mij: Mensenkind, je
woont temidden van een opstandig volk. Het heeft ogen om te kijken maar het ziet
niets, en oren om te horen maar het luistert niet, opstandig als het is. Pak
daarom bij elkaar wat je nodig hebt om in ballingschap te gaan, mensenkind, en
vertrek bij daglicht, zodat iedereen het kan zien; ze moeten zien dat je vanuit
je woonplaats in ballingschap gaat, ergens anders heen. Misschien dat ze dan,
hoe opstandig ze ook zijn, hun ogen gaan gebruiken. Breng alles wat je als
balling nodig hebt overdag naar buiten, en ga zelf s avonds naar buiten alsof
je in ballingschap gaat. Zorg ervoor dat ze kunnen zien wat je doet. Zorg dat
ze zien hoe je een gat in de muur van je huis maakt om je bezittingen naar buiten
te brengen. Zorg dat ze zien hoe je alles op je schouders laadt en wegdraagt
als het helemaal donker is.
Je moet je gezicht bedekken, zodat je het land om je heen
niet meer kunt zien. Wat je doet zal een teken zijn voor het volk van Israël. Ik
deed wat mij was opgedragen. Overdag bracht ik alles naar buiten wat ik nodig
had om in ballingschap te gaan en s avonds maakt eik met mijn handen een gat
in de muur. Toen het helemaal donker was, laadde ik alles op mijn schouders en
droeg het weg terwijl het volk toekeek. De volgende morgen richtte de Heer zich
tot mij: Mensenkind, hebben die opstandige Israëlieten je niet gevraagd wat je
aan et doen was? Geef ze namens Mij dit antwoord: De last die ik op mijn
schouders droeg, dat is de vorst in Jeruzalem, samen met alle Israëlieten die
er wonen. Wat ik deed is voor jullie een teken: wat ik gedaan heb, zal ook met
hen gebeuren. Dit zegt God, de Heer: Zij zullen als gevangenen in ballingschap gaan.
De hele natie Israël werd in ballingschap gestuurd als
straf voor hun collectieve rebellerende karakter. Maar ik vraag me af of
iedereen in Israël schuldig was. Ik neem aan dat er op zijn minst een handvol
getrouwe zielen waren die dat niet waren. Die zijn er altijd. Toch werden ze
gestraft met de rest.
Het tweede voorbeeld van Ezechiël 24:15-24 doordringt ons hart:
De Heer richtte zich tot mij: Door een plotselinge slag
zal Ik het liefste wat je hebt van je wegnemen. Je mag daar niet om rouwen of
treuren, en je tranen niet laten vloeien. Klaag in stilte, rouw niet om de
dode. Wikkel een tulband om en doe je sandalen aan; bedek je baard niet en eet
niet van het brood dat de mensen je brengen. Die ochtend sprak ik nog tegen
het volk, en s avonds stierf mijn vrouw. De volgende morgen deed ik wat mij was opgedragen.
Het volk vroeg mij: Wilt u ons uitleggen waarom u zich zo
gedraagt, en wat dat voor ons betekent? Ik antwoordde: De Heer heeft zich tot
mij gericht. Hij droeg me op tegen het volk van Israël te zeggen: Dit zegt
God, de Heer: Ik ga Mijn heiligdom ontwijden, de plaats waaraan jullie je trots
en kracht ontlenen, jullie liefste bezit, de plaats waarnaar jullie hart
verlangt. De zonen en dochters die jullie daar achtergelaten hebben, zullen
vallen door het zwaard. Jullie zullen doen wat Ik heb moeten doen: Jullie mogen
je baard niet bedekken, en niet eten van het brood dat de mensen jullie brengen.
Wikkel een tulband om en doe je sandalen aan, rouw niet en treur niet. Jullie
schuld wordt jullie ondergang, en jullie zullen bij elkaar je leed klagen. Zo zal
Ezechiël voor jullie een teken zijn: zoals hij heeft gedaan, zo moeten jullie
doen. Als het onheil komt, zullen jullie beseffen dat Ik God, de Heer, ben.
God zegene Ezechiël voor zijn trouw aan zijn God en zijn
missie!
Terwijl we deze tekenen lezen die door Ezechiël werden
gegeven, kost het niet veel fantasie om de parallellen met onze tijd te zien.
Het is een feit dat onze Barmhartige Heer niet blijven opstandigheid zal
verdragen. God heeft het gehad met onze opstandigheid als mensen, als naties en
als Kerk. Het is interessant om in de bovenstaande tekst op te merken dat het
God Zelf is die Zijn heiligdom ontheiligt en alles afbreekt om wat een slechte
voorstelling van Hem is geworden, te zuiveren. Klinkt dit bekend?
Tegenwoordig is er een moderner teken dat we misschien
missen, ook al is het zo duidelijk als het mondmasker op je gezicht. Hoe
interpreteer je het teken van een mondmasker?
Allereerst weten we dat alles wat er gebeurt, door God
wordt gewild, hetzij door Zijn opgedragen Wil, hetzij door Zijn toegestane Wil.
God heeft in onze tijd toegestaan dat de mondmaskers letterlijk overal zijn,
een teken dat de hele wereld altijd kan zien, en een teken waar iedereen het
over heeft. Dat is echt verbazingwekkend. Er komt geen einde aan meningen over mondmaskers,
maar de belangrijkste vraag is: wat wil God tegen ons zeggen?
Als relaties in grote problemen verkeren, zegt de ene
partner vaak tegen de ander: "Ik weet niet meer wie je bent." Het is
vaak een indicatie van grote, komende veranderingen.
Is dit wat God probeert te zeggen door middel van het teken
van het mondmasker - dat zonde en lauwheid Zijn beeld en gelijkenis in ons zo
hebben verminkt dat Hij ons niet langer herkent? "Ik weet niet meer wie je
bent." Dit is wat hij in het Evangelie zegt:
Matteüs
7:21-23: Niet iedereen die Heer, Heer tegen Mij zegt, zal het
Koninkrijk van de Hemel binnengaan, alleen wie handelt naar de wil van Mijn
Hemelse Vader. Op die dag zullen velen tegen Mij zeggen: Heer, Heer, hebben
wij niet in Uw naam geprofeteerd, hebben wij niet in Uw naam demonen
uitgedreven, en hebben wij niet vele wonderen verricht in Uw naam? En dan zal
Ik hun rechtuit zeggen: Ik heb jullie nooit gekend. Weg met jullie, wetsverkrachters!
Maar een paar hoofdstukken later biedt onze Barmhartige Redder,
door Zijn gezicht vreselijk te laten misvormen, eerherstel aan God voor de
manier waarop we Zijn beeld en gelijkenis zo dikwijls verminken door zonde. In
dit citaat uit het 19e uur van Luisa Piccarreta's 24 uren van het Lijden van
Jezus smeekt onze nu onherkenbare Redder Zijn Vader:
Kijk
goed naar Mij, hoe Ik Mij omwille van hen heb vernederd; als U (de Vader) niet
tot mededogen voor hen wordt bewogen, moge U dan tenminste verzacht worden door
Mijn Gezicht, bevuild met spuug, bedekt met Bloed, gekneusd en gezwollen door
de vele slagen en stompen die Ik heb ontvangen. Heb medelijden, Mijn Vader! Ik
was de mooiste van allemaal, en nu ben Ik helemaal misvormd, tot het punt dat Ik
Mezelf niet meer herken. Ik ben de verachtelijke van allen geworden; en daarom
wil Ik koste wat het kost het arme schepsel redden!"
O Heer, berouw en vergeving!
Als we dit in gedachten houden wanneer we onze mondmaskers
opzetten en wanneer we de mondmaskers van anderen zien, is dit dan geen signaal
voor ons om dit hartstochtelijke gebed van Onze Heer te bidden in de Goddelijke
Wil? Versmolten met Jezus, bid ik: Heb
medelijden, mijn Vader! Ik was de mooiste van allemaal, en nu ben ik helemaal
misvormd, tot het punt dat ik mezelf niet meer herken. Ik ben de verachtelijke
van allen geworden; en wil daarom koste wat het kost het arme schepsel redden!
Dan ontvangen we met Hem elke ziel, herstellen ze naar hun oorspronkelijke
beeld en gelijkenis, en geven we ieder terug aan onze liefhebbende Vader voor Zijn
glorie en voor de komst van het Koninkrijk.
O Heertriomfeer!
Luisa schreef in haar dagboek, net na WO I. Hoezeer is het
van toepassing op vandaag!
Boek
van de Hemel Vol 12 7/4/1919:
Daarna bracht Hij me temidden
van de mensen. Maar wie kan zeggen wat ze aan het doen waren? Ik wil alleen
maar zeggen dat mijn Jezus er op bedroefde toon aan toevoegde: Wat een wanorde
in de wereld! Maar deze stoornis is te wijten aan de leiders, zowel burgerlijk
als Kerkelijk. Met hun eigenbelang en corrupte levens hadden ze niet de kracht
om hun onderdanen te corrigeren; dus sloten ze hun ogen voor het kwaad van de
leden, aangezien ze al hun eigen kwaad lieten zien; en als ze dat deden, was
het allemaal op een oppervlakkige manier, want als ze het leven van dat goede
in zichzelf niet hadden, hoe konden ze het dan in anderen inprenten? Hoe dikwijls
hebben deze perverse leiders het kwade boven het goede gesteld, in die mate dat
de weinige goede mensen geschokt zijn door dit gedrag van de leiders. Daarom zal
Ik de leiders op een speciale manier laten slaan.
En ik: Jezus, spaar de leiders
van de Kerk - het zijn er al weinig. Als je ze slaat, zullen de heersers
ontbreken. En Jezus: 'Weet je niet meer dat Ik Mijn Kerk met twaalf Apostelen
heb gesticht? Op dezelfde manier zullen de weinigen die zullen blijven,
voldoende zijn om de wereld te hervormen. De vijand staat al voor hun deuren;
revoluties zijn al in het veld; naties zullen in bloed zwemmen en hun leiders
zullen worden verstrooid. Bid, bid en lijd, zodat de vijand niet de vrijheid
heeft om alles te vernietigen.
Eerlijk gezegd, willen we echt
dat de huidige duisternis zich in verschillende vormen blijft herhalen?
Krankzinnig! Er is geen aardse oplossing voor ons probleem - we zijn te
verdeeld. God heeft ons via Zijn Moeder, via Luisa en anderen vele malen
geopenbaard dat Hij op het punt staat alles af te breken en opnieuw te
beginnen. Het zal een tijdje moeilijk zijn en zowel de onschuldigen als de
schuldigen zullen lijden. Maar degenen die op Hem en Zijn Barmhartigheid
vertrouwen, kunnen zich verheugen in het goede nieuws dat HIJ EEN NIEUW DING
DOET! Hij recycleert of doet geen upgrade van zijn gehavend oud ding. Nee. Hij
is altijd creatief. Zijn plan is een glanzend en glorierijke Kerk, een Tijdperk
van onvoorstelbare genade en vrede. Glorie!
Laat ons vurig blijven bidden met Jezus dat het Koninkrijk
van Onze Vader moge komen, en dat Zijn Wil wordt gedaan op aarde als in de
Hemel. Fiat!
1 Petrus 5:10-11: Maar al moet u nog korte tijd lijden, God, de bron
van alle genade, heeft u geroepen om in Christus Jezus deel te krijgen aan Zijn
eeuwige luister. God zal u sterk en krachtig maken, zodat u staande zult
blijven en niet meer zult wankelen. Hem komt de macht toe, voor eeuwig. Amen.
Ik:
Heer? Hebt U een boodschap? Ik weet dat ik afgeleid ben en me niet kan
concentreren. Heilige Geest, genees me alsjeblieft. Open mijn hart en geest en verstand.
Dank U. Ik vertrouw op U.
God de Almachtige Vader: Dochter, vrees het onbekende niet. Je wordt
geconfronteerd met de kou, maar zei Ik je niet dat de seizoenen geen grenzen
zouden kennen?
Ik:
Maar het sneeuwt nu normaal niet (waar ik woon).
God de Almachtige Vader: Ja, bij jou. Maar voel je niet dat dit niet
normaal is? Zie je hoe de machten de bewegingen en acties van de mensen
beheersen? Je bent steeds meer onder hun controle en dat ongemak dat je voelt
maar niet noemt, is de erkenning van deze controle. Zie je, dochter? Het goede
zal slecht worden genoemd en het slechte goed, en er zal veel verwarring en
angst zijn. Daarom moet je doorgaan met bidden en je blik op de Hemel gericht houden.
De wereld zal je nu alleen maar bedriegen. Ja, de sneeuw en natte sneeuw zullen
doorgaan. De koude harten zullen groeien en zich vermenigvuldigen. Ze zijn
erger dan de bevroren grond, of bomen, of gewassen. Bid veel voor de bevroren
harten, de koude harten die ver van Mij verwijderd zijn. Verheug je! Ze kunnen,
net als houtskool, weer ontbranden.
Ze zijn geen blijvende rotsen. Ik
kan diamanten vormen uit houtskool als het in je wil ligt om je broeders en
zusters te helpen. (Ik: Hij kan het onmogelijke doen.) Maar zo weinig mensen
weten het! Zo weinig mensen zien het! (Ze zien) een rots als slechts een rots.
Zo weinig mensen herinneren zich Mij en hoe ze moeten bidden. Ze worden
gemakkelijk bedrogen. Bid dus veel voor hen, degenen onder jullie die geloven.
Jullie zijn nodig. Jullie zijn vrij om dit te doen of niet. Maar denk eens aan
de vreugde in de Hemel als zelfs maar één verloren schaap terugkeert. Is dat
schaap niet je feitelijke broeder of zuster, een broeder of zuster in Christus?
Hoe kun je weigeren als je zegt dat je van Mij houdt om ook Mijn bevelen niet te
vervullen door je broeders en zusters te helpen? Onteer Mij niet met valse
woorden en beloften. Het is beter om niet te beloven en nederig te zijn. Bied
me alles aan wat je doet.
Ik:
Heer? Het werk neemt al mijn uren in beslag? Als ik niet aan het werk ben, denk
ik erover na. Ik wil er geen valse god van maken, en ik ben hier niet blij mee,
maar ik weet niet hoe ik het moet veranderen?
God de Almachtige Vader: Je maakt je over veel dingen zorgen, dochter. Bied
Mij gewoon je dagen, je vreugde en lijden aan. Zoek niet langer strijd en heb
vrede. Maak je collega's blij en heb geen roddelende tong. Je kunt voor Mij
werken, zelfs als je denkt dat je niet bij Mij bent. Want dat is niet het geval.
Ik ga werken samen met jou, zie je? Het is niet om je van Mij weg te halen. Verlaat
Ik de boeren als naar de velden gaan? Laat Ik de matrozen achter als ze de zee
op gaan? Waarom denk je dat Ik je zou verlaten als je aan het werk bent? We
praten misschien niet, maar Ik ben er. Wees in Vrede. Deze bekommernis is geen
probleem. Binnenkort zal het werk niet meer hetzelfde zijn. Verspreid nu Gods
Liefde naar je collega's. Je hebt veel werk te doen. Je aanwezigheid is
belangrijk, zelfs als je niet inziet hoe. Ik kan overal doorheen werken, alles
maken, alles doen. Ik kan door je heen werken als je Mij je JA-woord geeft.
Ik: Ja,
Heer.
God de Almachtige Vader: Dochter, Ik ben tevreden met je JA en de momenten
die je Mij geeft en (wanneer je) aan Mij denkt in je vreugde. Ze zijn ook Mij
dierbaar. Ik kan vreugde en lijden en zelfs alledaagse momenten gebruiken, maar
denk aan Mij. Doe Mijn werk. Er zijn veel afleidingen die bedoeld zijn om je
uit het gebed te halen. Deze verloren momenten doen jou en je broeders en zusters
pijn. Ze lijken misschien gemakkelijker en leuker, maar ze hebben een sinister
doel door de boze. Ik vraag je om onderscheid te maken. Vraag de Heilige Geest
om je te helpen. Het kwaad verschijnt met meer stoutmoedigheid omdat zo weinig
mensen de moeite nemen om te onderscheiden. Het is gemakkelijk, en de duivelse demonen
kiezen altijd het gemakkelijkste pad.
Bid tot de H. Aartsengel Michael
en je Beschermengel. Bid tot iedereen in je gezin (beschermengelen van je gezinsleden).
Ze zijn voor jou gekozen in deze tijd, net zoals jij. Ik maak geen fouten. Ze
zijn je hulp. Waarom aanroep je ze niet elke dag? Laat hun hart zingen met Eucharistische
aanbidding. Nodig hen uit. Ze verheugen zich zo in Mijn aanwezigheid en willen
met jou in die vreugde delen. Wees moedig. Doe Geestelijke Communies als je
fysiek ver van Mij verwijderd bent. Je zal veel lijden, ja. Maar wees niet
bang. Ik ben met jou. Ik heb je geroepen en verwacht veel van je, kleintje.
Begin eraan. Stop met ertegen te vechten. Je roeping is je leven. Bied het mij
aan. Elke dag. Je hoeft je niet verscheurd te voelen. Geef het allemaal aan Mij.
Er is geen andere manier. Het pad kan niet worden gesplitst. Verheug je, je
bent Mijn dochter. Ik zal Mij verheugen in jullie, Mijn kleine scheppingen, en
jullie verheugen je in Mij in de hele schepping. Zie Mij in al je broeders en
zusters in Christus. Help ze. Wees in Vrede. Bemin en dien Mij. Ik hou van je,
kleintje. Wees in Vrede.
Ik:
Dank U, Heer. Amen.
Bij het ontwaken zag ik een blauw
gezangboek. Het boek was gesloten en er stond geen titel op, maar ik wist
intern dat het een gezangboek was.
Welke dat het precies moet zijn
lijkt niet zo veel uit te maken. Ik had het gevoel dat ik dit boek moest kopen
en gebruiken, ook al was het maar in mijn eigen huis, en ik zou ook anderen
moeten aanmoedigen. God wil dat we zingen!
OLVrouw van
Amerika – aan het volk van de VS en de hele wereld
St Rosalieÿs
Campus, Hampton Bays, New York
Ik kom vandaag naar je toe als Jullie
OLVrouw van Amerika, maar ik kom met een boodschap die van belang is voor de
hele wereld!
Zoals ik je in het verleden heb
verteld, ben je nu in de laatste jaren van de eindtijd. Het was in het verleden
moeilijk voor veel van mijn volgelingen om te beseffen dat we op dit punt zijn
gekomen. Al decennia lang waren veel van mijn volgelingen bang dat de laatste
dagen niet snel genoeg voor hen zouden komen, maar nu jullie hier zijn, krijgt
het snel genoeg een heel nieuwe betekenis.
Misschien wordt het tijd dat mijn
volgelingen die al decennia naar mijn boodschappen uit de Hemel luisteren,
erkennen dat de profetieën van de eindtijd in steen zijn gegrift sinds de Schepping
van de mensheid door de Alwetende en Almachtige Vader in de Hemel.
Vanaf de tijd van de Tuin van
Eden tot aan de geboorte van mijn Zoon, je Verlosser, Jezus Christus, is bekend
dat de Vader in de Hemel Zijn eniggeboren Zoon zou offeren om de mensheid van
haar eigen vernietiging te redden. Ik baarde daarom 2000 jaar geleden de Zoon
van de Vader, de Verlosser van de hele wereld, en in die tijd begon Mijn Zoon,
Jezus Christus, aan zijn 33-jarige missie hier op aarde om Gods kinderen, die
hun zicht op hun missie hier op aarde hadden verloren, te verlossen.
Zelfs toen voorzag de Vader de
strijd die nog 2000 jaar zou duren, waarbij de machten van het kwaad botsten
met de goedheid van de Vader, wat resulteerde in de noodzaak van een tweede Goddelijke
tussenkomst in de menselijke aangelegenheden.
Hier zijn we nu dus beland, 2020
jaar later van de oorspronkelijke geboorte van Mijn Zoon, Jezus Christus.
Hoewel de wederkomst van Mijn Zoon een spirituele terugkeer is in tegenstelling
tot de Menswording 2000 jaar geleden, heeft Mijn Zoon, de Verlosser, de
afgelopen 20 jaar net zo krachtig over de aarde gewandeld als in de fysieke
wereld. Net zoals Hij 2020 jaar geleden in een fysieke staat op aarde was ter
voorbereiding op Zijn oorspronkelijke missie om de mensheid te redden.
2020 jaar geleden bereidde Mijn
Zoon zich 30 jaar voor om met Zijn openbare bediening te beginnen in het jaar
30 na Chr. Het was een bediening die drie jaar duurde waarin Mijn Zoon alle
dingen weer nieuw maakte en de hele wereld aan de grond genageld had om te
erkennen dat de Verlosser van de hele mensheid in de Eniggeboren Zoon van de
Vader, jullie Enige Verlosser, Jezus Christus was gekomen.
Daarom hebben we in het jaar 2020
enkel het laatste decennium van 2020-2030, aangezien Mijn Zoon er toen 30 jaar
over deed, doet Hij er nu 30 jaar over om de mensheid voor te bereiden op Zijn
Tweede Komst en zijn Openbare Bediening, die drie jaar zal duren, net als de
eerste openbare bediening van 2000 jaar geleden. Daarom begon de Wederkomst van
Christus in de geest in het jaar 2000 en gaat 30 jaar verder van 2000 tot 2030,
met als hoogtepunt de openbare bediening van de Wederkomst van Christus in de
geest van 2031 tot 2033, zoals het was in het vroegere verleden, zal het in een
niet al te verre toekomst komen!
- OLVrouw van Amerika
Ned Dougherty schreef in zijn
boek ‘Fast lane to Heavenÿ: Ten eerste kent alleen God met enige zekerheid het
verloop van de menselijke gebeurtenissen, de toekomst van onze wereld en ons
universum.
Ten tweede, ik keerde terug van
mijn bijna-doodervaring, en het was moeilijk in mijn waarneming om
verschillende elementen van tijd en ruimte te onderscheiden. Dit kenmerk van
veel bijna-dood-overlevenden verklaart het feit dat ik oorspronkelijk, ten
onrechte, zag dat mijn bijna-doodvisioenen zouden plaatsvinden kort na mijn
terugkeer uit de dood in 1984. Auteurs van de Bijbel en andere profeten hebben
soortgelijke moeilijkheden ondervonden bij het waarnemen de timing van
gebeurtenissen, waarvan sommigen bijvoorbeeld geloofden dat hun profetische
visioenen van de eindtijd tijdens hun eigen leven in vervulling zouden gaan, enkele
duizenden jaren geleden.
Ten derde, en vooral, zoals de OLVrouw
van het Licht me vertelde: Geen van de gebeurtenissen in de toekomst hoeft
plaats te vinden als de mensheid Gods plan begint te herkennen en ermee samen
te werken.
Mijn kinderen, bedankt dat je me
altijd in je hart hebt verwelkomd. Geliefde kinderen, kijk om je heen: dit is
een tijd van vernietiging, verwarring en vooral van keuzes - je wordt
uitgenodigd om te beslissen welke kant je kiest. Daarom zeg ik jullie: er is
maar één manier om de juiste keuze te maken - volg het Evangelie, Gods Woord,
en wees gebedsvol. Laat Zijn licht je hart binnenkomen; alleen op deze manier
kun je begrijpen welke de hoofdweg is. De leugens en onwaarheden van deze
wereld zijn schadelijker dan welke ziekte dan ook - kijk hoeveel zelfmoorden er
zijn, vooral onder kinderen. De duivel is op volle kracht, daarom vraag ik
gezinnen om je kinderen over gebed te leren, en leg ik uit dat je alleen
daardoor Vrede en sereniteit in je hart kunt hebben, want zonder Gods Licht is
er duisternis. Doop je kinderen zodat ze misschien naar een heilig leven kunnen
leiden.
Mijn kinderen, de wereld en de
mensheid staan op de rand van de afgrond: versterk jezelf in geloof en gebed,
want binnenkort zal de Antichrist verschijnen. Kinderen, mogen jullie ook de
hoop hebben dat alles vernieuwd zal worden zodat er een nieuwe wereld van Vrede,
Hoop en Liefde komt. Alles is klaar voor deze gebeurtenissen, maar eerst zal je
door verdrukking en vervolging moeten gaan. Zie de tekenen, wees moedig: we
zullen naast je zijn. Kinderen, heb berouw en bekeer je tot de enige ware God, de
God van Vrede, Lliefde, barmhartigheid en gerechtigheid. Nu verlaat ik jullie
met mijn Zegen in naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, Amen.
27/2 De dictatuur is te voorschijn gekomen
Maria: Lieve
kinderen, bedankt dat jullie in je hart op mijn oproep hebben gereageerd.
Gezegende kinderen, mijn vele tranen worden vergoten voor degenen die nog
steeds niet naar mij luisteren, die de boodschappen die jullie al jaren
vergezellen niet naleven, zodat jullie je leven zouden kunnen veranderen en je
harten openen voor genade. Mijn kinderen, op dit moment staat de wereld onder
de heerschappij van het kwaad, dat zich nu niet langer verborgen houdt en dat
openlijk wil dat jullie haar ondergeschikten zijn; de democratie is voorbij en
de dictatuur is ontstaan. Mijn kinderen, ik vraag jullie om onwankelbaar in Geloof
te zijn, anders riskeer je de hele tocht die je tot nu toe hebt ondernomen, te
verliezen. Bemin Jezus en het kruis, en je zult verlossing hebben. Mijn
kinderen, dit is een moment van grote beproevingen en zuivering: ik vraag
jullie niet te slapen, maar waakzaam te zijn. Bid, kinderen, bid veel en heb
vreugde en Vrede in je hart ondanks alles: dit is geloof. Ik hou van jullie
allemaal omdat jullie allemaal mijn kinderen zijn. Nu verlaat ik jullie met
mijn Moederlijke Zegen in naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, Amen.
Janet Klasson - 19/11 Het verborgen leven in Nazareth
19/11 Het leven in de Goddelijke Wil is het
Verborgen Leven in Nazareth
Ik was uit het boek De Koningin van de Hemel in het
Koninkrijk van de Goddelijke Wilÿ, dag 25, aan het bidden waarvan de ondertitel
Nazareth is, Symbool en Realiteit van het Koninkrijk van de Goddelijke Fiat. - Verborgen
leven.
Dit is wat ik in mijn dagboek heb genoteerd over dat bezoek
...
Dag 3: Neder-Galilea - Onze eerste stop was de Basiliek van de Aankondiging -
heerlijk! Daarna gingen we de heuvel op naar het klooster van de zusters van
Nazareth. Onze gids had met de zusters afgesproken om ons mee te nemen naar een
opgraving waarvan wordt aangenomen dat deze het huis was van de H. Jozef en
waar de H. Familie waarschijnlijk het grootste deel van Jezus 'leven heeft
gewoond (behalve in Egypte en Bethlehem). Wauw!
Een van de zusters van Nazareth heeft ons rondgeleid. Ze
legde uit dat de zusters van Nazareth halverwege de 19e eeuw in Engeland
begonnen waren. Ze wisten niet welke naam ze de Orde moesten geven, dus baden
ze, en drie van hen kregen de naam "Zusters van Nazareth". In 1881
vroeg de H. Stoel hen om een school in Nazareth op te richten. Ze vonden een
pand, maar het was te duur. Toen niets anders werkte, gingen ze terug en
kochten het. Sommige vroege reparatiewerkzaamheden brachten een diepere laag
aan het licht, zoals vaak gebeurt in het H. Land. Het bleek dat er een
kruisvaarderskerk was gebouwd bovenop een Byzantijnse kerk, wat typische
tekenen zijn dat de site belangrijk is voor Christenen. Bij verder onderzoek
vonden ze een woonplaats en enkele graven, waaronder het "graf van de
Rechtvaardige", een titel waarmee de H. Jozef in de H. Schrift wordt
beschreven (Mattheüs 1:19). Toen het voor het eerst werd geopend, kwam er een
prachtig aroma vrij, waarvan verschillende mensen getuige waren.
Blik door de tralies op de tombe van de H. Jozef
Onze gids bracht ons naar de site. We kregen een deuropening
te zien en kregen te horen dat dit hoogstwaarschijnlijk het huis van de Heilige
Familie was! Het was zo gemakkelijk voor te stellen dat ze in en uit de
deuropening kwamen die maar een paar meter van ons verwijderd was. Ik voelde
dat ik bijna Jezus, misschien acht jaar oud, in de deuropening kon zien die ons
binnen uitnodigde.
Deuropening van het H. Huis
Het was een geweldige ervaring en we voelden ons erg
gezegend om op de drempel van het huis van Nazareth te staan. We waren
inderdaad gezegend dat we toegang hebben gekregen tot de site, omdat er niet
veel mensen er worden toegelaten.
Helaas zijn toekomstige bezoeken misschien niet meer toegestaan
- een van de vele complexiteiten van het Heilige Land. Ze vroegen ons om te
bidden!
Onnodig te zeggen dat wanneer ik over het leven in de Goddelijke
Wil hoor, aangeduid als het verborgen leven van Nazareth, ik aan die verborgen
deuropening denk. Er is veel om over na te denken als we dit fragment uit dag
vijfentwintig lezen.
De
Koningin van de Hemel in het Koninkrijk van de Goddelijke Wil, dag 25:
Nazareth,
symbool en realiteit van het Koninkrijk van de Goddelijke Fiat. Verborgen leven.
[ ] Je moet weten
dat voor je Mama, voor de lieve Jezus en voor de H. Jozef het kleine huis van
Nazareth een Paradijs was. Als het Eeuwig Woord bezat mijn geliefde Zoon de Goddelijke
Wil in Zich, uit Zijn eigen deugd; immense zeeën van licht, van heiligheid, van
oneindige vreugden en schoonheden woonden in die kleine Mensheid. Ik bezat de
Goddelijke Wil door genade, en hoewel ik de onmetelijkheid niet kon omarmen,
zoals de geliefde Jezus deed - aangezien Hij God en Mens was, terwijl ik altijd
Zijn eindige schepsel was . Toch vulde de Goddelijke Fiat mij zozeer dat deze
Zijn zeeën van licht, van heiligheid, van liefde, van schoonheid en van geluk
vormde. En het licht dat van ons kwam, de liefde en alles wat een Goddelijke Wil
kan bezitten, waren zo groot dat de H. Jozef verduisterd bleef, overspoeld werd
en leefde van onze reflecties.
Lief kind, in dit huis was het Koninkrijk van de Goddelijke
Wil volledig van kracht. Elke kleine handeling van ons - werken, het vuur
aansteken, het eten klaarmaken - werden allemaal bezield door de Allerhoogste
Wil, en werden gevormd op basis van de stevigheid van de heiligheid van pure
liefde. Daarom werden, van de kleinste tot de grootste van onze daden, immense
vreugde, geluk en zaligsprekingen ontketend. En we bleven zo ondergedompeld
dat we ons voelden alsof we onder een stromende regen van nieuwe vreugden en onbeschrijfelijke
tevredenheid zaten.
Mijn kind, je moet weten dat de Goddelijke Wil van nature
de bron van vreugde bezit, en wanneer deze heerst in het schepsel, schept de
Goddelijke Wil er genoegen in om in elk van haar daden de nieuwe en
voortdurende daad van Zijn vreugde en geluk te geven. Oh, wat waren we gelukkig!
Alles was Vrede, de hoogste vereniging, en ieder van ons voelde zich vereerd om
de ander te gehoorzamen. Mijn lieve Zoon wedijverde ook om door Mij en door de
lieve H. Jozef kleine werkjes opgedragen te krijgen. O, wat was het prachtig om
Hem te zien terwijl Hij Zijn pleegvader hielp bij het smeden, of om Hem voedsel
te zien nemen! Maar hoeveel zeeën van genade liet Hij bij die daden stromen
voor het welzijn van de schepselen?
Lief kind, luister naar mij: in dit huis van Nazareth werd
het Koninkrijk van de Goddelijke Wil gevormd in je Mama en in de Mensheid van
mijn Zoon, om er een geschenk van te maken voor de menselijke familie, wanneer
ze geschikt zou zijn om het goede van dit Koninkrijk te ontvangen. Maar ook al
was mijn Zoon Koning en ik Koningin, we waren Koning en Koningin zonder een volk.
Ons Koninkrijk, hoewel het alles kon omsluiten en leven kon geven aan iedereen,
was verlaten, omdat eerst de Verlossing nodig was om de mens voor te bereiden
en de mens geschikt te maken om in dit zo heilige Koninkrijk te komen.
Meer nog, omdat het in Mijn bezit was en door mijn Zoon,
die tot de menselijke familie behoorde volgens de menselijke orde, evenals tot
de Goddelijke Familie krachtens het Goddelijke Fiat en het Vleesgeworden Woord,
en daarom ontvingen de mensen het recht om dit Koninkrijk binnen te gaan. En de
Godheid gaf dit recht toe en liet de deuren open voor degenen die wilden
binnenkomen. Ons verborgen leven van zoveel jaren diende dus om het Koninkrijk
van de Goddelijke Wil voor de mensen voor te bereiden. Dit is waarom ik je wil
laten weten wat deze opperste Fiat in mij bewerkte, zodat je je wil kunt
vergeten, en terwijl je de hand van je Moeder vasthoudt, kan ik je leiden naar het
goede gaven die ik voor je heb voorbereid met zo veel liefde.
Zeg mij, kind van mijn Hart, wil je mij tevreden stellen,
en ook Uw, en mijn, lieve Jezus, die met zoveel liefde op je wacht in dit zo Heilige
Koninkrijk, om samen met Ons te leven en alleen in de Goddelijke Wil te leven?
(Aan het einde van elke reflectie vraagt Onze Lieve Vrouw
"Een klein offer". In dit geval was het: "Om Mij te eren, kom je
vandaag drie kleine bezoekjes brengen in het Huis van Nazareth om de H. Familie
te eren, waarbij je 3 Onze Vaders, 3 Wees gegroeten en 3 Glorie zij bidt om ons
te vragen om je toe te laten dat je in Ons midden woont.")
En voor verdere
overweging dit fragment van Vol 11
14/8/1912:
Luisa: Terwijl ik op een dag aan
het werk was, dacht ik bij mezelf: "Hoe kan het zijn dat, terwijl ik aan
het werk ben, het Jezus is die in mij werkt en Hijzelf dit werk wil doen?"
En Jezus: Ikzelf - en mijn vingers, die in de jouwe zijn, zijn aan het werk.
Mijn dochter, toen ik op aarde was, lieten mijn handen zich dan niet nederig aan
het hout werken, op spijkers slaan en mijn pleegvader Jozef helpen? Terwijl Ik
dat deed, met diezelfde handen, met die vingers, schiep Ik zielen en riep Ik andere
zielen terug naar het andere leven; Ik heb alle menselijke handelingen
vergoddelijkt; Ik heb ze geheiligd en aan elk van hen een Goddelijke verdienste
gegeven.
In de bewegingen van Mijn
vingers riep Ik achtereenvolgens alle bewegingen van jouw vingers en alle
bewegingen van de vingers van anderen op; en als Ik zag dat ze de bewegingen voor
Mij deden, of omdat Ik de bewegingen in hen wilde doen, zette Ik mijn leven van
Nazareth in hen voort en voelde het alsof Ik door hen werd aangemoedigd voor de
offers en de vernederingen van Mijn verborgen leven, waardoor ze de verdienste
van Mijn leven kregen.
Dochter, het verborgen leven dat ik in Nazareth
leidde, wordt door de mensen niet in aanmerking genomen, terwijl Ik in feite,
na Mijn Lijden, geen groter goeds voor hen had kunnen doen. Door Mijzelf te verlagen
tot al die daden, klein en nederig - de daden die mensen in hun dagelijks leven
doen, zoals eten, slapen, drinken, werken, het vuur aansteken, vegen, enz. -
alle daden waar niemand zonder kan liet Ik een Goddelijk muntje van
onschatbare waarde in hun handen bewegen. Daarom als Mijn Lijden de mensen
verloste, voorzag Mijn verborgen leven elke menselijke handeling, zelfs de
meest onbeduidende, van Goddelijke verdienste en van oneindige waarde.
Zie je? Terwijl je werkt - werkt omdat Ik wil
werken - bewegen Mijn vingers in de jouwe, en terwijl Ik in jou werk op dit
moment, hoeveel mensen breng Ik op dit moment naar het licht van deze wereld
met Mijn scheppende handen? Hoeveel anderen roep Ik terug? Hoeveel anderen
heilig Ik, corrigeer Ik, kastijd Ik, enz.? Nu ben je bij Mij, scheppend,
roepend, corrigerend enzovoort; daarom, net zoals jij niet alleen bent, ben ook
Ik niet alleen in Mijn werken. Zou ik je een grotere eer kunnen geven?"
Luisa: Maar wie kan zeggen wat
ik begreep, en het goede dat we voor onszelf en anderen kunnen doen door dingen
te doen omdat Jezus ze in ons wil doen? Mijn verstand raakt verloren, daarom
stop ik hier."
Ik weet wat jullie erover denken,
maar ik vind dit aspect van Leven in de Goddelijke Wil, niet alleen
verbazingwekkend in zijn effecten, maar ook charmant en enorm aantrekkelijk.
Laten we er dus aan denken onze kleine daden te doen, om ze "Jezus te
laten doen" in ons en door ons, de hele dag door. Kleine Jezus nodigt ons
uit. Wie van ons kan weerstaan? Fiat!
Het Heilige Land is een
gecompliceerde plek. Veel (vaak concurrerende) groepen hebben daar belangen en de
diplomatie is ingewikkeld. Er is bijvoorbeeld ook een Kerk van de Dormition in
het Heilige Land waar wordt gezegd dat Maria in slaap viel en ten hemel werd
opgenomen. Dit staat in schril contrast met de populaire devotie rondom het
huis in Efeze, waar wordt aangenomen dat Maria tot haar Tenhemelopneming daar
woonde. Ingewikkeld. Ja.
Abdij van de Dormition (Ontslaping van Maria) is een abdij en de naam van een Benedictijnse
gemeenschap in Jeruzalem op de berg Sion, net buiten de muren van de oude stad
nabij de Zionpoort. Tussen 1998 en 2006 stond de gemeenschap bekend als de
abdij van Hagia Maria Sion, verwijzend naar de basiliek van Hagia Sion die op
deze plaats stond tijdens de Byzantijnse periode, maar het kreeg de oorspronkelijke
naam tijdens de viering van het 100-jarig bestaan van het klooster in 2006.
Hagia Maria Sion is nu de naam van de stichting die de gebouwen, het
gemeenschaps- en academisch werk van de abdij ondersteund.
De Byzantijnse basiliek Hagia
Sion werd gebouwd onder John II, bisschop van Jeruzalem in het begin van de 5e
E. Relikwieën toegeschreven aan de H. Stefanus werden op 26 december 415 naar
de kerk overgebracht. De kerk werd verwoest tijdens de plundering van Jeruzalem
in 614 door de Sassanische koning Khosrau II. De fundamenten werden hersteld in
1899, toen de architect en bouwmanager van het bisdom Keulen, Heinrich Renard
de locatie onderzocht.
Tijdens zijn bezoek aan
Jeruzalem in 1898 voor de inwijding van de Protestantse Kerk van de Verlosser,
kocht keizer Wilhelm II dit stuk land op de berg Zion van sultan Abdul Hamid II
en schonk het aan de ´Duitse vereniging van het H. Land¡. Volgens de lokale
traditie was het op deze plek, vlakbij de plaats van het Laatste Avondmaal, dat
de H. Maagd Maria stierf, of in ieder geval een einde maakte aan haar wereldse
bestaan. Zowel in de orthodoxie en het katholicisme, als in de taal van de
Bijbel, wordt de dood vaak een slapenÿ of in slaap vallenÿ genoemd, en dit
gaf het oorspronkelijke klooster zijn naam. De kerk zelf wordt Basiliek van de
Tenhemelopneming (Dormition) genoemd. In het katholieke dogma van de
Maria-Tenhemelopneming werd de Moeder van Christus met lichaam en ziel naar de
Hemel gebracht.
Renard leverde de ontwerpen en
plannen voor de abdij, de bouw werd toevertrouwd aan architect Theodor Sandel,
een lid van de Temple Society en een inwoner van Jeruzalem. De eerste steen
werd gelegd op 7 oktober 1900. De bouw was in slechts 10 jaar voltooid, de
basiliek werd op 10 april 1910 ingewijd door de Latijnse patriarch van
Jeruzalem.
Het Huis
van de Maagd Maria is
een Katholiek en Islamitisch Heiligdom gesitueerd op de berg Koressos
in de nabijheid van Efeze, in modern Turkije.
Paus Paulus VI bezocht het
huis op 26 juli 1967 en bevestigde "onofficieel" de authenticiteit.
De paus gaf een bronzen beeld van de Maagd Maria als geschenk.
Er zijn geen bewijzen dat Maria ooit
in Efeze gewoond heeft. De Bijbel zegt er niets over. Volgens een
overlevering heeft Maria, na uit Jeruzalem vertrokken te zijn, haar
laatste jaren in Efeze doorgebracht, samen met de Apostel Johannes. Ze zou
op 59-jarige leeftijd zijn gestorven en, volgens de katholieke leer, ten
Hemel zijn opgenomen.
De Duitse non Anna Catharina
Emmerick had in een visioen het sterfhuis van Maria gezien.
Emmerich beschreef het huis en de plek waar het gelegen had nauwkeurig, hoewel
ze zelf nooit buiten Duitsland was geweest. Ze werd in 2004 zalig verklaard.
Op 18 oktober 1881 (her)ontdekte
de Franse priester Abbé Julien Gouyet uit Parijs de ruïnes van een huis
op een plek die overeenkwam met de beschrijvingen van Emmerich. Het huis werd
herbouwd op basis van Emmerichs beschrijvingen. Tegenwoordig is het een
bedevaartsplaats voor zowel christenen als moslims, omdat Maria ook vijf keer
in de Koran genoemd wordt.
De Belgische Rosalie Put
uit Lummen werd gekoppeld aan het huis van Maria via een inscriptie op haar
lichaam waar de exacte plaats van het huis getekend is. Rosalie Put vertoonde
de stigmata van Christus tijdens haar leven.
***
Het is goed om deze plaatsen te
goeder trouw te vereren. Zoals elke toewijding of sacramentele zijn ze alleen
goed als ze ons op God wijzen. Wat mij betreft, toen ik in Nazareth was en naar
beneden keek naar de kleine deuropening op de foto, kon ik me gemakkelijk
voorstellen dat de H. Familie me uitnodigde. Het hielp me om me dicht bij hen
te voelen, zowel geestelijk als geografisch. Als ik Loreto zou bezoeken, zou ik
ze daar waarschijnlijk ook op een andere, maar even opbouwende manier ervaren.
Ik weet zeker dat God dit
allemaal in het nieuwe tijdperk zal rechtzetten. Moge zijn koninkrijk komen en
zijn wil geschiede op aarde als in de hemel. Fiat!
"Doe wat Hij je zeggen zal",
doet dat je ergens aan denken? Inderdaad, Johannes 2:5, de bruiloft te Kana. Zoals
we sinds het begin van de bezinning hebben gezien, is Maria's geloof niet
alleen een daad van blind vertrouwen. Het is ook een intellectuele activiteit.
Geloof is niet de aanvaarding van het absurde, maar eerder de instemming met
het onverklaarbare. De formele eis van het Geloof is om te begrijpen, om te
onderzoeken. Dat komt omdat Geloof het leven van de geest is.
We zeggen over Geloof dat het
"overpeinzing" is. Inderdaad, Geloof wordt aan het werk gezet door overweging.
Het erkent de onbevredigende kennis, het ontbreken ervan, en begint te
onderzoeken. Geloof is dus niet in vraag stellen of twijfel, maar integendeel
een inspiratie om deze twijfel op te heffen.
Denk aan Jezus die vermist was en
zich in de Tempel bevond: Maria begrijpt Jezusÿ antwoord niet. Maar dit zal
haar niet beletten om deze woorden in haar hart te bewaren en te overwegen, om
gedachten bij elkaar te brengen, ter voorbereiding op het Paasmysterie.
Als we het verhaal van de
bruiloft in Kana lezen, denken we misschien dat Maria niets nieuws brengt: ze
gedraagt zich als een discipel door ons terug te sturen naar wat haar Zoon
zegt: "Doe wat Hij je opdraagt!"
Maar het is dieper dan dat: door
het zo te zeggen, is Maria degene die ons aan Christus herinnert, zij is degene
die onze herinnering levend houdt, ons geweten ontwaakt. Maria speelt de rol
van de Heilige Geest: om ons eraan te herinneren. Dat is de essentie van haar
meditatie.
In de komende 10 dagen zullen we
ons verdiepen in het mysterie van het Onbevlekt Hart van Maria, toevluchtsoord
voor zondaars.
De Basiliek van de Aankondiging (zie
verder in dit artikel) bevindt zich op de plaats van het huis van Maria in
Nazareth, waar men geloofde (volgens de traditie) dat ze was geboren en heeft geleefd.
Waar de H. Aartsengel Gabriël haar bezocht en er bij de aankondiging het
vleesgeworden Woord werd verwekt. Er wordt ook aangenomen dat het de plaats is
waar de H. Familie het grootste deel van hun leven heeft gewoond. Het bevat tot
op de dag van vandaag nog steeds de fundering van hun huis. De rest van het
huis werd 800 jaar geleden door de engelen vervoerd naar zijn laatste rustplaats
in Loreto, Italië.
In mijn blogpost over mijn
bezoek aan Nazareth vertelde ik wat ons werd verteld door de zusters van
Nazareth en de reisleider: dat de plaats op de foto naar verluidt het huis was
van de H. Familie in Nazareth. Ik buig voor alles wat de Kerk op dit en elk
punt leert.
De Basiliek van de Aankondiging is
een Rooms-Katholieke, 20e eeuwse basiliek in Nazareth. De
basiliek is de grootste Christelijke kerk in het Midden-Oosten.
Vanaf de 4e eeuw
In het midden van de 4e E werd een
schrijn gebouwd om de plaats waar volgens rooms-katholieke traditie de H. Aartsengel Gabriël verscheen
aan de H. Maagd Maria. In 383 werd aan vrouwe Egeria, een Spaanse pelgrim,
een grot getoond waarin Maria zou hebben geleefd. Er was een altaar geplaatst.
Dit was vermoedelijk de grootste grot van een grottencomplex dat in latere
eeuwen bekend kwam te staan als de Grot van de Annunciatie.
In 570 was er een kerk aanwezig. Uit deze periode stamt een
Grieks mozaïek met de opdracht Voor Conon, diaken van Jeruzalem.
In 1099 begon de tijd van de kruisvaarders. De kerk was een
ruïne. In opdracht van de Normandische ridder Tancred, prins van Galilea, werd
een nieuwe kathedraal gebouwd over de grot. In 1170 werd deze kerk beschadigd
tijdens een aardbeving. Het erop volgende herstel van de kerk werd
onderbroken toen de kruisvaarders werden verslagen in de Slag van Hittim en
Nazareth verloren ging voor de kruisvaarders. Dankzij een serie verdragen bleef
het voor pelgrims tot 1291 mogelijk om de Grotto te bezoeken. In 1291
viel Akko, de hoofdstad van de kruisvaarders, en werden de kruisvaarders
uit het land verjaagd.
In 1620 kocht de Orde van Franciscanen met toestemming
van de Druzische emir Fakr-a-Din de ruïnes van de kruisvaarderskathedraal
en de Grot. In 1730 stond de Ottomaanse sultan de orde toe een nieuwe kerk
te bouwen. In 1877 werd die kerk vergroot. In 1955 werd de kerk afgebroken om
plaats te maken voor een nieuwe kerk: de Basiliek van de Aankondiging. De
Basiliek van de aankondiging werd ontworpen door architect Giovanni Muzio.
De kerk heeft twee niveaus. Het bovenste niveau volgt de omtrek van de 12e-eeuwse
kruisvaarderskathedraal en heeft een schip met twee zijbeuken. Verder
heeft dit niveau een gedeeltelijke reconstructie van de oostelijke apsis.
Het onderste niveau omvat het byzantijnse Grot.
In 1964 werd de basiliek door paus Paulus VI toegewijd
aan de Maagd Maria. De wijding van de afgebouwde basiliek vond plaats op 23
maart 1969. In en om de basiliek bevinden zich vele afbeeldingen van de Maagd
Maria, geschonken door een grote verscheidenheid aan landen. De koepel van de
basiliek is 55 meter hoog.
***
Veel Pausen hebben het huis van
Maria in Loreto bezocht en er veel geloof aan gehecht.
De Basilica
della Casa Santa (Basiliek van het Heilige Huis) in de Italiaanse stad Loreto is een Katholiek
bedevaartsoord met het Heilig Huis van de H. Maagd Maria.
Volgens de overlevering werd het
huis van de Heilige Maagd Maria in het beloofde land bedreigd door de Turken.
In 1291 brachten Engelen het Heilig Huis, waar Jezus opgroeide, op een wolk
naar Dalmatië. Daar deden zich volgens bronnen verscheidende mirakels voor, en
mensen kwamen er vroom bidden tot de H. Moeder Gods. In 1294 brachten
de H. Engelen het naar een woud nabij Recanati, deze plek wordt Loreto genoemd.
Sindsdien stroomden er bedevaarders naar het Heilig Huis om Maria te vereren.
Paus Sixtus IV erkende pas
in 1491 het Heilig Huis van Maria als bedevaartsoord. Loreto kende in de
Reformatie een grote bloei.
Uit archeologische onderzoekingen blijkt
dat de stenen van het huisje inderdaad van Palestina komen, en overeenkomen met
gebruikte materialen in de streek van Nazareth van de 1e eeuw. De vorm van het
huisje sluit precies aan bij de vorm van de grot in de kerk van de annunciatie
in Nazareth. Het huisje heeft geen fundamenten, precies ook zoals in Nazareth
niet nodig zou zijn geweest, maar wat wel heel ongebruikelijk is voor een
kerkje in de streek en op de berg waar het nu staat. In het huisje
bevinden zich inscripties, zoals die ook voorkomen op de heilige plaatsen in
het H. Land. Ook bevindt er zich vanaf de verplaatsing in 1291/94 een van
de twee altaren van het oorspronkelijk door de apostelen tot cultusplaats
verheven huisje van Nazareth.
Daarna richtte Jezus zich tot de
menigte en tot Zijn leerlingen en zie: De schriftgeleerden en de farizeeën
hebben plaatsgenomen op de stoel van Mozes. Houd je dus aan alles wat ze jullie
zeggen en handel daarnaar; maar handel niet naar hun daden, want ze doen zelf
niet wat ze jullie voorhouden. Ze bundelen alle voorschriften tot een zware
last en leggen die de mensen op de schouders, terwijl ze zelf geen vinger
uitsteken om dit te verlichten. Al hun daden zijn erop gericht om door de
mensen gezien te worden. Ze verbreden immers hun gebedsriemen en maken de
kwastjes aan hun kleren langer, ze verlangen een ereplaats bij feestmaaltijden
en in synagogen, en hechten eraan op het marktplein eerbiedig te worden begroet
en door de mensen rabbi te worden genoemd.
Jullie moeten je niet rabbi laten
noemen, want jullie hebben maar één Meester, en jullie zijn elkaars broeders en
zusters. En noem niemand op aarde vader, want jullie hebben maar één Vader, de
Vader in de Hemel. Laat je ook niet leraar noemen, want jullie hebben maar één Leraar,
de Messias. De belangrijkste onder jullie zal jullie dienaar zijn. Wie zichzelf
verhoogt zal worden vernederd, en wie zichzelf vernedert zal worden verhoogd.'
Overweging
Jesaja 1:18: De Heer zegt: Laten we
zien wie er in zijn recht staat.
Er is een uitdrukking in het
Italiaans die me altijd doet glimlachen. "Tutto a posto e niente in
ordine." (Alles is op zijn plaats en niets is in orde). Dit is een van die
uitdrukkingen die me aanvankelijk niet zo logisch vond en me overrompelde. Maar
uiteindelijk begon ik me te realiseren dat het leven vaak precies zo is. We
kunnen zien dat we in ons leven misschien alles op zijn plaatsÿ en toch niet
in ordeÿ hebben. Op die momenten van realisatie kunnen we er baat bij hebben
als we de tijd nemen om ons hart te onderzoeken. We kunnen de tijd nemen om te
ontdekken dat datgene waar we in het leven van houden misschien "niet in
orde" is.
In zijn Stad van God schrijft de
H. Augustinus: Het lijkt mij dat een korte en ware definitie van deugd 'juist
geordende liefde' is. (Boek XV, 22) In deze Vastentijd kunnen we tijd vrijmaken
om ons hart en leven te onderzoeken om te helpen ontdekken wat niet in ordeÿ
of wanordelijkÿ is. Als we onze zondigheid op een echte manier erkennen,
erkennen we dat datgene waar we van houden niet in de juiste volgorde is en
beginnen we aan een nieuwe weg van deugd.
De weg om onze zondigheid aan het
licht te brengen, is niet gemakkelijk te bewandelen. Het goede nieuws uit onze
lezingen vandaag herinnert ons er echter aan dat we niet alleen de tocht
aanvatten. De profeet Jesaja kondigt de bemoedigende uitnodiging van de Heer
aan. Kom nu, laten we de zaken rechtzetten. We hebben een aanbod van hulp van
de HEER om orde op zaken te stellen. We gaan de uitdaging niet alleen aan. Als
we het alleen proberen, eindigen we vaak met het herschikken van dingen, maar
nog steeds niet in orde brengen of ordenen. De Heer is altijd aanwezig om ons
te helpen de dingen recht te zetten. Wanneer accepteer je de uitnodiging van de
Heer? Hoe zit het voor vandaag?
Maria bracht
een lange tijd door in Nazareth - 29 jaar - waar zich reeds een pijnlijke gebeurtenis
voordeed. Zo laat Maria ons zien dat ze niet immuun is voor problemen, die het
leven onvermijdelijk met zich meebrengt. De crisis in kwestie wordt gekenmerkt
door misverstanden, angst, schuld en vervreemding:
Lucas 2:48-50: ‘Toen zijn ouders hem zagen,
waren ze ontzet, en Zijn Moeder zei tegen Hem: ‘Kind, wat heb je ons aangedaazocht.ÿ
Maar Hij zei tegen hen: ‘Waarom hebt u naar Me gezocht? Wist u niet dat Ik in
het Huis van Mijn Vader moest zijn? Maar ze begrepen niet wat Hij tegen hen
zei.
Dagelijks
samenleven met onze gezinsleden geeft het gevoel dat we alles van hen weten.
Maar soms begrijpen we ze niet meer; we blijven van ze houden, maar ze
beantwoorden niet aan onze verwachtingen, net zoals Jezus zich niet gedroeg
zoals Zijn ouders hadden verwacht. Dit is goed, aangezien de relatie niet
langer versmolten is. Het is vaak pijnlijk, maar het is een essentiële overgang.
Alleen dan
wordt de aanwezigheid van de ander niet meer als vanzelfsprekend beschouwd: het
wordt erkend en ontvangen als een genade. We beseffen zijn goddelijke
oorsprong; we erkennen dat we geen controle over hem of haar hebben, en dat hij
/ zij het vermogen heeft om in zichzelf toegang te krijgen tot het oneindige -
God.
Tijdens het
tijdperk van Nazareth wordt een van de eerste vermeldingen van Christus
gevonden in Lucas 2:40: Het kind
groeide op, werd sterk en was begiftigd met wijsheid; Gods genade rustte op
Hem.
Dan is er een
crisissituatie die optreedt wanneer Jezus twaalf jaar is (zie hierboven) - en
daarna noemt het Evangelie een toename
van genade: genade wordt een innerlijk principe, niet alleen een uiterlijk
(op Hem). Dit is het teken dat het mysterie groeit wordt, dat de Goddelijke oorsprong van Christus beter
wordt waargenomen.
Hetzelfde geldt
voor onze gezinsleden: we moeten hun Goddelijke oorsprong onthouden, het geheim
van hun wezen dat niet kan worden onthuld. Door ons dagelijks leven te delen,
worden ze niet minder mysterieus. Integendeel, dit is een geheimhouding
waardoor het respect wortel kan schieten en de genegenheid blijvend. Dit begrip
is een schat om te verwelkomen, ook al begrijpen we het misschien niet meteen
...
Gebed van toewijding
DAG 11 : Maria aan het voet van het Kruis
Albrecht Altdorfer – Kruisigingstafereel
– Christus op het Kruis met Maria en Johannes aan de voet van het Kruis
Nu zal Maria ons openbaren waarom
ze aan de voet van het Kruis stond.
Hoe trouw te zijn als ons gevraagd
wordt ons kruis te dragen? De angst voor het kruis verlamt ons, doet ons
vluchten, ontkennen: dit is Petrus bij het vuur, die zijn Meester niet herkent.
Het kruis brengt onze trouw in gevaar.
Waarom deze angst? We kijken naar
het kruis, ons kruis, ons lijden, we zien niet Degene die eraan is genageld.
Onze haat tegen pijn zorgt ervoor dat we het kruis haten, soms zelfs degene die
aan het kruis hangt.
Maria's houding bij het Kruis is
voorbeeldig. Er wordt gezegd dat ze bij de voet van het Kruis staat. Die twee
elementen zijn essentieel:
- Maria staat erbij: dat betekent
dat ze niet zo ver van Christus was. Het Kruis is niet zo enorm hoog en Jezus' mond
is bereikbaar met een rietstok.
- Maria is nabij: laat dat doordringen
- wat het lijden ondraaglijk maakt, is dat het ontmenselijkt is. Er is niemand,
geen gezicht. Maar Maria, die bij het Kruis blijft staan, bij Jezus, ziet het Kruis
niet als een sinistere moordtuig. Ze ziet Degene van wie ze houdt. Het is dus
gemakkelijker voor haar om te blijven.
Met andere woorden, een van de
geheimen van trouw is de nabijheid, een nauwe band. Maria blijft trouw omdat ze
een nauwe band heeft met Jezus. Een goede relatie met de persoon zorgt voor
trouw. Daarom is het essentieel om dicht bij onze gezinsleden te blijven, zelfs
als ze in miserie verkeren, vooral als ze in miserie verkeren.
Het is ook essentieel dat
Christus geen vreemde wordt: dit kan zo snel gebeuren, afhankelijk van de
kwaliteit van ons geestelijk leven. Als we naar Christus kijken, kunnen we niet
zondigen. Als we naar Hem kijken, willen we Hem niet meer verlaten.
Pas als we onze blik niet meer op
Hem richten, kunnen we ons van Hem verwijderen, pas als we Zijn Hoofd bedekken,
kunnen we hem treffen.
Daarom leert Maria ons onwankelbaar
en standvastig te blijven: wankelen, heen en weer geslingerd worden, is
vermoeiend. Ze laat ons zien dat trouw ons Geloof voedt!
Jezus sprak: ´Wees barmhartig
zoals jullie Vader barmhartig is. Oordeel niet, dan zal er niet over je
geoordeeld worden. Veroordeel niet, dan zul je niet veroordeeld worden.
Vergeef, dan zal je vergeven worden. Geef, dan zal je gegeven worden; een
goede, stevig aangedrukte, goed geschudde en overvolle maat zal je worden
toebedeeld. Want de maat die je voor anderen gebruikt, zal ook voor jullie
worden gebruikt.¡
Overweging
Lukas 6:38: Want de maat die je voor
anderen gebruikt, zal ook voor jullie worden gebruikt.
"Het is niet eerlijk!"
Dit is niet zomaar de kreet van een jong kind dat niet krijgt wat hij of zij
wil. Hoewel het misschien niet verbaal wordt uitgedrukt op dezelfde manier als
een jammerend kind, kunnen we een dergelijke gedachte ook in stilte koesteren
als het gaat om relaties met onze buren, familie, collega's, anderen, onszelf
en zelfs met God. . De manier waarop talenten, schoonheid, fortuin, gezondheid,
charme, atletische vaardigheden, veel geluk, enz. lijken te zijn
"afgemeten", lijkt ons misschien niet eerlijk in onze inschatting van
wat eerlijk is.
In plaats van chagrijnig te zijn
over de harde "oneerlijkheid" van het leven, ontvangen we een
boodschap in het Evangelie van vandaag om genadig, niet-oordelend en
vergevingsgezind te zijn. Wat volgt is een beschrijving van een ´goede maat¡ stevig
aangedrukt, goed geschud en overvol. Is dit niet hetgeen we graag zouden
krijgen als we iets in volume kopen en niet in gewicht? Dit is precies de
edelmoedigheid die we moeten betonen aan anderen in alle aspecten van het leven
toen Jezus tegen Zijn discipelen zei en via hen tot ons: "Want de maat die
je voor anderen gebruikt, zal ook voor jullie worden gebruikt."
Stel je je echter even voor dat
in plaats van dat Jezus deze woorden tegen jou zegt, jij die woorden tegen
Jezus zegt. We weten dat Jezus mateloos van ons houdt en heeft Zijn leven
opgeofferd om die Liefde te tonen. Stel je even onze wereld voor, als ieder van
ons Jezus zo'n "goede maat" van Liefde betuigde, en Zijn Mystieke Lichaam
hier op aarde met deze "goede maat" bedeelde, die aan ons is
afgemeten.
Wanneer we dit doen, beseffen we dat
de ware manier om eerlijkheid, mededogen, vergeving en barmhartigheid te meten
niet gebaseerd is op onze manier van meten. Wat de H. Augustinus 'Allerhoogste
Maat' noemt, is God Zelf en in plaats van voortdurend ontevreden of rusteloos te
zijn over onze zelfzuchtige manier van meten, ontdekken we het geluk van de Allerhoogste
Maat'. De H. Augustinus schrijft : ´Wie door de waarheid tot de Allerhoogste Maat
komt, is gelukkig. Voor zielen is dit God hebben', dat wil zeggen: genieten
van God.¡ (De Beata Vita, 34)
Lucas 21:1-4: Toen Jezus opkeek, zag Hij hoe rijken hun giften in
de offerkist kwamen werpen. Hij zag ook dat een arme weduwe er twee muntjes in
gooide, en Hij zie: Ik verzeker jullie: deze arme weduwe heeft meer gegeven
dan alle anderen. Want de anderen hebben iets van hun overvloed geofferd, maar
zij heeft van haar armoede alles gegeven wat ze nodig had voor haar
levensonderhoud.
Terwijl ik tijdens de Mis naar
deze Evangelietekst luisterde, drong het tot me door dat dit hetgeen is, wat
degenen die ernaar streven om in de Goddelijke Wil te leven, wordt gevraagd: alles
wat we hebben aan God geven, namelijk ons enige bezit - onze menselijke wil.
De analogie is treffend, want
naast de Hemelse schatkist is onze eigen wil een stinkend centje. Maar oh, wat
houden we van dat centje, en hoe bang we zijn om alles weg te geven. Vrienden,
daar moeten we nu overheen. De tijden dringt en vraagt het van ons.
Jezus leert ons in dit verhaal,
hoeveel waarde het opgeven van onze menselijke wil heeft in het Goddelijke
Plan. Denken we dat die arme weduwe na zo'n heroïsche daad zonder voorzieningen
werd achtergelaten? Natuurlijk niet! En dat is ook niet het geval voor ons
wanneer we onze wil aan God overgeven. Want in ruil daarvoor geeft Hij ons Zijn
eigen Glorierijke Wil, een deelname aan het Leven zelf van de Drie-ene God die
een oneindige hoeveelheid zegeningen en een remedie voor de kwalen heeft, niet
alleen in onze tijd, maar in alle tijden van Adam tot de laatste mens. Nu
allemaal samen: Fiat!
Vandaag stond in de Missaal dit
fragment uit een preek toegeschreven aan de H. Macarius, bisschop (mijn overwegingen
na elke alinea):
Toen God ontevreden was over de Joden, leverde hij
Jeruzalem over aan de vijand, en zij werden veroverd door degenen die hen
haatten; er waren geen offers of feesten meer. Zoals God boos was op een ziel
die zijn geboden had overtreden, gaf God Jeruzalem over aan zijn vijanden, die Jeruzalem
bedierf en totaal onteerde. Als er in een huis geen meester woont, wordt het
donker, verachtelijk, verstikt door vuiligheid en walgelijk afval. Zo is het ook
met een ziel die zijn Meester heeft verloren, die zich eens met Zijn engelen in
de ziel verheugde. Deze ziel is verduisterd door zonde, haar verlangens zijn ontaard
en ze kent niets dan schaamte.
God zij geprezen, er zijn veel Heilige
en vrome zielen in de Kerk, maar Heer, heb medelijden! Er zijn veel leken en
religieuzen die dat niet zijn, inclusief mijn zondige zelf. Als we zien dat
kerken gesloten zijn, moeten we dan niet mediteren over de spirituele redenen
waarom God het heeft toegestaan? En Hij heeft het toegestaan, daar kunnen we
zeker van zijn. Waarom?
Het bovenstaande fragment laat
duidelijk zien dat wanneer God niet tevreden over ons is, Hij het recht heeft
om onze offers en feesten - onze liturgieën - weg te nemen. Er zijn veel
precedenten in de H. Schrift en we passen ontegenzeglijk in het patroon. Maar
voordat we iemand anders aanklagen, moeten we ons eigen geweten onderzoeken en ons
afvragen hoeveel persoonlijke offers we hebben gebracht voor de geestelijkheid,
de Paus en de Kerk als geheel. De H. Maagd Maria spoort ons al decennialang aan
tot boete. Waarom? Omdat het helpt! We moeten ons afvragen hoe hard we hebben
gewerkt, niet door bedieningen, maar door opoffering. Hebben we bijgedragen aan
de opbouw van het Mystieke Lichaam van Christus, of breken we het voortdurend
af, één lid tegelijk, te beginnen bij de Paus?
Dit zijn vragen die we zullen
moeten beantwoorden als de tijd daar is. (in de Waarschuwing) Het zou beter
zijn om ze nu eerlijk te beantwoorden en te herstellen in de Goddelijke Wil
voor onze eigen tekortkomingen en die van anderen, verleden, heden en toekomst.
Dit zal oneindig veel meer doen dan enig protest of daad van ongehoorzaamheid.
God kan dit in een oogwenk oplossen als Hij ziet dat we het genoeg willen om
zelfs onze eigen wil op te geven, die de wortel is van zonde en lijden in de
wereld.
Wee het pad dat niet wordt bewandeld, of waarlangs
de stemmen van mensen niet worden gehoord, want dan wordt het de verblijfplaats
van wilde dieren. Wee de ziel als de Heer er niet in wandelt om met Zijn stem
de geestelijke beesten van de zonde te verdrijven. Wee het huis waar geen
meester woont, het veld waar geen boer werkt, het onbemande schip, door de
storm heen en weer geslingerd en zinkend. Wee de ziel zonder Christus als zijn
ware piloot; drijvend in de duisternis, geteisterd door de golven van
hartstocht, stormachtig overgeleverd aan boze geesten, het einde is
vernietiging. Wee de ziel die Christus niet heeft om haar met zorg te
cultiveren om de goede vrucht van de Heilige Geest voort te brengen. Aan
zichzelf overgelaten, wordt ze verstikt door doornen en distels; in plaats van
fruit produceert ze alleen wat geschikt is om te verbranden. Wee de ziel die
Christus niet in zich heeft; verlaten en vervuild door de smerigheid van hartstochten,
wordt het een toevluchtsoord voor alle ondeugden.
Ik durf te zeggen, een betere beschrijving van de
menselijke wil zullen we niet vinden! Elke keer dat we handelen in onze
menselijke wil, handelen we zonder Christus als onze ware piloot, zwevend in
de duisternis. We moeten onze menselijke wil, dat stinkende centje, elke keer
dat we eraan ruiken, onmiddellijk terzijde schuiven.
Als je een meer concrete beschrijving van de menselijke wil
wilt, definieert Fr. Celso het als zorgen, angst, bezorgdheid, geklaag,
negativiteit en zonde. Dat is een redelijk goede lijst. Zoals de H. Franciscus
van Assisi tegen het einde van zijn leven zei: "Broeders, laten we opnieuw
beginnen, want tot nu toe hebben we weinig of niets gedaan." Amen!
Wanneer
een boer zich voorbereidt om de grond te bewerken, moet hij geschikte kleding
aantrekken en het juiste gereedschap gebruiken. Daarom kwam Jezus Christus,
onze Hemelse Koning, om de door zonde verwoeste bodem van de mensheid te
bewerken. Hij nam een lichaam aan en gebruikte het Kruis als Zijn ploegschaar
en cultiveerde de onvruchtbare ziel van de mens. Hij verwijderde de doornen en
distels die de boze geesten zijn en trok het onkruid van de zonde eruit. Hij
wierp het stro van goddeloosheid in het vuur. En toen hij de ziel met het hout
van het Kruis had geploegd, plantte hij daarin een zeer lieftallige tuin van de
Geest, die voor Zijn Heer en God de zoetste en meest aangename vrucht van elke
soort kon voortbrengen.
Zie je wat Christus in onze tijd doet? Hij trekt het
onkruid uit zodat Hij een zoete en vruchtbare tuin kan aanleggen waarin we
samen met Hem kunnen wandelen zoals Adam deed. Maar wat een proces - en we
zitten er ongetwijfeld in! De beste manier om Jezus bij dit proces te helpen,
is niet door het onkruid van ongehoorzaamheid en protesten te cultiveren, maar
door gewoon met Jezus in de zoete tuin te wandelen, in de Goddelijke Wil te
leven, onze daden te verrichten, onze rondes te doen, eerherstel te brengen,
opnieuw te doen, te herstellen. . Dat is het plan van de Hemel, en het is het
enige dat zal werken.
Gigantische spirituele problemen vragen om gigantische
spirituele oplossingen. Laten we daarom, mijn vrienden, onze hooivorken
wegleggen en onze daden en gebeden in de Goddelijke Wil ophalen. En zoals Fr.
Celso zegt: In de goddelijke wil is het altijd Fiat - wat er ook gebeurt. Dus fiat!
Nu bekijken we Geloof dat bestand is tegen beproevingen in
het leven.
Maria leerde ons dat een sterk geloof verbonden is met het
bestaan van een innerlijk leven en met de kwaliteit van contemplatie. Maar om
als sterk Geloof te worden gekwalificeerd, moet geloof blijven duren.
Tijdens haar jeugd in Nazareth is Maria een voorbeeld van Geloof: ze begrijpt de tekenen, ze
observeert de mysteries. Ze looft en dankt. Dat alles wordt vermeld aan het
begin van het Evangelie: haar jeugdjaren waren rijk aan gebeurtenissen!
Dit geldt ook voor ons: in de meeste gevallen wordt de
eerste helft van ons leven gekenmerkt door belangrijke gebeurtenissen: groei
naar onafhankelijkheid, studies, een geschikte partner vinden, trouwen,
kinderen, Dan vliegt de tijd en kunnen we niet anders dan enige vervaging voelen
in ons Geloof.
We moeten echter vasthouden aan ons Geloof, net als Maria,
die de maanden en daarna de jaren doorleefde, met dezelfde standvastigheid: de
eerste elf jaar van Jezus' kindertijd, de pelgrimstocht naar de Tempel met Jezus
die ontsnapte aan de aandacht van Zijn ouders om in het Huis van zijn Vader, de
Tempel te blijven, en daarna achttien jaar tot het openbare leven van Jezus...
Niet dat er niets gebeurde, maar in Nazareth beleefde Maria het dagelijkse
leven, met hetzelfde geloof als zij levensveranderende gebeurtenissen
meemaakte.
Wat is het geheim om het Geloof in alle
levensomstandigheden te behouden? We veranderen onze kijk op de tijd, en
geloven dat de tijd geen voortdurende cyclus is van "terug naar af",
maar eerder de brenger van nieuwe vruchtbaarheid. De tijd is niet absurd noch
destructief; laten we de tijd beschouwen als een middel om ons vertrouwen in
God te doen groeien. Zelfs een zaadje is de belofte van een zekere groei.
Dit vraagt van ons vertrouwen. Laten we vertrouwen op een
interne dynamiek: het Koninkrijk van God, in ons gezin, onze gemeenschap, onze
kerk, als een zaadje dat zich op zijn tempo in de tijd zal ontwikkelen.
Het Evangelie nodigt ons uit om rustig te zijn en ons geen
zorgen te maken over onze groei, maar het af en toe te controleren of we ons
nog op het goede pad bevinden. Het herinnert ons eraan dat we getuige zijn van
het werk van genade. En genade is niet iets dat opraakt. Helaas denken we meer
over materiële voorzieningen, dan over geestelijke.
In plaats daarvan moeten we altijd onthouden dat onze wortels in God liggen en dat Zijn genade onuitputtelijk is. We zijn
door genade met God verbonden. Het is Zijn genade die ons verbindt met de
eeuwige levenskracht van God. Vanuit Gods oogpunt is tijd hetgeen dat mensen
nodig hebben om hun groei verder te zetten en Hij geeft ze Zijn genade daartoe.
Als we dit begrijpen, zullen we niet meer bang zijn voor de realiteit van het
leven, aangezien God er Zelf in aanwezig zijn. En dit geldt voor onze relaties,
ons werk, onze verantwoordelijkheden, alle aspecten van ons leven.
Maria is vol van Gods genade: dit is de oorsprong van haar
trouw. We behoren terug te gaan naar dit Geloof in genade: genade gegeven in ons
Doopsel en in de andere sacramenten: Biecht, Eucharistie, Huwelijk Dit zijn
allemaal oneindige bronnen van genade! En als we in een staat van genade
blijven dan blijven we bij God!